Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

su . duş. - su tutmaq: duş tutmaq.

suaq . suax_altay. (su + ax) su yolu, kanalı.

sualqış . sualğış_altay. su basma. su basması.

subalamaq . sıbalamaq. suvalamaq. tapdayıb, uzatıb ititmək. sivritmək. sevritmək. çalğatmaq.

subay . əfsər.

subay . sıbay. suvar. sivri sever, iti çalaq iyid.

sucan . suvcan. kiçik su qabı.

sucarmaq . ıscarmaq. ısbarmaq. ısqarmaq. islanrmaq. su salmaq.

sucuğ aşı sındırzar . içgi yeməyin sındırılmasına kömək eylər.
- sucuğ başı əsrüdər (məsrüdər), yalançılıq dili kəsdirər.

sucunmaq . suçunmaq. 1.dadanmaq. dadalmaq. (dadın, tamın almaq, qanmaq). şirnəşmək. - sözə sucunsa, bulun barır: sözə şirnəşən, (sözə tutqun olub), işindən yesir qalır. 1. dadınmaq. çaşnamaq. dadmaq. dadıdına, məzəsinə baxmaq.

sucur . suçur. sudur. supur. suvur. sulur. surur. suruş. sıyış. saçış. soçuş. tovuş. təl'lö'. ışıltı. ışın. savanış. savınış. bərq. dirəxşiş.
surquramaq: surlamaq: ışıldamaq.

sucurmaq . sucunmaq. dadlanmaq. 1. tamlaşmaq. xoş tə'mləşmək. xoş məzələşmək. 1. şirinmək. şirinləşmək.

suçluq . 1.şirinlik. - buda evlənməmin suçluğu. 1. məzəlik. -

suçlusunmaq . 1.şirinsinmək. sirinləşmək. 1. məzələnmək.

suçlut! . şirinlət!.

suçruşmaq . suçuşmaq. 1. (nərsə olduğu yerdən oynağlamaq). suruşmaq. salcışmaq. solcuşmaq. büdrəşmək. sırvışmaq. (ləğzidən). 1. suçgürmaq. saçrışmaq. səkrişmək. urküşmək. - at ilrən kimi suruşdu. 1. şuluğluq edmək. (suçuş uşaq. qırışmal. )

suçuluq . susınaşlıq. su tanışlıq. hidroloji.

suda olmuş, suda boğulmuş.

suğa . su qabı.

suğalıtmaq . suvalıtmaq. subalıtmaq. suyun aldırmaq. qurutmaq.

suğarış . suğarış. suyarış. abyari.

suğarmaq . suvalmaq. sulanmaq. suğsarılmaq. su sərpilmək. - tarla (tarığ) suğarıldı: əkincağ suvarıldı, sulandı.

suğarmaq . suvarmaq. subarmaq. sirab edmək.

suğatmaq . suya doyurmaq. (sirab).

suğuq . suvuq. qanıq. qanmış. suya doyqun. sirab.

suhan . < soğan. sovan. soğun. qoğara.

suhan(fars) . < sokan. soxan. suğun. (< soxmaq). dibək. həvəng. (soxa: qol. sap. ox. şiş. dəsdə). - soxan soxa: qol dibək dibək dəsdə. həvəng dəsdə.

suqabaq . suqabağ. suqavağ. qabığı qalın, dayamlı qabağ çeşiti. bu qabağdan yasanmış qab.

suqar . suğar. suğab > sirab. suğarma.

suqar . suvat. sulağ. su mənbəyi.

suqarmaq . suğarmaq. 1. sirab edmək. 1. suya daldırmaq.

suqartmaq . suğartmaq. su içirtmək.

suqayramaq . suqaytamaq. suyun qaytamaq. suyun almaq. qurutmaq.

suqayrı . suqaytamaq. suyun qaytamaq. suyun almaq. qurutmaq.

suqəsik . sukəsik. su qıtlığı.

