Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

ututmaq . uyutmaq. utandırmaq. ardatmaq. ardıtmaq. xərab edmək. - dos dosdunu, dos yanında ututmaz.

utuzmaq . < alduzmaq. çalğutmaq. itirmək.

utuzmaq . < ötüzülmək. məğlub edilmək.

utuzmaq . utsulmaq. aldızmaq. itizmək. itirmək. yitirmək. qayb, qeyb edmək. - o var yoxun utuzdu.

üvürmək . övürmək. ovurmək. oğurmək. ovmaq. oğmaq.

uvut . uyut. uyat. həya.

uy . əş. sevgili.

uya . qohum. (xişavənd). - uya qardaş döndülər.

uyalı . mutabiq. - sizin buyruğuza uyalı.

uyalı . oyalı. işlənmiş (güllü, bəzəkli, naxışlı) yəmşək, çərqət.

uyan . uyanık. oyanı. oyanık. uyarı. oyarı. ibrət. öğüt. əkit. əğit. öğrəncə. qavranca. yavanca. dərs.

uyan . yumşaq. - uyan səslər.

uyaşmaq . uyuşmaq. kehimək.

uyatma! . utanma!.

uyatmada . utanmadan.

uyatsıl . utanclı. həyalı. şərmli.

uyazmaq . {usanmaq. utanmaq. utsanmaq utanmaq. uşazmaq}. (çəkinmək. həya edmək).
- ağız yesə göz utanar:

uyğur (uyuq, yaxcı olan) yalğay (pis olan) yarışmaz . yaxcı pislə yarışmaz, tutuşmaz.

uyğuş gəlsin, uysuz gedsin . yaxcılıq gəlsin, yamanlıq qoğulsun.

uylaşmaq . 1.cuylaşmaq. cürləşmək. 1.birbiri dalına düşmək.

uylaşmaq . uymaq. muvafiq olmaq.

uylatmaq . uyğatmaq. uyuğdurtmaq. 1.yansıtmaq. təqlid edmək. - hər işin mənə uylatır. 1. oxşatmaq. 1.peyrovluq, tabe'lik edmək. - o öz bilgivi kimsəyə uylatma.

uyluq . yutluq. yoğluq. qol qıçın ən yoğun bölümü.

uymıq . tabe'. peyrov. şayırd.

uyqulamaq . onaylamaq. doğrulamaq. doğralamaq. doğramaq. duğramaq. tənfiz, infaz edmək.

uyqulu . uyqulu duyqulu. uyuq duyuq. nazik, ağıllı başlı, yumuşaq, mə'qul olan. ictimai olan.

uyqur . uyğur. unyğur. onğur. doğru.

uyqur . uyğur. uyur. uy. şayistə.

uyqurmaq . uyğurmaq. uğurmaq. gözəl qarşılamaq, pəziralıq, istiqbal edmək.

uyqursan . uyğursan. uyursan. uysan. şayistəliklə. hüsni şöhrətlə. - uyursan yaşayan. - yoğur (xeyr) işdə tapınqıl, uysan yaşam yaşanqıl.

uyruq . quyruq. qol. qul. bağlı. kəndli.

uyruqan . uyruğan. uyurğan. yarğaşan. saziş kar. musaligətçi.

uysal . toysal. qafil. qəfil. xam xiyal.

üyşəmək . - təpə saçın üyşəmək: qorxub gizlənmək.

uysuq . uysuruq. yuxulu. uylu. uyxulu.

uysuz . yuxusuz. yuxulu. - uysuz qaldım.

uyt . (ayiş). uytuya, yatıya, dincə qoyulmuş yer, nərsə.

uytunmaq . tebe' edinilmək.

uytunmaq . utunmaq. uyğunmaq. 1.yansınmaq. təqlid edmək. - hər işində mənə uytunur. - qarqa qaza utğunsa, budu sınar. 1. oxşatınmaq. 1.peyrovluq, tabe'lik edmək. - o öz bilgisində kimsəyə uytunmaz.

