Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıstırmaq . 1. sıxdırmaq. - barmağın qapıya qısdırdı. 1. qarsmaq. qarsamaq. qarsatmaq. qısıtmaq. sıxışdırmaq. qısqırtmaq. qısqılamaq. qıvıqdırmaq. qıvılatmaq.

qıstısız . qısıtsız. qıstasız. kəstisiz. qismətsiz. paysız. düşmüş. düşməz. düşsüz. qıyınsız. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. qünsüz doğmuş. düşüz. düşsüz. talehsiz. tale'siz. düşərsiz. küsbəx. küsbəxt. kütbəx. korbaxt. korbəx. korba. çorba. koraq. çoraq. koran. çoran. tutusuz. tutsuz. bəd bəxt.
-((qıstısızlik: qısıtsızlıq. qıstasızlıq. kəstisizlik. qismətsizlik. paysızlıq. düşmüşlük. düşməzlik. düşsəzlik. düşsüzlük. qıyınsızlıq. qutumsuzluq. uğursuzluq. qarovlıq. qurluq. qünsüz doğuşluq. düşərsizlik. küsbəxlik. küsbəxtlik. kütbəxlik. korbaxlıq. korbəxlik. korbalıq. koraqlıq. çoraqlıq. çorbalıq. koranlıq. çoranlıq. düşüzlük. düşsüzlük. uçuğluq. tutusuzluq. tutsuzluq. talehsizlik. tale'sizlik. bəd bəxtlik.

qış qayığı . qışla. qışlıq. qış zumarı. - qışda çatdı, hələ qış qayığı görəmədik.

qış yuxusu . 1. qışda ağacların onqun, bəsi suyunun dolaşmasının durması. 1. durqunluq, yatqınlıq dönəmi. - qış yuxusuna batmış ellər, sanma oyanar ötsə uzun illər. - qış yuxusuna dalanın nəyinə gün xıxdı, gün batdı.

qiş . kiş. kis. giz. qurban. qorban. qorbağ. qobur. qubur. qoruqluq. saxlac. qubur. qoğur. qovur. qabur. qapur. oxluq. sadaq. < saxat. salat. sağdaq. ox qabı. tirkəş. tirdal. tirdan.

qış . qış qış: qış qışt: kiş kiş: kiş kişt: 1. dənizdə balıqları ağa, tora sarı kişləmək, çökələmək. köşələmək. koşalamaq. qoşalamaq. qoğamaq üçün işlədilən ortası dəlik, ipli daş. 1. tələsən. çapıtan. qopuc. qopcuğ. qopcur. qopcuruq. qoput. qoptuğ. qopdur. qopturuq. ivəcən. 1. çağın ön doğan.

qışaq . qıyşaq. ışaq. yalabıq. çalabıq. ışıldaq. 1. bir dəndən, çıpıtdan, nuxdədən ışın saçan. çıpıt. pırojektör. 1. ışıq, qıztılıq, istilik qaynağı, mənbəi.

qışal . qışlıq.

qışda balığ istəyənin, quyruğu (götü). buzda gərək.

qışda bütün qar düşdü, yazı bitik çiçək önüşdü. .

qışda qar yağadı, yazda otun çıxadı, yayda önüm saladı, .

qışə . kişə. kiçə. kiçgə. qız uşağı. - kişəni ağlatma.

qişələmək . kişələmək. kişləmək. kişəgitmək. kişələmək. dişələmək. dişgitmək. dişgətmək. dışalamaq. dışqıtmaq. dışqatmaq. qoğmaq. qoğalamaq. qovmaq. qovalamaq. qoparaqlamaq. eşiyə salmaq. ilgisin kəsmək. boşatmaq. ixrac edmək.

qişən . kişən. kiçən. (dəmir, sap bətlərinin birbirinə keçirilməsi ilə toxunan ip). zəncir.
((qişənləmək: kişənləmək. kişən salmaq. kiçənləmək. zəncirləmək.

