Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qərəs . gərəs. girəs. 1. vəsiyyət. - gərəsin işə tutmaq. 1. gərəsi. girəsi. miras. - atamın gərəsi nədir ki. 1. gərəltə. girəltə. gizli. qorunuq. məhrəm. - girəs söz. - girəltə biçik: gizli kitab.

qərəs . kərəs. böyük kasa, qab.

qərəsimək . gərəsimək. görsimək

qərəsqə . kərəsgə. kərisgə. 1. bir yerdə, nərsə üçün ayrılmış kiçik yer, evlək. - kərəsgələrə bölünmüş yer. - kərəsgə kəsəmək: kərəsgə kərəmək: bir yeri yer yer, evlək evlək edmək. 1. arxac. saxlac. daldaq. qorlam. qorlan. qoruncaq. qoza. kovza. kovaz. qoltuq. pənahqa. 1. kəs yol. ən yaxın yol. - iki kişi ara, gülüş kərsigə. 1. saxlac. duraq. istqah. - kərəsgədə nəqədər dzmək olar ki.

qərəstə . kərəstə. kərsət. kərsit. kəsilib, biçilmiş ağac. təxdə. taxda.

qərəstəmək . gərəsdəmək. gərəsləmək. girəsdəmək. girəsləmək. 1. vəsiyyət edmək. - gərəsin işə tutmaq. 1. miras, irs qoymaq.

qərətə . gərətə. çərətə. gərtə. çərtə. 1. avlağı. qıraqlıq. qırqalıq, yallıq. yanlıq. nərsənin qırağına düzülən, çəkilən, sırınan qoruca. 1. bir neçə çubuqdan, dirəkdən aralıqlı yapılan qapı. qıyadalı, qıradalı qapı. nərdə qapı.

qərətə . gərətə. dabançəkən.

qərəti . gərəti. dabançəkən

qərətil . gərədik. xərməndə öküzlərin boynuna taxılan ip, qayış.

qərəvə . gərəvə. ağzı gen qab.

qərəvənqi . kərəvəngi. çəvərəngi. 1. hərdəmbil. həvərə. herəvə. tutartutmaz. yolqoğan. yolqovan. salıtsız. bağdalsız. bağdasız. ğeyri müsəmməm. qabili e'tibar olmayan. e'tibarsız. - ona güvənib heçnə tapşırma, kərəvəngilin biridir, yaz bulutudu yağarda, yağmazda. 1. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. qopaq. paçavar. - kərəvəngiyə qız vermə, kərəvəngidən qız alma, biri yıxar, biri çəkər.
((qərəvənqiliq: kərəvəngilik. çəvərəngilik. 1. hərdəmbillik. həvərəlik. herəvəlik. tutartutmazlıq. dəğərsizlik. yolqoğanlıq. yolqovanlıq. salıtsızlıq. bağdalsızlıq. ğeyri müsəmməmlik. qabili e'tibar olmamazlıq. e'tibarsızlıq. 1. sallaşlıq. qallaşlıq. avaralıq. paçavarlıq.
- kərəvəngi, çəvərəngi qalmaq: çaşbaş, mə'təl qalmaq.
- kərəvəngi, çəvərəngi qoymaq: çaşbaş, mə'təl qoymaq.

qərəvət . gərəvət. kərəvət. 1. sərəvət. sərvət. şərvət. yayvan. 1. töşək sərilən təxt. təxtxab.

qərəvəzlənmək . gərəvəzlənmək. üstünlüyünü göstərmək. kəndini bəğəndirmyə çalışmaq. - xoru toyuğa gərəvəzlənir.

qərəvi . kərəvi. kiçik balta. 1. gərəvi. gələvi.

qərəvic . kərəvic. çəpər. arğac. arğaş. ərğəş. çəyil. çətil. çitil. çit.

qərəvicləmək . gərəvicləmək. gərəvicmək. tələsinmək. ivrinmək. ivdinmək. qıvrınmaq. çalbanmaq. çalbasınmaq. çalbalanmaq. çalabaçamaq. cılabaçamaq. yeləbəlçəmək.

qərəy . gərəy. darat. boğat. bulut.

