Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

künd. könd. yönd. çönd. fənn. fənd. fət. püf. - hər işin öz köndü var. dil. püf.
((burqa . püf. qıcıq. qıyıq. qınıq. çəm. xım. çalım. - gözün alımı, sözün çalımı. - işin burqasın tapmalı. - burqalı iş: püflü, çəmli, xımlı iş.
((kod . simbol. sın. sin. çatağ. rəmz. simgə. qapala. qabala. sırr açarı. im. rəmz. qılavuz. qılsay. qılçıq. püf.
götərik. götrük. dil. açar. açaz. oxxəh. oran. qoran. - mutluluq qılavuzu: yaraşlıq, yağaşlıq, qutadqı, qutbəxlik, qutbəxtlik, qozbaxlıq, qozbəxlik, xoşbəxlik, tutuluq. rəmzi.
((qılıt . kilid. qılcıt. qılcıq. kilcit. kilcik. kitcik. kiti. açar. açaz. püf. çəm. xəm.

qılqalaq . qılğalaq. qılğadaq. qılbalaq. qılbadaq. qibləqah.

qılqalıq . qılğalıq. qılbalıq. qiblənüma.

qilqam . gilqam. gilgəm. 1. donuq, ləxdələnmiş qan. 1. qancıq. əzilmə dolayı, dəridə oluşan qaramtıl bənəklər.

qılqanat . su böcəkləri.

qılqapa . kəhrüba.

qılqeçi . qılkeçi. qarakeçi.

qılqeş . qılkeş. qıldan yapılmış qab.

qilqə . kilkə (< qılqa). telgə. lif. əlyaf. fibr.

qilqələşiy . kilkələşiy. kitkələşiy. qırınc. qıvınc. qıvrınc. qıvranıqlı. qıncı. qınıc. qıvıc. qıvrıq. burçuq. buğçuq. buçuq. pırtlaşıq. pıtlaşıq. dolaşıq. - kilkələşiy salsan ipi, ipdə boğar itdə.

qilqələşmək . kilkələşmək. kitkələşmək. saçsarışmaq. saçyoluşmaq. biribirin saçında tutub dalaşmaq. - hərnə üçündə kilkələşmək olmaz ki canım.

qılqəsiq . qılkəsik. bir yaşında ərkək keçi.

qılqı . 1. qılqılı. bil fe'l. 1. gerçəyiş. gerçətiş. çinəyiş. çinətiş. işlətiş. işləyiş. işlətiş. kullayış. kullatış. uyqulama. pıratik. tətbiq. əməl. əməliyyat. 1.
- qılqılı: 1. qılqın. qılqısəl. qılqısal. gerçəşik. çinəşik. uyqulamalı. əkiti. pıratik. tətbiqi. əməli. təcrübi. 1. imətli. əmrətli. istəkli. işə, məqsədə uyqun, kullanışlı. kip. tutamlı. tutumlu.

qılqı . 1. pədidə. 1. uyqayış. uyquş. tətbiq.

qılqı . kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. könd. çönd. dönd. istək. kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. imlək. əmrək. imrənim. imrəniş. qırım. maraq. qızıqır. qızqır. məqsəd. fikir. könd. çönd. dönd. sinov. yenğ. yen. yenis. meyl. - sizin qırımız nəyədir. - bu uşağ oxumağa qırımlıdır. - sinsidim öylə kim ondan, yox qırımım yad edim keçən yoldan. - alkola qırımlı. - onun ərarvalıq yaşama qırımı yoxdu, oynaşlıq qırımı üstəlir. - qırımılısan ged, qırımsızsan nər işin var. - qırımım yoxdu verməyə, qaşımıram görsətməyə.
((qör . gör. görü. sanı. nəzər. fikir. fikr. biniş. bineş.
oy: baxış. nəzər. görüş. sanal. düşüncə. fikir.((zanıc. sanıc. savçı. sorağçı. xəbərçi. < san: oy. uy. fikir.
- nuqteyi nəzər: oy, baxış açısı.
- heyvanın qılavası üzündə, işində, kişinin qılavası harasıda, bəlirməz.
- bu qılava səni ayağdan salar.
oymaca: birdən başa düşülən oyu, sanı, fikir.
açıq: oyutan. oytun. aydın. yartın. yarıqsan. mütərəqqi. roşən fikir.
əslək. əsnək (əslək < əsmək). başlı. uslan. uslaş. uzlaş. mə'qul. ağıllı. dikəbaş olmayan.
didik. titik. tetik. oyutan. oytun. oyutay. oylu. bilgə. ussal. usqan. ussun. usqa. uslan. ağıllı. anlaşlı. qavraşlı. çaçur. iti. sivir. sınçı. sinçi. bacarıqlı.
qoca. başlı. usqan. ussun. ağıllı.
qocalıq . başlıq. başlılıq. usqanlıq. uslanlıq. ussunluq. ağıllılıq.
- gəlgeç başlı: gəlgeç usqan: gəlgeç ağıllı: qarsov. qorsov. qoğsov. yarı dəli. dəlisov. qudurman. quduman.

