Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sürc . sorc sürc. sorc. soraca. soruc. arcayış. arşatış. axdarış. incəyiş. çincəyiş. təhqiq.

sürc . sürüc. sıyıc. 1. qayc. qayıc. qayış. cayıc. cayış. yaxıc. yanıc. qaçıc. uçuc. salıc. xəta. səhv. iştibah. (ləğziş). 1. gümrahlıq. 1. fehrist. 1. andağ. sudar (< tutar). yaddaşt.

sürcə . 1. sorca. soruş. sorcuş. sorcamışi. soracmışi. arcamışi. aracmışi. arama. araştırı. axtarma. arqış. incələmə. çincələmə. təhqiq edmə. 1. (araşdırma) süjə. movzu'. 1. sorcaçı. sorşucu. sorcuçu. sorcaçı. soracçı. arca. aracıçı. arayan. araştıran. axdaran. incələyən. çincələyən. tandac. təhqiq edən. mühəqqiq. muhəqqiq.

sürcə . kürcə. kiçik kürək.

sürcə . sürc. sorca. sorc. surca. surc. yürcə. yürc. 1. boylam. uzunluq. 1. sürgün. 1. səğə. öcük. ösük. budağ.

sürcə . sürcək. sürəcək. 1. nərsənin bir bölümün ayrıca, özəl göstərmədə işlənin çubuğ kimi nərsə. 1. bəqet. orkesr başçısının çubuğu. 1. sür. bəqet. orkesr başçısının çubuğu. 1. novdan. nərsəni sürüb yaymağa yarar arac. mala. 1. sərik, yayığ nərsəni siyiməyə, silməyə yarar arac. sürgüc. sürək > kürək.

sürcə . şüşə. ışığı özündən süzdürən nəsnə, maddə. keçirən

sürcəmək . sorcamaq. soraclamaq. soracalamaq. soruclamaq. arcalamaq. arşatlamaq. araşdırmaq. axdarmaq. incələmək. çincələmək. təhqiq edmək.

sürcəmək . sürcətmək. sorcamaq. aramaq. araclamaq. araştırmaq. axtarmaq. qarqanmaq. incələmək. təhqiqləmək.

sürcənmək . sorcanmaq. surcanmaq. yürcənmək. 1. boylunmaq. boylanmaq. uzunmaq. uzanmaq. 1. sürgünmək. 1. səğələnmək.

sürcü . sürücü səkə. xəta. - dil sürcü. - əl. - duyu. sanı.

sürcüqmək . sürcükmək. ilişib saylanmaq, qaymaq.

sürcümək . 1. qaymaq. 1. zənginlikdən yoxsulluğa düşmək.

sürçə . sırça. 1. iti. tünd. 1. şüşə.

sürçi . sürçü. 1. boyaçı. 1. çoban.

sürçi . sürüci. ranəndə.

sürdürmək . kürdürmək. qoğdurmaq. qoğmaq. gidərtmək.

sürdürmək . sürdürmək. sürdütmək. uzatmaq. əsnətmək.

sürdürtmək . nərsəni bir yerdən çıxartmaq, boşaltmaq. - için sürdürtmək: için, bağırsağın boşaltmaq, təxliyə etdirtmək.

sürə düşmək . suya düşmək. 1. sulanmaq. 1. boyluların doğma qabağı suya düşmələri.

sürə . 1. qonağlıq, rəsmi paltarı. 1. gəlin geyimi. 1. sağrış. dəvam. 1. durnalıq. dəvamlılıq. - sürəsi aşınmış taxda.

sürə . 1. və'də. əhd. 1. və'd. 1. saat. saət. 1. sorağ. sorat. açaz. açat. icazə. ruxsət. 1. fürcə. fürsət. məcal. fasilə. 1. qonum. movqe'. 1. dövrə. dönəm. çağ. əsr. əhd. ruzqar. 1. sürəc. dəvam. bəqa'. 1. ara. aralıq. məsafə. 1. uzunluq. boy. imtidad. tənavüb. tul. 1. aybaşı. qaidə. reql. adət. 1. otlağ. 1. bərnamə. pıroqram. 1. rəğbət. 1. dərs, iş saatı. 1. alan. məkan. ara. yer. fəza. 1. vüsə't. məsahət. 1. məsir. 1. tam cümlə. sözləm. ibarət. 1. sürüm. axış. cərəyan. 1. keşik. novbət. 1. gəzinti. gəşt. gərdiş. 1. bağ. bağa. fəsl. 1. . nərsənin bir bölümü, bir dövrü, bir dizisi. vahid. term. kurs. - bir sürə oynadıq. - bir sürə dərs götürmək.

