Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qavaq . kavaq. kovaq. koyaq. 1. qayaq. sel yatağı. 1. qoyaq. quyaq. oylum. öz. < öt. dərə. vadi. 1. köy. kov. kövrəz. körfəz. qulaq. quylaq. 1. nərsədən nərsənin üzərində qalmış, bıraxılmış iz, izlər. 1. qayaq. qıldırdak. kosa. kösə. (kovsa. kövsə). buğ saqqalı heç çıxmayan, yaxud seyrək olan. 1. qayaq. dönək. qoytan. qaytan. çönək. sözündən dönən. sapdadurmaz. 1. çıxar, qazanc sağlanan, tə'min edilən yer, kimsə. 1. qayaqan. zumbata. dişli, dəndən olan sürtmə ayqıtı. 1. köy. oba. qopay. məhəllə. məhlə. 1.
- qayaqçı: 1. kömürçü.

qavaq . qabağ. qabağ. 1. ön. 1. ağac.

qavaqala . qavağala. qabağala. qabağınca. qabağca. ilkin. əvvəlcə. əvvəlcən.

qavaqaltı . qavağaltı. qabağaltı. qavağardı. qabağardı. girgah. gicgah. dolun. şəqiqə.

qavaqsınmaq . kavaqsınmaq. qulağ vermək. önəmsəmək.

qaval incik . kaval incik: incə, sızıq bacaq, qıç.

qaval məməli . uzun məməli.

qaval . kaval. 1. üst qabığı soyulmuş cəviz. 1. nol. içi boş boruya oxşar nərsə. 1. qarsala. qatsala. gic. dəvəng. döğəng. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. 1. qamış. qarğız. qındıra. kova. ney. nay. 1. 5 düdük. 1. - qaval gəmiyi: baldır gəmiyi.
- kav tüfəng: lüləsi ivsiz tüfəng.

qavalaq . kavalaq. 1. kavalqan. kovalqan. gopalqan. övünən. övüngən. şişən. içəsığmaz. 1. kof, quru, yüngül olan.

qavalama . çoxuzluq. küpüzlük. bolluq. bolaqlıq. qolaylıq. gurluq. gürlük. gursaq. gürsək. kürsək.

qavalamaq . gəvələmək. çəvələmək. çeğnəmək. qan çıxarmayacaq biçimdə ısırmaq, dişləmək.

qavalata . kavalata. mal qara dərisin arıtlama aracı.

qavallamaq . gavallamaq. qaqallamaq. qurumaq. quramaq.

qavalmaq . kavalmaq. kavalqanmaq. öpünmək. qopunmaq. böbürlənmək. övünmək. övüngənmək. göstəşinmək. gözdəğinmək. köklənmək. kökənmək. şişinmək. koskoslanmaq. qobanmaq. qobalmaq. qopanmaq. qopalmaq. ullanmaq. ulqanmaq.

qavalmaq . qapalmaq. qapmaq. almaq.

qavaltaq . əğrəti. qoyma.

qavaltaq . kavaltak. kovaltak. kavasava. kovasova. aralıqlı. gəvşək. - düzənsiz səhmansız kimsəydi, hər nəyi kavaltak bir yana düşmüşdü.

qavaltaq . kavaltaq. kovaltaq. kavtaq. 1. qabaltaq. qobaltaq. güpüldək. güpdək. qabtaq. qobtaq. qalquldaq. qalavul. qavaqul. qatanqaz. qartanqaz. qaba. qıtmır. kitmir. qısmır. qarıq. qalıq. alıq. bacarıqsız. 1. kavarıq. qabarıq. gəvşək. gəvir. kəvir. 1. altı boş nərsə. - kavtaq yapılar. 1. azacıq, yüngül aralıq. - qapını iyi qapa, kavaltaq qalmasın.

qavançı . atıcı. umaçı. salğatçı. nişançı.

qavanqa . kavanqa. kovanqa. qutu çeşiti.

qavanqır . gavanqır. üzüm çeşiti.

qavanlamaq . gavanlamaq. gavan yapmaq. çapalamaq. alt üst edmək.

qavanlamaq . kavanlamaq. kavannamaq. gözləmək. gözgəmək. qorlamaq. qorumaq. sarqırmaq.

