Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıvırmaq . qıvıtmaq. qıyındırmaq. qıypalamaq. qıypıtmaq. qırsalamaq. qırslamaq. qaytarmaq. aşırmaq. çalmaq.

qıvırtmaq . qayta, təkrar soruşmaq. - qoca qarı bir söz eşitcəyinə qıvırdırlar.

qıvış yavış . ağız sulanaraq. yapıcla. yapınla. yapışla. dadla. ləzzətlə. - çörəyin yedi qalxdı.

qıvış . qıvış qıvış edmək. qıvışdamaq. qıvışmaq. dincsizcə o yan bu yana bükülmək. qıvrışmaq. yaramazlıq edmək. yerində durmamaq.

qıvıtmaq . 1. qıyıqtamaq. qıyıqlatmaq. qıyıq edmək. qıyadalamaq. qıyalamaq. qıyqaşlamaq. qıyqaştırmaq. qıyıqlamaq. qıynaştırmaq. qapını kipləməyib yarı qapalı, az açıq, aralıqlı bıraxmaq. az açmaq. nərsəni nərsədən aralı bıraxmaq. 1. yanın, qırağın çəkmək. əldən qoymaq. yellənmək. osdurmaq. qaz çıxarmaq.

qıvız . kıvız. kövüz. köfül. kövül. yüngül. yengil. yeğni. yeğnic. yeğniş. yenği. yenğic. yenğiş. kavazaq. kağazaq.

qıvqaşmaq . qırqaşmaq. qıyqaşmaq. alıqlı almaq. - qapını örtmüşdüm, yel çalıb qıvqaşıb.

qıvqıc . qıvğıc. qıyğıc. qırğıc. kəsici arac.

qıvlamaq . 1. qısqırtmaq. qışqırtmaq. quşqurtmaq. qoşqurtmaq. kişgitmək. keşgitmək. istəkləndirmək. sevikləndirmək. sevgiləndirmək. sürgütmək. qoğutmaq. qoğdurmaq. soxutmaq. soxdurmaq. sevq edmək. 1. qıylamaq. qıyalamaq. qıyhalamaq. qıy vurmaq. qıs vurmaq cığlamaq. cığalamaq. gurultulu bağırmaq.

qıvlamaq . qıflamaq. qırlamaq. taxıl başağın qoparmaq.

qıvlı . qıflı. qılvı. qıcılı. 1. oynaq. şımarıq. - bu cocuq böyüyüncə çox qıvlı olacaq. 1. qıvılı. qılıvlı. qılcıflı. qılcıfırlı. qıldamlı. qıncıflı. qıncıfırlı. qındamlı. gildamlı. süslü. - bu qız çox qılvı biri. 1. qıvcıv. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. zirək. zirəng. iti. oxarlı. qılav. qılac. ötəbas. ütəbas. hızlı. 1. tələsən. çapıtan. 1. istəkli. talib.

qıvracıq . qırvacıq. çapıqda qolay.

