Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

geçiş .

gedin gedin . kəmin kəmin. yavaş yavaş. ağın ağın.

gedişgəliş . gedgəl. seyr o səfər.

gedsağ . barsaq. barmaq, gedmək istəyən.

genədə . genədə. yenədə. ona rəğmən.

gergi eşgəmək . - geri eşgəmək (> geri işəmək). tərsinə eşmək. tərs iş işləmək. olanın dolayına, axarın taxarına davranmaq.

gergişgəmək . (> geri işəmək). daltışlamaq. dalı gedmək.

geyim geçək . libas o puşak.

geysüt . > kisvət.

geyvənmək . geyinib keçinmək.

gezirmək . geyirmək. geydirmək.

gəldəmək . gəldətmək. gəldələtmək. tərləmək. nəğd para vermək.
gəldə: gildə: nəğd.

gəldi əsin (yel) əsnəyu, sayğa (boran) tükən ovsaru, kiridi boyun qısnayu, qara bulut kükrəşür. .

gəldirmək . taarüf edmək.

gələçi . 1. quzariş. 1. hədis.

gələn . gələn. ayəndə.

gələr . gələçi. buyruq. buruq. müzare'. muzare'.

gəlgü . gələcək. (ayəndə).

gəlgüsüz . gələcəksiz. (ayəndəsiz).

gəlik . əğim. istək. meyil. - bu gəlik hardan doğur. - oxumağa gəlik oyatmaq. - ged gəllə gəlik doğar.
- yerik gəlik: meyl o rəğbət.
- dan yerik: səhərlər tezdən durmağı sevən. səhər xiz.
- :

gəlikli . əğimli. istəkli. meyilli. - o bu işə gəlikli değil. -

gəlir . qazanc. uduş.

gəliş barış . ged gəl.

gəlişdimi . oldumu.

gəlniz . sel. axın. - gəlnizləyu axdımız, kəndlər üzə çıxdımız, furğan evin yıxdımız, burxan üzə sıçtımız.

gəlsə qalı yarlıq bolub incik uma (yorulmuş incimiş qonağ), gəldir (sun. ver) onuq bolmuş aşığ (hazir olan yeməyi), tutma uma (gözün yolda qoyma. gözlətmə) .

gəmirmək . < gəvirmək. qaşıyaraq nərsəni qazmaq. - sümük gəmir, çeğnəməqıl yad ətin:

gəmləmək. gəmləmək. gimləmək. gəmçələmək. gimçələmək. gəmçiləmək. gimçiləmək. kərləmək. kərçələmək. kərçiləmək ölçmək.

gənəral . səngün

gərdan . boğmuk

gərəyişt . gərəyiş. gərəyit.

gərgin .tarım çəkilmiş. əsəbi. həyəcanlı.

gərib tutar ağ torun, qıra qoysa (töksə) ağ qarın, .

gərilgən . 1.uzanan. çəkinən. dartılan. 1.açılıb sərilən. - dağ ucuna gərilgən bulut, dağ ətəyinə sallamış saçın. 1. əsnək. əsnəgən. - yuxusuz gərilgən oli.

gəriş . (çəkiş). 1.qeyrət. dirəş. muqavimət. paydarlıq. 1. dalaş. cəng o niza'. - neçün bu gəriş.

gərişmək . çəkişmək. dartışmaq. taqlaşmaq. çaqlaşmaq. - bir ip üsdə, iki ucdan gərişmə.

gərişmək . çəkişmək. gərişmək. çetişmək (çitizmək > setizə edmək (_fars) ). dartışmaq. başbaşa qoymaq. çalbaşmaq. mucadilə (cədəl. niza'. mubahisə. muşacirə) edmək.

gərit . gərit. çəkit. (> girayiş(fars)). darıt. isti, güclü meyl. qibtə. rəğbət.

gərmək . 1.sərmək. yazmaq. - yemişləri günə gər qurusun. 1. açmaq. dartmaq. çözmək. - (? ip gərmək).

gərmək . çəkmək. dartmaq.
- it gəridi: hürdü.
- ip gərmək: ip çəkmək.
- yol gərməkv yolu bağlamaq.




gəştən . : (maq). ovanmaq: xurd gəştən.
aramaq: axdarmaq. gəştən.
əldən ələ düşmək, gəzmək, keçmək: ələrdə gəzmək
yerinə gəlmək: adiləşmək. adi gəştən. yerinə gəlmir.
uzaq dolanmaq: qırağ gəştən
bərgəştən: aylanmaq: dönmək. burğanmaq.
buruqmaq: tərsinmək (ricu' edmək). çevrilmək. dönmək. çönmək. bərgəştən
dolaşmaq.

