Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yanan dönən . yanan baxan. ürəyi yanan. rəhim. baxıb qoruyan. poştiban. hami.

yanan külə dönər. .

yanaq . yanağ. günə baxan. - yanağ ev: otaqları günə baxan olan ev.

yanaş . mumass.

yanaş . tovə'm.

yanaşı . yan yana.

yanaşıq . 1.iki yanlı. iki taylı, üzlü. - nə yanaşıq adamımış bu gədə. 1.kinayə. - yanaşıq söz.

yanaşıq . yan yana. - uşağın özü ilə yanaşıq oturtdu.

yanav . çanav. çatlaq. çatdağ. - haçarı duvar yanavında götür.

yanbəyi . sağdış solduş.

yançalmaq . yançılmaq. axsamaq.

yançaq . yançağ. hər nəyin yanı. - arabanın yançağ cızılmış.

yançı . başqa biri. (yad, kənar adam). - sən yeməsən, yançısına pay olur.

yançı . yamçı. yansağ. kömekçi. yavər. basıtçı. (dəst yar). mədəd kar.

yançıq . at qalxanı, coşunu. döğüşdə atın iki yanın qapayan qalxan.

yancıq . başdaş. yatdaş. həmxabə. həmsər.

yancıqlamaq . yancıqlanmaq. başdaşmaq. yatdaşınmaq. (həmxabə olmaq). (yaxınlıq, cima' edmək). -

yancışmaq . qızarmaq.

yançu . yanğçu. ışıqnıq. şəmdan.

yandalamaq . yana qoymağ. quylamaq. qoylamaq. saxlatmaq. sağlatmaq. saxurlamaq. saxralamaq. zəxirə edmək. (ənduxtən). ambarlamaq.

yandaş . tamada. yançı. tərəfdar.

yandavul . yöndavul. öndavul. tutğaq. tutaq. pişqaravul. təlayə dar. tilayə dar.

yandı qındı . qını qını.

yandıq . (bəd əsil. əsalətsiz. bəd nəjad. bəd təbar).

yandıraq . şikayət.

yandırası . yanacaq.

yandırıb ütmək . yandırıb tökmək. yandırıb yaxmaq.

yandırıcı . oducu. odlayıcı. möhtəriqə.

yandırmaq . 1. közətmək. qazarlamaq. azarlamaq. 1. qaydırmaq. çevirmək.

yandış .bir nərsədən ayrılan bala qol. - bu ana kanaldan çoxlu yandış ayrılmış.

yanel . yan el. yad el.

yanəl . yanəl. yad əl. başqa, özgə əl.

yanğ . yanğı. nərsənin (özü olmayıb) yansısı, oxşarı. qalıb. ülgü. şima. şema. - yanğı olsa yol qolay, gəngəş olsa iş qolay.

yanğa . qıyı. sahil. hər nəyi yanı. (ləbə).

yanğalduruq . yanduruq. geyimə tikilən, yamanan başlıq. -yanduruqlu paltov, yağmur.

yanğan . yanğan. tanğan. fil. - yanğanlar carlaşdılar: fillər çığrışdılar.

yanğaq . 1.şikayət. 1.çuğulluq. səayət. - yanğaq olsa söz çıxar.

yanğaq . yanaq. 1.hər nəyin yanı. - quyunun yanağına (qırağına, ağız yanına) qoyulan daşa ''biləzik'' deyilir. 1. dişlərin oturacağı sümük. - yanğaq pozulsa diş qalmaz. 1.şırıq biçimli çevrənən nərsə. çarçıva. -

yanğaq . yenğək. 1.heybə. çiğindən asılan çanta, kif, torba. 1.çuxal. çuval. gənəlliklə çiğindən (omuzdan), at eşşəyin üstündən aşırılan iki taylı tobra.

yanğataq . çuğullamaq. (şikayətlənmək).

yanğlıq . yanlıq. səhv. xəta. iştibah. ləğziş.

yanğsatmaq . yanğsıratmaq. 1. gizli nərsədən bir uc vermək. 1. işarə, ima edmək.

yanğsırmaq . axsamaq. yan çalmaq.

