Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qip . kip. 1. bitişik. çitişik. çatışıq. çapışıq. yapışıq. yan. -kip dur. -gəl kipimə. -kipkipə: kipəkip: sıxsıxa. çox sıxışıq. 1. sağlam. durnaqlı. durnuqlı. dayanıqlı. -sözündə kip dur. 1. kopi. tibq. kimi. tay. -sözlərinizin kipin söylədim.

qip . kip. 1. dar. sıx. - kip geyim (# bol geyim).

qip . kip. 1. sağlam. qurt. gürt. daynaq. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. 1. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. salğar. mətin. - kiplikdən kişiyə toxun (zərər). yoxdur. 1. kipəkip. tıpatıp. dəng. uyqun. uyumlu. düzgün. onat. onsuq. tam. sağlam. qurt. gürt. sıxı. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. yaxışıqlı. - kip dəliqanlı.

qip . kip. kep. geyp. geym. şəkil. darağ. biçim. qırama. qıranda. yardış. yarpış. form. kilişə. - kip basmaq: kilişə çaplamaq. - kipsöz: biçilmiş, formalaşmış söz. atlarsözü. - gen qab yırtılmaz, kipsöz yaprılmaz: gen çuval yırtılmaz, atlarsözü köhnəlməz.

qip . kip. kök. binövrə. kömənc. kötənc. kökənc. köməc. kötəc. kökəc. köməş. kötəş. kökəş. - kip basırmaq: kök salmaq.

qip . kip. tuka. tuta. qalıb.

qıp . qıpa. kiçik bardaq, istəkan. araq bardağı.

qıpa . az. endik. - qıpa sürdü: az keçdi.

qıpa . xıpa. qısa. - xıpasevil. - xıpayaşar.

qıpal . qınal. qıral. doğluq. doğuluq. burun. çığ_. cin < sinğ. sin. xuy. məzac. keçit. damar. tempir. salıq. təbiət. - çığıma dəğmə: cinimə dəğmə: sinimə dəğmə: mənə ilişmə, toxunma. mənim tərsimə, xilafıma davranma.

qıpazaq . qırazaq. kəvəzək. qıbqıb. kəmçənək. qırımsı. qırımsa. qıraç. hər nəyin xırdası, maydası, kiçiyi.

qıpcaq . (geyim). kip. daramdurul. - bu yaşda geyinən qıpcaq, ilkin sormam, sonu hara çatacaq. - elə geyinir indiki gənclər qıpcaq, sanmam yer tapıla, qınına keçə pıçaq.

qıpcan . oturacağı dar qab.

qıpcıq . qırpcıq. qımılıc. qımılcıq. cılız. cılbız. qərarsız. -bu qıpcıq yaşamda.

qıpcın . 1. mağaşarda olan, saçma dək, qara böcək. 1. lobiyə, darı kimi bitgilərin sapı, sağı, səğəsi.

qipçi . kipçi. birbirinə kip, yaxın kimsələr. içgin. tutşı. tutşu. tutsu. tuştu. tuşsu. səmimi.

qıpçımaq . qıpçılmaq. qıpçınmaq. yencimək. yencilmək. yencinmək. sökülüb qopmaq. iyi kəsilməmək. - iki soğan çəkdim, biri dibdən çıxdı, biri qıpçıdı: kökü yerdə qalıb zuğu əlimə gəldi.

qipəl . kipəl. kepil. qapal. qapıl. qıpal. qıbal. 1. kimi. tay. qımıl. tibqi. bənzər. oxşar. - siz kipəli biriydi. - siz nə kipəli don bəğəndiniz. 1. darağ. biçim. qırama. qıranda. yardış. yarpış. görnüş.

qipəl . kipəl. qat. yat. huzur. nəzd.

qipəmək . kipəmək. kipləmək. 1. kiplətmək. doldurub bağlamaq. 1. qapamaq. bağlamaq.

