Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırma . qıyma. ağzı qətləq, çevik nərsə.

qırma . saçma.

qırmabadam . çalba, halva çeşiti.

qırmacay . əl su qabı. qıvrıq. avrıq. ibriq. ivrik. qıvratma. gümbirik. gümbürüq. gümbü.

qırmağan . ibrik. afdafa. ağdafa. az az su axıtma üçün qab.

qırmaq . - için, ürəyin qırmaq: qorxutmaq. - içimi qırdı.

qırmaq . 1. nərsənin etgisin, gücün, itiliyin, kəsginliyin, şiddətin ayağın almaq, azaltmaq, düşürmək, qısrıtmaq, qırsıtmaq, endirmək. düşürmək. düşlətmək. - gün çıxıb, soyuğu qırdı. - 1. iskonta ilə almaq. 1. çox öldürmək. - bu salqın quşları qırıb gedir. 1. qırqıtmaq. qırım, qırqın, qətli am edmək. - üç kəndi it pişiyi ilə qırdılar. 1. bükmək. qatlamaq. qətləmək. - kağız, parça qırmaq. 1. yönün birdən burmaq, dəğişmək, çevirmək, döndürmək. - dümən, sükan, gedən, fərman qırmaq. - yolla gedən, yolla qırar. - balığ kimi sağa sola qıra qıra uzaqlaşdı. 1. qırğıtmaq. qırğıtlamaq. pozqurtmaq. əritmək. ərgitmək. xərablamaq. tələf, pamal edmək. məhv edmək. - bu sevgi səni qırar sonunda. 1. qırqıtmaq. qırcıtmaq. qıysatmaq. qıstamaq. incitmək. gücürmək. kədərlətmək. - könül qıran davranma, başda dönən dışlanma. 1. kəsmək. qazanmaq. - para qıran alverçi. - sənin başın para qırmağa uğradı, çönüb gördün işin yaşdı. 1. yatışdırmaq. toxdatmaq. təsgin edmək. - sənində tərsini (inadını). qıran gələcək. 1. qıvlamaq. qıvmaq. qıncıqlamaq. qıncılıqlamaq. qaçmaq. uzaqlaşmaq. - işdən nə tez qırdın.
- qırıb keçirmək: 1. çox iti davranmaq. 1. çox kəsir, koruç, ziyan vermək. 1. çox güldürmək.
- qırdırmaq: qırdırtmaq:

qırmaq . kiçimsəmək. gözdən düşürmək, salmaq.

qırmaq . qazmaq. - bomba dağları qırdı.

qırmalıq . bazarlıq.

qırmalıq . kiçik ağaclı orman.

qırman . 1. xırman. xərmən. əkinin qırılıb, biçilən çağı. 1. qarman. iri kəl, camış. 1. qarman. böyük. kökərək. kökələk. qotan. kotan. yekə. 1. qıray. qırbız. qaraman. yol kəsən. 1. qırnıc. qırnac. qıya. qıran. qıyaçı. ölcüt. cani. qatil. cinayətkar.

qırman . girman. qurqa 1. qubba. gobba. günbəz. (ağacların, tellərin bir ox, mehvər çevrəsində yuvarlaq olaraq toplanaraq oluşan qubba, günbəz biçimi). 1. kümük. yuvarlaq. qındıra. qındıraq. qındırıq. girdələk. burqus. buruqsu. dayrəsi. dayirəvi.

qırman . xərmən. qırılıb, döğülmək üçün yığılan topar, komaq.

qirman . kirman. kitman. gətmən. gərmən. gəğirmən. əğirmən. əğmən. bükmən. cəhrə. gülcən. gülcənə. yünü əldə əğirmək üçün işlədilən ağac başlı iğ, iğdə. masurə. nəx risi.

qırmanço . qırmançov. ağ düşmüş saç.

qırmanlıq . qırrışlıq. qırrıştıx. qırzımanlıq. qalın, sıx, keçilməz kolluq, ağclıq, meşə.

qırmantal . qırmandal. yanşal. yançal. əşboyut. əşboyat. mütəvaziül əzla'. muvazi, paralel cızıqlar, xətlər. əşqoşuq. əşqoşuc. əşqoşut. əşqoşun.