yanğso . yamğıso. yağmırcıq. 1. yağmır (barani) oxşarlı parça. 1.yarım, güdə yağmurluq.

yanğu . yanğı. yanığ. əksi səda. - sən sal səsin dağlara, yanığ versin çağlayu. - səs olmasa, yanığ çıxmaz. - yanğu yoxsa səs batsın, qeyrət yoxsa ər batsın. -

yanğulamaq . 1.qayğulanmaq. niyaran qalmaq. 1. çınlamaq. səs verəsirmək. - qulağım yanğuladı: qulağıma bir səs gələsi oldu.

yanğurmaq . yan yönünə, sağ soluna baxınmaq.

yanığ . qayıq. qaytıq. qusuq. qəyy. istifrğ. - yanığ yanmaq: qusmaq. qaytarmaq. qəyy edmək.

yanığ . tərsiğ. təhdid. qəzəb. - bəy yanığına düşmə: bəylə düşüşmə.

yanılcı . xətalı.

yanımlıq . ürək yaxma. fədakarlıq.

yanınmaq . yanğınmaq. yamınmaq (_qaşqar). 1. yamanmaq. yapışmaq. - mənə yamınma çəkil oyana. 1. yaxınlaşmaq. - quş ovuna yanğıtmışdı ki ov qaçdı. 1. yanlanmaq. əğlinmək. yönğəlmək. meyillənmək. - könlüm ona əmitir. - pozuqlara yanğıtma, kötülüyə artıtma. - bu cızıq sola yanıtmış: əğilmiş.

yanıq . tanığ. şahid.

yanıq . yanığ. hədə. qorxu. təhdid. qəzəb. qəhr. - gör kim yanığlayır. - yanığ vermək: hədə qorxu gəlmək. - yanığına düşmək: qəzəbinə düşmək.
((yanığlı . qəzəbli. qəhrli. qəhərli. qəhhar.
yanığ qınığ: yandı qındı. hədə qorxu. təhdid ira'b.

yanıq . yanığ. yanıt. kopi. nusxə.

yanıqara . sığır kəsəllərindən.

yanıqlığ (sasalıq) ağır basar qanıqlığı.

yanıqsımaq: 1. yanan kimi görünmək. 1. sov sov, soluğ soluğ yanmaq.

yanış . 1.iştibah. xəta. 1. həsrət (# qanış: iqna').

yanış . yarış. oyun. oğun. salıc. vicdan. insaf.

yanışlı . yarışlı. vicdanlı. insafsız.

yanışmaq . yanışlanmaq. yarışmaq. yarışlanmaq. vicdanlı, insaflı olmaq.

yanıt . 1. göstər. 1. cəvab ver.

yanıt . anıt. canıt. yanlı, canlı varlıq.

yanıtan . 1. göstərərən. 1. cəvabdeh.

yanıtan . yanıtlar. anıtlar. canıtan. canıtlar. yanlılar. canlılar. yanlı, canlı varlığlar.

yanlı . yanığ. qanlı. düşgün. vurqun. ərsok. yenğli. yenli. yenisli. yensili. arzulu. (həsrətli). məftun. - yaşamında nəyin yanlısısan. - oğlan qıza, qız oğlana yanlı.

yanlığ . nərsənin yanlarına, ətəyinə artırılmış, sallanılan şırıq, nərsə. (yanlığıq: yanlığ olan. - yanlığıq don, geyim, tuman gündəmdədi).

yanmamış odun buğlasada, tüstüləməz. .

yanmaq . yalmaq. odlanmaq.

yanq . yanğ. tanğ. danğ. dan. gün. - tanğ atıb tanğa düşüb, dur ged işə, çöngə gəl: gün çıxıb, günəş (səhər) yayılıb, oturma çıx ged işə, axşam çağı dön.

yanqa . qanqa. fil.

yanqaç . 1.ana qoldan ayrılan qolca.

yanqal . yanğal. al. al qırmızı. - yanğal yanağ: al, qızıl üz.

yanqaq . yanğaq. yanqıllıq. yanığlıq. susağlıq. susuzluq. qurağlıq.

yanqın uçuş . od söndürən, keçirdən.