qərəyintə . gərəyində. qərarında.

qərəyiş . gərəyiş. (> geryeş(fars)). çəkniş. çəkiniş. dəğiliş. bağılış.

qərəylənmək . gərəylənmək. 1. örtünmək. daratınmaq. boğatınmaq. bulutlanmaq. 1. buxarlanmaq. puslanmaq. 1. suyuq nərsələrin üzərində yığılan tort.

qərəz . gərəz. daraq. kimi quşların başında olan dartılı, daraqlı tük.

qərəz . gərəz. girəz. 1. bir ilişiyi eşən. öc almaqlıq. sin. sinəv. kit. küt. küdür. kin. qıncat. qıcrat. kitrət. 1. çəkici. sevimli. görəz. pişgir. dişgir. dadlı. şirin. dilbər. - çox gərəz uşaq, qadın, qız. 1. çalnaq. çalnıq. dalnaq. dalnıq. vasvası. kövüllü. kövlü. köğüllü. köğlü. həssas. 1. gərinmiş, uzanmış nərsə.

qərəzən . gərəzən. gərəcən. uzun qamçı, qırpıç. qaquz. qoğuz.

qərxana . kərxana. qırmancalıq. qırcalıq. qarxana. qaraxana. pisev. qırnalıq. qıralıq. qızmışlıq. gürəslik. gürsəklik. gursalıq. gursaqlıq. salamalıq. çalamalıq. qəhbəxana.

qəri . gəri. 1. dağın, nərsənin girintili, çıxıntılı yeri. 1. araba, daşqa arxasında gərili qoyulan yüklük. - üç gərilik saman.

qərib . gərib. qərib. qırlı. yabançı. yad. yadqır. yadırğan. yadıran. olduğu, bulunduğu yerdən uzaq düşənin durumu.

qərik . kərik. kərih. fərih. fərə. cücədən böyük, toyuqdan kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. kərdil. - üç aylıq kərih doğar (yumurtar).

qəriq . gərik. 1. ağzı açıq qalmış axmaq. 1.
- gərik burun: qıssa, yuvarlaq burun.

qəriq . gərik. çəkili. örtülü. - quyunun ağzı gərikmi?.

qəriq . gərik. giranlıq. boğnaqlıq. bürkütlük. bulutluluq.

qəriq . gərik. hər çeşit üst örtüyü.

qəriq . gərik. kərik. gərilmiş. kərilmiş. açılmış. genişlənmiş. uzatılmış.

qəriq . gərik. qırmandal. qoşuq. qoşuc. qoşut. qoşun. əşqoşuq. əşqoşuc. əşqoşut. əşqoşun. muvazi. paralel.

qəriq . kərik. güdə ətəkli, qolsuz geyim. - kərik qalmaq: kırıx, gay, gəng, kic qalmaq. çaşmaq. qarıxmaq. qayıqmaq. - bu işdən kərik qaldım.

qəriq . kərik. qısalıq. kütcə. qolsuz, qıssa dəri kot.

qəriq . kərik. qolsuz, güdə üst geyim, üstənək, üslük.

qəril . gəril. gərli. 1. çıpıtlı. cinli. düşgün. qabal. qabla. kavla. kaval. budala. dəli. qudurman. quduman. kirik. girik. qırıq. qıtıq. 1. dartıq. dartqıl. qıratlı. qıravlı. qıranlı. xırsamba. xırsanba. qırsamba. qırsanba. hirsli. dəli. qudruq. quduruq. qızaq. qızat. qızan. qızıl. qızqılı. öfgəli.

qərilmək . gərilmək. açılmaq. dartılmaq.dərilmək. tirilmək. əsnəmək. sərilmək. cərilmək. cərgilmək. kirişmək. sozulmaq. sürülmək. süzülmək. sürzülmək. çəkilmək. - çəkdikcə gərilər, quyruğ uzun, başı xırda dünyanın. - yaş hörgəni gərilir, gələr günü qırılır. 1. (# kirimək. yığılmaq).