qırmaşma . qırnaşma. qırcanma. qınc. qıncıvır. qıycıvır. naz. cilvə.

qırmaşmaq . qımıldamaq. qılçatmaq. qıvaşdamaq. qıvıldamaq. qıvıldaşmaq. qıvışdamaq. qıvışmaq. qıynaşmaq. qoyqalmaq. yerindən oynamaq.

qırmatan . qırmadan. incitmədən.

qırmatmaq .qırmalamaq. ölçütmək. miyzan, norma, nırx bəlirtmək.

qirmek . girmek. içə enmək. soxulmaq. yaxlaşmaq. yarmaq. dəlmək. açmaq. batmaq. qapanmaq. uzlaşmaq. suylaşmaq. savlaşmaq. dövüşmək. vurmaq. öldürmək. yaralamaq. saldırmaq.

qirmə girəb . girmə girəb: girmə girib: bizlə tikiş çeşiti.

qirmə . girmə. 1. başın bir yanında olan ağrı. 1. yandan, böğürdən çıxan soru, işgil, çitlik, çətinlik, çıpıt.

qirmə . girmə. 1. keçit. güzər. gəzir. çapa. 1. kolluq. koluşluq. koluşduq. kolışlıq. kolışdıq. 1. girmiş. yuğulubda daralmış paltar.

qirməc . girməc. giriləcək yer.

qirmək . girmək. 1. yetişmək. - hələ indi əkin girməz. - yemişlər girən çağ. 1. yoğurun acıması, qabarması. - təndiri yax, yoğur daha girər.

qirməqəy . kirməgəy. qırmaqır. qurdutökən. qurdotu. qurd dərmanı. qaynadılıb suyu içilən qarın qurdu tökən ot

qırmıcay . döl çağından, vaxdından tez, öncə doğulmuş körpə. göyüt.

qırmıt . 1. silən. ağrı kəsici. müsəggin. 1. gövdədə ağrıyan yerə qoyulan issitilmiş daş, kərpiç, nərsə.

qirmit . girmit. 1. keçmit. nərsənin arasına yerləşdirilən tikə, nərsə. 1. ağaclar arasında bitən göbələk çeşiti.

qirmit . girmit. kök. kömənc. kötənc. kökənc. köməc. kötəc. kökəc. köməş. kötəş. kökəş. kökət. rişə. əsl.

qırmıtqıl . qıtmırqıl. > qımrıtqıl. qımrıqtıl. qarışıq, qatışıq nərsə. oturaq. orutaq. çapal. daluq. dalıq. məxlut.

qırmız .
(kırmi(sans): vermis(latin). : yer qurdu: qırmızı. - krimija(sans): carmin_fırans. kermes_fırans: qırmızı,cıramoise_fırans: chermisi: qırmızı).

qırmızıdon . ağacdələn.

qırna . xırna. qırnıq. xırnıq. qıraş. qıraç. qırac. qırıç. qıraşlıq. qıraçlıq. qıraclıq. qıraştıq. qıraçtıq. qıractıq. qırçallıq. qırçıllıq. qırqıra. daşlı çanqıllı, çınqıllı qum, nərsə. qarışığı olan nərsə.

qırna . qırnac. qırna hırna. qırnac hırnac. qənim. qınım. 1. düşman. düşmən. xəsm. xəsim. əduv. ədov. 1. qırnalıq. qırnaclıq. qırnalıq hırnalıq. qırnaclıq hırnaclıq. qənimlik. qınımlıq. düşmanlıq. düşmənlik. xəsmlik. xəsimlik. ədavət. - qırnanmaq: qırnalmaq. qırnacmaq. qırna çəkmək. düşman biçilmək. düşmanlıq, düşmənlik edmək.

qırna . qırnaq. 1. girnək. ev. oturcağ. oturacağ. qon. qonut. ərim. mənzil. çatım. ocağ. yurd. məsgən. məskən. 1. girnək. girdə. girət. girdəl. burq. dayirə. 1. böcək. qurdquş. qudquş. qudquç. həşərə. 1. bötük qonağ, otaq. salon. hal. hol. 1.

