Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sov . - sovun, hovu. hov, tovın, qorun, coşun basmaq, götürmək: nərsənin qızığın, qızqınlığın, acılığın almaq, təskin vermək. köpüyün, həyəcanın almaq, düşürmək.

sov . durtuq. duyquç. hikmət. hekmət. - savsov: durtuqlu, duyquçlu, dayaqlı hekmət.

sov . sav. (> suv (fars)). (< savmaq). 1.iy. qoxu. tüstü. ışıq. xəbər. buran, axan, yayılan, uçan, dağılan, mütəsaid olan nərsə. - suda qaldıqca savlanır: iylənir. - burnuma bir sav gəmir. - 1. yan. cəhət. - bu sova gedmə uçurumdur. - bilməm nə keçib, biz sova gəlməz yarım. 1. uzunu. - yol sova ağaclar tikili. - yol sova ışıq görmədim. - bir ağız belə danışmadı. 1. cür. təhər. çeşit. qılıq. - nə sov adamdır. - o sov elə, bu sov elə, ama belə eləmə. - elə keçdi ki, necə, nə sov olduğn bilmədim. 1. su. suv. süt. mənfəət. - bu sənə nə savı.

sov . so. suv. su. (su çoxluq, bolluq simgəsidir). əsgər. - bəy sov qurdu, bükdü: əsgərin topladı. - suv axdı: su töüldü. 1. qoşun ılqadı, töküldü.

sova . payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. yağıt. əcr.

sova . sava. (TEMPERAMENT) 1. soxa, ğərizi vergi. 1. dəngə. dənək. orantı. ornat. sınaş. tinaş. tinəş. akord. muvazinə. 1. yaratış. yarav. siniz. sınız. dux. büküm. çinə. tüvarış. xulq. xuy. mitil. təbiət. təb'. nəfs. məzac. xəsiyyət. karakter. çinə. çiniğ. datu. datı. darıt. dartı. fitrət. sirişt. 1. çıxar yol. nəcat yolu.

sova . soğa. suva. suğa. uzun. - soğabaş: uzun baş.

sovaq . sovağ. savağ. boşluq. kavus. kaus. xaus. xələ'.

soval . səvab. tapaş. payaş. yağtış. padaşa, əcrə yarar, layiq iş.

sovalmaq . savalmaq. azalmaq.

sovan . sovatan. 1.söndürən. keçidən. 1.soğudan. təskin verən. 1.soğutmaq. təskin, təsəlli, aramiş verən.

sovar . sofar. sovur. sufar. 1. (> surax(fars)). dəlik. 1. soxur. oxu atarkən, kirişə, çilliyə dayanan, dibindəki çatığ. 1. (> sufal. sufal(fars)). saxsı qab.

sovğacda (müsrifdə) para qalmaz, qumlluqda su. .

sovğuc . sovğuc. sovğac. savğuc. savğac. gələn nərsənin (güc, ışığ, iliktirisitənin) yönün çevirən arac, nərsə. dönüşdürüc. dönüşdürəc. (dəğşiş, tə'viz, təbdil, təhvil,,,, edən. commute. transmute. transform). - ıldırım savğacları.

sov_ingilis . səpmək. saçmaq.

sovqa . sovğa. 1. barış elçisi. müjdəçi. - elara sovğalar salıb gəzişdirdilər. 1.ehsan. inayət. movhibət. - tanrı sovqası.

sovqa . sovğa. sovğat.

sovqa . sovğa. sovqat. savqa. savqat. - sovğa sağut: sovğa səlam: (hidyə pəyami dusti)

sovqun . 1.seylab. sel. önünə gələni süprüb götürən. 1.hadd. şədid. - bu sovqun ağrıya dözməkmi olur.

sovlamaq . sulamaq. 1. sürtmək. (sayıtlamaq > sayidən (fars)). 1. söndürmək. keçirtmək. 1. soğutmaq. təskin, təsəlli, aramiş vermək.1.

sovlatmaq . soğlatmaq. soylatmaq. suslatmaq.