yanqır . yanğır. yanğur. 1 susuz. təşnə. 1. yağışsız. 1. sütdən qırıq. 1. suğur. soğur { suquy. suğuy: suquraq. sudan quru. (kor. kar. ) }. qıt. çoraq. - yanğ balığ: 1. suzuz şəhər.1. içigi bulunmayan, içigi yasaqlı şəhər. 1.çox istəkli. iştiyaqlı. 1. həsrətli. ehtiaslı. 1. duşgün. pərəstişkar. həvəskar, azarkeş. dosdaç (dustdar). amator. 1. odlu. sərt. acğır. qart. rəhmsiz. - yanğır ürək. - - yanğul: yanğuruq. 1. yanğır gülünc: acı, düşündürücü gülüş. dodaq qaçırma. niş xənd. rişqand. 1. quraq yer
yanğınmaq: 1.ciciklənmək. 1. üzüklənmək. həsrətin, ehtiasın çəkmək.
yanğıq: yanğuq: qupquru.

yanqırıq . yanğırıq. bir nərsənin çevrəsində olan açığlıq, boşluq.

yanqırmaq . giryiş tapmaq.

yanqırmaq . yanğırmaq. yanırmaq. 1.banlamaq. 1.çanğırmaq deyinmək. gəvzələmək. yan yanğıru danışmaq: ağzına gələni, içində olanı danışmaq. 1. yansırmaq. yansıratmaq. səslənmək. səs qaytarmaq. 1.anqırmaq. çığırmaq. 1. kütələmək. ürkələmək. qorxutmaq. hədələmək. -

yanqıylamaq . yanğıylamaq. yanqı, susuz düşmək. nərsənin qıtlığından, yoxluğundan korluq çəkmək.

yanqmaq . yanğmaq. yanmaq. susamaq. qurumaq.

yanqu manqu dirilməz, sınğa girib gerünməz (geri yanmaz: dönməz). ölən dirilməz. .

yansağ . yanşağ. 1. yanda, yaxında (dəstrəsdə) olan. - yanşağda nəryin var gətir. 1. bir işdə yan yoldaşı, əməkaşı. - zırnaçı yanşağı (dəm tutanı, züytutanı) züyçü olur.

yansılama, yansılayan sancılar.

yanşıq . şikayət.

yansıtmaq . geri vermək. qayra soxmaq.

yansıtmaq . göstərmək. bildirmək. aqah edmək.

yansıtmaq . göstərmək. bildirmək. tandırmaq. tandığmaq. tanıtmaq. tanışdırmaq. aqah edmək.

yansıtmaq . göztərmək. göstərmək. görsətmək. bəllətmək. bəyan edmək. izah edmək. əks etdirmək. - bu işə görə düşüncələrin yansıtqılar.

yanta . sapaş. sapış. dad. əmiz. əmiş. - acı yatanlı: acı dadlı.

yantalı . sapaşlı. sapışlı. dadlı. əmizli. əmişli. 1. ləzzətli. 1. şirin. - acı yantalı: acı dadlı.

yantamaq . yanzamaq. sapaşınmaq. sapışınmaq. əmizmək. əmzəmək. əmişmək. əmşəmək. dadalmaq. dadmaq. dadına baxmaq.

yantaşlıq . yandaşlıq. andaşlıq. sapınlıq. sapaşlıq. sapışlıq. alışqanlıq. sınaşıqlıq. dadanlıq. dadaşlıq. dadışlıq. adət kərdəlik.

yantaşmaq . yandaşmaq. andaşmaq. sapınmaq. sapışmaq. sapaşmaq. alışmaq. dadanmaq. dadaşmaq. adət edmək.

yantaştırmaq . yandaşdırmaq. andaşdırmaq. sapışdırmaq. sapaşdırmaq. alışdırmaq. dadandırmaq. dadaşdırmaq. dadışdırmaq. adət etdirmək.

yantay . yantay. (yanlıq. yanda olan.). 1.yan dam. təməl tikinti yanında olan dam. (ambarlığ kimidə işlənir). - hər nəyi işlətmirsən yandama qoy. - qış zumarın yantaqda basırmışıq. 1. bir tikinti yanında yapılan qorunaq. - axşamlar malqaranı yantay çəkirik. 1. yol üzrə quraqlarda qurulan sayavan. - bu şəhərin duraqlarında yantay yox. 1. haşiyə. həşviyyat. - bu kitabın yantayları özündən maraqlıdır. - yantaysız düz sözə keçin. 1. alaçığ kimi açığlıqda, başqa evlərə yapışıq olmayan ev. vila.