qavara . kavara. kavqaz. ötrük. 1. kavaraçı. ötrükçü. govara. qozurtdaq. qozurtdana. yellənən. osurqan. osduranqul. 1. kavqan. kavız. dəvə tikəni. yelçi. qazçı. 1. qafqaz kafqaz. kavı. içi boş böyük nərsə. az pişmiş. az olmuş. 1. kovanda qış üçün arıların yemliyi üçün bıraxılan bal. 1. yel. sarqın. əsmə. qaz. öyür. əsək. yellənmə. yelləniş. osuruq. ossuruq. osturuq osduraq. 1. küvərə. gavara. qavqa. qovqa. qarqaşa. qovqaça. qovqaç. boğra. boğqa. gürültü. gurultu. güpürtü. haybadara. patırtı. 1. qıysım. qıysar. qıysır. uydurma. yalan. qoşdurum. kof. kofa. kofan. kofda. koftan. kolan. gupuz. gopuz. kofur. kofra. daldalaş. patavra. patavla. - yalan, kof atmaq: yalan söyləmək, abartmaq. 1. qatava. qadava. böyük çivi. 1. kavqaz. kavraq. kavran. balsız, boş pətək. 1. kavran. hərnəyin boşu.
- kavara çəkmək: kavara atmaq: yellənmək. köklənmək. kökənmək. şişinmək. koskoslanmaq. qobanmaq. qopanmaq.
- kavara çalmaq: kərdiləri suvarmağa qol, bənd açmaq.

qavaraçı . kavaraçı. ötrükçü. 1. kavara. kavqaz. ötrük. 1. kavaraçı. ötrükçü. govara. qozurtdaq. qozurtdana. yellənən. osduranqul. 1. qalavaçı. gopalaçı. goplavaçı. gürültüçü. gurultuçu. haybadaraçı. patırtıçı. palavraçı. 1. koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı. qoşmaçı. daldalaşçı. patavraçı. patavlaçı. 1. boşuna gəzən. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. sallama. sallaş. qallaş. qopaq. daqaşayırd.

qavarit_rus . gəpləmək.

qavas . kavas. kovas. 1. buğda, dənə ölçəyi. şinik. sinik. çinik. bir kilvanın səggizdə biri. 1. kavaş. (başmaqçı). bir törə (rəsmi) yerə, bir salığa gələnləri əlaltı, ayaqaltı qulluqların görən görəvli. qulluqçu. qormıtıc. qormıtçı. qılıqçı. qıllıqçı. 1. (> kos(fars)). am. dişilik yaraqı. 1. kovas. kotas. kodas. kitəs. dustaq. türmə. tünək. qazamat. qutuqluq. qoruluq. tutuqluq. zindan. məhbəs. baz daştqah.

qavat . kavat. 1. kavas. yolsuz, yasadışı seviş ilişgilərinə araçılıq edən ərkək. qurumsaq. 1. arvadının pozqunluğuna gözün yuman. dəyyus. 1. qabat. qıtır. gürüt. gurut. gürüc. guruc. güc. güv. guv. basınc. zor. quvvət. 1. qabat. ürəksiz. quş ürək. qıpıq. qıypıq. qaypıq. kürgənə. kürəgən. ürəgən. ürkən. ürkük. qorxaq. cəsarətsiz.

qavata . kavata. kovata. 1. güldür. məşgəfə. məşrəbə. 1. kirtil. kitril. yassı əkmək səbəti, qabı. 1. hər çeşit qutu, govut, qab. 1. çömlək. çölmək. 1. kavnaq. kavanaq. həvəng. 1. bütün ağacı oymaqla yapılan qab. 1. qabat. kalımsı, göyüsü, bərk, çox qızarmamış turşuluq pamador. 1. qabat. qalın qabıqlı nərsə. 1.

qavayaq . kavayaq. kavataq. 1. çox gəzən. 1. sərsəp. sərsəpi. (> sərsəri). soysuz. daldaban. sütü pozuq. sütü çıpığ. 1. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. qopaq. başıboş.

qavaz . qaz. qıldırdak. çox seyrək, incə, işgə paraça, tülbənd, bürümcək. - mənə bir qıldırdak. yazma (yəmşəkğ almışdı.

