Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qamıt . (qarmıt) (dad). əkşi. gəs. bur.

qamıt . qətrə keş. muqəttər.

qamıtmaq . qarmıtmaq. hər yandan (orda burdan) yığmaq. - öz qolların qamıtıb, yağu üzrə umutub. - qamıtıb yumutub umutdı: yığıb toplayıb yügürdü.

qamqıs . artıq əsgig. az çox. yukuş çukuş. yokuş çöküş. bozuq büzük.

qammaq . qaqmaq. vurmaq. çabmaq. çırpmaq. döğmək.

qamrıq . gimrik. iri. qos. çuqar. çoqar. çomar. - gimrik duz: daş duz. - gimrik çivi. - gimrik kişi. - gimrik ağac. gimrik dənə.

qamuğ . dibdən. yerindən. küllən. - hamı qamığ acı söyləşdi. - qamığ yalan: teyxa yalan.

qamuğ . tamuğ. cəmuğ. baruğ. - qamuğ ölkə. - qamuğ kişi sıxtaşar: hamı birlikdə ağlaşar. - barığ barılar. - içgi içər əsrük qamuğ sağnaşar: çertlər, səfelər.

qan . xan < gən. 1. yayıq. uyma. saçıq. saçağ. saçlıq. qonu. süfrə. 1. yoğur açıma üçün yayvan, dəğirmi, girdə taxda.

qan . qana. xana. qab. tutuq yer. (kan (can_ingilis).

qan .(<> q ) buşaq. { buşğan: buşaq. darıxan. (dil təng) }.

qana . kana. şırıq. topraqda, uzuna açılan yarıq.

qanaqa . qanaka_. qanəkə_. hançı.

qanalıq . qırmızı.

qanaşmaq . qanaşmaq. gəngəşmək. gengəşmək. baş sormaq. ağıl sormaq.

qanat . çənət.

qanatlı . piş taz.

qanaz . gənəz. görnüşə görə. görnüş o ki. anlaşılan. qaliba.

qanazmaq . sanmaq. usmaq. ummaq.

qanbar . qan bar. heyz. peryod.

qancığmaq . qabarmaq. qabazaqlamaq. qalxmaq. şığırmaq. qıjqırılmaq. qıjqırmaq. qışqırılmaq. qışqırmaq. - ilanın quyruğun bassan, başı qancığar.

qancıq . qancığ. qancığa. qancırğa. qancoğa. yəhərin qaşındaki incə, işgə qayışlar.

qancıq . qoncıq. qonnacıq. doğüran.

qancıramaq . qancırlamaq. qancurlamaq. qancır olmaq. sətəlcəm olmaq. zatirrəyə edmək.

qançadı_. . neçədi.

qandağ . nəcür. necə. - işləriz qandağ. - fikriniz qandağ.

qanğın . qan boyalı. qansı al boya.

qanı qaynamaq . artıq dözəbilməmək.

qanı . anlam. içərik. mə'ni. mə'na. məfhum. fəhva. - söüzümün qanısına gəldikdə. - mən bu qanıda söyləmədim. - yozanlı (sərsəm tutmuş) kimi qanılı qanısız sözlər deyir. - bu yazıların içində bubiri çox qanılı, samballı pitikdir.

qani . hani
(kani_nepal. kahan_bənqladiş. kuhana_hind. )

qanikə_. . necə.

qanıq . kanıq. - harda qaldı ərnic qanığım: dincliyimin qaynağı, qanığı (doyuranı) harda qaldı.

qanıqtaq . qanıqdaq. qanıqdamıq. qandamıq. toxdaq. toxdamıq. toxgöz. acgöz olmayan. - qanıqdaq gələn yayıqda (qonuda. süfrədə) oturmaz.

qanışılan . məntiqi.

qanıt . saltat. saltıt. durnat. durnut. dayat. daynat. sabit ed.

qanıtdısa söz olur, qanatdısa köz olur.
((birin söz var ürək qanıtı (dincəldir), .

qanıtıla . qanıtala. 1. doyuncaya dək. məmnun, razı, xoşnud, salğun, salığ, yarıt, qane' edənə dək. - qanıtıla yedilər: doyuncaya dək yedilər.

qanıtılmış . qanıtılmış. isbatlanmış. sibutlanmış.

