Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəntiliyintənlik . kəndiliyindənlik. kəndiyindənlik. özlüyündənlik. özüyündənlik. kəndi kəndinə, öz özü özünə gerçəkləşən etginlik.

qəntim . kəndim. özüm. bizzat. - kəndim tapdım.

qəntimə . gəntimə. gəntümə. gərtimə. gərtümə. çərtimə. çərtümə. döğülərək, oğularaq yapılan nərsə.

qəntimə . kəndimə. kəndmə. kədmə. kərtimə. kərtmə. kətmə. yarma. qırtıl. bulqur. bölgür.

qəntiməliq . kəndiməlik. kəndiçilik. kətçilik. gərtmənlik. özçilik. özçülük. özgülük. mənşilik. mənçilik. məngilik. qosquluq. qozquluq. küpəzlik. köpəzlik. dikəbəylik. təkəbbürlük. mütəkəbbərlik. xud pəsətlik. xod pəsəndlik. - bəsdi! kəndiməlik yapma.

qəntiməliq . kəndiməlik. kəndinə, kəndisi üçün. özgülük. - dörd otaqdan birin kəndiməlik qıldı, üçündə uşaqları yerləşdirdi. - hamısın payladım, kəndiməlik bir nə qalmadı.

qəntincə . kəndincə. kəndicə. özüncə. özücə. kənddinə, özünə tözünə görə. öz baxımından. - bu qadının uşağı, kəndincə, tam qutluluq yeridir.

qəntini bilmək . - kəndini bilmək: ərginliyə, buluğa ərmək.

qəntintə . kəndində. özündə. nərsənin doğal tözü, varlığı, barlığı, durumu.

qəntintən . kəndindən. özündən. nərsənin doğal tözü, varlığı, barlığı, durumu.

qəntir qıran . - kəndir qıran. kəndir kəsən. əlisıx. bazarlıqlı, çimri, çətin kimsə.
- kəndir quşu: quş çeşiti.

qəntir . kəndir. ip. urqan. örgən. hörgən.

qəntiriq . kəndirik. 1. börülcə (qara göz lobyə, loba). 1. kətən tuxumu.

qəntirli . kəndirli. çilli toyuq.

qəntliq . kəndlik. uyqalıq. uyğa. uyğar. uyğur. uyğu. yoğur. mədəniyyət. təməddün.

qənturuq . gənduruq. genduruq. boyunduruq. geyv. geyəv. ciğ. cik. yuğ. bir yanı açıq, tam həlqə olmayan əğri ağac.

qəpçə . kəpçə. solunqaçlı (suda yaşayanların soluq (soluma. nəfəs) öğələri, üzüvüləri), quyruqlu qurbağa balası.

qəpə . kəpə. 1. iyi. göyçək. qıyıtlı. qıyımlı. qıyatlı. qıyamlı. dəğərli. ərcin. qanalı. - kəpə sözlü, kəpə ürəkli. 1. köpə. kopa. çox. - kəpə yaxşı oğlandı. - kəpə dəğərli.

qəpəq . kəpək. kəvək. yeyəcək. yemiş. ərzaq. 1. kəpəng. dəmir yaylı təxdə qapaq. 1. tozanaq, toz kimi yağan qar. kova. koğa.

qəpəlir . gəpəlir. qapalır. 1. qapış. çapma. yağma. yağma. - qapalır mı var sandın. 1. qulp. qıl. sap. tutam. tatac. tutamaq. dəsdə. -qulpunu bulmaq: püfün tapmaq. bir işlə hərhankı bir çözüm (açı. əriş. həll) yolu bulmaq. -qulpun, sapın itirmək: tutacağın itirmək. hardan tutacağın bilməmək.

qəpəmək . gəpəmək. gəpələmək. nərsəni çevrələmək. sarmaq. hörələmək. - gəbbə gəpəmək: qubba, günbəz qurmaq.

qəpənəq . gəpənək. (kəpənək. xəpənək. kəpnək. xəpnək. gəpənğ. xəpənğ). 1. (gülüngə. küngə. küvüngə. sinti. zerzəmi. qoşqal. qucqal. ambar qapısı. 1. kiçik pəncərə. gözlük. gözüklük. gözgülük. potuşqa. dərbəçə. 1. bir yerin havasın dəğişmək üçün qoyulan kəpənək. pənkə. ventilator. xəfəkeş. havakeş. 1. bir yerdən bir yerə kiçik, dar açıncaq, yol. - iki qatı bir kəpnək birbirinə bağlayırdı.