qılqıq . qıllıq. götün almacığı ilə baca arası.

qilqil . gir. sağanak

qılqıl . qılqır. 1. gilgil. qarqıdalı. məkə. 1.
qılqıl süpürqə: - gilgil süpürgə: gilə gilə dənəli çalıdan yapılan süpürgə.

qılqıl . qınqın. darı.

qılqıla . qırqıra. ağız ağıza. qılınqıraq. qılınqıraq. daşqın <> daşnıq. qımqıraq. qıyımqıraq. sımsıyaq. sıyımsıyaq. silməcə. silmə. kirtil. kitril. kirtilli. kitrilli. kirtikli. kitrikli. başacan dolu. yığınla. - bardağı qılqıla doldurdu.

qılqıla . nuxdə nuxdəyə.

qılqılan . gilgilan. gilgilən. iri dənəli olan.

qilqilə . gilgilə. 1. sapa düzülmüş, sağanaq biçimli, uşağ oyuncağı. (sağanaq: qırılmadan, şırdırğı yağan yağmır). - ördək gilgiləsi. 1. sıralı, qatarlı nərsə. sırılı. sırıqlı.

qılqın . qıldıc. qıldış. dərə qıyılarında bitən, incə yapraqlı, özəl qoxulu, tozlu, sərvə oxşar ağac.

qılqıran . mu xorə. mu xurə.

qılqıran . saçıran.

qılqırtamaq . qılqırdamaq. işləmək. çalışmaq. iş yapmaq.

qilqit . gilgit. badam dadlısı biçimli, gəvrək dadlı üzüm çeşiti.

qılqıvrıq . bildirçinə oxşar bir quş.

qılqopuz . kamança.

qilqovuz . gilgovuz. gilgoğuz. şıltaq. şuluğ. - gilgoğuz uşaxdır. - gilgoğuzluq bəsdida.

qılqurt . qıl qurd. kiçik qurd. qurdcuq.

qılqurtu . qılqurdu. malqara solağında (soluq borularında) soğuqdan oluşan işgə, uzun qurd.

qılquş . qılquyruq.

qılquş . ördəksi bir quş.

qılquyruq . 1. incə, uzun, sivri quyruq, ağ yaşıl tüklü, göy ayaqlı, qaqalı quş, yaban ördəyi türü. 1. qılıqsız. qıyqımsız. kovsuk. oğsuq. yoxana. yoxsuq. yoxsul. yoxuz. züğürt. qopuq. qırtıl. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. 1. netəliksiz. 1. quranqaz. zayıf. 1. düzənçi. koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı. yalağay. çalağay. alağay. aldağac. qoşmaçı. qıncıvır. güdyan. güday. quynıqçı. qurnuqçu. burnuqçu. qoynıqçı. kələkçi. daldabançı. burqağçı. quramgüd. quramçı. qurambaz. qurbağçı. qurbalçı. qurbac. qurnaz. qura. fırıldaq. fırıldaqçı. qınğırqac. qınğırqaş. qınğırqıc. 1. qıpıq. qıypıq. qaypıq. kürgənə. kürəgən. ürəgən. ürkən. ürkük. quş ürək. qorxaq. 1. gəzəgən kimsə. 1. bozumtul, uzun quyruqlu, yazda görünən yaban ördək. 1. tuxumluğa iş verməyən buğda.

