Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıyım . qırım. 1. qətli am.
- qıyım qıyım: qırım qırım: incə incə.

qıyım . qırım. qıyqı. qıyıl. qıyın. gücəm. güc. gücüş. basqı. əziş. sıxış. (sıxnış: darlaş. bıklaş. ruhi əzab). sitəm. sıxıntı. üzgü. əziyyət. cəfa. ichaf. yazıq. zülm.
- sözün dadlı olub, götürsün gücü, səndə dirlik, olmaya dibdən acı. - qalxsın ortalıqdan bu güc.
qazıq. əzab. kəsiv. kisiv. güdaz. qopal. quyqal. quyqa. oğqalıq. oğqaq. əziyyət.
geyir. qayır. 1. kəsiv. kisiv. zəhmət. güdaz. qopal. əziyyət. - çox qayırlı işləri mənə verir.
qırın. qırını. incitmə. kəsiv. kisiv. azar. güdaz. qopal. qısaq. qısağ. qınova. qınava. xınova. xınava. güdaz. əzab. güdaz. qopal. əziyyət. - uşağ böyütmək qısağısız olmaz. - qısağlı, qısağsız yaşam: çətin, qolay həyat.

qıyım . qıtım. qıyımlıq. qıtımlıq. azlıq. az olmaqlıq. qıyatlıq. qıyamlıq. qıyatlıq. qıyaçlıq. nadirlik. kəmyablıq.

qıyımıq . qalıntı. torta. - qıyımıqlı yağ: nehrədən çıxan tortalı yağ.

qıyımlı . əlaçıq. əliaçıq. verəlli. berəlli. bərəlli.

qıyımsız . uğursuz. qur. qutasız. qutusuz. xeyirsiz.

qıyımşama . qımşama. yüngül, yavaş, aram, qolayca qımıldanma, qımzanma, hərəkət, hərəkətlənmə.

qıyımşamaq . qıyımşanmaq. qımşamaq. qımşanmaq. yüngül, yavaş, aram, qolayca qımıldanmaq, qımzanmaq, hərəkətlənmək.

qıyın . 1. şahanə. xariquladə. 1. incə. silik. nəzakətli. 1. zəki. huşlu. 1. istəkli. savınlı. savıtlı. həvəsli. düşgün. marağlı. müştaq. 1. uyqun. 1. dəqiq. 1. şəhvətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. 1. qoşuc. rəqib. 1. böyük. 1. sərt. güclü. kəsgin. şiddətli. iti. tünd. hadd. acı.

qıyına . qıyısına. qıysına.

qıyınqal . qınqal. qıyınıq. qıyınqıl. qıyım. qılqal. qılqan. qılnıq. qılıq. qınçal. qıyçal. qayçal. qızcal. qazarım. qazardım. 1. incə. qımşıt. qılı. narın. cıqqış. riz. 1. incə. qımşıt. qılı. tınqal. tansuq. tansıq. qıncıvır. qılcıvır. qıltavır. qopuç. qopıç. qurmay. kövrək. kövrəc. kövənşə. kövəş. görgil. görgül. incik. arısu. arsu. arqut. yarış. nəfis. zərif. 1. aldırqan. qeyrətli.

qıyınlıq . qıyıqma. qırıqlıq. əziklik. ağrınma.

qıyınmaq . qıyqınmaq. qırınmaq. qırqınmaq. əzinmək. ağrınmaq. əzilmiş, qırılmış kimi bir duyqu duymaq. - qarnım qıyınır. - gövdəm qıyınır.

qıyıntı . 1. (aclıqdan). iç gedmə. ürək gedmə. içi əzilmə. əziklik. 1. qıyınlıq. udarsızlıq. vicdansızlıq.

qıyıntı . qıyınlıq. qınlıq. 1. korbaxarlıq. ümüdsüzlük. sər xordəlik. 1. qıyıqlıq. qıtıqlıq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. yoxsunluq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. güclük. məhrumluq. 1. tırajedi. 1. kəmlik. həqarət. həqirlik.
((qıyınmaq: 1. yerinmək. yerginmək. dürtgünmək. təhqir olmaq 1. sər xordə olmaq.

qıyıntı . qıyınlıq. qınlıq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. yoxsunluq, kəmbudluq sinsi, sinisi, hissi.