qəpənəq . kəpənək.
{kəbən (fırans). qəbən (ispan). qəbbəno (itali)}.

qəpənəq . kəpənək. kəpələk. kəbələk. kələbək. 1. pişquşlu ilə burmaq üçün burquların, piçlərin başına qoyulan iki qanatlı yarıq. 1. bir dınqa, ox üzərində dolanan neçə qanatlı dolab. pənkə. 1. çilə, yumaq iplərin, əllə sarıldığı çığrıq, cəhrə. örəkə. hörəkə. hörükə. gülcən. gülcənə. 1. hava keş. 1. papiyon. 1. sapsız, burna tutturulan gözlük.
- kəpənək çiçəyi: süs gülü.
- kəpənək otu: koranqal: yabanı yonca türü.

qəpənəq . kəpənək. kəpəli.

qəpənləmək . gəpənləmək. gəpinləmək. kəfənləmək. gömülən ölünün parçaya sarımaq. təfkin edmək.

qəpərəq . gəpərək. gəmərək. gəvərək. qırağan. boğaz. utuc. yutuc.

qəpərmək . kəpərmək. kəpəkmək. kəvəkmək. kəvərmək. 1. gəvşəmək. gövşəmək. yumşamaq. yumuşamaq. 1. yorulmaq. aşımaq. aşınmaq. gücsüzünmək. koruqşumaq. əldən düşmək. koruqsumaq. koraqsumaq. - işləyib işlədim, sonunda aşıyıb qaldım. 1. döğülmək. dövülmək. 1. gəbərmək. ölmək. gümbürdəmək. 1. yemişin qalmaqla, bəklənməklə boşalması.
- qəpərtmək: kəpərtmək.

qəpəz . gəpəz. 1. gür. gübüz. gürəmpə. gürlük. gürüz. çalılıq. qamışlıq. qazıqlıq. sazlıq. qamışlıq. qındıralıq. kovalıq. 1. qapaz. ibik. pipik.

qəpəz . kəpəz. ortağ. urtağ. 1. xanların, xaqanların, şahların başına qoyulan tac. xanlıq tacı. 1. təpə. köbər. yüksək yer. 1. çığa. çuğa. tuqa. tuxa. tuc. tac. (< tuq. çuq). (əfsər). ibik. ibiki oluşturan tüklər. 1. başlıq. gəlin taxı, tacı. 1. dağların oyuq, quytu yerləri.

qəpiləşmək . gəpiləşmək. gəpləşmək. gəfləşmək. gəvləşmək. qonuşmaq.

qəpir . kəpir. kəvir. 1. tez oğulan daş. 1. tez oğulduğundan, köpüklənməsinə görə qabqaşıq, paltar yumaqda işlənir. 1. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. qıylan. kosıt. kosat. kasat. kəsit. körüz. koruz. çoraq, şoraq, kütə, kütəl verimsiz topraq.

qəpqip . gəpkip. gəpqıp. gapqıp. 1. açılmamış. bərk qalmış. yetişməmiş. dəğməmiş. göyala. gövala. gögala. kal. kalah. 1. qovururkən açılmamış qarqıdalı dənəsi.

qəpləmə . kəpləmə. qaplama. kit. kitik. kət. kətik. gərbiç. qarmaqarışıq nərsə. sal. salığ. mə'cun.

qəpləmək . kəpləmək. qaplamaq. avuc avuc yemək.

qəpli . kəpli. kipli. 1. çaplı. şəkilli. gözəl. güllü. görəgən. gözəgən. - çaplı geyim. 1. kimli. kimili. qımıl. uyuq. uyquş. olquş. tibqi. bənzər. - sarqın (yel) kipli uça verdi.

qəpn . gəpən. qapan. qapınan, tutulan yer. ənsə. gitgə. kitgə.

