səhifə 5/114 tarix 22.10.2017 ölçüsü 8,97 Mb. #9554 növü Yazı
çitmək . çitəmək . tikmək . tikəmək .
çitmək . çitləmək . çitikləmək . kitmək . kitləmək . kitikləmək . çatmaq . çatlamaq . çatıqlamaq . 1. düğünləmək. 1. münqəbiz edmək.
- qaş çıtmaq . - üz çıtmaq .
- barmağın kitmək : barmağın dişləmək, ısırmaq.
çıtmıq . çıtıq . odu alışdırmağ üçün kiçik odun qırığı, parçası. tıraşa.
çitrək . çitrik . qıloyıq. qıloylı. qıloyla. sinsik. sincik. umursuk. dəqiq. dəqiqliklə. diqqətlə.
çitsiz . çitir siz . çitrə siz . çıtsız . çıtırsız . çıtrasız . çatsız . çatırsız . çatrasız . (< çitmək . çıtmaq . < çatmaq : örtmək). örətsiz. örtüsüz. örtüksüz.
çivəmək . çevnəmək . çeğnəmək . (> cəvidən (fars)).
çivi . (< sivi ). ucu iti olan.
çıvılamaq . cıvlamaq. çoğulamaq. qıjqırmaq. - yoğurd, boza cıvlayıb .
çıvşıq . həssas. ehsasati.
çobab . gözən. qozan. nərsiyə göz olun güdən (gözən).
çoçala . kiçələ. çucuq, kiçik barmaq. qınzar. xənzər.
çoçamıq . çoçala barmağın yanındaki barmaq. üzük barmağı.
çoğraş . təlatüm.
çoğraşmaq . coğşruşmaq. coşruşmaq. qaynaşmaq. (mütəlatim olmaq). - uşaqlar birbiri içində oynaşıb çoğraşdılar . 1. turşamaq. - tuş, sirkə lumu yesən, qarın çoğraşır.
çox gec qaldığ,
çox gücdür hər nədən qorxmaq, nə qolay gedər, heç nədən qorxmaq .
çoxsunmaq . çox görmək.
çoqlunmaq . çoğlunmaq. yoğlunmaq. yığlanmaq. cumlanmaq. - hər yandan əsgər çoğlunub cərgələndi.
çoquq . çoğuq . çoğ, çox olan.
çoqulamaq . çoğulamaq . çoğ çoğlamaq. küyüləmək. qoğ küyləmək. qay küyləmək. hay küyləmək. çığır bağırmaq. qovqalamaq. həmhəmə, dad o fəryad salmaq.
çoqulanmaq . çoğulanmaq. şoğılanmaq. şığılanmaq . itinmək. alovlanmaq. - ot çoğunub yandı. - çox da belə çoğunma .
çoqulçu . çoğulçu . çoxulçu çoxçu. əksəriyyətçi.
çoqulçuluq . çoğulçuluq . çoxulçuluq . çoxçuluq . pülüralism. pilüralism.
çoqur . çoğur . cin
çoqur . çoğur . çevri. quylaq. korlaq. oyulqan. oyultu. usoylaq. suoylaq. bulğac. burqaş. burqaç. boğac. çalboğ. çalbov. girdab.
çoqur . çoğur . çuğur . çuğun . çoxur . çoxun . çoğundur. çuğundur. pazı. pencər.
çolaq . çaluq . (< çalmaq ). şikəst.
çolquy . çolğuy. çalğuy . (< çalmaq ). yırtıq. sınıq. parac < balac. zədəli. - çalğuy geyim, başmaq.
çolmaq . çovmaq saqatlamaq.
çoluğmaq . soluğmaq . pozuşmaq. çoruşmaq. koruğmaq. ardanmaq. xərab, pərişan olmaq. (dərhəm rixtən). - işlər barı çoluğmuş , qanı üzdən uçuqmuş.
çoluq yoluq . qırıq sırıq. qopuq yoluq. sınıq lüt. hər yarardan yoxsun.
çomağı . çomağı . 1.tomağı. gobud. qaba. davranışın bilməyən. 1. bəd əxlaq. - çomağıdan uzaq gəz. 1. mədəniyyətsiz. ğeyri mütəməddin. 1. vəhşi. bərbər. 1. ədəbsiz. nəzakətsiz. xəşin.