qıvraq . qırvaq. 1. qayanıqsız. dirəşməz. 1. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qızıl. kötəl. kötəlli. qurt. gürt. canlı. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qozqa. qoyac. quyac. quyac. quytac. qızıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. bətər. - bağlının bağı çox qıvraq bağlanmış, açılmır. 1. ivəcən. qopuc. qopcuğ. qopcur. qopcuruq. gürək. gürrək. gürlək. guraq. gurraq. gurlaq. qıvraq. qıvırcan. qıvırqan. tezik. tələscən. tələscan. tələsən. təlsən. çapsıq. çaprıq. yeyin iş yapan. acil. 1. qıvran. qıyvaq. qıyvan. qayın. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. qıyqımlı. göztağ. gözbağ. yaxışıqlı. yaraşıqlı. göstərişli. güpərim. çıtma. çıtım. darat. daraş. şik. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. xoşca. qurquma. qurquru. qıpı. - qıyvaq xanımcıq. 1. yerli yerində durmayan. qıpcıq. qırpcıq. qımılıc. qımılcıq. cılız. cılbız. oynaq. şuluğ. 1. tülbənd. sarqı. qurcuq. qorcuq. əmmamə. 1. qıvratma. qıvrız. incə ipdən, ipəkdən toxunmuş gənəbol başörtüsü, köynək. 1. tor. 1. artığına dartıq, gərgin, çəkik, əğrik, bükük, eşik, əğrilmiş bükülmüş, eşilmiş. - bu qıvraq ipi hardan tapdın. - qıvraq ipi işləmək çoxda qolay değil. i 1. qadınların çöldə, qırda gəzinirkən geydikləri yüngül üstlük. 1. axıcı. işlək. səlis. - sözüzün qıvraq, açıq anlamı nədir. 1. düzənli. dərli toplu. qılıclı. qılqıclı. qılğıclı. qılfıclı. qılınclı. qılqınclı. qılışlı. qılqışlı. səlqəli. 1. acar. canlı. qımzıtlı. qımzatlı. təpirik. təprik. atıq. hərəkətli.
- qıvraq darı: incə dənəli, iyi patlayan qarqıdalı çeşiti.
- qıvraq ol: qıvır!. qıvırt!. tələs. çapıt!. tez ol.
- qıvraq buğda: qırvaq buğda: yazın əkilib güzün dərilən buğda.

qıvraqtırmaq . qıvrıtdırmaq. qıvrıqdırmaq. qıvatdırmaq. qıvnıtdırmaq. qıvlatdırmaq. qıynıtdırmaq. 1. bir nərsəni güclə ilərlətmək. 1. girvəndirmək. girdədirmək. girvənləndirmək. girdələndirmək. lülələtdirmək. 1. güvəndirmək. hərləndirmək. sevindirmək. mutlandırmaq. mutlandırtmaq. qutlandırmaq. qutlandırtmaq. dadlandırmaq. yapıclatmaq. yapınlatmaq. yapışlatmaq. kefləndirmək. ləzzətləndirmək. sapayıtmaq. sapandırmaq. sapalandırmaq. neşələndirmək. 1. canlandırıtmaq. itindiritmək. yeyinləndirmək. çapqıtıtmaq. çapıttırmaq. 1. çəkitdirtmək. daratdırmaq. yapışqatırtmaq. təngititmək. - bu geyim sənə çox gən olursa qıvraqtır. 1. kirgititmək. kitgititmək. darıtıtmaq. gücəndirtmək. gücürrətmək. güclətirmək. qıysatmaq. qıstatmaq. qıldırtmaq. qılındırtmaq. basdırtmaq. soxdurtmaq. çapdanıtmaq. təpdirtmək. məcbur etdirmək. 1. güvəndiritmək. güvgəndiritmək. arxalandırtmaq. dayandırtmaq. kölgələndirtmək. korqalatmaq. korqayıtmaq. geçindiritmək. çatqıtmaq. himayətinə aldırmaq.

qıvralıq . itilik. oran. orantı. oxarlıq. çaplıq. çapalıq. çapıqlıq. çapuqluq. çabuqluq.

qıvralıq . qıvrama. 1. qıvraçıq. kəsərlik. itilik. oxarlıq. çaplıq. çapalıq. çapıqlıq. çapuqluq. çabuqluq. 1. halı yaxcı olan. - necəsiz?. : - qıvraq. sağolun. - qıvraqmısız: sağolun.

qıvramaq . 1. yığ yığışdırmaq. cəm cürləmək. kəpələmək. 1. qıvşamaq. iti, çapıq gedmək, yerimək, davranmaq. - qıvra!: itil. əkil. atdan. atıl. atqın. çəkil. rədd ol. dəf ol. 1. artığına çəkilmək, gərginmək. 1. ləhləmək. yük altında əzilmək, üfləmək püfləmək, solumaq. 1. qıvraltmaq. bükmək. əğmək. əğirmək. əyirmək. evirmək. - ip qıvrama cəhrəsi.

