Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qeşmir . keşmir. keşrim. çəkmir. çəkrim. əti suyu keşəlmiş, çəkilmiş olan.

qeşnəq . keşnək. keşənə. çəknək. çəkənə. uzun.

qeşovur . keşovur çəkovur. 1. tərs. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gür. gur. urquz. durquz. çalaba. inadçı. 1. tərslik. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısnaş. qıtnaş. girtişlik. kitrişlik. danqazlıq. donazlıq. donqazlıq. qonazlıq. qontaylıq. könəzlik. çönəzlik. korluq. inad. gürlük. gurluq. qasırlıq. qasralıq. inadçılıq.

qet başımdan . ged başımdan: əl çək məndən.

qetən qələn . gedən gələn: hər kəs. hammı. -gedən gələn bildi bunu.

qetər . gedər. 1. mərkəb. rikab.

qetər . gedər. geçər.

qetəri . gədəri. gədərə. 1. nərsənin uzunası, uzunlaması. 1. uzünuna, uzunlamasına açılan bağlıq yer. 1. keçərə. keçəri. keçən. ötəçi. yolçu.

qetərmək . gedərmək. itirmək. qeyb edmək.

qetəvət . gedəvət. gedəvul. 1. arx. 1. üzgər. ruzqar. külək. yel. sarqın. 1. əsim. nəsim. öçək. ötək. 1.

qetəy . gedəy. gedəği. 1. saxlov. günlük, aylıq azıqların, yeyəcəklərin saxlanan yeri. kilər. 1. gümə. gömə. goma. cümə. cuma. axır. 1. qoğuş. yolağ. köprük. körpük. köprü oda. koridor. 1. yoturağ. yortağ. yurtağ. salon.

qetib qetərmək . - qedib qedərmək: gedmək. yerimək. - mən onu yalnız qedib qedərkən gördüm.

qetiq . gədik. gəyik. qırağan. bir iş yerin satın alma, ələntiyə, kiraya götürmə parası. hava parsı. sər qıfl.

qetimi . gədimi. gədimə. gədirə. gədiri. gedəri. gedərə. gedrə. gedimli. gedir gedəri. həmməşə. həmmişə. qoyuşuna. qonuşuna. tutaşı. tutşuna. tutaşına. kəsməzin. arasızın. hər çağın. tutçı. tutçu. tutaşı. tutşı. hər vax. hər zaman. dayima. dayimlik. - bu uşağ gedimi mənlə qalır. - bilməm parasın necə sərpiy ki, ay başı gedəri boşlu çıxır.

qetir . ged. tırtır

qetirimək . gedirimək. gedər durumda olmaq. gedə durmaq. - qonşu bu gün yarın gedirir.

qetmek . getmek. bir yerə keçmək, varmaq, barmaq, ulaşmaq, çıxmaq. - mən gedirəm, yol gedsin. - bu yol hara gedir. 1. uzaqlaşmaq. ayrılmaq. - çoxdan getmişidi o məndən, mən ondan. 1. bir olan, qalan nərsənin götürülməsi, daşınmasi. - o getdi, buda gedər, o keçdi, buda keçər. 1. nərsədən tökətilmək, işlənilmək, sərpilmək, sərf olunmaq. - bu işə çox para getdi. - çox sürə getdi. 1. ölmək. gümbürdəmək. yoxolmaq. - gedən gəlməz, ötən dönməz. 1. nərsə nərsəyə gəlmək, düşmək, uymaq, yaxışmaq, yaraşmaq. - bu sənə gözəl gedir. - gözəl gedər açıx könül, bollu para, əli açıx kişiyə. 7. yetmək. görmək. kafi gəlmək. - günə beş manat gedər. 8. keçmək. ötmək. bitmək. - yaz getdi, qışda gedər. 9. dayanmaq. tablaşmaq. qatlaşmaq. - bu yerdə ayaqqabı çox gedməz. 8. sürmək. sürtmək. durmaq. yerimək. - durum, yaşam, iş necə gedir. - hər çox yeyin gedir. 9. işləmək. təpgiləmək. etgiləmək. - könlə gedən o ilk baxış. 8. dəğər verilmək, kəsilmək. - bazarda neçiyə gedər. 9. qıvlamaq. qıvmaq. qıncıqlamaq. qıncılıqlamaq. qaçmaq. 1. çəkinmək. - yaşamla, yaşamda gedmək gərək. gərəkmə. - gedibdə gəlmək: ölüb dirilmək. ölümdən dönmək. - getdi gedər: bir getdi, geri dönməsinə inana.

