Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

((qılçıqlı. sürüzlü. pürüzlü. çapraşıq. çorman. korman. qarışıq. qatlağ. dalışıq. dağışıq. çatışıq. çatışlı. çəlişli. ixtilaflı.
qıntırqa: qındırqa. qıyındırqa. aşqış. aşıl. aşlı. salsım. salasım. çalasım. çalbaşıq. aşüfdə. birbinə girmiş. buruşuq. çorman. korman. çalbağ. qarışıq. qatlağ.((kirinc. kitinc. kilinc. çitinc. çiğtinc. çiğinc. çiğin. kiriş. kitiş. çitiş. çiğtiş. simitiş. çiğiniş. çitiniş. çətiniş. kilkəliş. kiltəliş. kiltgəliş. simitiş. daltuşuq. dartuşuq. qatlaşıq. qarlaşıq. qarmaqarışıq. qarmaşıq. qatmaşıq. dolaşıq. güclük. qıvrıq. burçuq. buğçuq. buçuq. təptik. pırtlaşıq. quraşıq. qurışıq. bulaşıq. bələşik. çalbağ (çirk. aladalığ). qıncı. qınıc. qıvıc.
kor. ikiləm. qurqulu. quşqulu. işgilli. çorman. korman. qarışıq. çapal. qapçal. tuçal. açılması qolay olmayan. zorluq. ötməz. çıxmaz. çözülməz. güclük. - kor düğün.
qarman çorman: qarman qarışıq. qarma qarış. qarma qadal. qarman qarış. qarman qarışıq. qarmaşıq. qatma qarışıq.

qarışıtmaq . qarşı tutum almaq. muxalifət edmək. - bu konuda hammı bizə qarışıtdı. -
1muxalifət edmək\ muxalifət edmək\ qarışıtmaq qarşı tutum almaq. - bu konuda hammı bizə qarışıtdı.
qarışıtınmaq\ qarşı
qarıştınmaq\ qarşı tutumda bulunmaq. muxalif çıxmaq.
qarşıtılmaq\ (qarşı tutumda bulunmaq). muxalifət olunmaq.
qarışlanmaz\ . muxalif çıxılmaz. muxalifət olunmaz.
qarşılanmaz\ tuşlanmaz. raslanmaz.
qarışlanmaq\ . 1.muxalif çıxmaq. təzaddıda bulunmaq. - bu dövürdə hərnə bizə qarışlanır: qarşıdır, qarşı durur. 1.muxalifət olunmaq. - hərnə dedim qarışlandılar:

qarşı\ qarışı. - qarşı tutum almaq: qarışıtmaq.
- qarşı tutumda bulunmaq: qarışınmaq.
tutum\ - qarşı tutum almaq: qarışıtmaq.
- qarşı tutumda bulunmaq: qarışınmaq.

qarqa yarqa . qırqa yırqa. lə'nət rəhmət.

qarqaburun . kürək çeşiti.

qarqaçayır . çayır çeşiti.

qarqana . qarxana. qaraqana. böyük çarşav, parça.

qarqara . 1. su ilə qəndin qarışığı içgi. şərbət. 1. türkəçara, yürkəsaya, əvam otu, dərmanı.

qarqatili . qarqadili. quşdili. qaraçıdili. anlaşılmaz dil.

qarqıc . qarğıc. qağıc. qarıc. qıyac. qınac. qəyyum.

qarqımaq . sarqınmaq. bəkləmək. gözləmək.

qarqın . qarqun. qarğın. qarqal. 1. daşqınlıq. dalqınlıq. 1. bir yerdə birikən su. 1. daşmış suların donmuş durumu. 1. tıxanan su yolundan geri vurulan su. 1. çağlayan. 1. bataqlıq. 1. qarlı yağış. 1. qarların əriməsiylə axar su, artıqlaşan su. 1. sıx, sürəkli sağanaq yağmır. 1. gəbə. boylu. 1. tox. doymuş. 1. olabildiyinə. oluşuna. boluşuna. yığın yığın. çox bol, artıq. - bu il yemiş oluşuna. - yağmır iyi yağmış, əkin qarğın gəlmiş. 1. hər nəyi bol olan. çox zəngin. çəngin. səngin. kəngin. gəngin. şəngin. dəngin. nəngin. kürşük. kürüşlü. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopur. 1. işi, uğraşı çox olan, başından aşan kimsə. - bu gün çox qarqınım, kimsəni almam. 1. qatqın. odunlaşmış nərsə. 1. içi çiğ qalmış əkmək. 1. yanıq iy. 1. çox qurutulmuş nərsə. 1. sulu səpgən. səpilən incə qar yağmır. 1. yağmırdan yerə yatmış əkin. 1. sıx. sıxışıq. kipişik. 1. kirtil. kitril. dolu. kirtil. kitril. dolqun. kotul. kökül. kötül. 1. çox alovlu od. 1. onğlu. yarğın, verimli topraq. 1. böyük rəndə çeşiti.