yantıq . yandığ. acıq.

yantıq . yandıq. yanıq. 1.yandı. acıq. - yandı vermək: yandı qındı vermək: acıq vermək. 1. yanmış. dəğərdən düşmüş. batil. - yantıq kağazlar. - yanıq sözlər. 1. gövdədən gəlişməmiş, cılız, arığ, sısqa, cürə qalmış. - yanıq cocuq.

yantörə . yan dövrə. dövrə bər.

yantunmaq . yandunmaq. (cantunmaq). yan keçmək. vaz keçmək. yaytunmaq. yaytuşmaq. qaytunmaq. qaytuşmaq. danğılmaq. dartunmaq. baş çəkmək. münsərif olmaq. - gedmək istirdi nədən yandurdu. - ağzın aşdı, ama deməkdən yandurdu. - sən bu işdən yaytun.

yanut . tutu. qiymət.

yanyanaq . yanağ yanağa. 1.bir nərsəni iki yandan ortasına alıb duran iki nərsə. - qapı ağzında iki ağac yanyanağ durudu. - xanla iki kişi yanyanağ gəlirdilər. - yol üzəri yanyanağ ağaclar tikilmişdir. 1. arada bir. - al ağ kərpiçlər yanyanağ düzülmuş, bir al, biri ağ.

yap yup . kələk külək. tav tov. nəxşə. hilə. məkr. - ovcu nğçə tov bilsə, ovul anca yol bilər.

yapacağ .döşək, kürək biçimli olan çörək yapma aracı.

yapağ . (yaprağ). kağaz. səfə. səfhə.

yapağ . 1. parlaq, sıx toxunmuş parça. xasa.

yapağu . 1.kilkə. pırtlaşıq. - yapağu saçlı. - bunun tükləri yapağlaşmış. 1. tiftik.

yapamacıq . (soval. sovalğa. gəzək. mahana). yapay. yapma. çapı. 1. təqəllübi. qəlb. saxta. cə'li. bədəli. 1. sapay. sapma. taxma. yasma. yasama. süni'. təsənnüi'. ğeyri təbii'. (doğuşdan olmayan). yasma. yasama. məsnovi. (anormal. sapıq). - çapı dəri. 1. (doğurdan yapar kimi davranmaq). taxma. göstəriş (va nəmud). qozca. güzəcə. güzməcə. sandırış. tazahür. dəğiş. təkiş. taarüf. - bu dəğiş səğiş ortalıqdan çıxmasa, bəlli olmaz hançı sözdü ürəkdən. 1. məcazi. istiari. metamor. 1. donuğ. adi. 1. sıçıq. göt. götvərən (götünvərən). iş. hempseksüel. 1. təzvir. müzəvvir.

yapcıqmaq . yapcıraqmaq. yapğınmaq. yumuşanmaq. gəvşənmək. ərcinmək. ərçinmək. ərşinmək.

yapınca . qapınca. 1. qoruncaq. qorlam. qorlan. qoltuq. qoza. kovza. kovaz. kürnüc. küsnüc. pənahqah. 1. girmə. ılıca. qızqın. qızqan. qızışıq. qızmaqam. kirəvit. kirəvlik. kirəvgit. kirəllik. kirənlik. yunaq. yuğunaq. hamam.

yapınmaq . qayrılmaq. hazırlanmaq. - geyim nədən. - sütdən

yapınmaq . yastanmaq. astınmaq. yalvarmaq. - yapınsan, təki ona yapsan: yalvarırsanda yalnız tanrıya yalvar.

yapıqlamaq . yapığlamaq. 1.gizli saxlamaq. 1. tapmaca, müəmma düzəltmək. 1.kələk işləmək.

yapıqmaq . yapınğmaq. qapınğmaq. sığınmaq. - ona yapınma özüvə yapın.