qanıttırmaq . qanıtdırmaq. isbatlamaq. sibutlamaq.

qanqal . qanqa. halqa. həlqə. (> xalxal > xəlxal). toxac. toxac. (qurs. qors). - qapını qanqala. - qızıl toxa. - toxavı hançı barmağıva saldın.

qanqallamaq . qanqallatmaq. qanqırtmaq. 1. gözlərin bərətmək. tüm tüm, mat mat gözlərin qorxmuş kimi açıb baxınmaq. 1. qanırmaq. incimək. burmaq. - dağdaşlıqda yeriməkdən ayaqları qanırdı. 1. üst üstə qoymaq, toplamaq, yükləmək. 1. yükünləmək. yüklətmək. dövətmək. döğətmək. zəhmət vermək. 1. dövətmək. döğətmək. müzahim olmaq. müzahimət vermək. 1. baş qıyığı, bəlası olmaq. 1. qarmaqlamaq. tutaqlamaq. qapsamaq. almaq. tutunmaq. 1. gicəllətmək. təngə gətirmək. 1. yenmək. yenişmək. yengişmək. tutqırmaq. sındırmaq. qazanmaq. üstələmək. üsgərmək. batmaq. baruşmaq. qələbə çalmaq. zıpl.
yenmək: enmək. yenilmək. gəvmək. kəvmək. kövmək. batmaq. düşmək. sınmaq.
yenmək: enmək. qonmaq. düşmək. - sovğaya qonan çox olar, sarın soran az olar. (sarın: durum. hal. kef). - yemək pişən kimi üstünə qondu.
((yinqmək: yinğmək. yenğmək. yenmək. yemək. utmaq. udmaq. üstünlük sağlamaq.
(vink(latin). ).

qanlı . qana susamış. qan tökücü.

qanmaq .
(qənə'_ərəb. qina'_ərəb).

qanmaq .dinməmək. dözmək. qıymaq. yenğlmək. razı olmaq. razılıq vermək. - necə qandın: necə qıydın. - qanmayalım: dözməyərim- mən az verdim, oda qandı: dinmədi. razı oldu. - qanmasan öldürrəm: dinsən, razılıq verməsən öldürərəm. - qanma dedim bu zülmə: qıyma. 1. qane' olmaq. inanmaq. - qandım sonunda savlığına, doldur içim onun sağlğına: onun mudafiəsinə inandım.

qannaqmaq . qannaqlaşmaq. kannaqmaq. kannaqlaşmaq. kankanmaq. kankanlaşmaq. qarnaqmaq. qarnaqlaşmaq. qarınğamaq. qarınğalaşmaq. zəngininmək. zənginləşmək. kürüşləmək. qoplanmaq. qoplunmaq.

qansıramaq . mulahizə edmək. (konsiderasyon).

qansıtmaq . salğutmaq. salğıtmaq. salığlatmaq. yarıtmaq. yarşıtmaq. qane', razı edmək. salcatmaq. salışdırmaq. salşıtmaq. sabit edmək.

qansoraq . qançoraq. qanquraq. qaniçə. qançul. qaniçən. qansoran. sağırtlaq. sağırtqı. sağırtqa. sağırtqu. sağıtlaq. sağıtqı. sağıtqa. sağıtqu. soğurtqa. sortaq. xunxar. xunxor.

qanta . qanda. qoca camış.

qantal . kantal. ağır təprəşən, hərəkət edən.

qantıraq . qandıraq. suyu qanan parça, bez. qurlac. qurulama bezi. qurutma. suluğ. öpçün. höpçün. hovlu.

qanto . qanta. qatna. qargobud. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gurbud. gurvud. qozaki. xozaki. xozi. gobud. kənto. kəntoy. kəntək. köntək. çöntək. qontayı. qontay. - qanto kişi.

qantutma . əlinə düşəni, koraq çoraq, pozuq nərsələr yeməkdən ağılanma, ağmarınma, ağmırınma, zəhərlənmə, səmmlənmə, məsmumlanma.

qanu . qanı. hanı. - qanu verdiyin sözlər.

qanurmaq . qanamaq. - qavqa dalaş qalurdu, ağız burun qanurdu.

qap . av. ov. cadu. büyü. bükü. bürü. albağ (rəmz).

qapa . avçı. ovçu. caduçu. büyüçü.