çomaq . <> tomaq. toqmaq (< toq . tuq ).
çor . çoğ. çığ . 1. oğlanlığı (tuxumluğu) olmayan, çıxarılmış dişi. 1.cır. qol budağı birbirinə keçmiş ot, yemiş. - çoğ qoz. - cır ot.
çor . kor . 1. dadsız. uyqunsuz. 1. uğursuz. 1. zəqqum.
çor . kor . gor . - çor gəlmək : pis gəlmək. - çor gətirmək : pis gətirmək. - çora gəlmək : gora, pisə gəlmək. - çor gətirmək : pis gətirmək.
çor . sayrıq. sovruğ. xəstəlik. çökəzlik. çökətlik. səkəl. sökəl. sökəllik. kəsəl. kötülük. uğursuzluq. yıxım. çöküş.
çora . çola . cürə. balaca. kiçik. - çola qulaq. - çola barmaq.
çoraq . 1. cin çarpmış. 1. > şorab . şərab . acı su. 1.
çorlamaq . korlamaq . 1. sıxtışınmaq. sıxıntıya uğramaq. sayrılmaq. pozulmaq. xarablanmaq. 1. qarqamaq.
çorlanmaq . dədlənmək. tıxınmaq.
çorlu . korlu . 1. sipirli. süpürlü. zibilli. 1. bulantılı. fəsadlı. 1
((çorluq . korluq . 1. zibillilik. 1. pozuqluq, fəsad ocağı. 1. bulantılıq. fəsadlıq.
çorta . çorda . qorda . 1. qılınc biçimli piçaq. 1. xəncər.
çortağ . çürtək. çürük. fasid. - bu çortağı qırağından qoğ.
çortağan . uyutğan. yuxatğan. yuxlatğan. (xab avər).
çorum . ovum . avım . - bir çorum, ovum, avım . : 1. bir ovucluq. bir avıc dənli. 1. bir az.
çovğun . çulqun . tufan. burtuna. fırtına.
çovşən . çevşən . çevşin . çövşin . coşun. (< çevirmək . çevrələmək . çövürmək . çövrüləmək ). gövdəni çevrələyən nərsə. küpə. köpə. sarağ. zarağ. garağ. savut. sovut. zireh.
- savut pozan : uzun incə ox çeşiti.
çovuq . çovuğ . çuvuğ . çuxur .
çökdürmək . çözdürmək. iki qarışıq nərsəni birbirindən açırmaq, ayırmaq, təsfiyə edmək. - gümüşü altıdan çökdür .
çökə . çökə . sökə . taxılın arıtılıb götürüldükdən son geriyə qalanı.
çökədurmaq . çök oturmaq. dizə çökmək.
çökmək . dizənmək.
çökmək . olduğu durumdan dəğişmək. pozulmaq. - çökmüş boya : atmış rəng. - çökmüş quram : 1.dəğərdən, e'tibardan düşmüş qərar qayda. 1. dağılmış təşgilat. - çökmüşlük : dağılmış, pozulmuş, bəbad durum.
çöktürmək . (çözdürmək. çezdirmək ). əğitmək. yatırmaq. batırmaq. - bu yük damı çökdürəcək .
çöküş . 1. batış. dağllış. yoxalış. sonarış. əriniş. inhilal. inqiraz. 1. pozuluş. axsayış.
çöqən .çökən. çöğən . çivgən. qazıq. mıxtövlə. malqara bağlama üçün yekə çivi (mıx).
çöqqün . çökgün . 1. sınğın. saçın. saçğın. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. pərişan. darmadağın. səlsəpil. səlsəbil. - ürəyi sınğın . 1. sınıq. yenik. məğlub.
çöqlüq . çöklük . çöşlük . çökəm. axşam. aralığın qaralmasıyla, ortalığın boşalan çağı. - çöşlük gün : batan gün.
çöqüq . çökük . dizə çökmüş. tapşırılmış. təslim olmuş.