qişənmək . kişənmək. qıçanmaq. qıçlamaq. öc almaq üçün birinin qıçndan, arxasından atıb tutmaq, burqutmaq, qıcqınmaq.

qişəntiliq . kişəndilik. kitəndilik. heyvan ağzına vurulan gəm kimi yular çeşiti. - sərt başlı heyvan kitəndiliksiz dayanmaz.

qişət . kişət. kişəti. həvalə.

qişətci . kişətci. kişətici. həvaləçi. həvalə edən.

qişətmək . kişətmək. həvalə edmək.

qışgözü . güzlə qış aylarında xuduru yetişən, yapraqları qavrularaq yeyilən bir ot.

qişi . kişi.

qişi . kişi. 1. kimsə. şəxs. fərd. insan. adam. 1. öz. zat. 1. ər. erkək. ərkək. 1. ağalı. yiyə. tutuc. qoruc. iyə. qoruc. kəsic. sahib. sahab. malik. 1. qəhrəman. - el kişisi.
- kişi toxunmazlıqları: şəxsi məsuniyyət.
- kişi yoldaşınan azar. adam tanışından zərər görər.

qişi . kişi. mürüvvətli.

qişicə . kişicə. insanca. adamca.

qışıq . qıyşıq. əkşi, qışlıq armıdı.

qışıq . qıyşıq. qınqı. qınqa. qəmiz. qımız. kütöy. gəs. əkşi. turş.

qişiləndirmək . kişiləndirmək. özləşdirmək. 1. mənləşdirmək. başlaşdırmaq. şəxsiləndirmək. 1. müşəxxəsləndirmək. təşxis edmək.

qişili . kişili. 1. kimsəlk. kimlk. tözlü. tözük. şəxsiyyətli. fərdiyyətli. 1. insanlı. adamlı. 1. özlü. 1. ərli. erkəkli. ərkəkli. 1. yiyəli. iyəli. ağalıq. sahibli. qoruclu. tutuclu. kəsicli. sahablı. malikli. mülkiyyətli. 1. qəhrəmanlı. 1. bir kişiyə yetəcək dəkli. - beş kişili qoltuğ:

qişilik . qursaq. qorsaq. qeyrət.

qişiliq səs . kişilik səs: bağırma. bağırtı. çığırtı. - bəsdi daha, kişilik səsmi çıxartma.

qişiliq . kişilik. 1. kimsəlik. kimlik. şəxsiyyət. fərdiyyət. 1. insanlıq. insaniyyət. adamlıq. 1. özlük. 1. ərlik. erkəklik. ərkəklik. 1. ağalıq. yiyəlik. iyəlik. qorucluq. tutuğluq. tutluq. kəsilik. sahiblik. sahablıq. malikiyyət. mülkiyyət. 1. qəhrəmanlıq. 1. bir kişiyə yetəcək dək. - beş kişilik.

qişiliq . kişilik. çəkilik. çəkşilik. girilik. qonağ geyimi. törəl geyimi. salıq. rəsmi geyim. kotşalvar. xotşalvar. kastum.

qişiliqsiz . kişiliksiz. kəsiliksiz. 1. kimsəliksiz. kimliksiz. şəxsiyyətsiz. fərdiyyətsiz. 1. insanlıqsiz. insaniyyətsiz. adamlıqsız. 1. özlüksüz. 1. ərliksiz. erkəkliksiz. ərkəkliksiz. 1. ağalıqsız. yiyəliksiz. iyəliksiz. tutuğsuzluq. tutsuzluq. qoruluqsuz. sahibliksız. sahablıqsız. malikiyyətsiz. mülkiyyətsiz. 1. qəhrəmanlıqsız.

qışına . qışda. - qışına heç bir yerə gedmədik.

qişioqlu . kişioğlu. 1. kişi. təkin. köklü. arın, soylu, salğar, kibar kimsə. 1. bəni adəm. ibnül bəşər.

qışıyaq . qıyşayıq. əkşi, ipanaha oxşar ot.