qapaq . balaca qapı

qapaq . gəmi.

qapaqlamaq . utusun, pərdəsin, bəkarətin götürmək.

qapal . qapdal > bəğəl. nərsəni yanlığı, qoltuğu.

qapala . qabala. 1. sirr. kit. gizik. gizli. giz. yaşıt. qorunuq. könül. - onun oyulqanıb (içinə işləyib), könüllərin öğrəndi. 1. bətçilik. baxıçılıq. çıpıtçılıq. çıptaçılıq. pis qoşlu, ruhlarla, cinlərlə ilişgi qurma işi, bilimi. sırr bilimi. 1. gizli oyun. çəkişi. çəkiştiri. güdaz. tələ. qapan. çapqı. kova. kovaq. görənə. gövənə. göğənə. dartı. qurqu. totiə. tovtiə. desisə. kompilo. 1. ayrıc. dalqıc. məhək. sayı. əyar. 1. tapan. tapınan. qul. qol. uyma. qulağ. təkin. bağlı. bəndə. qolluqçu. qulluqçu. ötgün. ötsün. tapıx. mürid. peyrov. səvəsər. səvəsir. səvsər. səvsir. güdücü. pərəstişkar. (-pərəst). - pir qulağı. - pul qulağı. - iş qulağı. - od qulağı. - 1. artıq. çox. aşırıq. aşırı olan. ziyadə. zayid. - yeməkdən qabala qaldı. - qabala uzun sürən qışıdan sonra, balıqda az çıxar. - iyi yaşam üçün, qabala işləmək gərək. - qabalasınca yorqun düşdük. 1. daha çox. aşqın. - doların dəğəri lerədən daha qabaladır. - dünən nədir, iki gündəndə qabaladır səni gözləyirəm. 1. gərəksiz. yersiz. lizumsuz. - birbələsi qabala. - bizə birdanası gərəkdir, qalanı qabaladır. 1. artıq, artmış olan. - qabala çörəyiz var mı. 1.
- qabala çalış: çox işlə. - qabala qaçırmaq: aşırı yemək, içmək. - qabala varlıq göz çıxarmamış: vardan bir nə toxunmaz, üzük, zərər olmaz.

qapalaq . qabalaq. 1. başlıq. 1. enli qıraqlı gündən qorunma həsir şapqa, börk, kavuq. 1. şiş. - qabalaq gözlü oğru. 1. yapalaq. enli yapraqlı ot. 1. qabaca. qabacalaq. qaban. iri. qos. çuqar. çoqar. çomar. seçgin. seçmə. tanığ. tanğıl. tanğal. kökcək. köksək. köksük. qopar. qotan. kotan. böyük. kökərək. kökələk. - qabalaq düğü dənələri. 1. çox sıxıştırılmamış, basılmamış, qaba, qopa, qopaq, köppüş durumda olan.

qapalamaq . 1. tutaqlamaq. qəsb edmək. - var yoxun qapadılar. 1. oyalamaq. qıncıqlamaq. qıncıllamaq. qıycıqlamaq. qıycıllamaq. qısırlamaq. başın qatmaq. girşitmək. başqurtmaq. başqoşumaq. tutğutmaq. eşnətmək. məşqul edmək. -.

qapalıq .
(kraka_irlənd. korak_çuvaş. qoras_yunan. korvus(latin). . c(k). orbeau_fırans. krahe_alman. crawe_anqlo-_sakson).

qapalıq . ring. dönəm. çevrəsi qapalı, qorulu alan, meydan.

