Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qərəmə . gərəmə. gərgəmə. qərqərə. gərmə. gərmək, yığmaq aracı. topara. sarmı. (top). ip kimiləri bükmək, dolamaq üçün işlənən çubuq, arac. bağara.

qərəmə . kərəmə. qarama. qalama. aləm. dünya. - bir kərəmə: xeyləh. çoxlu. bircə aləm. bir dünya. - bir kərəmə odun yaxdıq.

qərəmək . gərəmək. gərənmək. qapamaq. örtmək. - qapılar gərinmiş, ağızlar kipinmiş, sular axmaz qalmış, ışıqlar çoxdan sönmüş, köylər gədiyə dönmüş. - ağzıvı gər qurtul!.

qərəmət . kərəmət. qozkiştik. səncab.

qərəmit . gərəmit. gərəmət. gərmət. gərmit. qaramat. qaramıt. 1. qızqı. qısqı. girtuk. sıxıntı. əzab. 1. başsağlığı. - qonşuya qaramıta geddilər.

qərəmləmək . kərəmləmək. kərəkləmək. kərikləmək. 1. çərəkləmək. çərikləmək. cızıqlamaq. xətləmək. oyuqlamaq. cırımlamaq. şırımlamaq. sırıqlamaq. - arabam duvara ilişib kərəkləndi. - tıraxdur yeri kərəklədi.

qərən . gərən. 1. girən. giran. qaran. qaba. qatanqaz. qartanqaz. qatı. ağır. acı. - bu sudan içməyin, çox gərəndir. 1. açıq. yayıq. kovan. sərik. sərpik. 1. dartıq, sisli, boğuq hava. 1. qıran. qopuq, açıq qalmış quru dal. 1. nərsəni çevrələyən aylaq, örtük. özəlliklə ayla, halə.

qərən . gərən. girən. giran. > geran(fars). qatı. ağır. ağramlı. dartıqıc. çəkkic. çəkkəc.