qarqış . lə'nət. nifrin. - tanrı qarğışı sizdən uza, onun üzə. 1. məlu'n. - qarğış kişi:

qarqışmaq . qaraqışmaq. 1. qarşıqmaq. üz üzə qalmaq, gəlmək. - çox uyqun bir durumla qarqışdıq, işlərimizdə yaxcı yollandı. 1. baxışmaq. birbirinə baxmaq. - dinmədən, danışmadan xeylək qarqışdılar. 1. qaramaq. baxmaq. - bu acılıq, yazılığa qarqışmaq durub olmaz. 1. {(qaraq: göz). > çəşm həmçəşmi edmək}. birbirnin ciciyin, qurdduğun edmək. - qarqışmadan yarışın, salışdızsa (savaşdızsa) barışın. 1. gözü olmaq. nərsə gözləmək. (çəşm daştən). - mən heç nə heç kimdən qarqışmıram.

qarqız . qarğız. qamış.

qarqız . qarğız. qamış.

qarquşa . qarğuşa. qarışqa.

qarlanmaq . qarılmaq. aralaşmaq. birbirinə girmək, quruşmaq.

qarmaq . qarımaq. qarıqmaq. batmaq. qərq olmaq. - su dərindi gözlə qarığarsan.

qarmalanmaq . qurdalanmaq. çabalıyaraq aramaq.

qarmamaq . {1.< qar: əl. qol. }. 1.qarmalamaq. qarışdırmaq. qarmalaşdırmaq. qatışdırmaq. əlləmək. əlləşdirmək. bulamaq. bulaşdırmaq. 1. yarmamaq. yarmalamaq. yağmalamaq. çapqalamaq. qırmalamaq. tarmalamaq. tarımlamaq.

qarman . xərmən. qarışım.

qarman . xərmən. qarışım.

qarmaşmaq . qırmaşmaq. almqaşmaq. dartıb, çəkib almaq. qapmaq. - bu hörümcək toru kimi duyqulardan qarmaşmaq qutar: canıvı çək qurtar. -

qarmatmaq . qarmaqlamaq. qarmalamaq. çəngələmək. pəncələmək.

qarmuq . qarmıq. buruq, qıvrım tüklü börk.

qarnaq . qarqan. arnaq). barmaq.

qarnaq . qarnax. qarlağ. qarquyu. yayadək qarı saxlayan kiçik dərə, oyuq, kortlan, kortıq, kort, çuxur.

qarnıq . qornıq. başı dar, gen qarınlı qab.

qarov . girov. tikiş. 1.göz altı, dustaq, tutaq tutulan nərsə. - evi qarov qoydum borc götürdüm. 1. oyunda, qumarda utuş utuza qoyulan nərsə. - ikinci oyunda qarovun hamısın utdu, daha yenə oynamadı.

qaroy . (qarma yeri). gözət orun. qorluq. qaravulxana.
(sər baz xana).

qarpınmaq . qırpınmaq. çətinliklə otlamaq, yemək.

qarpız . lampada növüd tökülən qab.

qarppa . qarpba. qappa. qapba. iki kiriş altına qoyulan dayaq dirək. - kirişi cansız olsada, qarppa onun canıdı.

qarsaq . qarsax. qorsax. göycağ. qozun üst yaşıl qabığı. - göycağ hənaya qatılır.

qarsaq . qarsax. seyrək otlu yar, uçurum. - qarsaxlar keçi otlağı.