qıvranc . qıvrınc. qıvanc. qıvnıc. qıvnıc. qıvlanc. qıvlac. qıvlaş. qıynıq. 1. sevinc. 1. qıvan. kavan. kovan. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. şaşa. şaşqın. çaşa. çaşqın.

qıvranqa . qıvranka. qırvanka. kirvanka. kilvanka. gilvanka. qıyaq. qıya. qıraq. qıra. qəyə. ağırlıq ölçəklər. salmıq. saldım. saldam. vəznə. - bu baqqalın qıvrankaları əksikdir.

qıvranmaq . qıvrılmaq. qıvanmaq. qıvnıqmaq. qıvlanmaq. qıynıqmaq. 1. ələ keçirmək üçün uğraşmaq. - qonşu bu tarlanı almaq üçün qıvrılır. 1. ağır acı duymaq. 1. çevrənmək. çörəklənmək. dövrələnmək. çəmbərinmək. dönəlmək. dolalmaq. 1. burqalanmaq. girvələnmək. girdələnmək. lülələnmək. 1. canlanmaq. itinmək. yeyinlənmək. çapqınmaq. 1. çəkilmək. daralmaq. qıysanmaq. qıstanmaq. yapışqanmaq. tənginmək. - parça var yuğulursa qıvranır. 1. güvənmək. hərlənmək. hallanmaq. sevinmək. kovzamaq. mutlanmaq. qutlanmaq. dadlanmaq. yapıclanmaq. yapınlanmaq. yapışlanmaq. keflənmək. ləzzətlənmək. neşələnmək. 1. kirginmək. kitginmək. kirgimək. kitgimək. darınmaq. gücənmək. qırcıqmaq. gücürrənmək. qılınmaq. qıldınmaq. basınmaq. soxunmaq. çapdanmaq. təpinmək. məcbur olmaq. qıvlanmaq. qıynıqmaq. məsrur, şad olmaq. 1. sevinmək. kovzamaq. 1. öpünmək. qopunmaq. böbürlənmək. övünmək. öğünmək. oyuqlanmaq. köklənmək. kökənmək. şişinmək. koskoslanmaq. qobanmaq. qopanmaq. ullanmaq. ulqanmaq. 1. iş görməyə özənmək, istənmək, əğbət göstərmək. canla başla qurçanmaq. çabalamaq. qurtlanmaq. gürtlənmək. təpələnmək. zirək, çalaq davranmaq. 1. kirginmək. kitginmək. darınmaq. gücənmək. qırcıqmaq. gücürrənmək. məcbur olmaq.
((qıvranı: qıvrılı. qıvanı. qıvnayı. qıvlanı. qıynayı. 1. sevinərək. 1. sərəfraz.
((qıvranış: qıvrılış. qıvrılım. qıvanış. qıvnayış. qıvlanış. qıylanış. qıynayış. qıyrılış. qıyrılım. 1. buralış. buranış. burcalış. burcanış. piçiş.

qıvraşıq . 1. qıvraşıl. 1. sarmaşıq. dolaşıq. birbirinə sarılmış. - sarmaşıq öylə ağacla qıvraşıq ki, kəsmədən aralanmaz.

qıvraşmaq . qıvıl (qıvıc. qıvıl. toğalaq. toğlaq. tuttovlaq. toğlaqsı. hələzon). kimi birbirinə sarılmaq. - iki ilan birbirinə qıvraşdılar.

