Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

tanıqlat . tanıt. bildir. anlat. yönət. yörət.

tanış biliş . öşüt tutuş. ötüş tutuş. yaxın uzaq dos.

tanış biliş . qovm o aşina.

tanış . biliş. bilici. bilən. tanış.

tanışdırış . tanşıtış. tanıtım. 1. tanıtma. aşnatış. (> aşinasazi). təqdim. məərrifi. 1.ön söz. müqəddimə. məqxəl. mətlə'. dibaçə. 1. aşnatış. bağaşdırış. mə'mul edmə.1. qalağuz. (rahnəma). - bu arbacın (qayağın, maşının) tanşıtış dəfdəri.
- tanıtlıq: məərrifi namə.

tanışma . danışma. araştırma. soruşdurma. sorağış (sual piç). dindiriş. dindirmə. danışdırma. (sıntağış.). yarqı. dartış. anket. təhqiq. (bə rəsi. baz cuyi. pors o cu. istintaq. istifsar. costar).

tanışmaq . danışmaq. - almançılar vermənçilər birbirlərin danışdı: dandılar.

tanışmaq . danışmaq. çanışmaq. çənişmək. gəpişmək. açğınışmaq.

tanışmaq . danışmaq. daşınmaq. daşnamaq. 1. (özəlliklə söz) ötünüşmək. gəpələmək. çağlamaq. aytamaq. aytışmaq. söyləmək. 1. danşamaq. danşımaq. danğışmaq. dönüşmək. inkar edmək.

tanıt . açıqla. ortaya qoy. - tanıtmadı. - tanıt baxalım. - tanıtmasan ağrıvı, çəkən olmaz qayğıvı. - tanıtdıran tanışdı, tanıtmayan azışdı.

tanıtlamaq . tanımlamaq. bəllətmək. tə'rif edmək. karaterizə edmək. simgələmək. darağlatmaq.

tanıtmaq . tanırmaq. tapşıtmaq. tapşırmaq. ismarıtmaq. buyruq, danşıq, tovsiyə edmək. - uşağı kimə tanıtdın. - ola qalanı sizə tanırdım, daha özüz bilisiz.

tanıtmaq . tanıtlamaq. tovsif edmək.
((tanıtlanamaz . sözə sığamaz. tovsif, bəyan olunamaz.
((tanıtmalıq . tanıtma. vəsf.
tanıtlıq . məərrifi namə.
((tanıtış .yanıtış. çanıtış. təşrih. (tovsif). götürüş.
((tanıtlayış . (tovsifi).
((tanıtlı . (tovsifli). müdəlləl.
((tanıtma . tanşıtma. tanıtış. məərrifi. təqdimat.
tanıdan . məərrif.
tanıt . tovsif. tə'rif.
sanıtış . təsəvvür ediş.

tanlanış . tanğlanış. seçilliş. saylanış. (intixabat).

tanlı . aqah. - onun gəlməyindən tanlı değildim. - tanlı olun.

tanq . danğ.

tanq . danğ. dan. çanğ. çan. 1. uçunmuş əsgi yapıdan qalan boş uçuğ dam dirək. bastani, tarixi xaraba. 1. zanğ. içi boş nərsiyə çırpınanda çıxan səs. 1. naqus. - çan kimi guruldur. 1. yonğ. yon. lüt çılpaq. - dan ət: sümüksüz ət. teyxa ət. 1. çınğ. zınğ. zəng. - qulağın çınğ etdi: zəh çaldı. - qulağımda bir çıbınca zınğıldır. (çıbınca: sımınca. mığmığa. pəşə). 1.
- danğ dunğ: qarışıq, kölgəli səs küy. - bu danğ dunğ yatseydi yatardığ. - gecə qaranlığında qulağıma bir danğa dunğ gəldi.

tanq . danğ. tanğa. danğa. (dan. təng. dəng. dən. dənə). tək. (təh). təkə. təkənə. yek. yekə. yekənə (> yeqanə(fars)). yalın. (fəqət. - tanqa bir dənə. - ).

tanqa . danqa. tanığ. 1. nişan. iz. əsər. 1. damqa. möhr. 1. imza. 1. adres.