qarsalamaq . 1. qorsalamaq. qavursalamaq. (ət, soğan kimini). üzdən qızartmaq. öldürmək. yarı pişirmək. qaşlamaq. 1. qarmaq. qarıştırmaq. 1. qavsalamaq. qavsaqlamaq. savsalamaq. qovsalamaq. başdan savmaq. qaşqalamaq. - heç işin qarsalamaz biridir bizim oğlan. 1. qırsalamaq. qırpalamaq. hırpalamaq. kırıxdırmaq. sarsalamaq. sarsıtmaq. sarsırmaq. əldən salmaq. örsələmək. - bu isti bizi lap qarsaladı. 1. qorsalamaq. vitgini soğuq yandırmaq, vurmaq. 1. qorsalamaq. issitmədən titrəmək. 1. əlləmək. oğuşdurmaq. yoğurmaq.

qarsalanmaq . qarınsalanmaq. doysalanmaq. toxsalanmaq. doyar, toxar kimi olmaq.

qarsalanmaq . qarsaqlanmaq. qorsalanmaq. qoğsalanmaq. qorsaqlanmaq. yeməyin, çörəyin içi yaxcı pimədən, üzü yanmaq. - lavaşın qıraqları çiy qalmış, ortası çörəyi qarsaqlanmış. - iti odda pişən çörək qarsalanar.

qarsalış. qarsağış. qorsalış. qoğsalış. qorsağış.

qarsamaq . < qara. karçamaq_. qatılaşmaq. yoğunlamaq. sərtləşmək

qarsamba . qarsanba. qarsambac. 1. qarsambalıq. qarsanbalıq. qarışıq, hərnə içində tapılan, gərəksiz, aralıq nərsələr saxlağı, qoşralı, qucralı, ambarı. 1. gürəm. gürəv. guram. gurav. qurav. kürən. gürən. guran. çorum. gurum. qalabalıq. basqalıq. topluluq. - toya qarsanbalıq içəri girəmədim. 1. toplantı. 1. qasaltı. qasaltu. qırsamba. qırsanba. əl ayaq altında qalabalıq edən qıvır zıvır, törtöküntü. - bu qarsanbayı ayağaltından yığı. 1. xırt pırt. xırt xurd. dəğərsiz. aşqal. daşqal. dışqal. qaşqal. qaçqal. gövüd. göyüd. qazurat. qazırat. qazıranc. qazranc. qazrac. qazraş. zibil. 1. kosalıq, keçəllik, tük tökmə, itirmə kəsəli. 1. buzlu, çox soğuq içəcəklər. 1. qarsanbac. qarla doşabın qarışğı olan qar çalbası, halvası. 1. toyuqların tük tökməsi, yumurtlayamaması kəsəli. 1. böyük yapraqlı nanə. 1. qarla qarıştırılmış süzmə yoğurd, doşab. 1.
- qarsamba yapmaq: evləndirmək.

qarsarmaq . > qasarmaq. qarsarlamaq > qasarlamaq. 1. donsamaq. qıvışdamaq. qıvışmaq. üşümək. soğuqlamaq. 1. qıvışdamaq. qıvışmaq. donmaq. 1. qarsarlanmaq. qartayılmaq. qarsayılmaq. qarcayılmaq. qararmaq. qırarmaq. ağarmaq.
- qarsarlanmaq: > qasarlanmaq. qartayınmaq. qarsayınmaq. qarcayınmaq: ağartılmaq.
- qarsarlatmaq: > qasarlatmaq. qartayıtmaq. qarsayıtmaq. qarcayıtmaq: ağartmaq.

qarsımaq . qaysımaq. qaysamaq. 1. yaranın başı bağlanıb iyiləşməyə üz tutması. 1. işlərin uğura, yaxcılığa gedməsi. 1. qaymaqlaşmaq.

qarsmaq . qarsamaq. qarsatmaq. 1. kəsrəmək. qırsmaq. qırtmaq. kəsib qıssatmaq. gödəltmək. gödətmək. güdəltmək. güdətmək. - əl uzunluğun eləsən, əlin qarsılar. 1. qorsmaq. qorsamaq. qorsatmaq. qorsatmaq. qorsutmaq. qoğsmaq. qoğsamaq. qoğsatmaq. qoğsutmaq. qoğsatmaq. ütmək. - alov üz gözümü qoğsatdı.

qarşağ . qanşağ. qanşar.

qarşı çıxmaq, gedmək . gedib görmək.

qarşı durma . çatış. çəliş. ixtilaf.

qarşı gürəş . -yə qarışı döğüş. mubarizə əleyhi.

qarşı . doğruş. doğuruş. üzəş. muqabil. - doğruş keçin. - keçidin bu yanı yox, doğruşunda.