suqrıc . suğrıc. suğac. gül, əkin, yeri sulamaq üçün, suyu çəkə çəkə səpələyən başı süzgəçli qab. abpaş. abbaş.

suqul . suğul. suvul. soğul. sovul. borcıq. borqıc. şıratan. novdan.

suqur . suğur. soğur 1. su qoğur. su qoğuran. yoxsul. əli boş. 1. suyu qurumuş. arıq. cılız. soluq.

suquş . su quş. ördək.

sulaq . sulağ. suğal. suvat. sutav. sıvat. su başı. su götürülüb içilən yer. (abeşxor).

sulaqlıq . sulağlıq. sulalıq. gözəllik. saybırlıq. saybirlik. sapığlıq. sapağlıq. savığlıq. savağlıq. yupağlıq. məlahət. səbahət.

sulan . sulan. suvlan. suvan. hovuz. van. vanna. banna. yuğunmaq üçün hamamda qurulan böyük su qabı.

sulandırmaq . durultmaq (safaltmaq. ışıqıtmaq). rəqiqlətmək.

sulandırmaq . xamsıtmaq. yumuşatmaq. ərcitmək. ərçitmək. ərşitmək.

sulanmaq . suvlanmaq. suflanmaq. sovlanmaq. gərgin, iti, qəvamlı nərsənin boşalması, gəvşənməsi.

sulat . suqat. 1. gölət. gölcük. istəxr. 1. dəryaçə. 1. sulaq. sulu. - suqat yer. - suqat ölkə.

sulat .suluh. eski evlerde yıkanılan yer

sulbanmaq . cimcilağlaşmaq. sırılsıxlam olmaq.

sulğuq . toval. sulanmış qabar.

sulqa . suvqa. su daşıyan.

sulu . sırğov. süröv. soğul. sırlağan. sulağan.susov. (susul. sosul.). sölər. {''s'' yın düşməsiylə > ölər. hölər (< su) }. sulu. şol. yazık. (lazık. nazik). yalaz. duru. rəqiq.

suluğ . hovlə. hopla.

suluq . ərəqçin.

suluq . soruq. zəli.

suluq . suvluq. 1. nərsənin suyun dərməyə, qurutmağa yarar yaraq, vəsilə. 1. hovlu. toxul. öpcün. öpcin. sürgü_üzbək. silgi. dəsmal. 1. təpəlik. ərəqçin.

sulum . xoşa gəlim. xoşa ayənd.

suluşmaq . suya düşmək, gəlmək. (# soluşmaq: suyu çəkilmək.).

sum sucuk . çox dadlı, ləzzətli, şirin.

sumağbalan . sulağ salan.

sumarıq . yaşlı göz. suyu axan göz.

sumka . sumba. tumqa. tumaq (< tum. yum). sak. topra. torba. kif.

sumqa . sumka. sumğa. sumba. tumqa. tumaq (< tum. yum). 1. sak. topra. torba. kif. 1. sayılı nərsənin çoxluğun göstərir. - bir sumba: bir aləm. - bu arabaya bir tumqa para vermiş.

summaq . cummaq. tummaq. dadanmaq.

sun . sum. (< savın). 1. yaxşıqay. uysal. yıpaş. ipəş. suyşuq. sulu. xoşəxlaq. (# kötüqay: girtüc. bədəxlaq). xuylu. -yıpaş balam. - 1. arın. təmiz. xalis.

suna . sunu. sunğ. sun. qoşdıq. qoşlıq. önərgə. önəri. sanı. sandırış. dəğiş. təkiş. təklif. taarüf.

sunğ . sunğ. bir kimin oğul oğladı, tör törəsi, tör tökü, tör törüş, öğ öğüş. dəvam. tətümmə. asar. (pey ayənd. rünbalə.

sunquş . suyunquş. suğunquş. yunquş. (suy: gözəl). tovuz. tavus.

sunmaq . savunmaq. sovunmaq. tutuzmaq. tutuzlamaq. təqdim edmək.

sunuş sünüş . qonuş gönüş. ərzə təqaza.