qetmək . gedmək. 1. çıxmaq. -tez ged gəl. -gedib gəlməyi bir oldu: çox tez gedib gəldi. - alışa gedmək. -gəziyə gedmək. 1. gəlmək. tutmaq. düşmək. yaraşmaq. uymaq. uyqunmaq. yürüşmək. yerişmək. - bu börk paltarızla gedmir: paltarızla gəlmir, tutmur. - 1. axmaq. sürmək. işləmək. çalışmaq. bir durumda ilərləmək. bir duruma üz tutmaq. -göy tutulmağa gedir, bir çətir götür. -bu araba gedmir artığ. -işlər nenecə gedir. -işlər pisdən pisə gedir. -iş var incədən yoğuna, işdə var yoğundan incəyə gedər. -incə gələr, incə gedər. - 1. batmaq. yox olmaq. uçmaq. qeyb olmaq. -elləri köçmüş, səsləri gedmiş. -ac gəlib, ac gedən dünya. 1. satılmaq. -bu evin neçiyə gedər. 1. tükənmək. işlənmək. saçınmaq. sovanmaq. savanmaq. sovğanmaq. savğanmaq. xərclənmək. sərpilmək. sərf olmaq. -gəlirimin üçdə biri borcuma gedir. 1. ortadan qalxmaq, çıxmaq. -başbakan gedməlidir. 1. ölmək. -iyi bilirəm, mən gedəli bu evi satılıb, tükanım qapnacaq. -buda belə getdi. 1. uyuşmaq. uyqunmaq. doğrulmaq. sığınmaq. sınmaq. olmaq. -onun bu sözü mənə ağır geddi (gəldi). -beşi dördə böldə, gedməz. -böyük ayaq, kiçik başmağa gedməz. 1. göstərmək. -saat beş gedir. 1. keçmək. qoyulmaq. qoysürmək. -toplantı necə geddi.
- dalıcan gedmək: bir nəyi izləmək, qoğalamaq.

qetmək . gedmək. düşmək.

qettiq . getdik. keçdik. geçdik. keçən. keçmiş. ötəki. ötgün. ötgən. ötügən. ötsün. ötmüş. ötən. ötər. ötə. keçəcək. aşıq.
- getdik il: getdiki il: keçən il. - getdiklərdə: keçmişlərdə. - getdiklər getdi

qettiqcə . getdikcə. gedərək. gedirikdən. gedərikdən.

qey . key. kov. köv. kəv. 1. hava. - arın kəv: qıldız, təmiz hava. - boğuq kəv: boğbaq, boğnaq, xəfə hava. - kəv yolu: səs yolu. 1. boş, saçma sapan söz. sapıq supuq. - köv söyləmə. - köv közənr kövəzən: koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı. qoşmaçı.

qeybanı . keybanı. keyvanı. keyəban. keyəvən. 1. yaşlı qadın. 1. aşçı qadın.

qeycəalıqı . geycəalığı. geycəqalığı. geyəcalığı. geyəcqalığı. geyəsalığı. geyəsqalığı. geyalığı. geyqalığı. əsgi geyim.

qeycəq taşı . üzərində paltar yuğunan daş.

qeycəquşu . geycəquşu. gecəquşu. yarasa.

qeycəlik . geycəlik. gecəlik. 1. keçəlik. iş paltarı. 1. iç paltarı.

qeyçikəsməz . qeyçikəsməz. qayçıkəsməz. 1. qalın bez. 1. üzdən gedməz. üzlü.

qeyd edmək . 1. qoymaq. qomaq. qoydurmaq. yazdırmaq. - qoydurulan tam tutumla (qərarlar). uyqulandı (işə bağlandı, həyata keçdi). 1. bəlirtmək. açmaq. aytmaq. aydalamaq. buyurmaq. bitdəmək. söyləmək. düşrütmək. izhar edmək. - bunuda söyləyəlim ki (qeyd edəimki). onu qabağdan tanımırdım. 1. keçirmək. çəkmək. xatırlamaq üçün yazmaq. - bunuda kağıza çəkin yadızdan çıxmasın. 1. bitikləmək. bitikdəmək. bitikitmək. bitgəmək. bitgətmək. yazmaq. yazqamaq. yazqatmaq. yazqıtmaq. sabtamaq. kağaza köçürmək.