qıyıntırmaq . qıyındırmaq. qayındırmaq. ayındırmaq. dolandırmaq. fırlatmaq.

qıyırıq . qayırıq. qıcırıq. qıycırıq. qıyqan. qayqan. - gün vurub dərə buzları qıcırıqlaşıb.

qıyırtamaq . qıyırdamaq.

qıyırtamaq . qıyırdamaq. alt paltarın siyrilməsindən, canına qurd, böcək, cücü düşmüş kimi dişsiz (dincsiz). olmaq. qaşınmaq. - kürəyimdə nəvar ki qıyırtıram.

qıyırtlıq . qıyıtlıq. qartlıq. qatlıq. qabalıq. gürlük. gurluq.

qıyıs . - qıyıs qıyıs: qımıs qımıs: bala bala. asta asta.

qıyışmaq . qıydışmaq. qıydaşmaq. boyuşmaq. boydaşmaq. boylaşmaq. yarışmaq. qoşaşmaq. oğuşmaq. yoğuşmaq. 1. anlaşmaq. yarğaşmaq. uyuşmaq. uzlaşmaq. qarşılıqlı olaraq bir sözə, qərara gəlmək. 1. qalxışmaq. tutuşmaq. tuturuşmaq. rəqabətə girişmək, atılmaq. 1. ürəklik göstərmək. cəsarət edmək.

qıyıt . qıyım. qıyat. qıyam. dəğər. götrü. götürü. 1. qana. dəğiş. dəğin. qiymət. bəha'. bədəl. 1. üstlük. dəğər. salıt. salmıq. ərziş. bağdal. e'tibar. - el içində salmıqlı kişilərdən. 1. kan. ocağ. bayın. mə'dən.

qıyıtlamaq . qıyımlamaq. qıyatlamaq. qıyamlamaq. qiymətləmək. ərcələmək. dəğərləmək. dəğişləmək. ölçüləmək. ölçütmək. dəğər, dəğiş, qiymət ölçmək, kəsmək, vermək. oranlamaq. oraclamaq. orcalamaq. duraclamaq. durcalamaq.

qıyıtlaşmaq . qıyımlaşmaq. qıyatlaşmaq. qıyamlaşmaq. qiymətləşmək. ərcənmək. dəğərləşmək. dəğşişmək. dəğər, qiymət, önəm tapmaq, qazanmaq.

qıyıtlatmaq . qıyıtlandırmaq. qıyımlatmaq. qıyımlandırmaq. qıyatlatmaq. qıyatlandırmaq. qıyamlatmaq. qıyamlandırmaq. qiymətlətmək. qiymətləndirmək. ərcələtmək. dəğişlətmək. dəğərlətmək. dəğərləndirmək. dəğərə, dəğişə, qiymətə, önəmə qaldırmaq, çoxaltmaq, mindirmək, qazandırmaq. bahalatmaq. bahalandırtmaq.

qiyiz . giyiz. kitiz. sitiz. acı, iti soğuq, salqı.

qıyqac . - qıyqac aramaq: qıloylamaq. qurddalamaq. tük yarmaq, aramaq. mətə xaşxaşa qoymaq.

qıyqaclama . qılınclama. qıyqaclamaya. qılınclamaya. bir bucaqdan qarşı bucağa. - bu tikəni qıyqaclamaya kəs.

qıyqaç . qınqaç. kiçik qılplı su qabı.

qıyqaç . ürəkli.

qıyqaç . yoğür yeməyi adı.

qıyqan . bənayin.

qıyqan . qatlaq. qətlək. - qıyqan yaxa.

qıyqan . qırılqan. kəvrək daş.

qıyqan . qıyğan. qığan. oyunda sona qalan.

qıyqı . 1. həqsizlik. 1. acımazlıq. qıylıqlıq.

qıyqı . qıyınc. qıyıc. 1. qırıq. soxaq. soqqa. zoxaq. zoqqa. deşğan. qəddar. çapac. cəbbar. basqaq. 1. qıyıl. qıyın. gücəm. güc. salmıq. basqı. zülm. qıyasılıq. acımazlıq. qıylıqlıq. - salmıq. - salmıq bilən: zorla. 1. yazı. qıyın. oran. qədər. təqdir. tale'.