qılquyruq . su quşu çeşiti.

qılla gedmək . axın gedmək. alabildiyinə gedmək. - çal oxuma qılla gedir.

qıllama . əğinə bağlanan, sarılan, asılan süs üçün süslü yaraq, şal, qurşaq kimi nərsələr.

qıllamaq . 1. qurdalamaq. 1. önəm vermək.

qıllamaq . bir işi boşu boşuna uzaltmaq.

qıllamaq . qıllatmaq. sınırlatmaq. sinirlətmək. qızdırmaq. ötdürtmək. səksətirtmək. öfgələndirmək. çıpıtıtmaq. çıptalatmaq. cinlətmək. əsəblətmək. - onu qıllatma.

qıllamaq . qıncımaq. 1. xıllamaq. xomurdamaq. 1. kimsəyə bəğənilməz, xoşa gəlməz qanışmaq. - a kişi qıllanıb durma. 1. güdyanlıq, güdaylıq, güdyançılıq, güdayçılıq, dələduzluk, kələkçilik edmək. - o elə oyunda qıllama alışqanıdır. 1.

qillan . gillan. girlan. tıxnaz. tıxnız. qısa kütləz. qıtmır. kitmir. qısmır. qırtdış. qırttım. qısmırıq. pısmırıq. qıvıc. qında. qınca. külə. küldük. kürdük. güdələk. güdlək. qıncıla. qındıla. qıta. kitə. kotmul. kütmül. qıtmıl. güdərək. kütləz. kütəz. qısaboy, dolu, kök. kütüz.

qıllanmaq . 1. aldanmaq. 1. qılınmaq. sayqı duymaq. hörmət edmək.
- qıllatmaq: 1. uçuşdurtmaq. uçuşutmaq. közəklətmək. köznəklətmək. burazıtmaq. burazlatmaq. buratıtmaq. buratlatmaq. sövüsətmək. savıtlatmaq. həvəslətmək.

qıllanmaq . 1. dığllanmaq. dığırlanmaq. qındıranmaq. qındıraqlanmaq. qındırıqlanmaq. qındıranmaq. qındırranmaq. qındıllanmaq. qındırınmaq. yuvarlanmaq. - qar şəpəsi dərənin başından qıllandı. 1. qaşınmaq. 1. aylalamaq. 1. önəm verməmək. - hər nəyə qıllanma.

qıllanmaq . 1. toplanmaq. qurulmaq. 1. qığlanmaq. kirlənmək. kirərmək. çirlənmək. cırlanmaq. kitgirmək. kircikmək. kifirlənmək. yoğunlanmaq. kəsiflənmək.

qıllar . qılır. qıyla. qıylam. ərkəklik yaraq. yaraq. sik. sih.

qıllaru . qırlaru. incə incə sallanan, aslaq buz parçaları.

qıllaslamaq . qınlaslamaq. 1. nərsəni birinə soxmaq, qablamaq, utturmaq. - bu çürük sözləri kimi sənə qıllasladı.

qıllat . qıllot. 1. darmadağın, qarmaqarışıq, qarnaqarışıq yığnaq. 1. irili ufalı daş yığının.

qıllat . qınlat. qıtır. güc. güv. guv. gücün. - arbıya qınlat çatdım.

qıllavın . qınlavın. işgə, uzun lülə, yüyə, oluq.

qillə . gillə. gen, dayaz qab. küvün. güvün. gövələç. kövələc. kövələk. təşt.

qilləmək . gilləmək. gillətmək. kirdəyləmək. fırlatmaq. atmaq. tullamaq. tülləmək. - daş gilləmə özgüyə, göz çıxar, çıxmazsa göz, söz çıxar.

qıllı bəbə . yaşlı başlı olaraq uşağ qılıqlı olan.

qıllı . 1. (deyim olaraq keçər). koryat. hoyrat. qanmaz. sansal. kozaki. anlamaz. - ay qıllı, sən başa düşüncən, mən əldən düşəcəm. - 1. başı qarışıq. girişik. girşik. uğraşıq. başquruq. başquşuq. başqoşuq. tutuq. eşnik. məşqul.