tanqa . tanğa. tanığa. tanğal. tanal. tansa. tanşa > aşna > aşina(fars)). sanğal. sanal. sınğal. sınal. sınac. sınaş. oyqur. aqah.

tanqa . təngə. dəngə.

tanqac . danğac. dəngəc. 1. soralıq. sorağlıq. soratlıq. tanalıq. tanaylıq. açazı. açazığ. açatlıq. açtağ. icazə namə. pərvanə. təsdiq. 1. buyruq. sür. fərman. dəsdur. fətva. 1. alınmış, tutunmuş, qəbul olunmuş nərsə). rəsm. ürf. salıt. sarqıt (keçmişdən sarılıb qalan alşıqlar). 1. zəmanət. 1. təsbit.

tanqamaq . tanğamaq. danğamaq. tanğımaq. tanığlamaq. 1. nişan, iz, əsər, əlamət, adres vermək. 1. damqalamaq. möhrürləmək. 1. imzalamaq.

tanqasızlıq . tanağsızlıq. tanığsızlıq. tanalsızlıq. tansızlıq. tanşızlıq > aşnasızlıq > na aşinayi(fars)). sanağsızlıq. sanalsızlıq. sınağsızlıq. sınalsızlıq. sınacsızlıq. sınaşsızlıq. oyqursuzluq. oyuğsuzluq. oyqıslıq. aqahsızlıq.

tanqavay . tənəvər. gövdəli. heykəlli. durğun. kündəli.

tanqay .

tanqayqan . danqayğan. 1. ucu dik, yekə, pərəli burun. (danqayğan: qırqı burun). 1. danqay. danqaz. danqazlanan. yekə boy deyən. yekəxana davranan.

tanqıl . danqıl. dəngil. 1. muvazinə. - güc dəngil: qudrət muvazinəsi. 1. münsif. - danqıl kişi, dur gör işi.

tanqımaq . danqımaq. danqıtmaq. dəngimək. dəngitmək. təngitmək. kirtmək. kitrəmək. təkitmək. tikitmək. tikdəmək. bağlamaq. - su qabağın qurşağına danqıdıb yola çıxdı.

tanqıt . tanqa. > damqa. tamqa. tanaq. danaq. (< tanımaq). nərsəni tanıtan, bəllədən simgə. tanqıtmaq . tanqatmaq. > damqamaq. tamqamaq. tanaqlamaq. danaqlamaq. damqalamaq.
tanqal . > damqal. rəsmi. - tanqal biçik: rəsmi yazı, məktub.

tanqız . tanğız, həqq. həqayiq.

tanqla . danğla. sabah. yarıq.

tanqlamaq . danğlamaq. dəngləmək. danğamaq. dəngəmək. 1. yapmaq. başarmaq. icra edmək. - buyrulan işlər başarılıb bitdi. 1. tamamlamaq. sonlamaq. bitirmək. vaqeiyyət vermək. 1. buyurmaq. əmr edmək. 1. atmaq. nəsib, təqdir edmək. 1. anğlamaq. and içmək. 1. sızındırmaq. sızandırmaq. sıtındırmaq. sıtandırmaq. cəzalandırmaq. (> səza vermək). (sızıylı: sızalı. sıtaylı. sıtalı). 1. qanun qoymaq, vəz' edmək. 1. təsvib, tə'yid edmək. 1. zəmanət edmək.

tanqlıq . danğlıq. tanğalıq. danğalıq. danlıq. tənglik. dənglik. dənlik. dənəlik. təklik. (təhlik). təkəlik. təkənəlik. yeklik. yekəlik. yekənəlik (> yeqanəgi(fars)). yalınlıq.

tanqut . büt. sənəm. seçilmiş. bərquzidə.

tanqut . tanğut. qutsal buyruq. tanrı buyruğu, fərmanı, dəsduru. movud. mou'd.

tanrı alsın dirnağın, versin qoturun.

tanrı odur içdən doğa içə boğa. . -

tanrıq . tarıq. tanrı tanğı, həqqi. vallahi. allaha and olsun. - tarıq o özüydü. - tarıq məndeyildim.

