səhifə 43/114 tarix 22.10.2017 ölçüsü 8,97 Mb. #9554 növü Yazı
qımığ . qımığ . əğri büğri. - qımığ üzlü : ağzı gözü əğri.
qımıq . xımıq. ximik . kəmik. gəmik . 1. fırtıq. - burnunun ximiyin silə bilmir, mənə yol öğrədir.
qimiq . kimik . 1. tanıtım (şinasayi) üçün, kart, nərsə üzərinə vurulan üz çəkli, şəkil. əksi, fotosu, rəsmi. surət. surat halə.
qimiqçi : kimikçi : üz, surət çəkən, işləyən. - tanımlı kimikçi : adlı surətçi.
qımıq . qımıcıq . qırt . qındıl . az olan. kiçi ölçü, qıyrat. qıyrac. qıyran. - bir qımıcıq boyu var, dünya gəzən toyu var.
qımıl . bitgiləri əməib, çeğnəyən cüvə türü.
qımılqımıl . qımlıqımlı . həmil həmil . kəmil kəmil . dinc dinc. sərin sərin. yarqat yarqat. axlağ axlağ. yağlağ yağlağ. axlat axlat. yağlat yağlat. rahat rahat. qılat qılat. qılqılat. qıratca. qırqırat. kirişimcə. səssizcə. səssiz səssiz. səsiz səsiz. - kirişimcə gəlib, kirişimcə geddi.
qımılqızı . qımbıq . qımqım . qıyqım . durmadan qımıldamaq. qılçatmaq.
qımılqızı . qımılqurdu . durmadan çabalayan. qımıldayan. qımızlanan. qımzalan. təprəşən, hərəkətlənən.
qımıltamaq . qımıldamaq . qımışdamaq . qımramaq . qımranmaq . qımraşmaq . qıpramaq . qıpranmaq . qıpraşmaq . qırmaşmaq . qıynaşmaq . qılçatmaq . qoyqalmaq. hərəkət edmək.
qimiriqmək . gimirikmək . gəmirikmək . gimirikləşmək . gəmirikləşmək . sümüklənmək. böyümək. yekəlmək. iriləşmək. - qız uşağı onaltı onsəggizidə, oğla uşağı igirmi iki , üçündə gimirikər, gimirikləşər .
qımıs . qımız . 1. sütdən yapılan əkşi içgi. 1. gimiz . pişlək. sir. sıyır. pənir. pəndir.
qimisi . kimisi. ayrım. bə'zi. bə'zisi.
qımışmaq . qımışdamaq . gülümsəmək. gülümsürəmək. güləyazmaq.
qımıştatmaq . qımışdatmaq . qımıl qımıl, yavaş yavaş, ağır ağır təprətmək, çeçnəmək. - qımıl qımıl yerimək : yavaş yavaş, ağır ağır yerimək.
qımıştırmaq . yavaş yavaş yemək.
qımıt . qamıt . qıpıt . qapıt . qurutma. kirəvit, hamam hovlusu.
qımıtmaq . 1. aşırmaq. 1. bir nəyi olduğundan daha uzun göstərmək. - arxadaş bu işi sən artıq qımıtmışsın .
qımız . qımızı . utanmaz. aşarı. ağgöz. gözüağ. həyasız.
qımız . qıpız . 1. quyuqlaştırılmış, qoyuqlaştırılmış, qəlizləştirilmiş süt. 1. kala ilə qanatılmış sütün qarışımı. 1. iyi tutmamış yoğurt.
qımız . qıpız . göz qıpma. işarə.
qımızlamaq . qıpızlamaq . göz qıpmaqla verilən im, işarə. - yetər ki bir qıpızla , sonrasıyla işin yox.
qımıztumı . armıd çeşiti.
qimqən . kimkən. kəmkin. ara sıra. arada bir.
qımqım etmək . qımqımlamaq . qımxımlamaq . 1. qımxım etmək . danışğı bərk başa düşülməmək, aydın anlaşılmamaq. 1. can atmaq. canı çəkmək. istəmək. - çox qımqım etdim görüşüzə gəlim, gec oldu gələmmədim.
qımqım . didinmə. iztirab. qayqı. qısıl çınqı. üzüntü. göynək. göyüntü. qoyuntu. küyüntü. gövnək. gövüntü. sıxıntı.
