qən . kən. yən. yen. yan. yant. kəngir. kənğır. kənğar. > kənar. qol. çinər. kərin. kərit. qır. siçi. sırıq. sınır. qıyı. qıraq. cıraq. çövrə. çevrə. çərvə. çarvaz. çalvaz. > pərvaz. yörə. örə. ortam. ortalıq. aralıq. mihit. mühit. uc. ucra. quru. ıssız, qırtı quytu yer. körük. koruq. korfəz. yalın. tanqa. tənha. sapa. ortandan, mərkəzdən uzaq olan. bir nəyin bitişi, yaxını.
- kənarlı: 1. qorqulu. qıraqlı.
- kənarçı: 1. qıraqçı. qıraqda avlanan, oylanan kimsə.
- kənarlama: qıraqlama. nərsənin qıraqların süsləmə. qorqulama.
- kənarlıq: kənəri. kənarə. qıranlıq. qorquluq. 1. qıraqda qalan nərsə. 1. qırqlara salınan keçə, geyim, qalı.
- kənarsız: 1. bucaqsız. burcaqsız. ucsuz. sonsuz. təksiz.
- kənarorta: bir üçgənin kəlləsindən qarşı qırağına, zili'nə çəkilən cızıq.
- kənar, yan durmaq, gəzmək: qırağ çəkilmək. uzaq durmaq. yanaşmamaq. ilgilənməmək. calaşmamaq. qarışmamaq. - kənarın yosması, çalması: qurralığı bəğənən, özünə özənən, görgüsüz qadın. - kənarda köşədə: özən çəkməyən, çəkməyəcək, qıraq yerdə. - qıraq suyu: nərsənin yan süsləməsi. - yan çəkəl: kənar bağal, oba, məhəllə. - yan cızmaq, sıyırmaq: 1. kənar, cızıq, xət çəkmək. 1. yan süsləmək. qıvırzıvırla çağın sürmək, keçirmək. - qıraqda, kənarda qalmaq: unutulmaq. önəminə uyar yerdə, orunda olunmamaq.
Dostları ilə paylaş: |