qişiyə gedmək . evlənmək.

qışqıl . qıçqıl. yağ, bal kimi yeyəcəklərin qoyulduğu tənikə qutu.

qışqılamaq . tırıqlamaq. sıçıb batırmaq.

qışqıraq . gənclərin hay küylü toyu, əğləncəsi, toplantısı, şənliyi.

qişqirmək . kişgirmək. qışqırmaq. fışqırmaq. saldırmaq.

qışqırtmaq . qıçqırtmaq. (qıç: geri). 1. geri çevirmək. 1. dalı qoymaq. 1. dalı çağırmaq.

qışqırtmaq . qışqırtmaq. 1. qaşqurtmaq. qaçqurtmaq. quşqurtmaq. təhrik edmək. 1. qaşqurtmaq. qaçqurtmaq. ürkütmək. yıldırtmaq. 1. hirslətmək. əsəblətmək.

qişqit . keçgit. iki ucu biz yasanmış qazma. - kişgitlə yerkökü, çuğunr, kəngər çıxarılır.

qişqit . kişgit. keşgit. geşgit. geçgit. deşgit. eşgit. dəlgit. yeri eşmək, dəmək, qacmaq üçün. bir, yaxud iki başı şiş kəsilmiş ağac.

qışla . qıçla. ağıl. güm. güğüm. güvüm. gövüm. kovşan. koşan. kovşana. koşana. kovşara. koşara.

qışla . qıçla. padiqan. bir yığının, toplumun barınaq, duraq yeri.

qışlaq . köy. kət. kənd. rusta.

qışlaq_. . kət. kənd. deh.

qışlaqçı . qışdaqçı. sürəkli, dəvamlı, həmməşə, tutşı qışlaqda otraq edən.

qışlamaq . 1. qışalamaq. kişələmək. kişləmək. ''kiş kiş'' demək. 1. qışalamaq. kişələmək. kişləmək. ürkütmək. 1. dışlamaq. dışalamaq. qoğmaq. qovmaq. qoğalamaq. qoğaraqlamaq. qovalamaq. qovalamaq. qovaraqlamaq. qavaraqlamaq. qoparaqlamaq. 1. qış gəlmək. qış olmaq. - bilməm nədən, yaşam yazım böylə erkən qışladı. - çox gecikdin, sən gələli qışladı. 1. (qıç: geri). artdanmaq. dalı qalmaq. 1. geri oturmaq. dalı durmaq. 1. üstələmə, müsəllət olma, istila işin yapmaq.

qışlamaq . qışdalmaq. qışdamaq. kişləmək. kiştəmək. kiştələmək. qırsdamaq. qırsdalamaq. ağacların quru dalların ayıqlamaq.

qışlatınmaq . 1. kişlətinmək. kişələtinmək. ürkütünmək. ürkütdürünmək. 1. dışlatınmaq. qoğdurunmaq. qovdurrunmaq. qoğalatınmaq. qovalatınmaq. 1. qış gərəclərinə quşatınmaq, mücəhhəz edinmək. qışı bir yerdə keçirməsini sağlatınmaq. 1. (qıç: geri). artdatınmaq. dalı qoyoulmaq. 1. geri oturtunmaq. dalı durdutunmaq, durqutunmaq. 1. sınqırılmaq. sındırılmaq. sınıclanmaq. sınqıtılmaq. sınılmaq. sınğınılmaq. şikəstə, həzimətə, mühəzimliyə uğratınmaq. 1. üstələnğmək. üstələnmək. üstələnilmək. müsəllət olunmaq. istila altına alınmaq.

qışlatmaq . 1. qışalatmaq. kişələtmək. kişlətmək. ''kiş kiş'' editmək. 1. qışalamaq. kişələmək. kişləmək. ürkütdürtmək. 1. dışlatmaq. dışalatmaq. qoğdurmaq. qovdurmaq. qoğalatmaq. qovalatmaq. 1. qış gərəclərinə quşatmaq, mücəhhəz edmək. qışı bir yerdə keçirməsini sağlamaq. - bilməm nədən, yaşam yazım böylə erkən qışladı. 1. (qıç: geri). artdamaq. dalı qoymaq. 1. geri oturtmaq. dalı durdurtmaq, durqurtmaq. 1. üstələmək. müsəllət olmaq.