qavazan . kavazan. kavazaq. qırıdaq. qırışaq. qırna. kəndin bəğənən. qurumlu. qurulqan. qurutqan. quruçqan. quruşqan. qurusqan. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. tibirli. təpirli. tibirən. təpirən. kirizli. girizli. kirizman. girizman. gürgəz. koramaz. kotamaz. qottaz. qotlaz. qotzal. xoduş. qoduş. qoduç. qosquq. qozquq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. koskos. qosqoz. qozuq. qasuq. qozur. qurqaz. qurqas. qurulqan. onurlu. qonurlu. qurumsaq. kibirli.

qavca . kavca. kavaş. kavcaq. kavsuq. kavuq. kavaltı. kovca. kovaş. kovaltı. kovcaq. kovsuq. kovuq. 1. dişləri tökülmüş ağız. 1. kavqaç. kavaç. kəfgir. gövgür. kövgür. kögür. dəlik dəlik olan çömçə.

qavcaqlamaq . kavcaqlamaq. kavcalamaq. kavcarlamaq. 1. hirslə qavramaq, qapmaq. 1. biçimin pozub, yencmək, sıxıştırmaq, əzmək. 1. qurddalamaq. qurcalamaq. qarıştırmaq.

qavcana . kavcana. kavanoz.

qavcar . kavcar. 1. kavaq. pəmbəçub. 1. beldə daşınan piçaq. 1. kavraq. kavqaz. xəzəl.

qavcar . kavcar. kancar. 1. xəncər. bir qarışı yarım uzunluğunda, gəmik saplı, ucu əğri, qurşağa taxılan çalı, kəsək, biçək. 1. kirik. kərik. budaq kəsməyə yarar kiçik dəhrə. girinti.

qavcar . kavcar. kavçar. kavcır. 1. kiçik torba. 1. qoğuş. qopaq. tıraşa. çıtıq. ağac yotamaqdan çıxan yonqa. oyma. oğma. 1. ardıc ağacının qabığı. 1. kavlaq. içi boş, çürük ağac, nərsə.

qavçın . kavçın. simitə oxşar, göyümtül topraq.

qavda .təəhüd. ilzam. bağlılıq. bəstəlik. əlaqə. qeyd.

qavdal .təəhüdnamə. qovlnamə. cild. tikiş. iltizam. inqiyad.

qavdan . kavdan. gövdəsi uzun ot çeşiti.

qavı . kavıl kavıl: kəvil kəvil: taza

qavıc . kavıc. kavış. kovuş. koğuş. qovuq. qoğuq. qoluq. oyuq. - bu koğuşda ilan yatır, ürəkdəkin tutan çatır.

qavıq . kavıq. kovıq. arx.

qavıl qurmaq . qavıllaşmaq. qovullaşmaq. iki yan bir qərara gəlmək.

qavıl . - kavıl kavıl: kəvil kəvil: qığıl qığıl: qıldır qıldır. tez tez. ir ir. çapıq çapıq. çevik çevik. - qığıl qığıl yemə, boğazıva qaçar.

qavılcan . kə.

qavırağ . kavırağ. oyuncaq, cansız bəbək.

qavırqa . qabırqa.

qavırlamaq . kavırlamaq. boş yerə səpmək, sərpəmək, səpmək, xərcləmək.

qavırtı . gavırtı. gəvirti. kişi pisliyi, dəşqısı. pox. boq.

qavırtlaq . qovurtlaq. qoğurtlaq. 1. kavırqa. qovurqa. qavurma. qovurma. tavlı, tovlu nərsə. - qavurma qəhvə. 1. qoğurqaç. qovurqaç. qovurma qabı. tava.

qavış . qovış. çatıq. (peyvəsdə). - qovış qaş: çatma qaş.

qavıştırma . kovuşturma. önü başdan aşağı düğməli köynək.

qavıt . gavıq. balığ çeşiti. - gavıq balığı, qızıl balığından yöndür: yeğdir.

qavıt . kavıt. yersiz söylənən söz.

qavıtmaq . kavıtmaq. qırışmaq. üşüyüb büzülmək.

qavız . kavız. quranqaz. qurağız. qurqaz. qurqas. qurumağa üz tutmuş.

qavızamaq . kavızamaq. kavızanmaq. kavızanlamaq. qurağızamaq. qurağızanmaq. qurağızlanmaq. qovrağızmaq. qovrağızanmaq. qovrağızlanmaq. qurumağa üz tutmaq.

qavızamaq . kavızamaq. qurağızamaq. qovruzamaq. qurumağa üz tutmaq.