sovmaq . sevitmək. sovratmaq. sevindirmək. şad edmək. - incimiş ürəyim sovmadı bir gün belə. - nə belə sovusun. - sovmağa tezdi hələ. - eşitdi, amma sovmadı. - sovun: kef edin.

sovmaq . soğmaq. nərsəni bitirmək, qurtarmaq, kəsmək, keçmək, dalı qoymaq. - soruq sınavı (imtahanı) sovdı. - içib yeyib sovmaq: heç bir nə geri bıraxmamaq. - dağ daşı sovub keçdi.

sovmaq . soğmaq. savmaq. 1. soxmaq. udmaq. yenmək. yeğmək. üstün, qalib gəlmək. - sözdə mən səni soğaram. - görək oyunda kim kimi soxacaq. 1. soğulmaq. qutarmaq. 1. qurumaq. 1. kəsmək. qırmaq.

sovmaq . sovalmaq. 1.sönmək. keçmək. 1.soğumaq. təskin təsəlli, aramiş tapmaq.

sovra . > sur. sür. (> sirur). suruş. sovaş. sövəş. şənlik. şadlıq. cəşn.
çavuş yox, savuş çox.

sovramaq . savramaq. sağlamaq. sovlamaq. sarğalamaq. axmaq. - gözdən yaş sağruqdı: gözdən yaş qoyuldu.

sovrulmaq . soğrulmaq. savrulmaq. bir nə bir nədən çıxarılmaq, dışarılmaq.

sovsamaq . vird, duva (dua) oxumaq. - sökələ sovsadılarda onğulmadı: şəfa tapmadı.

sovsayış . soğsayış. soysayış. sustayış. soğuma. (azalma. tənəzzül).

sovsaytırmaq . soğsaytırmaq. soysaytırmaq. sustaytırmaq. soğusayıtmaq. təmbəlləşdirmək.

sovsur . çox yumşaq parça. iprik. diba. hərğr.

sovsurmaq . sovsarmaq. sovsarlamaq. (mast mallamaq).

sovşaq . 1.keçinməli. durmamalı. müvəqqəti. quzəra. 1.bağışlana bilən.
- bunun suçları sovşaq: bağışlana bilən.

sovşatmaq . iki, neçə nərsəni birbirindən savlatmaq, savalatmaq, ayırmaq.

sovuq . sovu. savıq. savı. seyrək. - sovu səqqəl.

sovulğar . sovlar. solvar. soyğar. təmbəl. düşük.

sovum . savım. 1. kəsilmək üçün ayrılan malqara. 1. qış üçün qavrılmış, duzlanıb qurutulmuş (kəsilib savılmış, hazırlanmış) ət. 1. qış zmarı. 1. saxruğ. saxrağ. zəxirə. 1. güz kəsimi. 1. əsgi.

sovumaq . sovulmaq. soğumaq. soğumaq. savımaq. savılmaq. soğumaq. soğulmaq. 1.bitirmək. qurtarmaq. - birdənbirə hər nə savıdı. 1. ölmək. gəbərmək. - soğub bitirmir ha.

sovun . sovan. savun. savan. ucu sivri, iti, inci.

sovunğ . sovunğ. sovun. sonğ. soyulmuş. çapılmış. garet olunmuş.

sovur . sovur sovur: somur somur: boş boş. bihudə bihudə.

sovurmaq . soğurmaq. savurmaq. bir nəyi bir nədən çıxartmaq, dışartmaq.

sovus . 1. dənizdən əsən yel. 1. sonucsuz. sığınsız. nəticəsiz. - sovus işlər. 1. yüngül, incə parçalı geyim. 1. incə sapağdan, həsirdən toxunmuş börk.

sovutmaq . soğutmaq. sıyrıtmaq. sıvrıtmaq. siyirtmək. sivirtmək. çivritmək. savrıtmaq. sovrutmaq. səyritmək. səvritmək. nərsəni dibdən bitirmək, qurtarmaq, kəsmək, yağmalamaq, çapqalamaq, çıpqalamaq. - bu işləri ilə qalan qulan sevgimi sıyrıtdı.