uyu . - uyu bar dalıcan ged.
- uyu barma: dalıcan gedmə.
- gedirsin ged, uyun barsı değilim: dalıca gələsi dəyiləm.

uyuc . xirə. məbhut.

uyulamaq . tabeiyyət, peyrovluq edmək. - - bu yolu uyulama.

uyum düzən . 1. oxa yoxa. daraq dərik. nəzm o tərtib. 1. hesab kitab.

uyum . sinc. saya. sayağ. sıya. sıyağ. sifət.

uyunğuz . unğuz. unuz. sandırı, xiyalı bir varlıq. həyula. dev.

uyunmaq . uyurmaq. uyumaq. uymaq. tebe' olmaq. - o mənə mən ona uydu.

uyuq . məsləhət. - uyuq olsa buyurun. - uyuq değil. - uyuq bilsən de gəlsin.

uyuq . təvəhhüm. şəbəh. - uyuq görüb sayrağı: səfehlir.

uyuq . uyluq. yatma otağı.

uyur barıb öküş ivdim . dalıcan getdim, çox tələsdim.

uyur sağınmaq . uyuş sağınmaq. xoş sanıda (zənnidə. fikirdə, xiyalda) bulunmaq.

uyur . ötür. görə. dalı (dunbal). - ona uyur gəldim: ondan ötür gəldim. - sənə uyub dinmədim: səndən ötür dinmədim. - qali (əgər) mənə uyur deyirsən, demə: qali (əgər) mənə uyur deyirsən, demə: əgər məndən ötür deyirsən, demə:

uyur . uyru. 1. üyə. quyruq. peyrov. tabe.- ona uyur olma, öz bildiyin ed. - uyur devlət: bağlı, müstəqill olmayan devlət. - uyru toplamaq. 1.tibq. - buyruğa uyru: tibqi fərman. buyruğa uyruq: tibqi fərman olan. 1. dalı. donbal. - bu yolun uyru hara çıxır. - mənim uyru gəlmə. - ged öz işivin uyruna.

uyurmaq . dalıcan düşmək. peyrövluğ, tabe'lik edmək.

uyuş dilək dilənmək . iyi niyyətdə bulunmaq.

uyuş ərdən sümük ət, ərir qalar yaxcı ad .

uyuş qılınc taxınsan, yavuz kirib (kırıxıb) yol çaşar .

uyuş . uyğuş. xoşbəxt. (uysuz . bədbəxt. - uysuzluğu anınma: bədbəxçiliyə düşünmə.

uyuş . yaxcı. sözə baxan. üzü yola.

uyuşmaq . birbirinə uymaq. (# oyuşmaq: birbirinə saldırmaq).

üyüşmək . uyuşmaq. yuxuya gedmək.

uyuşumcu . uyşumcu. qolayçı. qolayçıl. qolayçıq. qolayımçı. qolayıqçı. salqıntap. təmbəl. rahət tələb.
((salqıntaplıq.

uyuşuq . əfsürdə.

uyutma . pənir.

uyutma . quyutma. pənir. - uyutma uyutmaq: pənir çalmaq.

üz düşgünü . (gözəl) üzə həsrət. çirkin.

üz görkünə inanma, sular üzə dayanma, qarquluğa oyanma (oynama: düşünmə), dildən çıxsın (çıxar) yarqu (yaxcı) söz. .

üz göstərmək . düşər, olcay, bolcay, tutu, şans, imkan vermək.

üz vurmaq . dirənmək. sırtınmaq. israr edmək.
((üz sürmək . yaxarmaq. xahiş edmək.

üz . - üzü pozuq: xuysuz. əxlaqsız.
- üz itmək: sırsıtmaq. sorsutmaq. üz asmaq. üzün əkşitmək, turşatmaq. küsgün durmaq.

uz . (# üz). - uzmaq: uzatmaq (# üzmək: qısatmaq. qırmaq).

üz . (üzən, axan nərsə). yağ.

üz . (z <> s ) üs. - üztünə: üstünə. - üzünə: üsünə. - üzünə durmaq: üsünə durmaq.

uz . güclü. bilşli. bilgin. mahir. - uz sözlü: söz savın taxcada, kürsüdə oturda bilən.

uz . usda. mahir.

