Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

çöqüt . çöküt. xulasə.

çölə çəkmək, atmaq . yooxaltmaq.

çölqoğan . çölük. səhra nişin, nəvərd.

çönbə (dik) burun, buğ, quruq çömçə, çənbər burun, buğ, quyruq (caya). ucu dışarı qalxıq burun, buğ.

çönər çevrən ivinməz, özü yıxıla deyinməz. .

çöngək burun . qartal burun. kamtal, kambur burun.

çönğmək . çönğmək. çönmək. önğmək. dəğişmək. - onun üzü çöndü. - barçın (parça) çönğdü: parçaın rəngi atdı.

çönqüt . çöngüt. çöküt.

çönüb gedmək . dönüb gedmək: qayıtmaq.

çönütmək . çönətmək. yönütmək. yönətmək. göndərmək. yollamaq.

çöp . ot. darı. dava. dərman. - ağrıçöpü. - qızdırmaçöpü: issilik otu. - sürükçöpü: ötrük, isal davası.

çörən . çoran. koran. > örən. 1. hər nəyin töküyü, qalığı. 1. yıxıq. ardıq. xəraba.

çöşqəq . çöşgək. köşgək. köşg. (> kuşk(fars)). saray. imarət.

çöşmaq . sevincdən, qayğıdan qabına sığmamaq.

çövgən . çovqan < çevgən > çuqan. çuvqan. çovqan. kovuq. koğuq. ucu əğri çubuq. çənğməl. çəğməl.

çöz . (< çözmək). cüz'. ərit. erit. irdə (< ərimək). par. pər. çözülmüş, açılmış, bölünmüş nərsənin çözüklərinin hər biri.