qavqaz . kavğaz. kavada. kovada. 1. gəvşək, bastırılmamış, tıxılmamış nərsə. - çuvalı kavxaz doldurdum. - orası kavadadır çox yxınlaşma. 1. korata. çorata. korsatı. savsa. çürüməyə, oyulqaya, yıxılmağa üz tutmuş nərsə. 1. kavkaz. quru bitgi sapı.

qavqırmq . kavqırmaq. kağqırmaq. sağınmaq. sıxdamaq. ağıtınmaq. ağtınmaq. yaslanmaq. mərsiyə, novhə söyləmək. ölüyə ilənmək, ağlamaq.

qavqırtmaq . kavqırtmaq. fırlatıb atmaq.

qavla . kavla. kavaq ağacı.

qavla . kavla. kaval. qaqal. qaqla. nərsəni dik saxlamaq, yıxılmasın, əğilməsin önləmək üçün, yerə qaqılan dirək, gücə, dəsdək.

qavlaq . kavlaq. çılpaq. lüt. kova. koğa. qabıqsız.

qavlaq . kavlaq. kovlaq. 1. nərsə nərsədən ayrılımsı, tökülümsu, boşalımsı, düşəlmişi, gəvşəmişi duruma gəlməsi. 1. tük, qabığ dəridən ayrılma. 1. yaşlı, arıq olan. 1. qabıqlanma. qabıqdan olma. 1. aslaq, asalaq, havada, avara, salıq qalma durumu. 1. kavsa. kovsa. kosa. saqqalsız. 1. çaplaq. çapalaq. yamalardan çapalardan oluşan nərsə. pozel. - kavlaq buxca. - kavlaq geyim. - kavlaq yapı. 1. qovl. boş söz. batil söz. latailat.

qavlaqan . kavlağan. çinar çeşiti.

qavlaqyağı . kavlaqyağı. qatıryağ. qatyağ. qatıyağ. donyağ. kırem.

qavlamaq . kavlamaq. 1. qarıştırmaq. savurmaq. 1. birisin döğmək. 1. uzuncasına ac, yoxsun gözləmək. qıyıqlamaq. 1. kəfləmək. köpüklü nərsənin köpüyün almaq.

qavlamaq . kavlamaq. kovlamaq. kavamaq. kovamaq. 1. soymaq. soğurmaq. sırıvalmaq. sıyımaq. ayırmaq. boşaltmaq. 1. bəklənən nərsənin gecikməsi. gecikmək. yubanmaq. 1. ürümək.

qavlamaq . kavlamaq. soyunmaq.

qavlan . kavlan. kavlağan. çinar ağacı.

qavlanqaz . kavlanqaz. kof. qırıq. köfük. kövük. boş. kofı. kovı. koz. kovuz.

qavlanqoz . kavlanqoz. kovlanqoz. kovran. kovlan. kovul. kovlaq. kofran. koflan. kovul. koflaq. kavran. kavlan. kavul. kavlaq. kafran. kaflan. kavul. kaflaq. kov. kof. kav. kaf. içi boş, boşalmış nərsə. (təmbəl). - başı kovlanqoz birinə doğraşdıq, ucraşdıq, uçraşdıq, raslaşdıq. - olmasa başda oylaq göz, qayıda əli kavlanqoz.

qavlanmaq . kavlanmaq. kəndin bəğənmək. çalım satmaq. qoplanmaq. qoparlanmaq. olcumlanmaq. onurlanmaq. kibirlənmək. qabarmaq. qapalmaq. qurralanmaq. qurutmaq. qurunmaq. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qafa tutmaq. qurnazlanmaq. gurnazlanmaq. gurqazlanmaq. gürnazlanmaq. gürgəzlənmək. qozalanmaq. qozallanmaq. qotalanmaq. qotallanmaq. qaquzlanmaq. qoquzlanmaq. qozurlanmaq. qotuzlanmaq. xoruzlanmaq. xorazlanmaq. xorazaymaq. qoruzlanmaq. qorazlanmaq. qorazaymaq. quruzlanmaq. qurazlanmaq. qurazaymaq. xorazaylıq edmək. qurazaylıq edmək. qorazaylıq edmək. başqasın bəğənməmək. özün hammıdan üstün görmək.

qavlatma . kavlatma. soğuq dəğmə. soğuq dəğmə.

qavlatmaq . kavlatmaq. kovlatmaq. kavatmaq. kovatmaq. soymaq. ayırmaq. boşaltmaq.