yapırca . qapırca. 1. qolsuz üst geyim, üstənək. 1. saç, hörük bağı, lenti.

yapırt! . yaprat!. 1.gizlət. ört. 1. quyla. basdır. - keçmişi yapırt, iləri çapırt. - gedəni (öləni) basdır, qalanı yasdır (oxşa). 1. düzəlt. safalt. hamaarat. hamarla. - təpirit yapırt yeri, yeri yoxla, geyin yeri.

yapışmaq . yoğuşmaq. xoşu gəlmək. ləzzət vermək. - heç nə biləmə yoğuşmur. - yapışır: yoğşur xoş gəlir. - yapışmır: yoğuşmur: xoş gəlmir. - yapışan: yoğşan. yoğuşan: xoş gələn. - yapışsın: yoğuşsun. xoş gəlsin. - yapışdıran: yoğşadan: xoşa gətirən. - yapışdır: yoğşur. xoşa gətir.

yapıtmaq . yatırtmaq. - ona bir qulağ yapıt gör nə deyir.

yapız . qapız. taxıl toparı, topası, yığını.
- yapız yapız: qapız qapız. topa topa. topar topar. topaz topaz. topaq topaq. 1. yığın yığın. çoğa çoğa. kültə kültə. qalaq qalaq. koma koma. kümür kümür. kümül kümül. 1. salxım salxım. - damdan buz yapız yapız sallanır. - bu il yemişlər yapız yapız gətirib durur.

yapızanmaq . çapızanmaq. 1. sıxılmaq. əzilmək. 1. alçatılmaq. kiçitilmək. 1. yapığınmaq. gəvşənmək. boşalmaq.

yapızatmaq . yapızamaq. çapızatmaq. çapızamaq. 1. sıxmaq. əzmək. 1. alçatmaq. kiçitmək. qısrıtmaq. qırsıtmaq. 1. yapığdırmaq. gəvşətmək. boşaltmaq.

yapıztı . yapızdı. qapızdı. topar. topaq. kümür. kümül. yığın. çoğa. kültə. qalaq. koma koma yığılmış. - tarlamızın yapızdı tayaları var. - pitik sərgisində hər pitikdən yapızdı yapmışdılar.

yapmaq . 1. < yaypamaq yaymaq. yaprıtmaq. yapğıtmaq. açmaq. sərmək. salmaq.- döşəklər yapın (yaypın) yatın: açın yatın. 1. < çapşıtmaq. yapşıtmaq. yapışdırmaq. - bu ona yap. 1.gizlətmək. örtmək. - yapdım görmədi.

yapşıra . sıxıca. sıx sıxa. çox yaxın. - onları istiyə yapşıra qoyma.

yaq . sağ. yaxcı.

yaq . yağ. yav. kir. pis.

yaqac . yaxac. qarşı yaxa, yan, tərəf. - bu yaxaca keçmə.

yaqal . yağal. ağ ləkəli, axmalı nərsə. - yağal at. - yağal keçi.

yaqaluc . yaxaluc. yahaluc. göyərmiş əkində yanığ, çor, boş qalmış yer.

yaqı . yaxı. yanığ. qırın. diləş. diləniş. göynük. şikayət.

yaqılamaq . yanğılamaq. çanğılamaq. çınğlamaq. çınlamaq. zəng çalmaq. - qulağım çınladı: qulağıma bir səs gəldi.

yaqım . yaxım. yasım. yanım. rəhim. rəhm. tərəhhüm. rəhmət. mərhəmət.

yaqınış .yaxınış. şikayət.

yaqınmaq .yaxınmaq. şikayət edmək.

yaqıqmaq . yaxıqmaq. yaxınlaşmaq. yağoqmaq. yağuqlaşmaq. yaxışmaq. yaxlaşmaq. - onun gəlməyi yaxlaşdı.

yaqır . yağır. 1. yatır. (ağır). bir işi görməkdə, bitirməkdə, ödəbin yerinə gətirməkdər' borcun qaytarmaqda ağır olan. ağır əlli. əli ağır. - nə yağır adamsın, nədən borcuvu üzmürsün. 1. pırosə. - indilikdə üç yağır üzrə çalışıram. - yeni bir yağır baş alır. 1. yağın. yağışlı hava. - dörd gün durmadan yağın keçdi. - yağınlıq olsa bolluq olur. - bu ili bildirdən yağınlı keçdi.