özənmək: özünə enmək, gəlmək. özünü ələ almaq: (be xod baz gəştən).

vel gəştən: əsdirmək. (ələ almaq: yığmaq).
ağızdan ağıza söylənmək, gəzmək, dolanmaq.
- aldan vurub üsdən çıxmaq: ələk vələk edəmək: bucaq bucaq gəzmək: hər yanı dolanmaq.

gəvmək . - sözü gəvib danış. - yencibi gəv: tikəvi (yeməyivi) çeğnə.

gəvmək . çeynəmək. çaynamaq. - sözün gəvmək, çeynəmək: dilin çeynəmək: çəkinib düşünüb, mın mın edib, utqunub, sözün deməmək, açıq deməmək. anışmaq danışmaq.

gəz ağacı . (? yalğun. yılğun).

gəz . (< kəs). 1.ölçü birimi olaraq, bir bəlli ölçüdə kəsilmiş uzunluq, ip. - bir gəzdə on altı göz (düğün. bölüm) olur. 1. yay çilləsinin ortasına yerləşdirilən kiçik xam dəri, tikə. oxu atmaq üçün soxarın (ox dibində olan haça) gəzə qoyarlar. (gəzləmək: oxu atmağa anıtlamaq, hazırlamaq). 1. qazmaq.

gəzafə(fars) . < qozafə. qozalaq. qabartma. qasırtma.

gəzidən (_fars) .1. qazlamaq. dişləmək. (< qaz: diş). 1.< kəsmək: çalmaq:

gəzik . 1. keşik. novbət. - gəzik günündə düşər sənədə. 1.əsik. titrəş. (lərzə). - qızıq gəzik: təb o lər. - sarığ gəzik: sarılıq. sovuşqan. soğuşqan. yərəqan. sarı kəsəli.

gəzikmək . kizikmək. bizikmək. bezikmək. titrəmək.

gəzil .gəzməyi sevən.

girdab . çöləğ.

girgin . girgin. mal davarın qoşğun, qızan çağı. - qoyun girginə girmiş.

girmək . (-si olmaq. yazmaq). istəmək. - gəl girmək: gəlmək istəmək. - - ged girmək: gedmək istəmək. - yey girmək: yemək istəmək. - gör girmək: görmək istəmək. - gir girmək: girmək istəmək.

girtgənmək . girtgənmək. 1. iqrar, e'tiraf edmək. 1. şəhadət vermək. 1. inanmaq. işənmək.

gizişmək . büzüşmək.

gizləb tutsan sevincğ, azraş günü bəlgürür, başlı (yaralı) gözü bağlama, yaşı axar savruğur. .

gizlik . (geyizlik). çarıq. yarıq. bir tikə yarılmış (kəsilmiş) göndən yapılan ayaqqabı.
- gizlik olsa, ər yorqrmaz (yolqırmaz: yolda qalmaz), içilik olsa at yağrımaz (atın beli yaralanmaz). {işdə uzaq görənlik gərək).

gorul . aramqah. məqbərə. - qızıl qubbalı gorullar.

govda . govda. tən. (# oğda: iç). - kovdax burax, oğdasın tutax.

göbək yağlama . antirenman.

gölüşmək . gölüşmək. kölüşmək. külüşmək. kövülmək. açılmaq.
(# gömüşmək). - gömü: dənəli (dənəsi gömülü) qurutulmuş yemiş.
- öldürüb də, ölüsün gömütmüş də.