qapama . qapatma. qapıma. qapıtma. 1. (geyim, qab, nərsə). hər nəyin taxım, saya, dəs, set quran tikələrinin hammısı bir yerdəliyinə deyilir. nərsənin ayrıntılarıyla birlikdəsinə verilən ad. takım. qat. əl. dəs. qapama. quşam. - bir qapama geyim paltar: üs baş. - bir qapama qab qaşıq. - çaylıq qapama. 1. üs baş. üz göz. gey geycək. geycək taxım. 1. qaplama. birərgin. birərnək. birörnək. işlik. qırım. qısqal. kitlik. kittik. kitmirlik. kirlik. kittik. çirlik. cırlıq. üslük. önək. önsəlik. (göğüşlük. sinəlik). önlük. oğunluq. korluq. savcalıq. qovcalıq. yancalıq. tozluq. örtük. qatlıq. qapıt (> kapot). qablıq. qablaq. qablac. qabla. üzlük. üzük. üstərlək. üstülük. gənə bol iş paltarı. tulum. çəkə. çəkmə. işlik. qılıq. kitlik. kittik. kirlik. rupuş. üniform. 1. birərnək. birərgin. birörnək. yeknəsəq. üniform. 1. çatağ. çatığ. görnüş. duruğ. durğ. zahir. 1. yapının dışgörnüşü. fasad. 1. bastırma. yemək çeşiti. 1. dolma. 1. bir günlük iş. günlük iş. 1. kürk. 1. gödəkcə. qısalıq. kütcə. kot. xot. qısa jaket, cəket.
- qapama gecəsi: girdək gecəsi. gərdək gecəsi.
((burağ . bürək. örtük. üstərlək. üstülük. çap. dəri. qabığ. qapot. kapot. örtük.((qılaq . qılağ. qılığ. qıylağ. qın. qon. qılıf. qınığ. qınıv. qınıf. qabığ. gilif. giliv. qobur. qapur. örtənək. örtük. qablıq. qablaq. qablac. qabla. püstə. bürgüş. qubur. < qabur. qapur. puşiş. qınıf. qınıv. girif. giliv. örtük. qablıq. qablaq. qablac. qabla. ləhaf. ələfə. kitlik. kittik. qablıq. qablaq. qablac. qabla. kirlik. nərsənin ağlığı, avlığı. örtük. bürəgə. mələfə. ləhaf. - əl var qınıfı kirli, əldə var çınıfı. (çınıf: iç).
- qılığa girmək: dona girmək.
.
((yapınca . qapınca. çəpincə. kəpincə. qıllınğ. qıllıq. qınlıq. qınnıq. yorqan. köprə. küprə. qapra. örtük. qablıq. qablaq. qablac. qabla.

qapamaq . 1. açıq nərsəni tıxamaq, tıxmaq, bağlamaq, əngəlləmək. - ağzın qapa. - pislik su yolun qapadı. 1. yapamaq. saydamaq. ötləmək. alacaq verəcəyin sanayıb, hesablayaraq təsviyə edmək. 1. bir ilişgiyə son vermək, kəsmək. - deyişməni, bəhsi qapa. 1. bir boşluğu doldurmaq. - colanı qapa. 1. musadirə edmək. - nə üçün evin qapayıblar. 1. tutaqlamaq. qəsb edmək. - var yoxun qapadılar. 1. nərsədən bolluca almaq, yığmaq, kəsb edmək. - bütün kitabları qapalaya çalışmaq. 1. yayınlatmamaq. yayının qadağalamaq. nəşrin qabağın almaq. 1. işlətmədən, çalışdırmadan alıqoymaq. - ağalıq, yüngül satan tükanları qapadı. (ağalıq: güdü. idarə). 1. bir yerə tikib bıraxmaq. - dan ertədən bizi evdə qapayıb geddi. 1. üzləmək. örtmək. - dam daşı ot qapadı. 1. nərsənin görülməsin əngəlləmək. 1. sıxıntı vermək. qızlaclamaq. qıslaclamaq. qıylaclamaq. qızlamaq. qıslamaq. qıylamaq. qızalamaq. qısılamaq. qıyılamaq. qapalamaq. tutuqlamaq. 1. nərsənin gəlişin kəsmək. - ışığı qapadı. 1. alıb ortalıqdan çıxarmaq. ehtikar edmək. 1. qarşılamaq. gəng gəlmək. - gəlirim borclarımı qapamır.

qapan . dərbar. 1. yekə qapı. dərvaza. 1. bəylik, devlət qonağı, qapısı. eşik. 1. saray. saraq.

qapan .avçı. ovçu. - arı qapan: arı quşu.

qapana . 1. bağlama aracı. 1. bağ. ip. kəndir.

qapancır . yekə, şişman qarınlı.

qapar topar .

qapara . araba. vatür.

qaparat . 1. qıtır. güc. güv. guv. basınc. zor. quvvət. - çox qaparatlı batur: çox güclü iyid, pəhləvan. 1. önəm. say. us. əhmiyyət. əhəmmiyyət. 1. çıxar. başarıq. bacarıq. sığal. sığa. sındal. qapsam. qabiliyyət.