qipərlik . kipərlik. kiprəlik. sevgilik. yarlıq. arxadaşlıq. yelkəş. yeltəş. yalqaş. yaltaş. (əş <> daş). dosluq.

qipi . kipi. iki tikəni birbirinə keçirilərək bağlayan tikə.

qıpıq . 1. qapsıq. qapısıq. qıvıq. qıvtıq. qıydala. qıyadala. qıyadalaq. qıyal. qıyala. qıyalaq. qıyqaş. qıyqaşa. qıyqaşaq. qıyqaşıq. qıyqışıq. qıynaşıq. qıynıq. qıytarıq. qıyqış. qıyqışıq. qıyıq. qıyıqla. qıyaq. qıyada. qıyalı. qıyqac. qındırıq. qınırıq. qınışıq. qınıq. qınıq. qınıq. qınıq. qınıq. aralı. qapını, az açıq, aralıqlı, qıyadalı, qıradalı, qıynaşıq bıraxma. - qıpıq göz. - qıpıq qapı. - əllərində qıpıq kitabla dərin yuxuya dalmışdı. 1. bazarda tükanlardan birdən biri açıq olmalıq. - bu gün nədənsə bazar açmadı, qıpıq qaldı. 1. ayaqları birbirinə girmiş, dolaşıq, dalaşıq.

qıpıq . dar. işgə. arığ. ətli, şişik olmayan.

qıpıq . qıbıq. 1. göz qıpan, qapıyan, yuman. görməməzlikdən gələn. - qıbıq olmanın iyi kötü yönləri var. 1. özünkünə, yaxınlarının birinin yolsuz, əxlaqsız, pisliyinə göz yuman. dəyyus. - o qıbığın nə yasdığı bəlliydi.

qıpıqdırmaq . qıpıqdırmaq. qapsıqdırmaq. qapısdırmaq. qıvıqdırmaq. qıvtıqdırmaq. qıydalatmaq. qıyadatmaq. qıyadaldırmaq. qıyaldırmaq. qıyalatmaq. qıyqaşdırmaq. qıyqaşatmaq. qıyqaşdırmaq. qıyqaşdırmaq. qıyqışdırmaq. qıynaşdırmaq. qıynıqdırmaq. qıytarıqdırmaq. qıyqışdırmaq. qıyqışıqdırmaq. qıyıqdırmaq. qıyıqlatmaq. qıyaqdırmaq. qıyadatmaq. qıyalıtmaq. qıyqacdırmaq. qındırtmaq. qınırıqdırmaq. qınışdırmaq. qınıqdırmaq. qıynaşdırmaq. qıymıdırtmaq. qıytaşdırmaq. qıytaşdırmaq. qımıdırmaq. qırımdırmaq. qıynaşdırmaq. qıymırtmaq. qımırıtmaq. qırımıtmaq. qırıcdırmaq. qındırıqdırmaq. qapını, az açıq, aralı, aralıqlı, qıyadalı, qıradalı, qıynaşıq bıraxmaq. qapı pəncərəni az açmaq, aralamaq.
- qıynaşıq qalmaq: qappərəncə aralıqlı qalmaq.

qıpıqlatmaq . qıypıqıtmaq. qaypıqıtmaq. - qıypıq, qaypıq, qıpıq eləmək: qorxaq eləmək, bara gətirmək. - beləliklə sənki bu qızı lap qıpıq eləyəcəksin.

qıpıqtırmaq . qıpıqdırmaq. 1. yaxalamaq. qolçatmaq. qoldatmaq. 1. sıxışdırmaq.

qıpıl . - qıpıl qıpıl qımıldamaq: (axın,cərəyan, kimsə). ağır ağır, yavaş yavaş işləmək, qılınmaq, yapınmaq

qipil . kipil. gilif. 1. asdar. 1. altdan keçən, örtülü su yolu.

qıpıltaq . qıpıldak. qırıldak. ağır, yavaş işləyən, qılınan, yapınan axın (cərəyan. ), kimsə.