sunuşmaq . savışmaq. sovuşmaq. birbirinə vermək. -

sunuşmaq . usnuşmaq. uznuşmaq. 1.uzatmaq. 1. dəğişmək. təkişmək. tutuşmaq. tutmaq. tuşutmaq. taaruf edmək. - sən haçan tuşutdun mən almadım. - könlün olsa tut, könül yoxsa, unut.

supqi . supgi. süypgi. subəki. suvaki. su kimi açıq tözlü, boyalı. - supgi al. - süypgi göy.

supüçüyü . subiçiyi. su oyuntusu.

surax(fars) . < sarək. soxaq. sökə. dəlik. yuva.

surəti məsələni silmək . yanağın örtüb, başında qalıb.

sursal . susən, zəmbəq gülü.

suruq . suruğ. sürük. 1. (hərəkətli). axışqan. dəişgən. səyyal. mobil. 1. suyuğ. axışqan. səlis. rəvan. 1. dəli. dəlisi. devingən. rəvani. 1. tökümlü. dalqalı. movclu. məvvac. - suruğ boya. - suruğ çəki: dalqalı nəqqaşlıq. 1. qadınların aybaşı kəsəli. 1. yuçut. sərbəst. azad. 1. sürəklic iti qımıldayan, hərəkət edən.

sus . sovus. sovuz. savus. (< savmaq. sovmaq).

susaç . sasaç. püsgüc. səpgüc. (ab paş). duş. əfşan.

susanağ . sisənək. sisli, qapalı hava.

susayış . suysayış 1. susanma. suysanma. yavaşlama. astayış. asışlama. astalama. astanış. yasanış. yastayış. sallanış. 1. yayvaşış. yavaşış. yavşaş. astayış. asayış. aramiş. 1. çəkiniş. mətanət. mütəməgginlik. təməkinlik.

susayışmaq . susayılmaq. 1. sustalmaq. yavaşlanmaq. 1. təməkinli olunmaq.

susayışmaq . suysayışmaq. susaymaq. suysaymaq. yavaşlamaq. yayvaşlamaq. təmkin edmək.

susazmaq . susamaq. (# suyu sızmaq: suyu süzmək: ağzı sulanmaq).

susıymaq . sasıymaq {> şaşıymaq (_fars) } (südüymək. sıdıymaq. sisəymək > işəymək. işəmək). su salmaq. (qaşanmaq).

susqunluq . durqunluq. sıxıt. sikut. suyus. suyuş. susma. susqut. susut. səssit. sakintlik.

susov . saydam. şəffaf.
((qoz . (< qozğamaq). (koz. cauz). illət. səbəb.
((burum . burma. formul. forma.
((burmul . formel. rəsmi.
((sımağ .iməj. surət. sifət. şema. təsvir. simbol. - ölüm devrim sımağı, devrim ölüm sımağ.
((qopca . obje.
sopca: sübje.

susturuq . sikut tanğı. həqqi sikut.

susturuş . tıxac. 1. sikut tanğı. sikut həqqi. 1. tüfəng, motorun səsin almaq üçün işlən tıxac.

susun . sovsun. 1.suyuq. 1. yağsız yemək. yavan.

susun . utun. 1. sikut. - uss!: sus. usut. sakt. 1. dinlik. dinclik. aramiş.

susuyuş . yavaşlama. ağırlama.

sutqarmaq . sıtqarmaq. sulaşmaq. suya düşmək. su saışmaq.

sutur . sudur. sulu qabar.

suv . su. sav. çav. çağ. cah. tutu. tutuc. qeyrət. şan. san. təali. ehtişam. görkəm. çapa. saxa. əzəmət. izzət. kəramət. şikuh. təcəmmül. vüqar. cəlal. bağdal. e'tibar. namuş. abır. daraq. dərik. yürkə. yürək. rovnəq. rivac.

suvacıq . sığacıq. gözləri dolma.

suvağ . 1. gil. 1. palçıq.

suvağsız . aydın aşgara.