qışlayan . qışlac. köçəri. - qışlac quşlar. - qışlac ellər.

qişləmək . kişləmək. kişəmək. kişlətmək. çəkləmək. çəklətmək. ilərlətmək. önərtmək. önə itmək. - bu bir güc işidi, ama gəncləri yaxcı. kişlətdi.

qışlıq . 1. qışla bağlı, özəlliyi olan. - qışlıq geyim. 1. qışın oturulan yer. - qışlıq oda. - qışlıq yurd: qışlaq. - qışlıq saray. 1. (qıç: geri). artlıq. dallıq. gerilik. əqəbmandəgi. 1. geri oturma, dalı durma durumu. sınışlıq. sınıclıq. sınıqlıq. sınılıq. sınlıq. çoturluq. çökütlük. astılıq. astuşluq. sınğınlıq. şikəstlik. həzimət. mühazimlik. 1. üstələnmişlik. müsəllət olunmuş, istila yapınmışlıq.

qışlıq . çox soğuqluq, soyuqluq. 1. çox qanısoyuqluq olan. buzbaltalıq.

qıt. - qıta qoya qoya topar (yığın). qılqı.

qıtıl . 1. bulama. ağızdan pişirilən yemək. 1. barama, ipək qurduna verilən doğranmış, yapraqsız tut odunu. 1.quru yapraq. xəzəl. 1.mitil yoraqan. üzsüz yoraqan. 1. qıdıl. xıdıl. torun. qardaşoğlu. qardaşqızı. bacoğlu. bacıqızı. 1.kitil. kiçik, incə dal, çubuğ. 1. kitil. nərsənin sağlığın, möhkəmliyin çoxaltmaq üçün qoyulan içüz. mitil. yatağan. asdar.
- qıtıl qıtıl: qətil qətil: qətrə qətrə. damır damır. damcı damcı. az az. qımcıq qımcıq. qımıq qımıq. qındıq qındıq. qıncıq qıncıq. qınca qınca.
- qıdıl qıdıl: cocuq yeriməsi.

qıtım . qırım. 1. qırıçov. beşdaş oyunu. 1. corab, qalı ilməyi. 1. qıtımıq. qıntıman. kiməz. kəməz. biraz. kiçi parça. - kiməz yaxınlaşıb iyi gördü. 1.qıtam. qıtımıq. qıtalaq. qıtamıq. qıram. kiçik uşaq. kiçik kişi. 1.qıtmı. qırmı. qısım. qısmı. qırt. qırıt. qıst. qısıt. təqsit. - qıtım qıtım qıtmı qıtmı. qığım qığım. qırım qırım. qırmı qırmı. qısım qısım. qısmı qısmı. qırt qırt. qıst qıst. -qısıt qısıt. təqsitlə. əqsatla.
- qıtım qıtım: azar azar.

qıtını . qıtın. qıtnı. qıtımı. qıtım. qıtmı. qısımı. qısmı. qısım. qırımı. qırım. qırmı. qını. qımı. qıqıl. qığıl. qığın. qığım. qığıt. qığıs. qığır. qıtı. qısı. qıtı. 1. az. qımıcıq. qımıq. qındıq. qıttır. qıttıq. qırtıq. qır. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. xırda. 1. qatı. ağır. yavaş. mülayim.

qıtır . 1. patlamış, açılmış qarqıdalı dənəsi. 1. püf, boş, yalan, uydurma, oranlama, palavra olan. 1. xıdır. bala çillənin son yeddisi, həfdəsi. - xıdır girdi, qış girdi, xıdır çıxdı, qış çıxdı. - xıdırın üçü gəl. 1. xıdır. xızır. çərəz. acil. 1.kəl xəsdəliyi.
- qıtıra atmaq: qıtıra almaq: alaylatmaq. şuxluğa tutmaq, çevirmək. - qıtır atmaq: yalanlamaq. yalan söyləmək, satmaq.