yaqırbel . yağırbel. yarığbel. (minik heyvanlarında) beli yara. - səni görüm yeddi yağırbel ata urğaş çıxasan.

yaqırdı . - yağırdı lağırdı: dır dır. ləb ləb: havayı danışmaq.

yaqırlı . yağırlı. yağınlı. 1. yağırlı. yağar. yağışlı. - bu ili bildirdən yağınlı keçdi. - bu il yağar keçmir. - yağar ölkər: yağışlı bölgələr. - yağara düşdük.

yaqırlıq . yağırlıq. yağınlıq. yağanlıq. yağannığ. 1. yağışlıq. yağmırlıq.

yaqırmaq . yaxırmaq. ah, için çəkmək. iç keçirmək.

yaqırmaq . yaxırmaq. yaxurmaq. yağurmaq. 1. (nərsəni nərsiyə) yaxmaq. - yaxı yaxmaq: pomad, mərhəm, dərman qoymaq. 1. yaxınlaşdırmaq. '' vermaq'' ın sayqılı deyiş biçimidir. - duzu mənə yaxur: duzu mənə ver.

yaqırtı . - yağırdı lağırdı: (y<>l). ləb ləb: havayı danışmaq.

yaqış . yaxış. - oğlanyaxış: oğlanyana. - qızyaxış: qızyana. - xanımyaxış: xanımyana. - uşaqyaxış: uşaqyana. kibriyanə - uluyaxış: kişiyaxış: kişiyana. kibriyanə. kibarca.

yaqış . yaxış. yoğuş. (yax <> xah). xahiş. sorağ. sorat.

yaqışmaq . yaxınlaşmaq. yağoqmaq. yağuqlaşmaq. yaxlaşmaq.

yaqıştırma . yaxışdırma. yaxışdırı. yaraşdırma. yaraşdırı. qovuşduru. qovuşduruş. qoşuşduru. qoşuşdurş. qoşmaca. kül. külük. iftira. töhmət.

yaqızmaq . yağızmaq. yağışmaq. (> avizan olmaq. avixtən).
yağız > aviz. avizə.

yaqlaşıq . yaxlaşıq. oraşıq. orşıq. təqribi. təqribən.

yaqlı . yağlı.1.çağlı. qızqın. isti. - yağlı döğüş: çağlı çırpış. - çağlı iş: yağlı iş. - çağlı gün: qızqın, isti gün (1. bir işin, olayın çalğın, iyi gedən günün. 1. isti hava. - bu çağlı gündə paltov nəyə geymisin) - yağlı bazar: alışlı bazar. 1. axarlı. ravan. - yağlı yazı. 1. faydalı. - yağlı iş. - yağlı alver. yağlı bazar, dosluğu çağlar: şənldər. - yağlı yerdən yağ damar. 1. xuruşlu. (# yavan). - yağlı olsun ya yavan, doğru olsun ya yalan. 1. yağlaşıq. yağa bulaşmış nərsə. 1. onqun. bərəktli. - yağlı olsun. 1. xoş. şirin. - yağlı keçsin. 1. yağsoy. yağa bələşmiş nərsə. - yağsoy qabqacağları isti suyunan yumalı.

yaqlıca . yağlıca. dadlıca. iyicə. eyicə. gözəl, yaxcı av, tikə, luqmə. - yağlıca dulluca: çox iyi, gözəl, yeməli, dadlı.

yaqlıq . yağlıq. 1.süyüc. məzə. çaşnı. 1. xuruş.

yaqlıq . yağlıq. yağdan. yağ qabı.

yaqlıqara . yağlıqara. 1.yağlı qurum, tüstü, his. - odun odunun yağlıqarası, qazan dibi qaraldar. 1. qan axmanı kəsmək üçün, parça, bez yanığı ilə yağ qarışığından yapılan ota, dərman. - yağlıqara türkəçara otadır.

yaqma . yağma. yazma. 1.həlim. sütaşı. 1. əzmə. yeralma əzməsi. pürə.

