Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

borıc .borc. siləndr. ustuvanə. 1. tumar.

boş küzə sızmaz .

boşa qoşmaq . boşuna çabamaq. daşa döğmək.

boşağlanmaq . boşlağlanmaq. səhlənkarlıq, söz saymazlıq edmək.

boşalt! . boşat!. <> şolat. şolllat.

boşamaq . boşutmaq. boşatmaq. 1. açmaq. qurtutmaq. mürəxəs edmək. ötürmək. bıraxmaq. - ipin boşut qoy sikdirsin, səfey oğlu səfeh. - xan elçiləri boşudu. - bu bulğadan kimdi məni boşadan. - səni bu alışqıdan kimsə boşadanmaz. - ağrıvı boşut, dörd nala qoşut. - arvadın boşayandan doğşana dönüb. - parayla tutuqları boşutduq.

boşanmaq . boşınmaq. açanmaq. açdanmaq. açılmaq. azad, müstəqill olmaq. çözülmək. - ipi əlimdən boşandı düşdü.
boşı! . boşan.

boşatmaq . 1.səkrətmək. atmaq. bıraxmaq. (göndərmək. ibertmək. yollamaq). azad, mürəxəs edmək.

boşatmaq .(boş bıraxmaq. qabağın açıq qoymaq). bıraxmaq. qoymaq. salıtmaq. salmaq. - səqqəl boşatmaq: səqqəl qoymaq.

boşbaş . başaçıq.

boşbaş . yuçut. sərbəst. sərbəs. açıq. yolut.

boşdamar . zə'f nuqdəsi.

boşər . azadə. hürr, azad olan.

boşğan . bolğan. la übali. (# buşğan: bükgən: qayğılı. kədərli.

boşğunmaq . 1.yoxsullaşmaq. kasıblamaq. müflisləşmək. 1.əli boşa çıxmaq. 1. işin itirmək. işsizləmək. bekarlamaq.

bozarmaq . pusarmaq. (bozarıb pusarmaq). (bəniz.boya) tutanmaq. tutulmaq. tutsulmaq. tustulmaq. boz, morumtul içigi. şərab.

böcək evi sonsuz olmaz.

böqlə . böğlə. (bu + öğlə ). buncaylı. bunğla. bu ölçüylə. 1. buna oğşar. buna oxşar. bucür. bu yolla. bu kimi. bu biçli. buna bənzər. 1. bu ölçüdə. bu biçli. bu biçili. bu qədər. bu dərəcə. bu dənli. bu dəğli. bu dəkli. bu çənli.
böyləcə: bu iylə cə. bu ilə cə. bu öğlə cə.
böyləisə: böyləysə: bu ilə isə. bu öğlə isə.
((öylə . öğlə. (bu + öğlə ). (o + ilə). oncaylı. onğla. o ölçüylə. ona bəzər. 1. ona oğşar. ona oxşar. ocür. o yolla. o kimi. o biçli. o biçili. ona bənzər. - igirmi il sürəli işlər öylə getdi. 1. o ölçüdə. o ölçülü. o biçli. o biçili. o qədər. o dərəcə. o dənli. o dəğli.
o dəkli. o çənli.
- öylə gəlmək: o cür duyanmaq, duyunmaq, hiss edilmək. - öylə ki: öcür ki. o duruma gəlmiş ki. - öylə öylə: elə ocür. elə öcür. o biçimdə. böyləcə. yavaş yavaş. səkin səkin. (atdım atdım).
- nə ~~~ öylə . - nəcür (nasıl) ~~~ öylə: şaşqınlığı göstərir. - o nə biçim iş öylə. - o nə qanmazımış öylə. - o necə qanmazımış öylə: o necədə qanmazımış ki
öyləcə: (o iylə cə. o ilə cə. o öğlə cə). 1. tam öylə. öcürsünə. o şəkildə. olduğu kimi. - necə vurub salmışdı, öyləcədə qalmışdı. - acı söz, illər ötsə belə, öyləcə yandıracağ. 1. o yolla. o yoldan. o biçimdə. o yolu sürürkən, tuturkən. sonunda. öyləliklə. - öyləcə özünü hammıya tanıtdı. - öyləliklə güclüklər, boğuntular aradan qalxar. -
öyləsi: öcürlüsü. o türlüsü.
öyləsinə: öyləməsinə: öcürsünə. o türsünə. eləsinə. o biçili çox. o qədər çox. - öyləsinə dəğişmiş ki tanımağ olmur.
öyləisə: öyləysə: o ilə isə. o öğlə isə. öyləlik: ocür. o şəkil.