qərim . gərim. 1. hız. 1. qol bacağın, əl ayağın iriliyi. - görax kim gərimlidir.
- gərim daşı: əriş iplərin düz açılmasın sağlayan uzun, ağır daş.
- gərim tutmaq: əriş iplərin düz açılmasın sağlamaq üçün taxılan gərim daşı. (uzun, ağır daş).

qərim . gərim. çözgü ipliyi. əriş. - gündə neçə gərim toxursun.

qərim . gərim. örtük. bir yerə gərilib, dartılıb, sarılıb, sərilən qapığ, tutu. pərdə. - duvar gərimi: duvar pərdəsi.

qərim . kərim. kərit. asma, möv, üzüm kütüyü, çubuğu.

qərim . kərim. kərit. kəric. kəriş. kərim. kərinc. kərin. axar suyun bir yerin içinə dolmaması üçün o yerin qırağında qazılan arx. - kərin olmasaydı su alaçığı qapsamışdı. - alaçığın qurulduğu yeri bəlirmədən, kəric qazılmaz.

qərimcək . gərimcək. ortalıq. - gərimcəkdə qalasın.

qərimək . kərimək. kərmək. kəsimək kəsmək. qırmaq.

qərimli . gərimli. girgin. girgün. 1. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. 1. güvənilir. sayqı duyulur. 1. havaların qızması.

qərin . gərin. girin. bulut.

qərinmək . gərinmək. kərinmək. açınmaq. açılmaq. genişlənmək. uzanmaq

qəripsinmək . gəripsinmək. kəripsinmək. qaçınmaq. qıvcınmaq. qıvdınmaq. qıvırmaq. qırmaq. yasaqlamaq. yasqamaq. kürcəkmək. pərhiz edmək.

qəriş . gəriş. geriş. 1. salta. döşək. köpcək. köpcük. içi yumuşaq nərsə ilə doldurulmuşalta salınan qalın geyim. - yəhərin köpcüyü yenilədik. 1. dağların təpələrin doruğu, təpəsi, sırtı. 1. böyük dağ. 1.

qəriş . gəriş. gəric. gərinc. gərmək işi.

qəriş . gəriş. kəriş. ayın çiğnindən sağırına dək uzanan yeri, onqurası. at beli. - gəriş yağrı (yarğı) oğula qalar: at belinin yarası hələ hələ düzəlməz.

qəriş . gəriş. yarış. salış.
- gəriş gedmək: gərişmək. yarışmaq. sınaşmaq. qoşaşmaq. ötəşmək. öcəşmək. ötüşmək.

qərişim . gərişim. gərişmə. öcəşim. oğcaşım. dalaşım.
muarizə. maarizə.

qərişmək . gərişmək. gərnəşmək.

qərit . kərit. kərti. kərtə. 1. cədvəl. - çarpı kərit: çarpım kərit: cədvəl zərb. 1. dərcə. rədə. əndazə. 1. kövgürə. kövcürə. köngürə. köncürə. gözmək. gözmik. gözmic. gözməc. baca. kova. hova. oyuq. deşik. 1. çəntik. işarə. iz. 1. qatba. təbəqə
- kərtəsinə gətirmək: quş çəkinə (oxuna. həddinə. ), uyqun, əlverişli quruma yaxınlaştırmaq.

qəritiq . kəritik. kərtələk. kərit kərit. kərtə kərtə. kərət kərət. qıtım qıtım. qıtımcıq qıtımcıq. qıtım qıyım. qıtım qıymıq. qıtmıq qıtmıq. qıtır qıymıq. qıldır qıldır azar azar. bala bala. yavaş yavaş. bitdə bitdə. bitə bitə. gumur gumur. qına qına. qıyna qıyna. kirin kirin. qırın qırın. tədriclə. tədricən. tədrici.
- qıtım qıymıq: güclüklə. gücün. güclüğün. üzrətlə. üzlətlə. çətinliklə. çətinligil. zorluqla. zorunluğun. - bunlarıda qapı qapı gəzib, qıtım qıymıq topladım. - üzrətlə çata istəyinə.

qəritləmə . kəritləmə. kərtələmə. kərtləmə. 1. kərtələrə, qatlara, təbəqələrə ayırmaq. 1. kərit kərit, bala bala, dərə dərə, tədriclə, tədricən ilərləmə. tədric.