qilli . gilli. gili. ''-dən sonra'' anlamında işlənir. - çatan gilli göndərəcəm. - dəğən gili düşdü. - işimi bitirən gili gəlləm.

qıllı . qıllı qıllı atmaq: sözlə iyitlik edmək, taslamaq. - əlindən bir nə gəlməz, yalnız (sadə). qıllı qıllı atır.

qıllıca . bitgi adı.

qıllıq . oxarlıq. sincoyluq. sinsik. sincəlik. sincilik. sıncalıq. sıncılıq. titizlik. itilik. öznəlik. qılıclıq. qılınclıq. qılqıclıq. dəqiqlik.

qıllıq . oyunbaz. oyunçu. qırnaqçı. qırnaqıc. düzənçi. qızaçı. qıyaçı. cızaçı. qızarçı. mızı.

qıllıqıtıq . qıllıqıdıq. 1. qırlıqıdıq. qız cocuğu. 1. qıllıqadaq. qıllıdələk. əksimiş.

qıllıt . qıllat. qıllıq. qıtlıt. qıtlat. qıtlıq. qızlıq. qıntıma. qıntama. qıranlıq. azlıq. qıyatlıq. qıyamlıq. qıyatlıq. qıyaçlıq. yoxluq. nadirlik. nüdrətlik. kəmyablıq.

qıllıt . qıllım. qıllış. qıltıq. qıtlıq. qızlıq. qıntıma. qıntama. qıslıq. qıylıq. qıllıq. qıranlıq. azlıq. kitik. qıtıq. qırıq. qısır. qusur. əksiklik. nüdrət.

qılman . 1. qaba saçlı. 1. qılaq. ürəkli. qurcaq. qucaq. qoçağ. qoç. qıyqaç. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. salqa. sağlam. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qızıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. qolbastı. qonur. quvvətli. aldırqan. qeyrətli. 1.

qılmış . cürm. iş. əməl. - qılmışına yarşaq yasa gördü. (yasa: cəza. səza). - bu qılmışa bu yasa uymaz, çox ağırdı.

qılnap . qılpan. neçə sapsılardan högən. örgən. urqan. tənab.

qılova . qılov. (< qıl ovlamaq). ititilmiş nərsənin ağzından qılovun (kiçik iv, dəmirin narın oğuntıların) almada, sürtülərək işlənən təsmə qayış.
((qılovlamaq . (< qıl ovlamaq). savlamaq. soylamaq.

qıloy . (qıl kimi). 1. biloyu. itilən piçağın, kəsərlərin ağzına düşən qıl kimi ivlər. bu ivlər qayışa sürtərək, yaxud lap incə dişli bilö daşı ilə götürülür. - qıloyun almaq: qıloylamaq: itilətmək. ititmək. 1. çox iti, acı. - qıloy davranış. - qıloy piçaq. - qıloy düşüncəli. 1. sürtülmüş nərsiyə düşən çox incə, dayaz (dərin olmayan). iz, cızıq.
- qıloy almaq: iti

qıloyşa . qılovşa. qılavşa. (< qıl avlayan: qıl tutan, arayan). qılayazdı. 1. qıldan tük çəkən. sözdən söz ayıran. 1. çətin, işgilli kişi. müşgül pəsənd. - bu öğrətmən nə qılovşanın biriymiş. 1.

qılpa . qıl pay. çox az.

qilpiq . kilpik. kirpik. kirpi.

qılpıntı . qalı, kilimin saçağları, hörgüləri.

qılpıtmaq . qıprıtmaq. qırvıtmaq. qıvrıtmaq. qırağından bir tikə almaq.

qilt . kürt. küh. qorq. - kild düşmək: kürt düşmək: küh düşmək: kild yatmaq: kürt yatmaq: küh yatmaq.

qılt . qırt. qırtıq. yatağın başı, ayaqucu.

qılta . qalta. qınta. qıyımıq. torta.

qıltabır . qıldabır. qıldabur. qırdabır. qırdabur. qılbadaq. qılbalaq. qırbalaq. qırbadaq. qılçapaq. qırçapaq. buxcu. biçgi. yekə ərə, əğə.