çöqürmək .çöğürmək. çöğgürmək (çevirmək ). 1.işlətmək. çalışdırmaq. - dəğirmanı çöğürən kim, dəğirmanla çönən kim. 1. açmaq. içləmək. - topraq çöğürmək : belləyib açmaq. 1. dolandırmaq. idarə edmək. kontrol edmək. yoxlamaq. nizarət edmək. (manage). - işləri çöğürən (çöğgürən).
çöqüt . çöküt. xulasə.
çölə çəkmək, atmaq . yooxaltmaq.
çölqoğan . çölük. səhra nişin, nəvərd.
çönbə (dik) burun, buğ, quruq çömçə, çənbər burun, buğ, quyruq (caya). ucu dışarı qalxıq burun, buğ.
çönər çevrən ivinməz, özü yıxıla deyinməz. .
çöngək burun . qartal burun. kamtal, kambur burun.
çönğmək . çönğmək. çönmək . önğmək . dəğişmək. - onun üzü çöndü . - barçın (parça) çönğdü : parçaın rəngi atdı.
çönqüt . çöngüt . çöküt .
çönüb gedmək . dönüb gedmək : qayıtmaq.
çönütmək . çönətmək . yönütmək . yönətmək . göndərmək. yollamaq.
çöp . ot. darı. dava. dərman. - ağrıçöpü . - qızdırmaçöpü : issilik otu. - sürükçöpü : ötrük, isal davası.
çörən . çoran. koran . > örən . 1. hər nəyin töküyü, qalığı. 1. yıxıq. ardıq. xəraba.
çöşqəq . çöşgək . köşgək . köşg . (> kuşk (fars)). saray. imarət.
çöşmaq . sevincdən, qayğıdan qabına sığmamaq.
çövgən . çovqan < çevgən > çuqan . çuvqan . çovqan . kovuq. koğuq. ucu əğri çubuq. çənğməl. çəğməl.
çöz . (< çözmək ). cüz' . ərit. erit. irdə (< ərimək ). par. pər. çözülmüş, açılmış, bölünmüş nərsənin çözüklərinin hər biri.
çözələnmək . çözməklənmək. qarsaqlanmaq.
çözəm . çeğnəm. yeğnəm. yeyinti. cüzam.
çözənəm . çözələm . gözənəm . gözələm . azacıq. çalaca. qıqqaq. qıqcaq. cıqqaq. azca. - dünən çözənəm (çisənəm). yağış yağdı.
çözqürmək . çözgürmək . çezgirmək. çürgüşmək. pismirmək. üzünmək. üzgünmək. xərab olmaq.
çözmək . açmaq. sərmək. uzatmaq.
çözmərləmək . yolmaq. - bu gün soğan sarımsağları çözmərlədik .
çözmiq . çözmik . çözmük . çöznük . kovzak . kavzak . kərtə. gərti. əsgimiş. işdən düşmüş. gəvşək. qarta. keçmiş. ötgün. ötgən. ötügən. ötsün. ötmüş. ötən. ötər. ötə. keçəcək. aşıq. aşqın. köhnə. köhnəmiş. yaşlanmış. qoca. qədim. qədimi. qurata. əsgimiş. bayat. boyat. - kərtə çörəyi yemək olmur.
çözmü . cüzi'. bir az. çox kəm.
çözülməsin üzülməsin ilqarın sənin, sınılmasın, yıxılmasın duvar sənin .
çözüt . cüz' . nərsədən ayrılan tikə, pay. bir nərsənin bir azı, kəmi, kəmigi, endəki.
çözütmək . sovzutmaq . 1. buruşuq, qırışıq nərsəni açıb safaltmaq. 1. açıb, çəkib uzatmaq, dartmaq. - bağırsağı çözütüb qurudarlar. - ip çözütmək. - saqqıza istidib çözüt. - bu yoğur (xəmir) daş kimidir çözütləməz.
çuğımaq . yığmaq. cəmləmək. - torbanı boşaldıb, çuğub cibinə qoydu.
çuğul . çuğul . q avul . qovul : yalan. qoşdurum. kof. kofa. kofan. kofda. koftan. kolan. qoşu. qoşuq. qoğu. qoğuq. qovu. qovuq. kül. külük. yazğa. ittiham.