suvaq . sıvaq. çıpaq. suçlama. ittiham. töhmət.

suvaq . suvağ. suva. sıvağ. sıva. üz örtüyü. üz qaplama. - duvarın sıvası tökülüb.

suvaqçı . suvağçı. suvaçı. sıvağçı. sıvaçı. üz örtükçü. üz çəkən, qaplayan. - duvarınsıvası tökülüb. 1. üzgözçü. bəzəkçi. örtbasırçı. 1. gözdən, özəndən cayıran, əğirən. qamıvçı. (qapıvçı). duvağçı. (mastmalçı).

suvaqsız . suvağsız. suvasız. sıvağsız. sıvasız. üz örtüksüz. üz qaplamasız. - sıvasız duvar, otaq.

suval . çiğ. çalın. şeh. şəbnəm.

suvalcan . yer qurdu.

suvalmaq . su tökülmək.

suvama . sovama. iş bilməyən. üzdə olan. içsiz.

suvar . sovar. suar (< savışmış). 1.çağından ötə qalmış, yetşmiş. gec. - sovar yemiş (armıd, alma, üzüm) : gec yetişən yem, yeməli, meyvə. - sovar yemiş ucuz olmaz. - yatıb sovara qalma ha. - sovara qalsan arabanı qaçıracaqsın.

suvaraq . 1. düz. doğru. iffətli. şərif. əfif. saylağ. namuslu. təqvalı. pak damən.

suvastı . suastı. (suv + astı). suvaltı. suvaltı. (suv + altı). su altında olan, işləyən. (zir dəryayi. zir abi). - suvastı gəmi. - suvastı quram.

suvaşmaq . sıvaşmaq. girişmək. başlamaq. sarılmaq. - erkəndən işə suvaşdıq.

suvat . suvla. suval. su içməyə, iştməyə, keçməyə, yuğunmağa əlverişli yer.

suvçı . suğarıçı. suçı. su səpən, verən.

suvermək . bazarlamaq. çənələmək. qiyməti yendirməyə danışmaq. - alışverişdə suverməyi sevib bəğənən.

suvğun . süygün. dadlı. yeməli işməli. ləzzətli. güvara.

suvquruq . süvkürük > sümgürük. sümük. fırtığ. burun suyu. burundan axıntısı. muxat.

suvquruqmaq . süvkürükmək > sümgürükmək. fırtığın, muxat. burun suyun, axıntısın silmək. 1. burnun çəkmək. 1. fındırmaq.

suvla . suvat.

suvluq . suluq. sarma. səldə. səlbə. sarba. çəldə. çalba. əmmamə. (dəstar).

suvmaq . susqun durub yerə baxmaq.

suvri . sovri. sivri. iti. uclu.

suvsadığan . susadığan. susuzladan.

suvsal . (suvsar). subaşı. suyu salan, qoyan görəvli.

suvsamaq . susamaq. sevsəmək. səvsəmək. sövsəmək. söysəmək. istəmək. suvsanmaq. susanmaq. sevsənmək. səvsənmək. sövsənmək. söysənmək. istənmək.
((sevsəlmək. səvsəlmək. sövsəlmək. söysəlmək. vurulmaq. aşiq olmaq.
((sevsüşmək. sevlüşmək. səvsüşmək. səvlüşmək. sövsüşmək. söylüşmək. dadlanmaq. şirinləşmək. duzlanmaq. ləzzətlənmək.
suvcığ: süvcüğ. sevcik. səvcik. sövcük. söycük. sucuğ. dadlı. şirin. duzlu. sarqan. sarqal. ləzzətli.

suvsatmaq . susatmaq. sevsətmək. səvsətmək. sövsətmək. söysətmək. istətmək.

suvsımaq . susımaq. yumşanmaq. kəsginliyin itirmək.

suvsuş . suyu çox olduğundan dadlı qaşmış nərsə.

suvudmaq . suvudmaq. suvatmaq. sudmaq. suğutmaq. suğatmaq. suğmaq. tükürmək. tüpürmək.