qırna . qırnaz. 1. sısqa. kəsəldən sararmış olan. 1. qırtlaq. qırıtlaq. qırqıl. qıntır. qısmıt. korata. çorata. körüz. koruz. qurata. cılız. çırız. qırız. qırzan. qırnaz.

qırnab . qırnap. qınnab. qınnap. qılnab. qılnap. incə ip, sicim, qatma, kəndir.

qırnaq . 1. başarıqlı. od parçası. ütəlgi. ütük. 1. xirnək. xirtik. xırtıq. doğşan, dovşan balası.

qırnaq . qırnav. 1. boylu boslu. 1. qırmaşlı. qırnaşlı. qırcan. qıncıvırlı. qıncıq. oynaq. cilvəli. 1. çalqaq. çevik. titiz. 1. odalıq. külfət. cariyə. qonuc. kəniz. 1. buyruqaltı. qulluqçu. qormıtıc. qormıtçı. qılıqçı. qıllıqçı. 1. boylu boslu. 1. qayın. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. 1. alınqan. kövüllü. kövlü. köğüllü. köğlü. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. həssas. 1. oyun pozan. kəlləş. kəllaş. 1. çöllük. 1. lüt, çılpaq yerlər.
- qırnaq saç: qıvrıq saç.

qırnaqçı . qırnaqıc. 1. hoqqabaz. kələkbaz. qayçı. 1. dırnaqçı. dırnaqıc. qıran. qırıcı. kəsici. çapıtan. saldıran. saldırıcı. salmac. salmaçı. nəxənəhçi. tandığın, həqq yeyən.

qırnaşıq . qılnaşıq. qılnacıq. qılancıq. burnaşıq. burnacıq. burancıq. qıvırşıq. qıvırcıq.

qırnaşıq . qıvırcıq.

qırnaşmaq . 1. iş görənin əlayağına dolaşmaq. əngəl olmaq. 1. üzün çevirib, göz ucuyla baxmaq. daldalı baxmaq.

qırnatılmaq . kəsnətilmək. qaşnatılmaq. 1.musadirə olunmaq. 1. kəsiblətilmək. yoxsullatılmaq. kasıblatılmaq. müflislətilmək.

qırnav . 1. eşşək. 1. qırnac. qınnav. qırnıq. qırmıq. aşırı istəkli. dirənişli. qısıq. qısıqçı. qısqaç. üzvuran. müsirr. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gür. gur. atraç. tutac. tutaş. inadçı. 1. aldırqan. tutucu. tutuc. tutcu. tutşun. qeyrətli.
- qırnava gəlmək: qırnav olmaq. qırnavlamaq. qırnavlaşmaq: 1. tutcunmaq. tutsunmaq. qeyrətə gəlmək. 1. tərsinmək. qısıqlanmaq. qıslanmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. girtişmək. kitrişmək. atraşmaq. tutasınmaq. tutaşınmaq. inada minmək.

qırnava . xırnava. qırnova. xırnova. yarğan. 1. qənov. arx. - yağmırdan qırnavalar daşmış su basmış. 1. borcıq. borqıc. şıratan. novdan.

qırnava, mırrova gəlmək . qırnavlamaq. pişiklərin qızması.

qirnəş . girnəş. şulağşuluğ. basabas. qalabalıq. basqalıq. gürəm. gürəv. guram. gurav. qurav. kürən. gürən. guran.

qirnəşmək . girnəşmək. istəklə işə başlamaq.

qırnı . qırmı. kənə. dırnaqları ilə dərini dəlib, dəriyə yapışıb qan soran böcək. sağırtlaq. sağırtqı. sağırtqa. sağırtqu.

qırnıq . 1. qırtaş. kəl. 1. kiçik küp. 1. qırtmıq. alışqan. xəsil xəşək. 1. qırım. azacıq. qıqqaq. qıqcaq. cıqqaq. qırcın. - bir qırnıq duz.

qırnıq . xırnıq. çox bilmiş. düzənçi.

qırnıq . qırşan. qırsan. qırnac. qırnaz. qırşanlıq. qırsanlıq. qırnalıq. qırnaclıq. qırnazlıq. 1. qısbatlıq. solaylıq. sürnüklük. bitginlik. behallıq. halsızlıq.

