Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

düşürmək . düşürtmək. yolğutmaq. yoluğutmaq. raslatmaq. görüşdürtmək. ucratmaq. qovşutmaq. (rəsanidən). - səni mənə kim düşürtdü.

düzlənmək . düzlənmək. düzəlmək. təkişmək. təkizmək. hamarlaşmaq.

düzüqmək . düzükmək. düzəlmək. şifa tapmaq. - elə bir iğnə ilə ağrım (xəsdəliyim) düzükdü.

edən . eləyən. eləçi. (eləğiuci). qılan. görən. yapan. fail.

edərləmək . yoxlamaq. qiymətmək. - edərləmədən heç nə ismarlama.

edinmək . anuğmaq. onuğmaq. onğuşmaq (razılıq, rizayət, qəbulluq vermək). hazırlaşmaq. amadə olmaq. - onuğun gedəlim. - onuğmadan (onğuşmadan) çıxma döğüşə, yalın ayaq basma yürüşə. - qışa edin, gəlsə qalı (əgər), qutlu (bərəkətli) yay, tün gün keçə (keçir) ilgənür {ilərlir. (aylanur: dolanır) }. ötlük (zaman) belə ay.

ediş . sənət. sənə't.

edişmək . razılaşmaq. saziş edmək. - olar için edişdilər: olar öz aralarında quraşdılar.

edmək . - namaz edmək. namaz qılmaq.

edmək . !(atmaq. eymək. əğmək.). ayırmaq. məni səndən kim etdi.

edsətmək . edsətmək. idsətmək. itsətmək. nərsiyə əğimi, meyli artırtmaq. - içgi içəni aşırı davranmağa itsətir.

ehtimal . güman. gumacar. olcum. bolcum. qınaz. sanı. sanığ. gumacar. olasılıq. ötəsilik. ehtimal.

- qınaz ki onun parası qurtulub.
- gumacar ki o tez gedib.
ola: ola ki. olsun ki. olur ki. bəlkə. ola bilsinki. çox güman ki. sanrı. bəlkədə. olasım. bolasım. ehtimal. möhtəmələn. qaliba. - sanrı, bu iş tezliklə düzələ. - sanrı gəlmədim, nə olur. - ola gəldim, ola gəlmədim. - indi daha olaya yer qalmadı.
((qorqulur . qorxulur. gözlənilir. olasıqdır. olasıdır. olaki. olcusum. bolcusum. ötəsilir. mümkündür. möhtəməldir. ehtimal ki.
((olurlamaq: olarlamaq. olasıtmaq. olcasıtmaq. bolasıtmaq. bolcasıtmaq. ötəsi, ehtimal vermək.

ehtiva . möhtəvi: barınc.

ehtiva, möhtəvi edən . barındıran.

ehtiyat . sakınma. durğunuş. durunuş. çəkinmə. yığınma. oylanış. üşünüş. düşünüş.

ehtiyat! . (diqqət!). çəkit!. sakıt!. ürüt!. ayıt!.
((ehtiyat edmədən . çəkitmədən. sakıtmadan. ürütmədən.

eqitiş .eğitiş. təşrih. tovzihat.
təşrih\ təşrih.\ eğitiş.
tovzihat\ tovzihat.\ eğitiş.

el dərəzində (tarazında). yaşamaq . xalq kimi sürmək.

el . ölkə. məmləkət. - haçan elə uğrayacaqsız: haçan ölkəyə gedəcəksiz.

el . vilayət. - çoxdandı eldən çıxalı.

elbaşı . öndər. qocaş. rəhbər. - evbaşı. - işçibaşı. - qulbaşı. - yazarbaşı. - qasbaşı. - yolbaşı. - çoxbaşı: sərcuxə. - oxubaşı: müdür. - obabaşı. - xanbaşı: xaqan. - çapbaşı: oğruların başçısı. - köybaşı: kovxa. köyxan. kətbaşı. gizir. kədxuda. - qolbaşı: salqa. salqar. səlgə. sərgə. sərkərdə.