qaparatlı . 1. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. qurt. gürt. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. zorlu. quvvətli. - qaparatlı batur: güclü iyid, pəhləvan. 1. önəmli. əhmiyyətli. əhəmmiyyətli. 1. oxlu. oxulu. çıxarlı. tutumlu. tutarlı. onatlı. yetərli. yararlı. yaraşlı. qablı. başarıqlı. bacarıqlı. sığalı. sındallı. qapsamlı. qabiliyyətli. - oxlu uşaq. - oxlu el. - oxlu kişi.

qaparatsız . 1. qurata. gücsüz. qıraba. arqın. yarqın. zoruz. quvvətsiz. - çox qaparatlı batur: çox güclü iyid, pəhləvan. 1. önəmsiz. saysız. ussuz. əhmiyyətsiz. əhəmmiyyətsiz. 1. çıxarsız. qabiliyyətsiz.

qapat . təbəqə.

qapatlı . abatlı. avatlı. yavatlı. içli çörək. yavan olmayan yemək.

qapay . qapağ. qabağ. kola. kələ. buynuzsuz heyvan. - kola keçi çox süt verər.

qapayapmaq .qapatmaq. cübran edmək.

qapba . - qapba qapba: uşağ oyunu adı.

qapbaq . qapbağ. qoltuq cibi. - bir əlin sal qapbağıva gör nə çıxır.

qapban . qopban.

qapcaq . 1. iğnə sancılan kiçik yumaq. 1. miğnatis. aharrüba. 1. pambqıq qozasına tay hər nə.

qapcan . çalcan. canalan. əzrayil.

qapcığ .- arxa qapcığ: sırt çantası. kulə püşti.

qapçavul . qapçaqul. qapqavul. qapqaçul. qopqavul. qopçavul. qopçaqul. yağmaqul. yağmavul. çalmaqul. çalqavul. qapçaçı. qapqaçı. qopqaçı. yağmaçı. çalmaçı.

qapçıq . 1. qoşuğ, pisik, ruhi tutuqluq. sadism. 1. silimsi. simsir. simsər. silimsək. (qurdalayan. müşgül pəsənd). sofu. sovası. vasvası. 1. qızqın. acığlı. acığın. sınırlı. əsəbi.

qapçıt . dəsgirə. dəstgirə.

qapdal . qiyafə. üsbaş. duruğ. durğ.

qapı . fərmandehlik məqərri.

qapı . qala. qorağan. qorqan. gizildək.

qapıbaşı . qapını üstünə qoyulan yapıq, ağac, daş.

qapıq . qapır. 1. donağ. donal. üz görü. duruğ. durğ. zahir. 1. mihit. 1. zəminə. tək. - gülü ağ, təki göy. 1. dəstqah. 1. dövrə. 1. məcmuə. təpsi. 1. donağ. donal. süsəl. süsel. dekor. 1. darayış (daraq. nəzm. tərtib). arayiş.

qapıq . qapız. 1. su basan alan. 1.

qapıl . çapıl. tapıl. qəlb. ürək.

qapıl . qaplı. qapal. qapmal. yapıl. yapal. yapmal. yasla. yasal. yasıl. yasmal. 1. qoruq. qort. kəmp. 1. bütün. qop. yetişgin. yetgin. tam. əksiksiz. qurcaq. onat. onuq. oluq. olqun. olqac. olqaş. qoyasa. doluq. kamil. mükəmməl. 1. ağırbaşlı. salğarlı. uslan. barqa. bilgin. bilgili. tarmal. tarmıl. tarmalı. tarımlı. tarımlı. kültürlü. 1. sınavlı. sınaqlı. sınğa. təcrübəli. 1. yaşlı. yaşun(moğol). yaşutay(moğol). - yaşutay kişi: yaşını başını almış kişi. 1. yaşun(moğol). yaşsat. yaşsav. olqun yaş. gəncliyin başarcanlığının ən yüksək çağı. 1.
tam (olqun) lar yığını. (olqac. olqaş. onuq. oluq. olqun. olmuş. olqunlaşmış. dolqun. doluq. yetgin. yetişgin. yetmiş. yetim. ərən. ərgin. ərik. ərişgin. ərmiş. (istəyini cilovlaya bilən kişi). baliğ. bütün. qop. əksiksiz. tam. qoyasa. qurcaq. onğ. önğ. pişmiş. sınqarlı. sınalğan. mücərrəb)

qapıl . qavıl. çevrələnimiş yer. girəbət. girbət. hörəkə. herəkə. avlu. avlı. həyət.