gömünmək . quymunmaq. quylamaq. bikitmək. dəfn edmək. - gömüldüsün bulmuşuq, könüldüsün bulqınan.
gömünc . quymunc. quylunc. (gönüc > gənc). dəfinə. xəzanə. - gönüc bulma, könül bul

göre .kürə. küyrə. Demirci körüğü. 1.Söyleşi. 1. Şölen. 1. Eğlence. 5.Tarlalarda yetişen kuzu kulağından büyük, suyu ve gölgeliği seven bir çeşit ot. 6.İki üç yaşındaki dişi tay. 7. gör-e: Düğün sırasındaki bahşiş parası 1.Görme; düğün, sünnet gibi şölenlerde ziyaret hediyesi: Onlar da göresini getirir 1.Uşak

görəğində . görəğində. görəli. görə. baxınca. sanıda. qiyasda. - buna görəğində o çox yaxşıdır.

görgüz . görglü. 1.göyçək. gözəl. qəşəh. xoşgil. 1.xoşa gəlim. məlih. 1. mənzərəli. 1.təbərrih. matah.

görgüzmək . görgüzmək. görgüzünmək görgüzüşmək görgəymək 1. göyçəkləşmək. gözəlləşmək. qəşəhləşmək. xoşgilləşmək. 1. məlihləşmək. 1. mənzərəsi artmaq. 1.təbərrih, mataha dönmək.
((görgüzütmək . 1.göyçəklətmək. gözəllətmək. qəşəhlətmək. xoşgillətmək. 1. məlihlətmək. 1. mənzərəsin artırmaq. 1.təbərriyə, mataha döndərmək.

görklü (gözəl) donu özünğə, dadlı aşı özgəyə. .

görklü . görkülü. görtüşlü. görüclü. görşülü. görşəng > qəşəng.

görnəş . görəmə. görüşlük. bir yerə, kimsə verilən yarnağat, sovğat.

görşünüş . qarşılıqlı gedib gəlib görmək. did o baz did. - bu bayram görşünüşdən baş açmadıq.

göyəç .1. incək. incik. sezik. həssas. duyarlı. kəvrək. mehriban. kibar. uysal. həlim. zərif. yumşaq.

göyəş .göyəş. 1.körpə.taza. - göyünc yemişlər. 1.lətif - göyünc üzlüm.

göyüş .göyüş. yeni yetmə. novcəvan. - göyünclər üçün kitab.

gücün topla biləyə, otur bir səkin üzrə, al bir ucuq əlivə

güdütmək .güdütmək. güdləmək. 1.tarix atmaq (qoymaq). 1.gündəliyə çıxartmaq. up to date. beruz edmək.

gülləj .(güldürübdə öldürən). komodi - tırajedi.

güt .güd. tarix. deyt. bəlirli çağ, zaman, gün. qah. movid. moid. və'də. dövrə. dönəm. əsr. əhd. qərar. randevu. - güdlü: tarixli. - güdsüz: tarixsiz. - güdü keçmiş: tarixi ötmüş. - düzgüd: nə tez, nə gec qoyulan güd. həqiqi tarix.

hammı gəzir eşşək üçün, sən gəzisən eşşəyilə.

harman . örtkün

hesabsız . sanqılıqsız. sanquluqsuz. sanaqılıqsız. sanaquluqsuz. (sayılmayacaq dək çox olan). sayışsız. oransız. oracsız. orcasız. duracsız. durcasız.

həqq . əmək. çalıq. - qul haqqı: kişilərin, insanların birbirinə keçən əməkləri, həqləri.

həlalzada .həlalzada. . bağşıt. . - bağşıt barışdırır, qarşıt qarışdırır. (həlalzada. barışdırır, həramsada qarışdırır).