böqmək . bökmək. bıkılası dolmaq, doymaq. - qarınpa öldü yeməkdən, bükülmədi: doymadı.

böri qonşusun yeməz . qonşuya sayqı gərək.

böri . - böri burca uluşdu: qurd ulu ulu uladı.
- ulşub ərən börləyu: qurd kimi ulaşdı.

börk . {börk: məqam}. {baş: ağıl}.
başa börk qoyulmur, börkə baş soxulur.
börk olsa, daş tapılar.
börksüz başa daş atılmaz.
daşlara börk qoyulan yerdə, başlar börksüz qalar.
börk olmasa, baş sağ qalar.
börklülər başsız olsa, başlılar börksüz qalar.
başlının börkü yarıq.
börkdən, başdan yox.
başı börklüdən, başlı börksüz yeğ.
başa baxıb börkün qoy,
böyük başa börk tapılmır, yekə başa, gən gəlir.
.

börq . - börk qapmaq: - börkü qotuğda duşünmək: bir sorü üzrə uzun uzadısıya düşünmək.

bu elin gecəsində, gündüzündə. odununda odunçusunda. bizə yarımadı!! alanda pis, verəndə pis. yeyənlərə eşq olsun. budur bizim ellərin çağrısı, bağrısı, şuarı!

bucurlamaq . burcuqlamaq. tomurcuqlamaq. 1. düğmələnmək. - qışda belə isti düşsə, ağaclar bucurlanar. 1. qunçələmək. gəlişməyə başlamaq.

buça . (burça). 1.möçək. böcək. həşərə. bakteri. 1. (luab). bürümcək. toratan, cıddan toru. 1. yüngül. savıq. lətif. məlih.

budamaq . seyrətmək.

budanmaq . budağınmaq. (budaq). 1. bocanmaq. burcanmaq. qurdalanmaq. oyalanmaq. eşinmək. 1. budaq budaq, buraq buraq, dal dal tel tel araşdırılmaq. incələnmək. 1. çox özənmək, diqqət edmək. 1. didinmək. 1. kəsilmək. əksilinmək. dısılmaq.

buxca . burçaq. bəsdə.

buxcu . < biçgi.

buxov . 1. bir nəyə taxılan bənd.(pa bənd). - 1. mane'. - buxov qaldıraq, göyül işdir çaldıraq.

buxovlamaq . cilovlamaq. kontrol, mahar edmək.

buket . buket. bucket_ingilis (bakıt) (< bükük). kova. bağ. qab.

buq . buğ. boğ. çubuq kimi nərsənin ucu. uc. - qunçə sapı buğunda (ucunda) bitər.

buqalıq . buxalıq. buxoluğ. buxovluğ. büklük. at kimi heyvan biləyi, dırnağın üst bölümü.

bula . qarışnı. kıraşnı. qoğqur. qoğur. qovqur. qovur. qəhveyi.

bulağat . bulğat. böyük, sarsıdıcı olay, qarqaşa, macəra, hadisə. - olub ötən bulağatdan sav sorağı yox. - bulğat tapıntı: görünməmiş kəşf.

bulamac . 1?. cıvıq, sıvıq yoğur, xəmir. palça. çalpa. 1. qoyuya, quyuğa, bərkə yaxın suyuq, axışqan nərsə.

bulamaq . bulatmaq. bulaşdırmaq. (buramaq . buratmaq. buraşdırmaq). bələmək. bələtmək. bələşdirmək. bulaşıtmaq. aşğutmaq. aşağutmaq (> ağuştən). aludə, kəsif edmək.

bulanq . bulanğ. ulanğ. > bolənd. ulca. uca. qalvat. qalavat.

bulanlıq . bələşlik. 1. bələşit. donuqluq. salaqlıq. ləkəlik. çalaqlıq. çıpıtlıq. müttəhimlik.