qıpır sapı edmək . qımıldanıb durmaq.

qıpır . qapat. birdən ölüm.

qıpır . qıpıl. nərsəni nədənsə qorumaq, qapamaq üçün sürülən nəsnə, maddə.

qıpırdamaq . 1. qımıldamaq. 1. gözün səyirməsi, çırpınması.

qıpırdatmaq . qıpıdıtmaq 1. qımıldatmaq. 1. gözün səyirtmək, çırpıtmaq.

qıpırız . yoxsul. yoxuz. yoxana. az gəlirli.

qıpırqı . kiçi çanqıraq, çınqıraq, xəngülə.

qıpırtaq . qıpıldaq. qımırdaq. qımıldaq. acar. canlı. çalqanlı. çallaq. çalqal. çağqal. cəvval. qımzıtlı. qımzatlı. təprək. salqa. hərəkətli.

qıpırtamaq . qıpırdamaq. qıpramaq. 1. göz sıx sıx açılıb qapanmaq. 1. birdən ölmək. gümbürdəmək.
- qıpırdayış. qıprayış.
- qıpırdayışlı. qıprayışıə: qıpırtılı.

qıpırtlaq . qapırtlaq. qaptalaq. qaptaq. tuhaf. 1. tayı, bənzəri görünməmiş. ənayin. ənayi. atasıc. qopasıc. qopatıc. qopsuc. görkəzmə. əcib. aşar. qərib. - bu durumun çox görkəzmə işdi. 1. alınması, qanılması güc olan. - qıpırtlaq söz. 1. yersiz. uysuz. onğatsız. oğatsız. onatsız. münasibətsiz. 1. şaşırdıcı. 1. gurultucu.

qıpırtlaq . qığırtlaq. gömürtlək.

qıpış . qıpıc. qımış. qımıc. qırpıq. qıpqıp. 1. gözün sürəkli qırpan, göz çalağan kimsə. 1. qırxım. qırıntı. qıyıntı. qırantı. kərinti. kərənti. kəsinti. kəsənti.

qıpış . qırış. qırıntı. qıyıntı. yaramaz. qurata. xəbəs. qəşş.

qipqəlmək . kipgəlmək. kopusu olmaq. kipəkip, tıpatıp, uyqun, tay, cür gəlmək.

qıpqızıl . kip qızıl. 1. hər yanı qızıl. 1. çox qızıl. 1. aşırı. qoyu. qoyqul. qoyqun.

qipləmək . kipləmək. kiplətmək. kipəltmək. kipərtmək. 1. qorumaq. saxlamaq. 1. kipləşdirmək. daraltmaq. 1. sağlaşdırmaq. gücləşdirmək. sıxlaşdırtmaq. quvvətləndirmək. 1. birləşdirmək.

qipləmək . kipləmək. kiplətmək. sıxdırmaq. sıxdırtmaq. sağlatmaq. möhkəmləmək. möhkəmlətmək.

qipləşdirmək . kipləşdirmək. 1. sağlaşdırmaq. gücləşdirmək. quvvətləndirmək. 1. birləşdirmək. -iki çubuğ kipləşib quruar haça.

qipləşmək . kipləşmək. 1. sağlaşmaq. qurtlaşmaq. gürtləşmək. daynaqışmaq. dayanıqlaşmaq. durnaqlaşmaq. durnuquşmaq. sıxlaşmaq. sıxcınmaq. 1. qoyacınmaq. qoytacınmaq. quyacınmaq. quytacınmaq. salğınmaq. salğışmaq. mətinləşmək. 1. kipkipinmək. tıptıpınmaq. uyqunuşmaq. uyumlaşmaq. düzgünüşmək. tamlaşmaq. onğaşmaq. oğaşmaq. onaşmaq. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. yaxışıqlı. - kip dəliqanlı.

qiplətmək . 1. sağlatmaq. güclətmək. quvvələtmək. 1. birləşitmək.