suvun . sürün. axan nərsələrin basıncı, hızı, yeyinliyi, irti, sürəti.

suvunlu . sürünlü. yeyin. irtin. sürətili. basıncılı. hızlı.

suvunmaq . suyunmaq. yuğunmaq. hamam tutmaq. - üç gündü suyunmadım.

suvurtmaq . suvurmaq. sivitmək. dikitmək. ititmək. tizitmək. - at qulağların sivitdi.

suvuş . suvsuş. rəqiq. (# qəliz). su artırılmış, suyqlanmış, açılmış hərnə. - əti qanadıb isgənəsin çəkib, sonra genə su töküb suvuş çəkdik. - suvuş nərsə qoyuq, tünd, qatıq olmaz. - arağın suvuşu su dadı verər. - ayran artıq su qatsan suvuş olur.

suvut . suvud. suva. sud. suğut. suğat. suğ. tükrük. tüprük. salya.

suvut . suyut. süyüt. boya. rəng. - qızıl suyut. - göy suyut. - yaşıl suyut. - qara süyüt. - ağ süyüt.

suyçalıq . suçalıq. dadılıq. dadlılıq. şirinlik. yonğatlıq. yoğatlıq. yonatlıq. məlahət.

suylaşmaq . savlaşmaq. suyu bir arxa gedmək. uzlaşmaq.

suysun . su yosunu. xəzə. cülbək.

suyşaq . süyşək. süyci. süyni. şirni. dadlı.

suyuğ sürüşdürmək . bənd olmaq.

suyuq quyuq . boş bərk.

suyuq . çox yüngül qılıqlı kimsə. (nərm. rəqiq).

suyuq . suyuğ. 1. axıcı. axan. sızık. mayə'. maye'. 1. qolay. kullanışlı. rahat. - suyuğ yol. - suyuğ iş. 1. boş. etgisiz. tə'sirsiz. - suyuğ dava: etgisiz dava. - suyuğ söz: bəğənilməz söz. 1. bayat. mübtəzəl. - suyuğ davranış. 1. pis. pozuq. iğrən. - suyuğ gəp: əğib, kifir söz. 1. dərin anlamı, məzmunu olmayan. - nə suyuğ suyuğ danışırsın. 1. rəqiq. - suyuğ dud. - suyuğ çay. - suyuğ tütün.

suyuqlaşmaq . sıvılaşmaq.

suyun lam axanı, kişinin yerə baxanı.

suyun . yuğun. duş. hamam. - həfdədə iki suyun uyğun.

suyunmaq . suyuşmaq. susmaq. susqunmaq. sikut edmək.

suyunmaq . yuğunmaq. duş, hamam tutmaq.

suyup . 1. tiltə. tirtə. suya doğranmış çörək. 1. suda ısladılmış nərsə. 1. suyus. sos.

suyuş . suyuc. 1. su ilə yuma, yelxama. 1. dəsdəmaz. əlsuyu. abdəst. vizu'. 1. təharət. - suyuş çöşətmək, çözətmək: təharət, abdəst pozmaq.

suyuşmaq . suğuşmaq. suvuşmaq. sululmaq. (sulanmaq). boşalmaq.

suyut . qusl. ğusl.

suyutmaq . sulamaq.

suyutmaq . sulamaq.

suyuz . susuz.
((suyuzluq . susuzluq.
((suyuzmaq . susuzmaq.

suzak(fars) . < süzənək. süzənək.

suzam . sucam. zükam. burun suyu dayanmada axan soyuğdəğmə kəsəli.

suzeş . < sızış (< sızlamaq: ağrımaq). yüngül ağrı, sancış, dərd. - diş sızış. - ürək sızış.

sübatlı . dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı.