qapılaşmaq . birbirinə, iç ilişgiyə girmək. sevişmək. cütləşmək. kitləşmək. (cima'. mqaribət).

qapın . ləcuc. dəqiq. müsəmməm.

qapınma . qapsınma. içgənmə. təzəmmün. möhtəvi edmə. havi olma.

qapınmaq . çapınmaq. çapğalanmaq. yağmalanmaq. - var yoxu qapındı.

qapınmaq . geyinmək. (# qopunmaq: soyunmaq).

qapır . kəpir. 1. görnüş. görünüş. görüntü. şəkil. çəkil. çəkit. don. donluq. darağ. biçim. biçiş. çapım. çapış. oylum. oran. orac. orca. durac. durca. qırama. qıranda. yardış. yarpış. 1. qardaşağa. qadaşağa. dadaşağa. qağaş. andqardaş. atqardaş. siqə qardaş. siqə qərdəş. 1. siqə. siğə. qeyd.

qapıra . qabırda.

qapıratmaq . qurutmaq. qurulamaq.

qapırcaq . qabırcaq. tabut. - ölkə var ölülərin qabırcaqla qabıra (qəbirə) gömüllər.

qapırqat . qapcırqat. gəpirqat. gəpcirqat. böyük qapaq.

qapırlaş . kəpirləş. bənəzər. tay. tuş. oxşaş. eyni. - kimə kəpirləşin dos tuttun. - sizə kəpirləşin kimisə görmədim hələ.

qapırlaşmaq . kəpirmək. kəpirlənmək. 1. şəkillənmək. şəkilləşmək. çəkillənmək. çəkilləşmək. çəkitlənmək. çəkitləşmək. donanmaq. donaşmaq. donlanmaq. donlaşmaq. biçimləşmək. biçimlənmək. - ayqa (aya). qapırlanmaq: ay biçimi almaq. 1. qeyd durumu, çalağı, haləti almaq. qeydləşmək. 1. bənəzəşmək. taylaşmaq. tuşlaşmaq. oxşaşmaq. eyniləşmək.

qapırlıq . qapırlaşıq. kəpirlik. kəpirləşik. bənəzərləşik. bənəzərlik. bənəzərlilik. taylaşıq. taylıq. taylılıq. tuşlaşıq. tuşluq. tuşluluq. oxşaşlaşıq. oxşaşlıq. oxşaşlılıq. eyniləşik. eynilik. eynililik.

qapıs . qurum. yibusət. xuşgiyyət.

qapış . 1.ixtilas. 1.çapış. yağma. ğarət.

qapış . qamış. gəpiş. xəmiş. xamış. xamuş. sayaş. sağaş. duraş. durqun. sakit.
- qapışlıq: qapıştıq: qamıştıq. gəpişlik. xəmişlik. xamışlıq. xamuşluq. sayaşlıq. sağaşlıq. duraşlıq. durqunluq. sakitlik. - bura yaman qamışlıqdır.

qapışmaq . qarpışmaq. dalaşmaq.

qapıtğan . qamıtğan. təşviq edən. - işə qamıtğan nərsə.

qapıtma . 1. bir yeri qapama üçün qoyulan qapağsı. 1. sin, qəbir üstünə yatırılan daş. - qapıtma daşı: sin, qəbir daşı. - qapıtma taxdası. - qapıtma ağacı: sinin iki yanın tikilən ağac.

qapız . qasınc. dartış. tutuş. inqibaz.

qapqaraqazan . uşağ oyunu.

qapla . 1. yuvarlaq, düz biçim. 1. yapla. tabağ. 1. silkəc. külab. külqabı. çubuğaltı. siqaraltı. 1. çəkic, tərazı gözü. 1. silik. ocağ, pinc kimilərin at aşğalı yerə tökülməmək üçün altına qoyulan qab.

qaplaq . saplantı. saptalıq. tutqu. oyuq. başı gözü koradıb, üst çalan oyu, fikir. obsesyon. (saptanıq: sapı. tutanıq. obsedə).