qavlıç . kavlıç. nərsənin qabından, qabığından daşmış, aşmış durumu. gövdədə bir iç üyəsinin bulunduğu sınırlarından, sıxışıb, gücənərək (gücə, zora düşərək) daşmış durumu. fətq.

qavlıq . kavlıq. > xəlfə. kiçik kavın, dişiyin qapcığı, kiçik qapağı.

qavluğan . tüklü, tikənli ot çeşiti.

qavra . kavar qabra. kabar. ağ üzüm çeşiti.

qavra . kavra. girdan. kərdən. gərdən. kərdəmbel. gərdəmbel. girdəmbel. buxcu. biçgi. böyük əğə, ərə. - yoğun ağac girdəmbillə iyi, qolay kəsilir.

qavra . kavra. quş biti.

qavrac . qavrac. qalrac. qaprac. ağır yükləri qaldırmaqda işlənən qollu arac.

qavraq . kova. koğa. pətək.

qavraq . qavruq. 1. quru. qupquru. 1. alışqan. qov. kov. kav. 1. xəzəl.

qavraqlamaq . kavraqlamaq. kavralamaq. iki əllə qapmaq.

qavraqucaq olmaq . qucaqlaşmaq.

qavral gedmək . kavral gedmək. gedi vermək. çapıq gedmək. çıxıb gedmək.

qavralanmaq . kavralanmaq. qurtlanmaq. gürtlənmək. təpələnmək. qurçanmaq. çabalamaq. qaşınmaq. - bit düşüb canına kavralanıb durur.

qavralaşmaq . qavqıya tutuşmaq.

qavram . 1. tutam. - bir qavram çörək. - bir qavram ot. 1. qaraqa çeşiti.

qavram . kavram. kavrac. örtənək. içdəri. incə dəri. içalatı bükən, saran incə dəri. sar. sarıq. zar. ğişa'. - ürək sarı. - qulağ sarı: qulağ zarı: qulağ təbili: qulağ yelpəyi içində olan incə dəri. 1. içərik. idə. məfhum. mə'ni.

qavram . qapram. 1. tutam. avuc dolusu. 1. bağlam. dəsdə.

qavram . qavraq. qavrat. qavraş. qavras. anlam. anlaq. anlat. anlaş. 1. zehn 1. zehn ilə bağlı olan hərnə.

qavrama duru . qavrama nuqdəsi: arabanın dəbəşməyə keçdiyi çək, an, durum.

qavrama . 1. quşaq. qurşaq. qolan. kolan. quşam. kəmər. 1. alqılama. anlama. 1. ??dobriyaj. 1. ??dobriyaj düzənin, dəsqahın işlətməyə yarar ayaqlıq.

qavrama . kavrama. 1 kiçik əl tırpanı, çırpanı, orağı. 1. kərinti. kərdəri. çapqı. çağbı. çalqı. oraq. 1. oraqla biçilən bir tutam əkin. 1. oraqla biçilən əllə tutulan əkin tutamı. 1. əkin qaldırmağa yarayan arac. 1. kavlı, ivli, dişli çivi. 1. boru başında iv axan arav. ivələ. cıvata. boru haçarı.

qavramaq . 1. sarmaq. içinə almaq. çevirmək. çəmbəmək. çəmbərəmək. çəmərləmək. qolanlamaq. quşamlamaq. kolanlamaq. kəmərləmək. qamarlamaq. möhtəvi olmaq. ehatə edmək. 1. yaxalamaq. çanqallamaq. çanaqlamaq. çəngələmək. çəngəlləmək. qolçatmaq. qoldatmaq. 1. qolçaqlamaq. qorçaqlamaq. qucaqlamaq. qurcaqlamaq. 1. qapsamaq. şamil olmaq. əhatə edmək. 1.
qavranılmaq: qanılmaq. dərk olunmaq.

qavramaq . kavramaq. 1. kiçik oraqla əkin biçmək. 1. əkin biçmək. 1. əl ilə əkin toplamaq. 1. qıvramaq. sancılmaq. ağrımaq. ağrılmaq. 1. qovramaq. qordamaq. qorlamaq. qorlatmaq. qovurmaq. qovurtmaq. qızartmaq. 1. qapramaq. qaçramaq. qaçratmaq. qaçırtmaq. qaçırtmaq. - qızı qavramış.

