Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıntam . qındam. uc. - ayağımın qındamı daşa ilişdi.

qıntı . ənsə ilə baş arasındaki bölün. - qıntısından yapışıb attıdı eşiyə.

qıntıq . qındıq. göbək. - qındıq toyu: göbək kəsmə yığvası.

qıntıma . qıntama. 1. azlıq. yoxluq. qıtlıq. - ortalıq qıntımalıq, aradığın bulunmaz. 1. tutum. idarə. - çörəyivi qıntımayla yedə, yolda ac qalma. 1. əldə olandan, oxlu yoxludan, mahəsəldən yapılan nərsə. - qıntıma nəvarsa bir tikə yedik.

qıntır . 1. balıq çeşiti.
- qındır qındır. boğuq boğuq. - qındır qındır qonuşmaq: burnundan danışmaq.

qıntır . arıq. quru. qazıl. qazul. - qoynun qıntırı, sütün qıstırı.

qıntır . qındır. qıldır. qıldaq. 1. qırdır. qırdaq. qırıq. sınıq.

qıntır . qındır. qısdır.

qıntır . qındırııncıq. topuq.

qıntıra . qındıra. 1. tikənli ot. 1. taxıla qarışan yabanı ot alağ tuxumu. 1. qınnab. qınlab. ucubınıq. çox incə, uzun olan kimsə, nərsə. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab. - qındıra əli. - qındıra arpası: incə, uzun saplı arpa çeşiti.

qıntıra . qındıra. yerə qınmış, yapılmış ənli gəvən türü.

qıntırac . qındırac. qıyındırac. iz, iv, cırıq, bağır, şırıq açma aracı.