qıltaq . qıldaq. qırdaq. yılışıq. ılışıq. yilişik. ilişik. sırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. cıvıq. arsız. cıf. lus.

qıltam . qıldam. qırdam. qıldan. qırdan. 1. kəsici, qazıcı aracın incə, kəsgin ağzı. 1. pehinə düşgün böcək çeşiti.

qıltan tönmək . - qıldan dönmək: duqulu, duyarlı, alınqan, həssas olmaq. - onla danışığıva göz ol, çox qıldan dönərdi.

qiltan . kiltan. kitlən. çitlən. çanta. kif.

qıltan . qılcan.

qıltavuc . qıldavuc. qıldavıc. 1. uzun, incə ağac. sırıq. qoğaca. qovaca. 1. qordavuc. qordavıc. odu qarışdırmağa yarar soba, ağac, qarsaq, maşa.

qiltə . giltə. gül. qopca. qopac. qapca. qapac. düğmə. düymə. qubba. gobba.

qiltə . kiltə. kitlə. çitlə. 1. toqqa.

qiltəm . kiltəm. kitləm. əkləm, bağlanma yeri. boğum.

qıltı . qıldı. qılın. qılan. qılıcı. etdi. edici. edin. edən. köçər. amil. amel. fail.

qıltıc . qıldıc. qındıc. kiçik qab.

qiltiq . giltik. 1. giltir. güdək, gödək kəsilmiş yoğun ağac. - giltik güc yanar ama uzun yanar. 1. itburnu. gülburnu. gülbırnı. qaşqala. 1. gilətik. gilət. kümük. yuvarlaq olan nərsə.

qıltıq . xıltıq. qırtıq. xirtlək. qırtlaq. qırağan. boğaz. utuc. yutuc. - bəsdi boş boş xıltıqdan danışdın.

qıltıq . qıldıq. qıltuq. 1. qığdık. kömür oğunusu ilə kübrə qarışığı yapılan yanacaq türü. 1. qılçıq. tikan tikan balığ sümüyü. 1. qoşuq. qoşuş. qoşuc. qoşunc. qoşma. çalğış. çalışma. çalşım. işləm. fəaliyyət. faaliyyət. - nə işləminən uğraşırsız. 1. dışqı. pisgil. pişgil. pox. 1. tük dibidə oluşan kəpək. kova. koğa.

qıltın . qaltın. ağırşaq. nərsəni basmaq, ağırlatmaq, gücətmək üçün üzərinə qoyulan, sallanan ağırlıq, daş, dəmir.

qiltir . - gildir gildir. - gildir gildir yaş tökür, ağlır.

qıltır . qıldır.

qıltır . qıldır. 1. qıldıra. qıldıraq. qaldır. qaldıra. qaldıraq. tutar. dəğər. götrü. götürü. qırad. qırat. qırıt. qırıdat. qıradat. qırado. qıradu. qıyıt. qıyım. qıyat. qıyam. qiymət. dəğin. dəğiş. qana. yuxaş. yuxac. tutar. bağat. barac. ərəc. satrı. satı. baha. bəha'. - ucuz satrılı olsa, tez satılır. - bu bağatda nəsə satılamaz. 1. kot. xot. qısalıq. kütcə. cəket. çapıt. 1. yaşılda, kal nərsə. 1. qındır. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. korluq. inad.
- qıldır gücük. qıldır sızdır. qıldır zıldır. 1. çəlimsiz. 1. az çox. ortanıc. 1. qıvdır gıcıq. qıvdır zıvdır. qıldır zıldır. əzik büzük. çözük pozuk. düzənsiz.
- qıldır qıldır: 1. sürəkli. durmadan. arxa arxaya. sıt sıta. sırıt sırta. - qıldır qıldır sürüdü. 1. qıvraq qıvraq. salına salına. sallana sallana.
- qıldır mıldır. dığıra dığıra. dığra dığra. yuvara yuvara. yuvarlana yuvarlana.