qıvratmaq . qıvrıtmaq. qıvatmaq. qıvnıtmaq. qıvlatmaq. qıynıtmaq. 1. tel kimilər qatlayıb bükmək. burmaq. tovlamaq. çağlamaq. çağlatmaq. tavlamaq. - toxuma iplərin qıvratmaq gərək. 1. ağır acı duydutmaq. 1. çevrətmək. çörəklətmək. dövrələtmək. çəmbəritmək. dönətmək. dolatmaq. 1. çevirmək. 1. ititmək. yeyinlətmək. tələsdirmək. çapıtdırmaq. qoparaqlatmaq. 1. girvələtmək. girdələtmək. lülələtmək. 1. qıysatmaq. qıstatmaq. çəkitmək. daratmaq. sıxaltmaq. sıxlatmaq. yapışqatmaq. təngitmək. - paltar var bir əl yusan qıvranır. 1. güvətmək. hərlətmək. sevitmək. mutlatmaq. qutlatmaq. dadlatmaq. keflətmək. ləzzətlətmək. neşələtmək. 1. ivləndirmək. canlandırmaq. itindirmək. yeyinlətmək. çapqıtmaq. çapıtmaq. hızlandırmaq. qızlandırmaq. tezindirmək. 1. qıysatmaq. qıstatmaq. çəkditmək. daratmaq. yapışqatmaq. təngitmək. - bu geyim sənə çox gən olursa qıvrat. 1. kirgitmək. kitgitmək. darıtmaq. gücətmək. gücürrəmək. gücləmək. qıldırmaq. məcbur edmək. 1. güvəndirmək. güvgəndirmək. arxalandırmaq. dayandırmaq. kölgələndirmək. korqalatdırmaq. korqayıtdırmaq. geçindirmək. himayətinə almaq.

qivrənmək . kivrənmək. kirvənmək. kivdən kirdən arıtlanmaq. yıxanmaq. yuğunmaq.

qıvrıq . çapqın. qopuq.

qıvrıqmaq . qıvrılmaq. qıvqırıqmaq. qurcalanmaq. qurddalanmaq. - dan atana dək yerimdə qıvrıxıb durdum.

qıvrıla sıvrıla . utana sutana.

qıvrılaqalmaq . ölüşgəmək. ölşəmək.

qıvrılma . 1. yer qabığında geniş ölçüdə, qıyratda oluşan dalqalanma sonucu dağları oluşduran biçim. 1. bükülmə. - qıvrılıb, bükulmə ilə anlatmaqdansa, bir kərə sözvü dedə. 1. qatlanma. qəddənmə. - qıvrılma ətəkli don.

qıvrılmaq . 1. əğrilib bükülüb büzülmək. - uşaqlar soğuqdan qıvrılıb yatışmışdılar. 1. yuvalaq bir biçim almaq.

qıvrım . büklüm. oylum.
- qıvrım qıvrım: 1. dalar dalar. dalır dalır. dalqalı dalqalı. 1. qıvrambac. çöx dönəməcli, döngəli. - yaşam yolları qıvır qıvrımdır. 1. qıvrılaraq. çox acınaraq.

qivrim . givrim. girvim. qıvrım. qırvım.

qıvrım . iki çuxuru birbirindən ayıran bölüm. - bu qıvrımı kəssək dar bir boğaz çıxar. - dağlar uzaqdan qıvrım qıvrım görünər.

qıvrım . qıyım. çörək. girdə. girət. girnək. girdəl. qırna. qırnaq. burq. dayirə.

qıvrım . qıyrım. 1. qıvıcsı. qıvılsı. toğalaqsı. toğlaqsı. hələzonsi. hələzoni. 1. qıvrıntı. qıyrıntı. nərsənin qırılıb, əğilib, burulan, düzələn yeri, durumu. 1. gəlinə verilən sovğat, götürü, götrü. gəlinlik. - gəlinin toyumda bollu qıvrım yığıldı.

qıvrımca . dəvədabanı. kökü qozuq, fındıq boyda olan ot.

qıvrımca . qozuq, fındıq böyüklüyündə olan ot.

qıvrıntı . qıvrım. qıvrıq. qıvrıt. qıvrıc. qıvrış. qıvrınc. 1. büklüm. qıvrambac. dönəməc. döngə. oylum. - yolun qıvrıntısında. - yolun qıvrımından qonağları yolasaldıq. 1. büküklü. - parça qarğın qıvrıntılı tik. 1. bağlava biçimli yeməklərə verilən ad.