sürə . misal.

sürə . yol.

sürəc . bölünməmiş nərsə. təsəlsül. mütəmadilik.

sürəgən . çox axıntılı, cərəyanlı yer. çox işlək, ged gəlli yer.

sürəgi . irsi. - sürəgi kəsəl.

sürək . 1. bəsat. büsat. dəm təşgilat. 1. sürüm. əkinçilik. (kişavərzi). əkinçiliklə bağlı nərsələr. 1. axımlı. işlək. qırılmadan qazanclı olan. - bir sürək iş tapmaq gücündə qalmaq. 1. bir nərsənin qızqınlıq, ən gözəl, tavlı işlək durumu. 1. tədavüm. 1. kürək. 1. od, kürə körüyü.

sürək . 1. dövriyyə. rutin. rəval. alşın. 1. hər günkü. ruzmərrə. 1. sıradan. 1. adet. 1. dəğişməyən. basmakalıp. 1. kilişələşmiş. mikanikləşmiş. 1. normal. adi. mə'muli. 1. pıroqram. bərnamə.
- sürəkdən çıxmaq: sınırdan çıxmaq.

sürək . cıdır.

sürək . imtidad.

sürəkə . 1. gəlişim. gəlişmə. törüş. - suluğda bitgilərin sürəkəsi yaxşı olur. 1. gediş. axın. satış. istəş, istən, təqaza ölçüsü. - sürəkəli mal. - bu il yemək ürünləri çox sürəkəli değil. 1. sürəlgə. iş yeri. (kərxana. karqah. dəfdər). 1. nərsədən qalan bəlirti. iz. nişan.

sürəkin . madamki. ta ki.

sürəkləmək . 1. rutinlətmək. rəvala salmaq. alşınıtmaq. 1. adet tutmaq. 1. kilişələtmək. mikanikləşmək. 1. normal, adi, mə'mul duruma gətirmək. 1. pıroqrama, bərnamiyə salmaq.

sürəkli . imtidadlı. mümtəd.

sürəkli . sürgəli. duraqlı. durqalı. yürəkli. yürgəli. quuraqlı. durqun. sürgün. 1. həmməşə. dayimən. durmadan. aralıqsız. tutaşı. tutşuna. tutaşına. - duraqlı işində işləmək. - duraqlı yatmaq. 1. həmməşəlik. tutşun. əbədi. cavidan. dayimi. - durqun yaşam. 1. bəlirli bir çağ, nərsə boyunca. - gün durqununa: gün boyunca.

sürəklik . sürünüb yavaşlıq. durğaqlıq. kütlük.

sürəqənmək . sürəgənmək. gözləmək.

sürəlik . gürəlik. bir qıssa sürə, zaman.

sürəlmək . süyrəlmək. südrəlmək_üzbək. sürünmək. 1. yerdə çəkinmək. 1. çox yavaşınmaq, astanmaq. 1. yavaşınıb yubanmaq, gecikmək.

sürəm . yöntəm. usul. gediş.

sürən . ağşaq. axşaq. qaşqa. qaşqay. alnında ağ axması olan sarı donlu at.

sürən . həmlə. təpiş. salış. hicum. yürüş. ğovğa. hayhuy. həyahu. hinqamə.

sürənmək . sürünmək. 1. (> soridən(fars)). züvünmək. züvmək. (sürən! sürün!. züvün! züv!). 1. sürütmək. səğitmək. səritmək. sərimək. (> sorudən(fars)). ötünmək. ötmək. oxumaq. 1. sevinmək. şad, xoşal olmaq.

sürət . sirət. qovuşan nərsələrdə incə ağızın, ucun, gen yana keçdiyi yer, birləşmə yeri.

sürət . sürən. iti. irtin. kəsgin.

sürətgi . qızaq. kızak

sürəyi . sürəgi. sürgü. sürmə. (sürağacı: qapı sürgüsü).

sürgə . fal. qaş.