bulanmaq . bulğanmaq. bulağanmaq. bələnmək. bəlğənmək.

bulantıq . büzünük. büzənik. didiriş. didriş. sıxıntı. töküntü. iztirab.

bulcar . 1. od, köz, nərsəni qarışdırma qoluğu, aracı. 1. bulandıran. qarışdıran. 1. tutnağ, böhran gətirən.

buldurayıb buldura, kəssək düşsə quyuğa.

buluş . salda (həmayiş. məcmə,). otruş. oturuş. olturuş. cələsə. məclis. oturum. qural(moğol). qarşış. mitinq. duraq. yaraşıq. yarağ. şayistə. dilçəsb. mulaqat. qarış. yarış. muvacihə. iştirak.

buratlı . buyratlı. salımlı. burqalı. burtuşlı. sürlü. fərmanlı. hökmlü. hökümlü. salıqlı. bayraq. rəsmi.

burbalamaq . < burmaq. işi sallamaq. buruşdurmaq. başdan sovmaq. savsaklamaq. savığ salamaq.

burbalmaq . burbaşmaq. burqaşmaq. 1.buruşmaq. burşuqmaq. qayçalmaq. çaltqlaşmaq. çatqallaşmaq. çiğləşmək. düğün düşmək. - ipin uzunu tez burbalar. 1. sapğınmaq. münhərif olmaq. - doğun (doğrun) yoldan burbaşanlar. 1. çətinləşmək.

burqa . buraq. bürgə. bürəg. 1. az ucralır, raslanır, tapılır. dəğərli. salmıqlı. qanalı. dəğişli. qiymətli. bahalı. qıyamı. qıyatı. qıyam. qıyat. qıyaç. seyrək. sayaz. tənsik. çənsik. tınsıq. qınsıq. gərsik. (# gənsik). təkçil. təksil. qıtçıl. sanaz. sayaz. abalı. nadir. kəm yab. (ğərib). 1. gözəl. gəlişgən. sürül. sürlü. yarıt. oytun. uytun. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. 1. yeni. taza. 1. atasıc. qopasıc. qopatıc. qovasıq. qovatıq. qovutuqq. görkəzmə. qərib. şaşıq. şaçıq. əcib. qərib. qəribə. aşar. öğür. oyur. şaşırtıcı. tühaf. qəribə. maraxlı. başqa. gözük. gözgür. gözgörmə. gözgörə. göz görə göz. - öğür uşaq. 1. . bölüm. dönüm. çağ. qurun. bürhə. borhə. turfa. türfə. 1.
- burqasız: buraqsız. bürgəsiz. bürəgsiz. 1. dönəmsiz. mevsimsiz. öğənsiz. üğənsiz. çiğsiz. movsimsiz. sürə, çağ dışı. zamansız. 1. yersiz.
- burqalamaq: burqamaq. buraqlamaq. bürgələmək. bürəgləmək.

burqac . kainat. yer göy (ulduz, gün, ay). çərxi fələk. təkərlək. yuvarlaq. dünya. esfer (sipehr). aləm. qılob. gərdun. cəhan. geyti. giti gərdun. fələk. - tüm burqac: tamam dünya.

burqalı . tə'nili. tə'nəli. bürkəli. toxsaq. toxsalı. kinayəli. təməsxürlü.

burqalmaq . burulmaq. bulanmaq. (ürəyi qaxmaq. iğrənmək. diksinmək. (dil aşub. təhəvvü'. inzicar.

burlamaq . başdan edmək. qulağ ardı edmək. - bizim işi gündən günə burladı.

burmaq . burabmaq. qoxumaq. ötünmək. iylənmək.

burnaş . urnaş. ornaş. 1. çağçavar. uzun, çox danışan. - bəsdida, çağçavarlıq eləmə. 1. böyük. yekə. - burnaş burnaş: urnaş urnaş: ornaş ornaş: böyük böyük. yekə yekə.

burt . burut. 1.qussə. qayğı. niyərançılıq. - heç burtu yox, hər nə yoluna düşər. 1.dərd. - qatı burta büründük: yaman dərdə düşdük. 1. qara basma. qapıs. kabus. - hələ çox çəkər keçirdiyi burutdan qutula. - kimisinə evlənmə burut gəlir. 1. müəmma. ibhamlı, mübhəm, şəggili şübhəli olan. - burutsu danışma, açıq söylə.