sovzalmaq . sovzanımaq. sovsalmaq. sovsanımaq. sozalmaq. sozanımaq. halsızlaşmaq. kefsizləşmək. zayıflamaq. - genə niyə sovsalırsın.

sovzumaq . sovuzmaq. uzanmaq. - sovzaran günlər: sovuzan günlər.
((sovzutmaq . sozdurmaq. uzatmaq.

sovzumaq . sovzulmaq. uzamaq. uzanmaq.

soy toy . el qəbilə. il o təbar.

soy . (sov. sop. boy). nəsl.

soy . sov. sop. suy. suv. sup. əsl. nəsəb. - suyu kimə çəkib görən.

soyaq . soyağ. sovağ. danertə əsən yel. sabah yeli. səba yeli.

soycunmaq . soyunmaq.

soyha. kötü,işe yaramaz

soyqa . (soyulmuş. nərsədən soyulmuş, qoparılan, bıraxılan nərsə). ölüdən arda qalan nərsə. 1. yol çapqınından, oğurluqdan əsirdən tutulan, ələ keçən dağar yağar (mal o mənal).

soyqıc . soyğıc. soyğıc. soğqıc. susqaç. təmbəl. asta. gəvşək, yavaş, küt, sust, davran. - soyqıc işçi.

soylamaq . kökləmək. soyun, kökün işləmək.

soymaq . # yosmaq

soymaq . < sovmaq. iki nərsəni biribirində açmaq, ayırmaq. - dəri, qabıq soymaq: savırmaq. ayırmaq. - paltarı soyun: savın. çıxart. at.

soymaq . çıxarmaq. olduğu yerdən almaq, çəkmək. istixrac edmək.
((soyuş doyuş: soyuş soruş: sardirat varidat.

soymaq .arçamaq. (qabığ).

soyna . hamam girişi. hamamda soyunan bölüm.

soyru . qıf, qoni biçimli. - soyru börk.

soysür . soğsür. hər nəyi soyuğa sürən, götürən. soyuğqanlı. - soysür uşaqla oynamaq qolay değil. - o soysürün biri, danla dinlə, qılı belə təprəşməz, heç nəyinə değil.

soysürüş . nəsəb, nəjad, şəcərə şinasi.

soyu . qurbanlıq. - soyu soyulamaq: (toxu toxulamaq: quyun qurbanlamaq).

soyudquc . soyuduc. soğuduc. savuduc. sovuduc. savudqıc. sovudqıc. soğudan. sovudan. savudan. soyudan. yəxcəl.

soyuğazar . soğazar. zatürriyə. zatiriyyə.

soyuğqanlı . dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. dözümlü.

soyuğqanlı . sərinqanlı. basnığ.

soyuq . soyuğ. soyut. sovuğ. sovut. soğut > sust. - soyuq qılıqlı: sust rəftarlı.

soyuqlama . soyuğlama. sovuğlama. soyuğalma. üşümə.

soyuqmaq .

soyuqmaq . soyqunçuluğa ucraşmaq. çapılmaq. lütlənmək.

soyulmaq . soyğulmaq. xarətlənmmək. yağmalanmaq. çapılmaq.

soyulu . soyğulu. xarətlənmiş. yağmalanmış. çapılmış.

soyunağ . soğunağ. savunağ. sovunağ. soyuqxana. 1. yunağın (hamamın) çıxış dəhlizi. 1. dusdax. 1. sərd xana.

soyunuq . soynuq. 1. istiriptiz. 1. geyimi, başmağı çıxardılan yer. camedarxanə. camexanə. 1. açığca. çalağı. yalağı. aylayın. ələni. aşgara. - sizə soynuq söylüyürüm.

soyurmaq . ??
sevirmək.

soyuş . soyğuş. çapıl. xarət. yağma.

soyutmaq . sovutmaq. soğutmaq. 1. > soslatmaq. suslatmaq sustatmaq. 1. sovatmaq. sərinlətmək.