sürgə . yaxı. yaxşır (çaxşır). mərhəm. - sürgə dedim sirkə yox. - sürgə yaxsa yarıdar, sirkə vursan acıdar.

sürgək . sürgəl. saytal. sıytal. siytəl. saya. say. sap. saf. düz. yapır. yapın. yasır. hamar.

sürgələmək . sürgəkləmək. saflamaq. safatmaq. ayalamaq. ayalatmaq. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq.

sürgəmək . sağınmaq. səğinmək. mücəssəm, təsəvvür edmək.

sürgən . çəkgə. nəqqaşi.

sürgənmək . fal fal. qaş qaş ayrılmaq.

sürgətmək . (soxanlamaq > suhanlamaq). sürtüb itimək. - buynuzların sürgətdi.

sürgitmək . <> sürmək.

sürgüc . direlə tay hər çeşit dəlik açan, deşici arac. eşəç. (eşaç. işaç). uşqan (< eşqan).

sürgüc . mum.

sürgüç. yerleri silmeye yarayan bez. pərdazeş.

sürgüvat . bağdalsız. bağdasız. e'tibarsız.

sürqaç . sırqaç. sırqaş. 1. isqaç. 1. yağ, nərsə sürməkdə işlənən köggə, bez, arac.

sürqay . havayı. savay. sovay. boşay. birdən. sorağsız. soratsız. açasız. açatsız. icazəsiz. özbaşına.
sürqaylama:

sürqə . sürgə. 1. sürgü. safatmağa, nərsəni sürütləməyə, çəkməyə, nərsəni nərsənin üzərinə sürməyə, malalamağa yarar hər çeşit arac. 1. köçəri.

sürqə . sürgə. çatı. bir kərədə daşınan yük.

sürqəc . sürgəc. 1. arşə. kəman. 1. axlov.

sürqən . sürgən. süpgən. süpürgə.

sürqən . sürgən. sürəgən. süyrəlivçi. südrəlivçi_üzbək. (xəzəndə).

sürqən . sürgən. sürgün. dürtgən. dürtgün. sürə. sürlü. sürətli. çabıq. tez. ir. irit. tələsik. əcələ. tə'cili. - sürgən ol. - sürgən ged, gəl. - sürgən iş.
- sür sürə: sürəyən. sırıncağ. 1. tələsik. sərə'n. 1. tez tez. ir ir.

sürqən . sürgən. yaba.

sürqən . sürgən. yörgən. 1. törgən. başarılı. 1. sürətli. iritli. irtə. yorqa. yeyin. iti. hızlı. tələsik. əcələ. acil. - ox kimi dağları sürgən aşdı. - bu qıssa yaşım, göz qıpımı sürgən keçdi. - yörgən at: yorqa at.

sürqənıətmək . sürgənlətmək. sürgündütmək. sovqanlatmaq. tovqanlatmaq. 1. yeyinlətmək. ititmək. hızlandırmaq. 1. gurlandırmaq. gürləndirmək. 1. tələsdirmək. əcələ etdirtmək.

sürqənmək . sürgənmək. sürgəndəmək. sürgünmək. sürgündəmək. sovqanmaq. tovqanmaq. 1. yeyinmək. itinmək. hızlanmaq. 1. gurlanmaq. gürlənmək. 1. tələsmək. əcələ edmək.

sürqü taxdası . sürgü taxdası: xərmən yerində əkin samanı toplama üçün böyük taxda.

sürqü . sürgü. 1. kimi qabların qapağın bağlı açığ tutma üçün, yana sürülərək, qapağ üzərində yerləşdirilən bağlac. 1. qarurə. gecəlik. lazımlık. 1. dərələrdə balığları, ovları sürərək, qoğaraq yapılan av. qovalayıb girə salma. 1. qürgü. kürgü. qalın, düz, say (saf) dirək. 1. tiğkəz. tirkəz. dirgəz. qapı sürməsi. 1. zəmanət. 1. saçma, qırma tüfənglərdə olan kilit.

sürqü . sürgü. arx.