burtalıq . 1. fırlanan nərsənin yeyilməməsi üçün çevrəsinə qurşanan gön, dəmir çəmbər. 1. duralıq. dayalıq. tuğalıq. nərsənin toxunan, sürtülən bölümünün aşınması önləmək üçün vurulan yamaq. 1. çövü. çövüc. çevic. pincin ağzına çevrəlib bağlanan tikə. möhrə. piş möhrəsi.

buruq .1.irtidad. ilhad. zəndəqə. 1. çağan.

burulmaq . dartılmaq. - boynu burulmuş, beli bükülmüş. - qolu burulmuş: çolaq olası.

burulmaq . olan nərsədən : ayrılmaq. - dünən tanışdığından bu gü gün burulursan. - ölüm gəlsə buyur deməz burar gedər. əğrilmək. sapmaq. münhərif olmaq.

burulmaq .dönmək.

bustağ . bustoğ. nərsiyə ayrılamaz dərək (qədər) buxovlu olan, bağlı, bəddənmiş, alışmış, tutulmuş, vurulmuş olan. - tütün bustağı. - sevgi bustağı. - bitik bustağı.

butala . budala. - orun budalası: məqam dəlisi. - arvad budalası: arvad dəlisi. - yemək budalası: yemək dəlisi. - budalası: dəlisi. - para budalası: pul dəlisi. - ululuq budalası: kişilik, salğarlığ, kibarlıq dəlisi.

butanmaq . budanmaq. utanmaq. ütənmək. yolunmaq. - bağım baxcam budanmış.

butar . iki nərsəni birbirinə bağlayan, qovşayan tel, sap, girə.

butav . bitəv. bitöv. kökü, dalı qolu birbirinə bağlı olan. sistim.

butıq . budıq. dələ. gəlincik. gülgülü. gülgülüm. köpəkalası. italası. - qunduz: su dələyi:
(putika(sans) (< puy(sans): qoxumaq. bu heyvan pis qoxusuna görə bu adı almışdı). : pueo_latin> putacius_latin).

butqa . butuqa. badımcan.

butlaşmaq . gəlişmək. gəlşişmək. kamilləşmək. təkamül tapmaq.

butlayış . bulanma aşaması, pırosesi. gəlişmə. gəlşiş. kamilləşmə. təkamül.

butmaq . boynamaq. iqrar edmək. - utan butan: danan danmayan (iqrar edən). - but ki sən özün istmişdin.

butraşmaq . 1.burtaşmaq. yaxalaşmaq. boğnaşmaq. dalaşmaq. dartışmaq. 1. bitrəşmək. girtinmək. girtişmək. çintişmək. inanmaq. qayil olmaq.

butruşmaq . sabit, təsdiq olunmaq. - sizin dediklərizin hamısı butruşdu.

buttalıq . ittifaq. birlik. - içək bu buttalığın sağlığına.

butuq . bitik. 1. iki budun tutduran yeri. göt. qalça (< qalın). köplə. köpəl (> kəpəl. kəfəl). 1. kök. rişə. qondağ. qundağ.

butuq .butuq. büküt. 1. bitəgəy. bütəgəy. mütləq. - bitəgəy yalan. 1. sikut. 1. sirr. sir.- büküt sözlər: gizli, gizili, sirli sözlər. iki, neçə anlamlı sözlər. - büküt çıxartmaq: dolayı, rəmz, işarə ilə anlatmaq. - butuqlamaq: bükütləmək: sır tutmaq. - butuc: büküc: sır tutan. reserve (rezervə) 1. işqal. mane'. - butuqsuz: bükütsüz: işqalsız. mane'siz. 1. qaranlıq. qarışıq. anlaşılmaz. na məfhum. mübhəm. (tar. güng). ğamiz. ğeyri vazih. xilt. - butuk soru. butuk işlər. 1. gözlərdən uzaq, gizli. saxlı. 1. itgin. qum nam. 1. bütük. bitəki. bütün. qapıq. yapıq. tıxıq. - bitəki çığrıq: bütün həlqə. - bitəki söz: bütün söz. 1. məhrəm. - o bizə butuk kişi değil. 1. qapalı. gizli. məktum. - butuk kağaz (məktub). - bitəki (butuk) pitiklər, tapılar (sənədlər). - bitəki yarqalar (yaralar). 1. damqa. möhür. 1. məhsur. son. qurtuluş. 1.bün bəst. məsdud. - bitik küçə. - bitik sular: dışarya axarı olmayan sular. 1.dövrə bər. həndəvər. məhəvvətə. - bizim bitik tükan bazardan uzaq qalmış. - birdə bu bitikdə görünməyəsin. 1. bitişik. yapışıq. - iki bitik ev.
- bitəki (butuq) saqqal: sıx, yoğun, top yumar saqqal.
- butuk çən: sıx sis, şeh.
- butuk qumaş: sıx, qalın parça.
- bitəki dırnaq anğlar: bütün dırnaqlı heyvanlar.
- bütükçü: bükütçü: bükücü. bəsdələyən. bəsdəbətləyən. paketləyən. damqaçı. möhürçü.