qeyd . 1. sarıt. şərt. - 1. salıq. rəsmi bəlgə, sənəd. 1. salıq. sarıq. hidud. məhdudiyyət. - sizə heç bir sarıq yox. 1. salıq. yazı. andağ. sudar (< tutar). yadaç. yaddaş. not. səbt. - uşağın oxulda salığı bulunmadı. - siz öz salığlarızdan sınav keçirəcəksiz.

qeydsiz şərtsiz . saltasız saptasız. yasdasız çapatsız. salıtsız çapıtsız.

qeydsiz . salıtsız. saltasız. saptasız. çapatsız. tapağsız. söyəksiz. söykəsiz. sənədsiz. yazısız. qeyd edilməmiş. dəfdərə salınmamış, keçirilməmiş. - oxulda on öğrənci saptasız oxuyurlar.

qeyərətmək . geyərətmək. geyrətmək. qayıratmaq. qayratmaq. əğriliyin, pürüzlüyün düzəltmək, safaltmaq. - dınaqlarını tutub geyrətir.

qeyəsi . geyəsi. iç geyim. içlik.

qeyəsilik . geyəsilik. iç geyimlik. içgilik.

qeyibmək . geyibmək. geribmək. qovermək. kövermək. qoyu vermək. qoyurtmək. salmaq. salıtmaq. bıraxmaq. - geyip gedsin.

qeyiq . geyik. geygənək. geyzənək. geygəvək. 1. kəpənək. gənə bol, qolsuz geyim. 1. çoban geyimi. 1. iki uclu, iç içə geymiş baş yağmuluğu.

qeyiq . geyik. vəhşi. - geyik söğüt. - geyik pişik. - geyik kişi.

qeyiq . geyik. yeyik. qayıq. gözəl. yoğlaz. güllü. gözəgən. görəgən. yaxışıqlı. oraman.

qeyiq . geyik. yündən toxunmuş geyim.
- geyik alma: yabanı alma.

qeyiqmək . geyikmək. kehikmək. kehimək. uyuşmaq.

qeyilti . geyilti. dəğişk. başqa.

qeyin . geyin. dolayı. - yoxsulluq geyin çox nərsədən üzük qaldıq.

qeyin . geyin. gitin. çətin. - geyin gəlmək: gücün, ağır gəlmək. - artıq onun sözləri geyin gəlir, dözə bilmirəm.

qeyin . geyin. qayın. özəlliklə. özəl olaraq.

qeyin . giyin. girin. kitik. kitkit. kipkit. girgit. am. amcıq. dişilərin dişilik yeri.

qeyinki . geyinki. keçənki. - geyinki illərdə.

qeyinlik . geyinlik. gitinlik. çətinlik. quyqarlıq. çıpıt. koraz. ağırlıq. gücünlük. üzrətlik. üzlətlik. - ulu geyinliklər. çəkdik.

qeyir .

qeyis . geyis. kiçik səğəli, topuğuda içərən dağ, idman ayaqqabı. kətan, kətən ayaqqab.

qeyiş . qayış. qapaz.

qeyiz . geyiz. 1. gey. gec. 1. gecə.

qeyiz . geyiz. geyim. keçə. örtük. - əğin geyiz: əğin baş. üst geyim. - otağ geyiz: otağ döşəməsi - araba geyiz: arabanın iç döşəməsi.

qeyiz . keyiz. qayız. qıysım. qıysar. qıysır. uydurma. yalan. qoşdurum. kof. kofa. kofan. kofda. koftan. kolan. gupuz. gopuz. kofur. kofra. ötrük. çovruq. koruq. korğuq. kovuq. kovruq. koruq. duruğ. kizb.

qeyizçi . keyizçi. qayızçı. koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı. qoşmaçı. ötrük. ötrükçü. kəzzab. duruğqu.

qeyqənəq . geygənək. başlıqlı, börklü geyim.

qeyqi . geygi. 1. gergi. gərgi. qayqı. yıxılan, düşəcək nərsiyə vurulan dayaq, gücə, dəsdək. 1. geyik. yüngül qapcıq. kasbərg. - çiçək geygisi.

qeyqi . geygi. geyik. geysi. geyis. geygü. geyüg.

qeyqi . geygi. geyim. biçət. biçit. piçet. piçət. pısat. paltar. əlbisə. libas.