sürqü . sürgü. sürgə. 1. engəbəli yeri, toprağı, dərə təpəli yeri sürüb safatma aracı. 1. tıraxtur. 1. otağın qurumun, toz toprağın alma, təndir için arıtlama üçün, başı bezli, mərmərili supürgə. 1. çalı çırpıdan yasanmış xərmən sürgəsi. 1. kürək. kürəsi hər çeşit arac. 1. yoxuşdan yenən daşqanın sürətin, irtin almağ üçün, ardına bağlanan qollu budağlı ağac. irtıx. sürət gir. - sürgü tökünüyü: bu ağac sürünməsindən arda qalan süpürülmüş iz.

sürqü . sürgü. sürügü. 1. süpgü. arıdan, təmizləyən, saylayan, paklayan arac. 1. süpgü. ziddifuni davası. 1. süpgü. arqıç. arıdan dava. deterjan. 1. araba. qayağ. maşın. daşqa. (səvari). 1. malqara sürmə dəğənəyi.

sürqüc . sürgüc. sürəbə. sünəpə. pinti, töküntü olan.

sürqüləmək . sürgüləmək. sürütləmək. çəkmək. - özüvün gəlməyi bəs değildir, artığ gecə gözü bu uşağları nəyə sürgülədin.

sürqülüq . sürgülük. bulaşığ, çirkli olub, sürtülüb arıtlanmalı olan nərsə.

sürqün . sürgün. 1. yelin, nərsənin gücü ilə bir yerə itilən, itələnib yığılan birikinti. - qar sürgünü. - kişi sürgünü. - işsizlər sürgünü. - sürgün avı: ovları ovlamaq üçün çevrədən ürküdüb bir yerə yığıb ovlamaq. 1. evlərdə ələ gələn nərsənin atılan yeri. sandıxana. sıydal. sıydım. (əmbari). - ələ gələni yığıb evi artığ sürgünə dönüb. 1. süzgün. sızğın. sırğın. aralı, iri ilməkli toxunma.

sürqün . sürgün. sığınaq. təbid yeri. təbidqah.

sürqün . sürgün. süzgün. süğgün. süvgün. süğün. sürün. uzun, düz olan.

sürqüt . sürgüt. 1. nərsənin olmasına nədən olmaq. 1. ində olan güdü, həsrət. 1. nərsənin olmasın çox istəmək. arman. arzu. - ürəyində bir sürgüt qalmasın diyə verdi.

sürqüt .sürgüt 1.sürüt. sürcük. sürülməli, sürülən maşın. səvari. 1. hər çeşit maşın.

sürqüt .sürgüt 1.sürüt. sürcük. sürülməli, sürülən maşın. səvari. 1. hər çeşit maşın.

sürqütmək . sürgütmək. sürgün edmək. sürgünə düşürmək.

sürləm . süzləm. süğləm. süvləm. sülən. sürən. düzləm. düzgün. düzgün. doğru.

sürlənmək . burdaqlanmaq. budağlanmaq. dallanmaq.

sürmək . 1. sürdürmək. sürüb durmaq. dirənmək. dəvam edmək. izləmək. - bu yolu sürün. - bu işin üsdə sürüb durma artığ. 1. qovmaq. - sür gedsin. 1. iləri itələmək. - dedikcən dayan, baxmayıb sürdü. 1. götümək. - bu soruları bir kərəlik sürün bitsin. 1. cücərmək. sürgün vermək. - havalar soyuğ sürdüyündən, ağaclar hələ sürməz.

sürmək . 1.qoğmaq. - qapından sür gedsin. - at sürmək: (aydamaq). çapmaq. çapqızmaq. 1. sürgün qılmaq. təbid edmək.

sürmək . kürmək.

sürmək . qoğmaq. qoğdamaq. uzaqlatmaq. aylatıb daşlamaq. - sür gedsin.

sürmək . sürətmək. sürütmək. sürmütmək. uzunluğuna, boyuna çəkmək. uzatmaq. boysatmaq. pırtlaşıq nərsəni dartıb darayıb açmaq, sərmək.
- soruq sürük: 1. koniş va koniş. 1. sorsal. soğsal. sual cəvab.

sürmək . sürgüşləmək. boyamaq. rəhləmək. sürüş, yaxı, mərhəm yaxmaq.