qəprəm . gəprəm. kəvrəm. 1. acınacaq durumlu olan. 1. qılcan. qılyan. qılsan. qılzan. qılzar. qılbar. qılvar. qılsar. qılcar. qılyar. qıldır. qırdır. qıltan. qılcan. qıravan. qırna. qırnaz. qırtlaq. qırıtlaq. qırqıl. qıntır. qısmıt. korata. çorata. körüz. koruz. qurata. cılız. çırız. qırız. qırzan. qırnaz. qazıl. qazul. köfəki. kövəki. quranqaz. solay. zayıf. 1. dəğərsiz. satağsız. qırtıpıl.

qəprəni . gəprəni. köprəni. kəvrəni. 1. çökrəni. çökməyə üz tutmuş. oturani. yıxıranı. 1. gəbərəni. gəbərməyə üz tutmuş. 1. batranı. batmağa üz tutmuş. sınıranı. yenirəni.

qəprizdəmək . gəprizdəmək. köprüzdəmək. köpmək. yatmaq.

qəptəmək . kəptəmək. 1. kipdəmək. kipləmək. güclə qaptamaq, qaplamaq, soxmaq. 1. oxşatmaq. bənzətmək.
-((qəptənmək: kəptənmək. 1. kipdənmək. kiplənmək. güclə qaptanmaq, qaplanmaq, soxulmaq. 1. oxşanmaq. oxşamaq. bənzənmək. bənzəmək. 1. kopulanmaq. biçimlənmək. şəkillənmək.

qəptirmək . gəptirmək. yenitmək. yeniğitmək. sındırmaq. yendirmək. düşürtmək. düşlətmək. məğlub edmək.

qər . gər. gərim (gərmiş: artıq). 1. gərə. gərrik. çəkilrik. iri, cır tut ağacı. 1. çərik. çirik. çivik. sivik. çevik. sivir. sever. 1. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gurbud. gurvud. qozaki. xozaki. xozi. gobud. kənto. kəntoy. kəntək. köntək. çöntək. qontayı. qontay. qargobud. yoğun.

qər . gər. qər. 1. sürmə. 1. yarıya sürülən, yanmış bağ (möv). çubuğundan alınan yağ.

qərar . qarar. qaraq. qarat. qırar. qıraq. qırat. 1. kəsin yarqı. qoya. qoyaç. qoyu. qoyuc. hökm. höküm. - qərar verəmədilər. - qərar verəmədən qalxışamayız. - yaqıc qərarı: hakimin son sözü. - yarqı qərarın aldı. tutay, məhkəmə bəlgəsin, kağazın aldı. 1. düzən. yöntəm. yönət. oran. - bu qərarda işlə. 1. görə. gərəği kimi. ölçüyə uyqun. - olduğun oruna, məqama qarar danış. 1. duraq. bolut. 1. çək. orun. oran. - göz oranıyla.
- qıratlı: sürəkli. saxlu. saxlo. saxlı. salta. salıt. daynaqlı. durnaq. durnuq. durnaqlı. durnuqlı. durğun. dayimi. sabit. - qərarnamə: qərarlıq: qıratlıq. - qərar bulmaq: qaranmaq. qurunmaq. qurulmaq. sürmək. sürətmək. dəvam edmək. - qərar qılmaq: dönüb dolaşıb, arayıb araştırıb bir yerdə durmaq. - qərarı qalmamaq: 1. durağın itirmək. əsinmək. sikunun, hizurub itirmək. 1. ölçüsün itirmək. - qərarında: 1. kəsildiyi, bəlirdiyi ölxüdə, kimi. 1. yaxınlarında. tutşında. tutşunda. tuşlunda. tuşsunda. civarında. - qararca: qararınca: qarınca: göz doyacaq dərcədə. olacağı kimi. gərağincə. öıçüsündə.
- qaratıq: 1. qərargah. duraq. qonağ. qonut. 1. qaraqol. bölmə.