sübəq . sübək. süvək. 1. sivək. bitgilərin yerə doğru düz işləyən kökləri. qazığ kök. dikə kök. 1. sürək. bir axıcı nərsəni bir yerdən başqa bir yerə daşımağ, axıtmağ üçün qoyulan qamış, şilank, güh, yol, kanal. - ayağ yoluna durub gedənmiyən xəsdələrə sübək qoyulur. 1. çübək. fırlanan nərsənin ortasından keçən çubuğ, ox, mil. - dəğirman çübəyi: dəğirmanın alt daşının ortasına taxılan, üst daşın dönməsin sağlayan çubuğ. (- dəğirman tüvəyi, dibəyi: dəğirmanın üst daşının yarı ortasına taxılın, bu daşın dönməsin sağlayan çubuğ). - təkər çübəyi: araba dınqılı.

sübütmək . sabıtmaq. sovrutmaq. soğrutmaq. sivitmək. sıypıtmaq. süngütmək. nərsənin ucun incədib uzatmaq. ititmək. -qələmin ucun çox soğrutsanız, tez sınar.
((sübi. sobi. sivi. uclu, uc uzun, iti, biz tiz nərsə. - sobu baş: biz baş. başı girdə olmayıb, uzunsov olan.

sücəyin . sürəyin. 1. çox axımlı, işdə olan.

sücüb bağırmaq . atılıb düşüb çığırmaq.

sücüq . sücük. süycük. sucuğ. cucuğ. dadlı. şirin. ləziz.

sücüşmək . süycüşmək. sücüləşmək. süycüləşmək. dadlaşmaq. 1.şirinləşmək. 1.xoş tə'ləşmək.

südlü. sütlaç

südüklüyü sıxılmaq . südük yolu tutsunmaq.

süfdə . süfdə. savda. savat. (sofdə (fars)). (< savmaq). 1.(sonraya qoyulmuş). indi verilib, başqa çağda alınan borc. 1. dəlik nərsə. ox, cıda, neyzə təmrəni. 1. sıvqa. sırqa. güşvara. 1. sovğat. yarlıq. birinə göndərilən, ayrılan mal, nərsə. 1.yenibar. yen. nobar. təbərzə. tez yetişən bar. - savat ərik. - bu il sənin əlinlə tut savatldım, nobarladım. - yenərik. - yenəlçə. - yenincir: yenəncir.1. yeni söz, xəbər. - savdanız nə. - çoxdandı ondan savat ətərim yox. 1. coşun. qalxan. savıt. zireh. 1. alverdə birinci alıcıdan gələn para.

süğmək . sürmək. sikmək.

süğü . heyvan məməsi. - yekə süğülü inək.

süğüşmək . sikişmək. cütləşmək.

süqrülmək . süğrülmək. söğrülmək. sürülmək. malqaranın cütləşməsi.

süqtün . süğdün. gizlənbaç.

süqtürmək . süğdürmək. züğdürmək. üzdürmək. suyun, nərsənin üzərində qaydırmaq.

süləmək . sürləmək. sulamaq. qoşun çəkmək. - yağ axdı sürləyu.

süləmək_ka . < sü: qoşun. ləşgər çəkmək

sülüc . zülüc > ləzic. yələz. yalaz.

sülügün . sülgün. süylün. savlın. iti. iti yerişli, davranışlı.

sülük . 1. sürlük. əğim. meyl. - iti sülük. 1. tamah. - sülük dişin qır.

süm . tüm. teyxa. sıvırt. sıyırt. sıvırt. sıfırt. - süm yağlı yemək.

sümbə . sapsal. sapdal. çapdal. burqur. qavqal. qovqal. qoğqal. qoğqala. 1. sünbə. (> sonbə). şiş. ox. mil. - sapsal udmuş: axlov udmuş: dimdik duran. 1. pistun. dönbə. döndə. 1. tulumba.

sümə . sarım. sarma. top. kələf. - iki sümə ip.

sümər_altay . süvər. sivər. uca sivri dağ.

sümləmək . (birinə görə ) süm tüm, qapalı, anlaşılmaz dildə söylənmək. tatlamaq. tatlanmaq. - bilməm nə sümlənir.

