Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

taşılqamaq .daşılqamaq. 1. fərqlənmək. dəğişinmək. - bu ikisi birbirindən daşılqamaz: bunların arasında daşulqa yoxdur. 1. daşlanmaq. atılmaq. sapmaq. - bir hən bir yox daşılqamaq. 1. kəsilmək. qət' olmaq. - bu yol aradan daşılqayır. - sular tez tez daşılqayır. - ilşgi yolları daşılmadan. 1. durmaq. təvəqqüf edmək. - küçə ortasında daşılqanmaz. 1.

taşqınmaq .daşqınmaq. (dışarılmaq. dışa düşmək). (bir gedişin, gəlişmənin, yönəlməyin daşlanması, quruması, qırılması).1. daşralmaq. ayrılmaq. qırılmaq. kəsilmək. dayanmaq. 1 ayrılmaq. boşanmaq. - qıncıdan daşqınmaq: qeydidən, köstəkdən boşanmaq, qurtulmaq. - at yularından daşqınıb qaçdı:boşanıb, açılıb qaçdı. 1. daşa dönmək. qurumaq. uçmaq. sönmək. - endisi daşqınmış: soyu, sülaləsi qurumuş. - bəklənən yol umudlar daşqınmış. - daşıral değil: duran, dayanan değil. 1. qərar vermək. hökm çıxartmaq.

tərişmək .dərişmək. dərməkdə köməlik edmək.

tıqaca .tıxaca. tərəzə. dərbəçə.

tinək dövrü başlarkən,heç bir işə çağ qalmaz,

tovuc .(< tovmaq) 1.çevrəyə, duruma görə, nərsənin uyarlamağa yarar arac. ana düğmə. yoluç. fərman. dəstur. (toggle). - bu işin tovucun bul. 1.

turqoq .turkok. turkuk. turkluk. türk köklük.turkoğulluk. turzkadelik.
{turkok. turkoğ. öğ. oğ =oğlan. tuxum.tohum}

tüşəq .düşək. otruq. - düşək vardı: döşəksiz, döşək yoxdur düşəksiz.

ucqur .ucğur. ucur. 1.başarı. məharət. 1.doruq. üstüc. zirvə. qullə. 1. son. xatimə. aqibət. ərək. fərcam. 1. burun. 1. amac. 1.ovc. ə'la dərəcə.
-ucurlu: ucurtay. sonlu. sonu olan. ucu olan. uclu. amaclı. hədəfmənd. liğayət. - tükanlar beş ucurlu açıqdılar: tükanlar beşə dək (liğayət beşədək) açıqdılar
- ucursuz qıcarsız (qıycar. qıncar qıycağar: bucaq. məhdudiyyət): ucsuz bucaqsız. ğeyri məhdud. na məhdud. sonsuz sınırsız.
- dağın ucquru: dağın ucu.
- bağana ucquru: dirək, sutun ucu.
- göz ucquru: göz alanı (meydanı).

ucqurlamaq . ucurlamaq. 1.ititmək. kəsgiritmək. sivritmək. uc açmaq. 1.sona ərmək. bitirmək. nəhatə yetmək.

uyuman gəlsə, qaçmasın yuxun, mutluluqda, tövüşməyəsin. qaçılan tutulsa, dadı qaçar.

üsükmək .üstələmək. məğlub edmək.

üsünmək .üstələnmək. məğlub olmaq. asaq. asalmaq. asatmaq. asanmaq.

yalğamas .iltimas.

yaman .çoğan. (müzirr. bəd). -yaman yağan (şeytan).

yapday . təqəlla. təlaş.