qavramaq . qablamaq. qaplamaq. qabramaq. qapramaq. 1. tutmaq. 1. içinə almaq. 1. sarmaq. örtmək. ehatə edmək. 1. tanıyıb bilmək. anlamaq. alnamaq. anqılamaq. alqılamaq.((başqanmaq: ölçüşmək. dalqınmaq. dalqışmaq. tanımaq. tanalmaq. tanaymaq. bilgəmək. seçnəmək. fərqinə varmaq. anlamaq. oylamaq. oyqamaq. oyqalamaq.
kəsmək. anlamaq. düşünmək. sağınmaq. sağanmaq. usmaq. - uşağ nə kəsirki, yapdığı nə olsun. kəstirmək. kəsitmək. anlamaq. düşünmək. mültəfit olmaq. görmək. anlamaq. - indi gördün sonun. oxumaq. oxarmaq. yorumlamaq. anlamaq. - ağı bilməyən, qaranı oxuyanmaz. - çalış uşağın, oyun için oxu. - baş yazısın necə oxusan, öylədə alınar (olar). - cızıqlar arasın oxumaq: bir yazıdaki qapalı anlamları tapmaq. - birinin oyun, başın oxumaq: birinin düşüncəsin içdən içə anlamaq.
onamaq . onğamaq. önəmək. unamaq. qavramaq anlamaq. alnamaq. anqılamaq. alqılamaq.((başqanmaq: dalqınmaq. dalqışmaq. fərqinə varmaq. anlamaq. oylamaq. anlamaq. başa düşmək.
((sanmaq . ağırlamaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın.

qavramaq . qapmaq. ısırmaq.

qavramaq . qavzamaq. qapramaq. qapsamaq.

qavran . 1. kotanın sapın tutan kimsə. 1. qorbaşı. kapitan. komandan. 1.

qavran . kavran. 1. qutu. 1. kavruq. kavraq. içi çürük ağacdan yapılmış boşqa. 1. kavruq. kavraq. əğri büğrü lan. 1. ləş yeyən qarqa.

qavran . kavran. karvan. kərvan. yolçu topluluğu.

qavrandırmaq . qıvrandırmaq.

qavranılmaz . sığınmaz. alqılanmaz. anlaşılmaz.

qavranqoz .kavranqoz. çorman. korman. qarışıq. qatlağ. dağınıq. qıyqımsız. qılıqsız.

qavranmaq . 1. qurtlanmaq. gürtlənmək. təpələnmək. qurçanmaq. çabalamaq. 1. yaramazlıq edmək.

qavraşmaq . qavqıya tutuşmaq. qapışıb boğumşaq.

qavrayıclı . qavrayışlı. anlayışlı. anlayıclı. qapsamlı. düşnəyişli. düşnəyicli. oyqalı. oyanlı. oyaclı. oranlı. oraclı. çabuq qavrayan, anlayan, düşünən. ussaq. fəhmli. fəhimli. müdrik.

qavrayış . alqılayış. anlayış. oyqayış. oylayış. oyqa. oyan. oyac. oran. orac. yekit. şuur. dər yabəndəgi. idrak. dərrakə. (yarıqlı: dərrakəli). (yarıqsız: yekitsiz. şuursuz. dərrakəsiz).

qavrıq . kavrıq. kəvrik. vılız. köfəki. kövəki. quranqaz. zayıf. qazıl. qazul.

qavrıq . qavruq. qayrıq. qayruq. ucu içəriyə əğrik olan nərsə.

qavrıq . taxıllardakı ağ, ufaq dənələr.

qavrıqlaşmaq . qavruqlaşmaq. qayrıqlaşmaq. qayruqlaşmaq. 1. ucu içəriyə əğrik olmaq. 1. əğilmək. - bu yeldən ağacla qayruqlaşdılar.

qavrıl . sürgüc, kibrit qutusu.

qavro . kavro. yengəc.

qavruq . 1. qurumağa üz tutmuş. 1.

qavruq . kavruq. kavrıq. 1. çürük. köfəki. kövəki. kavsak. kovsak. 1. gümənli. acılı. sıxıntılı. qızlac. qıslac. qıylac. dərtli. 1.