qəritmək . gəritmək. çalım satmaq. qoplanmaq. qoparlanmaq. kibirlənmək. qabarmaq. qapalmaq. qurralanmaq. qurutmaq. qurunmaq. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qafa tutmaq. qurnazlanmaq. gurnazlanmaq. gurqazlanmaq. gürnazlanmaq. gürgəzlənmək. qozalanmaq. qozallanmaq. qotalanmaq. qotallanmaq. qaquzlanmaq. qoquzlanmaq. qozurlanmaq. qotuzlanmaq. xoruzlanmaq. xorazlanmaq. xorazaymaq. qoruzlanmaq. qorazlanmaq. qorazaymaq. quruzlanmaq. qurazlanmaq. qurazaymaq. xorazaylıq edmək. qurazaylıq edmək. qorazaylıq edmək. başqasın bəğənməmək. özün hammıdan üstün görmək. - belə gəritən görmədim hələ.

qəriv . gəriv. gərəv. gərğiv. gərğəv. kirli, pis olan.

qəriv . gəriv. köprü. iskilə.

qəriv . gəriv. qəvi. qıvraq. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. qıyınqır. qınqır. sağlam. qurt. gürt. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal.

qərivqə . gərivgə. gəvirgə. gövürgə. göyürgə. göğürgə. yeni, yaşıl sürgün, qurç.

qərivləmək . gərivləmək. gərifləmək. 1. sınırlanmaq. hirsləmək. öfgələnmək. acıqlanmaq. acışmaq. yacışmaq. 1. xərivləmək. xərifləmək. xəvirləmək gəvirləmək. kəvirləmək. kirifləmək. gərifləmək. (> xeref(fars)). sarsaqlamaq. sayıqlamaq. sanrığmaq. səfehləmək. ağzına gələni danışmaq. - xərifləmə bəsdi. - o qocaldıqca kərifləyir, sayma.

qəriyə çəkmək . bir işi gücə yönətmək.

qəriyə . gəriyə. gəribə. gərbən. gərləğən. qaraban. qərib, şaşırdıcı olan.

qəriz . gəriz. 1. çəriz. qavqalı. 1. gölcə. gölcək. gölcət. göğcək. göğlək. göğlət. gövcək. gövlək. gövlət. göğəlcək. gövəlcək. 1. quyu. hövüt. kövüt. govut. 1. qənov. 1. qoğur. qovur. (qabur. qapur). qarğız. kəhriz. arx. qənov. kəhriz. kəvriz. çeşmə. boru. oluq. lülə. güng. güh. axıcı nərsəni bir yerdən daşıyan kəriz, kəhriz. evlək. avlaq. bulaq. axbur. oyluq. qənov. yol. iz. cızıq. tikə. boğaz. utuc. yutuc. keçit. çapa. yataq. yol. axacaq. zivana. boru. qubur. qoğur. qovur. qaval. kaval. yarmaça. llə. bürmə. düdük. qənov. kəhriz. qarım. qamış. qac.
aulax_yunan. aulakı_yunan: alox_yunan. alvös(latin). . havelee_fırans.

qəriz . gəriz. geriz. 1. kürək. sırt. dal. 1. at sırtı. 1. nərsənin gerisindən, dalısından, izindən uzanan bölüm. quyruq. 1. kiriz. kiric. kiriş. kirinc. pislik. korasalıq. çorasalıq. kötülük. çirgəv. çirkəv. çərgəv. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. 1. gərici, çəkici oyun, olur, iş. qıyaq. qumar. 1. kəviz. boşluq. koful. koğul. koğluq. kovul. kofluq. kovluq. xoşluq. əğləncə. kef. 1.
- gərizlik. gerizlik. qapılqanlıq. alınqanlıq. alınanlıq. çalınanlıq. çalaqlıq. salaqlıq. aldananlıq. kövsəllik. abdallıq. səktilik. axmaqlıq. yozanlıq.