tanşırmaq . tanşıramaq. məərrifi, tovsif edmək.

tantaq . tantağ. çantağ. santağ. mə'nəvi ilim, bilim. mə'nəvi varlıq, maya.

tantıq . tandığ bəldək. simgə. simbul. işarə. imək. rəmz. nişanə. məzhər. nəmad.

tantıq . tantığ. məntiq. lojik. istidlal. bürhan. hikmət. - olayların tantığı: hadisələrin məntiqi.

tanuq . tanuq. tanğuq. qədr şünas. qədir dan. şükr quzar. sipas quzar.

tanuqmaq . tanuğmaq. tanğuqmaq. tanğuşmaq. qədr şünaslıq, qədir danlıq, şükr quzarlıq, sipas quzarlıq edmək.

tap . ap. tapağ: apağ.

tap . tapanaq. tapaqan. tapaq. qapqan. gücün. onur. onar. qırad. qırat. qırıt. qırıdat. qıradat. qırado. qıradu. qıyıt. qıyım. qıyat. qıyam. dəğər. götrü. götürü. dəğrən. örtün. donan. donanıq böyüklük. sayqıqlıq. sayqaq. yücəlik. yücəklik. ucalıq. ucaqlıq. uluğluq. ululuq. böyüklük. üstünlük. üstüşlük. üstüclük. üstüklük. şərəf. heysiyyət.
- onarsız: onrası qırıq, pozuq. - onarına, onrasına toxunmaq, keçmək, dəğmək. şərəfinə, namasuna dəğmək. onurun, onarın, dəğərin, dəğrənin. örtünnü, donaqın yıxmaq: kiçitmək. bulamaq. bulaşdırmaq. bələşdirmək. salaqlamaq. çalaqlamaq. ləkələmək.
- onur duşmanı. onar duşmanı. dəğər duşmanı. dəğrən duşmanı. örtün duşmanı. donan duşmanı. şərəf duşmanı
((taplı . tapanaqlı. tapaqanlı. tapaqlı. qapqanlı. onurlu. onur evli. onarlı. onar evli. qıyıtlı. qıyımlı. qıyatlı. qıyamlı. dəğərli. dəğər evli. dəğrənli. dəğrən evli. örtünük. örtünlü. örtün evli. donanlı. donanevli. donanıqlı. şərəfli. heysiyyətli.

tap . tapın. müqəyyəd, tabe' ol. sözə bax.

tapalamaq . təpələmək. cücərmək. gövərmək. göğərmək. göyərmək.

tapaq . tabağ. tabqa. məcmə'. əncümən. kanun. yeyət. başqah.

tapaq . tapağ. ittifaqən. - tapağ məndə gəlirdim ora. - tapağ, bu geyimlər çox yaxşı, tuş (uyğun) gəlir.

tapaslamaq . təpəsləmək. təpəsindən vurmaq, çırpmaq, kəsmək.

tapcanğ . tovcan. iki qıçlı nərdüvan. üstündə durub işləyəcağ düz yeri olan uca nərdüvan. üzüm qanasnda işlənən uca çarpaya.

tapcırmaq . tapşırmaq. (sipordən).

tapdağ . qınaq. nəqd. tənqid. (məlamət. məzəmmət. sər zəniş).

tapduğ . tapzuğ. tapmaca. müəmma. tapzuğ tapıtmaq: tapmaca demək.

tapğa . dəfgə. 1. nərsəni tapdayaraq safaltmaq üçün altına qoyulan düz, hamar təxdə.

tapğıc . pərəstiş kar. sitayiş gər.

tapğıc . təpgic. kötək. dəğənək.

tapı bəlfələr . əsnad mədarik.

tapı . tapu. tapdığ. sənəm. büt. mə'bud.

tapıçı . tapığçı. tapuçu. tapuğçu. qulluqçu. nökər. xidmətçi.

tapığ . 1.dərqah. xidmət. - ulu tapığ.

tapığlı . 1.abid. 1. bir nərsədə, qolda, işdə qulluğlu, sabiqəli olan.

tapıl . qul. bəndə. əbd.