((yapdal . 1.yarqal. yaraqlı. bardal. basdal. bəsili. hazir. amadə. 1.amaclı. hədəfli. 1.pılanlı. nəxşəli.

yapruş .əplikeyşın. tətbiq. tətbiq edmə. yapışdırma, qoyma
yaxruş .tovbənamə. iltimasnamə.
yaxruş .tovbənamə. iltimasnamə.

yarzımaq .dərdə dəğmək. dəğərlənmək.

yasıq .(yağsıq). mum.

yaş .diri. canlı.

yatmaq . bolsanmaq. qonaylamaq. qonlamaq. qonamaq. onaylamaq. onamaq. danğlamaq. tutunmaq. qəbul edmək. yarınmaq. yarşınmaq. salınmaq. salğınmaq. razı olmaq. - siz bu işə özünüz yatdınızmı, ya ki yatdırdılar.

yazmaq .1.açmaq. yığılını, büzüyü, bağlını, düğünü, qatlağı açmaq. ipi uzatmaq, doğrutmaq. sərmək. - könül yazan sözlər. 1. (asılı, dartılı, yün kimi kilkə nərsəni) sıpmaq, çözmək. boşaltmaq. hallaclamaq. 1. yazılmaq. sərələnmək. - birinci yumruqla yerə yazdı.

yetməz çörəyi, acı qoxar ürəyi. (yetməz: namərd).

yoxsalışmaq .yoxaslamaq. yoxasalmaq (proceding. e'mal. işləm. pərdaxtən.).

yorulmaq .1.boşalmaq. tükənmək. bitinmək. qurtulmaq. (gücündən, yaşından) quruğulmaq. 1. . tökülmək. təxliyə olmaq. 1. həll olmaq. açılmaq. çözülmək. təcziyə olmaq. təşrih olunmaq. 1. tərxis olmaq. 1. ödənmək. əda' olunmaq. 1.

yönülüş .yönətim. direction. istiqamət. müdürlük. rəhbərlik.

yürüntü .təşəbbüs. iqdam. əməl. - bizim yöndən bir yürüntü gözləməyin. -hızlı yürüntülər. - yasaların yürüntü qoşulları.

taba . - bizə taba. - bu taba. - o taba yerişdi.
((tabaru: (nəzdi. xidməti. - o sizin taparu gəldi, bardı: hazir oldu. hizur tapdı). - sizin tabaru böləsi tapılmaz.

taban . < tab _met bat> batan.

tabaq . tavaq. tava. tavaç. sini biçimli yastı qab.

tabaq . təpək. öğrəti. becəriş. pərvəriş.

tabış . tavış < çağış. çavış. 1. > avaz. 1. ehzar. cəlb. 1. də'vət. 1. kömək istəmə. 1. səslənmə. 1. tilfun. 1. dua'. 1. istək. tələb. istida. yaxış. sorağ. sorat. xahiş. 1. nida. 1. səs. səda. - qısa çağış: qısa səs. 1. sav. savış. söylənti. sorağ. sorğa. xəbər. - çağış çıxdı: xəbər gəldi. - çağış yetirmək: xəbər çatdırmaq. 1. gurultu. fəryad. - çağış uğlatmaq: hay küy salmaq. - bir çağış tıpırtı çıxmadı. : - çağış:

tabışlamaq . tavışlamaq < çağışlamaq. çavışlamaq. 1. > avazlamaq. çağırmaq. bağırmaq. 1. savırlamaq. savıclamaq. xəbər vermək. bəşarət vermək.

tabışlanmaq . tavışlanmaq < çağışlanmaq. çavışlanmaq. > avazlanmaq. çağırışmaq. bağırışmaq. səs çıxarmaq.

tabışlaşmaq . tavışlaşmaq < çağışlaşmaq. çavışlaşmaq. 1. > avazlaşmaq. çağırışmaq. bağırışmaq. 1. savırlaşmaq. savıclaşmaq. soraşlaşmaq. sorağlaşmaq. sorğalaşmaq. xəbərləşmək.

tabramaq . təprəmək. təprəmək. tovramaq. davramaq. hərəkət edmək.
tabranmaq . təprənmək. davranmaq.
devinmek de aynı kılış'ıñ (fiiliñ) bir başka

tabut . basket (bükset). kist. sarq. qapırsa.
((morto . mojt. mordə.

tağar . {bağar. banğar. çanğar}.

tağuş . tarus. tovaz. tovağ. tapuşun, damın iç üzü. çatı. səqf. -

tağuşlamaq . taruslamaq. tağuş üzrə işləmək. damın iç üzünü yapmaq, örmək, boyamaq. çatılamaq. saxavlamaq. səqf yapmaq.