qırnıq . tuxumları dışarda, tikənli bir ot.

qırnıt . qırın. qaşın. qaşantı. musadirə olunmuş nərsə, mal.

qırnıtıtmaq . qırınıtdırmaq. kəsnətitmək. qaşnatıtmaq. musadirə etdirtmək.

qırnıtmaq . qırınıtmaq. kəsinitmək. qaşnatmaq. 1. musadirə edmək. 1. kəsiblətmək. yoxsullatmaq. kasıblatmaq. müflislətmək.

qıroluq . qıroyuq. qıruyuq. qıtoluq. qıtoyuq. qıtuyuq. kütoluq. kütoyuq. kütuyuq. korluq. koruluq. korguluq. kütlük. kütülük. kütgülük. qanmazlıq. görsüzlük. görüsüzlük. görgüsüzlük. koramazlıq. körəməzlik. çoramazlıq. çörəməzlik. kütəzlik. kotazlıq. qıtamazlıq. qıtmazlıq. qıtanazlıq. qıtnazlıq. cahillik. nadanlıq.

qırov . (> dırov (fars)). biçin.

qırov . 1.qıroğ. xırda. oğuntu. şəbnəm. 1.qoduq. balaca. cınqılı. 1.azacıq. cüzi'.1. qırqın.

qıroy . kiroy. kirli. çirk. - kiroy saç.

qiroymaq . kiroylanmaq. qıroymaq. qıroylanmaq. kiroy olmaq. kirlənmək. kirərmək. çirkənmək. kitgirmək. kircikmək. - üstbaşı kiroymuş.

qiroytmaq . kiroylatmaq. qıroytmaq. qıroylatmaq. kiroy edmək. kirlətmək. çirkətmək. - üstbaşın kiroytmuş.

qırp . qılçıq.

qırpa . qırba 1. qıpra. qarnınşişmə, yellənmə kəsəli. 1. qıpra. qırılmış, yonulmuş daş. 1. daş yapı, qurqun. - qırpa ev qolay sökülmək. - ev tikisən qırpadan, söz deyisən qırmadan. (qırmadan: geri dönmədən. sözün geri almadan). 1. qırtıq. bez parçası. 1.
- qırpa baxmaq: qırpıb baxmaq: gözün qısıb (qısaraq). baxmaq.

qırpa . qırpba. qırpbat. qırpıt. qırpım. qırımıq. başaq.

qırpalayan . hırpalayan. 1. örsələyən. 1. ürəkqıran. könülqıran. canqıran. içqıran. qırac. üzücü. pozucu. çıptıq. can sıxıcı. 1. yol yolağ, maamilə bilməyən.

qırpan . (saç qırpan). saç kəsən. səlmani. bərbər. arayişgər.

qırpan . qırban. hırpan. qılıqsız. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. qopaq. dərbədər.

qırpçıtmaq . 1. ərəği, amacı saptırmaq. 1. yencitmək. söküb qopartmaq. iyi kəsəməmək. - parçanı kəsərkən qeyçi qıpçıtdı.

qirpi saçağı . - kirpi saçağı: hamam qubbaları üzərindəki yollar.

qirpi . kirpi. 1. kipri. kitri. su gühlərinə (günglərinə). girərək şişib, su yolun tutan kötük, ot kökü. 1. tikənli, tüklü qabığ, yemiş qabığı. 1. dişli qorumalıq, barmaqlıq. 1. qabığı tikənli yemiş. 1. dağ yollarında düşməni önləmək üçün, saraylarda avlunun, bağbağatın qorunması üçün qoyulan dişli qaldım.

qirpiq . kirpik. girpik. 1. çitpik. cırpıq. cırpıq. göz qapağı qıraqlarında olan qılların hammısı, bir dənəsi. 1. heyvanda, bitgilərdə olan incə uzantılar.
- kirpik çatmaq: 1. gözlərin yummaq. 1. uyumaq. yuxlamaq. yatmaq.

qirpiqlətmək . kirpiklətmək. kirpik, göz qapağı çalmaq, oynatmaq.

qirpiqsi . kirpiksi. kirpiyi andıran, kirpiyə oxşayan.