qiplətmək . kiplətmək. kipləşdirmək. sıxışdırmaq. sağlamlaşdırmaq. qurtlaşdırmaq. gürtləşdirmək. qoratmaq. qoratdırmaq. gücləndirmək. quvvətləndirmək.

qiplik . kiplik. kipəkiplik. tıpatıplıq. uyqunluq. uyumluq. düzgünlük. onğaşlıq. oğaşlıq. onaşlıq.

qıpmaq . 1. qurumaq. - göz yaşın qıpmasın: ağlar qalasın. 1. kibəmək. daraltmaq. - bu bez yuğulduqca qıpır. 1. dalı çəkmək. yığmaq. - əlivi qıp. - qarnı qıp: qarnıvı yığ. 1. qıpıtmaq. dibdən qırmaq. - əlin qıpdırdı.

qipptəq . kippədək. kippdək. kipəkip. tıpatıp. tıptıpa. tam uyqun. dübbədüz. ononğat. tam tayına. - qılıc kippədək qınına girdi. -saat, kippədək beşdə ordayıq.

qıptı . böyük qeyçi.

qıptırlamaq . böyük qeyçi ilə qeyçiləmək.

qır at . səmənd. yalı alnı, quyruğu qara, sarımtıl at.

qır dəhvəsi . kiçik qəhvə.

qır qıncıq . xırda mırda. işdən çıxmış nərsə. toplumun alçaq, aşağları.

qır qurbağası . qurbağaya oxşar kərtənkələ.

qır saltarı . qırata. qırtavla. qırdavla. girdəvl. başın boşuna bulayan, toğlayan, dolayan. başıboş gəzən. qopuq. sərsəri. - bizim oğla qır saltarı kəsildi, it ayağı yemiş kimi dərə təpə ölçür durur.

qır saltarı . yaşlı ağac.

qır yağı . boz yağı: gizli düşmən.

qır . 1. dayrə. 1. fırtıq. 1. dəmir girdə, oyuz, həlqə. qıysac. şar. təkərin, ox çevrəsində fırlanmağın sağlayan, içi qayqan girdə. girət. - qırı qırıq araba iyi çalışmaz. - qırı qırıq arabakimi əksik axsaq sürürük. - qır olmasa, təkər oxda qalmaz. - qırsız təkər, oxda qalmaz. 1. qıy. qığ. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. - qır ağac tikintidə yaramaz. 1. demlik. dem. quru əkin. - dadlılıqda qır qarpızı, çaya salasan qır yarpızı. (bulaq yarpızı).

qir . 1. kir. çir. çır. çirk. çih. pis. çök. çöküc. salaq. çalaq. düşüc. alçaq. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. korasa. çorasa. pislik. korasalıq. çorasalıq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. utandırıcı. qızartıcı. - kir götürən: kir tutan: çirkini bəlli edməyən, gizlədən, saxlayan. kirliyini qolayca görsətməyən. - kir götürməz: kir tutmaz: çirkini bəlli edən, gizlətməyən, saxlamayan. kirliyini qolayca görsətərən. tez kirlənən. 1. gir. sik. ərkəklik yarağı.

qır . 1. tab. qıtır. güc. güv. guv. damağ. hal. - day keçmiş qırı qalmamış. 1. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. oyuq. çaşqın. səkti. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. 1. narın düşən yağış, qar.

qır . bərk. sərt. (səxt. xəşin).

qir . gir. giz. kök. kötük. rişə.

qir . gir. gur. güc. güv. guv. sıx. quvvət. - girsiz düşmüşlərə, varlılardan yardım gələr. - girim çatmır. - qocalıb girdən düşüb.

qır . gir. qolun üst sümüyü. bazı gəmiyi.