üz! . acıt. qır. böl. qopat. kəs. oğ. poz. dəl. devir. çevir. aşıt. sındır.

uzağ yoldan, yaxın könüldən söz salmaq: yanıx yanıx, dərdli dərdli danışmaq.

uzal . üzüvlük. üzvülük. orqanik.

uzaq . uzun. durna. dəvamlı. tutağan. - yaşın uzaq olsun.

uzaq . uzun. uzanan. - uzaq iş: uzanan iş. - uzaq barmaq: uzaq gedmək: yubanmaq. gecikmək.

uzaqlaşmaq . geridə bıraxmaq.

uzatmaq . yubatmaq. tə'xirə salmaq. - işi uzatma.
- qulaq uzatmaq qulaq çəkmək. - kim sənin qulağuvi uzatmaq.

üzdən . səthi. - üzdən ıraq: allah göstərməsin.

üzə gətirmək . dilə gətirmək.

üzə salmaq . oxşatmaq. bəzəmək.

üzə . 1.üzülmuş. üzük. mə'yus. - (yağqa yarğda: ədalət məhkəməsində) üzə gözlər, sözü gözlər: mə'yus gözlə, hükmü bəklər. 1.keçmiş. - üzə biliklər: qədim elmlər. - üzəki bilgə: keçən alimlər. - üzə savlar cirgəsi: keçmiş biliklər çiğdəsi (> çəkidəsi). - üzəki bilgə, anca aytmış: keçən, qədimki alim böylə söyləmiş

üzək . ütək. inşiab.

üzəlmək . əzilmək. incimək. - ağrı çəkən üzələr. - dirik çoxuş uysa üzəlir.

üzən . çay. ırmaq.

üzəniş. üzüniş. niyaranılıq

üzəri . tibqi. - sizin buyruq üzəri: tibqi sizin buyruğuz.

üzlənmək . 1.üzə çıxmaq. açılmaq. ağarmaq. 1. yönəlmək. azim olmaq.

üzlənmək . üz tutmaq. birinə dönmək. muraciət edmək.

üzlənmək . üzü qabağı şişmək. qapağı qabarmaq, şişmək. - tuluğu isti vurub üzlənib.

üzlətçi. . inziva tələb. münzəvi. xəlvətçi. saldağçı. vcccccccccx çəkə. çəkgin. çəksin. içgin. içsin. çökənsək. çökəsik. daştutmaz. dostutmaz. küncüc. kürükçü. kürtçü. küsüçü. qıracı. qırağçı. qoltuqçu. qoltuqçul. qopcuq. qopsuq. qopcumuc. qopsumuc. qormıq. qormıq. qoyçı. qoyçu. quyçu.

üzlü . 1. yağlı. 1. sıvışqan. sırtıq. sürbet. sırbit. sürtük.

üzlük . səhnə. səfə.

üzlüq . üzlük. üzlək. üz örtüyü.

üzlüq . üzlük. üztük. üslük. üstük. yüzlük. yüztük. yüslük. yüstük. 1. sinc. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. əcektiv. 1. surat. surət. - sorunun üzlüyün qıldın, indi içliyin yaparsana.

üzlüş . 1. təsviyə hesab ed!. təsviyə ed!. - üzlüş qurtar.

üzlüşmək . 1. ayrılmaq. - ər arvad ülüşdülər. 1.təsviyə edmək. pahlaşmaq. paklaşmaq. - o bizlə üzlüşüb alverin kəsdi. - il sonu alım verimdən (alacağım verəcəyim) üzlüşdük.

üzlüşüş . təsviyə hesab.