- qararlaşmaq: 1. göz gözə gəlmək. görüşmək. görgüşmək. 1. qartaşmaq. qırtaşmaq kərtişmək. kəsişmək. kəsgişmək. balqışmaq. barqışmaq. - artıq qırtaşıb qurtarın.

qərbiçləmək . kərbiçləmək. kərpiçləmək. kərpişləmək. kərvişləmək. kərvicləmək. qıyramaq. qıyratmaq. ölçüb biçmək. düzənli, düzüquylu iş yapmaq.

qərbizlənmə . gərbizlənmə. qurralanma. şişinmə. kibirlənmə.

qərcə . gərcə. 1. çəkilib uzanmış durum. 1. cərgə. bağdal. düzü. dizi. sıra. qur. gizir. gəzir. keşik. çəkik. qoşum. sapa. sapağ. sapığ. səf.
((çirgə . cərgə. qoşum. səf. ova çıxmaqa qurulan cərgə. toplanan güclər. qoşum
- qoşum qoşum: düzü düzü. dizi. dizi. səf səf.
- qoşum bağlamaq: qoşumlamaq. səf bağlamaq.
çakra(sans): çarx. (dolab). cerkl: girdə: sirkus.
qatar qoşum. səf. rədif.
((qəriş . gəriş. gərgə. cərgə. bağdal. sıra. qur. gizir. gəzir. keşik. çəkik. düzü. dizi. qoşum. səf.
qol: əninə yox, dalbadal, düz dərinliyinə, boyuna olan cərgə, qoşum, sıra, səf. - dərə qolları keçərək, eniş enib, yoxuş çıxıb gedərək yol sürdülər. - çay qolu geddilər, qaynaqlara yetdilər.((qoşumtaş: qoşumdaş. çaldaş. bir cərgəli, səfli. bağdaş. həmsəf.
sırıc: quyruq. səf. - çörək quyruğu. - ev quyruğu.

qərç . gərç. gərəç. əğləncə. alay. qınıya.

qərçə . gərçə. sürunüb, çəkingən sarmaşıq türü.

qərçi . gərçi. gərki. gərəçi. gərəki. əgərçi. əgərki. gələki. isədə. olaki. olursada. öyləysədə. öylə isədə. öylə olursada. - gərəçi (əgərki). mən dedim, sən niyə elədin.

qərçil . gərçil. qəlbir. saplardan, dəmir tellərdən dartılara düzənlənən ələk.

qərçilənmək . gərçilənmək. gərçinmək. kərçilənmək. kərçinmək. 1. övünmək. öpünmək. göstəşinmək. gözdəğinmək. qopunmaq. böbürlənmək. köklənmək. kökənmək. şişinmək. koskoslanmaq. qobanmaq. qopanmaq. ullanmaq. ulqanmaq. 1. öcünmək. öctünmək. öcəşmək. öcüşmək. tərsinmək. ziddinə gedmək.

qərçirmək . kərçirmək. gəmcirmək. 1. nərsəni gedişinin, uzadışının sürəsin, arasın kəsmək. 1. danışan birinin sözün kəsmək. - sözümü kərçirmə, qulağ ver sonunadək. 1. söylədiyi bəlli olmayıb mırıldamaq. xomurdamaq. 1. hürmək.

qərə . - gərə dartmaq: dördmıxa çəmək. - gərə atlamaq: gen addımlara sıçramaq. - dana budun gərə yara, dartıb götürdülər.

qərə . gərə. gərgə. gərikə. qərə. (< gərmək). 1. alan. (< yalanğ. çalanğ). gərikc açıq yer. oylum. çevrə. düzəngə. yalabıq. hörənd. hörət. horat. yörə. yörət. yurd. meydan. qırım. bölüm. sahə. qıranğ. alan. alay. ara. ortalıq. aralıq. açıqlıq. - qıranda birin bulamadım, kəndi başım tutub doladım buladım. - dördyol gərəsində qaraqollar. dayanmışdılar. - kişsin gəl gərə, düşman belin vur yerə. 1. bir alanda ayrı qalan, düşən yer, çıpıt, nuxdə. - bu necə tarla suvarmadı, gərə gərə quraq, susuz qalıbdır. - parkda bir boş gərə tapıb oynamağa başladıq. 1. hündür, saldur yer. 1. əkilməyib, çiğ, körpə, xam qalan yer. - əkini yaxcı əkməyib, hər yan gərəğdi.

qərə . gərə. gərik. gəriş. çəkişbəkiş. çəkişmə. sözləşmə. da'va. təlatüm. təb tab.

qərə . gərə. kərə. kətə. qata. hər nəyin qalını, yoğunu, yağlısı.