tağut . dağut. yağut. şeytan. (# çaxut. çağut).

tal .

tal . 1. lüt. boş. çıplaq. - dal qabağ: sarığsız qabağ, kədu. - dal qoç: buynuzsuz qoyun. - dal bacaq: tumançaq. - dal söz: iti söz. - dal ot: gülsüz ot. - dal qılıc: salıq, çəkilmiş qılıc. - dal üzük: qaşsız üzük. 1. saya. sadə. - dal yaşam: süssüz durmuş. - dal don: bəzəksiz geyim. - dal bəzək: sadə süs. - dal şal: saçağsız atqı. - dal ışıq: sadə ışıq. - dal boşqab: sadə boşqab. - dal parça: nəxşəsiz parça. - dal çay: acı çay. - dal pənir: yağsız pənir. - dal biçi: qara yazı. nəsr. 1. son. (# al). - dal yaz: payız. (# alyaz: qara yaz. ilk yaz. bahar).

tal . al. dala. tərəf.

tal . dal orta: lap orta. - suyun dal ortasında. - dal düş: gün orta.

tal . dal. 1. ağac. (- dalbudaq: (şax o bərg). 1. qələmə ağacı. 1. ucu sivri, biz nərsə. 1. uca, boylu qamətli kimsə. 1. doğru. düz. dik. (müstəqim. rast). - burulmadan dal keçdi sözə. - boynuvu dal tut. 1. öylə. - dal vurdu ki, birdə1. tay. lap. eynən. - dal özüdü. 1. doğru. həqq. ədl. ədalət. insaf. - dal deyil böylə davranmağın. - dal qazanmaq: həx qazanmaq.

tal . dal. 1. budaq. budal. qol. çaxə. haça. (rəstə. riştə. bəxş. şəqqə). {tak. aftakking (alman) } 1.bölmə. şö'bə. filyal. 1. fər'. - dal sözlərə girişməyin. 1. sinf. sınıf. - başmaqçılar dalı. 1.səhm. - bir dal sizə düşər. 1.soy. boy. göbək. silsilə. şəcərə. 1. didik. dal dal: didik didik. 1. cəvanə. tomurcuq.

tal . dal. çal. 1. dam. tələ. çilə. 1. kələk. hilə. oyun. 1. iz. nişan. sorağ. xəbər. - o gedəndən bəri heç bir çalı dərəgi yox biləsindən.

tal . dal. tala. dala. çox. cüda_üzbək. - dal gözəl. - dala sayır: çox kəsil. - dala ağır.

tal . dal. tal_üzbək. tar. tel.

tal . o dallara basmamaq: bəlli konulara toxunmamaq.

tal! . dal! ayrıl. çıx. qop.

talabımaq . çalabımaq. talaşlanmaq.

talamaq . dalamaq. (dallayıb) qırb qoparmaq. (burub çəngəmək: fəra çəng avordən). qapmaq.

talamaq . dalamaq. 1. qırmaq. parçalamaq. açmaq. 1. didmək. 1. talanlamaq. yağmalamaq. 1. yıxmaq.

talamaq .dalamaq. 1. yarmaq. yarı bölmək. 1. soyğurmaq. soyuğuclamaq qarət edmək. 1. aradan götürmək. bərtərəf edmək. - güclükləri dalayan kimsə. 1.çalamaq. alıb qoparmaq. qənimət almaq. 1. zərər vermək. xərablamaq. fasid edmək.

talanmaq . çalanmaq. çalınmaq. çapınmaq.

talanmaq . dalanmaq. 1. qırınmaq. parçalanmaq. açılmaq. 1. didinmək. 1. talanlanmaq. yağmalanmaq. 1. yıxılmaq.

talar . talğar. dalvar. dalğar. qonaq. salon.

talas . - talas kəndi: taraz şəhri.

talas . dalas. 1. (dalı: son). ən son. 1. çək. sınır. nərsənin, bir yerin, alanın qırağına çəkilən çək, sınır. 1. tasal. xət keşlik.