qəriz . gəriz. gərit. 1. bunalım. bulanım. tutnağ. kıriz. böhran. 1. çox uzanan, sarğan. - gəriz çaylar, bulaqlar. - yaşam başı kiçikdisə, quyruğu çox gəriz. 1. usasdıcıcə uzanan, uzun sürən. - bu gəriz aylıq. 1. giriz. gərs. kanalizasyon. kanalkeşlik. 1. olqunlaşmış, qoyasa, ərgin, ərmiş, baliğ qız.

qərqə . gərgə. gergə. korqay. korqa. körgə. kölgə. korqay. daldaq. duldaq. oyuq. uyuq. nərsədən düşən qaraltı, kölgəlik.

qərqə . kərgə. çərgə. cərgə. kərgə bağlamaq: çəmbərləmək. həlqələmək. halqalamaq. dövrələmək. dövrələmə oturmaq. qırağa qapalı, yuvalaq qurmaq. bağdallamaq.

qərqəç . kərkəç. qoracan. qorcan. kiçik qala. gizilcik.

qərqəf . gərgəf. qasnaq. qasaq. qısnaq. 1. gərib, çəkib çevrələnmiş, içi boş qabsıq. 1. iqtisad. 1. nərsənin kök, təməl, gəmik, əsas qurluşu, çatısı, öğəsi. hər nəyin gövdəsin, varlığın quran, tutan, qavrayan, oluşduran kök, təməl, quruluş. qaqaq. qavsar. kavsar. qapsar. kürsü. kürsi. qursı. kərəgə. kərəkə. gərgət. girmə. qabırqa. quruq. kürükü. kuruki. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. kökək. qəfəs. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. kərkit. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. çarçıva. qarqas. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. onqut. yonqut. yonurqa. gəmik. sümük. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. qaraqaç. çalçuva. eşgil (< eşilmiş). iskilet.
- onqutu çıxmaq: çox cılızlamaq, arığlamaq.

qərqəlik . gərgəlik. gergəlik. kölgəlik. korqaylıq. korqalıq. daldalıq. duldalıq.

qərqəlmək . gərgəlmək. gərgilmək. gərginmək. dartınıb qızmaq.

qərqəncə . gərgəncə. gərgincə. gərgəc. gərgic. tarım. 1. işkəncə ayqıtı. 1. çarmıx. 1. dəri qurutma aracı.
- gərgincə vermək: gərgəncələmək. gərgincələmək. gərgəcləmək. gərgicləmək. tarımlamaq.

qərqənəs . kərkənəs. əsmər tüklü, uzunquyruqlu, yırtıcı quş.

qərqənəz . gərgənəz. kərkənəz. çəvkənəz. çəvrənəz. çevkənəz. çevrənəz. çevrix. çəvrix. çərix. çərx. çarx. dolab.

qərqənəz . kərkənəz. kəlkənəz. kəlkərəz. kəlkərkəs. çalqanaz. kərkəsən. kərkəs. iri, alaca, ağ qaralı yırtıcı quş.

qərqənmək . gərgənmək. gərginmək. gərg olmaq. 1. bərkinmək. bərkənmək. sərtinmək. sərtənmək. - dəri gündə qalıb gərgəndi. 1. səsi qısılmaq.

qərqətən . gərgədən. zərrafə. jiraf.

qərqi . gərgi. 1. arakəsmə. - indi işyerlərinin çoxu gərgiylə bölüklənir. 1. nərsə üçün ayrılan, kəsilən, dalınan bölüm. - eyvanda paltar asma gərgisi ayırdım.

qərqi . gərgi. 1. böyük qapağ. 1. kiltə. kitlə. qurup. bölüm.

qərqi . gərgi. 1. çəkilib uzanan, sarğan. - yaşam yolu çox gərgiymiş. - sorumuz düşdü gərgiyə. 1. göyün quzeyin qaplayan, havanı soğudan bulut.

qərqi . kərgi. 1. gərgi. kərig. böyük kiriş, tir. 1. böyük balta.

qərqi . kərki. kərkə. (dülgər) teşə.

qərqi . kərki. kərkit. kəsgit. kəsgi. balta.