qeyqi . geysi. giysi. 1. iç geyimi. iç geysisi.

qeyqiq . geygik. qayqıq. qıvrıq. qıvırcıq. bükük. - geygik kirpli qız.

qeyqin . geygin. gərginlik, kin, düşmanlıq bəsləyən.

qeyqin . geygin. qayqın. gərgin. 1. azqın. quduruq. quduzuq. 1. qızqın. qızaq. qızat. qızan. qızıl. qızqılı. öfgəli. acığlı. acığın. əsəbi.

qeyqirmək . keygirmək. kəygirmək. gəygirmək. gəyirmək. gəğirmək. gəgirmək. (key. gey: hava). aşqazandan (qarından) qalxan qazı, yeli ağızdan çıxartmaq.

qeyqıs . geyqıs. quşaq. qolan. kolan. quşam. kəmər. - gedgedə geyqıslar sıxılır.

qeyləmək . keyləmək

qeyləmək . keyləmək. kovlamaq. kövləmək. kəvləmək. 1. keylənmək. kovlanmaq. kövlənmək. kəvlənmək. 1. nəfəs, hava almaq. 1. düşüncəsiz, boş, saçma sapan, hər gələ davranmaq. çoranlamaq. çorçalamaq. koranlamaq. toranlamaq. boranlamaq. - köv söyləmə. - közənr kövəzən: koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı. qoşmaçı.
- keyləmək. kovlamaq. kövləmək. kəvləmək. havalamaq.
- keylətmək:
- keylənmək:
- keyləndirmək:

qeymə . geymə. geyim. geçmə. geçim. 1. məhrəm olunmuş. 1. hər çeşit taxılan örtük qablaq, qablac, qabla.
- qeyməz: geyməz. geçməz. na məhrəm. 1

qeymə . geymə. kovan. koğan. tünel. - geymələrdə yaya yolda olur.

qeymə . geymə. yarımpalto. qısapalto.

qeymək . geymək. üsbaş, üzgöz dəğişmək, dəğiştirmək, başqalamaq.

qeynaqlamaq . geynaqlamaq. caynaqlamaq. dınağına, çəngəsinə vurub götürmək. - çalağan göyərçini geynaqlayıb apardı.

qeyniş . geyniş. 1. əsgi. köhnə. 1. kiçmiş. kişmiş. quru üzüm.

qeyrət . qayrıq. bir saldırının, saldırmanın, icəşmənin, ərişmənin, əğrilik, basqının qabağında qanı oyanıb, qaynayıb işə keçməlik. təşəbbüs edmə. baş qaldırma. təşəbbübs göstərmə.
- qayrıq (qeyrət. ) dayıya düşdü: sorunun çözümü yaxın tanışlara, bacarana qaldı. - qayrıq (qeyrət. ) ona düşdü: məndən bir iş gələməz. - qayrıqına toxunmaq: qeyrətinə toxunmaq: incikinə, duyusuna, əsəbinə toxunub, çalağalaşdırmaq.
- qayrıq quşağı: qeyrət quşağı: gəlinin bielinə bağlanan qurşaq, al kəmər. - qayrıqlatma: qeyrət: - qayrıq: qeyrət: - qayrıq: qeyrət:

qeyrət . tutqu. güdü. uğraş (salşıq. qərar. randevu. - salşığı unutmayasın). çalqaş (ictihad). (çalış). çaba. qoşuş. dalaş. özən. ciddo cəhd. himmət. sə'y.

qeyri . geyri. geyli. qaylı. gərli. geri. 1. dolayı. üçün. - məndən qaylı darıxma. 1. sonra. artıq.

qeysəqəy . geysəqəy. qaysaqay. geysə. qaysa. lap sonu. lap bası. ən çoxu. olsa olsa. olsun olsun. - bu parça geysəqəy beş quruş olur.

qeysəmək . geysəmək. geysinmək. geyinmək. giyinmək. quşanmaq. qurşanmaq. donanmaq.

qeysiliq . geysilik. paltar yuma yeri.

qeysilmək . geysilmək. gersilmək. gerisilmək. geriyə, arxaya dayanaraq, daldanararaq dayanmaq.

qeysin . geysin. geyin. sonra. - ondan geysin: ondan sonra. ondan. andan.

qeyşərləmə . geyşərləmə. geyşərləyiş. qanşarlama. qanşarlayış. qabağlama. qabağlayış. sibqət

qeyşərləmək . geyşərləmək. qanşarlamaq. qabağlamaq. sibqət almaq, alıb keçmək.