butun . budun. 1. el. cəmiyyət. cəmaat. xalq. 1. camiə.

butuş . yaranan əsər.

bututmaq . butdurtmaq. boynatıtmaq. iqrar editmək.

buynuz . < boğnuz.
munduz: toxnuz. munduz axın: birdən daşan sel. -.

buynuzlanmaq . boğnuz çıxartmaq.

buyruq . buruq. əğim. eyim. yastaq. yistək. istək. isəv. əsəv. əsvə. sorat. soraltı. tələb. (mutalibə). kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. qırım. könd. çönd. dönd. meyl. sinov. rəğbət.

buyurcuq . hakimanə. təhəkkümlü. amiranə.

buzdan su damar .

buzluq .

buzul .(təbii) buzluq, yəxcəl.

buzula . buzla. dişlərdə buzlamanı, üşütməni andırır ağrı kəsəli. - səni görüm buzlamıya düşəsin.

bük . 1. bucaq. quşə. 1. bağ. 1. ağacla örtülü, bükülü yer. meşə. 1. qın. - bükündən çıxmamış (yazılmamış).

bükdə . bikdə. biqudə. qıvrıq. oyuq. saçları qıvrıq, fer duruma gətirən girdə araclar. - saçları bükdəli. - saçına bükdə qoymuş. - qıssa qofdalı, saçı bükdəli. (qofdalı: ətəkli).

bükə . 1.ulu ilan. ərdəha. - yeddi başlı yəl bükə: yeddi başlı ərdəha. 1. buğa. yekə iri canlı döğüşçü iyid.

bükət! . bağat. bökət. tusat. tuğat. tıxat. sədd ed.

bükləmək . büküləmək. 1.tutmaq. yaxalamaq. (baz daşt edmək). 1. qurşamaq. mahasirə edmək.

büklüm . bürküm. şikənc. çin. qırış.

büklüş . salov. disisə. tovtiə. (duzağ. dolab. saziş). sui qəsd.
atator .toratan. duzağçı.

büklüşmək . çətinləşmək. çapraşmaq. tovuqlaşmaq. eşgişmək. işgilləşmək. ğamizləşmək. kompilikləşmək. mürəkkəbləşmək. ağırlaşmaq. gücləşmək. zorlaşmaq.

büksək . bağsaq. boyundan asılan bağanın (sinə rizin) döşlə boyun arasında oturduğu yer. döşün üst bölümü. boynun önündə olan girdənə bölüm.

büksülmək . büksülmək. sınsırmaq. əğilmək. - büksülmüş beli, tökülmüş dişi.

bükü . bükünc. 1. qunçə. qonça. beşik. - şaxda vurdu, bükündən yazılamadı. - bükündə öldü: beşik öldü. - tümən çiçək düzüldü, bükündən ol yazıldı. 1. qussə. ənduh. - büküncündə yazıldı, sovincinə dalındı.

bükük .bükük.1. bağ. dəsdə. - bir bükük gül. 1. qunçə. açılmamış gül. - ağaclar büküklənib büküldü: ağaclar qunçələnib, qunçəyə büründü. 1.yeni yetmə. on dörd, on səggiz yaş aralarında olan gənc.