sümləmək . sumlamaq. sum tum edmək. vırravırlamaq. dırradırlamaq. danışdığı anlaşılmamaq.
- sümlüm: sumlum: dil qanmaz. - sümlüm tat.

sümsi . sürsü. sümsüburun. sürburun. (< sürmək). burnun hər yana soxan. fizul. - bu sümsüburun evə qoyma.

sümük . 1. luğab.

sünbələmək . < sonbalamaq. nərsənin sonun, arxasın izi izinə izləmək. (donbal kərdən).

sünqəc . < singəc. singər. (sindirmək: çəkmək). suyu sindirən, soran, çəkən. - singər bez. - singər kağaz.

süp . süpürgə. qoğuc.

süpcü . süpürgəçi. sapuçu. sapurgəçi.

süpüc . süpürgə. sapuc. sapurgə.

süpür . 1.çox iti, yeyin olan. 1.bəd əxlaq. əxlaqsız. - süpür kişi dos qılmaz1. (uçaq) cet.

süpürqə . - erkək süpürgə: qaravul süpürgə: uzun saplı süpürgə. küçə avlu, bağ süpürgəsi. - xatın süpürgə: qıssa saplı, ev süpürgə.
- əli kasa, teli süpürgə: qolu kasov, saçı süpov: qaraqaravaş.

süpürmək .

süpürmək . 1. silmək. təmizləmək. 1. ortadan qaldırmaq. 1. hammısın almaq, dərmək. 1. atmaq. 1. sürükləmək. 1. iti, sərt əsmək. - süpürən yel. 1. şişib silkinərək, tamtaraqla yerimək.

süpürmək . sıpırmaq.

süpürtmek. kovalamak

süpütmək . cumub yerli dibli siyirmək, götürmək.

süpütmək . süpürtmək. silib süpürmək. - əlinə keçəni süpütdü.

sür cıda . sür cıdaq. sür süngü. neyzə qalxan. ox yaraq. (təchizat).

sür . (sırış. sürüş). 1. təsvir. rəsm. iməj. imeyc. 1. tür. tip. nov'. 1. bet. üz. surət. 1. gözəllik. 1. işarət. tanıtım. 1. sərim. tanıtış. tanıt. dənit. dəniş. şərh. tə'rif. təşrih. şərh. tovsif. vəsf. 1. xiyal. təxəyyül. 1. lovhə. 1. model. rəviş. 1. şivə. 1. mətn. 1. nusxə. 1. təfsir.
- kəsəldən qaçmaanın ən onğat, uyqun, qolay sırışlarından (sərişdələrindən₈) arınçılıqdır (təmizçilikdir).

sür . 1. yanbağı. nəlbəki. 1. qızaq. ikinci qab, örtük. bir qabı, qoyulan ikinci qabı. bir qabın altlığı.

sür . kırem.

sür . nəqqaşi.

sür . sürə. 1. im, iz, işarə qoymağa, edməyə yarar hər nə. - 1. fileş. 1. xəlfəçin. 1. sür. bəqet. orkesr başçısının çubuğu.

sür . sürə. sürmü. sürüv. 1. uzun. 1. taxıl başağından uzanan qılçığlar. 1. uzun saç, qıl, tük. - sür tüklü qoyun, keçi, öküz. 1. sivri uclu. - sür çubuğ. - sür dəmir teli. - sür piçağ. - sür qələm. 1. şəbehdə sürülən ələm, tuğ, şəmayil. (bunları daşıyana sürçü, sürmüç deyilir). 1. nərsədən geri sürülən, qalan iz, bər, nişan, əsər. (bu izləri daşıyana sürtay, sürlü, sürülü. sürüv deyilir).

sür . sürək. 1. duvar. 1. xak riz.

sür . şırığ. şiyar. - yanları iki sürlü qaşıq. - burda neçə sür açmalıyıq. - xışın açdığı sürlərə tutxum səpilir. - yer sürmək, yerdə sürlər salmaq deməkdir.