en atmaq . enətmək. enlənmək. gənəlmək. yayılmaq. açılmaq. sərilmək. kökəlmək.

en yoq . eniş oxuş. alçaq uca. pəsti boləndi.

en . ən. 1. bir nəyin, iki yanı arasındaki uzaqlıq. uzunluğun tərsinə olan dar yön, genişlik. 1. mürəbbə'. ənli nərsə. əni boyu bir olan. 1. önünə gəldiyi sözə, üstünlük genişlik, böyüklük qazandırır. - ən iyi. - ən bərk. 1. enğ. əng. nərsəyə vurulan damqa, simgə, işarə. 1. üz boyası. yapı. qurqun. - ən bən: bet bəniz.
- ənində sonunda: nə çağ, nəcürə olursa olsun. - əninə boyuna: bütün yönləriylə.

endirmək . endirmək. endərmək. indərmək. düşürmək. aşırıb tökmək. kavqarmaq. tavqarmaq. - qazandakı suyu verdiyiyə kavqar.

ensə .ənsə. 1. nərsənin ənli, düz bölümü. kəf. - çəkiş ənsəsi. - ayağ ənsəsi: pəncə. - əl ensəsi. 1. dağbaşı. 1. başın təpəsi. başın arxası. 1. başın arxasının aşağ bölümü. peysər. 1. səhnə. govdal. meydan. - tiyatr ənsəsi. - zorxana ənsəsi. - gürəş ənsəsi. 1. fəza. domen. 1. mülk. malikanə. qələmrov. hovzə. hitə. 1. alan. sahə. ərsə.- bu ənsənin bilginləri. 1. . nərsənin dib bölümünə yaxın yer. - ensə qırxılmış saç, yün: saç dibləri görünər kimi qırxılmış olan saç, yün. 1. nərsənin ən alt, aşağ qatı. - toplum ənsələri: camiənin aşağ qatları. 1. arayış. sabiqə. 1. yoxlaş. anket.

ensəmək .ənsəmək. 1.dərin araşdırmaq, yoxlamaq. 1.arayiş çıxartmaq. anket edmək. 1. kamoyulamaq. sondaj edmək. imumi nəzər xahlıq edmək. 1. alçatmaq. təfqir edmək. - heç kimi ensəmədən. 1. (gizlicə) ovcuna basmaq. rüşvət vermək. - bu ölkədə işlər ənsəmək yerməz. 1. ovuca baxıb baxıcılıq edmək, fal açmaq. (kəf bini).

ertəymək .irtəymək {< ir. er: dalı. qabaq. tez. iti. bir ölçüdən, düzdən, normdan dış (artıq. əksik) olma). dönmək.

eşələmək . eşgələmək. eşəmək. hörmək. hörəmək. əğşirmək. əğşirəmək. əğirmək.

eşən . (ək). - deşən: - qazan. - goreşən: qəbireşən. kafdar. - qurdeşən: 1.qurdaşan: kürdəşən. eşinən, qaşınan dəri kəsəli. 1. - yereşən: yerəşən: çoğul. çölsiçanı. - ağaceşən: ağacdələn.

eşgək . eşgək. suyu eşən kürək. qayıq kürəyi.

eşidilmiş, uğranmadıq, tanınmadıq yollar açılır, seçilməyir qarıq yarıqdan, qalıq qazıqdan belə.

eşiklik . ışıqlıq. azadlıq.

eşiq . (< eşmək. açmaq). 1. iğşik. burşuq. buğrənc. pırolem.

eşiq . eşik (< açıq).

eşişmə . 1.qatışma. qatışış. məxlutluq. ixtilat. 1.buruşmaq. 1.birbirinə tovlanmaq, qızğınmaq, alışınmaq .

eşişmək . 1.qatışmaq. məxlut olmaq. 1.buruşmaq. 1.birbirinə tovlanmaq, qızğınmaq, alışınmaq.