üzmək . süzmək.

uzqarmaq . uzarmaq. uzartmaq. 1. yola salmaq. yollamaq. ötgərmək. ötügəmək. ötügülmək. göndərmək. salmaq. - çağrıları qonaqlara uzarın. 1. yoluna qoymaq. - öz işlərivi uzar sonra. - sən bu işi uzart baxalım. 1. yola vermək. keçindirmək. - sən bir körpəni uzartanmısanmı. 1. barışdırmaq. cürgütmək. türgütmək. gəlişitmək. yarğaşıtmaq. saziş vermək. - öz ağrımınan uzarmayım neyləyim.

uztun . uzdun. usdun. dəruni. daxili.

üztür . üzdür. üzdüc. ustura. yekə piçaq, biçgi.

üzü böğrü çıxmaq . başı dik çıxmaq. üz döndərmək.

üzü .

üzük . süzük. (monoton. yek nəvaxt).

üzükəl . əli üzük. məhrum. mə'yus. ümüdsüz.

üzüklük . kəsiklik. qırıqlıq. münqəte'lik.

üzülmək . 1.uzununa yırılmaq, cırılmaq. 1. qırılmaq. üzülmüş yaşamdan, qara toprağ qonağı. 1. nərsənin ağırlığından, uzunluğundan əzilmək, yorulmaq, cana gəlmək, öləsinmək. - üzülməsin ilqarın: sınmasın əhdin. - iğil (sökəl) üzülür: xəsdə çox acır.

üzülmək . qırılmaq. - üzülmüş əlim ondan, istəyim sənədi.

üzüm . 1. üzük üzük, dənər dənər olan, salxım üzrə birişən asma yemişi. 1. parça. tikə. qopuq. - bir üzüm ət.

üzümdən (gözümdən) itil . rədd ol.

üzümək . içdəki, içindəki üzə çıxılmaq, sızılmaq. - küp kimi (içindəki) üzüdü.

uzun boylu . sal boylu. sal. salsür. uzun uzun. çatma çalıq. təfsilli. təfsilatlı.

üzün görmə, yüzün gör . (yüzüş: qılış. çalışma. yordam. ərdəm). üzün görmə, işin gör görüşün sayma qılışın say. (surətə baxma, sirətə bax).

uzun közgü əl küyməz, varın çoxu, baş ağrutmaz.

uzun oturmaq . sal oturmaq: salınıb oturmaq: yatarsı oturmaq.

uzun öznə düşünmək .

uzun yoldan arığmış (yorulmuş), qayğı əldən darığmış, bənzi üzü sarığmış, çapıl (əcəl) gözlər can verə. { ümüdsüz kişi doğuda (haqda) söylənir}.

uzun yolun, qaytarıda uzun olur, soyuq başın aşı, quyunda olur, suyunda olur.

uzun yorqan qısıq ayaq, düşünmürəm qaldım gayaq. .

üzün . üzgün. hüzün. tutuğ. acı.

üzünmək . üzr, üzür, mə'zirət istəmək.

üzünü sıyırıb daşlamaq, atmaq . utanmazcasına davranmaq. həyasızlıq edmək.

üzüq . üzük. büzük.

üzüq . üzük.hər nəyin ana güclü qolu. qazıq damar. şah rəg.

üzüqləmək . üzükləmək.hər nəyin ana güclü qolun, şah rəgin qırmaq.

üzürmək . üzləmək. təmiyizləmək. nərsənin yaxcısın, iyi pisin ayırmaq. - uyuşu yavuşdan (yaxşını pisdən) üzürmək. - ət dırnaqdan üzülmür, dırnaq ətdən üzülür.

üzürük . ötürük. yalman. yalaman. yelgin. ciddi olmayan.

üzüş . - işlərin yozuşu, üzüşü: xərablığı. xarablığı.

