Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırtıq . qırtmıq. 1. qalığ. işlənən nərsədən arada qalan. 1. çərxlənmiş ət. 1. oğulmuş nərsə. 1. at ayağından oluşan yara.

qırtıq . qıtıq. kiçik ağaclı orman, meşə. pırnallıq. çalılıq. alımlı. çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt.

qırtıq . qıtıq. qıtı. 1. artıq. - bütünlər qonşuya düşər, qıtıqlar bizə. - böyüklər kələ dıslanır, kiçiklər çərə. 1. bir parça, az. qımıcıq. qımıq. qındıq. - qırtıq əkməklə qaın doydu, göz gəzdi. 1. yekə baş malların təzəyi. qurumuş kübrəsi. - qırtıq külük qırmaz.

qırtıq . qıttıq. qırzıq qılzıq. yapraqsız çalı.

qırtıq . qıttıq. qıtrıq. qındı. qındır. qındırıq. qıytaq. 1. qırılmış. qırılıb ufalanmış. 1. ufaq təfək. qıncıvır. kotmul. kütmül. qıtmıl. kütüz. güdərək. kütləz. kütəz. qısaboylu. qıta. kitə. cürə. 1. az. qımıcıq. qımıq. qındıq. qəlil. 1. qurtuq. qurumuş.