qirpilənmək . kirpilənmək. ürpəşmək. tükləri ürpərmək, qabarmaq. qabazaqlamaq. kirpişmək.

qırpılış . qırşılış. 1. infikak. 1. yolcaş. xiraş.

qırpım . qırpımca. çan. çən. qısan. qısanc. ləhzə. an. saniyə. sekınd. - bir qırpım göz yumdum, elə hər nədə ordan başladı. -bir qısanda çevrilən başa dünya, keçmişi qarazan, gəlcəyi ağarmaz, qaçanı tutar, tutanı gömər, qalmazın oyun açar başa dünya.

qırpınan . közəyən, cılız ışıq.

qırpınmaq . qaypınmaq. çəkinmək. utanmaq. tutqunmaq. durqunmaq. üşənmək. üzənmək. korlanmaq. qısılqanlamaq. qızılqanlamaq. - qaypınmadan iləri gəldi. - iyi baxsan görərsən kim kimdən qırpınır.
- qırpına qırpına: qaypına qaypına: çəkinə çəkinə. utana utana.

qırpıntı . qıpıntı. çarpıntı. çapıntı. qırıs. qırıntı. qıyıntı. azalan nərsədən arda qalan parçacıq.

qırpıntı . qıprıntı. qırvıntı. qıvrıntı.

qırpırdaq . qıpırdaq. qımırdaq. oynaq. qıpcıq. qırpcıq. qımılıc. qımılcıq. cılız. cılbız. yerində durmayan.

qırpişik . qırqıştık. yabanı pişik.

qırpışmaq . girpişmək. sırpışmaq. 1. sürpüşmək. birbirinə sürtünmək. 1. çırpışmaq. darpışmaq. darbışmaq. çevrəsindəkilərlə, dövrə bəriylə sürəkli dartışmaq. 1. qımraşmaq. çapıq iş yapmaq. 1. qıprıtmaq. biçindən arda qalan töküntüləri yığmaq.

qırpıt . girpit. qıt. kit. toxuma. toxu. geçmə. hörgü. qıvratma. əğrilmiş ipdən toxunmuş olan. tiriko.

qırpıt . qıtpır. qırpıc. kibrit adlanan başı gügüdlü çubuq, çöp.

qırpıtım . qırpıdım.

qırpıtın . qırpıdın.

qırpıtmaq . 1. kərtirmək. kəsdirmək. - saç qırpan. 1. qulaqların dikətmək. quşqunub qulaqların dikəmək. 1. titrətmək. tırtıtmaq. sarsıtmaq. 1. sallamaq. asalamaq.

qirpitmək . kirpidmək. qırpıtmaq. dikətmək. qabartmaq. ürpətmək. qaldırmaq. - at nə duydusa qulaqların kirpdirdi.

qırpma . 1. quru, oğulmuş üzüm yaprağıyla yarmadan pişirilən yemək. 1. dağın dərəyə doğru olan əğimi, meyli. 1. giriz vurma. işarə edmə. təlmih. 1. qaş göz edmə. 1. göz edmə. göz vurma.

qırpma . qıpma. ağızda, dil altında oluşan bezcik. malqara dilləri altında oluşan böyük bezcik, qurbağacıq.

qırpma . qırxma.

qırpmac . qələmə. sapıq. salaq. ox. əkilmək üçün qırılan dal.

qırptırmaq . qırpdırmaq. qıpdırmaq. qırpışdırmaq. qıpışdırmaq. çarpdırmaq. çapdırmaq. 1. qırxdırmaq. kəsdirmək. - saçların kim qırpıbsa, gözəl qırpıb. 1. kəsib uzatdırmaq. 1. qırpmaq. qıpmaq. gözlərin iticə açıb qapamaq, yummaq, bağlamaq. - gur ışıq gözlərimi qırpışdırır. 1. ışığı yanar sönərsi yapmaq. - ışıqlar, ulduzlarsı qırpışdırır. 1. qırpmaq. qıpmaq. aldatmaq. qandırmaq.
- qırpışdıra qırpışdıra: qırpa qırpa. qıpa qıpa.

qırpüs . korpüsgül. cisimcik. kiçik maddələr.

qırr . hoş. hoşş. eşşəyi durdurma ünləmi.