qır . xır. 1. xırda. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. 1. çınqıl. çanqıl. gənəlliklə kiçik, yassı, züvgən, qayqan çanqıla deyilir. - xırlıq dağa dırmaşla çıxmaq gərək. - yola daş döşəyib, üzərinə xır tökdük. - xırlıq dağdan sürüşərək enməli. 1. kərdi. 1. bostan.

qir . kir. kit. çirk. bulaşıq. kəsafət. - paltarım kirlə dolmuş.

qır . qıra. qabal. qabla. kavla. kaval. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. göy. pişməmiş. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. kal. çağala.

qır . qıra. qıram. qırcam. qırcap. qırcım. teyxa. - qırcam duzdu yemə.

qır . qırın. qup quru çöl. susuz, çoraq yer, çöl. səhra. - qıra yağsa yağış, çəkməz suyu, axındırar sel axış: qır, çoraq, bərk toprağ yağan yağış suyun çəkməyib, geri verib sel axın yola salar. (o demək ki: hər topraq suvarılmaz, hər kişiyə yaxlıq yavlıq (yaxcılıq pislik) qılınmaz).

qır . sınır. mərz.

qıra yolmaq . qırıb yolmaq. çəkib yolmaq. - birbirn tükün qıra yoldular.

qıra . 1. qıranğ. salt, yalçın, sərt qaya. kültə. gürtə. təxdə səng. 1. tula. - qonşu iti iki qıra doğub. 1. kiçik qalıb böyüməyən it çeşiti. 1. kalah. çiçəyi üstündə yetişməmiş qovun, qarpız, tərəvəz. 1. qır. yad. yaban. el. - qırdan qoğ (kəs), gətirmədən çor evivə: taki evivi yıxmayıb, yaddan, yabandan kəs. 1. lobiyə. loba. 1. hay qıra. çığlıq. kəsmək çığırtı. bağırtı. 1. tək atan tüfəng çeşiti.

qıra . qıra qıra. qırqıra. külsü, parlaq tüklü qarqa. 1. ''qıra qıra'' səsi çıxaran yaşıl köçmən quş türü. 1. sığırcıqsı, qara kiçik quş türü.

qıra . qıras. qıraş. qıranc.

qıra . paltarasan. - gələn kimi paltarın qıradadan asardı.

qırabalı . kirəbalı. balkiri. balbükü. balbük. balpoxu. balpox. bükə. kirək. kirik. bitək. pətək. bətək. arının kovanda bıraxdığı sır, sıraq, mum. - çox kirəkli bal.

qırabı . qırağı. ucu əğri balta biçimi. kirik. kərik. kərinti. dəhrə.

qırablı . girablı. üzlü qalış.

qırac ilanı . çox qıyac, acımaz, qıylı, qıyası. yaman olan.

qırac . 1. çatal, əğri quyruqlu böcək türü. 1. qıracaq. taxacların, nalbətlərin malqara dırnağın törpüləmə üçün, qaba dişli arcı. - nalbəndin qıracağı itsə, beli qırılar. 1. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri.

qırac . qıraç. 1. qurac. quru. 1. qabal. qabla. kavla. kaval. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. işlənməmiş. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. kal. çağala.

qırac . qıraç. qurac. qıravqa. quravqa. qırtlan. qurtlan. qırımşı. qurumşı. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. qıylan. körüz. koruz. bərk, sulanması güc, kütə, kütəl verimsiz topraq. kosıt. kəsit.
((qıraclıq . qıraçlıq. quraclıq. qıravqalıq. quravqalıq. qırtlanlıq. qurtlanlıq. qırımşılıq. qurumşılıq. qırqalıq. qırtaqlıq. qıtraqlıq. qırqalıq. qırtıqranlıq. qırtlanlıq. qırtlazlıq. qırtıllıq. bərklik. gücsüzlük. arqınlıq. yarqınlıq. qıylanlıq. kitlik. kittik. kütəlik. kütəllik. kosıtlıq. kosatlıq. kasatlıq. kəsitlik. verimsizlik.

qırac . utanc verici durum. rusvayçı.