qarşı . qorşı. dərbar. kax. köşg.

qarşı . zidd. muxalif. düşmən. - tün günə qarşı, ağ qaraya. - qarşı ölkələr: düşmən məmləkətər.

qarşıda qarşıya . bir taydan bir taya.

qarşıqıtmaq .təzadd salmaq.

qarşılama . qarşısın, qarşıtın alma. önləmə. qabağlama. cilvo giri. piş giri.

qarşılamaq . 1. cəvab vermək. - qarşılamağa yaraqlanın. 1. toyda, düğündə, qonağlıqda birinin önünə keçib özəlliklə onun üçün nərsə yapmaq (oynamaq. çalmaq).

qarşılaşmaq . 1.üz bə üz olmaq. 1.ucraşmaq. 1.qarşı almaq. birbirindən pəziralıq, istiqbal edmək.

qarşılıq . ixtilaf. təşənnüc. təşviş. - qalxsın ortadan qarşılıq, tutsun yejin yarşılıq: barış. saziş.

qarşılıq . qatşılıq. nərsəni sonlayıcı, tamamlayıcı, bütünləyici nərsə, tikə. - bu evin qatşılıqı əksikdi. - bir ev neçə qatşılıqdan oluşur.

qarşınmaq . 1.raslaşmaq. ucraşmaq. - yolda qarşalan doslaşdı, yoldan ayrılan yadlaşdı. 1. alnına, aldına çıxmaq. uğraşmaq. - yolda heç nə qarşınmadı.

qarşıtçı . opponent. opposed.

qarşıtmaq . qarışlamaq. qarışla ölçmək.

qarşqa . qarçqa. qırçqa. qarışqa.

qart . 1. qat. qarttağ. qattağ. qardağan. yad. çağacıq. körpə. göyüt. göysüt. naşı. qabal. qabla. kavla. kaval. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. kal. bozu. bozuq. çağala. 1. çox bilmiş uşaq. 1. qavara. bilöv. bilövdaşı. çaxal. çaxdaşı. (çaxmaq daşı). yasma. yasat. yazma. yazat. -.

qart . bətər. vəxim.

qart . yara. - qartın qurtalamaq: yaranı otamaq, dərman edmək. - qartın qartamaq: yarasın qaşımaq. - sən öz qartıvı qurtala (qartala) : sən öz işivə yetiş. çək sovun (hədd hiduduvu) aşma. özündən çıxma.

qartalacmaq . yamrılaşmaq. yamclaşmaq. yumrulaşmaq. yumuclaşmaq.

qartalmaq . qartlaşmaq. qartaşmaq. qartanmaq.

qartaloş . qartalos. qartaloz. qartdaloş. qartdalos. qartdaloz. qartlaşmış. yaşlaşmış. yaşlanmış.

qartamaq . bətərləşmək. vəximləşmək. - könlüm için ortardı (yandırdı), yatmış başığ (yara) qartadı (dinmiş acım (yaram) bətərləşdi, baş açdı), keçmiş ötük irtədi (keçmiş zamanları istədi, arzuladı),, tün gün keçib ardılur (keçir durmadan dəvam edir) :

qartamaq . qartaqlamaq. qaşıyıb yırtmaq. pəncələyib didmək. - bağrın başın qartadım: ürək yaramı eşib qopardım.

qartambacmaq . quruqartmaq. qurqabıqmaq. qupquru, qartıc olmaq.

qartan . qardan. qardın. iri. qos. çuqar. çoqar. çomar. qotan. kotan. böyük. kökərək. kökələk. gursuq. gürüş. gürüşlü. guruş. guruşlu. toplu. topuç. gömbə. toxca. toxcaq. şişman.

qartanlamaq . 1. qartlaşmaq. qabalaşmaq. 1.

qartaş . qartdaş. qaradaş. səngi xara.

qartavaclamaq . qardavaclamaq. qarışdırmaq. qatışdırmaq. qatqarlamaq.

qartavuc . qardavuc. qarışdıran. qarışdırma aracı.

qartdanmaq . qurtdanmaq. qaşınmaq. qıvcınmaq. qıvınmaq. qıvılmaq. körüklənmək. körük verinmək. yellənmək. yıldırınmaq. ürkütünmək. qurşanmaq: qurşunmaq. qurqanmaq. qurunmaq. qurşunmaq. körsələnmək. körüklənmək. yellənmək. soxlunmaq. dövlənmək. döğənmək. təhrik olmaq.