büküm .öbək. tudə. salxım. bağu. bağda > bafda. qonqırac. quca. xuşə. bombağ. qopa. top. yum. qurup. taxım. tim. dərmik. şəqqə. çətə. dəsdə. topaq. yığın. yığıq. kütlə. kitlə. kümət. çoğaq. toxur. cəmiyyət. pıxtı. ləxdə. kurə. qatlaq. qalabalıq. düğün. tikə. məcmu'. bir yerdə. dər bəst. cümlə. 1.tükəl. kötəl. 1. şiş. amas.
- büküm büküm: bağ bağın. yığın yığın. kümə kümə.
- bükümlü: topdan.

bükünmək . yığınmaq. yığıb almaq. yükünmək. - o yerlərdən bükün. - hər nəyin bükünqıl, son durağın burda değil, ordadır.

büküş . eşiş. tovuş. tovaş. neçə nərsəni birbirinə burma, keçirtmə, toxuma işi.

bükütmək . bökütmək. bağdatmaq. sədd çəkmək. səddləmək.

büqçəl . bükçəl. bükçöl. iki üzlü nərsə. - bükçəl əkmək. - bükçəl parça.

büqlünmək . büklünmək. bükdünmək. yığışmaq. - hamı bir araya büklündü. - patlar ürək büklənsə, artığına əmik çap (dərdi əzab). - dizlərimə su büklünüb.

büqnət . büknət. bükmət. dövəc. döğəc. mehnət. zəhmət. əmək. əziyyət.

büqtəli: bükdəli. 1. ihamlı. 1. saçma. ötük. ötülü. kinayəli. - nə bükdəli danışırsın.

büqtəmal: büktəmal. büktəbal. püştəmal. qordal. 1. boğza. boğaza. enli qurşaq. 1. baş örtüyü.

büqülən . bükülən. əğilən. qıyan. qınamayan. bolsanan. bolsağan. avunan. avunğan. onanan. onanğan. toxlaşan. toxnaşan. yarınan. yarşınan. salınan. salğınan. razılaşan. razı olan. qonaylayan. qonlayan. qonayan. onaylayan. onayan. danğlayan. tutunan. qəbul edən.
olumlatma: uyumlatma. qonaylatmaq. qonlatmaq. qonatmaq. onaylatmaq. onatmaq. danğsıtmaq. tutsunutma. qabili qəbul edmə.

büqütmək . bükütmək. doyurmaq. - yaşamında səni bükütən nərsə varınmı. -.

bürələnmək .tomurcuğlanmaq.

bürkəncik bürkənmək . bürüncək, bürəncik bürünmək, sarınmaq. yapıncıq yapınmaq,.

bürkürmək . burqalmaq. bükrəlmək. 1. (pusqurmaq: paslanmaq). tutulmaq. - bürkürmüş göyə tikmiş gözün, susuz topraq. 1.(# gülgərmək: açılmaq).

bürkürmək . bürkürmək. büzgürmək. buruşmaq. büzüşmək. qırışmaq. (çəkik qırış. çin çürükləmək. pəjmordə.). - qızlar qarır, bürkür dəri.

bürük . - ötük bürük ötük buruq. iy qoxu.
- sasıq bürük: pis iy.

bürük . bəsdə. kəsət. biçət. tikət. bağıt. bağlı.

bürüm . 1. ot tayasın külək dağımasın diyə çevrəsinə taxılan ağac. nərsənin çevrəsinə qurulan qoruq, örtük.

bürümcüq: bürümcük. 1. çiğ, körpə. göyüt. göysüt. göysüq. xam iplik. 1. çiğ, körpə. göyüt. göysüt. göysüq. xam iplikdən toxunan bez.

bürünc . bürüş. burunc. kələf. bürüşü buruşmuş: kələfi pırtlaşıq düşmüş.

bürüncük . buruncuq. 1. hər çeşit kiçik örtük. ləhaf. mələfə. 1. çərqəd. ləçək.

bürütmək . burutmaq. oynamaq. rəqs edmək. - sürən kimdi, çalan kimdi, buran kim.

büşmək . düşmək. bükmək. bıqmaq. tüğünmək. dığımaq. dığlımaq. (rəncəmək). - bu işdən büşməz hələ.