qımqımı . qım qım edən . danışğı bərk başa düşülməyən , aydın anlaşılmayan kimsə.
qımqırmaq . qıpqırmaq qıyqırmaq. qısqırmaq . qıyşaymaq . büzmək. - onun üzü qımqırdı .
qımlamaq . qınnamaq . yumurdlamaq. - sarı toyuq gün aşırı qımlır .
qimlər . kimlər . kimsələr . nə kəslər. nə kişilər.
qimliq . kimlik . 1. seçit. sicill. şinasnamə. 1. mənlik. töz. şəxsiyyət. 1. arxa. yarqa. hüviyyət. mahiyyət. gün. günlük. girtdən. gerçək. gərçək.
qimliqsiz . kimliksiz . kişiliksiz. sapısilik. tözüz. şəxsiyyətsiz.
qımpıs . pıçı pıçı. pıç pıç. fıs fıs.
qımpısmaq . qımpıslamaq . pıçııdamaq. fısıldamaq. fısqılamaq. fısıqlamaq. - onun qulağına qımpısdım .
qımrantırmaq . qımrandırmaq . sağsamaq. dua edmək.
qımraşmaq . qımıldamaq . qıyçatmaq. gurlamaq. gurultu yapmaq. qoyqalmaq.
qimsə . kimsə . 1. hər hançı biri. 1. kimsəcik. heç kim. - kimsə danışanmadı. 1. bəlirsiz, bilinməyən biri. 1. dos. sağdıc. sağdış. yoldaş. tanış. - çox kimsəli biri.
qimtiq . kimtik . kitmik . çimdik . bısqa. fisgə.
qımtımaq . qımdımaq . qımdınmaq . qımdanmaq . çımdımaq . çımdınmaq . çımdanmaq . qısqınmaq . qıtqınmaq . qırqınmaq . qırdıqıç, qırdıqıs, qırdıqış edmək, eləmək . qırtdamaq. qırıtdamaq. qısdırmaq. qısdırlamaq. qısırramaq. qıtnasıblamaq. qıtnasıblıq edmək. salğanmaq. qənaət edmək. - bu ay neçə qısdırıb saxlamısan.
qımtımaq . qımdımaq . qındımaq . çımdımaq . çimdikləmək. az olan nərsədən qıtmırlıqla, qısa qısa sərpinmək, saçamaq, savamaq, xərcləmək. - qımdımaqla qarın doymaz, hər yetəni ürək qoymaz. (ürək qoymaq : könlün bəğənməsi).
qımzındırmaq . qımzımlandırmaq. qımızlandırmaq. qımzandırmaq. qımazlandırmaq. qımzandırmaq. qımzalandırmaq. qalxındırmaq. qalxıtmaq. qaldırmaq. qiyam, inqilaba, hərəkət gətirmək.
qımzınmaq . qımzımlanmaq. qımızlanmaq. qımzanmaq. qımazlanmaq. qımzammaq. qımzalınmaq. qalxmaq. qalxınmaq. qiyam edmək. hərəkətlənmək.
qın . (ək ). -çın. -lıq . qılıf. qab. - qulaqçın : qulaqçın : qulağlıq: 1. qulağ biçimində olub qulağın kəpcəsi, yelpəyin örtüyü, geyimi. 1. börkün qulağı örtən bölümü. qulaqtıx. 1. səs eşitməmə üçün qulağa tıxılan kiçik təpəcik, tıxac.
qın . kələk. hilə.
qın . qıyın . 1. sıxınca. qıysat. qıstac. şikəncə. qızlac. qıslac. qıylac. güdaz. əzab. 1. sap. tutam. qol. dəsdə. qəbzə. 1. qab. örtüş. bürüş. püşüş. (> puşeş fars ). posat. pusat. pustə. lak. cild. cilid. 1. çərvə. çövrə. çevrə. yaydaq. burq. dayirə. - üç qın birbiri içində.