qıvrışayıq . yaban kələmi.

qıvrışıq . 1. qıvırcıq. qıvırıq. qıvrım. qıvrım. tovlu. tavlı. fer. mücəə'd. - qıvrışıq saçlı. 1. qırışıq. buğruşuq. buğuşuq. buruşuq. 1. qıvırıq. hörük. örük. quru. bağta. bafda. -nə gözəl, həmdə uzun quruları var bu yanmışın.
((qıvrışıqlıq . 1. qıvırcıqlıq. qıvırıqlıq. qıvrımlıq. tovluluq. tavlılıq. ferlik. mücəə'dlik.

qıvrışma . qırışmaq. buğruşmaq. buğuşmaq. buruşmaq. qıvrışmaq.

qıvrışmaq . birbirinə qarışmaq, dolaşmaq.

qıvrıt . qırvıt. qıprıt. qıpırt. kiprit. kipit. kök. dolu. kotul. kökül. kötül. kirtil. kitril. topurca. ətli. çağıldaq. (fərbeh. topul). - qonşunun bir qıvrıt qızı var.

qıvrıza qalmaq . qıvırza qalmaq: bir əngəl, basqı, maniə dolayı gəlişəməyib ölüşgəmək, sararmaq.

qıvrızlamaq . qıvrızlatmaq. gerizləmət. gerizlətmət. itə nərsəni göstərərək üstünə quşqurtmaq. qısqırtmaq. yügdürtmək. kişgitmək. keşgitmək.

qıvşaq . dovşan çalısı.

qıvşaq . fındığın yaşıl qabığı.

qıvşanmaq . qıvışdamaq. qıvışmaq. 1. çalabalanmaq. salmanmaq. salamanmaq. sırvanmaq. sırvaşmaq. ciddi cəhd, sə'y edmək. 1. şuluğlanmaq. həşərilənmək. yaramazlıq edmək. yerində durmamaq. 1. acı duymaq.

qıvşıltı . çapıq, qısa addımlarla gəzinmək, gedib gəlmək.

qıvşırıq . qavrulub yeyilən, əkin aralarında çıxan yabanı ot.

qıvşırılmaq . 1. yığşırılmaq. gəmələnmək. 1. dərlənib toplanmaq. qurulmaq. üsbaşına düzən vermək. - törən ortaqçıları qıvşırılıb (quşanıb). gəngəşə oturdular, gen ölçüb qıssa biçib durdular.

qıvşırılmaq . qıyşırılmaq. geyinib keçinmək. dərlənib toplanmaq. qurulmaq. üsbaşına baxmaq. - qıvşırıb düzənlənib qonağlığa geddi.

qıvşırlanmaq . burquşunmaq. çulqalanmaq. - çadırasın qıvşırlanıb yola düıdü.

qıvtır . - qıvtır qıvtır: qıldır qıldır: qırıt qırıt: qırıta qırıta: oynaq oynaq. qırıtaraq.

qıvzıq . qızmıq. ələntidən qalan qabıq, boş, çürük nərsə.

qıy vurmaq . - qıy vurmaq. qıs vurmaq: hayqırmaq.

qıy . 1. kir. kitmir. kiv. çirk. 1. qıylıq. dodaqlıq. herə. ləbə.

qıy . 1. qıyıq. qıraq. qol. yan. yant. 1. kiçik dağ, təpə, qaya.

qıy . küs. küz. gün görməyən yer. küsey. quzey. tünlük. - tünlük dala: quzeyə sarı.

qıy . qeytan. qaytan. başmağ, buxca kimilərin ağzın qısıb büknək üçün kiçik bağ. - bir qoş (cüt). başmaq qıyı.