talaş . dalaş. talanğ. dalağ. yağma. çapul.

talaşmaq . dartışmaq. salımlaşmaq. salmaşmaq. tutuşmaq.

talat . dalat. gözə çırpan.

talaylama . dalaylama. bilgin.

talaz . dalqat. dalqum. dalqaş. şəpə. dalqa. salpa. yalpa.

talba . dalba. topuğun ardında, banla balça arasında olan yoğun sınır. pey.

talbalamaq . talbıramaq. tovdalamaq. çalbalamaq. çabalamaq. təpirləmək. 1. talabasmaq. tələsmək). 1. talvasamaq {> təlvasələnmək (_fars) }. silkinmək. silgişinmək. çalaşınmaq. talaşınmaq. qatğılanmaq. qatqırlanmaq. təqəlla, sə'y edmək. - kiçilikdə qatğılansa, uluğlayu sevginər: kiçiklik çalışan, böyüyəndə dincələr. - yayın qatqılansa, qışın sevirər.
- bulut göyü burkürüb, quşlar qanat talvırar.
- quşlar qamuğ talvışır: bayraq qamuğ talvışır: çırpınıb uçuşur. uçub möjlənir.

talbana . dalbana. dalvana. > divanə.

talbanmaq . (> təlov təlov(fars)).

talbanmaq . dalbınmaq.

talbanmaq . dalbınmaq. çalbınmaq. dalbışmaq. 1. (dal > tər). tərpəşmək. tərpənmək. təprəşmək. təprənmək. 1. salbınmaq. salbışmaq. titrənmək. (> təlov təlov(fars)). - o göy gözlər ürəgim dalptdı: ürəyimi titrətdi. 1. yalbınmaq. yelpinmək. çalxınmaq. oynamaq. 1. dalşınmaq. dalaşlanmaq. dalışğanmaq. dalaşğanmaq. çalşınmaq. çalaşlanmaq. çalışğanmaq. çalaşğanmaq. çırpalanmaq. çıpalanmaq. çabalanmaq. çapalanmaq. çalışmaq. təlaşa, hərəkətə gəlmək. qoşuşmaq. coşuşmaq. ciddi cəhd, sə'y edmək. 1. çırpınmaq. döğünmək. - ürəyim dalpındı: ürəyim dalpışdı: (təpiş). ürəyim döğündü. coşmaq. cuşa gəlmək. qanğışmaq. yanğışmaq. həvəs, iştiyaq duymaq.

talbat . dalbat. həlqə.

talbınmaq . talbışmaq. tovdanmaq. çalbanmaq. əl ayağ, qol qanat çalmaq. çönüb çevrilmək. çönüb coşmaq. çönbüşmək. cönvüşmək {> conbeş. conbidən (fars) }. təprəşmək. təkan yemək.

talbışmaq . yalbışmaq. ləpələnmək. movclanmaq.

talçaq . dalçağ. dalçap. çalçab. 1. çox önəmli, gərəkli, əhmiyətli, zəruri olan. - bu bir dalçap soru değil. 1. nərsənin ən pişmiş, güllü çağı. - gəncliyinin dalçağında şaxda sazağ çırpdı.

talçavqan . dalçavğan. dalçağan. yaz çağı ağacların, bitlərin cücərmə, zuğlanma, çağı.

talın . dalın. yalın. 1. tək. 1. lüt.

talınmaq . dalınmaq. 1.gəzmək. gəzinmək. - dal dal dalınır. -bəsdi boşuna dalındın. - 1. giriz vurmaq. söz arası kərbəlayada bir dalın.

talınmasa (çoxalmasa) biliyin, qalınmasa (yoğunlamasa) biləyin, toxunmasa güvəlin (bərkinməsə güvəncin), ağır yüklər tez basar. .

talıqdurmaq . dalıqdurmaq. dalıqsıtmaq. bayındıtmaq.

talırqa . dəlırqa. kürək gəmiyi. qabırqanın kürək, dal bölümündəki sümükləri.