- qın ağacı : qıyın ağacı : quş ağacı.
qın . tıntın
qına çək . içəri ötür. döz. gizlət.
qına . həna . - qına gecəsi : gəlin, kürəkənin əlinə qına yaxılan, girdək (gərdək). gecəsindən bir öncəki gecə. - qına qıvırtlamaq : qına, həna yaxmaq, qoymaq. birinin başın işə, bəlaya soxmaq.
qınac . qınac . qıynıc . qıyac . qıyıc . qoşuc. rəqib.
qınaclamaq . qıynaclamaq . yan yan baxışmaq. - bu öküzlər qınaclamağa başladı, artıq gürəşəcəklər.
qınağan . eybcu.
qınaq . çətin sınan, içi çətin çıxan qoz. cır qoz.
qınaq . qınağ . dannağ. dənnək. dənək. qırcat. çıpıl. tənqid. intiqad.
qınaqlamaq . iyisin yerisin (kötüsün). ayıqlamaq, seçmək, tanlamaq.
qınaqlamaq . qınağlamaq . qınalamaq . qınamaq . dannamaq. danlamaq. dannağlamaq. dənnəkləmək. dənəkləmək. dənnəmək. dənləmək. gülgüləmək. qırcatmaq. çıpıtmaq. çıpıllamaq. dürtgüləmək. dürtgütmək. tənqid, intiqad edmək.
qınalamaq . qıysatmaq . qıstamaq . 1. içini sıxmaq, incitmək. - bu uşağ neyləyib ki belə qınalayırsın . 1. başın, qafasın yormaq. baş beynin aparmaq. darqıtmaq. təngitmək. - beybələ danışma, deyinmə lap qınalayıb biləmi. - sözüdə söz deyil, yalnız qınalayır .
qınalı . qanılı . hənalı. al. qırmızı.
qınalıbarmaq . qınalıqol . qanılıbarmaq . qanılıqol . yerkökü. qırt qırt. qıt qıt. qızılot. qızılçökük. həvic.
qınalıq . qanılıq . qanalıq . hənalıq. allıq. qırmızılıq.
qınamaq . çıpıtmaq. çıpıllamaq. 1. manlamaq. ayıplamaq. 1. birini başqasına yermək, alçatmaq, pisləmək, kötüləmək. dürtgüləmək. dürtgütmək. dütgütmək. təhqir edmək.
qınamaq . qıynamaq . 1. sıxmaq. qızlamaq. qıslamaq. qıylamaq. qızlaclamaq. qıslaclamaq. qıylaclamaq. sinciritmək. sincirətmək. şikəncə, qıysat, əzab vermək. azarlamaq. 1. qınlamaq . qıynlamaq . sapamaq. saplamaq. qolamaq. qollamaq. dəsdə, qəbzə taxmaq. 1. qabamaq. qablamaq. örtmək. örtləmək. bürümək. bürüləmək. püşüşləmək. (> puşeş vermək ). posatmaq. posatlamaq. pusatmaq. pusatlamaq. pustəmək. pustələmək. laklamaq. cildləmək cilidləmək. 1. çərvəmək çərvələmək. çemrəmək. çemrələmək. yaydaqmaq. yaydaqlamaq. çemrə, dayirə çəkmək
qınamısıq . əğsik. ğstehzalı.
qınara . kənara. kənarə. dar, uzun qalı, xalça.
qınat . şikəncə.
qınatmaq . şikəncə edmək.
qınava . xətayi riştəsi. qətayif.
qınc . əxlaqsız. xuysuzluq.
qıncağ . qıncağ . qıpcağ . qapcağ . soxut. soket. 1. piriz. - üzsoxut : ru kar piriz. - içsoxut : tu kar piriz. 1. piş möhrəsi. sər piç. 1. şəmdani. 1. göz kasası. hədəqə.
qıncaq . qıncağ . dalaşa. qopaq. tıraşa. qoğuş.
qıncal . qalağ. qayağ. güdaz. dərd sər.
qıncalaq . qursaq. taqət. təhəmmül. dəngə. dənək. sıydırığ. sığdırığ. sığrıt. sığır. sırığ. hövsələ. - qıncalağı qarışmaq : qıncalağı qaçmaq : qıncalmaq : darıxmaq. koruğuşmaq. koruxuşmaq. qınqadırmaq. qursağı bulanmaq. sığrıtı, sığırı, sırığı, hövsələsi qaçmaq. taqətdən düşmək.
qıncalmaq . qıncanmaq arığlamaq. cılızamaq. cılızlamaq. - malqara qıncalıb ölürdü.