z həlal . yoğur. yaxız. (# qarış : qarşıt : həram). - yoğur para : həlal para.
z həlalca . bağışca. qanağca.
z həlallamaq . bağışlamaq. qanağlamaq.
z həlallaşma . bağışlaşma. ilalaşma. bağrılaşma. qanağlaşma.
z həlallatmaq . bağışlatmaq. qanağlatmaq.
z həlallıq istəmək . bağışlıq diləmək. bağışsanmaq. qanağsanmaq.
z həlallıq oxumaq .(əğd oxumaq). qanağlatmaq. bağışlatmaq. bağışlıq oxumaq.
z həlallıq . bağışlıq. qanağlıq.
z həlallaşmaq . 1.bağışlaşmaq. qarşılıqlı olaraq, həqlərindən keçmək. ödəşmək.1. düzünləşmək.
z həlallıq . içdənlik.
z həlal . içtən. duzun. - içdən yeməklər. 1.düzün.
z həlalxor . içtənçi.
z həramlamaq . qarğışlamaq. (# bağış. həlal).
z həlal . yığaqsız. yasaqsız.
z həram . danağ. - sənə danağ olsun. - danağ qatma.
z həram .qadağ. yoğmaz. yaxmaz. yarmaz. yaramaz. ayğırı. yasaq. yasaqlı. qarğuc. - ər arvad birbirinə qadağ yox, qanağdılar. * - həram olsun : yoğurmasın. yaranmasın. yararmasın. * - həram para : yoğmaz para.
z həlal süt . ağ süt. dadağ süt. - sütüm sana acıqsın: həram olsun.
z tüzüt .düzüt (açıq). həlal. - kiminə yalan satmaz, düzünə büzün qatmaz.
z tüzqütmək .düzgütmək. həlallatmaq. həlal, məşru' yoluna salmaq, duruma gətirmək.
z tüzünçülük .düzünçülük. həlalxorluq.
z tüzünçü .düzünçü. həlalxor.
z 1həlalxor .həlalxor . düzünçü .
z 1həlalxorluq .həlalxorluq .tüzünçülük .
z tüqün .tükün. düğün. (bağlı). həram.
z tüqütmək .tükütmək. düğütmək. həram qılmaq. - islam içgini dügütmüş.
zəqqum .həram. - əti büzütün şorbası düzün çıxmaz.
1həlal .həlal .düzün .(açıq).
1həram .həram .düğün .tükün. (bağlı).

həp yaşıyan ölür bir gün, heç başlı yaşamaz ölüm üçün heç gün.

həpsi . kamug

həpsi .barlığı bütünü. tümü. tamamı.

hər kimin sərbəsliyi biliyi dəkdir (candır).

hər qapı min yola açılır, hər yola min qapı.

hər qaysısı . hər hançısı.

((hər qaysısına . hər hançısına.

hər nəyin çalası var. (hər nəyin bədəli var)

hər ulayan istəyinə ulaşmaz. (uluşmaz) .

hər yana doğrayan (yol dəğişib gedən), yolundan (amacdan) qalar.

hərrac. qiymət qoyanların ən üstün qiymətə kəsənliklə satılan bazar.

həyəlan . kayşa

hissə . üləş

histuar_{fırans .} histori_ingilis < istor_latin: istəmək. biləsikmək. arasınmaq.

hiz . <> tiz <> tez. qız (qızmaq). haşarı. həşəri. daşarı. qırdıma. qırdırma. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. çıpacan. çipəcən (< çırpmaq). zirək. zirəng. iti. qılav. qılac qızı. çalıq. qızqın. qırsız. qızaq. qızat. qızan. körüklü. közüklü. körsüklü. körsük. körsək. qorsaq. sınırlı. qopurlu. qopuqlu. köpürlü. köpüklü. xaşlaq. şiddət. sürət. qırtıl. keçimsiz. geçimsiz. koraza. qoraza. köndələn. çöndələn. döndələn. yöndələn. yandalan. bəd əxlaq. çabuqluq. əcələ.
- hız almaq: itinmək. qoparaqmaq. qoparıqmaq. yeyinləmək. - hız alamamaq: 1. yetərli yeyinliyə, qoparlığa ulaşamamaq. 1. sürəti əngəlləmiyəməmək. - hızını kəsmək: yeyinliyin azaltmaq. qısnatmaq. qıtnatmaq. könlünü, atığın, atışın, şovqun qırmaq. - hız qutusu: irit, sürət qutusu. - hızlı sağanaq, tez keçər, tezcə qızan tez sönər. iti gələn, itib gedər. - hızlı yaşam: çox dolu, uğraşlı yaşam sürmə.
- hızlı hızlı: qıvıl qıvıl. qıvır qıvır. qıfıl qıfıl. qılıv qılıv. qıpıl qıpıl. qıpırt qıpırt. qımırt qımırt. qımıt qımıt. pıtırt pıtırt. sıvıl sıvıl. sivil sivil. çıpıt çıpıt. ivəcənliklə. qopucla. qopcuğun. qopcurun. qopcurla. qoputla. qoptuğun. qopdurun. qopturla. qızdırbas. qısdırbas. tələsikliklə. talaşla. çalaşla. çapıq çapıq. tezik tezik. güp güp. iti iti. ivəcik. ivicək. yeyeyin, qızqınlıqla, həyəcanla gedib gəlməklə. - taza qaravaş işləri qıvır qıvır yeridir. - hızı alınmaq: qızmağı qoymaq. - hıza almaq, salmaq: qızıştırmaq. - hız vermək: 1. itilətmək. ütgətmək. ütlətmək. ütətmək. 1. istəkləndirmək.