çulğamaq . çulğamaq. çuğamaq . quylamaq. (külüşmək). gömmək.
çuşqa . cışqa. cışıq. < (qısqa ) qıçqa. cıqqa . 1. cıqqış. çox kiçik, az, endək, endik, əndik. 1. biri üçün əsgidici söz olaraq da işləyir. - o gədə çuşqanın biridir. - sən qalmamışdın çuşqa !. 1. qıncan. fincan. qılplı kiçik istəkan.
çutuq . çutuğ . şutuğ . (kovtuğ: öt. oyuq). 1. kosa. kovsa. 1.qələmdan.
çürüqçuləşmək . çürükçuləşmək . qaramsarlaşmaq. qaramsırlaşmaq. qarasıqlaşmaq. qarısıqlaşmaq. qaraçlaşmaq. qaragözləşmək. qaramquluçlaşmaq. düşügünləşmək. koraçılaşmaq. koranlaşmaq. kötümsaraşmaq. kötümsərişmək. götümsərmək. qatsaqlaşmaq. pisanlaşmaq. uğursuzlaşmaq. korbaxıncmaq. oylunqaymaq. qurrqanmaq. korbaxar olmaq. qurdlanmaq. kirsinmək. kitsinmək. onmazışmaq. onmadışmaq. bəd binləşmək. bəd əndişləşmək. pesimistləşmək. mə'yuslaşmaq.
- qaramsarlaştırmaq : qaramsar edmək.
- qaramsarlıq : korbaxarlıq. qurdluluq. kirsinlik. kitsinlik. bəd binlik.
dağıl . dalığ. (dağalı. dalağı. dağqın. dalğın. dağılmış. dalığmış). 1. törtökük. müşəvvəş. 1. dalağay. yayıq. seyrək. - dalığ toxac: seyrək cəngəl, orman. - dalığ saçlı. - dalığ saqqal: kosa. - dalağay budağay : 1.çox yayqın seyrək. 1.çox müflis.
dağıl! . dalığ !. dalğın ! 1. məhv ol. 1.yayıl. 1.seyrəl. 1.səril. sərvil. savrul. saçul. 1.(sərf, xərc ol).
dağılmaq . batmaq. koralmaq. - ox başağı daşa dəğib dağıldı . - gözü dağıldı . - bu var davar inanılmaz dağıldı .
dağılmaq . dalığmaq. dalağmaq.1. ayrılmaq. bölünmək. 1. bitmək. 1. məhv olmaq. - quramlar birgün qurulur, dahgün dalığır . 1.yayılmaq. 1.seyrəlmək. 1.sərlənmək. sərvilmək. savrulmaq. saçılmaq. 1.(sərf, xərc olmaq). - əlindəki para hamısı dalığdı .
- qollar dağılıb getdilər : dal dal olub, itdilər dəğişik yönlərə getdilər.
- el içrə söz dağılmış ki. (dalığ : şayiə).
dağıt! . payla!. təqsim, tovzi' ed!.
dağıtmaq . sərpəmək. məsrəf edmək. xərcləmək. - parasın dağıtmaz gələnə görənə, saxlar biraz gələcəyə görə nə!?. -
dağyeli . quzey yeli. (soyuq)
daha ölkə görgüsüz . bir daha olkəsin görməyəcək.
dalağ . 1. dal dal, qol qol olmuş süt. çürük.1. dağıq. sökük. xəraba.
dalama . gizənək. (> gəzənə (fars)).
dalamaq . calamaq. qatmaq. qoşmaq. - uşağları dala dib otağa səsləri gəlməsin. - sənə yaramaz onla dalanasan .
dalaş dartış . çalaş çartış. çalaş çaltış . döğüş boğuş.
dalba . gərəkli.
dalbağa . çöl siçanı.
dalbaş . qarqaş. məxlut.
dalbat . cəhənnəm. - arvad değil dalbatdır .
dalbıq . dilab. dolab.
dalbışmaq . dalbışmaq. dalbaşınmaq. çalbışmaq . yalpışmaq. yelpişmək. yelpələnmək. yelkildəmək. ləpələnmək. sağ sola, aşağ yuxar qaqışmaq, vuruşmaq. - quş qanatla dalbışar , yaluq əliklə: insan əli ilə.
daldıramaq . dağılmaq. - toy dldıradı: yığva,
daldurmaq . (dala vurmaq ). boşaltmaq (# doldurmaq ). - bu yandan dolar , o yandan dalar dünya.
dalğanığ . dalğan iğ . qəşş. sər'.
dalğanış çalxanış . təlatüm.
dalğanmaq . bayılmaq. huşdan gedmək. qəşş edmək. sər' tutmaq.