e'tidal . mö'tədillik. sənglik. dəngilik. araçılıq. ortamlıq. oratlıq. ölçülük. ölüçlük. öləçik. ölüçük. əşitlik. dənglik. ayralıq. ayarlıq. qıvamlıq. sığlıq. yumşaqlıq. yumuşaqlıq. sapığlıq. sapağlıq. savığlıq. savağlıq. ılımanlıq. ılımlı. ılımıq. ılıq. ılqın. uyuşma. uyuşumluq. uyuqluq. 1. lətafət. 1. tampıreyt. təmbireyt.

e'tidalsız . ğeyri mö'tədil. səngisiz. dəngisiz. ılımansız. qurdal. qordal. quduruq. quduzuq. titiz. didiz. ortamsız. oratsız. dəngsiz. öləçsiz. ölüçsüz. ayarsız. ayrasız. qıvamsız. yılqın. daşıtıq. aşırıq. uyşamaz. uyqamaz. qızqan. çalaba. çalçı. bəd məzac. çinəsiz. xuysuz.

e'tidalsızlıq . ğeyri mö'tədillik. səngisizlik. dəngisizlik. ılımsızlıq. qurdalıq. qordalıq. qudurluq. quduzluq. titizlik. didizlik. ortasızlıq. oratsızlıq. ayrasızlıq. öləçsizlik. ölüçsüzlük. dəngsizlik. dənsizlik. qıvamsızlıq. yılqınlıq. daşıtlıq. aşıtlıq. uyuşmazlıq. uyqamazlıq. uyuqmazlıq. qızqanlıq. bəd məzaclıq. çinəsizlik. xuysuzluq.

etiq .edik. yapıq. əldə edilmiş, olunmuş. qazanc. sonuc. hasil. düzəlmiş. məsnuv'. saxt. tovlid. istehsal. e'mal. təbiyət olunmuş.

e'timad . əminlik. durnaq. duranıq. dayaq. dayqa. dayanac. dayanaq. dayanıq. dayanım. dayanış. dayanma. daynaşaq. dayaşqan. durqalıq. güman. gümanc. gümanca. gümancaq. gümanma. gümanlıq. gümanıq. gümanış. gümanıc. gümən. gümənc. güməncə. güməncək. gümənmə. gümənlik. gümənik. gümənic. güməniş. gümənim. qıvan. qıvanma. qıvanlıq. qıvanıq. qıvanc. qıvanış. qıvanıc. qıvanım. güvənim. güvənmə. güvən. güvənc. güvəncə. güvənic. güvəniş. güvənclik. güvənlik. güvənək. güvəniş. güvənik. iman. imanca. imanlıq. imənlik. inac. inaq. inaqlıq. inam. inamca. inamlıq. ısınma. ıssınma. issinmə. istinməinan. inan. inanc. inanca. inanıc. inanım. inanış. inanlıq. inanma. inantı. inaş. inat. inatlıq. inaşlıq. işən. işənc. işəncə. işəni. işəniş. işənmə. işnəc. sığınış. sığınma. söyəniş. söyənmə. söykəniş. söykənmə. yəminlik.
((qüvənc: güvənc. gümənc. quylanc. sığınc. sığnıc. inanc. içənc. işənc. e'timad. - güvənci iki əllə, bir göyə qalan, çörəyin dalıdan, qalanın aradan tapar.
((arqac . arxac. dayqa. dayanıq. güvən. e'timad.
e'timad edmək: kəviklənmək. kəvəklənmək. kəvsiklənmək. güvənmək. qutanmaq. quvatanmaq. kitələnmək. kitlənilmək. çitələnmək. çitlənilmək. cıdalanmaq. e'timad edmək. qırınlanmaq. qıyıqlanmaq. qıvıqlanmaq. giriklənmək. güvənmək. qutanmaq. quvatanmaq. kitələnmək. kitlənilmək. çitələnmək. çitlənilmək. cıdalanmaq. - kimi kimə qırıqlanmış. qıvranmaq. qıvrılmaq. qıvanmaq. qıvnıqmaq. qıvlanmaq. qıynıqmaq. güvənmək. güvgənmək. qutanmaq. quvatanmaq. kitələnmək. kitlənilmək. çitələnmək. çitlənilmək. cıdalanmaq. arxalanmaq. dayanmaq. kölgələnmək. qoralmaq. qorqalanmaq. qorqayınmaq. üz bulmaq, tapmaq. geçindirilmək. çatqısında, himayətində olmaq. qüvənmək. güvənmək. gümənmək. quylanmaq. sığınmaq. sığnıqmaq. inanmaq. içənmək. işənmək.