qeyv . geyv. geyəv. ciğ. cik. yuğ.

qeyvə . geyvə. geyvət. geyiv. taxıv. 1. geyim. 1. qılığ. duruğ. durğ. qiyafə.

qeyvə . geyvə. qayva. qayba. 1. qarva. qarı, qoca arvad. 1. salğay. sarğay salğayı. sarğayı. (> sərxeyr). toyxan. toyxanı. toybəyi. yığvanı, düğünü yönətən. səlbəy. səlbəyi > sərpay. (salbay. salbay. ) tamata.
((salqay . salğay. sarğay. salğayı. sarğayı. (bərnamə riz, qozar).

qezi . gezi. geyzi. geyiz. 1. səfsətə. muğalitə. 1. bürümcək. geyim. 1. içiçək. buruşuq.

qəbə . (< qaba). qalın keçə. qapa. qaput. qapıt. kaftan. palto. qalın üstənək. qalın olan üslük. üst geyim. üsdon.

qəbə . 1. qatanqaz. qartanqaz. qaba. qalın. 1. qalın keçə. 1. qazaq. cılıqqa. poliver. jəket. jaket. cəket. qıssa kəpənək. 1.

qəbə . gəbə. gəpə. gəbənək. 1. qalın qalı. 1. keçə. 1. qaba qumaşdan, tikilən paltar. 1. iş paltarı, geyisi.

qəbə . gəbə. qaba. qapa. 1. şişik. kopan. qopan. 1. gəvə. kava. gəbərcik. gəvərcik. gavarcıq. gəbərik. gəbəlik. ləş. cəsəd

qəbəcə . gəbəcə. gəbəc. 1. başaq salmağa, yuxumlanmağa başlamış əkin. - gəbəcə əkinə yağış çox yaxşı olur. 1. gödələ. iki qılplı govduş, çömlək, çölmək. 1. gəvəcə. gəvəc. böyrək yatağı boşluğu

qəbəciq . gəbərcik. 1. şişik. kopan. qopan. 1. gəbərik. gəvərcik. gavarcıq. gəbə. gəvə. kava. ölü. cəsəd. ləş.

qəbəqlik . gəbəklik. nərsənin dayanığın çoxalma üçün yamanan tikə, köpə. - köynəli yaxasına, yenğinə gəbəklik tik tez gedməsin, yırtılmasın.

qəbəlcin . gəbəlcin. qabalcın. qatanqaz. qartanqaz. qaba. sərt.

qəbən . gəbən. gibən. kibən. 1. hər nəyin qalaqlanmış yığını. - yaprağ gəbəni. - kitab kibəni. - ot gibəni. 1. qaban.

qəbənək . gəbənək. kəbənək. qollu yamçı.

qəbəş . gəbəş. qabaş. qapas. gəpgən. qabqan. qamba. qambaş. gomba. gombaş. 1. qarnı şiş. 1. yekə baş, başı yekə olan. kibəş. kibəc. hər kimi, hər nəyi yansılayan, təqlid edən. yansaq. qansaq. ötgün. ötsün. öykün. müqəllid. 1. alıq. əlindən iş gəlməyən. qıtmır. kitmir. qısmır. qarıq. qalıq. alıq. bacarıqsız. qılışdırık. qınışdırık. əlsiz ayaqsız. əlindən iş gəlməyən. qıtmır. qısmır. çolaq. çalaq. axsaq. küt. qalıq. əlindən iş gəlməz. qarıq. qalıq. alıq. bacarıqsız. (# onaq. onğaq).
((qəmçü . kəmçü. kəmçi. kəmüç. kəmiç. kolaq. çolaq. çalaq. axsaq. yolaq. küt. qalıq. kəsinmiş. qıranğ. qırasıl. qıraşıl. qıranclı. qırınlı. zərər görmüş. sıqtanmış. sıqtamış. saqatlanmış.
kənət. kənəb. kənək. kərək. kərəb. kərət. şil. çolaq. axsaq. küt. sıqat. saqat. qalıq. - kənət kişi.
qıldırqol. qırdırqol. qındırqol. çolaq. axsaq. qalıq. küt.
qısırqısrıq. qısırıq. əlayağsız. çolaq. axsaq. küt. qalıq. ürzəsiz.
küt. əli ayağı tutmayan. çolaq. axsaq. küt. enik. enic. enməli. korut. çökək. quruq. çalıq. çolpa. çarpıq. çalpıq. səggit. səgirt. səggit. şikəs. əlil. fələc. məfluc.
küs. çüt. qıt. götürüm. çolaq. saqat. çotur. çolaq. çalaq. nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq.
((basma . (> basmeyi ). təqəllübi. qondama. yansıtı. yansağı. yansığı. qansığı. ötsünük. ötgünük. öykünük. təqlidi.
- kəsmənə: yansıq. qansıq. ötsüq. təqlid.
((qıllama . 1. başqasına oxşama istəyi. özənti. yansına. təğlitçilik. öykünçülük. təqlitçilik. müqəllitlik.
- kəsim edmək: kəsimləmək: kəsimdəmək: yansılamaq. yansaqmaq. qansaqmaq. ötgünmək. ötsünmək. öykünmək. təqlid edmək. müqəllid olmaq. 1. yansısınmaq. yansımışınmaq. bənzəsinmək. bənzmişinmək. oxşasınmaq. oxşamışınmaq. 1. kəsmək. alaya qoymaq, almaq. məsxərə edmək.
1.

