Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırış tutmaq . qarşı gəlmək. qafa tutmaq.

qırış . 1. qırğıç. qırğıtış. əritiş. birbirin öldürmə, tələf, pamal, məhv edmə.

qırış . 1. quruş. qax. 1. arx. qənov. 1. quruş. qurruq. qurluq. qurur. qurqu. gurgu. gürgü. kibr. kibir. 1. gürəş. güləş. güctü. küştü. 1. boğuş. daluş. dalış. - buğala qırışı. 1. kənə. sağırtlaq. sağırtqı. sağırtqa. sağırtqu. - qırışlı malqaranın dəriləri dəlik deşikdir. 1. kiriş. kiric. kirli. kircikli. çirkin. xoryat. koryat. çoryat. kivgin. çifkin. çivkin. kirgin. kir pasaq. pis. çök. çöküc. düşüc. alçaq. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. korasa. çorasa. gəmsiz. abırsız. (peleşt. aludə. peçel).

qiriş . kiriş. 1. bir bitgi adı. 1. kiriş. yağlıq. ağlıq saxlamaq üçün dəri küp, qab. (ağlıq: pənir, yoğurd, kərə, yağ kimilər). - bir xırça pendir, kərə. - kirişləri yağla doldurmuş. 1. gəriş. iki dolabın, çərxin çevrəsinə gərilib dolanan girdə ip, bağısaq, lastik, zeh. - kiriş qırıldı, cəhrə qayandı. - kiriş olmasa cəhrə işləməz. 1.