sürmək . sürgütmək. 1. deşib dağıtmaq. çalçapmaq. qarət edmək. 1. sabalamaq. sabanlamaq. xışlamaq. cığlamaq. soxumlamaq. şuxumlamaq. 1. saldırıb yaxmalamaq. silib yerbəyer edmək. 1. boylatmaq. yüklətmək. (sikmək). - bu yaşıvacan neçəsin sürmüsən. 1. gövərmək. gəlişmək. böyümək. - bu bərk toprağla, susuzluğla ağaclar necə sürsün. - cücənin qanatları sürməyib balaca qalıb. - tanrı bağışlasın, uşaqların nə gözəl sürmüşlər. 1. nərsəni bir yana (alta, üsdə, içəri, eşiyə) çəkmək. 1. nəqqaşlıq, rəssamlıq edmək. 1. çıxartmaq. gətirmək. - yarsı ət sürmüş: artığ ət gətirmiş.

sürmək . sürgütmək. sürgün edmək. - o çağın çoxları sürüldü.

sürmək . sürümək. sürgütmək. fərmanrəvalıq, hikumət edmək

sürməlmək . süzülmək. - sürməlmə: süzülmə. - əlimdən sürməldi: əlimdən süzüldi, züvdü.

sürməşləmək . silib süpürmək. sürtüb silmək, araslamaq. - evin hər yanın sürməşlədi.

sürmükmək . > sümrükmək. sümsürkmək. fıbqırmaq. burnun almaq.

sürnə . > zırna. (> sorna(fars)). sürəndə, sevişdə çalınan incə səsli çalqı.

sürnək . sünək. sırnığ. əsnək. 1. uzanan. (şirəli). - özlü buğdanın yoğuru sünək olur. 1. yayıs. fənərli. fənərliyi olan. - bur sünək dirək gərəkir. 1. sıyaz. siyəz. həssas. 1. mütəhərrik. cünban. 1. sevik. sivik. çevik. qıvraq. 1. uymlu. mulayim.

sürnək . sürüngək. buynuzluq. şəqiqə.

sürpü . sürvi. sərvi. səlfi. sivi. 1. (1. > sərüv. sərv. yaz qış sürəli yaşıl qalıb, güzün yaprağın tölkməyən ağac. 1. < salv. salva. səlvi. sal, düz, dik qalıb əğilməyən ağac). 1. > sosu. sos. buynuz.

sürsalmaq . sürçalmaq. susalmaq. sürqalamaq. sürqallamaq. saldırmaq. cummaq.

sürsat . 1.bəsat. 1.sürüsat. sapsat. yaşam sürməyə gərəkli nərsələr, boyuğlar, vəsayil, quşağ, şərayit.

sürsələmək . dürtmək.

sürsinc . saysayağ. sıysıyağ. durduruğ. türtürük. burburuğ. bürbürük. sir sifət.

sürsük . darqaşa.

sürsük . yapışqan.

sürsümə . sırsıma. sıvışqan. yapışqan.

sürsündürmək . sütsündürmək. sürsərətmək. sütsərətmək. sürtülətmək. sütrülətmək. 1. sürümək. nərsəni güclə, çəkə çəkə aparmaq. - uşağı heç nəyə sürsərətmə. 1. uzandırmaq. yubatmaq. - o işlərin edələb (bilərək) sütsündürür. 1. sütsərəmək. sürütləmək. - ayağın sürütləyib basıb yerimək: yavaş yavaş təprəşmək. - ipin sürütüp gedmək: boş işsiz gəzişmək. - sən çarığın sütsər: sən işində ol.

sürsünmək . sürsükmək. > sümsünmək 1. sürsüklənmək. uyuşuqluq, gəvşəklik edmək. 1. amacsız, avaraca gəzinmək. vırnıqmaq.

sürsürə . (> sorsore(fars)). sırıncağ. sürüncək. sıypancaq. sıyrıncaq. süyrüncək. sürüncək. axşaq. yaxşaq.

sürsürük . sürsünük. > sümsük (ləğzəndə. ləğzan). sülügən. sülük. ora bura, hər yana baş çəkən, baş soxan. avara avara dolanan. vırnığan.

sürsüz . yaşama dərin, əlverişli görgüsü olmayan. duyusuz.

sürşət . sürşət. dürşət. suvşat (suvaşdır). - dəriyə yağ sürşət.

sürşük . süyşük. sivişik. sirşik. sırşıq. sürülü. üstün. kəsərli. gedərli. - baş başdan sürşükdü: ağıl ağıldan üstündü.