tapılaşmaq . 1.razılaşmaq. təvafüq edmək. - bu sözdə tapılaşmadılar.
((tapılatmaq . 1.razılatmaq. təvafüqə gətirmək. - onu bu sözə tapılatamadım.
tapılamaq . 1.razılığın, təvafüqün bildirmək. qəbul edmək. - onun bu sözün tapılamaz. 1. ağırlamaq. qulğutmaq. pəziralıq edmək.

tapıllıq . qulluq. bəndəlik. əbdlik. ibudət.

tapılmaq . - sözündə tapılmaq: sözündə durmaq.

tapın . 1. qulluq. - bəyə tapınmaq. 1.səcdə. - tapınmaq: səcdə edmək.

tapın . sadiq. bağlı. bəfalı. tutunlu. durunlu. doğru. düz. düzürt. doğus. dursut. dürüst.
((tapınlıq . sadiqlik. sədaqət. tutunluq. durunlyq. bağlılıq. bəfalılıq. doğruluq. düzlük. düzürtlük. doğusluq. dursut. dürüstlük. - tapınlıq göstərmək.
((çapın . yağı. sərkeş.((# tapın: sadiq. bağlı. bəfalı).
(çapınlııq . yağılıq. sərkeşlik.

tapın . tap­­­­ı. namaz.

tapındırmaq . dayındırmaq. dayandırmaq. daynatıtmaq. durnatmaq. durnutmaq. əsaslandırmaq. sabit edmək.

tapınmaq . boyunsınmaq. yensinmək. yükünmək. dizinmək. çökünmək. tə'zimə qalxmaq.

tapınmaq . qapınmaq. yapınmaq. (sapınmaq). qatınmaq. qullanmaq. boyunsınmaq.

tapınmaq . tapnamaq.
- tapın!: tapna!.

tapınqu . təpingi. 1. mə'bəd. 1. abidə.

tapış . - tapış çıxış: sud o ziyan.

tapış . 1.sipürdə. tapşırma. 1.güvənib iş vermə.1. birbirin vəkil edmə.

tapış . tapıc. tapınc. tapığ. tapuğ. tapuş. tapın. tabın. 1. gəlişim. yarğaş. təvafüq. saziş. 1. tapınış. sığıntı. sığınış. (təzərrü'. ibadət. sitayiş. niyayiş. (sığınmaq. sığşınmaq). 1. səcdə. 1. tapqış. təslim. xizu'. iza'n. təvazü'. təmkin. itaət. inqiyad. 1. kürnüş. tə'zim. başveri. başqoyu. 1. e'tibar. qədr. 1. qənimət. xirac. bac. cizyə. 1. tutuzuq. tutşuq. tuştuq. təşrifat. 1. öğləti. iftixar. iftixari. 1. izzət. ikram. şərafət. 1. beyə't. 1. tutunluluq. durunluluq. bəfadarlıq. 1. tabeiyyət. məhabət. vüqar. 1. barat. 1. önəm. umur. diqqət. 1. heysiyyət. 1. mülahizə. riayət. 1. xatir. sayqı. sıyıq. hörmət. 1. səlam. (durud). 1. dəngə. oran. nisbət. - tapuğu saxlamaq çoxda qolay değil. 1. (cənab. həzrət). 1. (bəndə).
tapuşqırağı: tapusqırağı: oturumlarda birbirinin sağlığına dodağ ucu camdan içilən içgi.

tapışdırmaq . çatışdırmaq. ulaşdırmaq.

tapışdırmaq . çatışdırtmaq. 1. çatdırtmaq. yetirtmək. verditmaq. 1. birləşdirmək. qavuşdurmaq.

tapışmaq . 1. birbirinə baş əğmək. birbirinin sözünə baxmaq. 1. tapıcmaq. səlamlaşmaq.

tapışmaq . çatışmaq. ulaşmaq.

tapışqa . bilməcə.

tapıt . tapıl. tapılı. qutsu. qutsı. seçik. müqəddəs. mütəbərrək.

tapıtış . tapıtıc. təqdis.

tapıtlıq . tapıltıq. tapılıq. qutsuluq. qutsılıq. seçiklik. müqəddəslik. mütəbərrəklik.