talma . dalma. 1. təlmə. dəli. məcnun. 1. dalqın. öz içinə, xiyalına batmış olan. 1. şirzə.

talqa (divan) . qora.

talqan . dalğan. təlgən. dadğın. sucuğun, yemiş qabıqlarının (miyanpurun) içinə doldurulan tut unu, qoz badam içi qarışığı.

talqaq . dalğaq. sağa sola dalağan (daldıran) çırpan külək, yel, tufan.

talqatmaq . dalğatmaq. 1. dallatmaq. dal dal edmək. bir bütünü tikələrə ayırmaq, əzmək. 1. dağıtmaq. dalamaq. talamaq. dalma dalıtmaq. darma dalıtmaq. darma dağınlatmaq. dalma dalın (darma dağın) edmək. əzmək. - dağa dəğsə, dalğatır (dağı, dağı vursa, dağ dalğan).
((talqan . ??
talğan. tarğan. talğan. dalğan. tağan. 1. da. dağan.

talqı . dalğı. hizb. parti.

talqın . daldın. çox dərin.

talqıt . dalğıt. dalıt. 1. sanlıt. sanğıt. öğüt danışıq, tüşrütlə (movizə nəsihətlə) birin bir duruma soxsutma, bir nərsiyə inandırma. təlqin. ilqa'. 1. sanlıt. sanğıt. öğüz. öğüt. və'z. movizə. 1. çalıt. çalğıt. açıqlama. şərh. bəyan. təfsil.

talqıtçı . dalğıtçı. dalıtçı. 1. sanlıtçı. sanğıtçı. təlqinçi. ilqa'çı. 1. sanlıtçı. sanğıtçı. öğüzçü. öğütçü. və'zçi. vaiz. movizəçi. 1. çalıtçı. çalğıtçı. açıqlayan. şərh, bəyan, təfsil edən. müfəssir.

talqıtmaq . dalğıtmaq. dalıtmaqmaq. sanlıtmaq. sanğıtmaq. öğüt danışıqla (tüşrütlə, movizə nəsihətlə) birin bir duruma soxsutmaq, bir nərsiyə inandırmaq. təlqin, ilqa' edmək. 1. sanlıtmaq. sanğıtmaq. sanğılatmaq. öğüzləmək. öğütləmək. və'z, movizə edmək. 1. çalıtmaq. çalğıtmaq. açıqlamaq. şərh, bəyan, təfsil edmək.

talquc . dalğuc. (< dalmaq: soxmaq. soxulmaq). 1.yük ipini sıxmaq üçün bir tikə təxdə ipə ilişdirib burmaq. 1.iki nərsənin arasın doldurmaq yerləşdirilən tikə. - bu yarıqı dalğıcla (dalqucla doldur). - çəkişin sapın dalğıcla çıxmasın. 1. nərsənin düzənin (səthin) dəngəsin, tarazın qorumaq üçün ayağı altına soxulan tikə. - bu masanın sol ayağını dalqıcla oynaqlamasın. 1. işləyən çərxin axmaması üçün, açıq qapının bağlanmaması üçün soxulan, qoyulan tikə. - dəğirman çərxinin dalğıcın bərkit axmasın. - qapını dalğıcla yel çırpmasın.

talquc . dalquc. dalquc. darquc. dilgic. qəmə. 1. bağlanmış yükün bağın sıxıb bərkitmək üçün iplə yükün arasına keçirilib, burulan çubuğ. 1. iki nərsəni birbirinə kiplətmək üçün aralarına daldırılan diləşə, işgə tikə.

taltabış . daltabış. daltavış. gurultu.

taltaymaq . daldaymaq. dalbaymaq. dal budağın, qol qıçın açıb sərilmək, duaq, yatmaq.

taltaymaq . daltaymaq. qaltaymaq. çağtaymaq. 1. qabartmaq. şişirtmək. mubaliğə edmək. 1. özündən çox yarşın, razı, mütəkəbbir olmaq. - pullanandan bəri çağtaymaq qaldı. 1. əzilmək. qırcanmaq. nazlanmaq. luslanmaq. - acı çox doyursan daltayar.