qıtışqın . qımışqın. qıbışqın. qırışqın. çıpışqın. çalışqın çapışqın. çabalı. qımzıtlı. qımzatlı. təpəşgin. təprəşgin. tərpəşgin. təpəli. təprəli. tərpəli. hərəkətli.

qitişmək . kitişmək. kipişmək. köznüşmək. qornuşmaq. qoşnaşmaq. qoşamaq. qoşaşmaq. qonucmaq. qoncmaq. qocmaq. qucmaq. gürdəşmək. cürdəşmək. cütləşmək. kitləşmək.

qıtıt . qırıt. tikə. parça. çənət. - bir qıtıt çörək.

qıtıtmaq . qırıtmaq. tikələmək. parçalamaq. çənətləmək. -çörəyi qırıt.

qıtıy . qıyıt. qoğuş. yolağ. keçit. geçit. çapa. aralıq. rah ro. rah rov. koridor.

qitiz . kitiz. kitz. 1. kətiz. çınqıl. çanqıl. 1. kəriz. çərəz. 1. kitiş. taxıl sapları yığını, bağlamı.

qitqələ . kitkələ. kitgələ. kilkələ. bunaq. başı bulanıq, həçəlli, dinc olmayan kimsə.

qıtqımıl . qıyqımıl. bəlli bəlirsiz. qurum kimi. xiyal kimi.

qıtqına . qışqına. qıvraq. qıv. incik. balaca cocuq.

qıtqırış . qırqıtış. içaçış. açlayış. ayqırış. təcziyə. təcziyə edmə. parçayış. parça parça edmə.
(təqti' edmə).

qıtqırmaq . qırqıtmaq. içaçlamaq. açıqlamaq. ayqırlamaq. təcziyə edmək. parça parça edmək. parçalamaq.
təqti' edmə.

qitqızmaq . gitqızmaq. birdən atılmaq, hobbanmaq.

qıtqüt . qıtgüt. qısgüt. qıtgüdə. qısgüdə. qıysat. qıstac. qıt görüşlü. tənikgöz. təng çəşm. kutah bin. kutah nəzər. xord əndiş.

qıtlama . qırtlama. 1. azaltma. 1. nərsənin qıyıq qıyıq, bala bala sürməsi, dolanması, keçinməsi. 1. ısırma. dişləmə.

qıtlayıq . girlas. kiraz.

qitlə . - kitlə ilətişimi: ortaq savıc. ort savıc. yurd savıc. bolduğ savıc. elsorac. xalq xəbərləşməsi. imumi xəbər rəsani.

qitlə . kitlə. çiğlə. qarda yerirkən batmamaq üçün ayaqqabı üstündən geyilən, altı ip hörüklü başmaq.

qitliq . kitlik. kittik. 1. geyim. 1. uşağın iç geyimi. 1. sırtıq. sırmıq. (sırta qoyulan tikə). at yəhərinə qoyulan keçə.

qıtman . qıtıman. qıtmanı. qırman. qırıman. qırmanı. çağından, sürəsindən öncə doğan, atan.

qitmə . kitmə. çitmə. çit. 1. qorxuluq. qoruqluq. qoruqcaq. qoruqdaq. qorq. avlu, yük arabası qıraqlarına vurulan çəpər çubuğu, qazığı (yoğun çivi, mıx, çubuq). 1. çubuğ. sapıq. çataq. ox. qələmə.

qitmən . kitmən. kitman. qırman. güz çəməni. güzdə biçilən ot.

qıtmırlanmaq . qısmırlanmaq. atracınmaq. tutasınmaq. tutaşınmaq. tutmacası, inadı tutmaq.

qıtorıq . bulqurdan, düğüdən pişirilən yağsız pilov.