üzütmək . üzə çıxartmaq. - onun içi üzüt.

uzuv . üzüv. (< uzmaq. uzumaq). 1. neçə nərsədən oluşan hər nəyin olduğunu yaraşdıran, düzəldən gərəkli tikələrdən hər biri. quruq. orqan. 1. üzv. üyə.
(uzuz: uzuzlar: ə'za').

vacib olan . vacibə. borc.

vadere(latin). . ire(latin). . to qo_ingilis. (varid olmaq).

var arılar, qan dartılmaz . kişi canı yarmaqla, altıla, var davarla ölçülməz.

var paxır, yox altın . (əldə) olan mis sayılır, (əldə) olmayan altın.

var . mal. - satılası mal varın satıb keçindi.

var . sərvət. - bulağ dağın varıdı: sərvətidir. .

varı . oxşarı. bənzəri. kimi. sayağı. - evvarı: 1. evə oxşarı. 1. ocağlıq. xanəvadəgi. - quzuvarı: quzu kimi. - uşaqvarı: uşağ kimi. - qadınvarı: qadın bənzəri. - qızvarı: qız oxşarı.

varı . oxşarı. kimi. biçəmi. tərzdə. - korvarı. - uşaqvarı. - qocavarı. - iyidvarı. - qazıqvarı: çivi, mıx kimi.

varılmaq . var olmaq.

vəhşi . yırıc. didəc. sırıc. qırıc. çırıc.

vəkalət . yetəlik. çitəlik.

vəkil . yetək. çitək.

velkam . buyxoşgəldin. xoşgəldiniz. qarşalış. qarşı alış. qutvalış_uyğur.

verəsiyə . verəsyə. nisyə.

vergi . fitrət.

veri . data. mə'lumat.

verik . berik. 1. əlaçıq. cəvanmərd. 1.bərəkət. - bahalıq basıb verik ortadan qalxdı.

verikli . berikli. bərəkətli. - berikli olsun.

verinmək . üz, pənah gətirmək.

verit . xirac. bac.

vertiş . verdiş. vərdiş. vərziş. xislət. 1. alşıq. adət. 1. burun. xuy. məzac. keçit. sinc. sırıt. sirit. saya. sayağ. sıya. sıyağ. tempir. tinət. zati sifət.

vəsayil . əkit. əkət. qoşqun. kusqun. boyuğ. səp. sapsat.

vətən xah . yurtçul.

vəz' . 1. tür. tavır. duruş. 1. bəlirtmə. 1. qurma. 1. qoyma. atma. salış.

vicud . movcudiyyət. olma. varlıq. var olma.

vida' . sağış. sağın. əsiş. əsin. əsiniş. əsəniş. uğuc. uğuş. uğruc. uğruş.

vur! . altına al. sal. - günə vur: günə sal, sər, qoy. - piçaq vur: piçaqla. - kötək vur : döğ. - ışıq vur: ışıq sal.

vuraqan . vurağan. urağan. yıxıcı çovqa, tufan, fırtına, dalqat, dalqaş. dalqum.

vurma . vurquş.

vurqu . sevgi. eşq. - yurd vurqusu: vətən eşqi.

vursasan vur, gözləmə gəlməyini, ölsəsən öl bəkləmə dönməyimi. .

xaç . səlib. çarmıx.

xafdan . xafdan. xapdan. qapdan. qapqadan. xafcan. xapcan. qapcan. qapqacan. xafaxafcan. xapaxafdan. xafasdan. qapasdan. qəflətən. xəfəki. kəpəki. < qapağı. qırpadaq. qırpadan. sapadan. çapadan. çıpadan. birdən. birdənbirə. kütdələk. qırpıdan. qırbadan. qırbatan. gurbadaq. gürbədək. qırtdan. girtdən. gürdən. gurdan. qırtcan. girtcən. gürcən. gurcan. gürdək. gürcək. gurcaq. gurdak. gird. ansızın. gözlənmədən. biçbitin. oğurtdan. doğurtdan. - araba oğurtdan qabağıma çıxdı. - gəlməmiş bir tilfun aç, doğurtdan gəlmə. - gird girdi çıxdı. - gurdan yağmır tökdü. - qaranlığıdı it xafdan qapıverdi. - qapasdan üstümü aldı. - yel basıb ağac girtdən qopdu. - yel qırpıdan durdu. - ölüm nədir gəlməyə, soluğ gəlir, gəlməz qırpıdan.

xamgün . xamgün. gəliri bəlli olmayan, kəsilməmiş işgünü, əməkgünü.