sürşük . yavşağ. çağsağ. gedəsək. gedgedə. dərisik. tədricən. tədrici

sürşüm . içinə nərsə sürülmüş olan. içili nərsə. - sürmüş kükə: içli kükə. - sürmüş alı: içinə cəviz, badam sürülmüş, qoyulmuş quru yemiş.

sürt . aşıt. əriş. ərniş. yalıt. yalış. sağış. sayış. istikak.

sürt! . sürtüş. sürgüş. sürməş. yaxtış. - hər qaranı, ləkəni ona sürt. - dəriyə yağ sürtüş.

sürtək . 1. sırpı. rəndə. 1. keşəgən. uzanan. 1. sürtük. gəzəgən. gəşdəgən.
- sürtək daşı: sürtmə daşı: 1. dəğirman daşı. 1. su daşı. bilöv daşı.

sürtəkləmək . sürtəklətmək. savılatmaq. uzaqlatmaq. - onuda cərgədən sürtəklədilər.

sürtətmə . sütrətmə. birinin boynuna ip salıb, sürütləyərək öldürmək.

sürtgə . sığqa. sığallanmış. pərdaxlanmış.

sürtləmə . sürütləmə. sürütmə. sürütdək. sürlə. ayağaltı. dəm payi

sürtmə . sütmə. çıtma. kiçik ziyan, asib, sədəmə.

sürtmək . 1. sürüncəmək. süğrüncəmək. boşuna çağın öldürmək. 1. sırmaq. sıramaq. boyamaq. rəhləmək. 1. sürünmək. sıvınmaq. girib gizlənmək. - dovşan kolluğa sürtdü. 1. söz arası çatdırmaq. söyləmək. - o gün sürtdüyüm söz yadında mı.

sürtmək . sürmək.

sürtrüt . sürtüt. sütrüt. sürrüt. təkər üsdə yerdə gedən arac. araba. qayağ. maşın.

sürtüc . mala.

sürtük . sürtünmüş. sağıq. sağtıq. sayıq. saytıq. sürtülüb arın sayınmış.

sürtüq . sürtük. 1. dəfə. toxumaçılıqda ipləri, ilgəkləri sıxışdırma üçün işlənən dişli arac. 1. soğut. erkən erkən (səhər səhər) hər yöndən əsən əsinti, yel. 1. yumuşaq. 1. hobba. oynaq. cıf. 1. sürbet. sırbit. sırtıq. arsız. üzsüz. (üzlü). acgöz. 1. sürtükə. kürtükə. içi quşmaş. içinə yün, pambığ sürülmüş parça. 1. sellə yellə gətirilən süpürüntülər. 1. pudr. podur.

sürtün . 1. savat. axan, çıxan nərsənin çıxışının ağzı. 1. boşuna axan, gedən su, nərsə. 1. yol sürə. yol üstü. - sürtün ona bir baş çəkdim. 1. malqaranın yığıldığı, sağıldığı yer. 1. sücrün. süt, süt ürünləri işləmi, işlənən yer.

sürtüngü . sürüngü. yaxı. yaxım. yaxın. sürüş. sürgüş. pomad. mərhəm. şığal. sığal. (mə'cun).
((sürtmək . sürmək. yaxmaq. pomadlamaq. mərhəm sürmək. şığallamaq. sığallamaq.
sürtünmək . sürşünmək. yaxınmaq. pomadlanmaq. mərhəm sürünmək. şığallanmaq. sığallanmaq.

sürtünmək . sürkünmək.

sürtürüt . sürdürük. sürdürüm. sürdürmə. sürdürüm. (> sundurma. sündürmə). 1. çox uzun olan. 1. > ev önündəki səggi. 1. dam örtüsünün dışarı çıxan bölümü. 1. sırdrıc. sırcıq. qıyıq. ayağqabı qırağlarına qoyulan incə şərit. 1. atqı. çatı əninə boyuna sürülən, atılan dirək. bir yandan bir yana uzadılan sırıq.

sürü .

sürü . yarış. 1. cilvə. mənzərə. 1. mənzur. 1. dərs. 1. qəzavət. 1. nim rox. 1. qonum. hal. 1. rə'y. 1. ehtimal. 1. sürün. umac. ümid. 1. dekor. 1. nəmud. 1. üfüq. 1. pişnəhad. 1. didqah. 1. sür. tamaşa. numayiş. 1. sür. verşın. rivayət. 1. təcəssüm. 1. piş binlik.