qıncanmaq . qırcanmaq . 1. gərnəşmək. - kişi kişi üzünə qıncanmaz . 1. qırlanmaq. qır vermək. qıyrata çəkmək. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq. - qolunda var mıncanı, əl vurmamış qıncanı.
qıncı . 1. filan. - o qıncıtı ver mənə. - qıncı məmməd: filan məmməd. - qonşunu qıncığı genə sınağdan keçəmədi. 1. zat. zad. şey. - siz hançı qıncıdan danışırsız. - o yadından qıncıda çıxmasın. - bu qıncıları mənə söyləmə. - bu nə qıncıdı : bu nə zatdı. - doğan qıncıları ilə (famil zatlarıyla). hammısı tökülüşüb gəldilər. - o qıncıdan danışma mənə. - genə keçmiş qıncıları başına düşüb. - bu qıncıdan necə qurtalacağam.
qıncı . qınçı . qıyıncı . qıyınçı . 1. at eşşəyin başına taxılan yem torbası. 1. heyvanın boynuna taxılan bağ, ip, ağac çəngəl.
qıncı . yün, qıl arasındakı çərçöp, çörçöp.
qıncıq . incə, işgə qayış, ruban.
qıncıq . qancıq. qızaçı. qıyaçı. cızaçı. qızarçı. mızı.
qıncıq . qıpcıq .
qıncıq . yəxə. yaxa. - qıncıqlı don. - qıncıqsız kot. - qıncığından tutub çəkdi.
qıncıqlamaq . qıdıqlamaq .
qıncıqlanmaq . qıycıqlanmaq . qıcıqlanmaq . 1. boğazı, yemək borusu içdən içə acışıb qaşınmaq. 1. boğazına nərsə qaçıb öksürmək.
qıncıqmaq . 1. qıncıymaq . qıycınmaq . nərsiyə üzülmək, qırılmaq, acınmaq, qayğınmaq, qayğı göstərmək. 1. qıncımaq . tıncıqmaq . əzilib büzülmək. - yağış yağdı paltar ıslandı, sərilmədi, altda qalıb qıncındı .
qıncıma . qıyıncıma . çimdik.
qıncımaq . qıyıncımaq . 1. tikələmək. parçalamaq. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq. 1. yencmək. dadmək. 1. çimdikləmək.
qıncıraq . çıncıraq . kökü yeyilən, fındıq böyüklərdə olub yazda yetişən yabanı ot türü.
qıncıraq . qancıraq . qırcıraq . qarcıraq . qısır atla eşşəyin sevişməsindən doğan supa, sıpa, qoduğ qatır.
qıncıtmaq . qıncılamaq . qançıtmaq . qancılatmaq . qancamaq . 1. ilişib cızmaq. - çivi əlimi qıncıtmış . 1. bir yerə nərsənin ucu keçib yaralamaq. 1. çıncıtmaq . çıncılamaq . çıncamaq . dişləmək. ısırmaq. dişlə qoparmaq. - qapı qolumu qıncıtdı . 1. bir işi pəlləmək, pozmaq. - bizim elçi düşməyimizi qonşun bilsə qıncıtacaq . 1. tıncıtmaq. çıncıtmaq. yencitmək. qıncıqdırmaq. tıncıqdırmaq. cıncıqdırmaq. yencitdirmək. əzmək.
qıncıtmaq . qırcıtmaq . azacıq qırmaq, kəsmək.
qıncıv . qıncıvır . qılcıv . qılcıvır . qılbırır . qılburuc . qırcıv . qırcıvır . qırcanma. qınc. qıncıvır. qıycıvır. naz. cilvə.
qıncıvıl . qılcıvıl . qılcıvır . qılcıvın . qılbırac . qılburac . qırcıvaq . qılburanqa . qılbıranqa . qılfıranqa . 1. qırlı burlu, fırlı olan. 1. çox süslü, gözəl, çalımlı, incə, səlqəli salqılı, şik geyim keçimli.
qıncıvır . 1. dönük. söün tutmaz. sözündə durmaz. karaktersiz. 1. hərgələ sürüsü.