qıtramaq . kəsmək. qət' edmək.

qıtranmaq . durmaq. geri durmaq. qırağ çəkilmək. münsərif olmaq. imtina' edmək. imsak edmək. - o gəlməkdən qırtandı. - bilməm niyə qırtranır:.

qitrəmək . kitrəmək. təkitmək. tikitmək. tikdəmək. 1. vurmaq. urqamaq. çalmaq. çalqamaq. 1. qarşısındakına qızdığın, darıldığın bəlirtmək. 1.

qitriq . kitrik. kirtik. çitrik. çirtik. 1. qalıda, çəkmədə (nəqqaşıda). ortanı çəpərləyən, çevrələyən neçə sıralı qırağlıq, kənarə. 1. qırtıq. qıtrıq. çırtıq. çıtrıq. kiçik parça, tikə.

qitril . kitril. kirtil. çitril. çirtil. hörülü dallardan qurulan qapan, duzaq, tələ, güdaz.

qits . kits. kitlə. nərsənin sıxı toplantısı. xərmən. - qar kitsi. - pitik kitsi. - taxıl kitsi.

qittan . kitdan. kitban. kitpan. böyük sandıq.

qıttəpə . nərsənin ən yükəsək yeri, zirvəsi.

qittit . kittit. kittir. kirtit. kirtir. girtit. girtir. yağsız yoğurt.

qıttuq . qıtduq. qırtuq. (# quttuq. qutluq: bolsalıq. bolsaqlıq. avunluq. avuşluq. onanlıq. onaşlıq. toxaşlıq. toxnaşlıq. onaşlıq. qanıqlıq. yarşınlıq. yarışlıq. razılıq. riza'). qanmazlıq. qanıqmazlıq. kütəzlik. kotazlıq. qıtamazlıq. qıtmazlıq. qıtanazlıq. qıtnazlıq. qıvrışmazlıq. qıyrışmazlıq. qıyışmazlıq. qınarı. qınarlıq. qınaylıq. qınayış. koramazlıq. körəməzlik. çoramazlıq. çörəməzlik. bolsamazlıq. avunmazlıq. avuşmazlıq. onanmazlıq. onaşmazlıq. toxaşmazlıq. toxlaşmazlıq. onaşmazlıq. qanıqmazlıq. çalbağırlıq. yartmazlıq. yarşımazlıq. yarışmazlıq. na razılıq.
- qıttuq qatmaq: qıtduq qatmaq: qırtuq qatmaq: qanmazlıq, qanıqmazlıq, na razılıq salmaq.

qiv . giv. qıv. giy. qıy. gey. 1. nərsədə qıraqlıq. 1. qıyı. herə. 1. eyvan. sərən. kitət. tikət. güləngər. güləngəriş. genəlgər. genəlgəriş. qünçadır. qünçardaq. günlük. güncək. günəşlik. balkon. 1. geyv. geyəv. ciğ. cik. yuğ. boyunduruq. - öküz boynuna keçirdi givi, yardım ola, iti saban, açar yaxcı ivi.

qıv . qıy. 1. qıya. qıyha. qıyıltı. cığ. çığırtı. bağırtı. fəryad. 1. nərsənin olqun, qoyasa, yetgin çağı.