qıyqı . qıyqıy. 1. qıvqıv. qıyqıraq. kamança. 1. xoruz. 1. qırqı. kəsgit. kəsgi. doğrama aracların gənəl adı.

qıyqıc . qıqıc. çirkin. kifir. kəsif. - qıqıc əl üz. - qıqıc don.

qıyqıç . bağ piçağı, kəsəri.

qıyqıq . qıyğıq. qayqaq. qayğaq. qazların çıxardığı səs.

qıyqıla qalmaq . qayqılmaq. qıyqılmaq. qayqışmaq. bir nədənlə kambır qalmaq.

qıyqılamaq . qınqılamaq. qıtqırlamaq. nərsənin yanından azacıq qoparmaq.

qıyqımlı . qıyıqlı. uyumlu. göstərişli. güpərim. - qıyqımlı bir qızxanım.

qıyqın taşı . - qıyqın daşı: qayğan daşı.

qıyqın . gücməcinmiş. gücənmiş. qıyqı, həqsizlik, qədər, zülm görmüş, çəkmiş.

qıyqın . qıyıq. qıyqınmış. qıyınmış. qıylanmış. yazıq. məzlum. mütəzəllim. gücməcinmiş. gücənmiş. zülm olunmuş. doğranmış. yanmış.

qıyqınlıq . gücməcinmişik. gücənmişlik. qıyqı, həqsizlik, qədər, zülm görmüşlük, çəkmişlik durumu.

qıyqırıq . qıvqırıq. hay küy.

qıyqırıq . qıyqırıq. qayqırıq. 1. hər nəyində arın, qıldız, təmiz olan kimsə. 1. iyi sağınlı, düşüncəli, gözəl, uyqun geyinişli. 1. çömbələnti, yığcam oturuş.

qıyqırmaq . qıyıqırmaq. qağrışmaq. qağırışmaq. qağşırıqmaq. qışqırmaq. qışqırıqmaq. qıya çəkmək. haykırışmaq. - qıya çəkmək: haykırmaq.

qıyqışıq . - qıyqışıq qıyqışıq: qayqışıq qayqışıq. buddan yuxarı alça, bel, kürək bölüm ağrısından, incikliyindən düz doğru durub gedəməyən, axsayaraq gedən. - atamın beli qəciyib (inciyib. ), iyicə yeriyənmir, qıyşıq qıyşıq yerir.

qıylama . əldə çıxan bir yara.

qıylamaq . gözlərin bərətmək, qıcıtmaq, daratmaq, qıysatmaq, qıstamaq, təngitmək.

qıylamaq . qıylanmaq. qıylımaq qaylamaq. qaylanmaq. qaylımaq. qıllımaq. sözündən dönmək.

qıylamaq . qıylıya almaq. daşlamaq. başdan atmaq, başdan savma, qaşqalama. önəmsəməz davranmaq.

qıylan topraq . qumlu topraq. qıylan. gilli çoraq, şoraq topraq.

qıylan . qığlan. qılan. heyvan qılının kiçik tükləri. darağ dibi.

qıylatmaq . nərsiyə yan, qıraq çəkmək, qoymaq.

qıylı . xəşin. dürüşt.

qıylı . qıyılı.

qıylı . qıylıqlı. dodaqlı. ləbəli. qıraqları çıxıntılı olan. - qıylı kasa. - qıylı qazan. - tabaq qıylı, çömçə saplı gərək. - qıylıqlı şüşə.

qıylıqlıq . xişunət. xəşinlik.

qıylınçı . qıylançı. qıylıc. qıylıçı. qıycan. qaylac. qaylanc. qaylıc. qayıqçı. qayqaç. qaylanqaç. qaylanquç. qıllıc. qıllıpçı. qıllapçı. qullapçı. qıllınqaç. kəlləş. sözündən qayan, sapan, cayan, çönən, dönən. çönük. dönük.

qıyma . qırma. dəğiş. dəğin. ərcə. qiymət. nümrə.

qıyma . qıyıq. çəkik. qılıc. - qara qıyma gözlü.

qıyma . qıyıma. qıyışma. qıyış. qıyşıq. 1. göz bucağı. 1. qıyrışma. qıvışma. qıvrışma. qıyınma. qıyınma. qanıqçılıq. qanımçılıq. yarşıq. yarışlıq. yarğaşlıq. məmnuniyyət. riza'. rizayət. xoşnudluq. xoşnudi. xursəndi.