qərəbi . gərəbi. gərəti. girəbi. girəti. qırpadaq. qırpadan. birdən. kütdələk. qırtdan. girtdən. birdənbirə. qırpıdan. qırbadan. qırbatan. gürdən. gurdan. gürdək. gurdak. gurbadaq. gürbədək. biçbitin. ansızın.

qərəbiç . gərəbiç. qarabiç.

qərəcən . kərəcən. 1. dərin qab. 1. gen ağızlı olan. - kərəcən uşaq. - kərəcən qab. 1. qarsan. kərsən. gillə. gen, dayaz qab. küvün. güvün. gövələç. kövələc. kövələk. təşt.

qərəç . gərəç. gərəççə. qatıl. kitil. kəsənik. kəsənək. gərəkli olan. gərəkən. nərsə üçün qaçınılmaz olan nərsə. iməsalaq. əməsalaq. yamasalaq. qoşqu. quşam. yarac. yaraq. sürsat. saçağ. çapdığ. yapdığ. səp. sapsat. boyuq. ədəvat. ləvazğm. məsalih. vəsayil. vəsilə. lazimə. məlzəmə. əfzar. - ev çapdığları. - çapduğ sapurmaq: atı, nərsəni yaraqlamaq.

qərəçək . gərəçək. gərəçə. gərçək. gərçə. gərəkçağlı. girtdən. salmıq. arxa. yarqa. keyfiyyət. törük. tör. kalitə. - gərəkçağlı mal. - gərəkçağlı kişi.

qərəçəkli . gərəçəkli. gərəçəli. gərçəkli. gərçəli. arxalı. yarqalı. keyfiyyətli. kalitəli.

qərəq . gərək. 1. hətmən. - gərək gərək: hətmən hətmən. hətiyi hətmən.

qərəq . gərək. gərgək. girqək. girək.

qərəq . gərək. yayın quruyub, qışın axan sular. - yağmur erkən yağdəndan gərəklər tez axmağa başladı.

qərəq . kərək. hərək. herək. (< kərmək. kəsmək). dalba. qalba. dəğənək. dəğnək. dəğəng. dəgəng. ağaca vurulan dayaq, dəstək.
- kərəkləmək: kərkələmək: hərəkləmək: hərkələmək: herəkləmək: herkələmək: dayaqlamaq. qurlamaq: qorlamaq. dəstəkləmək.

qərəq . kərək. kələk. quraq. eşvə. eşvəl. işvə. işvəl. qurbağ. qurbal. qurbac. 1. sapıq. güdaz. tələ. kovan. kova. kovaq. çəkişi. çəkiştiri. duzağ. görənə. gövənə. göğənə. 1. kərdi. kerdi. gərdi gerdi. nərsənin gedişin, uzamasın, dəvamın kəsən. bənd. sədd. bağac. baraj. - çayda kərək qurub balıq avladıq. - bu kömür kanında çoxlu topraq kərdiləri olduğundan, kömür çıxarı (çəkimi, istixracatı) əlverişli değil.

qərəq . kərək. kələk. quraq. eşvə. eşvəl. işvə. işvəl. qurbağ. qurbal. qurbac. qalaq. topa. kiltə. kitlə. yığın. çoğa. kültə. kümür. kümül. - saman kərəği. - kitab kərəği. - paltar kərəği.

qərəqertəsi . gərəğertəsi. çərəğertəsi: bazar (günü). yarını. doşənbə.

qərəqi . gərəği. çərəği. 1. sıraylı tükanlı olan alver yeri, alanı. rasta bazar bazar. 1. bazar günü.

qərəqməz . gərəkməz. gərəhməz. kovat. korat. çorat. yaramaz. qurata. qırtçala. haylaz. - bu gərəkməz uşağa genə artıq nə gərəkdir. - gərəkməzin gərəyi tükənməz, durmadan istər, utanmaz, utanmaq nədir qanmaz.

qərəqsinmək . gərəqsinmək. qıyıqlamaq. yoxsunmaq. qağrazlamaq. qağrızlamaq. qaqarızlamaq. koğuzlamaq. koğruzlamaq. koğarızlamaq. kovuzlamaq. kovruzlamaq. kovarızlamaq. ehtiyacı olmaq. - ol sürən gərəksinib qalır: o çox yoxsun, ehtiyaclı durur.