sürüb durmaq . dirənmək. dəvam edmək. - bu işin üsdə sürüb durma artığ.

sürüb gedən (sıra gedən). dağa baxım, saralıb solan bağa baxım.

sürüc . nəqqaş.

sürüc . sürgə. sürtmə. qaydıraq. qəltək.

sürüc . sürüş. (> seruş(fars)). 1. hər kiminən, hər yanda oluşan buluşan ruh. sür. firşdə. mələk. 1. ötüş. ötmə. oxuş. nəğmə. xoş səs.

sürücək . sürütəc. yürtəc. yügürək. yürgək. uşağı yeriməyə alşdımağa yarar arac.

sürüclük . sürmə bəlgəsi. əhliyyət bəlgəsi. tanaylıq. təsdiq.

sürüdə sürüdə . çəkə çəkə.

sürük . süründü.1. sürtük. sürtülmüş. - sürtük daş, mıncıq. 1. təbidi. mətrud. tərd olmuş. - sürüklər (sürüklük) adası.

sürüq . 1. pişnəhad. iraə. 1. (muzayidə. munaqisə. ) 1. yürkə. yürək. rayic olan pul, nərsə. durmuş. rəsm risum. 1. ittiham. 1. məşhud. bariz. qabili rö'yət.

sürüq . sürük (r <> m) > sümük_türkiyə. 1. fırtığ. 1. muxat. xilt. bəlğəm. bərk, süvgən sıvıq.

sürüq . sürük sürək. sürgə. 1. quyruq. arxa. dalıq. ardıc. ayaq. ötə. idamə. donbalə. 1. ötəl. ötnə. möhlət. müddət.

sürüq . sürük. sürüğ. sırığ. - o çox ucadı, sürüksüz əl çatmaz.

sürüqçü . sürükçü. sürüküc. nərsə, kimsənin yanına qoşulan kimsə. - bacımı uşağa sürükçü etdim. - sürükçüsüz uşağı heç yana göndərmə.

sürüqlü . sürüklü. sürəkli. sürgəli. ötəli. 1. quyruqlu. arxaq. arxalı. ardıvar. ardıcıl. dalqıq. dalqıc. ayaqlı. dayimi. idaməli. mudavim. (donbalə dar). 1. ötəlli. ötnəli. möhlətli. müddətli.

sürül . 1. araba, qayağ, maşın yolu. qayağu. maşınrov. 1. xiyavan.

sürül . sül. bollu. sürəkəy. sürəgəy. çox çox. ən çox. - bir sürül qonağ. - bir sül qoduğ əlində qalmışıq.

sürül . təbi'di.

sürülcəmək . sürülcənmək. yalvarıb istəmək.

sürülərək yaşamdansa, yaşa sür.

sürülmək . 1. sürtülmək. - sürülmüş daş, mıncıq. 1. təbid, mətrud, tərd olmaq. - o sürüldü.

sürülmək . qaymaq.

sürülmək . sürüşmək. sürgülmək. sürgüşmək. sürüşmək. (> sor xordən(fars)).

sürülmüşlər . atılmışlar. qoğulmuşlar.

sürülüş . qayma. qayaraq enmə.

sürüm . 1. burum. tuşum. lovlova. lovla. qapı taylarını ayağda tutmağa, açıb bağlamağa yarar, öz üzərində durduğu, oturtduğu oxlu yuvlı (gilifli) qurac (ayqıt) ). - elçilər əlindən qapı yerindən burum çıxdı. - ged gəldən eşik (qapı) tuşumları düşə qaldı: yejindən oynadı. 1. törüm. damızlıq at, ayqır. 1. törüm. iki yaşlıq dəvə. (bir yaşdakına köşək, üç yaşdakına daylaq denir).

sürüm . axım. gedim.

sürüm . sirkülasyon. devir. çevir. dolaşım. dolanım. tədavül.

sürüm . siyim. 1. boybuxun. sın sımbat. sını sımbat. görkəm. qədd qamət. durğat. (zahiri nəma. qədd o əndam). 1. sürü. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. xəsiyət. xasiyət. sifət.