qıyma . qiymə. qışlıq qovurma.

qıyma . qoğurma. qovurma.

qıymadərən . boymadərən

qıymaq . <> qaymaq.

qıymaq . 1. əşirgəmək. əşirgənmək. qısqanmamaq. diriğ, darıq, darlıq, sıxlıq, qıslıq, qıylıq, muzayiqə edməmək. rəva görmək. 1. suçundan keçmək. keçmək. güzəşt edmək. rəhm edmək. 1. yarı örtülü qoymaq. - qıyıq qapını, gözdən qoyma. 1. qısmaq. qıysanmaq. qıstanmaq. daraltmaq. daratmaq. sıxaltmaq. sıxlatmaq. təngitməmək. tənitməmək. - nəyə gözün qıyırsan, bəsindəyir.

qıymaq . 1. qırmaq. kəsmək. əğd edmək. nikah edmək. 1. qırmaq. kərmək. doğramaq. 1. acımadan, qıyasıya, heyifsinmədən vermək. əsirgəməmək. yesirgəməmək. asırqamamaq. yasırqamamaq. acırqamamaq. gözdən çıxarmaq. göz yummaq. fəda edmək. - parava qıyarsan, alabilərsən. - bir iki quruş artığına qıymadı, aldığı nərsələr çürük çıxdı. 1. acımadan, qıyasıya öldürmək, kötü bir iş yapmaq. - necə qıydın iki yaşda uşağı vurdun. - yazığa necə qıydın. - əsirgəmədən qıyan tanrım. 1. qıylamaq. gücmətmək. gücəmək. zülm edmək. - əsirgəyən qıymayan tanrı. 1. yiylən, içilən nərsə içini burmaq, incitmək, ürəyinə düşmək. - çox yemə qıyar biləvi. 1. deyilən eşidilən söz içini qırmaq. dəmək. - qaynana gəlin sözü biribirin qıyar. 1.
((qıyılrmaq: əzilir, qıyılır qırılır kimi olmaq. içim qıyılıb tökülür.
((qıydırmaq: 1. öldürmək.
((qıyılmaq: 1. aclıqdan içi gedmək, içi əzilmək. 1. acımadan, qıyasıya verilmək. gözdən çxarılmaq. göz yumulmaq. 1. qızqınılmaq. qısqınılmaq. tənbih, mucazat, cəza görmək. 1. qısınmaq. qısılmaq. qıysanmaq. qıstanmaq. daranmaq. daralmaq. tənikmək. tənginmək. 1. doğranmaq.

qıymaq . qırmaq. biçmək.

qıymaq. . 1. bolsanmaq. avunmaq. avuşmaq. onanmaq. onaşmaq. toxlunmaq. toxlanmaq. onanmaq. onaşmaq. yarışmaq. yarşıqmaq. razı olmaq.



qıymaqıç . qiyməqıç. qıymakeş. qiymə doğra aracı, piçağı.

qıymalı . qiyməli. 1. ətli yemək. 1. süzcəli. sürcəli. uçurlu. fürsətli. gözəl tikə. 1. gözəl, sulu qız, qadın. 1. kotallı. götəlli. varlı. qıllı. kürşük. kürüşlü. toxlu. mallı. varlı. barlı. olatlı. yetivar. yetvar. varsıl. dövlətli. pərvətli.

qıymaz . qırnaz. qulluqçu. qormıtıc. qormıtçı. qılıqçı. qıllıqçı. qaravaş. kəniz.

qıymıc . qıtmıc. qırmıc. qıtırıc. büzdüm. quyruq soxumu, dibi. quyruğun ət, yağ qarışıqlı, qırıq gəmikli bölümü.

qıymıq . incə, dar, uzunsov dilim, nərsə.

qıymıq . qıypıq. qıyıq. qıyqa. qıyaq. qıyıq. qıyqı. qıy. qıy. sivri, iti uclu, biz olan kiçik gəmik, dəmir, ağac kimilər parçası, tikəsi. - qıyıq gözlü: incə, çəkik bucaq gözlü.

qıymıl . qımıl. bulanıq. - qıymıl su dursa durular.