qartı . kəpəng. kəpənək. çuxa. yapınca.

qartı . qaytı. qayrı. qartıq. qaytıq. 1. qoyunun qarın bölümündəki yün, tük.

qartıq . kərdik. 1. bir nəyin dördə biri. 1. cədvəl.

qartın . 1. doruq. zirvə. dağ təpəsi. 1. (qaya. yamac). çox dik, yoxuş olan.
qartınlıq.

qartıvar . qardıvar. topraq yığan arac. bel kimi dəmir arac olub, iki yanından kəndi, ip keçirilib. ənli taxda olub, ucu dəmirli, baş yanından iki yanından kəndir, ip keçirilib, iki kişi onu çəkir.

qartıya dönmək . əsgimək. koramaq. koralmaq. köhnəlmək. kövnəlmək.

qartqat . qarta. qarnın, içgəmin iç duvarı.

qartlamaq . qatlamaq. çatlamaq. çartlamaq. kərtləmək. kərgləmək. kətləmək. kəgləmək.

qartlanqoz . qırtac. kiştənə. kovlanqoz. salyanqoz.

qartlaşmaq . qartdaşmaq. qartımaq. qartmaq. qartamaq. qartalacmaq. qartalaşmaq. qatlaşmaq. qataşmaq. qatlacmaq. qartıcmaq. qartışmaq. qartalmaq. qartaymaq. qartalmaq. qaslaşmaq. qarışmaq. qarınmaq. yaşlaşmaq. yaşlanmaq. sərtinmək. sərtişmək. sərtlənmək. sərtləşmək. bərkinmək. bərkişmək.

- münqəbizləşmək.

qartlaşmaq: qızmaq. qıratlanmaq. qıravlanmaq. qırqıncamaq. qırqıncmaq. qırqıcmaq. qırqışmaq. qırqıcdamaq. qırqışdamaq. öfgələnmək. qazırlanmaq. hirslənmək. ötünmək. səksənmək. səksənirmək. acıqlanmaq. acışmaq. yacışmaq. öfgənmək. sınırlanmaq. sinirlənmək.

qartlavuz . qatlavuz. qartlavuq. qatlavuq. qartlavaq. qatlavaq. ötə sova, iyi işlənməmiş nərsə.

qartopu . qartop. qartol. qartal. qarpatağı. qarpotağı.

qarttamaq . qartdamaq. qatdamaq. qazlamaq. qazmaq. qazımaq. qaşımaq. - qazan dibi qartlasan, toyuna yağış yağar.

qaru . - yayqaru: yaya. - sənğaru: sənə. məqaru: 1.mənə. - mənğaru kimsə demədi. 1.mənə görə. mənim barədə.- mənğaru söz gedə birlməz.

qaru . qabağ. üz. - qaru dalu: önü dönü.

qaruq . 1. kavuq. içiboş. 1. kərük. dərük. qonuq. kəsilmiş ağacın yerdə qalan kündəsi. 1. uzun, incə sap, soba. 1. çatma çalıq. uzun boylu olan. 1. kduq. kalıq. qoruq. qort. quruq. qora. 1. qanruq. qanrıq. qancıq.

qarva . (< qar: əl.). çəngək. pəncə.

qarvalamaq . (< qar: əl. çəngək. pəncə). çəngəkləmək. pəncələmək. çəngələmək.

qarvanqıran . kərvanqıran. 1. zöhrə ulduzu. 1. soyuq. soğuq. salqı. - qarvanqıran külək.
- qarvanqıran ot: bir ağılı bitigi.

qarvanmaq . (< kar. qar: əl. qol). əl sürüb axdarmaq. - qaranlıqda qarvandım çırağın kilidin tapmadım. - bala mənin qoynumda (əğnin döşdən qasığa dək olan ön bölümü) nə qarvanırsın. - əlin yancına (yancığına: cibinə) salıb para dalıcan qarvandı.

qarvanmaq . qar küləyə düşmək.

qarvanyolu . kəhkeşan.

qasaburuq . qaysaburuq. qaqsaburuq. başmaq çiviləməkdə, bir ucu belli, enli yassı çəkiş.

qasafa . qaysava. qeysava. qeysidən düzəlmə yağlı dadlı.

qasalamaq . qarsalamaq. qapsalamaq. qapsaramaq. başın sarımaq, sarmaq. - başın ağrır, qasala, könlün ağrır, yasala: (yasalamaq: dadlı söz, duyuda bulun).