soyuz . soyuz. toyuz. birlik. birsaplıq. ittihad. ittifaq. - yazıçılar soyuzu. - oşçilər soyuzu. - ellər soyuzu.

soyuzdaş . soyuzdaş. toyuzdaş. bir birikdən, birlikdən olan, olanlar. həmqatar.

sozğan . uzanan.

sozqalmaq . salqınmaq. solqunmaq. sustalmaq.

sozlamaq . süzləmək. süzürmək. sezirmək. göz gəzdirmək, göz salmaq. bir qarab qoymaq. nəzər salmaq. bərəndaz edmək. - öncə sozlayıb sonra girdi.

sozmaq . sovuzmaq. sozumaq. sovusumaq. solsulamaq. solusumaq. süzə vermək. keçmiş görnüşdən, duruşundan arıqsamaq, üzsümək, düşsümək. alızsamaq. - gündən günə sozumyur. keçmişə görə çox sozumusan.

sozutmaq . çəkib süzütmək, uzatmaq, əsnətmək, sündürmək, sürdürmək.

söçdə . süçdə. köçdə. səcdə (< çökmək). namazda yerə köçmə durumu.

söggə . sökgə. sökə. sill. vərəm.

söğən . # öğən.

söğsümək . söğüb saymaq.

söğüş oğuş . çıpıt yoğuş. lə'nət rəhmət.

söğüşmək . diləşmək. didəşmək.- gün boyu diləşirlər.

söğüt sulunğa, qatınğ qasınğa. (söğüt sulunğa, qazanğ qatınğa). (söğüt suluğa, qatığ qatıya çəkilir). .1.söğüt ağacı yumşaq işlərə, qazan ağacı qatı işlərə uyğundur. 1. söğüt sulu yeri sevər, qaba sərt tikən quraqlığı, sərtliyi.

söğüt suya, qazıq qata . 1. sevgi suya oxşur, çivi (mıx) qatığa, daşa oxşur. 1. söğüt ağacı suya gedər, dəmir (çivi) qatığlığa, bərkliyə gedər.

söğüt . suğut. (1. < su. su yanında çıxan ağac türü. (1.? < söküt ).
{saule (_fırans) }. {سَوْحر (_ərəb) }.

sökəl iğdin savradı . xəsədə ağrın (na xoşluğun) sovdu.

sökələv . kəsilmək üçün ayrılan, bəslənən davar.

sökəllik . açıllıq. acılğaq. çalığ. xəsdə. naxoş.

sökətmək . - gözün sökətmək: gözün kor etdi.

sökləmək . azarlamaq. sarsıtmaq. xaşlamaq.

sökmən . (sökən). batur. qəhrəman.

sökmən . səf qıran.

sökmənilmək . sökkənilmək. sökmənlənmək. baturlanmaq. qəhrəmanlanmaq. pəhləvanlanmaq.
((sökmənilən . sökkənil. sökmənil. baturlan. qəhrəmanlan. pəhləvanlan.

söktüğüşmək . söğüşmək. savaşmaq. toxuşmaq. vuruşmaq.

sökü . soxu.

sökülüş . yıxılış. pozuluş. çökülüş. çövülüş.

söküt . xırım xırda.

söq . sök. sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir. - sök ər: sökə yalnız: sökə yal: arxasız, dossuz kişi.

söqəcən . sökəcən. 1. sukəsən. burun. gəminin künclü olan uc bölümü. 1. içgənə. işgənə. eşgənə. nərsənin için oyma racı.

söqəh . sökəh. sökək. günün sökən, çıxan çağı. sübh. sabah.

söqələmə . sökələmə. sökləmə. söğləmə. söküş. saçlamaq. xaşlama. xaş. dəmlənmiş, həlim, açıla pişmiş ət. yəxni.

söqqə . söggə. sökə. 1. yıxılmış, düşmüş, qırılmış nərsə. 1. yenik. sınığ. yenik. məğlub. şikəst yemiş. 1. sökütüm. çalıçırpı. salısırpı. 1. seşmə. saçma. poxpüsür.