((daldırmaq . dalqurtmaq . dalıqdırmaq. bayıtmaq. huşdan aparmaq. - onu vurub daldırdı .
dalğurmaq . balğurmaq . burğulmaq . bulanmaq. - könlün dalğurmasın.
dalı . hiss. dalın . həssas. dalınmaq . həssasiyət göstərmək. hiss edmək. dalıtmad . bəlli bir hissi oytmaq. ehsas vermək. dəlirtmək. təhrik edmək. dalı . hiss. dalı . hiss. dalı . hiss. dalı . hiss.
dalıc . əl işi. incəliklə işlənən iş. sənət. peşə. təxəssüs. - yumuşaq dəmir üzə dalıc qolay işlənir.
dalıq doluq . dalqın dolqun . cəzr mədd.
dalış . alıs. uzun. təvil.
dalıt . 1.ayır. at. 1. basın. saldır. soxul. 1. bas. 1. tök. - içindəkin dalıt qurtar. - 1. sox. - hər dəliyə barmağıvı dalıtma .
dalqa . ziyan. zərər.
((dalqarmaq . ziyan, zərər vermək. - onun təbizliyi kimə dalqar .
dalqamaq . dalqatmaq . 1.rədd edmək. qəbul edməmək. - yeni gələnlərin hamısın dalqatdı . 1.rəf' edmək. - bu bulğayı dalqatmaq bu qolalıqda da değil. - onun işin dalqat : aşır. 1. düşürmək. salmaq. - bu işi ətəyizdən dalqatın. - yükləri içəri dalqıt.
dalqamaq . 1.dağılmaq . - ev eşiyi dalqamış . 1.
dalqanmaq . dalqanıb bolqanmaq. acıqlanmaq.
dalqı . qəbih. eyb. ayıb. qusur.
dalqılmaq . 1.geryilmək. geri sürülmək, atılmaq, daşılmaq. dəf' olmaq. - iş dalqılmadan : 1. iş geriyə düşmədən, gecikmədən. 1. məsələ dəf' olmadan. - iş dalqıldı : iş dala doğarıldı, doğruldu, yönəldi. 1. iş dala keçərildic çəkərildi. 1. qayıtmaq. - adresim yanlışlığından atdığım kağazların hamısı dalqıldı . - atdığın ox havıya, dalqılar bir gün dalıva. - istək olmasa çin bütün, umaca varmaz, yarı yoldan dalqırar . 1. dala düşmək. - verilməz, yeyilməz malı, paslanar içi çinisin, bundan görə gündən günə dalqılar . 1. toxunub, dalınıb, taxılıb qalmaq, geri dönmək. - şəpə qayıya dalqınar, sevən sevdiyindən yanılar (aldanar). 1. qol bəndi açılmaq, boşalınmaq.
dalqımaq . qəbih saymaq. eyb, ayıb, qusur edmək. - ötlük (zəmanə) qarıtmışa, bəzək dalqımaz : yaşlı qadına bəzək ayb sayılmaz.
dalqıt . dalğıt! . dalıt!. yubat. bayut. dala, tə'xirə sal. - onun işin dalğıt. - dalğıtıt! : yubandır. bayundur. dalğıtmadan.
dalquq . 1.təqatü'. 1. tə'xir.
dallanmaq . genişlənmək. böyümək. - o nədir dallandıqca ballanar .:
dalma! . dalınma !. 1.ayrılma!. çıxma!. qopma!.1. dalığma!. dağılma!. sapma!. çaşma!. - dalığmayın birgəşin.