qərqicəq . gərgicək. gərmə. gərgi. 1. dayanat. daynata. dayanda. payanda. dayaq. könəlgə. çönəlgə. dönəlgə. arxa. əğik, çəkik nərsəni ayaqda saxlamaq üçün vurulan qol. dəstək. 1. bir yerdən nərsəni dayamaq, asmaq, girələmək üçün yapılan gərgi, gərəç, girə, qolcıq. 1. bir aranı qoruyub, sağlamaq üçün taxılan çubuq, tirlərin hərbiri. 1. iş önlüyü. peşgirə. 1. diyafraqm. 1. çəpər. arğac. arğaş. ərğəş. çəyil. çətil. çitil. çit. 1. ayrıq. bir bölümlərə bölmə üçün qoyulan duvarcıq, ağac. 1. bir yeri tutmaq, qapamaq üçün qoyulan ip, ağac, əngəl, taxul.

qərqiq . kərkik. kirkik. çirkik. çiğkik. çiğrik. kəğkik. kiğkik. kərih. kəm. kəmit. kəpit. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. zeşt. zişt. pəst. bəd.

qərqilə . kərgilə. toxuda işlənən dişli, kərli arac.

qərqiləmək . gərgiləmək. gərmək.

qərqin . gərgin. gərgilmiş. gərlmiş. açılmış. uzatılmış. genlətilmiş. genişlətilmiş.

qərqin . kə.

qərqinmək . gərqinmək. gərgənmək. gergənmək. gerginmək. girginmək. girgənmək. dalıdan girinmək, sürtünmək, soxulmaq.

qərqinmək . kərginmək. baltalamaq.

qərqinov .

qərqit . kərgit. kirgit. düzən. qoyman. qoymat. daraq. nəzm. nəsəq.
- kərgitdəmək. kərgitləmək. kirgitdəmək. kirgitləmək.

qərqmək . gərkmək. 1. nərsənin bətərləşib, şişib, qabarması. 1. çox yorulmaq. koruqsumaq. koraqsumaq.

qərləmək . kərləmək. qətləmək. qət' edmək. qıtlamaq. qırlamaq. qırmaq.

qərlənqəsti . kərlənkəsdi. kələz. kərtənkələ. qıryaşıl. qıvraşıq. qıvraşıl. günəş ilanı.

qərmə . gərmə. 1. gəmrə. suyun dağılmaması üçün, su yollarına çəkilən, salınan, uzadılan saxsı, ağac boru. qubur. qoğur. qovur. 1. kiriş. zeh. 1. yay. qıvqıç. kaman.

qərmə . gərmə. 1. yeni. taza. 1. çəkilib, tirlənmiş hər nə. 1. sıldırım. 1. böyük qaya. 1. arx. 1. dik, qayalıq, yoxuş yer. 1. süzgec. 1. qıldan, sapdan, ipdən toxunan tələ, duzaq. 1. pərdi. 1. kiriş. 1. gərvə. bir ox, mil üzərində dolanan nərsə. 1. xiyavan. 1. gəvmə. gövəc. su qabı.

qərmə . gərmə. gəmrə. 1. qırma. qımra. keçi, qoyun qığı. 1. yabba. çıpqa. çapqa. yandırmaq üçün tapdanıb, islatılıb, soba (oval. beyzi). biçimində kəsilib, qurutulmuş malqara pisliyi. - bu qış kəmrəmiz olmasaydı, odun ötüşdürməzdi.
((qərmələmək: gərmələmək. gəmrələmək. yabba kəsmək.

qərmə . kərmə. 1. küməs. 1. givlə. givlə. külbə. kövlə. kövəl. 1. baxca. 1. girəbət. girbət. avlu. həyət.

qərmə . kərmə. kəmrə. kəmürə. kərpiç. kəsilib, biçilmiş nərsə.

qərmə . kərmə. kəzək. kəsək. təzək. qurutulmuş kübrə, gücrə, götrə.

qərmə . kərmə. yapma. yapba.

qərməc . kərməc. kərməcik. kirməc. kirməcik. (> kerm(fars)). kiçik qurd. qurdcıq.

qərməcətmək . gərməcətmək. gərməcəyə vermək. sıxıştırmaq.