büştər . biçdər. biçgi. oraq.

büşünmək . bükşünmək. bükünmək. düşünmək. qayrınmaq. qayğınmaq.- büşüb tarınmaq: bıkıb sıxılıb dartınmaq, doymaq.

büt .bit. bet.(< bütün < bitirmək. bütürmək. pütürmək). (kişi üzün dolun, bütün girdə olduğundan bu adı almış). üz. çıray. çehrə. surət. qiyafə. qiyafət. ruxsar. rox. ruyə. leqa. cəmal. zahir. məzhər. vəch. numa. mənzər. sima. cür. hal. şəkil. biçim. tür. tavır. hal. cibhə. e'tibar. onur. baxım. açı. did. yön. tərəf. səmt. sifət. səth. rəng. tura (para).
- saybat (say bat < say bet). (< say: hesab + bet: üz). surət hesab.

bütmək . bitmək. - bütür: bitir. - bütünləmək: bitinləmək. tamamlamaq. tükətləmək.

büttəmək . bütdəmək. duvağlamaq. duvalamaq. sıvalamaq. pərdə bağlamaq. pərdə qurmaq.

bütün .- barlığı bütünü: həpsi. tümü. tamamı.

bütüşmək . bitişmək. boynamaq. iqrar, e'tiraf edmək. - hər desə butuşma. -.

büzqan . 1. büzməli. - qarman kimi büzməli don. 1. > mızqan. qarman. akardiyon.

büzükləri düzüşün . büzükləri düzəldin, hamarladın.

büzüq . büzük. büzgü. küsük. qaraqabaq.

ca . ək olaraq artırıldığı sinci, sıyası, sifəti olduqca güclədir. - acca: olduqca ac. - qısaca: olduqca qısa. - sıxca: olduqca sıx. - iyicə: olduqca iyi. - yavaşca: olduqca yavaş.

casusluq . casutluq. ayğaqçılıq. ayğaclıq. xainlik. qazavurluq. qatavurluq. kavsavurluq. qapsavurluq. qınbızlıq. qınmızlıq. qınbızdığ. qınmızdığ. qılovşalıq. qılavşalıq. qılayazdılıq. salqıçılıq. sorağçılıq. xəbərçilik. çalgeçirlik. qıvızlıq. gecəçilik. qıçaçılıq. tutuğçuluq. daldaçılıq. daldaçlıq. gizliçilik. gizçilik. qaçaqçılıq. çalgeçir.
çalgeçirlik edmək .

catu . cadu. cadı. yatu. yatı. yata (< yatırmaq: ələ almaq). avat. ovat. olayları, olağanları ələ almaq, üstələmək, ovsarlamaq üçün oxunan sağ sığun, vird dua, yapılan oyunlar.

cayac . (c<> q). qayac. qızac. qar, buz, nərsə üzərində qaymaq, süzmək üçün başmaq, isqi ayqıtı.

cayaqçı . cayqaçı (c<> q). qayaqçı. qayqaçı. qızaqçı. isqiçi. patinajçı.

cayqaq . cayğaq. gayğaq. sayğaq. sayağ. bayğaq. bayağ. (payğaq. payağ). cahil. (# ayğaq).

caymaq . qaçmaq. - sözündən caydı. - oyundan caydı.

cəhlənmək cihlənmək.ciklənmək. paxırlanamaq. (qara gilənar suda cihlənər). -sevgin könül tez ürəklənər.

cəmiyət . imrəm

cənqəl . cəngəl. çanğal < cəngiş. çandış. çanğış. çaldış. çalğış. (çındış). savaşçıl. qoğaşçıl. qağışçıl. qapşal. - cəngəl ər: ısız, ıysız, iysiz, kötü, savaşçıl, şərur, bəlaçıl kişi.

cərməmək . cəmrəmək. yəmrəmək. yumramaq. çevğərmək. çevirmək. əğgərmək. əğirmək. yığıb burmaq. birbirinə hörmək. - ipləri cərməyim bir yoğun arqan (hörgən) yapdı. - incə gön yarıqları ilə bir qamçı cərmədi.

cihqin . cihgin. cikgin. civgin. yağlı. güclü. qəliz. - cikgin yemək: yağlı yemək. güclü yemək.