söqqütüm . sökgütüm. söggə. sökə.

söqmək . açmaq. əldən salmaq. - bu iş onu sökdü.

söqmək . sökmək. (kimi yolla ayırmaq, azaltmaq, qırmaq). (# soxmaq: kimi yolla birgəşdirmək, artırmaq, çoxaltma. qatmaq). 1. incələmək. - 1. dəlmək. - soxulmamış mıncıq. - sürgü (mətə) burula burula ağacı soxar. 1. xışlamaq. sürmək. - tarla sökmək: zəmi sürmək.

söqmək . sökmək. çıxarmaq. (# soxmaq: girdirmək).

söqmək . sökmək. sökürmək. incitmək. işkəncə, əziyyət edmək. - canın sökürüb aldı.

söqün . söğün. maral. gözəl. (qəzal. gəvəzn).

söqün . sökün > sükün. 1. ağız. lülə, şüşə kimi nərsələrin ağzı. 1. obaşdan. obaşdan yeməyi.

söqür . (sökür. söküt. ) 1. azığ. azaş. qəbih. şəni'. 1. əxlaqsız. xuysuz. 1. məkruh. 1. qorxu. qorxut. dehşət. vəhşət. 1. qayqı. sıxıntı. dərd. 1. ətacı. zəhəgedməli. 1. əhanətli. tovhinli. 1. saldıran. saldırqan. yürüş. hicum. 1. risk. xətər. xovf. 1. itici. sevimsiz. çirkin. 1. dev. həyula. 1. çotur. şeytan. kötü qoş, ruh. zalim. qıytaq. şərur. 1. biçimsiz. 1. iğrənc. kərih. çirkin. mənfur. 1. sivrilmiş. utanmaz. həyasız. canavar qoşlu, ruhlu kimsə. çılgınca, çıldırası, dəlicə əsiş, əsriş, xoşluq, kef, dadalan, verən kimsə, nərsə. 1. uzman. 1. sövgər. söygər. vəsvəsəli. həvəsli.

söqür . sökür > sükür. 1. obaşdan. obaşdan çağı.

söqüt . söğüt. söyüt. 1. söyümlü. sevimli. yumşaq, gözəl qılıqlı, çinəli, xuylu. 1. su qırağlarında yetişən, səbət toxumada işlənən, əsnək, əğilgən, yumşaq dallı ağac. dal.

söqüt . söküt.

söləmək . söyləmək.

sölənğ . sulanğ. abi hava.

sölənmək . solanmaq.yellənmək. - yaşamda özü özünə sölənən çoxdu.

söləşi . diyaloq.

söndürmək . (??səvindirmək. savındırmaq. ) keçitmək. keçirtmək. - ışığı söndür.

söngür . > suğur. soğur. kar kor.

sönləm . 1. sonlam. sərəncam. 1. sönmə, durqunluq, qaranlıq, geriləmə, dönüşmə.

sönük . soluq. 1. rəngsiz. 1. həzin. - soluğ səs. 1. zayıf. - soluğ qarı.

sötül . soluq. buruşmuş. pörsümüş.

sövə . dayanıqlı, duramlı, sürəmli olmayan nərsə. - sövəboya: tez solan boya. - sövəbasma: rəngi tez uçan çap, oyma parça. - sövə yaş: keçəri yaşam. - sövə gül: iki günlük gül.

sövə . söyə. süyə. süvə. uzanmaq. dayanmaq. dirsəkləmək. təkyələnmək.

sövəlmək . sövülmək. söyülmək. söğülmək. ssvilmək. istənmək.

söviyənmək . söyənmək. söykənmək. uzanmaq. dayanmaq. dirsəkləmək. təkyələnmək.

sövmürmək . somurmaq. sormaq. əmmək.

sövsük . süvsük. sortuğ. müfdə xor.

sövüklü göz . sızık. zırzır. yerli yersiz ağlayan. yaşlı göz.