xamuş . qamuş. (qapuş). tümüşg. tümşək > təmeşg(fars). börütgən.

xanbacı . 1. böyük bacı. 1. böyük baldız.

xanımsallandı . samaşıq türlü otaq, süs bitgisi.

xanlıq . incə gilə üzüm türü.

xanqardaşlıq . evlənən ərkəyin sağdış solduşu.

xap . tam. yap. tap. tamam. - gözün xap aç, düz gözlərimə bax. 1. qap. tap. tax. qırpadaq. qırpadan. birdən. birdənbirə. kütdələk. qırpıdan. qırbadan. qırbatan. gurbadaq. gürbədək. biçbitin. qırtdan. girtdən. gürdən. gurdan. qırtcan. girtcən. gürcən. gurcan. gürdək. gürcək. gurcaq. gurdak. ansızın. - xap diyə düşdü. - dinc oturmuşduq, xap girdi çığırdı. 1. qap. sap. tutam. borc. - kimi kimə xap verə, kimi yata, kim vara. - iki günlük xap aldı, bir illiklik işdən qaldı. - xaplı. - xapçı. - xapsız. - xaplı.

xapan . qapan. 1. baxsız. baxtı qapalı, bağlı. günardsız. günarıtsız. 1. baxımsız. gözətsiz. 1. qırıq. köfük. kövük. körük. koruq. korfəz. boş. kofı. kovı. quru. ıssız. qoğuq. kimsəsiz. salıvər. səlivər. qopuq. - xapan qalsın: boş, yiyəsiz qalsın. 1. qapalı. bağlı. tə'til. - xapan bazardan nə tapmaq istisən. - qapan!: bağlı!: tə'til!: tükan, alış veri yerlərinin girişinə vurulb, işləməməkliyi göstərən yazı.

xapaxap . düz. lap. lap düz. tuşbatuş. - sıldım qayanın xapaxap ucunda. - ırmağın xapaxap yanında.

xaridən (fars) . < qarğıtmaq. qaşıtmaq.

xaşalqardaş . xaşalqardaş. yemək dosdu.

xaşlama . qaşlama. yemək üzərinə tökülən, saçılan isti yağ.

xaşxaş . gəlincik. göknar.

xatını . 1. sovzu çeşiti. - xatını sovzu 1. üzüm çeşiti. - xatını üzüm.

xatır . - könül bulğası: könül bulası: könül qıyığı: xətir bəlası: sevik, sevmə sinsisi, sıxıntısı.
- könül (xətir) qırqınlığı, qırıqlığı, sınıqlığ.
- sanğı, sınğı, könül ürək, qonuş sanış saymamaq, bilməmək: hər nəyə qarşı bildiyin yapmaq, qırıcı davranmaq.
- könlünə: istəyinə: könlü (istəyi). üçün: xətrinə: qırmamaq, üzməmək, darıtmamaq, gücətməmək üçün. qarşılıqsız olaraq. üzündən. ötürü.
- bu evi sənin könlüvə aldım.
- könlü, ürəyi qalmaq: könlünə almaq, dəğmək, toxunmaq, gəlmək: xətri qalmaq: gücənmək. kirgimək. kitgimək. darılmaq. qırılmaq. darılmaq. sinsimək.
- könlüvə dəğməsin, bu biçim sənə yaraşmaz.
- (birini). könlünə (xətrinə). çiğ toyuq yemək, dəğənək utmaq: birin qırmamaq ötəri, hər nəyə qatlanmaq.
.

xatırlamaq . yadavıtmaq. yadlamaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. alqınsamaq. sanısamaq. yanımsamaq. bənizsəmək. oyarsamaq. qıncıqsamaq. qıycıqsamaq. duyarsamaq. yadımsamaq. anmaq. anımaq. anıqmaq. anıqsamaq. anışmaq. anışsamaq. anımsamaq.

xəfə . gəpə. kəpə. kəbə. qapa. boğunaq. qaranlıq. tünər.

xəfəgi . qısıqlıq. gereftəgi.