qıltır . qıldır. qırdır. 1. çəpgən ixşar, qadınların qısa üst geyimlərindən, üstənəklərindən. 1. gəlinlik. gəlin paltarı. 1. süslü, bəzəkli parça, geyim. 1. çürük ipək qozası. 1. gilgilə. girgirə. qırqıra. əl dəğirmanı.

qıltıra . qıldıra. qıldıraq. qıldara. qıldaraq. hər çeşit şərit, çəmbər, qurşaq biçimində üsdən əğinə taxılan ip, iplik, parça, gön nərsə.

qıltıraq . qıldıraq. qıldırıq. qığdıraq. qığdırıq. əzik, büzük, pozuq nərsə.

qıltıraq . qıldıraq. qındıraq. qıvdıraq. ələsarma. ələsalma. sərimə. sarıma. məsqərə. məzhəkə.

qıltıramaq . qıldıramaq. qıldıranmaq. 1. qaldıramaq. qaldıranmaq. tutarlanmaq. tutarsınmaq. dəğərlənmək. dəğərsinmək. qiymət, baha qalxmaq, artmaq. - buğda qıldıramış, demək çörəkdə qıldırar. 1. dığıramaq. dığıranmaq. yuvarmaq. yuvarılmaq. yuvarlanmaq. qındıranmaq. qındıraqlanmaq. qındırıqlanmaq. qındıranmaq. qındırranmaq. qındıllanmaq. qındırınmaq.

qıltırıq . qıldırıq. 1. qırdırıq. qırıntı. oğuntu. 1. qırdırıq. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. incə. qımşıt. qılı. 1. qındırıq. dığırlaq. toparlaq. toplaq. qındıra. qındıraq. qındırıq. kümük. yuvarlaq. yuvlaq. kürə. şar.

qıltırıq . qıldırıq. qaydırq. dəydirik. dəyirdik. dəyrək. dəyirək. dayrə. dayirə. daydırıq. oylum. büklüm. burq. qır. qındıra. qındıraq. qındırıq. yuvar. yumru. kümük. yuvarlaq. girdə. girət. girdək. girnək. girdəl. qırna. qırnaq. öbələn. köbələn. kömələk. kümələk. - qıldırıq qosuc, satul, miz.
- qıltırıq küfdə: qıldırıq küfdə: narın küfdə. irzə küfdə.

qıltırıqpat . qıldırıqpat. qıldırıqpata. təndirə çörək yapma döşəkcəsi.

qıltırqı . qıldırqı. qıldırqı. qındırqı. uşağ oyuncağı olan başı təkərli çubuq.

qıltırqıbıc . qıldırqıbıc. qındırqıbıc. qırdırqıbıc. cırdırqıbıc. cıyırqıbıc. çıldırqıbıc. çındırqıbıc. qılqıbır. qılçıbır. çılçıpır. qırcın. qırçın. qırsın. qırcıl. qırçıl. qırsıl. qırç. çərçöp. çəvçöp. kərçöp. kəvçöp. kəvkəb. çörçöp. kövçöp. kövkəb. qırımsa. qırımsa. qırımas. qırmısa. qırcı.

qıltırqıc . qıldırıqııc. qındırıqııc. 1. uşağ oyunlarından ''çəlik'' oyunu. 1. keçimsizlik. qarışıqlıq. - aralarına qındırıqııc girdi. 1. çox incə bacaqlı olan. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab.
- qıldırqıc qıldırqıc: qıldırqıc qıldırqıc: ağır ağır. əğrilə əğrilə. əğilə əğilə. sallanaraq. - qıldırqıc qıldırqıc gəlir.

qıltırqucuq . qıldırqucuq. qıldırqıcıq. 1. aşıq oyununa başlarkən, çoban tutmaq üçün dəğənəklərini atmaq. - qıldırqucuqda çobanlıq mənə düşdü. 1. qurata. gücsüz. qıraba. arqın. yarqın. dərmansız. 1. qındırqıcıq. qarınca qərarınca. orta durumlu. - qındırqıcıq keçiməklə yaşam gülüzar olmaz.

qıltırma . qıldırma. qıldıra. qıldıraq. qındırma. qındıra. qındıraq. qaldırma. qaldıra. qaldıraq. süt düğün. qıl durqunu. süt verən qadınların döşlərində süt birikib düğmələnib, giltələnib, ağrıdan şişmə kəsəli. - gəlin qıldıra olmuş, nə çara qılacağın bilmir.