qapmaq . - səsivi qap: qap səsivi: xəfə. xəfələn. kəs səsivi.

qapmaq . {almaq. ''qapıb almaq'' (qap < _metatez > təp) }. təpmək: təpib qoymaq}.

qapmaq . qapamaq. yapmaq. yapamaq. bağlamaq.

qapmaq . qoparmaq. almaq. tutmaq.

qapmaq . uçub tutmaq.

qapmaq . uçurmaq. - yel qapdı: al qapdı. cin çaldı. - yelə qapdırmaq.

qapoy . e'tisab.

qapoyçu . e'tisabçı.

qappız . 1. > kabus. qarabasma. qaramat. qarabat. qarabət. qarabet. qarabit. qaruc. quruc. yuxuda gələn, basan ağırlıq. qarabasan. xoxan. xoxu. 1. quytu, dərin, qorxunc yer.

qaprac .qarpac.

qapram . qapran. gəprəm. gəprən. nərsənin iç asdarı. asdar. mitil.

qapramaq . mahasirə edmək.

qapran . (qapar. qapır. alan. alıcı. alıc. tutucu. avcan. qəbul, əxz edən. təhsildar. avcar. reciver. mütəsəddiye dər yaft. girəndə.) 1. örtən. 1. tilfun dəsdəyi. körüc. (. qulalıq. qlaqlıq(qulağuş. hed fon). qolluq. qoluq. (portabl). qulağuz (hed fon). quşi. diləyici. listener. écouteur. handset. 1. oğurluq, kötü nərsələri gizlədən, ört-basdıran.

qapsaq . qaqmaq. qaqmıq. gəmik. sümük.

qapsanaq . qapsanağ. qasnağ. sağanaq. sağnaq. sırğaq.

qapşıq . 1. yapşıq. çalışıq. çalşıq. 1. bir konuda, dalda, qolda, rişdədə yığılıb toplanmış bilgilərin, dartışların, bəhslərin topu, tümü.

qaptırmaq . qapdırmaq. 1. qoparılmaq. -barmağın çarxa qapdırdı. 1. qızıb, coşub özündən çıxmaq. -nə tüz qapdırırsın, yavaş ol biraz. 1. bir duruma, hala tuş gətirtmək, salmaq, mə'ruz qoymaq. -ağır bir qorxuya qapdırdı. 1. -, əzdirmək. çeğnətmək. -itin araba altına qapdırdı.

qaptırmamaq . qapdırmamaq. əldən verməmək. qaçırtmamaq.

qapuç . qapıç. bağlı. bağlama. boğmaca. buxca. düğüncə. düyüncə. gümbül. güpül. gopul. - qapuçu araba unutmuş.

qapus . qapız. xortlaq.
(ghost_ingilis < qapst < qapmaq).

qar qamığ . qar yağış.

qar qara, qaş qaşa).

qar . # yaq. aq.

qar . ğar. kav. kağ. köğül. güm. güğüm. güvüm. gövüm. ağıl.

qar . şığrılsımaq. qıjqırılsımaq. qışqırılsımaq. qozalansırmaq. qotalansırmaq. vurası durum tapmaq.

qara biçik . ala biçik: nameyi ə'mal. əl, hesab, yaddaş dəfdəri.

qara biçmək . arayıb əlinə düşməsin istəmk. kölgəsin oxlamaq.

qara bilik . yaşamda bayağı, irsi, adi bacarıq.

qara çuxalıq . heyəti üməna.

qara mili .

qara . 1. on iki dərz, dəriz, rədif. - bu tarlanı gündə iki qara biçsən, on günə bitər. 1. mirəkgəb. mürəkkəb.

qara . çorman. korman. pozuq. çürük. oylunqay. oyulqay. köfəki. kövəki. kavsak. kovsak. uçuq. üzük. xərab. - qaraqaqqa: qaraqaqca: çürük qoz.

qara . xal. ləkə. daşıq (dışıq: pox. qığı. qığ.). nuxdə.
((qaralamaq . xallamaq. ləkələmək. daşıqlamaq (dışıqamaq: sıçağlamaq. sıçalamaq sıçmaq. poxlamaq. qığlamaq. qığılamaq). nuxdələmək.