taltıq . daltıq. çörəkçi kürəsi kürəyi.

talva . dalva. avara. asalaq.

talvasa . talvaza. (taxmasa. taxvaza. çaxsava. darqova. darsova. darsava> dolvapəsi). 1. dövəş. döğəş. dərd sər. na rahatlıq. təşviş. iztirab.
dilhürə.

talvaşmaq . dalvaşmaq. dalğaşmaq. dalbaşmaq. qalxıb çalbalaşmaq. - yel əsibəb ağacları təprəşər, bayraları dalvaşar.

talvır . talbır. çalvır. çalbır. iki neçə qanatlı olub fırlanaraq yelldirən arac. pərvanə.

talvış . talbış. çalbış. çalvış. tıpırış. təpiriş. təpriş. 1. talvasa {> təlvasə (_fars) }. silkinti. silgişik. çalşıq. talaş. təqəlla. sə'y. - bu talbış, bu qayğuş.

tam . 1. toplam. bütün. tutar. 1. əksiksiz. tutal. total. küllən. kompilet. - tutal qaranlıq: qapqaranlıq. zilqaranlıq.

tam . dam. ev.

tam . lap. - tam doldurulmuş: lap doldurulmuş.

tam . mütləq.

tamada . tamanlı. təmənli. yançı. (taman. təmən: yan. tərəf). tərəfdar.
((tamadalıq: yançılıq. tərəfdarlıq

tamamı .barlığı bütünü. həpsi. tümü.

taman . yan. tərəf. - bu tamandan o tamandan. - siz tamandan bir sorağ gəlmədi.

tamar . damar. damarca. gözər. tək. təkcə. bircə. yalın. yeqanə. - damar gözər. - evin damar uşağıdı.
- damar güzər: güzəran. dolanacaq. - hələ damar güzərin necədi.

tamayazmaq . damayazmaq. damcılamağa başlamaq.

tamcı . damcı. damzı. damız. - bir damcı: bir damız.

tamdama . damdama. çarxana. xişti.

tamdırmaq . < yandırmaq. yaxdırmaq. odaşdırmaq. - könlüm içrə tamdıran od, kimdir ol.

tamdu . yandu. > təndir. {> tündər(_fars) }alovlu od.

tamışlamaq . 1.bir az dadmaq. - hər nədən tamışlayan heç nədən doymaz. 1. damıclamaq. damcı damcı qətrə qətrə axmaq, süzmək. sarqınmaq. - bitsədə yağışda tamışlayar: damıcı, damması qalar.

tamızlıq . damızlıq. salğış. qənaət.

tamlıq . damlıq. evlik. qulluqçu. qırnaq. arançı. yarançı. yançı. yarçı. nökər.

tamqa . damqa. tamğac. tağmac. tamaqa_moğol: im. bəlqə (təmr).

tamqatmaq . qeyd, təscill edmək.

tamşı . damcı. 1. sarqıntı. qətrə. - bir tamşı: bir qətrə. 1. çox az. - dediyi bir tamşı poxdu, ara vurmağa çoxdu.

tamu . tamı. yanğu. yaxun. yaxu. cəhənnəm. - bu yanar yanğa düşəli. - yaxu qapısın, açar davar (mal dövlət).

tamu . yanu. - yanu qapısın açar davar.

tan başında . dan ucunda: tələsiklə. - dan başında yapılan iş oldu: iş tər tələsik yapıldı.
- dan aşırı: dan atanca: səhərə dək.

tan . dan. (ertə arta: səhər axşam) əsən yumşaq əsim, yel. nəsim. - dan əsməyə başladı.

tan . -dan. -çan. -can. -lan. -ğan. -gən. - qın. -ban. ponuna artırılan sözə çanağ, qab anlamın artırır. - yağçan: yağdan: yağ qabı. - duzdan: duzçan: duz qabı.
-_canğ. -_çanğ. -_sanğ. -_şanğ. -_tsanğ. -_zanğ. -_yanğ. -_tanğ. -_danğ. -_ranğ. -_hanğ. -_kanğ. -_ganğ. -_ğanğ. -_qanğ. -_xanğ. -_manğ. -_panğ. -_banğ. -_lanğ. -_nanğ. -_fanğ. -_vanğ.