qərəqtəmək . gərəktəmək. 1. istəmək. çapadatmaq. tələb edmək. - o nəgədə gərəktəmir. 1. işləşmək. əməkdaşınmaq. iş birliyi yapmaq. - çoxdandı onla gərəkdəyirəm.

qərəl . gərəl. gəril. gərəkil. uyqun. dəng. sınar. sınğar. oytun. uytun. bəğənilən. tam uyqun, yaraşqan, munasib. göztağ. gözbağ. yaraşıqlı. yaxışıqlı. yarağlı. - bu köynək mənə çox gəril gəlir. - oytun ovalar yamyaşıl.

qərəl . gərəl. gəril. qarıl. qıyrat. qıyrac. qıyran. qırat. qərar.

qərəlmək . gərəlmək. gərilmək. 1. gərginləşmək. 1. gələrmək. yetişmək. olqunlaşmaq. olqaclanmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. yaşlanmaq.

qərəlmək . gərəlmək. gərilmək. gerilmək. geri çəkilmək. ürkmək. qorxub dayanmaq. qorxmaq. qızınmaq. qısınmaq. qısdınmaq. - həylələrindən mən hələ hləl qısqanmaraq. - uşaqda yoxdu qısqanmaq, pisi yaxcıdan seçəməz nərdi qorxmaq. - nədən qısqanısın, iləri gəl.

qərəlti . gerəlti. gərəlti. 1. nərsənin devrilməsinin, düşməsinin qabağın alan dayaq, dəstək. 1. qısır. əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qıncı. mane'.

qərəlti . gərəlti. gərilti. gərgi. 1. qaraltı. qarıltı. qarlıtı. örtülü. gizli. qorunuq. saxlı. örtük. örtülü. qapalı. - orman gəriltisi çox boğuncaq, sıcaxdı. 1. gerəlti. gərəlti. qısır. əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qıncı. engəl. mane'. pərdə. gərmə. sınrıq. tutuq. pərdə.
örtmə örtü. tül. tutu. duvağ. bürük. qapat. qapam. masq. peçə. yaşma. pərdə.
(çatı: dam. çadır. çatma. (cad(sans): tutmaq. - cais(sans): örtük).

qərəmə . gərəmə. gərgəmə. qərqərə. gərmə. gərmək, yığmaq aracı. topara. sarmı. (top). ip kimiləri bükmək, dolamaq üçün işlənən çubuq, arac. bağara.

qərəmə . kərəmə. qarama. qalama. aləm. dünya. - bir kərəmə: xeyləh. çoxlu. bircə aləm. bir dünya. - bir kərəmə odun yaxdıq.

qərəmək . gərəmək. gərənmək. qapamaq. örtmək. - qapılar gərinmiş, ağızlar kipinmiş, sular axmaz qalmış, ışıqlar çoxdan sönmüş, köylər gədiyə dönmüş. - ağzıvı gər qurtul!.

qərəmət . kərəmət. qozkiştik. səncab.

qərəmit . gərəmit. gərəmət. gərmət. gərmit. qaramat. qaramıt. 1. qızqı. qısqı. girtuk. sıxıntı. əzab. 1. başsağlığı. - qonşuya qaramıta geddilər.

qərəmləmək . kərəmləmək. kərəkləmək. kərikləmək. 1. çərəkləmək. çərikləmək. cızıqlamaq. xətləmək. oyuqlamaq. cırımlamaq. şırımlamaq. sırıqlamaq. - arabam duvara ilişib kərəkləndi. - tıraxdur yeri kərəklədi.

qərən . gərən. 1. girən. giran. qaran. qaba. qatanqaz. qartanqaz. qatı. ağır. acı. - bu sudan içməyin, çox gərəndir. 1. açıq. yayıq. kovan. sərik. sərpik. 1. dartıq, sisli, boğuq hava. 1. qıran. qopuq, açıq qalmış quru dal. 1. nərsəni çevrələyən aylaq, örtük. özəlliklə ayla, halə.

qərən . gərən. girən. giran. > geran(fars). qatı. ağır. ağramlı. dartıqıc. çəkkic. çəkkəc.

qərən . kərən. 1. gərən. bir yerin altına, üstünə uzadılan kiriş, ağac. - döşəmə kərənləri çürümüş. 1. cərgə. geyrə. geryə. sıra. bağdal. qur. gizir. gəzir. keşik. çəkik. girvə. girəv. novbət. - kərənlə gəlin. - bir kərən geddim. - kərənlə: cərgəylə. sırayla. bağdalla.

