Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırçınmaq . bulanmaq. qarışmaq. - hava genə qırçadı, qoğun aldıq qırçadı.

qırçınmaq . qırçınlanmaq. qırçınlamaq. 1. qorçınmaq: qorçınlanmaq. qorçınlamaq. qorunmaq. saxlanmaq. sakınmaq. - sən yaxcı qırçınlandın, yalnız ki olmadı. 1. qaçınmaq. çəkinmək. qıvdınmaq. qıvcınmaq. qıvırmaq. üşənmək. üzənmək. - sən kimnən, nədən qırçınlanısın.

qırçıyan . al boyalı, yeyilən göy çeşiti.

qırçma . çöldə ovda, qırda tarlada işləyənlərin işləri bitdiyi nədənilə (uğrunda, munasibəti ilə). verilən əğləncəli şölən, qonağlıq.

qırçmaq . 1. burxulmaq. incimək. - atı qıçı qırçıdı. 1. qırılmaq. - qıçı qırıçalı, genə gəldi. - əlin qırıçısın, dili biçilsin, bu tikəsiylə, bu sözü ilə evlər yıxıb gedib. 1. kəsmək. qoparmaq. 1. qısqırtmaq. qısqılamaq. nərsəni sıxışdırmaqla əzib qırmaq, qoparmaq. 1. bir vuruda (vurmada. vuruşda. zərbədə). qırmaq, biçmək. - qılıc oynadan, vurduğunda qırçan, küpün dibindən içən, kömürə qara deyən, harda yemək varsa ora yürüyən bir batur, qaraman.