hizmət . yumuş

hobi . əğliş. əğəliş. əsik. (çanqıl. çınqıl) (moğol). başqurluq. başquşluq. tutu. eşənək. məşquliyyət. pəstan. sər gərmi.

hold . gözün.

holofdun . < kovulcuq.

hopmaq . hopımaq. içəri çəkmək. (# tüpmək: qopmaq. qopımaq. içərdən dışarı çıxarmaq, atmaq, salmaq).

hovlə . govlə. gəvlə. yumşaq, tüklü siləcək.

hoyrat . hayrat. quryat. guryat. kor. bir topluluğun birlikdə oxuyan şarkı.

hörcək . > çörcək. çorcağ. əfsanə

hörcük . hörücük. örcük. örücük. 1. qurcuq. iğ. kirman. 1. çadır. 1. kölgəlik.

hörçin . örçin. ip sırım, nərdüvan.

hörə . örə. hörü. örü. hörüş. örüş. hörənd. hörət. horat. çevrəsi hörülmüş, qorunmuş yer.

hörəmək . höyrəmək. quşatmaq. çevrəmək. mahasirə edmək. - dövrə avın (avlın) höyrələ: çevrə bərin quşala.

hörəmək . örəmək. şəkilləmək. şəkil vermək. düzənləmək.

hörgənin (ipin) uzun qoymaq: 1. üz (uz) vermək: (uzatmaq). birinə meydan vermək. birinin suçlarına göz yumub yumuşaq davranıb, düzəlişin ummaq. - uşağın, hörgənin uzun qoysan bu günə qalar. - uzun qoysan hörgəni, gedib gəzər ölkəni. 1. donun gen biçmək: bir işin uzanmasın gözləmək, gözdə tutmaq. - sən sandığından qatı çox ipimi uzun qoymuşam.

hörgənin üstünə daşlab yubarmaq: ipin üstünə atıb göndərmək. birn, nərsəni öz başına bıraxmaq, sarıdan sıradan (səfdən süfdən) çıxartmaq, qoğmaq.

hörk . hörk. örk. 1. törələrdə (rəsmi məcalislərdə) geyilən görkəmli geyim. 1. əmmamə. 1. törə. ərdəm. əxlaq. 1. hörlək. örlək. öğlək. öğək. (görgü. tərbyə). durmuş. ənənə. ürf. dəb. gələnək. görənək. alışqı. sapış. sapaş. salıq. durmuş. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. salıq. rəsm. 1. ədəb. 1. onur. iffət. irz. abır. həya. namus. 1. fəzilət.

hörləq . hörlək. örlək. öğlək. hörgən. dizgə. daşqaq. quruluş. quram. yas quram. yasam. qatman. toxlam. bağın. metod. hörçün. bağdal. bağday. yas quram. sistim. (hörçünlü. sistimli. yöntəmli. düzgəli. yasamtay. qatmantay. toxlamtay. bağıntay. daşdaraxlı. dəsdərəkli. metodik. )
(qaytaklağ: qaytaşlağ: metodsuz. )
(nizam. məcmuə. daşdarağ. dəsdərək. dəsqah. cahaz. mənzumə. bağqal. bağal).