qıymıl . qımıl. qıymıldaq. qımıldaq. titrək. lərzan. mütəhərrik. çönbən. cünban.

qıymıltı . qıtmıltı. qımıldanış. qıymıldanış. 1. izdiham. 1. çönbəcöş. conb o cuş.

qıymışa . qımışa. qımışıq. qıymışıq. qıymışma. dodağ qaçırma. təbəssüm. ləbxənd.

qıymışmaq . qımışmaq. qımşınmaq. qıymışmaq. qıymışınmaq. dodağ qaçırmaq.

qıyna . - qıyna qıyna: qına qına: salına salına: sallana sallana.

qıynaq . 1. çox az. qıl payı. kiçik tikə. qımıcıq. qımıq. qındıq. 1. cəviz içinin dörddə biri. 1. qınyaq. qınaq. cəviz içi, ləpəsi. 1. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. qımıcıq. qımıq. qındıq. cürə. çox cürə doğulan uşaq. - qonşunun qızı bir qıynaq.

qıynaq . 1. qoz ləpəsi, içi. 1. sanca. qanca. çəngə. pəngə. pəncə. qarçağ. - quş qıynağı.

qıynaqlamaq . 1. qoz ləpələmək, içləmək. 1. sancalamaq. qancalamaq. çəngələmək. pəngələmək. pəncələmək. - quş dovşanı qıynağlayıb uçub geddi.

qıynaqlanmaq . 1. (qoz). ləpələnmək. - gəvrək qoz əl vurduqda qıynaqlanır. 1. sancalanmaq. qancalanmaq. çəngələnmək. pəngələnmək. pəncələnmək. - quş qıynağlanmış dovşanla uçub geddi.

qıynaşıq . qıynacıq. qıynacaq. qımıldaq. qıpıldaq. 1. işgüzar. işini, qazancını bilən kimsə. 1. süzdürücü. söz aparıb söz gətirən. qızarçı. kuvuz. kovuz. iki üzlü. arapozucu. araqırac. araqarışdırıcı. başqalarının arasın açan. qızarçı. küpyerdən. kəvrikçi. kəvikçi. kəvkən. qaymaçı. qızarçı. iki üzlü. ortapozan. araqarışdırıcı. kuvuz. kovuz. küpyerdən. qıldırıqııc. qındırıqııc. kuvuz. kovuz. iki üzlü. araqarışdırıcı. qarışdırıcı. qızarçı. gizir. gəzir. kəsir. kuvuz. kovuz. iki üzlü. ordupozan. arapozan. aravurucu. araqarışdıran. kuyqaç. kuyçü. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü. küllüyçü. çolluyçu. küllükçü. çollukçu. mızıqçı. pozuc. pozqunçu. kəlcik. qızağac. qıyağac. gəlcik. gircik. qızalac. qıyalac. qırnaqçı. qarışdırıcı. (dönək. munafiq. nifaqçı).

qıynaşmaq . qımıldamaq. qılımdamaq. qılmaq. qoyarlamaq. qozarlamaq. quyarlamaq. quzarlamaq. uyarlamaq. uzarlamaq. qoyqalmaq. yapmaq. işləmək. qınçatmaq. üstələmək. ödlənmək. öhdələnmək. öhdəsinə götürmək. - mən böylə işi qıynaşdırmam.

qıynatlı . qınatlı. kənətli. kilitli.

qıynıc . qıyınc. özləm. üzləm. üzük. həsrət.

qıynışıq . qıyınşıq. qaynışıq. qayınşıq. örtük. kiplənməmiş. yarı açıq. araqlı.

qıynışmaq .

qıynız . qırnız. kərniz. buynuz. boynuz.

qıyo . qıyov. qırov. qırov. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. çarpıq. çapıq. çapdağı. çevik. - xalçanın iki ucunda qıyovu var.

qıypıq . - qıypıq qıypıq: dilə dilə. dilmə dilmə. milə milə. limə limə. uzun, dar parça.

qıypıq . qıpıq. giypik. qıysıq. qısıq. dar. çəkik.

qıypınmaq . olduğu yerdən birz dəbəşmək, təprəşmək, ötəyə keçmək. 1. qıypmaq. qaypmaq. qaymaq. - ayağım çamırda qıypıdı.

qıypıtı . qıypıdı. göz qapağın büzərək baxma.