söyəkli . dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. hamili.

söyəl . tutşı. tutşu. tuştu. səmimi

söyəmək . söyətmək. sökətmək. kökətmək. tükətmək. yükətmək. butatmaq. dayamaq. dayatmaq. yaslamaq. yaslatmaq. isnad edmək. - uzun bağdatı altına dirək yükətilir. - öz sözlərin nəyə sökətir. - arxavı duvara tükət.

söygələmək . söygələmək. söygələmək. sıygalamaq. sıypalamaq. sıyğamaq. sığqalamaq. sıypamaq. söygəllik, uysallıq, yumşaqlıq, mulayimət. məhəbbət, mehribanlıq edmək.
((söygənmək: süygənmək. sıyganmaq. sıypanmaq. sıyğanmaq. sığqanmaq. söygəllik, uysallıq, yumşaqlıq, sınlığ, sıylıq, mulayimət. məhəbbət, mehribanlıq gözləmək, istəmək. sığınmaq. pənah gətirmək.

söykənlik . sükənlik arxayınçılıq. mütməinçilik.

söyqə . söykə. söykət. sötgə. götgə. tükgə. butqa. dayağ. daynağ. dəsdək.

söyqüli . söygüli. sevgili. sevilməyə dəğər olan.

söyləm . dil tutunu. dil özgəri, özbəri, əzbəri.

söyləm .qoylam. qoydam. anlamı bütün, tam olan tümlə, birikmiş söz. cümlə. ibarət.

söyləş . söyləv. söylük. gələş(moğol). 1. ötük. aytığ. aytlığ. aytuv. aytul. xitabə. xutbə. nıtq. suxənranlıq. 1. movizə. mo'izə. 1. bəlağət. fəsahət.

söyşüqlüq . söyşüklük. süyşüklük. sevşiklik. aşığlıq. aşiklik. eşq bazlığ.

söyürgəmək . sövürgəmək. səvirgəmək. sivərgəmək. ağırmışi. bağşıc, bəylik, ağalıq, hörmət, təkrim, mərhəmət, ehsan edmək.

söyürğal . soyğal. sevğəl. sövgəl. söygəl. sevgəl. səvgəl. sıypa. sıyğa. yaxuluğ, ehsan edmə.

söyüş . sövüş. sovuş. sağuş. savuş. seviş. 1. sevirğal. söyürğal. ərməğan. 1. muşduluğ. müjdə.

söyüşləmək . sövüşləmək. sovuşlamaq. sağuşlamaq. sevişləmək. 1. ağırlamaq. əzizləmək. 1. soyuşlamaq. kimsəni ağırlamaq üçün ''sağuş''. ''soyuş''. ''soğuş''. (bəslənmiş davar) kəsmək.

söz verdin tutmadınmı, hər yerə parçalanmaqdan bıqmadınmı.

söz . - yer tutmaz söz: quru söz: boş söz.
- dərəbəyi söz: gobud, boş, çox yüksəkdən satılan söz.

söz . gələçi. gələç. 1. ləfz. 1. sözləm. ibarət. 1. qonuşma. danışma. nıtq. 1. dil. 1. söyləyiş.