qıvam . qıtam. cıtam. cıdam. tıxam. qıvan. qıtan. cıtan. cıdan. tıxan. qıvanc. qıtanc. cıtanc. cıtanc. tıxanc. 1. qoyuluq. qilzət. 1. olqunluq. qoyasalıq. 1. təməl. timəl. qur. qor. dayanaq. 1. qıvanc. güvənc. qıvac. güvəc. sevinc. sevinmə. mutluluq. qutluluq. gönənik. gönənlik. günənik. günənlik. nəşə'. 1. quru. kötəl. qanıt. tanıt. salıq. salqıt. dəlil. uçur. üçün. için. idən. edən. dən. (ötür. cəhət). kəsənə. quru. kötəl. qanıt. tanıt. dəlil. sibut.
qılab qıbal. güdü. nədən. kötəl. quru. qanıt. tanıt. bulac. bulabac. yarar. səbəb. dəlil. - nə qılabdan dolayı gəldin. - bu dolabın, çərxin işinə qılab arama. qızmaca kötəllik. qanıtlıq. tanıtlıq. salıqlıq. salqıtlıq. dəlillik. - genə onun qızmacası tutubdu.
qərə. gərə. kərə. geçə. keçə. güdü. nədən. kötəl. quru. qanıt. qanı. tanıt. sürgüt. oyuq. oğur. öğür. oyur. ilət. illət. dəlil.
görək. quru. düzəc. nədən. yarar. səbəb. kötəl. illət. qanıt. tanıt. dəlil. görək. gərək. gərəkmə.
ilət. kötəl. qanıt. tanıt. dəlil. quru. bürhan. - kəsin ilət: bürhani qate'.
qıvamlıq: dəlalət.
qənəzinə: gənəzinə. genəzinə. 1. nədənsiz. bulacsız. bulabacsız. səbəbsiz. qurusuz. kötəlsiz. qanıtsız. tanıtsız. dəlilsiz. qurudan quruya. - bəs onun qonağ gəlməməsi genəzinə değilmiş.
qərtələmək: gərtələmək. girtələmək. salqıtmaq. salıtmaq. quru, kötəl, qanıt, tanıt, dəlil, sibut gətirmək.
((qulp çəkmək: qulp qoymaq: qulp qondarmaq: qulp taxmaq: salqıtlatmaq. saldalamaq. bahana, üzr, kötəl, qanıt, tanıt, dəlil yonmaq.
olumlatma oyumlatma. sağlatma. dayaqlatma. qoyulatma. qanıtlatma. yapıtlama. kəsgitləmə. qəvilətmə. dəlillətmə. əsaslatma.
olumlu. oyumlu. sağlam. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. qoyulu. qanıtlı. yapıcı. kəsin. qəvi. dəlilli. əsaslı. - olumlu söz danışın. - olumlu qanıtlar verəmmədilər.

qıvam . qıvat. qıvıt. qəvam. kitəm. çitəm. cıdam. qıvıqlıq. qoyuluq. qoyuqluq. quyuluq. quyuqluq. olqum. olqam. onqum. onqam. durquluq. qilzət. qəlizlik.
- qıvamlıq . qıvatlıq. qıvıtlıq. qəvamlıq. kitəmlik. çitəmlik. cıdamlıq. olqumluq. olqamlıq. onqumluq. onqamlıq.

qıvamlanmaq . qıtamlanmaq. cıtamlanmaq. cıdamlanmaq. tıxamlanmaq. qıvancamaq. qıtancamaq. cıtancamaq. cıtancamaq. tıxancamaq. qıvama gəlmək. 1. qoyulanmaq. 1. uyqunalmaq. uyqanılmaq onqatınmaq. doğratınmaq. 1. olqunlanmaq. qoyasalmaq.

qıvanmaq . qıvnıqmaq. qıvlanmaq. qıynıqmaq. 1-

qıvatmaq . ititmək. çapdırmaq. yeyin sürmək.

qıvatmaq . ititmək. qısqırtmaq. quşqurtmaq. kişgitmək. keşgitmək.

qıvatmaq . qutlamaq. sayqamaq. sayqalamaq. təbrikləmək. mübarəkləmək.

qıvıcı . qıvcı. qıyçı. qıyıçı. qoğucu. 1. çavuş. öndə gedib qalabalığın arasından yol açan. 1. çavuş. öndər. yolçu. yolağçı. qılavuz. kosaman. kösəmən. gözəmən. yol göstərən. qocaş. 1. qağırçı. toplum ovlarında heyvanları yuvasından çıxarma üçün haylıyan görəvçi, boruçu, şeypurçu. 1. toylarda, şənliklərdə od qırağına yığışan kimsələri oddan aralayan görəvli. - odun başına toplanmışlar, qıvıcı hardadır.

