Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıyaş . qıyşı. (< qıymaq). birbirinə qıyma işi. güvəniş. e'timadlaşış. - qaçış olsa qıyaş olmaz. - qıyaş olsa, işlər onar: güvənişmədən, işlər batar. - birlik, qıyaşsız olmaz. - qıyaş ondurar (yartırar, düzəldər), qağaş öldürər.

qıyat . qıyta. qırta. kağaz. koğaz. kovaz.

qıyba . qıyma. 1. nərsənin ətəyinin ucunda olan qıvrım, qıvırma, bükmə. 1. qıybağı. tumanın uçqur, keş keçdiyi bölüm. 1. nərsənin bağının, keşinin yerləşdiyi yer, gilif. 1. qıy. qıyıq. qığıq. qıv. qıvıq. ziv. iv. bir yerdə, nərsədə açılan kiçik iz, oycuq.

qıycıq . qıycam. qıycam. şam, çam qozalağı.

qıyçın . qıçın. can sıxıcı.

qıyçıtmaq . qayçıtmaq. yayçıtmaq. yaymaq. ellərə vermək.

qıyğışmaq . qığışmaq. qayğışmaq. qağışmaq. acıqlanmaq. nədən belə qığışırsız.

qıyı dilimi . qıyı şəriti. qıyı boyu, dənizlə qaranın arasında, qum, çanqıl qarışığı olan bölüm.

qıyı qapağı . kötüklərin, tomruqların dörd yanından çıxarılan qalın taxda.