hörsüq . hörsük. örsük. qolalış. qolalıc. əlalış. əlalıc. təavüni. taavuni.

hörtəq . hördək. ördək. 1. yol üstü sərbəs, bilitsiz, tapşırıqsız götürülən yolçu. uçuq. 1. uyqulanmayıb, yalnız sözdə, kağazda, boşda qalan söz, iş.

hörtəq . ördəkbaşı: yəşmi boya. - ördəkqaqası: açığ türüncü (narinci) boya.

hörü . örü. hörülmüş, tikilmiş nərsə. yanları çevrələnmiş yer.

hörü . parça. bez.

hörüklənər ürküşər, yağış yağsa tükrüşər (bulut. bürküt) . (burulub dağanar, yağış tağdıqca bitinər, qurtular)

hörüqçü . hörükçü. hörücü. hörçü. örükçü. örücü. örçü. bənna.

hörüqləmək . hörükləmək. örükləmək. 1. eşiləmək. eşləmək. toxumaq. 1. nərsəni hörük, iplə bağlamaq.

hörümcəkli . hörümcəqli. 1. hörümcək qafalı. irticai. mürtəce'. 1.köhnə. baxımsız yer. -hörümcəkli ev eşik.

hörüntürüq . höründürük. öründürük.

hörvələşmək . çalvalaşmaq. tövşələşmək. birbirinə keçib ilişmək. - qoxub ayaqları tövşəlib düşəvləndi.

hövl etmək . tələsmək. dalığmaq. çapıtmaq. çapımdaq. çalbalamaq. çalbasmaq. aşıqmaq. aşuqmaq. tə'cil edmək.
(houleau_fırans: dalğın. dalqatlı. dalqumlu. dalqaşlı. möjli(movcli). - houl_fırans: movc).

höyüq . höyük. təpə. ortac. urtac. yığın. örən.

hulaqu
- bilmirik, bulmuruq, dolmuruq, bolmuruq.
- bilmirik, başarmırq, yoxsunuq, qayğılıyıq.
əfsürdəgi (darqınlıq. sıxıntı). iztirab (töküntü). xəşm.
kovqırıq (bükqırıq) pozqırıq tozqırıq.
- nadani, natəvani, negərani, niyazməndi. qanamazlıq, qınamazlıq, yenəməzlik, çatamazlıq.
- biz çox kərə düşünürük ki düşünük, düşünmürük ki qurunuruq, xiyal edirik (sanızırıq. qurunuruq. oyuqlanırıq).
- yoxsulam, param yoxdu yemək alam: - bəs sən niyə acsan.

huşlanmadan quşqulanmaq . duşlanmadan quşqulanmaq.

hürmə . hürgüş.

hüröy . haray. - hüröy döymək: haray çəkmək.

hürüləmək . hurğulamaq. (huylamaq). çığırmaq. bağırmaq.

hürüləmək . ürüləmək. orulamaq. şişinib şişirmək. artıqlamaq. - çoxda ürüləmə.

hüy . güv. göv. qarqış. çıpıl. - hüy tökmək: qarqış tökmək. çıpıllamaq. qarğımaq. - kimə belə hüy tökürsün.

iç sezinin qaynağı, başın çalar halvasın. . (qaynağı: qaynaması).

iç söz . ürək sözü. sirr.