qəbəşqən . gəbəşgən. sərçə böyüklükdə bir quş.

qəbəşmək . gəbəşmək. gəbişmək. kipəşmək. bərkişmək. bəkişmək. qapanmaq. tutulmaq.

qəbətəq . gəbədək. ana qarnında olarkən atası ölmüş uşaq.

qəbətləmə . gəbətləmə. gəbətik. gəbitləmə. gəbitik. gibitləmə. gibitik. qoyu. quyuq. qoyqul. qoyqun.

qəbətləmək . gəbətləmək. gabatlamaq. qurutmaq. qurutlamaq.

qəbətləmək . gəbətləmək. gəbitləmək. gibitləmək. bənzi, boyası, rəngi qoyulaşmaq.

qəbəyir . gəbəyir. qabayır. ənayi, göstərişsiz, qaybəcər, eybəcər olan.

qəbiçi . gəbiçi gəbiçi. gəbiş gəbiş. gəbüç gəbüç. gəbiç gəbiç. geçə geçə. yekəbaş malqaranı çağırma ünləmi, səsi.

qəbiçi . gəbiçi. elçi.

qəbih . sakınc.
qataqatı. qataq. qatıq. qorus. qorsuc. çök. çöküc. düşüc. alçaq. yalabıq. çalabıq. sərik. sayığ. sayığ. azığ. azaş. qəbih. sappa. sapba. qorus. qorsuc. qoğsuc. qoğus. qoğuz. (> oğuz). çök. çöküc. düşüc. alçaq. çalağ. çalab. yalabıq. çalabıq. sərik. sayığ. qəbih. olumsuz. kötü. yaramaz. pis. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. qorus. qorsuc. çök. çöküc. düşüc. alçaq. sərik. sayığ. qəbih.((olumsuz. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. qorus. qorsuc. çök. çöküc. düşüc. kötü. yaramaz. pis. alçaq. sərik. sayığ. qəbih.((örtüsüz . yalabıq. çalabıq. sərik. sayığ. qəbih. qəbeh. - olumsuz alışqı. - olumsuz alışqı.
((olmasın . qəbih. sərik. sayığ. sakınc. azığ. qəbahətli.
qayışdil . çök, çöküc, düşüc, qorus, qorsuc, çirkin, qaba, yalabıq, çalabıq, qəbeh, qəbih sözlər.

qəbiq . gəbiq. 1. sərt. donuq topraq. 1. kirəcli, gilli topraq 1. sərt, iti, qaba yerişli.

qəbin . kəbin. qapın. evlənmə. nikah.

qəbiş . gəbiş. kiştik. kədi. pişik.

qəbiştay . gəbiştay qabıştay. qapıştay. qapıctay. qalıtay. qalıqtay. qalınğtay. fərşlik. fərş kimi.

qəbləq . gəblək. 1. dərini qaşındıraraq, qabarcılar oluşduran, buğda arpada oluşan bir böcək. 1. qıbalaq. güdə boğazlı küp.