qıvıcıq . süt qaynadılan qabın içinə yapışan incə qazmaq.

qiviq . givix. - bağlamış giviş çörəyi, verməz yoxsula, versə partlar ürəyi.

qıvıl . - qıvıl qıvıl. 1. (yel əsməsi). ılıq ılıq. həlim həlim. 1. mışıl mışıl yatma. 1. (tökülmək, düşüb ölmək, titrəmək üçün). sapır sapır. kütül kütül. birdənirə, ard arda oluşan nərsə. - toyuqlarda qıran var, qıvıl qıvıl ölürlər. 1. qalabalıq. basqalıq. 1. qaynaşma. canlılıq. 1. durmadan. xarıl xarıl. carıl carıl.

qıvıl . qurutulmuş yemiş, yemək.

qıvılanmaq . qıvrılanmaq. 1. oynbazlıq, ədabazlıq, komiklik edib güldürmək. 1. qıvıldamaq. qırıldamaq. qırvıldamaq. qıldırdamaq. qırıtlanmaq. qırıtlamaq. qıvıtlamaq. qıvıtmaq. qırcanmaq. yançağın ynataraq, salına salına, sallana sallana yerimək.

qıvılcıq . qırılcıq. içi, can, qoş, ruh sıxıntısı, qızlacı, qıslacı, qıylacı. - qıvılcıqsız kimsə aradıda tapanmadı.

qıvılcım . qurutulmuş heyvan tərsik, təzək.

qıvıllanmaq . qıfıllanmaq. qılıvlanmaq. çəki düzən verinmək. süslənmək.
- qıvıllamaq: qıfıllamaq. qılıvlamaq.

qıvıltı . qıvırtı. qıfıltı. qılıvtı. qıpıltı. qıpırtı. qımırtı. qımıltı. pıtırtı. 1. qarava. sıvıltı. sivilti. çıpıtlıq. qopucluq. qopcuğuq. qopcuruq. qopcurluq. qoputluq. qoptuğuq. qopturuq. qopdurluq. ivəcənlik. çapıtlıq. tələsiklik. talaş. çalaş. qızdırbas. qısdırbas. - ondan tez canlıq, qıvıltı əksik olmaz. 1. sinsici, incidən davranış, oluş.

qıvıramaq . qıfıramaq. qırıvamaq. nərsəni budamaq, didmək, yencmək, parçalamaq, kəsmək. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq.

qıvırcan . qıfırcan. qırıvcan. qırıqcan. qırıvan. qırıqan. qırıcan. sarqın, yoluğan kəsəl.

qıvırcıq . qıvırlıq. qıvrışıq. 1. iki barmaq ənində, bir darış uzunluğunda (boyunda). yapraqları olan ot çeşiti. 1. sığırçın quşu. 1.
- qıvırcıq qaranlıq: axşamla yatsı (yatma çağı). arası alaca qaranlıq.

qıvırma . qıvratma. qıvrım. 1. saraylı da deyilən dadlı çeşiti. 1. səğəsi bükülərək çağından öncə yeişən qarpız, qoğun. - qıvratma yemiş dadsız olur.

qıvırmaq . 1. qıvcınmaq. qıvdınmaq. qaçınmaq. yan çevirmək. yan cızmaq. 1. uydurmaq. oranlamaq. yalan söyləmək. 1. caymaq. çaşmaq. yazmaq. 1. üstəsindən, tanğından, həqqindən gəlmək. onurmaq. başarmaq. bəcərmək. başa çıxmaq. 1. qıynaşmaq. qımıldamaq. qılçatmaq. qoyqalmaq. oynamaq. 1. qalçaların, götün oynatmaq. 1. dalqalatmaq. 1. qırağlamaq. qırağın qatlamaq. 1. qatlamaq. qırmaq. 1. büküb qat qat edmək. 1. çevirmək. bükmək. - yönün qıvırmaq.