qıy . qıyı. qıya. qıt. qıtı. qıta. 1. uc. tpəpə. kəllə. zirvə. - dağ qıyına çıxan gözəl, en gəl bəri bəri. - dağların qıyı qayaları sıldırım olur. 1. qıyıq. qeytan. kəsik ip tikəsi. bağ. - kisənin qıyın iyi sıx. - tuman qıyı: tuman bağı: uçqur.

qıya . 1. qıyıc. qılıc. qılış. qılınc. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. tərs. yan. yant. qat. kəc. çəp. çəpəki. yanakı. - qıya baxmaq: geri baxmaq. göz ucuyla baxmaq. yan baxmaq. 1. kəsgin. hiddətli. 1.
1.

qıya . əzizləmə sözü. - oğulqıya: əziz oğlum. - qızqıya: əziz qızım.

qıya . qıyı. qağrış qağırış. qağşırıq. qışqırıq. haykırış. - qıya çəkmək: qıyqırmaq. haykırmaq.

qıya . qıyşı. (< qıymaq). qıyma işi. güvən. e'timad. - qıya edən, qırılar: özgəsinə güvənən sınar, ulamaz (onamaz. şikəs yeyər).

qıyağ . 1.bucaq. quşə. 1. hər nəyin qırağı, yanı, yanğı. zil'. 1.

qıyaq . 1. boylu. uca boy. uca boylu. uca. qalvat. qalavat. ornac. oranc. orac. oraş. burnac. buranc. burac. buraş. 1. qıynaq. uca həmdə gözəl olan. 1. bataqlıq. qəmişlik. qamışlıq. qazıqlıq. kovalıq. sazlıq. qındıralıq. 1. qırağ. kənar. qol. yan. yant. 1. qıyaq otu. iti tikanlı ot türü. 1. qumar. oyun.

qıyaq . qıyıq. qıyın. qayaq. qayın. 1. qıyal. iyi. göyçək. gözəl. güllü. görəgən. gözəgən. güləm. xoş. 1. çox gözəl. yoğlaz. doluq. dalaquc. mükəmməl. xoşgörü. irfaq. ayrıcalıq tanıma, vermə. - bu qıyaq nə üçündür.
- qıyaq qıyaq: bir para quşların səsi.

qıyaqan . qıyağan. batqlıqda bitən qəmiş türü.

qıyaqçı . qıyaqaç. tiryəki.

qıyaqu . qıyağu. qıyağı. qaşındıran, qoturladan (tükləri tökən). kəsəl, yamanlıq, naxoşluq.

qıyan . ulduz.

qiyas . 1. qarşış. qarşıt. qarşın. qarşınış. görəniş. görtəş. görətiş. 1. bir tutma. sınaşama. sınarama. sınğarama. dəng sayma. 1. qarşılaştırma. ucraşdırma. tutuşturma. oranlama. oraclama. orcalama. duraclama. durcalama. 1. bənzətsəm. oxşatsama. örnəksəmə. örənəşləmə.
- yanlış qarşın: batil qiyas.
- sapıq görtəş: xətalı qiyas.
-((qiyasən: bənzətərək.

qıyasıya . acımadan. əsigəmədən. ağıllı başlı. can yaxıcı. bətdən. bəkdən. bərtdən. bərtdən. qorxunc. qızqın. qızqan. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. müdhiş.

qiyaslama . qiyaslatma. qiyas edmə. qarşıtma. qarşılatma. qarşınatma. qarşılatma. qarşınıtma. görəşləmə. qoşma. qoşatma. oranlama. örənləmə.

qıyaş . qıyşı. (< qıymaq). birbirinə qıyma işi. güvəniş. e'timadlaşış. - qaçış olsa qıyaş olmaz. - qıyaş olsa, işlər onar: güvənişmədən, işlər batar. - birlik, qıyaşsız olmaz. - qıyaş ondurar (yartırar, düzəldər), qağaş öldürər.

qıyat . qıyta. qırta. kağaz. koğaz. kovaz.