qərən . kərən. gərən. qaran. çatı, dam dirəyi. otağın təməl dirəyi.

qərən . kərən. kərənğ. kərin. kərinğ. sıra. sıran. sıranğ. cərgə. cərgən. cərgənğ. gizir. gəzir. keşik. çəkik. - kərənlə qoşnulur kərvana, qazaclar qalır geryana.
- kərən düşmək: kərənlənmək. sıralanmaq. sırılanmaq. sırıqlanmaq. cərgələnmək. bağdallanmaq. - sıyırı, naxırı kərənlə. - kərənlənmiş pitiklər.

qərən . kərən. qol budaq. - kərənləri qırqa ilə qır.

qərən . kərən. quyu. hövüt. kövüt. govut.

qərənək . gərənək. səl. sal. tor. duzaq.

qərənəmək . gərənəmək. gərənğəmək. gərinəmək. gərinğəmək. gərənimək. yayılmaq. - qoyun otdar gərənər, otdadıqca gərənər.

qərənq . gərənğ. kərənğ. kərəstə. kiriş. enli taxda, təxdə.

qərənq . gərənğ. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. - gərən bəylik: güclü dövlət. - gərən topraq.

qərənqə . 1. kərəngə. kərəncə. kələngə. kələncə. kələkcə. qıncıvır. quynıqçı. qurnuqçu. burnuqçu. qoynıqçı. kələkçi. daldabançı. burqağçı. quramgüd. quramçı. qurambaz. qurbağçı. qurbalçı. qurbac. qurnaz. qura. fırıldaq. fırıldaqçı. qınğırqac. qınğırqaş. qınğırqıc. aldaçı. güdyan. güday. hiləgər. - qardaşın nə kərəngənin biriymiş, bilməzdim. - kərəngə uşaqla, ev qurulmaz, əllənən su durulmaz, su tökməklə, quyu dolmaz. 1. gərəngə. hərəngə. hərəngəbazar. gərginlik. qarışıqlıq.

qərənləmək . gərənləmək. 1. bulutlanmaq. 1. damı izoqamlamaq.

qərənləmək . gərənləmək. gərəmləmək. gərəm, gərən açmaq. düzənli aralıqlar açmaqla yayılmaq, yaymaq. - qoyun gərən açdı.

qərənlik . gərənlik. 1. qıranlıq. qıtlıq. qızlıq. qıntıma. qıntama. 1. evlərdə ötəbəri, xırım xırda, biçqırt, bıçqıt qoymaq üçün sandıxana.

qərənmək . gərənmək. çalım satmaq. qoplanmaq. qoparlanmaq. kibirlənmək. qabarmaq. qapalmaq. qurralanmaq. qurutmaq. qurunmaq. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qafa tutmaq. qurnazlanmaq. gurnazlanmaq. gurqazlanmaq. gürnazlanmaq. gürgəzlənmək. qozalanmaq. qozallanmaq. qotalanmaq. qotallanmaq. qasılmaq. qaquzlanmaq. qoquzlanmaq. qozurlanmaq. qotuzlanmaq. xoruzlanmaq. xorazlanmaq. xorazaymaq. qoruzlanmaq. qorazlanmaq. qorazaymaq. quruzlanmaq. qurazlanmaq. qurazaymaq. xorazaylıq edmək. qurazaylıq edmək. qorazaylıq edmək. başqasın bəğənməmək. özün hammıdan üstün görmək.

qərənsi . gərənsi. 1. darıxdırıcı. sıxıcı. 1. acımsı. 1. boz, boğuq boyalı.

qərənti . kərənti. kərinti. 1. qırantı. kərdəri. oraq. 1. kiçik oraq. qıvğıc. qıyğıc. qırğıc.

qərəp . gərəp. gərəb. gərət. gəmi.

qərər . kərər. topraq qazılaraq yapılan ağıl.

qərərə . gərərə. cəhrə. gülcən. gülcənə.

qərərmək . gərərmək. 1. nərsənin etgisi altında qalmaq. 1. yetişmək.

qərəs . gərəltə. girəltə. 1