xəfənəy . kəpənəy. gəpənəy. kəpənəkli. gəpənəkli. xəfənəkli. kəpəkli. gəpəkli. xəfəkli. 1. xəfələsi. boğulası. ösgürəkli. - xəfənəyli iyi qaçanmaz. - xəfənəyli içini döyər, içini çəkər. 1. xəfərilək. : gəprilək. kəpərilək. kəbərilək. qaparılaq. qapalı. qoyca. quyca. kürükcə. küsükcə. küsəkcə. xəlvətcə. gizrilək. gizdin. gizlicə. gizlincə. sinsi. ötrülək. örtrülək. örtücə. örtüncə.

xəlvət . yan, qıraq, ucqar, uçqar, ıssız yer. çökə. çökək. çökət. quşə. korfəz. koruq. körfəz. körük. kürnüc. küsnüc. küsənc. gizlək. bucaq. qurun. yan. qırlaq. qıslaq. qıyı. qıylaq. qorma. qort. qoruq. qoy. qulaq. quy. quytu. yatışıq. yatışma. yatsayış.
- sağ çökədən, sol çökəyə keçin.

xətt .sırac. sapıc. sapır. -
qırtacızıq. cızq. xətt.
qatı. qazı. yazı. çat. çət. xətt. bəlgə. biçik.

xıfyana . gizdin. gizlicə.

xıl . xılı. qıl. qılı. qal. qalı. yığı. yığın. çoğa. kültə. kümür. kümül. kiltə. kitlə. sür. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürəm. gürəv. guram. gurav. gürüv. qurul. quruh. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. coq. coqa. çoxa. tuq. tuqa. tox. toxa. kürən. gürən. kürəm. gürəm. guran. guram. kürüm. kürün. topluluq. saltaq. çoxluq. xeylək. keylək. qaylaq. - bu nə xıldır yapdınız. - bir xıl qonağ axışıb gəldilər. - bir xıl uşağın yeməyin çatdırmaqda ağır iş. - bu xıl malı nəyivə yarıyacaq. - burdan bir kürüm atlı keçdi.

xılqarın . qılqarın. yekəqarın.

xım . him. təməl. qur. qor. özül. kök. kömənc. kötənc. kökənc. köməc. kötəc. kökəc. köməş. kötəş. kökəş. əsas. - ilkin himi atıb, sonradan daşınıb. - himin dərin qoyan, dərində quyanar.

xirət . kirət. kirək. keyək. xirə. kirə. kirə. keyə. barama qurdunun dördüncü yuxusu.

xirit . kirit. kirik. keyik. barama qurdunun birinci yuxusu.

xırramaq . xırlamaq. fırramaq. fırlamaq. qırramaq. qırlamaq. döndərmək. çöndərmək. çevirmək. - tamam

xırraşma . xırlaşma. qırraşma. qırlaşma. 1. boğuşma. 1. gürəşmə. güləşmə.

xırsamba . xırsanba. qırsamba. qırsanba. qızaq. qızat. qızan. hirsli. dəli. qudruq. quduruq. acığlı. acığın. əsəbi. - xırsanbanın canı cicişmişər, işi gecişər.

xış . 1. daş duzun sındırımları, qırıntıları. - xışı kilkilədə (əl dəğirmanında). qöğ qurtar. 1. çevrəsi iti dişli boyunluq, girdə, qolta, oyuz, həlqə. - xışlı iti qurd boğammaz.

xışım . şığım. sürət. oran. orantı. - o quşun xışımına bax.

xışırtı . cızırtı. səs paraziti. '

xışlamaq . xışdamaq. xışımlamaq. sıxlamaq. sıxımlamaq. qızlamaq. qıslamaq. qıylamaq. əzmək. əzişdirmək. burçalamaq. - üzümü yeyib aparmağın bir yana, asmaları xışdamağın nə üçündür. -

xışlanmış . xışdanmış. xışımlanmış. sıxlanmış. sıxımlanmış. qızlanmış. qıslanmış. qıylanmış. əzilmiş. əzişdirilmiş. - xışlanmış yemiş bir pula gedməz.