ev . 1. evdəkilər. - evizə sağlıq dilərim. 1. xanım. arvad. -ev necədir.
- oyun evi: oyunev tiyatr.
- bəylik evi: yurd evi. ort evi. milli yığva. milli məclis. dövlətin oturacağı.
- alver evi: ticarətxana.

evətmək .evətmək.

eyb . (geyim. əğib. qayba).
qulpçı: qıpçı. qılpçı. qıraçı. çapaçı. çıpıçı. eybçi.
((qaralı: çapalı. çəpəli. eybili. ayıblı. qəbeh. əksikli. əsgikli. quraşıq. qurışıq. bulaşıq. bələşik. qırıq. qırqığ. çıpılı. eybli. ayıblı. ləkəli. paslı. pasaqlı. çıpıtlı.
qaralıq: çəpəlik. çapalıq. çıpıllıq. eybilik. ayıblıq. qəbehlik.
((qəsov . kəsov. kəsiv. kəsr. qısov. qısar. kosov. kosav. qusur. kəsik. əsgik. baluq. çapa. nuqsan. nəqs. eyb. çıpıl. günah. qısrıt. qıtsır. kir. kitmir. kiv. qır. man. əğib. eyb. geyir. qayır. man. qıra. qıras. qıraş. qıranc. kor. çor. koruç. kormaz. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. üzük. itiş. zərər. ziyan. çıpıt. baluq. qırıc. eyb. çıpıt. qulp. qıp. qılp. eyb.

əbədən. hərgiz. mühəqqəqən.

əcdad . əçüm

ədəp . ubut

əfruxtən (fars) . (əf < ağ. yağ). < ağrutmaq. ağturmaq. ağartmaq. yağrutmaq. yağturmaq. yağartmaq.

əkə .millət.
əkəli .milli.

əkin dərim, əkim dərsin.

əksiymək . azaşmaq. kəmişmək. düşüşmək. enişmək.

əqi . əki. öğrəni. öğrəti. tə'lim. yarınış. ələ gətirilmiş, əldə edinmiş nərsə. amuziş.

əqiləmək . əkiləmək. sunmaq. ünmək. təkişmək. dəğişmək. onmaq. tutuzmaq. tutuzlamaq. təqdim edmək. taarüf edmək. tutmaq.

əqim . əkim. yazılı, uzanan nərsənin sonuna artırılan tikə. quyruq. əlavə.

əqin . əğin. sırt. - əğin başıva yetiş: üz sırtıva bax. - əğni çəpmənli: əğni çəkmənli: sırt əbalı.

əqirmək . əğirmək. əkirmək. birbirinə əğləmək, əkləmək, eşmək, hörmək, toxumaq, torlamaq, toğlamaq, bükmək, bağlamaq, saplamaq, çevirmək, dolamaq, döndürmək, dürçələmək, bürgələmək.