qıraca . qıraça. kiçi. qır. xırda. oğaq.

qıraclamaq . qıraçlamaq. qırqalmaq. qırtaqmaq. qırtıqmaq. qırtlanmaq. qırtlazmaq. qırtılmaq. qıraclanmaq. qısranmaq. qıyırlamaq. qıyrınmaq. doğurmazınmaq. qıylaşmaq. kütənmək. kütlənmək. kütəşmək. kütləşmək. koraclamaq. korcalmaq. korğuşmaq. kordaşmaq. korşalmaq. körüzləşmaq. koruzlaşmaq. verimsizləşmək. verimsizinmək. kosıtlaşmaq. kosatlaşmaq. kasatlaşmaq. kəsitləşmək. bir axarın kəsilməsi. bir kəsəldən ölmək, gümbürdəmək.

qıraç . 1. quru, quraq topraq, qırqı. çöl. 1. çiy. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. işlənməmiş. 1. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. qıylan. kütə. kütəl. kosıt. kosat. kasat. kəsit. körüz. koruz. verimsiz. ürünsüz. sağacsız. sağınsız. hasılsız.

qıraf . ?(dərən. yığan. sıran. qıyansınac. sınc. sənc. niqar).

qıraq ortay . qırağ ortay. miyana. miyanə.

qıraq . qırağ. 1. qılağ. kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. könd. çönd. dönd. istək. kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. sağlıq. 1. qılağ. neşə. 1. qıranğ. qıran. kərənğ. > kənar. kəran. qıyı. qol. yan. yant. - yolun qıranğın tut ged. 1. qarqa, qurbağa səsin anlatır.

qıraqan . qırağan. boğaz. utuc. yutuc. gədik.

qıraqat . kərəvət. kıravat. qıryat. qırvat. 1. nərsənin üstünə örtük kimi gərili qoyulan parça. 1. sofa. açılıb bükülən bobl döşək.

qıraqı . qırağı.

qıraqı . qırağı. 1. ucu çəngəlli, uzun saplı baxca arıtma aracı. 1. donmuş çiğ, şeh, nəm, nəmiş, şəbnəm. incə buz qatı. kəvsərə. koraq. koruq. qarqıra. qığış. qırağı. qırav. qıravı. qıcı. qırca. qırcı. qırıc. qırçap. qırımsa. qırçam. qırımas. qırmısa. qıro. qırov. qora. qoraq. qoruq. 1. qırağda qalmış, qırov vurmuş, çalmış. geri qalmış. böyüməmiş. - bu il əkinlər, susuzluqdan qırağı qaldı.

qıraqlamaq . 1. nərsəni seçib ayırmaq. yanlamaq. 1. nərsənin qıraqın işləmək. - çörək qıraqlamaq: 1. qıraqların iyi pişirmək. 1. çörəyin qıraqların ayırmaq. 1. nərsənin qırağın kəsmək, arıtlamaq. - ağac qıraqlamaq: ağacın artıq budaqların arıtlamaq. qərəsləmək. qıraslamaq. - parça, gön qıraqlamaq. 1. nərsənin qırağın tikmək. 1. nərsiyə qırağ tikmək, qoymaq.

qıraqlı . qırağlı. 1. kəsgin. yeğin. yeğ. oxarlı. iti. 1. girəkli. qaraqlı. üstün. üksək. yüksək. yükcə. yüksək. ərin. kişik. uca. qatıq. kət. qayır. qatır. dik. onqa. onqat. qalvat. qalavat. qalaz. qəlbi. qalbi. qalba. təpə. köbər. kibar. salğar. - qayır qır: dik fəlat. - qayır quş:, nağıllardaki ovsunlu, mifik quş. 1. sıymalı. sırmalı. sirməli. haşiyəli. 1. izahlı. 1. üstü örtülü, toxunan, toxunaqlı, acılı söz. qısaç. qısac. qısqaç. qısqac. qıstır. qıstırqaç. qıstırqac. cımbız. qınayın. qınaylı. kinaylı. kinayəli. kinayın. yalımıc. qıvırıc. çalımıl. dolayı. dolaylı. imli. qapacıq. qapaclı. kölgəli. imalı. - qınayın qınayın danışıb durma.