qıncıvır . 1. qıncıq . qıyıncıq . hər nəyə pis görüşlü olan. heç nəyi anlayışla qarşılamayan. xoşgörüşlü olmayan. kötdaq. pistik. korbaxar. qurdlu. kirsin. kitsin. bəd bin. 1. qıncıvır . qılcıvır . qıltavır . dərli toplu. düzənli. - qıncıvır olmaq . 1. neçə anlamlı söz. anlamı bəsbəlli olmayan. ibhamlı. bübhəm.
qıncıvlı . qıncıvırlı . qırcıvlı . qırcıvırlı . qırcan. qırçam. qırçap. qırnaq. qılıcaq. qırmaşlı. qırnaşlı. qırtış. qıncıq. qıncıvırlı. qıncıq. oğşaq. ovşaq. oxşaq. uyşaq. oynaq. cilvəli. oynaq. nazlı. işvəli. sapram. sayram. - sapram qadın : gürgü arvad. sapram yapı : möhtəşən bina.
qınçaq . qıyınçaq . çaqqı, xənçər kimi kiçik aracların qabı, qılafı, girəfi, giləfi.
qınçı . düzənçi. kələkçi. hiləli.
qınçı . saxav. səhaf.
qınçılıq . saxavlıq. səhaflıq.
qındıl . qındıl . qıydıl . çındıl . iç çevrəni, evrəni, dünyası. könül. göyül. xətir. xatir. - onun qındılına dəğmə.
qinəmək . kinəmək . qınamaq .
qinəyi . kinəyi . qınayi . tərsinə. tərsəyi. qarşına. qısıqına. qısnaşına. qıtnaşına. girtişinə. kitrişinə. atraşına. inadına. öcünə. ziddinə. üzvuraraq. çapdaraq. sınğırsla. sırnışla. israrla. - hara geddim, kinəyi dalımca gəldi.
qınıc . qıncıq . dilim. kiçi bələk, bölək. bir parçacıq. bir cıbbış. qırcın. qırım. azacıq. qıqqaq. qıqcaq. cıqqaq.
qınıq . xınıq . hıçqırıq. qışqırıq. - xınığa tutulası : yüngül qarqış sözü.
qınıq . kəniz.
qınıq . qıyıq . 1. kiçik kökə, kükə. 1. qırıq . dənə. 1. alın çıxıntısı.
qınıqını . yandı qındı yapma imi.
qınıqmaq . qınıqmaq . qamanmaq . 1. gücü çatmayan işə çabalamaq. 1. dənəmək. sınamaq. 1. yanıqmaq. yanqınmaq. istəyi artmaq. yeyişlənmək. iştahlanmaq. 1.
qınılqamaq . qınlamaq . gömülgəmək. gizləmək. quylamaq.
qınılmaq . qıpılmaq . qıpımmaq . qıncıqlamaq. qıncılıqlamaq. qaçmaq. qaçınmaq. qıvcınmaq. qıvdınmaq. qıvırmaq. qıvlamaq. qıvmaq. - it yola sarı qıpıldı . - pişik qıpınıb , quşu avladı.
qının açmaq . için tökmək.
qının dosda aytma göynədi, qının yağya aytma söynədi :
qınış . bir nərsəni bir yerə yerləşdirmək üçün açılan qalıblıq. qablıq, qasnaq, baca, bunları açan arac.
qınıy . qarqıdalı çörəyi.
qınıyalamaq . qınıya almaq . alaya almaq. alaylamaq.
qınıyo . qınyo. qınayu. qınava . xınava . xınova . günük. acıq. qıcıt. qınıo vermək : acıq vermək. - bilməm nədən mənə qınyo verirsin.
qınqaç . qulaq. qoy. quy. üzlətgə.
qınqadırtmaq . darıxdırtmaq. qursağın bulandırtmaq. sığrıtın, sığrın, sırığın, hövsələsin qaçıtmaq. sığadan, taqətdən düşürmək. - bu uşaqlar məni lap qınqadırtıb .
qınqar . 1. dəvətikəni. 1. tikən.
qınqar . qınğar! . uzaq ol. yanaşma. zinhar.
qınqılı . qınqıl . qıvraq. qıv. xırdaca. qıvraq. qıv. incik. balaca. qıqqılı. cıqqılı. - qınqıl qulaq, qınqıl boy.