iç . 1. için. içdən olan. inaq. inanılan. qıldınan. - içə söz əkəllər (verərlər. ), çiçəyin çöldə dərərlər. 1. bir çeşitin, türün arıya gətirən topluluq. ara. - içi içə qatmaq: dəğişik nərəsələri birbirinə qarıştırmaq. - iç içə: çorman. korman. qarışıq. burqaşıq. qatlağ. qıncı. qınıc. qıvıc. qıvrıq. burçuq. buğçuq. buçuq. təptik. pırtlaşıq. qıvranıqlı. qırınc. qıvınc. qıvrınc. - içlərin ayır: çeşitlə. 1. hal. durum. tutam. - mənim atam, bir sevgi içli kimsəydi. - pul içində. 1. ortalıq. mihit. olduq. - bu içdə böyüyən, bundan artıq olmaz. - içinə görə don biçmək: olduğuna görə davranmaq. - için düzəltsən, üzdə düzələr. - içi qırıqdan, üzü cırıq çıxar. içi bütün, üzü utun olur: sırtıq olmaz. - içinə gir, bələşib çıx. 1. astar. (örnək üçün "bax > astara"). 1. ürək. könül. qəlb. ciyər. qarın. 1. qoş. ruh. sür. arıpa. arıc. arxıc. arxuc. zehn. pisik. - içinə lə'nət. - iç əmçi: iç otac: pisikoloq. rəvanşinas. 1. arıpa. arıc. arxıc. arxuc. kültüq. udar. vicdan. 1. içə, ortaya, girəyə yaxın, tutsı. yoğuq. - biz üçün, bu ondan içdir. 1. mə'nəviyyat.

içaqışlı . içaxışlı. 1. gəliri içəri axışlı olan. dışarda işləyib, evə sovan, xərcləyən. 1. iqtisadi. mali durum. qısnayış. ekonomik. içaxışlı keçimi var).
- içaxışlı bölgə: axarsuları dənizə ulaşmayan məntəqə.

içalan . iç alan. iç çalan. ürək aparan. (dilruba).

içdun . içdin. içdon. vicdan. - içdin qoysa vurqınan.

içeşiq . iç eşik. tərsüz.

içəğu . daxili.

içəri . 1. içdə olan. içə bağlı. içə qayalı. içə doğru. içində. könül. göyül. ürək. qəlb. 1. içüz.
- içəri atmaq: içəri salmaq. dusdaxlamaq.
- içəri almaq: içəri atmaq, soxmaq. içəri salmaq. dusdaxlamaq.
- içəri salmaq: içəri almaq: içəri atmaq, soxmaq. dusdaxlamaq.
- içəri girmək: 1. üzük, zərər vermək. 1. dustaxlamaq.

içərir ki . ibarətdir ki.

içərlək . 1. özündə olan.

içərləq . içərlək. ucqar. qıraq. qıra. uzaq. kənar. qol. yan. yant. - bir içərlək yerdə itib qaldıq.
- çox içərləyə gedməyin.
- ölkənin içərlək yerləri, illər keçər, təkdə görər qonağı.
- ora buradan, çox içərlək yerdi.
- içərlək yerlərdə, ev satın almaq çox ucuzdur.
- içərlək yerdə gizlənən bacı, çox görmüş üzüklü acı.

içət . iç ət. ət zar (incə dəri) qarışıq, şır şındırlı ət.

içəyən . kıloşar. piyan. dayimülxəmr.

içgərmək . 1.içərmək. daxil edmək. 1. dərdi dil edmək.

içgi . içimlik_.

içgin . savaşda olduğu yerdən qarşı yana keçib (qaçıb) sığınan kimsə.

içi dolğurmaq . içi dolğanmaq. içi buranmaq. qarnı burmaq.

içik . batlaq. ayaq qoyulduqda içəri içilib, sorulub, çıxılması güc olan yer.

içik . kürk. heyvan dərisindən tikilən içli geyim.

içikləmək . astarlamaq. astar tikmək. nərsənin için tikmək. - içiklənmiş paltu isti tutar.

içiklik . bağlılıq. məhdudiyyət. daxili. mə'nəviyyat. mə'nəvi.

içikmək . cəzb olmaq. təslim olmaq.
- tin içikmək: soluğu kəsilmək, qıfıllanmaq. soluğun saxlamaq. - tin içikmək uçuqmaq: soluğ alıb vermək.

içimi qoyduran, başımı dindirən, uşuq küyün odlayan gəlsin .

içimlik . içməli. nuşidəni. - soyuq içimlik.

için təzir (təzəkləmək. sıçmaq), üzün bəzir. .

için . səmimi. xodi. - çox için danışma. - için ilişgi qurmaq. - çalış qazan içinlik, yoxsa qapandı cinlik (kinlik) : o ki səmimiyyət qazanmağa can atmır, öcəş gürəş, kin ədavət dərə bilər. - için için aytışıb, ürək sözün yartışıb.