qərməç . - gərməç tutmaq: yoxuşluqda sürü yayılaraq ilərləmək. - qoyunlar gərməç tutdu.

qərməç . gərməç. 1. ağzı açıq. - beləsin görmədiyindən, bunu görüncə gərməç qaldı. 1. böyük ağız, açıx. 1. böyük qapı. dərvaza. 1. qap pəncərə başına qoyulan daş, ağac. 1. sürəkli, çoxun (çox çağ). ağzı açıq qalan. - gərməç qoca. - gərməç uşaq. 1. bağac. nərsənin girib çıxmasın ölçüləyən arac. 1. inqibaz balçaları, mahiçələri, üzvləri. isfənkter.

qərməçi . gərməçi. gönü döğüb düzəltib, safaltıb, gəritmək, çəkmək üçün başı enli ayqıt.

qərmək . gərmək. 1. açılmaq. pozulmaq. yox olmaq. koralmaq. korlanmaq. 1. çəkib bağlamaq. kirtmək. kitrəmək. təkitmək. tikitmək. tikdəmək. - qapını iyicə gərəmədim. 1. sıxmaq. sıxıntı vermək. qızlaclamaq. qıslaclamaq. qıylaclamaq. qızlamaq. qıslamaq. qıylamaq. qızalamaq. qısılamaq. qıyılamaq.

qərmək . gərmək. asmaq.

qərmək . gərmək. gərilmək. şişmək. uzatılmaq.

qərmək . gərmək. kərmək. açmaq. genişlətmək. uzatmaq.

qərmək .gərmək. gərinmək. gərişmək. 1.meyillənmək. talib olmaq. 1. uzanmaq. yayınmaq. sərilmək. döşənmək. qaplanmaq. (duzaq) qurunmaq.

qərməqər . gərməgər. gərməgəy. gərnəgər. gərnəgəy. 1. (> gərmagərm). nərsənin lap isti, qızqın çağı, evrəni. 1. tərs. qatanqaz. qartanqaz. qaba. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gür. gur. inadçı. 1. gərməcə. gəric. açılan nərsənin ən sonuna dək gərilməsi, açılması. - el axını, gərməgər qapılardan içəri doldu.

qərmən . gərmən. boğazda, qoltuqda çıxan şiş.

qərmən . gərmən. kərmən. kirman. qurman. qurdaq. qurdıq. duvarlı, çevrili yer. qorağan. qorqan. qala. gizildək.

qərmənə . gərmənə. kirmən. cəhrə. yoğurcaq. əğircək. əğrəc. bükəc. sap əğirməyə əl aracı.

qərmənüq . gərmənük. gəmrənük. bürkülü. bürkütlü. sisli. bulutlu. tutuğ. - hava yaman gərmənükdi, soluq belə gəlmir.

qərməs . gərməs. gərməc. girməs. girməc. qatmas. qatmac. qarmas. qarmac. toplantı. yığva. qurama. qonqalav. qonqalağ. oturmaqlığ. otruş. oturuş. olturuş. məclis.

qərməşoy . gərməşoy. gəmrəşoy. kərmə boyalı (qəhveyi. ), yumuşaq qabıqlı ağac. - gərməşoydan yaxcı əl ağacı olur.

qərməşüy . gərməşüy. gərməşü. əsnək, qolay əğilən çubuq. çəpər qurmada, sələ toxumada işlənir.

qərmətin . gərmətin. kərpətin. gərməçin. kərməçin. gərpətin. kərmətin. qısqaç çeşiti. iki çapraz parçadan oluşan, çivi, diş kimi nərsəni, dimdiyi ilən sıxaraq qırıb, yada çıxaran arac. salca. (salcıq: kiçik qısqaç).

qərməv . gərməv. qaplıca. qızqın. qızqan. qızışıq. qızmaqam. kirəvit. kirəvlik. kirəvgit. kirəllik. kirənlik. yunaq. hamam.

qərmic . gərmic. güney küləyi.

qərmicəq . gərmicək. gərmicik. gərmişək. gərmişə. girməcik. girmicik. dəğimənin orta qəməsəc ağacı.