qırrabaq . qırrabağ. qırbağır. bağırtı. qıvıc. yayqara. haykırı.

qırraqan . qırrıqan. qırlaqan. qırlıqan. qızan.

qırramaq . qırlamaq. 1. üstələmək. utmaq. qələbə çalmaq. tutunmaq. - bu qol o qolu qırrayamaz. 1. əğmək. - kürəyivi düz saxla qırrama.

qırraşmaq . qırlaşmaq. 1. səsi tutulmaq. 1.

qırrat . qırlat. qırat. sonuncu. axirinci.

qırray . hırray. eşşəyi çağırma ünləmi

qirric . girlic. cır, birbiri içinə girmiş nərsə. - girlic saç. - girlic qoz. - girlic gül: sıx, tomalaq gül.

qırrıq . qırlıq. kərrik. kərlik. kəslik. bilöv, ititsuvama aracı.

qırrıqlamaq . qılrıqlamaq. barmaqlamaq.

qırroy . qırravaz. qırlavaz. qırtıvoz. qırraverən. qart. lovğa. loğaz. qadı. qazı. qotalaq. qozalaq. xozu. küp, boş sözlərlə şişinən. - qart danışmaq: qart qart, küt küt, lovğa lovğa, qadı qadı, qazı qazı, qazıqurdalı, xozu xozu, yekə yekə danışmaq: qadılanmaq. qazılanmaq. xozulanmaq. qarpızlanmaq. lovğalanmaq. qozqırmaq. qozalmaq. yekə yekə danışmaq.

qırroymaq . qırroylanmaq. qırra vermək. lovğalanmaq. qarpızlanmaq. qozqırmaq. qozalmaq. çalım satmaq. qoplanmaq. qoparlanmaq. kibirlənmək. qabarmaq. qapalmaq. qurralanmaq. qurutmaq. qurunmaq. böyüklənmək. qurulmaq. qasmaq. qasılmaq. qosmaq. qozmaq. qafa tutmaq. quranmaq. qurnazlanmaq. gurnazlanmaq. gurqazlanmaq. gürnazlanmaq. gürgəzlənmək. qozalanmaq. qozallanmaq. qotalanmaq. qotallanmaq. qadılanmaq. qazılanmaq. qaquzlanmaq. qoquzlanmaq. qozurlanmaq. qotuzlanmaq. xoruzlanmaq. xorazlanmaq. xorazaymaq. qoruzlanmaq. qorazlanmaq. qorazaymaq. quruzlanmaq. qurazlanmaq. qurazaymaq. xorazaylıq edmək. qurazaylıq edmək. qorazaylıq edmək. başqasın bəğənməmək. özün hammıdan üstün görmək. xozulanmaq. - bu qonşuz nədən belə qırroylanır.

qırs . 1. buz. buz parçaları. - yaz gəlib çaylar qırsla çağıltıya çağıltıya axırlar. - dağ yolları qar qırs almış. 1. yuvarlanaraq böyüyən qar küməsi, kitəsi. (qar). uçqun. kürtük. kürküt. kütrük. götürük. götrük. şəpə. salpa. yalpa. dalqat. dalqum. dalqaş. bəhmən. - qırs düşmüş yollar qapanmış.

qırs . 1. uzun sürə bir yerdə durmadan, xəsdəlikdən doğan bıqqınlıq. 1. qapalı yerdən çıxan malqaranın oyan buyana şıllaqlayıb, buynuzlamsı.

qırs . xirs. (< qırmaq). ayı. qocaoğlan.

qırs . qırs qırs: yumar yumar. yumru yumru. qırs qırsılmaq: yumar yumar olmaq.

qırs . qırz. 1. kəsilmiş, doğranmış yoğur (xəmir). yeməyi. 1. girs. girz. dərin. qoyu. quyu. hövüt. kövüt. govut. dayaz olmayan. - qoyu qoyu: dərin dərin.

qırsaq . xirsək. saçağlı palaz, səri, örtük.

qırsalmaq . qırs olmaq. 1. harlaşmaq. çarlaşmaq. cilovun, ovsarın qırmaq. qudurmaq. 1. qıysanmaq. qıstanmaq. dözüb dözüb daşmaq. tənginmək. təngə gəlmək.