qıypıtmaq . 1. qaytarmaq. təkərləmək. tikrarlamaq. 1. anılatmaq. yadlatmaq. 1. çalmaq. qaçırmaq. aşırmaq. almaq. 1. saxlamaq. 1. qıyınmaq. qıyınlamaq. əkilmək. süzünmək. görünmədən savuşmaq, qaçmaq. 1. sapıtmaq. - o genə sözümü qıypıtdı.

qıypıtmaq . qıypıtdırmaq. 1. olduğu yerdən birz dəbəşdirmək, təprəşdirmək, ötəyə keçirtmək. 1. gözünü qısıb, yan baxmaq.

qıypmaq . 1. gözün açıq qapamaq. 1. gözün qısmaq.

qıyran . 1. bərk. sərt. - qıyran yeri qazmaq öylədə qolay değil. 1. incə qum. - qıyranlı topraq: qıyranla topraq qarışımı

qıyratmaq . qıratmaq. əyarlamaq. ayrıclamaq. ayırlamaq. sayırlamaq. dalqıclamaq. dəğərləmək. dəğərlətmək. qərarlatmaq. ölçütmək. oranlatmaq. oraclatmaq. orcalatmaq. duraclatmaq. durcalatmaq.

qıyrıq . daşqanın ana, orta (özək). dirək oxu, əksəni.

qıyrış . arası açıq buynuz. apışı açıq (yapışı). qıç, ayaq.

qıysar . qıysar kəsik: qıysır kəsik: sezaryən.

qıysat . çətin tutan. sağdıyan. sərtic. bərkic. səxt gir.

qıysız . qınısız. qınasız. hələ tutuqlanmamış, yasanmamış günahlı, suçlu

qıyşamaq . qadşamaq. (qəddiyib bükmək). təpcəmək. qıyıq qıyıq, seyrək seyrək (sirik sirik), aralı tikiş türü. tikişmək. 1. kökləmək. dənək, pırob üçün tikmək. - dərzi geyimi qıyışmış yalnız, tikməmiş hələ. - qıyışmadan tikilsə, ya dar gələr yada gən. 1. qıraqların dəğib yığmaq, qıvırıb qayırıb (qəlləyib) tikmək. - qıyşlmamış don yez sökülüb gedər.

qıyşıq . əğri. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. kəc. çalba. na düz. na doğru. na rast.

qıytal . qıtal. qıyal. yağlı, barlı tikə. - qıtal çörək. - qıtal yemək. -qıtal iş.

qıytıq . qırıntı.

qıytırıq . qırtırıq. sıytırıq. sırtırıq. süytürük. sürtürük. dəğərsiz. bayağı. kortol. kortul. törək. yörək. bəsit.

qıytırıq . qıydırıq. qıyğışıq. qıyqaç. 1. qayğışıq. qaydırıq. qayğışıq. qayqaç. topal. axsaq. əğri bacaq. 1. qıvdırıq. qıvğışıq. qıvqaç. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. çarpıq. çapıq. - dağ qıyqaç yollar kəsilir. - qıyqaç qaşın, qıyqaç yolu var.

qıytırmaq . əğri, münhəni kəsmək.

qıytırmaq . mehribanlıq edmək.

qıytış . əğtiş. əğğri.

qıyval . yuxarı doğru çəkilmiş, əğrik. - qıval burun.

qıyvıq . qayvıq. qullabi. təqəllübi. əsil olmayan.

qıyvırmaq . qıybırmaq. sıxıb burmaq. qısırmaq. qısqırmaq. qıpsırmaq. - biləzik qolumu qıybırır.

qız alanda evdən al, eldən yox . (ev qızı).

qız çiçəyi . mina gülü.

qız ərə gedər xatunlansın, gedməz ki qatırlana. .

qiz . giz. yer altı gedən arx, çeşmə.

qıza . qardaş. qərdəş. - gəl qızam gedəlim.

qıza . sevgili. əziz. gilə.

qızac . qazac. qəzəb. qızqılı. tərsiğ. öfgəli. qızqınlıq. darqınlıq. - qızaca uğramaq: birinin öfgəsinə tutulmaq.
- qızacın: qazacın. qəzəbnak. qızaq. qızat. qızan. qızıl. qızqılı. tərsğin. öfgəli. qızqın. darqın.