qasalmaq . qasalanmaq. qarsalanmaq. qarsanmaq. qarasanmaq. qapasanmaq. qasılmaq. qassalmaq. qasqalanmaq. qapqalanmaq. qubarmaq. qabarmaq. qapalmaq. qupalmaq. qopalmaq. qopqalanmaq. qopqulanmaq. qalqalanmaq. qalqanmaq. qallanmaq. qırıttırmaq. alqanmaq. onurlanmaq. özün bəğənmək. kirizlənmək. girizlənmək. çalım satmaq. qoplanmaq. qoparlanmaq. kibirlənmək. qurralanmaq. qurutmaq. qurunmaq. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qafa tutmaq. qururlanmaq. qurqunmaq. gurgunmaq. gürgünmək. qırışmaq. qırısmaq. özbəğənmək. qurnazlanmaq. gurnazlanmaq. gurqazlanmaq. gürnazlanmaq. gürgəzlənmək. qozalanmaq. qozallanmaq. qotalanmaq. qotallanmaq. qaquzlanmaq. qoquzlanmaq. qozurlanmaq. qotuzlanmaq. xoruzlanmaq. xorazlanmaq. xorazaymaq. qoruzlanmaq. qorazlanmaq. qorazaymaq. quruzlanmaq. qurazlanmaq. qurazaymaq. xorazaylıq edmək. qurazaylıq edmək. qorazaylıq edmək. başqasın bəğənməmək. özün hammıdan üstün görmək. qoduşlanmaq. qoduçlanmaq. kibirlənmək. qabarmaq. qapalmaq.

qasaltmaq . qasalatmaq. qarsalatmaq. qarsatmaq. qarasatmaq. qapasatmaq. qasıtmaq. qassatmaq. qasqalatmaq. qapqalatmaq. qopqalatmaq. qopqulatmaq. qalqalatmaq. qalqatmaq. qallatmaq. alqatmaq. qırıqlatmaq. qırıqlandırmaq. qopuqdurtmaq. qoputdurtmaq. birini bəğəndirmək. qurralatmaq. qururlatmaq. qurqutmaq. gurgutmaq. gürgütmək. kibirlətmək. qarpızlamaq. birini övmək, qoltuğlarına qarpız vermək.
- qasalmaq: qasalanmaq. qarsalmaq.

qasamas . qapsımıc. kiçik saxsı qab. - qazan yoğurdundan, qasamasınki dadlı olur.

qasar . qarsar. 1. kirli nərsənin ağarılması, arınması, yoğulması. 1. kirəcqaymağı kimi ağartıcı özəlliyi olan boya. 1. yuğub arıtma, ağartma işi.

qasar . qaysar. qapsar. könül. xa.

qasarlanmaq . qarsarlanmaq. qatsarlanmaq. qısıb içinə salmaq. götürmək. çəkmək. dözmək. götürmək. çəkmək. dayanmaq. gen qursaq, soyuq qan olmaq.

qasat . qasta. kəsət. kəstə. (< kəs. kər). kər. kərə. təpə. köbər. dəfə. öğə. övə. öğnə. övnə. gəziş. sapar. səpər. səfər. sala. geçə. keçə. gəl. gələ. - bu gələ.

qasava . qaysava. qavsava. qovsava. qeysi. qaysı. 1. gündə qavrulub, qaxlaşmış ərik. ərik qurusu. 1. yağda qızardılmış ərik qurusü,

qasavan atmaq . qasavanlamaq. qarsavanlamaq. qarasavlamaq. gopartmaq. goplamaq. yoğşurtmaq. abartmaq.