qıyba . qıyma. 1. nərsənin ətəyinin ucunda olan qıvrım, qıvırma, bükmə. 1. qıybağı. tumanın uçqur, keş keçdiyi bölüm. 1. nərsənin bağının, keşinin yerləşdiyi yer, gilif. 1. qıy. qıyıq. qığıq. qıv. qıvıq. ziv. iv. bir yerdə, nərsədə açılan kiçik iz, oycuq.

qıycıq . qıycam. qıycam. şam, çam qozalağı.

qıyçın . qıçın. can sıxıcı.

qıyçıtmaq . qayçıtmaq. yayçıtmaq. yaymaq. ellərə vermək.

qıyğışmaq . qığışmaq. qayğışmaq. qağışmaq. acıqlanmaq. nədən belə qığışırsız.

qıyı dilimi . qıyı şəriti. qıyı boyu, dənizlə qaranın arasında, qum, çanqıl qarışığı olan bölüm.

qıyı qapağı . kötüklərin, tomruqların dörd yanından çıxarılan qalın taxda.

qıyı . - qıyı qıyı: qıyın qıyın: qırağ qırağ. yan yan. qıyıdan. qırağdan. yandan. qıyılayaraq. qırağlayarak. yanlayarak. gizli gizli.

qıyı . 1. qıya. uc. köşə. nərsənin uc bölümü. 1. qızlaq. qıslaq. qırlaq. qıylaq. gizlək. körük. koruq. korfəz. ıssız, qıraq yer. qorma. qulaq. qoy. quy. kürnüc. küsnüc. xəlvət.
- qıyı sır: qıyı boyunca.
- qıyı bucaqda: qıyıda bucaqda: kənarda köşədə. gözdən qırağ.
- qıyı bucaq: quytu. 1. gözə çarpmayan yer. 1. qınqaç. qınqıç. qızlaq. qıslaq. qırlaq. qıylaq. gizlək. qapalıq. qoruq. qort. qorma. qoltuq. qulaq. qoy. quy. kürnüc. küsnüc. qalanaq. xəlvətgəh. xəlvətkədə. üzlətqah.

qıyı . bir yerin, nərsənin qıyısına, qırağına taxılan çevrəlik. - qıyısız tarlaya davarda girər, tapdığın yiyər. - dam özü sağlamdır, yalnıki qıyısı sökülüb.

qıyı . qıy. qıyıq. 1. qır. qırı. qırıq. qırıq. qıraq. qol. yan. yant. yar. kəranə. sahil. 1. qıv. qıvı. qıntıq. qıyıntıq. tin. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. - göz qıyısıyla baxmaq. 1. qır. qırı. qırıq. ara. fasilə. 1. sapara. səpərə. çuvaldız. 1. yorqan iğnəsi. sosi. süsi. 1. sixunək. 1. bir dəndə. nasazqar. 1. üç bucaq örtük.
((qıyılıq: qıylıq. qıyıqlıq. 1. iğnəlik. saparalıq. çuvaldızlıq.

qıyı . nərsədən ayrılmadan yancan düz gedmək. - oğul eləbelə düz qıyı ged.

qıyıcıq . qıyıcığ. qıycığ. yaxın, yoxun, tutsı yer, qomşu. - qıyıcığdan keçmək: görüb keçmək. görmüş olmaq. - beləki durmumuza (durmuza. durumumuza). baxma, bizdə çağıynan varlılığın, bolluğun qıyıcığdan keçmişik.

qıyıcılıq . qıyaqlıq. qıyımlıq. asırqamazlıq. yasırqamalıq. acırqamazlıq. əsirgəməzlik. əsriksizlik. əsiksizlik. yassızlıq. yasızlıq. acımazlıq. qıylılıq. qıyasılıq. gücməçilik. yaxımsızlıq. yaxışsızlıq. quruluq. insafsızlıq. rəhmsizlik. mərhəmətsizlik. gücəmə. basqaqlıq. deşğanlıq. çapaqlıq. soxalıq. soqqalıq. zoxalıq. zoqqalıq. zalimlik. qəddarlıq. çapaclıq. cəbbarlıq. sitəmkarlıq.