tan . tanğ. çox. - dirik əsən bol olsa, tan oluş görər

tan . tanğ. doğru. vaqei.

tanağu . danağu. dan çağı. dan gözü. dan vaxdı.

tanamaq . danamaq. dan atmaq. səhər olmaq. ışıqlanmaq. yağtılanmaq. sayqallanmaq. seçilmək. saçılmaq. tanaşmaq . danaşmaq. danışmaq. tanışmaq.

tanat . danat. darat. yağat. çalat. parat. ışıqlı. xoş, gözəl, açığ üzlü, görüşlü. (tələ't)

tancışmaq . dancışmaq. açlışmaq. ışıqlanmaq. (# tüncüşmək).

tanda çıxmış eşiyə, tündə girmiş içgəri. (gün) .

tandur .1. səhərçağı. 1. yere gömülen ocak

tanğ açar, qaranğ qaçar .

tanğ . vanğ. kanğ. böyük qazan. aşlav.

tanğ .tanığ. 1. bəlli. açıq. aşqar. - bu ki çox tanığ nərsədir. 1. adi. - tanıq davranış.

tanğalamaq . şinasalıq edmək.

tanğar sanğar . mat o məbhut. heyran qayran.
- hammı bu işdən tanğırdı.

tanğıtış . tanıtış. bildiriş. anlatış. yönətiş. yörətiş. izah. tovzih.

tanğuz . tonğuz. şişik. püflü.

tanı . tan. 1. anlam. mə'na. 1. im. işarə.

tanıc .(< tandıc < tanıtan). 1.bəldic (bəllədən). bəlirtən. gösdərən. əş'ar, işarə edən. nişan verən. 1. şahid.

tanığ . tanığ. tanığ. bəlli. bəliğ. bəlir. açğar > aşqar.

tanıl . tanınmış. tanıdıq. bildik. mə'lum. - o bizə tanlı değil. - mənə bu söz gün kimi tanıldı. olan

tanılcamaq . tanışmaq. - siz harda tanılcadız.

tanılcatmaq . tanışdırmaq. məərrifi edmək. - sizi kim tanılcatdı.

tanılmaq . biltinmək. bilginmək. e'lam, aqah edinmək, olunmaq. (faş olunmaq). - bu sav ona tanılmamışdı. - bu konular hammıya tanılmış bir söz değil. - məndə dünən tanıldım: xəbərdar, aqah oldum. - qalmasın kişiyə tanıldı savı.

tanılmaq . işarə olunmaq. aytılmaq.

tanılmaq . tanğılmaq. 1. anlanmaq. mə'na tapmaq. 1. öğrənmək. 1. im, işarə olunmaq, qoyulmaq.

tanım . tanıt. sorağ. dadağ. tovsif. tə'rif.

tanımaq . qanmaq. qılınmaq.

tanımaq . tanalmaq. tanaymaq. 1. bilmək.

tanımaq . tanğımaq. tan almaq. 1. nərsiyə gərçək kimi inanmaq. 1. bitişmək. iqrar edmək. - mən öz suçumu tan alıram. 1. bəlirləmək. təşxis vermək. hüviyyətin bəllətmək. - tapılanların onun tanıdığ. 1. rəsmiyyət almaq.

tanımaz . tanmaz. 1. bəllənməz. bilinməz. 1. anlamsız. mə'nasız. 1. imsiz. işarəsiz.

tanımazmaq . tanımazlıqdan gəlmək. danmaq. dalımaq. dalmaq. dəlmək. (daldırmaq). (1. < dal: geri. dalı atmaq). 1.< dal: dəl: yox.). təpimək. inkar, rədd edmək.

tanıq . tanığ. 1. damqalı. möhrlü. 1. nişanlı. adresli. 1. imzalı.

tanıq . yanıq. mühəqqəq. şəggisiz.

tanıqdışı . tanınamaz. danığası. bilinəməz. bəllənəməz.