qıltırtamaq . qıldırdamaq. qındırdamaq. 1. güc, ancaq keçinmək, dolanmaq. 1. qımdırdamaq. özü üçün, kəndi kəndinə yavaş yavaş çalışmaq. oyalanmaq. qısırlanmaq. sallanmaq. 1. qıncıqlanmaq. qılınmaq. qırtıqlanmaq. qıllan yallan edmək. qırcanmaq. qollamaq. qoldamaq. yağlamaq. yaltaqlanmaq. yardıclanmaq. yardıqlanmaq. 1. çeğnəmək, gəmirmək səsi.

qıltıvay . qıldıvay. tutacaq. sap. tutam. dəsdə. - qıldıvay bərk, sağlam öznədən (maddədən. ) yasanır.

qılva . bir nərsənin qılmağın öğrəşmək üçün qılınan iş. təmrin. məşq.

qılvan . düğün, toy, yığva, qonağlıqdan sonra yapılan əğləncə, toplantı.

qim . kim. qolan . kolan. oba. tayfa. - siz hançı kimdənsiz.
- kim kimə dum duma: bəlirsiz, qarışıq durum. - kim vurduya gedmək: hərki hərkiliyə, kim kiməliyə, qarqaşılığa gedmək. - kim istədi, kim kitlədi: kimə niyyət, kimə qismət. - kiminə hay, kiminə vay. - kiminin hayı, kiminin vayıdır. - kimi haydan sancı, kimi vaydan. - heç kiminə hay qalmaz, heç kiminə vay qalmaz. - kim: - kim: - kim:
- kim bolbaqay: bəlirsiz kimsə. bilinməyən biri. - kimnin: kimin. - kimdə bolsa: kim olursa olsun. - kimdə gəldi: biri də gəldi.

qıma . qıyrat. qıyrac. qıyran. qırat. qərar.

qımacını almaq . 1. bir neçəsin öldürüb, göz qorxutmaq. - qurd sürünün, qoyunların qırmacını almış. 1. göz otunu almaq. döğmək. - öğrətmən uşaqların qırmacını almış.

qımalaşmaq . 1. qərarlaşmaq. sözləşmək. 1. anlaşılmayacaq səslər çıxarıb boğuşmaq. - pişiklər kimi qımalaşırlar.

qımcışmaq . qımışmaq. qarıncalanmaq. iğnə olmaq. - diz üsdə oyudum ayağım qımışdı.

qımçı . qınçı. 1. qamçı. qaquz. qoğuz. şallaq. 1. cücəri. gövəri. qurç. sürgün.

qımçıtmaq . qımçıtmaq. qımçıtlamaq. 1. qınçıtmaq. qınçıtlamaq. nərsəni kökündən yox, gövdəsindən qırmaq, qoparmaq. 1. açıqca söyləməyib, dolaylı anlatmaq. - bizim qızı istəmələyini qımçıtdılar.

qımdırtmaq . qındırtmaq. ayaqdan, əldən, haldan salmaq. - onu döğüb qımdırtdı.

qimək . gimək. girəmək. gərəmək. nərsənin edməyi gərəkimək. - sizə deməkgiliyəm ki: deməliyəm ki.

qiməq . kimək. kimi. dək. dəğir. dəğər. - istər axşama kimək gözlə, istər ağşama dək. (ağşam: danşam. dan. səhər). - bir neçə gün kimək ara ver mənə, işi qoyum yerinə.

qimi . kimi. ayrım, bə'zi. - kimiləri: bə'ziləri. - kimi kişilər: bə'zi adamlar. - kimi gərəclər, yaraclar, yaraqlar, sürsatlar, saçağlar. : bə'zi ləvazim, boyuğlar, vəsayillər, əbzar alat. - kimi kəndlər: bə'zi şəhərlər.

qımıc . qınıc. gəmıc. qızqı. qısqı. qızıq. qısıq. qıysat. qıstac. toğac. tovac. şikəncə. güdaz. basqı. ürk. cəza.