qıraqlıq . qırağlıq. 1. gümüşlü, sülü enli qurşaq. 1. nərsənin qırağına, yan yönünə vurulan, tikilən, qoyulan, taxılan bəzək, qoruq bölümü. atqı. çıta. çitə. qırlıq. kətəz. kətəz. kərəz. zolağ. yalar. nəvar. lent. bağır. şırıq. saç. saçar. sapan. sapar. zəvar. zavar. - qara yalarlı xalça.

qıral . fıral. qırpadaq. qırpadan. çıpda. çıpdın. çıpıtın. çıpıtda. çalbağal. çalbağ. həmən. dərhal. - qıral geri qayıtdı.

qıral . qıral ağacı. akasya ağacı.

qıral . qıran. 1. şah. 1. xan.

qıralca . qıralıca. qıranca. 1. gücməçiliklə. basqaqla. çapaqla. zilimanə. zalimliklə. 1. şahca. şahanə. 1. xanca. xan yana.

qıralmaq . qıranmaq. qırılmaq. qırınmaq. ölmək. gümbürdəmək.

qıraltmaq . ağartmaq.

qıram . xıram. xırlı, çanqıllı yer.

qıram . qılam. qıvam. qıyam. qılat. qırat. qıvat. qıyat. çək. dərcə. çağ, qoşut. çövrə. çevrə. yörə. qısnaq. qasnaq. qoşantı. qoşanıt. qondaraş. qondarac. qondarış. qondarıc. qoydaraş. qoydarac. qoydarış. qoydarıc. qoyum. qonum. quşaq. şərayit. hədd. - bu çiğ qıramda işə başlamaq olmaz. - əkinin tam qılam gəlmiş. - sulu qıratda əkin iyi yetişir. -

qıram . soyuqluğndan, sıcaqlığından içiləməyən nərsə. - tələsik tələsik qıram çayın içdi, ağzı yandı.

qıramaq . qıraqlamaq. oğrulamaq. oğurlamaq. - əlindəkin yoldular, evindəkin qıradılar.

qıraman . > qaraman. oğru.

qıramıq . qaramıq. 1. tompuz. tompus. döğənək (pinə. mıxca). 1. körpə yaşıl, olqunluqca qara dənəli ot çeşiti.

qıran kimi . somurancasınca. sömürəncəsinə. gücməcinə. basqacına. çapıcına. zalimcəsinə. - qıran kimi döğüldü. - qıran kimi tökülüb yeyib geddilər.

qıran ultuzu . - qıran ulduzu: dan atana yaxın doğan ulduz.

qıran . - oraqqıran: əkinlərdə bitən sərt çubuqlu ot.

qıran . (> giran(fars)) 1. bahlı. 1. çox. artıq. 1. ağır.

qıran . 1. bir yanı biz, sivri, bir yanı kəsgin olan çəkiş, kəsər. külük. külüh. 1. çoluq cocuq. - qıran əlindən bir yerə gedmək olmur ki. - qıransız ev. 1. dəğirmən daşının diş, deşik, çuxurları. - bu daşın qıranları kortalmış. 1. diş. dişən. deşən. - kötü qurumlarına (xiyallarına). cumub, qıran itildirdi. - acı qıran: acı diş. - ön qıran: qabağ diş. 1. don. buz tutmuş su. buzlu su. - qıran içərsəniz, boğazız gəlir. 1. dağlardan dənizə doğru əsən yel. 1. kərinti. kərdəri. oraq. tırpan.

qıran . dağ ətəyi.

qıran . giran. ağır.