dalmaq . 1.(# bir nəyə girmək.- suya dalmaq ). 1. dalımaq. çanımaq . bir nədən ayrılmaq, çıxmaq. - evdən dalıb tək yaşır. 1. dağılmaq. yayılmaq. - ağızdan çıxcan elə dalınar . 1. bölmək. ayırmaq. - iki üçə dalınmaz. - beşi ikiyə dalsan, iki yarım edər. - çörəyi ikiyə dal , bir dalı mənim, bir dalı sənin.
daltırmaq . geyinmək. qeytinmək . 1.qayıtmaq. qeyitmək dala qayıtmaq. - top dəğib daldırdı . 1.pisəlmək. ardalmaq. dadrılmaq. dartığmaq. dadığmaq. dərişqəymək. dəğişmək. özgərmək. aylanmaq. pis dad tutmaq. burğulmaq. ardaşmaq. xərablaşmaq. - onun qılığı dadrımış . - bu kişi gündən günə daldırır .
dalvasa . dalıcan gözləmə.
damcırmaq . bala bala dammaq, yağmaq, axmaq, süzmək. - yağış damcırır .
damğa . tanğa. tansa. möhr. nişan.
damqalıq . 1.kiçik ovrıq, afdafa. 1. bir kişilik süfrə.
dan dan . don don . sanayın . 1.bir bir. bir bə bir. - almaları don don görüb (seçib) aldım. 1. çox aydın, sayqın, dəqiq. - görəvlərin biləsinə don don bildirdim. 1. çin çin. çil çil. - üzü don don səpgilliydi.
danıc . danıc. (tanıc . damdıc < tandıc < tanımaq) . bəlic (bəldic < bəllədən ). ??
danqıtmaq . təngitmək. dolaşdırmaq. qarışdırmaq. içindən çıxılmaza soxmaq. qatızlaşdırmaq. ğamiz, qəlizləşdirtmək.
daranmaq . darğanmaq . sığanmaq. {> şanə zədən (fars) } öz saçın daramaq.
darcıqlamaq . 1.qıtlaşmaq. sıxlışmaq. 1. azalmaq. 1. narahat olmaq.
darğuq . durğuq. tutğaq. tutanc.utanc. həya. şərm. - darğuqluq bu nədən. - durğaqdan girdi sözümün arasına. - qanmazdan durğuq gözləmə.
((darğunmaq . durğunmaq. tutğanmaq. tutanmaq.utanmaq. həya, şərm edmək. xəcil, şərmgin olmaq. - burda özgə yoxdu nədən tutğanır .
darıq . 1. (daranaraq çəkilən, toxunan). parça. qumaş. - incə darıq : hərir. 1. dar. toxuma dəzgahı.
darıqmaq . (daralmaq). tıx ıqmaq. tıx ırmaq. sıxılmaq . - yer darıqdı, tıxıqdı, sıxıqdı .
darıqmaq . daralmaq . daraymaq . darlaşmaq .
darış . köküş. kökləş. gən dar, düz əğri olmasın daraqdan keçirmə, yoxlama üçün geyimin birinci tikişi. pırob.
darıtmaq . dartdırmaq . 1.hərəkətə gətirmək. 1. tələsdirmək.
dart . > dad .
dartığ . 1.dəngük . təntük {tənyük > təngi bar (fars ) }. əriş örüş. ərşüc. nərsəni bağlama, yığma, toplama aracı. (bənd o rəsən). 1. çağrıt. çağıt. fəra xan. - bəyin dartuğun çatdırdıq.
dartılmaq . aynalmaq. özgərmək. dəğişmək. burulmaq. - keçmişə görə heç dartılmamısan, nə yumuşanıb nədə sərtimisən. - ötünlə (çağla) hər dartılar . - artış, yartış, dartış : çoxalma, əksilmə, dəğişmə.
dartış . yoxuş.
dartmaq . 1.açmaq. - dərik dartıb oyurdular: süfrə açıb əyləşdilər. 1. cəzb edmək.
dartmaq . dartmaq. sartmaq . sürtmək. çəkmək. - yarava yağu (mərhəm) dart , quyruq yaman, kəsib at.
dartmaq . pəziralıq edmək. - dartqıl qonağ gəlincə, uğra yolun gedincə.