qasavan . qarsavan. qarasav. qapasav. qasqalaq. qasalaq. qarsalaq. qarsalav. qapsalav. qasalam. qarsalam. qapsalam. qasıntı. 1. qasıntılı. qasımlı. qırıdaq. qırışaq. qırna. tibirli. təpirli. tibirən. təpirən. kirizli. girizli. kirizman. girizman. qurumlu. qurulqan. qurutqan. quruçqan. quruşqan. qurusqan. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. (qəvarasız. zibr. dürüşt. nuxalə). (sallağ. çallağ. eğitilməmiş. tərbiyəsiz. ədəbsiz. nəzakətsiz. - qoparlıq: qopatlıq: qubatlıq: gobudluq: tərbiyəsizlik. ədəbsizlik. sıybasızlıq. sıypasızlıq. nəzakətsizlik). kəndin bəğənən. koramaz. kotamaz. gürgəz. qottaz. qotlaz. qotzal. xoduş. qoduş. qoduç. qosquq. qozquq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. koskos. qosqoz. qozuq. qasuq. qozur. qurqaz. qurqas. qurulqan. onurlu. qonurlu. qurumsaq. kibirli. kibirlənən. tibirlənən. təpirlənən. qurumlanan. onurlu. onurlanan. kəndini bəğənən. yaxa satan. övünən. kovalqan. gopalqan. qurra. qurqum. gurgum. gürgüm. gürgəz. koramaz. kotamaz. sapırqaq. sapraq. çapırqaq. çapraq. qururlu. şikliyə özənən. göstəriş çabasında olan. 1. qaz. qazıntı. kibir. tibir. təpir. kiriz. giriz. orrum. qurum. qurram. qurur. qurqu. gurgu. gürgü. onur. çalım. özbəğəniş. yaxa satış, satmalıq. övüş.
- qasıntısız:
- qasım qasım: çox qasımlı, gürgəz. koramaz. kotamaz. qosquq. qozquq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. koskos. qosqoz. qozuq. qasuq. qozur. qurqaz. qurqas. qurulqan. onurlu. qonurlu. qurumsaq. kibirli.

qasavançı . qarsavçı. qarasavçı. koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı.

qasavlıq . qasaflıq. qasaqlıq. qasatlıq. qastalıq. qasqalıq. qasfalıq. qasvalıq. qasqalıq. 1. gürlük. gurluq. qabalıq. sapalıq. kötüklük. qurmaysızlıq. qoruq qaytaqsızlıq. qursuzluq. görsüzlük. koryatlıq. hoyratlıq. yonulmamışlıq. yontulmamışlıq. oğursuzluq. öğürsüzlük. oyursuzluq. ədəbsizlik. kösnüklük. körnüklük. kornuqluq. nəzakətsizlik. 1. qoyuluq. yoğunluq. sıxlıq. toxluq. qalınlıq. 1. kəsafət. kəsiflik. tələkəlik. xoryatlıq. koryatlıq. çoryatlıq. çirkinlik. çirklik. çirkiklik. kirlik. kirlilik. kittilik. kitmirlik. ərbətlik. bulaşlıq. bələşlik. alacalıq. aladalıq. (>aludəgi(fars)). nəcislik. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. qaylıq. nəcasət. napaklıq. 1. xəbasət. xəbislik. yaramazlıq. çaramazlıq. uyuzluq. 1. yoğunluq. çoğunluq. qalınlıq. qoyluq. qoyuqluq. qaballıq. qablalıq. qalabalıq. basqalıq. sıxlıq. toxunluq. tıxanlıq. bükənlik. gürəm. gürəv. guram. gurav. qurav. kürən. gürən. guran. 1. çoxluq. solluq. çoxuzluq. küpüzlük. bolaqlıq. bolluq. dolluq. qolaylıq. gursaq. gürsək. kürsək. gurluq. gürlük. 1. bulanıqlıq. qarışıqlıq. burğuzanlıq. qarqaşıqlıq. qatqaşıqlıq.
((qasav: qasqa. qasfa. qasaf. qasav. qasva. qasaq. qasqa. qasat. qasta. - qasav yem: bəsin öğələri güclü yem.
((qasavlaşmaq: qasqalaşmaq. qasfalaşmaq. qasaflaşmaq. qasavlaşmaq. qasvalaşmaq. qasaqlaşmaq. qasqalaşmaq. qasatlaşmaq. qastalaşmaq. 1. kəsifləşmək.

qasbaq . qasbağ. qarsabağ. qatsabağ. qarabağ. qarbağ. 1. kisəsi gen. əlaçıq. verəlli. berəlli. bərəlli. yaraş. covmərd. 1. ürəkli. qurcaq. qucaq. qoçağ. qoç. qıyqaç. gözübərk. qoçqar. iyid. iğid. qonur. laçın. yalçın. osman. ütmən. ötmən. ötəmən. cəsur. mərd.
((yavuz: <> yubaz. qudurqan. igit. qonur. iti. çarpıq. qoçqar. uçqar. atqurd. laçın. yalçın. cəsur. gözü açıq. öngörən.