qızağ . cəhənnəm.

qızaq . qazaq. qıyaq. qayaq. 1. nərsənin qolay təprəşməsi üxün altına qoyulan tikə, bölüm. 1. sürşgən. sürtgən. sürsürə. - qazağ qaymaq: qarda qızaqla qaymaq. 1. gizir. gəzir. keşik. girvəc. girəvçi. novbətçi. 1. yüngül görəvli kimsə. - qazağa çəkmək: kimsə ağır, çalışlı bir işdən alıb yüngül görəvə bıraxmaq. - qazağ yapmaq: qazaqlamaq: tormuz vurduqda təkərlərin sürüşməsi.
- qızaq qaymaq: qızaq gedmək: qızmış heyvanın yerdə sürünərək, ağnayaraq yeriməsi.

qızaq . qızağan. tez qızan.

qızaqa . qızağa. xanım bacı. evin böyük qızı.

qızaqlıq . döşəmə təxdələrin altına qoyulan qılıçlama, çaprazlama kirişlər, uzun, yassı dirəklərdən hər biri.

qızalı . (qız kimi). kosa (üzü tüksüz. ), incə səsli ərkək.

qızam . sevgilim. əzizim. giləm. qadası.

qızama . qızlığın götürmə, pozma.

qızamaq . qızlığın götürmək, pozmaq.

qızambıq . 1. zəmbağ. 1. qoyu al yemişli, kökündən qətran çıxarılan ağac.

qızambıq . qoyu al yemişli, kökündən qətran çıxarılan ağac.

qızambük . qıranbük. qıranbağ. qıraba. 1. buruşuk yapraqlı bitgilərə verilən ad. 1. soğan.

qızamıq . 1. gənəlliklə acı nərsələrə verilən ad. 1. arılanın pətəyin kimi gözlərinə doldurduqları acı öznə, maddə. - bu sıra aldığım bal qızamıqlıyımış.

qızamıqsıq . həsbəsi bir kəsəl.

qızan çivisi . boyunduğu aşqa oxuna bağlayan ağac qazıq, mıx.

qızan . qıran. 1. dəliqanlı. çoğan. koroğul. korolan. (kor oğlan). 1. qız qızan. qır qıran. qırrığan. çoluq cocuq 1. ərkək oğul, uşaq, cocuq. - qız qızan birbirinə qarışmış oynurdular. - qız qızan oxul: qız oğlan qarışıq mədrəsə. - qız qızandan nəyin var.
((qızanlıq: qıranlıq.

qızanlıq . qızansıq. qızansaq. qızağan. qızqın. kösnük. köznük. köznəşən. qornaşan. qoşnazan. gürdəşən. cürdəşən. köznəşik. qornaşıq. qoşnasıq. qızana gəlmiş. gürsək. qursaq. qoşsaq. qızıb sevişmə, gürdəşmə, cürdəşmə, cütləşləşmə istəyən.

qızanmaq . qazanmaq. qıyanmaq. qayınmaq. qızaqınmaq. qazaqınmaq. qıyaqınmaq. qayaqınmaq. qızaqla qaymaq, züvmək.

qızanmaq . qızlığı götürülmək, pozulmaq.

qızansaya gəlmək . qızansamaq. köznüşləmək. qornuşlamaq. qoşnazlamaq. qızıb sevsəşmək. cütləşmə, gürdəşmə, cürdəşmə istəmək.

qızarantı . qızartı. azca qızarmış, qımızınmış.

qızarıq . al qırmızı ləkə, çıpıt.

qızarıq . qızarmış.

qızarıq . qızarmış. qavrulmuş. qovrulmuş.

qızarıqlıq . qızartı.

qızarmaq . qızmarmaq. qırazmaq. qırmazmaq. qırımızılaşmaq. 1. yemişlərin olqunlaşması, qoyasalması. 1. utnmadan, hirsdən, qanın üzə cumma sonucu üzün qızarması. - qızarıb bozarmaq. qızıl bozullanmaq. bənizdən bənizə qalmaq. rəh verib rəh almaq. 1. qızqın yağda pişib allaşmaq.

qızartı . qızarma. qızarış. utanma. xəcalət çəkmə. şəsmsari. şərmginlik. şərməndəlik.