qiran . giran. girən. sulumsuz. xoşa gəlməz. xoşa gedməz. qatı. ağır. ağrıdan. ağrıdıcı. əsgik. əsgidici. - mənə çox çox girən gəlir.

qıran . qara sav, sorağ, xəbər.

qıran . qıranğ. 1. qır. sınır. mərz. 1. gözalan. göy cızığı. ortalıq. üfüq. - ortalıq aydınlanınca yola düşdülər. - qırana baxdıqca göz işləyər, ac qarın, gəmik tapsa dişləyər. - qorxaq qıranda bulut görmüş, evdə islanmış. 1. iki, neçə nərsənin aralığı, oranı, hidudu. - gözləyin qıranlarızı aşmayasız. - ölkə qarışmış, heç nədə qıranğ qalmamış. 1. qıraç topraq. əkilməsi üçün sürülüb daranması gərəkən tarla. - qıran görməmiş topraq istər, arı görməmiş bal. 1. bir yerin çevrəsindən keçən yol. qolan. kolan. quşam. kəmərbənd. kəmərbət. - böyük kəndlərdə (şəhərlərdə). qıranların olması qaçınılmazdır. - beş yollu qıran. - şəhəri görmək istəməsəz qıranla gedin. 1. dağlıq yerlərdə, dərə təpə keçib aşan çığır, yol. - qar üzərində qıran açan çavuşllar. 1. giran. ağır basan. 1. yan yana uzanan, sarğan nərsələrin arasında qalan bağır, şırıq, yer, açıqlıq. qoşat. (< kov). 1. dağ sırtı, ətəyi. yamac. 1. təpə. köbər. 1. bayır. qırqı. çöl. 1. ölət. afət. 1. çövrə. çevrə. yörə. qısnaq. qasnaq. qoşantı. qoşanıt. qondaraş. qondarac. qondarış. qondarıc. qoydaraş. qoydarac. qoydarış. qoydarıc. qoyum. qonum. quşaq. mühit. şərayit. 1. qınaq. qınıq. kənar. kəran. qıyı. qıraq. uc. 1. qır. xırda. qıttır. qıttıq. qırtıq. qır. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. 1. yar yoldaş. sağdıc. sağdış. - qıranğların gəlmiş səni çağırır. - qıranğların qırılası, səni nə günə qoydular. 1. qamışlıq. sazlıq. qazıqlıq. kovalıq. qındıralıq. 1. qıldıqsız. kötük. əxlaqsız. qursuz. görsüz. qırpadaq. yonulmamış. yontulmamış. oğursuz. öğürsüz. oyursuz. yarıtız. yoz. ədəbsiz. kösnük. körnük. kornuq. nəzakətsiz. tərbiyəsiz. 1. qabağ. qarşı. qarşı yan. 1. yaxın. tutşı. tutşu. tutsu. tuştu. tuşsu. 1. giran. ağır çəkic, qaqıc. güpün. güp. güpban. qopban. kopban. balqoz. balyoz. 1. qırqı. topraq. - bu yavuz qıranlı tarlada əkin bitməz, 1. dağlıq yerlərdə olan düzəngahlıq. onğaylıq. onqaylıq. yonqaylıq. yalabıqlıq. 1. təpə. köbər.
- qıranlıq: yaxınlıq. yaxlaşıqlıq. çatraq. çahra. çatraq. iki nərsənin qırışdığı, çatışdığı, kəsişdiyi yer.
- qırana girmə: 1. qıran qırana: (savaş). qırana girmə. qırıcasına. acımazınca. yenişənə, öldürənə dək. 1. qıt bulunmaq.
- qıran girmək: qıran düşmək: öldürücü, qıran kəsəl yoluğmaq. - toyuqa qıran girdi.
- qıran girəsicə: qıran quylası: qıranlıq. qırannıq. (ilənc). qırılası. qırılasıca. gəbərsi. gəbərsicə. öləsi. öləsicə. - bu qıran girəsicələr genə gəldilər.