əqsiq . əksik. biçik. alıq. alqın. atıq. açıq. adrıq. atrıq. ayrıq. ayratı. açırat. açırıt. açrıt. alımsız. arnaşsız. biçəksiz. pitisiz. pitiksiz. bitiksiz. bitgisiz. qırıq. köfük. kövük. boş. kofı. kovı. koz. kovuz. böləmsiz. böləcsiz. böləksiz. bölgüsüz. çarasız. çıxırsız. üzsır. gücsüz. düşgün. düşük. düşmüş. düşük. düzəsiz. geçinəməz. geçinməz. ərməz. ərməzin. qırat. qırbat. qırman. olunmaz. olunsuz. gücünsüz. gücülsüz. onarsız. onursuz. düşgün. düşük. orasız. ornasız. oransız. oransız. oracsız. orcasız. duracsız. durcasız. otasız. otsuz. ölçənsiz. ölçəsiz. ölçüsüz. qıyratsız. paysız. paysaç. sayqaç. saça. saçqa. qırtıl. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. yoxana. yoxsul. yoxsum. yoxsun. yoxçun. yoxçul. yoxsal. yoxuz. qopuq. dadsız. beçara. taysız. qıyınsız. qıyıq. qıtıq. korana. koran. korunaq. yararsız. yaraşsız. sağınsız. sütsüz. üləşsiz. tapışsız. bəhrəsiz. quru. yalnağ. fəqir. cüğürd. süğürd. züğürd. hissəsiz. sıxıq. yavınc məhrum. möhtac. nəsibsiz. qünsüz doğmuş. düşərsiz. düşüz. düşsüz. olcaysız. bolcaysız. tutusuz. tutsuz. ulduzsuz. yarduzuz. şanssız. tale’siz. talehsiz. zavallı.

əqsiq . əksik. təsadüf. təsadüm. ittifaq. sanihə. əksidan.

əqsiqli . əksikli. əsgikli. 1. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. yoxana. yoxsul. yoxuz. qopuq. qırtıl. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. yavınc. möhtac. quru. yalnağ. fəqir. 1. yoxsun. qıyıq. qıtıq. alçaqlı. aşağlı. utanclı. 1. sökük. yarıq. yarlıq. kovdan. kovcan. aciz. 1. qadın. 1. azıl. azlı. azınlı. azılcı. azıq. kəmik. kəmit. qalıqlı. çəntik. çantıq. çaltıq. kəntik. kərtik. kantıq. qantıq. kitikli. qıtıqlı. qırıqlı. qısırlı. qusurlu. qopuq. çala. çalaqıt. alayayarım. çalayarım. (alayarımçıq. na təmam). çalabur. naqis. nuqsanlı. tamsızıl. 1. qıslı. qınlı. qınalı. qısıq. saçmalı. saçalı. sapmalı. sapalı. suçlu. bələşik. quraşıq. qurışıq. bulaşıq. bunaşıq. quraşıq. qurışıq. xətalı. 1. kəmyab. 1. darlıq. qıtlı. qillət. 1. sıxıntılı. qızlac. qıslac. qıylac. kəmbudlu.

əqti . əkdi. əkli. əklək. əklik. 1. əkilən. becəri. evcil. ocağlıq. xanəgi. 1. quruq. qurum. kiriz. giriz. sarman. (# sağman). singir. muzahim. sarqaq. asalaq. qısır. əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qıncı. qonıra. qonra. sığındı. sortuğ. tüfeyli. otlağçı. 1. obur. korboğaz. korutuc. qoca boğaz. yeyişsin. qannapa. qarınpa. qarnal. qarnat. qarınbəy. qanırma. qanırmaz. gödəlbə. pisboğaz. pisutuc. acgöz. kösnük. körnük. kornuq. govuc. gövüc. tamahkar. (por xor. azmənd. həris).
govucluq: gövücluq. oburluq.

əl atar yağlıya, göz qalar ağlıya ağlıya.

əl budaq . 1.bəs bəlli. apaydın. 1.incələnib açıqlanmış olan nərsə. 1. elcarı. el içrə yayılmış, ağzına düşmüş giz, sirr.

əlbət . əlivi bərk qoy. güvən.

əmcək . sorcaq. sorac. əmmə aracı. qətrə keş.

əmə . əmmə.

əməkdaş . bir nəyi əmmədə, sorunmada, bir nədən yararlanmada əməkdaşlıq, yardım edən kimsə, nərsə. (həmkar. şəriki cürm. iştiraki məsai).

əməqqünü . əməkgünü. işgünü.

əməl . qılış. qılıc.

əmənçi qömənçi: əmənçi kömənçi. əməköməci.

əməs . olmaz. yaramaz.

əmgirmək . çəkmirmək. incimək. ağrımaq. çəkirmək. zəhmət çəkmək. - davar kimin ökülsə, bəylik ona gərkirür, davarsızın qalıb bəy, ərənsizin əmgirür

əmgişmək . əmgişmək. əmgənmək. əmikmək. əminmək. zəhmət çəkmək. (əmgilənmək: zəhmətli görmək, saymaq). - bu işdə təlim (çox) əmgişdik. - əmgişməyin: çəkmişməyən: zəhmət çəkməyin.

əmici . sorucu. soğurcu. soğuran. soraçı.

əmici . sorucu. tulumba.

əmik əğində qalmaz . əmik yenğdə (təndə) qalmaz: ağrı canda qalmaz.

əmik . məmə.

əmikdaş . bir əmikdən, döşdən, qaynaqdan soran, doyulan uşaqlar, doyulmuş olanlar.

əmikli . süt verən.

əmirmək . enirmək. (birnərsəni bir yerə köçürmək, götürmək). 1. axıtmaq. meyl edmək. (səra zir olmaq, edmək). - yaylaq taba əmirdi. 1. (to load). {emit. enit. düşüt).
- bizə taba emirdi: enirdi: axdı. gəldi.
- hər gələni əmirmə: enirmə: qəbul edmə.

əmləqıl . dərman ed. ıı

əmləmək . 1. öğrənmək. 1. özgərləmək. özbərləmək. əzbərləmək.

əmləyib səmləmək . dava dərmanlamaq.

əmlik . uşağ kəlləsinin ortasındaki yumşaq bölüm. (məlac).

əmmək . sormaq. soğurmaq.

əmpersiyonist olmaq . uysamaq. uytamaq. izsənəmək. izsinəmək. intiba' edmək.

əmrik . ərmik. yarmıq. yamrıq. arın. saf. təmiz. çin. pak. - əmrik könül: pak ürək.

əmrişmək . çimrişmək. yığılmaq 1. (üşüməkdən). 1.(çiçmçəşmək. iğrənmək).

əmzir . qəmiş. sapağ. ney.

ən böyük yalana, ən çox inananları utmuş.

əncam . bir son. - biri yoxdu verə bir son əncam (bu işə). (əncam vermək qurtarmaq. bitirmək).

əntari . köynük

əpilog . sondəyiş

ər qamığ . ərdin bəri. hammı el. tamam millət.

ər yalağı min, otur (yəhər) yalağı (qayışı, təsməsi) üç. .

ərciq . ərcək. dərcək. düzücü. sinifləyən. kılasör. təsnif edən. müsənnif.

ərcinlik . ərcəlik. göykişilik. göyoğlanlıq. . . . iyidlik. qoçluq. qoçuluq. qoçaqlıq. qoçqarlıq. qoçanlıq. qoçaylıq. qocurluq. qucurluq. gücürlük. cəvanmərdlik. dilavərlik.

ərəc . ərcə. irəc. ircə. yarca. yarcı. yarıc. çarac. çarca. 1. quzu qapı. böyük qapı üzərində, içində yerləşən kiçik qapı. qulluq qapısı. qoltuq qapısı. - bağlı günlər dalanların (timçələrin. şazdaların). ərəci açıq olur. - yekə qapı ərəcindən alınır. 1. yadac. yadavıt. nərsəni yada salma, anma üçün barmağa bağlanan ip, bir yerə qoyulan im, iz, işarə.

ərəq . ərək. 1.çatık. 1.erkos. əğlək. qala. saray. ev. qon. qonut. oba. ərim. olacaq. oylacaq. oturağ. mənzil. ocağ. yurd. olqa. olca. məsgən. məskən. iqmətqah.

ərən . 1. yetişgin. yetgin. yetmiş. ərgin. ərik. ərmiş. olmuş. onuq. oluq. olqun. olqac. olqaş. olqunlaşmış. qoyasa. istəyini cilovlaya bilən kişi. ondaş. ondac. (gürbüz). iyi gəlişmiş. osman. ərsinmiş. ərmiş. mürşid. - işinin, sözünün əri. 1. ər. ərkək. erkək. örkək. öğkək. kişi. iğit. yiğit. qəhrəman. çapar. çapaz. çabbaz > şabaz (> şahbaz). batur. bahadır. qızıq. qızıl. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopur. kötəl. kötəlli. canlı. qurt. gürt. sağlam. qapla. qaplu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. güjlü. gürəli. gürə. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. guralı. gura. guraq. gurac. guravin. guracin. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qolçomaq. sıx. quvvəli. (təvangər. nirumənd. zorlu. muqəvvi. tənavər) 1. qoca. arvad üçün yaşam yoldaşı. 1. qabal. qabla. kavla. kaval. budala. dəli. qudurman. quduman. kirik. girik. qırıq. qıtıq. könüllü. göyüllü. qopuq. tutçu. fədayi.

ərən . ərə, əliyə bağlı. covmərd. cəvanmərd.

ərif . ərif. əritz. arif. nərsədə, bir konuda ərinmiş, sinmiş, içinə keçmiş, içlənmiş kimsə.

ərik (çərik. çevik. çalağ) irni yağlı, ərməğu başı qanlı.

ərik . güc. nifuz. saltanat. səltənət. - {dünyanın bəfasızlığı doğru (haqda) }: - ərik verər bildirməz, ərik alar dindirməz, öz aldığın sindirməz, əzib tökər verdiyin.

ərik ərət. el. millət. xalq. - ərətlər ara: millətlər arası. beynəl miləli rəvabit.

əriq . ərik. 1. ən iyi, ballı tikə. 1. can atılan, çox istənilən nərsə. bəklənmədik qazanc. 1. ərməğan. ikramiyyə. 1. sancıraq. saşaq. sürpiriz. 1. savrın. sovrun. pirim. cayizə. əna'm. ənam. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. yağıt. 1. kömək. basut. keçiniş, xərclik köməyi. 1. həzz. ləzzət.

əriq . ərik. əğik. 1. qaşıyıb, sürtərək arıdan qaşıq, mala, arac. - qazanın dibin

əriqmaq . ərgərmək. ərik ərmək. yorulmaq. yoğrulmaq. əzilib xurdi xəmir olmaq. - azıqlı kişi ərik ərməz: yeməyi olan arınıb yorulmaz.

ərim . 1. yörə. çevrə. arağ. sahə. 1. mənzil. 1. seçim. qozinə. 1. örüş. otlaq. 1. çeşit. nov'.

ərim . istaj. etap. evrə. çat. aşama. pillə. (yolçuluğun bir bölümü). mənzil (istansiya. faz). (əsna'. vəhlə). mərhələ. (qam). dərəcə. təbəqə. qat. qatman. ortam. zəmin. zəminə. səhnə. səggi. yasırlıq. yaranlıq. yapınlıq. hazırlıq. düzən (ərim dərim). - iki ərim.

ərimək . ərgimək. 1. birləşmək. ittihad edmək. (ərginmək: ərginmək: müttəhid olmaq). 1. qarışmaq. - buda ona əriyib qutuldu. 1. axmaq. tökülmək. (rəvan olmaq). 1. dağılmaq. pəxş olmaq. - bu salıq onların içinə ərimədən. 1. arınmaq. aylınmaq. aydınmaq. açılmaq. - bu sorunun ərimi güc. 1. ərcinmək. ərçinmək. ərşinmək. yumuşanmaq. suvuşmaq. (suv > zovb olmaq. (mulayimləşmək). 1. utancından qısılmaq, sıxılmaq. - o sözləri eşidib ərimədin. 1. aşınıb, sürtünüb, yeyilb incələrək açılmaq, dağsınmaq. - ərinmiş parça. 1. suvlanmaq. suvulanmaq. suyuqlanmaq. sıvılanmaq. sıvıqlanmaq. 1. yox olmaq. silinmək. gedmək. bitmək. qurtulmaq. boşalmaq. məhv olmaq. - dodağlarından gülük (gülügi, gülüş) əriməzdi. - könül sevinci əridi. - qara günlər əridi. - bu ağrım ərimədən, o biri tuşladı. - tam umutlarım, bir göz qıpımında əridi.

ərin sözü bir, otur (yəhər) çəki (qayışı) üç..

ərinc . 1.dinclik. rifah. rahatlıq. 1.bolluqda, qolayıqda, var dövlətə qərq kişi. mürəffəh.

ərinc . olar. bəlkə. şayəd. ehtimalən. - ərinc gəldim. - ərinc gələcək. - umanc yoxdu, amma ərinc verdi.

ərinib gərinmək . susluq, təmbəllik edmək. - əriş gərişlə iş ilərməz: qabağa gedməz.

ərinmək . 1. qatılıqdan çıxıb, sıvıqlaşmaq, suyuqlaşmaq, yumşanmaq. 1. aşınmaq. əğrilmək. ərilmək. əğrikmək. əsginmək. püskünmək. kövnəlmək > köhnəlmək. kövnəlmək. köfünmək. köfnümək. kövünmək. kövnümək. çürümək. yarparınmaq. yıpranmaq. 1. bir durumdan etgilənmək, mütəəssir olmaq. bir duruma alınmaq. 1. sınmaq. sinmək. ərtinmək. əritilmək > irdələnmək. həzm, təhlil olmaq. 1. süzülmək. üzünmək. açılmaq. arığlamaq. qurumaq. sapayışmaq. düşmək. zayıflamaq. 1. donu çözülmək. açılmaq.

ərinmək . əğlinmək. əğrinmək. əğinmək. yapığınmaq. yasarlanmaq. təmbəlləşmək. təmbəllik edmək. mə'təl, müəlləq qalmaq.

əriş arqac . - əniş engəc: (əniş: yuxarı aşağı sallanan ip. boy. boyluq ipi. (engəc: ən ipliyi)

əriş . ərdiş. ardaç. qatama. qatana. oyan. üyən. zəncir.
((işgil. qatama. qatana. qadana. (qapan. buxov. bəd). qatma. qırva. lalə.
(lil sumer). qandal.
{atena (latin)}. {kadena (ispan)}.{schkkyll (ingilis) (şakul)}. - {chain (fırans). (şen) : çəliş. zəncir)}.
((qırvamaq . qırvalamaq. qatamlamaq. qatnalamaq. zəncirəmək. zəncirləmək. çəlişəmək. çəlişləmək.

ərişgin . ərsin. gəlişmədə olan. no cəvan. a baliğ. dər hali rüşd.

ərişilmək . ayrışılmaq. çözgüşülmək. çözüşülmək. dalqıcınmaq. dağışılmaq. söküşülmək. açışılmaq. əritişmək. həll oluşmaq. savışılmaq. savaşılmaq. sovuşulmaq. gəvşəşilmək. yayışılmaq. parçaşılmaq. balçaşılmaq. pozuşulmaq. üzüşülmək. üzgüşülmək. xərablaşılmaq. gətirilmək. çatılmaq. ulaşılmaq. yetilmək. yetişilmək. cəlb oluşmaq. ulaşılmaq. girişilmək. varışılmaq. çiçəklənmək < saçağlanmaq. hasil oluşulmaq. ulaşılmaq. baliğ olunmaq.
((ərişilməz.

ərişmək . ərişmək. ərrimək. 1.uğraşmaq. çabalamaq. 1.gərişmək. gəzişmək. hərəkət edmək. 1. uzanmaq. 1.örüşmək. otlamaq. - qoy səri düşsün, maldavarı ərişə bırax.