qəbrə . gəbrə. 1. kəbrə. gəbərə. qayalıqlarda yetişib, dəvənin sevdiyi tikən türü. 1. çəprə. çərpə. çapra. çarpa. yuğunmaqda (can kisəsi). yumaqda işlədilən qaba bezdən toxunmuş kisə. 1. çəprə. çərpə. çapra. çarpa. malqaranı tımardan son, toz püsgüsün silməkdə işlənən qıldan hörülmüş kisə. 1. kəmrə. kümrə. kəbrə. kübrə. gübrə. güprə. gücrə. götrə. sıxıştırılmış, çürütdürülmüş qurutulmuş dışqı, pisgil pox, göybitgi töküntüsü. fizulat. 1. qıst. qırtmıq. qırtmaq. çözmək. qurmıq. yara qabığı.
- gəbrəlik:

qəbrə . gəbrə. gərbə. qaba nərsəni arıtlamağa qalın, sərt bez.

qəbrə . gəbrə. qaşağı, qəşov çeşiti.

qəbrə . qabra. qalın. qargobud. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gurbud. gurvud. qozaki. xozaki. xozi. gobud. kənto. kəntoy. kəntək. köntək. çöntək. qontayı. qontay. - qalın budaqlı kişi gobud, çirkin olur.

qəbrələmək . gəbrələmək. çəprələmək. çərpələmək. çapralamaq. çarpalamaq. kisləmək. - atın gəbrələmiş, yəhərin yaraqlayıb yola üz qoydu.

qəbrələmək . gəbrələmək. kəmrələmək. kümrələmək. kəbrələmək. kübrələmək. gücrələmək. götrələmək.

qəbşə . gəbşə. alay. qınıya. əğləncə. qırat. sarav. sarqı. şaka.

qəbşəmək . gəbşəmək. alaylamaq. qınıyalamaq. əğlənmək. saravmaq. sarqınmaq. qırat, şaka yapmaq.

qəbul olunan . tutulan. alınan.

qəbul . görüş. tutu. qərar. - görüş günləri. - bu günə verdilər. - onun görüşünə çətinki düşə biləsiz.

qəbzə . qəpəz. qapas. qapsa. sap. tutam. nərsənin tutulan yeri.

qəc . gəc. keş. çək. duvar, nərsə ağartmağa yarar daşdan oğulub, pişirilən nəsnə, maddə.

qəcələ . qırlanqıc. qırlıq. .

qəciq . gərcik. 1. qıncıvır. ağırbaş olmayan. hopbaş. kovbaş. kobaş. sovbaş. sobaş. hobba. köfül. kövül. yüngül. kavazaq. kağazaq. 1. göstərişə düşgün. 1. qurqulu. quşqulu. keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. kilkəli. kitkəli. oysuk. oysak. oysul. oysal. ovhamlı. xiyallı. dummanlı. qurambalı. quruntulu. 1. söz gəzdirən. qıyvatçı. qıybatçı. qıynatçı. dediqducu. qoşucu. qoğucu. qovucu. kovucu. koğucu. qoğuşcu. qovuşcu. kovuşcu. koğuşcu. qoğuncu. qovuncu. kovuncu. koğuncu. kovan. koğcu. 1. sözü uzaldan. söz yanııtan. sözə qarşılıq verən. qopuq. sayqısız. 1. qurumlu. qurulqan. qurutqan. quruçqan. quruşqan. qurusqan. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qurralı. qırıtqan. qırışqan. qırışqın. qırışaq. qırıtaq. qırtaq. öğüngən. böyüklənən. tibirli. təpirli. kirizli. girizli. kirizman. girizman.
- qəciqlənmək . gərciklənmək. qurumlanmaq. çalım satmaq. qoplanmaq. qoparlanmaq. kibirlənmək. qabarmaq. qapalmaq. qurralanmaq. qurutmaq. qurunmaq. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qafa tutmaq. qurnazlanmaq. gurnazlanmaq. gurqazlanmaq. gürnazlanmaq. gürgəzlənmək. qozalanmaq. qozallanmaq. qotalanmaq. qotallanmaq. tibirlənmək. tibirənmək. təpirlənmək. təpirənmək. öğüngənmək. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qaquzlanmaq. qoquzlanmaq. qozurlanmaq. qotuzlanmaq. xoruzlanmaq. xorazlanmaq. xorazaymaq. qoruzlanmaq. qorazlanmaq. qorazaymaq. quruzlanmaq. qurazlanmaq. qurazaymaq. xorazaylıq edmək. qurazaylıq edmək. qorazaylıq edmək. başqasın bəğənməmək. özün hammıdan üstün görmək.