qavruq . qovruq. 1. qavrac. qavırqac. qovruc. qovurqac. qovurma tavası. 1. patlamış, çıtlamış məkə, qarqıdalı. 1. qavut. qovut. qavıt. qovıt. qavruk. qovruk. qavrut. qovrut. qurutulmuş nərsənin oğutulmuşu, öğütülmüşü, unu. 1. nişastası az olan buğda. 1. çiləli. dərtli. gümənli. acılı. 1. aşıq. vurqun. 1. içi çürümüş, oyulqay, boşalmış nərsə. 7. əğri büğrü ağac. 1. birişdə. bürüşdə. qızarmış. tovlu. tavlı. tov, tav verilmiş.

qavruq . qurumuş.

qavsaq . kavsaq. kovsaq. kavsalaq. kovsalaq. kavlaq. kovlaq. 1. çovsaq. çorsaq. küfsək. içi boş. kofı. kovı. çürük. köfəki. kövəki. kavsak. kovsak. köfük. kövük. boş. koz. kovuz. 1. kaqsaq. kaqsalaq. kavlaq. koqlaq. kavsul. kovsul. kavsuq. kovsuq. hər nəyin qurusu. 1. ağılsız. qarsala. qatsala. gic. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. səfeh. saynağ. sanrığ. kovtum. kovtulum. hoytulum. quşdurum. kütdülüm. gay. gəy. xay. keh. gic. başsız. usqıt. kütdülüm. qicqəsəmə: gickəsəmə. giciksimik. gicsıq. gicqan. səfeh. kovtum. kovtulum. hoytulum. quşdurum. başsız. ussuz. huşsuz. usqıt. kütdülüm. qınto. qınta. qıntal. qantal. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. kütdülüm. usqıt. 1. quru, gəvrək nərsə. 1. qaba, sevimsiz olan. 1. qıyadalı. qıradalı. seyrək. aralıqlı. 1. sırnaşıq. sürtük. sırtıq. sırtar. sürbet. sırbit. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. qapıdan. üzü bərk. qaşqa. qıynaşıq. yılışıq.
qavsaq . qoğsulanan nərsənin çıxardığı iy.

qavsal . kavsal. kovsal. 1. qapsal. qarqıdalı qabığı. 1. içi boş. kofı. kovı. kof. küf. - bu tarlanın bücün başqları kavsal. 1. qorsal. qorçal. qovsulanmış, qorsalanmış, tam yanmamış nərsə.

qavsala . kavsala. kovsala. 1. xurcun. çuval.

qavsalamaq . kavsalamaq. kovsalamaq. gəlişi gözəl toplamaq. - tərtələsik saçlarımı kavsalayı verdim.

qavsalası daralmaq . kavsala daralmaq: içi sıxılmaq. qısılqanlamaq. qızılqanlamaq.

qavsara . kavsara. 1. çəkə. incə qamışdan hörülmüş uzun səbət. 1. saxlov. buğda saxlama üçün bacalı deşikli, havalı yer. 1. küp. külək. dəbbə. 1. qoş. ruh. sür. can. - kavsaram çox daraldı. 1. öksürük. ösgürük. 1. kiçik kərdi. 1. sısqan. sısyan. incə, cılız olan. 1. ivədi. qoparıq. qoparaq. qoğraq. qoğaraq. qıvraq. qızdırbas. qısdırbas. tez. ir. tələsik. kavsaraya gətirmək: ivdirmək. sıxıştırmaq.

qavsıqtmaq . kavsıqtmaq. araştırmaq. yoxlatmaq.

qavsıl . kavsıl. dağlı quşlarından olan çalıquşu.

qavsıra . kavsıra. yayvan, sapsız səbət.

qavsuq . qapsuq. qapcıq.

qavşaq . <> gəvşək. gəvir. kəvir. şol. astıq. yastıq. soyuğ. soyut. soğut. sust. lax. qırıq. köfük. kövük. boş. kofı. kovı. koz. kovuz.

qavşaq . kavşaq. kovşaq. 1. qonduruq. qondaq. qondara. qondaraq. qoncuruq. qoncaq. qoncura. qoncuraq. qonsaraq. başmaq. ayaqqabı. 1. yumuşaq topraq, nərsə. 1. güldürücü. sərimə. sarıma. qopara. məsqərə. 1. qovrulmuş, qızartılmış nərsə.

qavşaq . qağşaq. qavuş. qağuş. qovşaq. qoğşaq. qovuş. qoğuş. malqaranı sürdürmədə, yeritmədə işlənilən biz, miz.