Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəs . kəs. kəsbik. kəsmik. kəslik. 1. xərməndən son yerdə qalan xırım xırda daşlı, samanlı buğda. 1. oğutulmuş, biçilmiş nərsə. 1. iri saman. 1. yaprağı, geyimi, ötüsü alınmış olan nərsə. çıplaq. lüt. kova. koğa. 1. dəğişik, özəl biçim, oran, form.

qəs . kəs. sinc. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət.

qəsaqça . kəsakça. beş yüz tümən.

qəsavət . 1. qısıl çınqı. üzüntü. göyüntü. qoyuntu. küyüntü. sıxıntı. göynək. gövnək. gövüntü. tasa. qayqı. qızqı. qısqı. girtuk. sıxıntı. qızlac. qıslac. qıylac. qəm. qısı. acı. kədər. gümən. acı. ağı. dərd. incik. qayğu. qaxınc. 1. sərtlik. qatılıq. qartılıq. qatalıq. 1. qıyımlıq. asırqamazlıq. yasırqamazlıq. acırqamazlıq. əsirgəməzlik. əsriksizlik. əsiksizlik. yassızlıq. yasızlıq. yaxımsızlıq. yaxışsızlıq. duyqusuzluq. mərhəmətsizlik.