qınqılıq . çınqılıq . çanqılıq . hayküy. - qonşuda mandır (ayıbdır ), evdə qınqılıq salma.
qınqır . qıncır . xəncər.
qınqıtmaq . 1. çömbəlmək. çömələk oturmaq. 1. qırqıtmaq. qırmaq. öldürmək.
qınlanmaq . qınına girmək. 1. gizlənmək. örtünmək. sınğmaq. sinğmək. sinmək. 1. yalınızmaq. qopcumaq. qopcunmaq. çəkələnmək. çökəngəmək. çökənmək. üzlət, inziva qılmaq.
qınlaşmaq . kinləşmək. tersişmək. qısıqlanmaq. qıslanmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. girtişmək. kitrişmək. korluq yapmaq. atraşmaq. inadlaşmaq.
qinləşmək . kinləşmək . qınlaşmaq . qıyınlaşmaq . 1. öcləşmək. 1. sözündə dirənmək, saplanmaq. sapdanmaq. gücənmək. qırcıqmaq. öcənmək. öcələşmək. ləcuclaşmaq.
qınlıq . qıyınlıq . nərsənin qırağı, yanı, kənarı.
qınmac . qırmac . ilişdiri. intiqad. söz. - yapan o, gəlki bütün qırmaclar mənə gəlir.
qınnab . qannab . alıc. ənnab.
qınnab . qınlab . 1. çömlək. 1. kasa. kova. çanaq. 1. qutu.
qınnab . qınlab. qınım. qıllab. qılnab. qılım. solayan. çox incə, cılız, zayıf olan. - çor düşüb bitgilər qınım qaldılar. - qınım uşaq.
qınnağ . yolsuz. qısıllaq. qısılnaq. qızıllaq. qızılnaq. haqsız. həqsiz.
qınnağa . yolsuz, qısıllaq, qısılnaq, haqsız yerə. - qınnağa siz onu qınırsız.
qınnaq . daş, kərpic duvarların arasına qoyulan, atılan ağac.
qınnaq . qınnaq . qınla . qınlaq . qılnaq . qılla . qıllaq . uzun, sivri qanatlı su quşu çeşiti.
qınnaşıq . qınnaş . qınnav . qınnac . qınlaşıq . qınlaş . qınlav . qınlac . istəkli. sevcəkli. qızıqlı. yalalı. çalalı. yenik. sınıq. imrəkli. sinəvik. sinəsik. yenğli. yenili. yenisli. meyilli. meylili. rəğbətli. rağib.
qınnaşmaq . qınlaşmaq . istəmək. sinvimək. sinsəmək. imrənmək. mey, meyil, rəğbət göstərmək.
qınsov . 1. nəqd. intiqad. tənqid. 1. nəqdçi. intiqadçı. tənqidçi
((qınsovmaq : nəqd, intiqad, tənqid, eybculuq edmək.
qınta . qında . qazmanın, nərsənin ucu biz yönü, ucu.
qıntab . qındab . qıncab . qınsap . qınqıl . qıncıl . qıldab . qılçap . qılqın . qılcın . qılsap incə, nazik ip.
qıntaq . qındaq . qındam . qındal . qındac . qırdaq . qırdam . qırdal . qırdac . yolun, çayın, axan nərsənin qollara ayrıldığı yer.
qıntaq . qındaq . qınnacıq . qımıcıq. qımıq. qındıq. azca. qılca. bir az. bir çıpıt.
qıntaqlamaq . qındaklamaq . qındakmaq . qınakdamaq . qıdaksınmaq . qınaksınmaq . qıdakmaq . alışmaq. öğrəşmək. tutuşmaq. qablaşmaq. yaplaşmaq. yerləşmək. koralmaq. xuylanmaq. xuy edinmək. dadanmaq. tutaşmaq. tutaşımaq. tuşatımaq. adət edmək.
- qıtaqsınmaq : qıdaksınmaq . bir vergidən üz tapıb dadanmaq. - bir verdik qıdaksınıb genə gəldi.