qırsamaq . çiltik çalmaq.

qirsi . kirsi. kirsik. kircik. az kirli.

qırsıq . burğsıq. bulğasıq. bunalıq. bulanıq. tutanığ. böhranlı durum. (kıritik). (novbət).

qırsız . xırsız. 1. sınırsız. ucsuz bucaqsız. 1. qızaq. qızat. qızan. sınırlı. qopurlu. qopuqlu. köpürlü. köpüklü. acığlı. acığın. əsəbi. 1. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gurbud. gurvud. qozaki. xozaki. xozi. gobud. kənto. kəntoy. kəntək. köntək. çöntək. qontayı. qontay. qatanqaz. qartanqaz. qaba. - qırsız birin dindirməsən yaxşıdır. 1. şuluğ. - qırsız cocuq. 1. hırsız. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. - qırsızlar: qırsız bəyliklər: əbər dövlətlər. 1. yersiz yerli. 1. sərinsiz. girgisiz. dözümsüz. səbirsiz. - qırsız qıra düşər, odlu oda. - qırsız qıra düşər, odlu külə düşər.
qırsızlamaq: 1. bacqurmaq: bacvurmaq. basqurmaq. basvurmaq. gücləmək. güc gəlmək. zor gəlmək. - iki qırsız bizi qırsızladı.

qirsizinmək . girsizinmək. girsizişmək. döznaqmaq. ütrəşmək.

qırspinğ . (grasping_ingulis). qapramaq. qapmaq.

qırş . (< qır. qıt. qat). giriş. giğiş. ağız sütü. kala. yeni doğmuş malqaranın qoyuq, qəliz olan ilkin sütü.

qirş . kirş. kiriş. gəviş gətirən heyvanların qatbağırsağı.

qırş . qırc. qırt. qırış. qırıc. qırıt. narın. narin. - qırş duz. - qırş quruş: xırda pul.

qırşaq . kənə. sağırtlaq. sağırtqı. sağırtqa. sağırtqu. - qırşaq olub yapışıb mənə.

qırşan . kirşən. kərşən. kərşin. gənəlliklə ağ olan pudr, pudra.

qırşda .

qırşıqlanmaq . qılşıqlanmaq. qılşınmaq. burşunmaq. dolaşmaq. qırıncamaq. qıvıncmaq. qıvrıncmaq. qıncıqmaq. qınıcmaq. qıvıcmaq. pırtlaşmaq. - onu görən kimi dili qırşıqlandı.

qırt . - qırt qırta otumaq: diz dizə otumaq.

qırt . 1. qart. kal. qabal. qabla. kavla. kaval. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. çağala. pişməmiş. yetişməmiş. dəğməmiş. göyala. gövala. gögala. bərk. sərt. 1. yolsuzca, kələklə, börk qoymaqla, aldatmaqla əldə edilən nərsə. 1.

qırt . girt. kirt. 1. dənğ. tənğ. dən. əş bölümlər, otaqlar. - ev dörd girtikə bölünmüş. 1. tamam. bütün. qop. dibindən. - kirt yadımdan çıxmışdı. - oğrular qırt aradan çıxdılar. 1.
- qırt qırt: kirt kirt: yekə. - kirt kirt güllər açıb.

qirt . kirt. girit. gərit. kirtin. girtin. 1. salman. salaman. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi. doğru. onat. 1. şuxluq götürməz. qatı. ağır. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. salğar. mətin.

qırt . qırıt. qır. say. ədəd.

qırt . qırıt. səğir. qır. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. - qırtlara almacları gərəkir: səğirə qəyyum kəsənir, lazımdır.

qırt .- qırt qırt. xırt xırt.

qırt . qıtır. qığırdaq. qıtırdaq. qırıtdaq. gəvrək. kövcüt. tez qırılan. az bərk, sərt.

qırtab . qırdab. qırdağ. qırlağ. sardab. sardağ. 1. söz, buyruq, hökm sürmə üçün yapılan basqı, basınc, təzyiq. - kimsə onun qırdabına düşməsin. 1. quşat. qurşat. quralaq. quralat. qurşalaq. quşatma. quşatı. sarıtma. saratı. sarqı. mahasirə.