qıyiçan . gıroçan. yerin otun aryıqlamağa kəsgin arac.

qıyığ . (< qıyatmaq: bərkitmək). 1. təqviyəti. 1. kübrə. kud.

qıyığ . ləbə.

qıyığlamaq . 1.qadığlamaq. qətdəyib tikmək. 1. qırağın tikmək. (haşiyə duzluq edmək).

qıyığlamaq . nərsənin qırağın qətləyib tikmək.

qıyığlanmaq . ləbələnmək.

qıyığlı . ləbəli.

qıyıq alması . qır alması. yaban alması

qıyıq qayuq . dərd o ənduh.

qıyıq . 1. cıyıq. cırıq. yırıq. yarıq. boşlu, aralı, açılı durum. - kərpiçləri qıyıq qoyub, araların sarıcla doldur. 1. qamış, həsir toxumada işlənən bərk, sağlam ip çeşiti.
- qıyıq çıxarmaq: bəla tərətmək.
- qıyıq qıyıq: incə incə kəsilmiş, doğranmış olan.

qıyıq . 1. qınıq. çuvadız. 1. qığ. qoyun, keçi pisliyi.

qıyıq . qıyığ. 1. qımdıq. qıtmıq. kol. çalı çırpı. - qıyığa gedmək: çalı çırpı toplamağa yollanmaq. 1. qıyımcıq. qıymıq. qıynıq. qıcımcıq. qıcmıq. qıcnıq. qıncıq. uclu, buclu, burclu, quşəli kəsilmiş parça, nərsə.

qıyıq . qıyılmış. qırıq. qırılmış. xırdak. xırdanmış. döğük. döğülmüş. oğulmuş. oğuq. əzik. əzilmiş.

qıyıq . qıyqı. qıyıq. yıyqı. yıyıq. yayqı. yayıq. qıyqıt. qayqıt. yayqıt. qıycıt. qaycıt. yaycıt. qıyman. qayman. yayman. yıyman. qaman. kaman. zeh.

qıyıq . sapara. yekə çuvaldız.

qıyıq . sosı, süsü adlanan yorqan sırıma iğnəsi.

qıyıq . su yumuşaqcası.

qıyıqlamaq . çəkib, sürüb gedmək. ötələnib gedmək.

qıyıqlamaq . qıyığlamaq. qığlamaq. tərsləmək. sıçmaq.

qıyılamaq . qıylamaq. qıraqlamaq. 1. kənarlamaq. yanlamaq. qırağdan gedmək. 1. nərsənin qırağın kəsib düzəltmək

qıyılaşıq . qıylaşıq. qırılaşıq. qırlaşıq. ara. boşluq. koful. koğul. koğluq. kovul. kofluq. kovluq. - altla üstün (dabanla tavanın). qıylaşığı beş arşındır.

qıyılıq . qırağlıq. yanlıq. çevrəlik, devrəlik. böyük bir yerin, sarayın çevrəsin sağlamlaşdırmaq, gözəlləşdirmək üçün, tikilən şərit biçimindəki çevrək, devrək.

qıyılmaq . # yıkılmaq

qıyılmaq . # yıkılmaq

qıyılmaq . # yıkılmaq.

qıyılmaq . # yıkılmaq.

qıyılmaq . 1. acıqmaq. aclıqdan ürəyi gedmək. 1. koraqmaq. çoraqmaq. göz dəğmək. göz batmaq. göz almaq. gözcük olmaq.

qıyım kəsim . əksiksiz. qurcaq. tamam. - ona belə qıyım kəsimli qarşıt verərək, saysanam bitdi: hesab kitab bitdi, təsviyə oldu.
- qıyım kəsim olmaq: tutumlu olmaq. - bunu artırdın lap qıyım kəsim oldu.

qıyım . - qıyım qıyım: qəyim qəyim: qayım qayım: sayım sayım: arım arım. aram aram. ağır ağır. -