yaqma . yaxma. yaxım. 1.şirə. - yemişlərin yaxımı qalmamış. - çox yaxımlı qayqanağ. 1. dadlı. dadlı duzlu. - nə yaxma qızın var: nə dadlı, çox yosma qızın var.

yaqma . yaxma. yaxmac. yaxmaş. yaxmanc. üzərinə pənir kimi nərsə yaxılmış tikə, çörək parçası. - qatığ yaxması. - bal yaxması. - kərə yaxması.

yaqmaq . yaxmaq. yaymaq. salmaq. döşəmək. - yerlərizi yayın yatın.

yaqnıq . yağnıq. 1. yağla bağl olan. 1. yağ yapılan yer. yağxana.

yaqrı . yağrı. içyağı. canyağı.

yaqrılanmaq . yağrılanmaq. yağlanmaq. yağ basmaq.

yaqrıqan . yağrığan. yağladan. yumuşadan.

yaqrıqın . yağrığın. piy, donuq yağ parçası.

yaqşılamaq . yaxşılamaq. yaxşılatmaq. 1. övmək. yoğmaq. onaylamaq. 1. iyiləşdirmək. sağdınlaşdırmaq.

yaqşılaş . yaxşılaş. əsənləş. səlamlaş. salamlaş.

yaqşılaşmaq . yaxşılaşmaq. əsənləşmək. səlamlaşmaq. salamlaşmaq.

yaqşımı . yaxşımı. yaxşıba. iyimisin. necəsin. necəsən. nasılsın.

yaqtı . yağtı. ışıq. - qaranlıqda aramaqdansa, yağtıda gözləmək, yer.

yaqtıqan . yaxtığan. yandıran. yaxan.

yaqtırı . yaxtırı. yanqı. yanğma. ehtiras. 1. iti, aşırı istək, dilək. - bu yaxtırı yaxır, dondan içəri. 1. güclü, dəlisinə əğilim, tutqu, könd. çönd. dönd. meyl. - yaxtırısı nəyədir. - top, yazı, sənət yaxtırısı.

yaqu . 1.yağu. yağqu. yağmurluq. baruğ. barğanı. barani. 1. yaxu. oda suya qarşı olan örtük.

yaqu . yaxu. yanıq. olqunlaşmamışdan çor vurmuş ürün, hasıl. - yaxu buğda. - yaxu pambığ. - sütdən yaxu: sütdən yaxu yanığ: gəriyincə süt əmməmiş cocuğ.

yar görgünə (gözəlliyinə) inanma, sular üzə dayanmaq, iyizlik (yamanlıq) anunma (peşələmə), tildən çıxar uyqu (iyi) söz.

yar . (< yarmaq). 1. axan nərsənin oyaraq bıraxdığı yarıq, arx, iz. 1. arx. 1. gədik. 1. qayalıq, uçurumlu yer. 1. xətər. təhlükə. - bu yardan qurtulmaq güc.

yar . 1.içtənğ. öziç. özək. məğz. nərsənin içi. - palıt ağacın yarı: məğzi.1.ruh. 1.könül. 1. uçurum
zaylı. zay. zay. yar. yarlı zaylanmaq. yarlanmaq.

yaraçar . yaracar. yaraca. bir yerdə yarıq, baca açan arac. direl çeşiti.

yaranmaq . bəğənmək. xoşlamaq. - oğlan qızı çox yarandı.
yaranmaz . bəğənməz. xoşlamaz.

yaraq . 1.daraq. saraq. qaraq. baraq. bağaq. gitərə. girtərə. girdərə. qırtnağ. qıtnağ. ustuvanə. ərən. mərdanə. - yoğur açma barağı. - əkin sarağı - bası sarağı. 1. yoraq. gediş. pırosə. rəvənd. - iş yarağı. - işlərin yorağı dəğişmiş. - bir yeni yorağ açmaq gərək. 1.haşiyə. zəvar. - qızıl yaraq. zər duzi. 1. çarə. - baş yaraqın bulmaq: işinin çıxarın tapmaq. 1. şayistə. bərazəndə. (# yayaq). - yaraqlığı gəlişən (edişən), yayalığı gedişər (itişər. itər. azalar).