söz . gəp. kələçi. - sözü ağzında qalmaq: deyəcək ara, yer bulmamaq. - söz aramızda: kimsə bilmədən, duymadan. - söz atmaq: sataşmaq. sözlə sarkıtmaq, müzahimət edmək. - söz toxundurmaq, ilişdirmək: iğnəli qonuşmaq. - söz düşməmək: söz konusu olmamaq. - söz əbəsi: söz qurdu: söz usdası: söz maması: hər nəyə yaxışıqlı söz söyləyən. - söz edmək: söyləmək. - söz eşitmək: çor eşitmək: paylanmaq. danlanmaq. - söz qaçırmaq: bara qoymaq. - ??söz ola bəri gələ: saçma sapan söz. -?? söz olsun: - söz olsun, torba dolsun: işsiz qalmayıb, gərəksiz qonuşmaq. - söz salatı: gərəksiz, düzənsiz uzun qonuşma - söz söylədi bal qabağı: saçma sapan danışdı. - söz daşımaq: söz gətirib aparmaq. - sözə qoşulmaq: sözə qrışmaq. - sözü yox: çox gözəl. yoğlaz. heç kəsisiz. mükəmməl. - sözə tutmaq: 1. sözlə başın qatmaq, oyalamaq. 1. sözü uzaldıb işdən alıqoymaq. - sözü ağzına tıxmaq: bir sözdə olurkən susdurulmaq. - sözü ağzına qalmaq: sözun bitirəməmək. - sözü çevirmək:danışıq yönün sapdırmaq, dəğişdirmək. - sözün çeğnəmək: sözün bitirməmək. - sözü gəvələmək: bir sözü dönə dönə qaytarmaq. - sözünü bilmək: gərəyi kimi danışmaq. - sözünü edmək: işə uydurmadan, oranlamadan, qatmadan yalnızca söyləmək. - söz körüyü: 1. çox danışan kimsə. çançan. ozan. ağzan. (savt (sovt) _ərəb: səs). 1. sözdə, dildə qalmayan. - sözlə gəmi yeriməz:

söz . luğət. kəlmə. hərf. vajə.

sözbelə . sözülə. məsələn. - sözbelə, mən getdim nə olacaq. - sözülə ilə iş olmaz, işi görmək gərək.

sözçü . təmsilçi.

sözəvər . sözəbar. sözəbal. sözəmal. aytğan. çeçen. söz sav, danışıq gücü, bilşi olan. (suxən dan. suxən vər).

sözəvərlik . səzəbarlıq. səzəballıq. səzəmallıq. aytğanlıq. çeçenlik. söz sav, danışıq gücü, bilşi olmaqlıq. (suxən danlıq. suxən vərlik. soxən danlıq).

sözləmək . - sözüvü kimsəyə sözləmə.

sözləmək . söz demək. danışmaq.

sözlənilmək . söylənilmək. 1. danışılmaq. 1. dilə gəlmək.

sözlətmək . sözə gətirtmək. danışdırtmaq. - onu kimsə sözlətəməz: ondan kimsə söz ala bilməz.

sözməsöz . sözbəsöz. kəlmə kəlmə. - sözbəsöz çevriş: təjtəlləfzi tərcümə.

sözsüz . 1. açıqlamasız, sırışsız sürüşsüz, şərhsiz bəyansız. 1. dilsiz. səssiz. susqun. ölüyt. büküt (müti'). duraş. sakit.

sözü desən pişirqıl, dəmir kəssən qısırqıl .

sözüm söüzvə, suyum suyuva . bir anlaşılmazlığı gidərmək üçün söylənən deyim, söz.

steel . (: çəlik. polad) < stakati (sans). (: dayanmaq).

su götürüş . su qabarcığı. püsgə > fisgə.

su qoymaq . su tökmək. sulamaq. suvarmaq. suvarışmaq. (ab yari).

su toplamaq . şişmək.

su tökmək . əl suya yetirmək. sıçmaq. - uşağın poxu, böyüklər yıxar (uşağ su tökər, böyük yıxılar.

su tökünmək . duş tutmaq.
- su tökünmək: işəmək. çişəmək. çiş edmək. quşaq açmaq.
- sudan keçirmək: suya çəkmək. yelxamaq. pəsabın almaq.
- sudan duşmüş balığa dönmək: nə yapdığın səpələmək, şaşırmaq.

su verməzə süt verməzlər.
su verməzə süt ver .

su yalağı . su kasası.

su yarığı . quru dərə.

su yerimək . su sörümək: nərsə canlanmaq, dirsəlmək. - ağaclara su yeriyib yəşərdilər.

su . - su səpgəndək: su səpəndək: su səpsən işidilir kimi səssizlik. sikuti məhz.

su . - suya gedmək: arığlamaq. güdəlmək.
- suya girmək: suya dalmaq. üzmək. çimmək.