dartmaq . tərs yöndə çəkmək. - dartu dartmaq : tərs yel əsdirmək.
dartmaq .{ darıtmaq }. 1. təhti tə'sir qərar vermək. - isti soyuqda dartılmaq . 1. aparmaq. idarə edmək. -iş dartan : iş aparan. 1. (böyük, ağır birinin gəlməsi) gəltirmək. təşrif gətirmək. 1. hərəkət edmək. - arabanı yoldan dart: qırağa çəkmək. - gedə gedə araba birdən dartıldı . - bomba düşdü, hər canlı daha dartılmadı . 1. sürmək. - yaşam dartmaq . 1. dürtmək. təpmək. soxmaq. təhrik edmək. - köhnə yaram dartılar . 1. qoğmaq. - çevrəsi dartılmış , yalnız başa dayanmış. 1. çıxartmaq. - başdan dartmaq : azdırmaq. 1. tələsmək. qoğalamaq. - çox dartma . 1. dalına, izinə düşmək. - çobanın işi davar dartmaqdır . 1. cummaq. həmlə edmək. - birdən darıtdı .1. dəlalət edmək. - bunların hammısı nəyi dartır . 1. şamil olmaq. - elə bu sizidə dartır . 1. buruşdurmaq. - işimiz qolay gedirdi, səndə biraz dart baxalım. 1. asmaq. iltizam edmək. ilzamlı olmaq. - ışığın olması, çaxundan dartılıdır. 1. yükləmək. 1. məcbur edmək. zorlamaq. - dartma : itmə. zorlama.
dartov . dərtov . tərsov . (mə'kus. varunə).
dartu . çalta. tərs. mə'kus. varunə. zidd.
dartun ortdan dartılar . tütün oddan tütülər.
daruğ . duran. axmayan. (# baruğ : axan. gedən. durmayan).
daruna . daruna . darına . həmən. dər hal.
daş kişiyə dönməz, kişi daşa dönər :
daş . 1. sın. sin . { syn sym (latin) }. ile, birlikdə. anlamında önək {together. with. united }(ingilis ). - syn onym. - syn ony. - syn thesizer. - syn chronization. - syn clinal. - sym petalous
daşa döğən başa döğən .
daşa döğ, başa yox.
daşğan . dirşən. durşan. dürüşt. domba. - dirşən gözlü: domba gözlü.
daşılmaq . özündən çıxmaq. tərsinmək. hirslənmək. əsəbilənmək.
daşımaq . 1. aparmaq.- mənim iki əlimdə evə yemək daşır .
- qarışqa daşımaqdan , qarınpa aşımaqdan (aşamaqdan) yorulmaz.
daşımaq . daşramaq .
daşıtqan . daşıtğan . nərsəni ölçüsündən aşıtan. ifrati. - bu daşıtğan sözləri yığışdır.
daşıtmaq . 1. yükləmək. - hər işin mənə daşıtdı . 1. alıb, götürüb gedmək. xərclətmək. sərf edmək. - var yoxumu daşıtdı , lütə çıxdım. - bu işin bizə qazancı yoxdur, özü gətirdiyin özü daşıtır . - mən qazandığımı o daşıtdı : apardı. xərclədi. - bu araba çox yanacağ daşıtır .
daşıtmaq . götürtmək. rahnalıq edmək. - bizi doğru yola daşıtdı .
daşıyan . köçürən. nəql edən. naqil. - su köçürən : su daşıyan.
daşqınmaq . daşqınmaq . dışqınmaq . əldən vermək.
daşlamaq . dışlamaq. bıraxmaq. ötürmək. (rəha edmək).
daşlamaq . salmaq. - qaraq daşlamaq : nəzər salmaq.
daşlamaq . salmaq. atmaq. - öz başını daşlayıb , özgə bağın güdləmə. - öz başını daşlanmış uşaq.
daşlamaq . sıxıtmaq. məhrum qılmaq.
daşlamaq . tikmək. qadamaq. - gözün daşlamış baxırdı.
daşlıq suyu saxlaşar, qumluq suyu soğraşar. .
Dostları ilə paylaş: