Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəvəlçi . gəvəlçi. 1. qoyun kəvəli satan. dəriçi. 1. qoyun kəvəlindən (soyulmuş qapığından, dərisindən). yapılmış geysi, geyim satan. qapalçı. qabalçı. kühçü. kürkçü. kürküçü. qocuqçı.

qəvələ . kəvələ. düğün, toxumanı çözməyə yarar arac.

qəvələmək . gəvələmək. yırtmayıb, qanatmaya caqca, yumşaqca ağzına alıb çeğinsəmək, çeğnəmək.

qəvələşmək . gəvələşmək > gədələşmək. sözləşmək. mübahisə, mubahisə edmək.

qəvələşmək . gəvələşmək. 1. qıratınmaq. salavaşmaq. şuxluğ edmək. sarqışmaq. şakalaşmaq. 1. nərsəyi ələ salıb qonuşmaq.

qəvələşmək . gəvələşmək. 1. qoyqalmaq. oynaşmaq. 1. ayaq üstü gəpləşmək, xoş beşləmək, danışmaq.

qəvəlir . kəvəlir. ağacdan kavallıq, kağallıq, qırılıb atılan göy, yaş qol budaq.

qəvəlmək . gəvəlmək. 1. pukalmaq. qurumaq. 1. çeğnənmək. çiğnənmək.