- qıtaqtırmaq : qıdakdırmaq . alışdırmaq.
qıntam . qındam . uc. - ayağımın qındamı daşa ilişdi.
qıntı . ənsə ilə baş arasındaki bölün. - qıntısından yapışıb attıdı eşiyə.
qıntıq . qındıq . göbək. - qındıq toyu : göbək kəsmə yığvası.
qıntıma . qıntama . 1. azlıq. yoxluq. qıtlıq. - ortalıq qıntımalıq , aradığın bulunmaz. 1. tutum. idarə. - çörəyivi qıntımayla yedə, yolda ac qalma. 1. əldə olandan, oxlu yoxludan, mahəsəldən yapılan nərsə. - qıntıma nəvarsa bir tikə yedik.
qıntır . 1. balıq çeşiti.
- qındır qındır . boğuq boğuq. - qındır qındır qonuşmaq : burnundan danışmaq.
qıntır . arıq. quru. qazıl. qazul. - qoynun qıntırı , sütün qıstırı.
qıntır . qındır . qıldır . qıldaq . 1. qırdır . qırdaq . qırıq. sınıq.
qıntır . qındır . qısdır .
qıntır . qındırııncıq . topuq.
qıntıra . qındıra . 1. tikənli ot. 1. taxıla qarışan yabanı ot alağ tuxumu. 1. qınnab . qınlab . ucubınıq. çox incə, uzun olan kimsə, nərsə. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab. - qındıra əli. - qındıra arpası : incə, uzun saplı arpa çeşiti.
qıntıra . qındıra . yerə qınmış, yapılmış ənli gəvən türü.
qıntırac . qındırac . qıyındırac . iz, iv, cırıq, bağır, şırıq açma aracı.
qıntıraq . qındıraq . düğün. koraz.
qıntıraq . qındıraq . qındırqa . çındıraq . çındırqa . sicim. sağlam, qatmar, möhkəm kəndir, ip.
qıntırcıq . qındırcık . qındırıc . qıydırcık . qıydırıc . yügürək. ayağaçan cocuqların qolay yeriməsi üçün təkərli quruq , cihaz.
qıntırqa . qındırqa . qındırıq . 1. ucu tikənli, yapraqsız ot çeşiti. 1. bodur (güdə, kök). qamış.
qıntırqa . qındırqa . qıyındırqa . 1. qınara. qənarə. çəngək. 1. kəndirgə. kəndir hörməyə yarar süpürgəsi ot. 1. bərk. quru. sağlam. qurt. gürt. sıx. sıxt. qıs. qıy. sift. möhkəm.
qıntırlaq . qındırlaq . çəmbər biçimli uşağ oyunçağı.
qıntırmaq . qındırmaq . boğuq boğuq burnundan danışmaq.
qıntırmaq . qındırmaq . qındamaq . qındırlamaq . qındıllamaq . qıydırmaq . qıydıllamaq . 1. dığırlamaq. qındıramaq. qındıraqlamaq. qındırıqlamaq. qındıramaq. qındırramaq. qındıllamaq. qındırıtmaq. yuvarlamaq. 1 . yuvarlaya yuvarlaya yığmaq, götürmək. 1. bir yanından kəsmək, qoparmaq.
qıntırmaq . qındırmaq . yarım açmaq. yarı örtülü qoymaq.
qıntzal . qındal . qınzal . kiçik zuğ, şüv.
qınzaq . 1. əsgiyib, təzəliyin itirmiş nərsə. - qınzaq qarı.1. çındır qayış. keçə, gön, qayış kimi olan nərsə. - qınzaq qoğun: ət parçasına dönmüş qoğun.
qıp . 1. büzdüm. bel gəmiyinin ən son bölümü. quyruğ soxumu. 1. ara. aralığ. iki nərsənin arasında olan ara, fasilə. - bamaqlğın qıpın çox gen götürmə. - qıp qıp düzülmüş çubuğlar. 1. ox. mehvər. - çarx qıpı . - işlərin qıpı . 1. qıbba . arığlama rejimi, pərhizi. - özün qıpa qoyub. 1. qıbba . orucluğ. 1. arığ. incə. işgə. - qıpçap : qıpçağ : incə bədənli, əndamlı. - qıp qız : incə çaplı qız. - qıpat : incə çaplı at.
qıp . xıp . eyləmə artırılaraq anlamın tüzliyin, itiliyin güclədir. - səslərin qıp kəsdilər . - başın atcaq xıp yatdı.
Dostları ilə paylaş: