Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

siliq . silik. bayağı. kortol. kortul. qara nərsə. olunmasına, görünməsinə qolayca alınmış, öğrənilmiş nərsə. doğma. adi. mə'muli. - silik kişi. - silik öğrətmən.

siliq . silik. maldavarın daşduz yalağı daşı.

siliqləşmək . silikləşmək. siləkləşmək. 1. yumşanmaq. (nərm, rəvanlaşmaq). 1. yapırlaşmaq. yasırlaşmaq. hamarlaşmaq. saflaşmaq. safaşmaq.

siliqləştirmək . silikləşdirmək. siləkləşdirmək. 1. yumşatmaq. (nərm, rəvanlaşdırmaq). 1. yapırlatmaq. hamarlatmaq. saflatmaq. safatmaq.

siliqləyən . siliğləyən. siləvçi. silici. 1. sığallayan. sıylayan. qayşatan. seyqəlləyən. 1. yumşadan. (nərm, rəvanlaşdan). 1. yapırladan. hamarladan. safladan. safadan.

silim . qırım. - soysilim: soyqırım.

silimsi . titiz.

silindir . 1. silən, arıdan, parıldadan arac, maddə. 1. cila sənc.

siliniş . sıvanış. oxşanış.

silinti . sıyıntı. selin süpürüb gətirdiyi nərsələr.

silivləmək . silivcələmək. siləvcələmək. arıtmaq. siləvcələmək (seçmək. - qartopunun iri xırdasın siləvcələmək) təmizləmək. saylamaq. paklamaq. pak sazlıq edmək.

silkələmək . sirkələmək. salcalamaq. sallamaq.

silkələn . tanı. tan al. e'tiraf ed.

silkəmək . silkələmək. sallamaq. salğamaq.

silkəmək . silkəmək. silkmək. (1. salqamaq. çalqamaq. 1. < səkləmək). çırpmaq. çıpmaq.

silkənmək . silkələnmək. sallanmaq. salğanmaq.

silki . səpi. səpgi. (bir nəyin üzərinə silkilən, səpilən nərsə).

silkilik . silqiliq. səpilik. duzluğ. saçıya (süfrəyə) qoyulan duz, ədviyə, sos taxımı.

silkinək . silkinək. sinilək. sinəlik. boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik).

silkinmək . silkinmək. 1. yeriyərək nazlanmaq, qırcanmaq. özün oynatmaq. 1.

silkinmək . siyrinmək. sirginmək. sıyırğınmaq. sırğınmaq. tükənmək. bitmək. qurtulmaq.

silkinti . tanıma. tan alma. e'tiraf.

silkinti . təprəm. titrəmə.

silkitmək . silkəmək. siyrimək. tükətmək. tökətmək. bitirtmək. qurtatmaq.

silkmə . silkmə. silkəm. miyəssəh. (nim ru).

silkmək . açmaq. - bu ot qarnıvı silkər: açar.

silknmək . titrənmək.

silqəmək . silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. 1. nərsənin pürüzün, dalaşın, artığın almaq. safaltmaq. ağartmaq. 1. işdən almaq, çıxartmaq. 1. uzaqlaşdırmaq. 1. keçərsiz qılmaq. - bu yasalar silinmiş artıq. 1. pozmaq. qazmaq. qazımaq. əritmək. ərgitmək. batil, məhv, həzf, fəsx, kənsil, ləğv edmək. 1. yoxaltmaq. qaldırmaq. - elə silmiş ki izi tozuda qalmamış. 1. oğuclamaq. bağışlamaq. ötünmək. ötüşmək. əff edmək. qısrıtından, qıtsırından, təqsirindən keçmək. - siz silsəz, o böyük tanrı silər. - siliniz: bağışlayın. 1. boşa, heçə çıxartmaq. - bütün əməyim silindi. 1. sığallamaq. sırasıtmaq. cilalamaq. parlatmaq. pərdaxlamaq. tazalamaq.

silqəmək . silkəmək. - silkib daşlamaq: 1. silkələyib atmaq. 1. silkəvətmək. çəkin, ölçüsün, həddini bildirmək.
- əl silkəmək: qol silkəmək: əl çəkmək, sallamaq.

silqəmək . silkəmək. salqamaq. sallamaq.

silqəmək . silkəmək. silkətmək. silpəmək. səlpəmək. səlgəmək. səlgətmək. salpımaq. salqımaq. salqıtmaq. 1. nərsədən nərsəni azaltmaq, düşürmək, soğutmaq, savıtmaq, atlatmaq. - bu yağınlıq olmadı, sular silkidi. - gəlir çoxalmır, gedəri silkət. - ged gedə qızqınlığı silkədi. 1. (sağa sola, alta üsdə) titrətmək. çalxatmaq. oynatmaq. təprəşmək. - çənəsi durmadan silkətir.
((silqələtmək: silkələtmək. səlgələtmək. salqıtmaq.

silqənmək . silgənmək. silginmək. tovbə edmək. peşman olmaq.

silqənmək . silkənmək. silpənmək. səlpənmək. səlgənmək. salpınmaq. salqınmaq. 1. nərsədən nərsəni azalmaq, düşürünmək, soğunmaq, savınmaq, atlanmaq. 1. (sağa sola, alta üsdə) titrənmək. çalxanmaq. oynanmaq. təprənmək.
((silqələtmək: silkələtmək. səlgələtmək. salqıtmaq.

silqiq . silgik. 1. suyu, pulu, nərsəni özündə saxlamayan, özündən tez axıdan nərsə. - silgik topraq: su saxlamaz toprağ. silgik kişi: pul saxlamaz. - silgik bağır: 1. silik, arın ürək. kintutmaz. 1. hafizəsiz. silgik. 1. savığ. işsiz. gücsüz. götüboş. yapalaq. yasdan. yasdana. təmbəl.

silqil . silgil. silgir. xırdagözlü şətərə, çətərə.

silqin . silkin. silik. nab.

silqin . silkin. təvvab.

silqiniş . silkiniş. 1. tovbə. tövbə. 1. tovbə edmə.

silqinişmək . silkinişmək. ırqanmaq. yırqanmaq. çalxanmaq. sallanmaq. oynamaq.

silqinişmək . silkinişmək. tovbə edmək.

silqinmək . silkinmək. bitişinmək. (içində saxlanılan nərsəni) e'tiraf edmək. e'tiraf edilmək, verilmək. e'tiraf, iqrar olunmaq.

silqinmək . silkinmək. tovbə edmək.

silqinmək . təhrat almaq. təharət edmək.

silqir . silgir. siliv. sağqıç. sağquç. qəlbir. - iri gözlü silgir.

silqir . silgir. üz örtüyü.

silqirləmək . silgirləmək. silivləmək. 1. qəlbirləmək. ələkləmək. 1. arıtlamaq.

silqiş . silkiş. sıvarış. savarış. yuvarış. yuvuş. açıtış. arıqış. arıtma. təsviyə. təxlis. təthir. palayiş.

silqiştiriş . sarsıtış. sıyrıtış. siyritiş. sıxışdırış. üzütüş. azaryış. azarlayış. paylayış.

silqiştirmək . sarsıtmaq. sıyrıtmaq. siyritmək. sıxışdırmaq. üzütmək. azarlamaq. paylamaq.

silqit . silgit. əritiş. ərgiş. həzf. məhv.

silqitmək . silkitmək. tovbə, tovbələtmə vermək.

silqmək . silkmək. silkəmək. silkətmək. tökətmək. bitirtmək. üzmək. sonuna çıxmaq.
silqinmək: tükənmək. - evdən heç nəyi silkmə. - paran teyxa silkinmiş ki.

sillik . sızılıq. süzlük. tanğılıq. təsfiyəxana.

silliq . sillik_. silgik. silli. silik. 1. sallı. sinli. sinğli. boy buxunlu. xoş əndamlı. 1. aydın, açıq, iti, qəti olan. - silli sözün nədir. 1. nərsənin özəyi, içi, iç anlamı. - sözüvün silliyi nədir. 1. yumşaq. ussal. uysal. (nərm). - silgik sorqayıt: yumşaq sorsal, sual cəvab. - acıqlı olduğuna baxmayaraq, çox silli qaytaladı: qarşıladı, cəvab verdi. 1. sağın. sakin. durğun. qarqaşasız. atağsız. təhlükəsiz. - bu silliyi saxlamaq gərək. - sudan silli çıxmaq: bir olaydan sağın, toxunsuz qurtulmaq. 1. sayaq. hay küysüz. dik_üzbək < dinc. diş. aram. - toy törəni sillik_. keçdi. - tək dur. (diklik_üzbək:< dinclik. dişlik). 1. rəvan. sadə. - silgik yazılı yazı. 1. saf. yapır. yapın. yasır. hamar. müsəttəh. 1. əksiksiz. bi kəm o kast.

silmə . 1. rəndələnmiş. 1. duru. dupduru.

silmə . bir tutuşda biçilən biçin.

silmə . silim. salma. salım. 1. nərdəysə (bir yerdə) süs olaraq, oyuq qabarıq işlənmiş naxış. (korniş). 1. kətibə. lovhə. 1. gəc bori.

silmək . 1. yapılan nərsələrin son işlərin yapmaq. 1. təmizləmək.

silmək . səlmək. təmizləmək. pahlamaq.

silmək . siləmək. aratmaq. arçatmaq.

silmək . siləmək. qaşağılamaq. tımarlamaq. boylamaq. oxşamaq.

silmək . siləmək. siğmək. siğəmək. sığallamaq. sıvazlamaq. parıldatmaq. tərbiyət, ədəb edmək.
((siliğdənmək: siğildənmək.
((siliklənmək: siğillənmək. sığallanmaq. parıldanmaq.
((siliğlik: siğillik. sıybalıq. sıypalıq. saylıq. nəzakət. müəddəblik.

silmək . siltəmək. sürmək. sütürmək. sürütmək. arqaşlamaq. saylamaq. paklamaq.

silov . salov. salva. ambar. sərəndər. aşılqa. aşlıq (taxıl) ambarı.

siltəmək . (sallamaq. saltamaq: nərsəni atmaq). sillə vurmaq, atmaq.

siltirən . sildirən. seyrək. sil sil. silikləri, pozuntuları olan. çil çil. çor çor. kor kor. - tuxum pozuqmuş, əkin çıxıb.

siluet . sutur (< tutur). 1. qaraltı. kölgə. şəbəh. 1. taslaq. tərh.

silvi . silvə. sivlə. 1. uca, dik yer. 1. ucu acıq, iti, bic olan nərsə.

silyan . (< silmək. sırmaq. sıvırmaq). güclü, quru, sazağ yel.

simab . < sıvab < sıvap. civə. cüvə. (< sıvıq: axıcı).

sımaq . sıymaq. sıpmaq. sıqmaq. sıymaq. (çıpmaq. çırpmaq. )

sımaq . sıymaq. sıyamaq. sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşamaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutmaq. - ona sımağa çox çalışdı, amma olmadı. - özün atasına sıydırır. - barımsımaq: 1. gedmək üzrə olmaq. 1. gedən kimi görünmək.
1. istəmək. yerinmək. yersinmək. göyüllənmək. könüllənmək. - barımsınmaq: gedmək istəmək.
((sınmaq . sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək. (yaşansınmaq. (dərimsinmək: yığmağa, düzənləməyə meyillənmək (tarımsınmaq. (gəlimsinmək. (gülümsünmək. (barışsınmaq. (savaşsınmaq. (dilənsinmə. (biləmsinmək. bilövsünmək (yuxarı durumsanmaq. aşağı durumsanmaq: meyillənmək. (girimsinmək. (qarımsınmaq: qarımsınmaq: görünsünmək. (qaçırımsınmaq. (qaçırıtsınmaq. (köçürsünmək. (yeriksinmək. istəksinmək. (keçirimsinmək. güzəşt edmək istəmək. (təlimsinmək: telimsinmək: çoxalsınmaq. (bilimsinmək. (biləmsinmək. (doyğurumsanmaq. (tosğurumsanmaq.
((sıtmaq: sıyıtmaq sıyatmaq. bir nəyi nərsə sayağına, sıyağına tutdurtmaq, salıtmaq.
((sınıtmaq: sıynıtmaq. sıynıtmaq. sıyınıtmaq. sıyanıtmaq. oxşatmaq. bir nəyi nərsə sayağın, sıyağın tutmuş kimi görsətmək.

sımaq . sıymaq. sıyamaq. sıramaq. simək. siymək. siyəmək. 1. istəmək. sivmək. sevmək. sevəmək. - susıramaq: su istmək. susuzlamaq. 1. (sıy: siy: ehsas, hiss). sıyımaq. siyimək_uyğur. sezmək. seymək. ehsas, hiss edmək. - bunu eşidəndə nə sıydınız. - bir nərsə sıtmadan: heç nə bildirmədən.

siman . simən. sıman. səmən. bənzətmə, oxşatma əki. - kişisimən: kişisi. insansıl.

simanı . siməni. sımanı. səməni. bənzəri. oxşarı. kimi. - kişisimən: kişisi. insansıl.

simbol . nişan. sürüt. əlamət. işarət. salağ. salğa. salğat. sın. sin. rəmz.

simcilaq . cimcilaq. sıvcılaq. sıvsılaq. suvsılaq. (< sıv. suv).

simək . sımaq. istəmək.

simic . < sinic. 1. içi, sürə işləyən. sinsi. müzmin.

sımıq . simik. (< sımaq: istəmək. oxşamaq). şəkil. əks. foto. (rəsm. rəsim. surət. nəqş. təsvir. timsal. film. - sımıq çəkmək. - sımıq işləmək. - sımığa düşmək.
(sımıqçı: sımıçı. simikçi. simiçi. şəkilçi. əkass. fotoqıraf.

sımılmaq . sınılmaq. sınğılmaq. sinilmək. sinğinmək. qısılıb gizlənmək, əkilmək. - yağış savuşunca, daş dibinə sınıl.

sımırtığ . çımırtıq. çığmırıtq (çığmırtıq < çığ. çiğ). burşuq. qarışıq. pırtlaşıq.- bu sımırtığ işdən qurtul.

sımsıq . sımsıx. tımtıx.

sımsıtmaq . sinsitmək. incitmək.

sin . çin. teyxa. bir nərsə artırıb qarşmadan. - çin çay: acı çay.

sin . nəfs. zat. şəxsiyyət. (xiş).

sin . sim. 1. vicdan. içdən, ürəkdən doğan duyu, hiss. 1. tin. qoş. ruh. 1. dinsəl. tincay. tıncay. toxday. toxdayın. asudə. asayişli.

sın . sin. 1. dözüm. səbr. 1. tutar. həcm.

sin . soy. ırq. nəjad.

sın! . yenil. təslim ol.

sına baxsana . bir də dənə gör.

sına . 1. cadu, tilism sözü. vird. 1. tutun. özgər. özbər. əzbər. - adın dilimdə sına elədim. - dillər sınası.

sınaxt edmək . can qoymaq.

sınaq . 1. qınaq. qıynaq. çəngəl. - sınağlı çivi: çəngəlli mıx. 1. əngəl. sədd. maniə'. (# sırnağ: sıvağ: sırvağ).

sınaq . sınağ. sinək. sənək. səhəng. sehin. çanağ. qab.

sınaqan . sınağan. sınacan. sına bilən. (şikənəndə)

sınaqanlıq . sınağanlıq. sınacanlıq. sına bilənlik. (şikənəndəgi)

sınal! . dənəl!. imtahan ed.

sınalamaq . sınayıb, yaxcısın axtarıb seçmək. -çox sınalayan nə korun aldı, nə keçəlin.

sınalqan . sınalğan. sınamal. sınaşda. sıncalğan. sıncamal. sıncaşda. 1. (nərsiyə) tanış, aşina. mücərrəb. 1. sınanmış. sınnanmış. əkittinmiş. təcrübə, azimayiş olunmuş. 1. e'timada, itminana dəğər.

sınam . sınığ. imtahan. azimayiş. - utqorlar sınığını toxduruş: atom quralları, tom, nüvə silahlar yarışması durdurma.

sınamaq . sınatmaq. sındarmaq. sındırmaq. 1. qırmaq. qırıtmaq. 1. yenitmək. şikəst vermək. yenitmək. məğlub edmək.

sınamaq . sıncamaq (> səncidən).

sınamaq . tınamaq. dənəmək.

sınar . sinər. dilək. niyyət.

sınar . sınırlıq. sınırda qoyulan iz, əngəl, nərsə.

sınar .1. qınar. kənar. qırağ. - ölkənin sınar yerləri. - duvar sınarına yığılmış xəzəl. - sınardan keç, maşın basar. - keç sınara.1. iki nərsənin aralığı. - yolla tükanlar sınarında yolçular dilənçilər oturmuşdular. 1. sərhədd. mərz xətti. - sınar ötəsi. 1. hədd. 1. tikiş yeri. - şalvarımın ağı sınarından sökülüb. - sınarları yaxcı ütülənməmiş. 1. dodaq. ləbə. - sınarı sınıq qabqaşıq. - sınarlı boşqab. 1. incə gəz, xətt. damar. şiyar. - sınarıq: gəzik. xətli. 1. .xəttürrə's.

sınaş . dənəş. yoxlaş. azimayiş. azimun. imtahan. analiz. mayna. test. ixtiyar.

sınaş . sınac. sınav. (imtahan).

sınatış . sinitiş. dənətiş. yarıtış. yartış. yarışa, musbiqəyə qoyma.

sınatmaq . imtahana çəkmək.

sınatmaq . sıncatmaq (> səncidən).

sınav . test.

sınayan . bükülü. bükütlü. əğri büğrü. yaxışımsız.

sinc . xisusiyyət. vijəgi.

sinc . sınc. (duvar, parça kimi) toxunan, tikilən nərsənin dayam dəvamın artırmaq üçün içinə yerləşdirilən zolağ, dirək, ox, mil.

sınc . sinc. çınğ. zınqırv. qaval kimi nərsələrə taxılan həlqə.

sıncatmaq . (> səncidən (_fars) ) ölçmək. muqayisə edmək.

sincələmək . sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.
- sinci (diqqət, fikir) salmaq, saxlamaq, yetirmək, qoymaq, vermək. - işlərivə sinci qoy. - qız uşağının gözəlliyinə sinci saxlanır.

sincər . sıncar. səncər. sinsar. 1. barik bin. mu şikaf. 1. dəqiq. 1. vasvası.
sincərlik: sıncarlıq. səncərlik. sinsarlıq.

sinci . sincir. sinsar. salman. salaman. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi.

sıncıq . üzüm cirgəsi, şirəsi. doşab.

sıncıqmaq . sıncığmaq. sınsıxmaq. sincikmək. sinsikmək. səbirsizləşmək.

sıncıqmaq . sıncığmaq. yenikmək. yencikmək. sınıb tarmadağın olmaq. (şikəs yemək). - iğid gəlsə, göy kişnəsə, yer təprəsə, yağun dağlar olsa sıncığar.

sinciləmək . incələmək. gözədən, süzgəcdən keçirmək. incədən incəyə, özənlə, umurla, araq araq, diqqətlə araşdırmaq. tədqiq edmək.

sinciləp . incələb. incədən incəyə. özənlə. umursuk. diqqətlə.

sincir . 1. rahatsız edici. - sincir səs. 1. şikəncə.

sıncıramaq . qurtdalamaq. soxub, söküb qarışdırmaq.

sıncıratmaq . qol qanadın sındırıb qırıb, əzərək, zəcr verərək öldürmək.

sincirmək . sincirəmək. sinsaramaq. salmanmaq. salmanaşmaq. ərginləşmək. sırvallaşmaq. sırvalaşmaq. ciddiləşmək.

sıncış . > sənceş. sınama.

sıncqıravıq . sıncıravığ. sıncırağ. sincirək. hıncqırıq. hıçqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq.

sıncqırmaq . sıncırağımaq. sıncırağmaq. sincirəmək. hıncqırıqmaq. hıçqırmaq. qışqırıq tutmaq.

sınclamaq . sincləmək. qurşamaq. dövrələmək. həlqəyə salmaq.

sincoy . cincoy. cinli. çılqın. dəlir.

sincoy . sicov. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. 1. arığ. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. yağsız, ətsiz. - sıncav ət.

sınçı .

sinçi . soyçu. ırqac. ırqut. nəjad pərəst.

sınçılıq . sinçilik. sınaclıq. dəqiqlik. uyanıq. tetikdə. nuktə bin. qurdaçı. sinsidən. imalə. vasvası.

sında manda . iri yarı.

sında mında . xırda mırda.

sindəl . aşiq. vurqun.

sindirəmək . 1. özün tanımaq. 1. öz içinə çəkilmək.

sindirən . sindirən. sindirğci. düşündürücü. qorxudan.

sindirətmək . 1. özün tanıtmaq. 1. öz içinə çəkdirmək.

sindiri . 1. xod şinasi. 1. qımıldamadan durma. rakitlik. rikud.

sındırqaç . 1. qaçaq yol. sovap. savap. soğaq. supap. 1. üzlətgəh. xəlvət.

sındırmaq . birbirindən ayırmaq, bölmək.

sındırmaq . durdurmaq.

sindirmək .

sindirmək . (sındırmaq). dindirmək. yindirmək. yendirmək. sınğırtmaq. (?düşürmək. düşlətmək). 1. yavaşıtmaq. sakindirmək. sakitlətmək. sovlaşdırmaq. solvatdırmaq. salvatdırmaq. savlatdırmaq. səlvişdirmək. sərvişdirmək. 1. qavramaq. özümsəmək. öğrənmək. 1. ürkütmək. qorxudaraq bir işi yapmaqdan çəkindirmək.

sindirmək . 1. gəlişinmək. yarğaşmaq. təlfiq, saziş edmək. 1. bənzətmək. 1. utandırmaq. üzsütmək. 1. üzsütmək. söndürmək. odun almaq. günün almaq. islatmaq. oturtmaq. 1. qurralanmaq. özün göstərmək. 1. müstəhlək edmək. 1. aşındırıb aradan çıxartmaq. 1. yumuşatmaq. ərcitmək. ərçitmək. ərşitmək. könlün almaq. 1. sınğıtmaq. sınıtmək. sıynıtmaq. təltif, mehribanlıq edmək. 1. istəmək. yenğimək. yenimək. yenismək. yensimək. sağınmaq. rəğbət edmək. qanğıramaq. yanğıramaq. iştiyaq, meyl edmək.

sindirmək . batırmaq. bandırmaq. - çörəyi suya sindir.

sinə . siynə. duyuların, sızıları, anıların olunduğu, duyulduğu yer. dil. (del).

sinəksimək .alışmaq. aşılaşmaq. öğrəşmək. yoğlaşmaq (qarşmış su ilə un kimi olmaq. xəmirləşmək). səmimiləşmək.
sinəksitmək: alışdırtmaq. aşılatmaq. öğrəşdirmək.

sinəm, değil sin, keçmişləri, ölənləri quylamağa, dirirkən geyim olsun, nəyə gərək öləni çulqamağa.

singirləmək . singirləmək yerə yatırmaq, basmaq. - boynundan tutub singirlədi.

singirmmək . gizlənməyə yer axdarmaq.

sinğ . bulaşıq. zərf şuyi. dəst şuyi.

sınğac . sınğac. (< sınmaq) 1.çanqıl. kiçik, qırıq daş. kiçik alma çeşiti.

sınğaq . sınaq. (> səngək(fars)). 1. dolu. 1. çanqıl.

sınğıl . səmimi.

sınğır . diz.

sınğırıq . sınğırığ. 1. incə işgə çuxur, iv, yolağ. - yağış dağları sınğırığlara bəzədi. 1. burnun alna yapışan yeri. - sınğırığın yığadı: burunla alnın ortası qırışdırdı. 1. büzdüm. qonun, keçi kimi heyvanların kiçik quyruğu.

sınğırtmaq . sınğıtmaq. yedirtmək. - yağı dəriyə sınğıtdı.

sınğış . gir. nifuz ed. - çalış onun içə sınğış. - dil tapmaq üçün yağı içə sınğışdılar. - birbirinə elə sınğışıb ki ayırmaq olası değil.

sınğıt . sınğıt. sınğut. sığnıt. tam könüllə sunulan veri, yarmağ (ərməğan.).

sınğmaq . batmaq. dalmaq. dalınmaq. salınmaq. gömülmək. basınmaq. çökmək. oturmaq (təh nişin). boğulmaq. qərq olmaq. dərinliyinə gedmək.
işləmək. sönmək. ölmək. düşmək. azalmak. xəfifləmək. alçalmaq. kötüləşmək. fənalaşmaq. durumu pozulmaq. unutulmaq. yalnalmaq. fəqirləşmək. qırılmaq. qafasına girmək. gömmək. ağır ağır enmek, girmek, etgiləmək, tə'sir edmək, içine işləyib girmək, çuxurlaşmaq. yavaş yavaş ölmek. qurup edmək, batırmaq. qururunu qırmaq, azaltmaq, əksiltmək, qazıp açmaq. dolmaq. həgg olmaq. risux, nifuz edmək.
((sınğıtmaq: batırtmak. daldırmaq. salındırmaq. gömütmək. basıtmaq. çökütmək. boğutmaq. qərq edmək. dərinliyinə aparmaq. yerləşdirmək. doldurmaq. həgg edmək. düşürmək. azaltmak. alçaltmaq. qısrıtmaq. qırsıtmaq. mahv edmək. örtbas etmek. yatırmak (sərmaya). vazgeçmek.

sınğmaq . sinğmək. çəkinmək. cəzb olmaq. özünə dalmaq, girmək.
((sınğıtmaq: sınğdırmaq sinğitmək sinğdirmək. çəkindirtmək. cəzb editmək. yedirtmək. özünə daldırtmaq, girirtmək, soxutmaq.

sinğmək . sinğmək. sinğmək. batmaq. dalmaq. basınmaq. örtünmək.

sini . kasa. lavabo. pislik çuxuru. bataq. çalasər.

sınıçı . sınaçı. təktüşçü. təktükçü. çəktüşçü. çəktükçü. baz rəs. müfəttiş.

sınığ sunuğ . h: sınığ çırtıq. sınığ pərtik. sınığ bərtik. - sınığ çırtıq idişlər_.: qablar.

sınığmaq . arığmaq. lağırmaq. (arığ > lağır > lağər(fars)) arığlamaq. ərğirmək.

sınıq ox, çalıq yay . xəli' silah olmuş.