tapıtmaq . tapındırtmaq. tapınıtmaq. müqəyyəd, tabe' edmək. sözə baxdırtmaq. boyun əğdirtmək.

tapız . rəmz. sirr. gizli qalan nərsə. - bu işin tapızı.
- tapzıq, tapzğu, tapızmaq . bilməcə bəlirtmək, söyləmək. (tapızmaq: açmağa çalışmaq)
- bu tapızın qılığın tapızın.

tapız . tabız. təpiz. təbiz. (tabrız. təpriz. təbriz). tadanıb, təpilib bərkimiş nərsə. (sift. dürüşt). - təpiz yapız: bərk düz (topraq).

taplağ . tablağ. rizayət. xursəndlik. - tablağı olsa ərin. - onun tablağın bul.

taplaşmaq . 1. tavlaşmaq. yollaşmaq. razılaşmaq. - su ilə od taplaşmaz. 1. tapdaşmaq. bir amac uğra birləşmək. müttəfiq olmaq. - onlar nəyin üzrə tapdaşmışlar.

tapma . tapınma. tapınış. sevəş. sevənc. səvsəyiş. səvləyiş. qursun. qursan. alqınış. alqınma. alqa. yalqınış. yalqınma. yalqa. ibadət. qulluq. pərəstiş. sitayiş.

tapmaq . çatmaq.
(tap < _met > pat(sans). topar_ispanya: çatmaq).

tapmaq . tapımaq. ulamaq.

tapmaz . tapınmaz. müqəyyəd, tabe' olmaz. sözə baxmaz. yağı. (sər keş).

tapna . təpnə. dəfnə 1. nərsəni tapdayaraq safaldıb, kiplətmək üçün üstündən vurulan arac.

tapqac . tapğac. 1.əsgidən qalmış saray, qala. bastani bina. (ərəblər '' ad boyunun izləri'' deyər.1. qudsal, muqəddəs bina.
- tapğac xan: xaqan. xanlar xanı.
- tat tapğac: fars türk.

tapqı . tapıq. ibadət. (sipas). - tapqı ötmək: ibadət, sipas edmək.

tapqır . tabqır. tabur. tapur. topqır. tobqır. tobur. topur. (< tapmaq. topmaq). (sıxul). 1. fovc. quruh. qafilə. 1. yığın. 1. rədə. 1. zümrə. 1. tapsı. təpsi. uyum. taxım. sürü. çitə. salxım. salınğ. dəmət. bağa (alət qutusu). set. 1. məcmu'. 1. heyə't. 1. saltav. salçav. ekib. 1. oyma. boy. qəbilə. əşirə. 1. xanidan. duduman. 1. zəncir. 1. ittihad. 1. firqə. 1. əshabə. 1. məzhəb. 1. kilas. sinif. - onuncu tabur. 1. tirə. 1. cəm'. 1. əncümən. cəmiyyət. 1. dəsdə. 1. birlik. tim. çitə. yekən > yekan. döğüş üçün birikmiş, toplanmış kişilər topu. 1. məqulə. 1. dalğı. hizb. 1. təcəmmö'. 1. sinf.

tapramaq_ka . < tap. təpmək. təpik. sıçramaq. hoplamaq

tapraşmaq . bir araya gəlmək, birləşmək. - tapraşan tapar.

tapşın! . müti', tabe', fərman bərdar, təslim ol.

tapşırıq . burat. mesaj. həvalə. məşq. intiqal. mə,muriyyət. vaquzari.

tapşırıq . tapşıq. tapşırıc. tapşıc. çalış. çalşıq. çalışma. təklif. üsdəlik. görəv. tutu. basıv. basıc. basıt. bastıq. basva. basca. işlik. sürüt. törgəş. törgüş. törəgiş. təmrin. tutuğ. vəzifə. məşq.

taptıq . taptığ 1. əcib. əcayib. qərib. görünməmiş. xariqüladə. 1. taprıq. əprik. yaprıq. astın. yastın. bayat. ardanıq. ertinik. qalavın. antik. ətiq. əntiq. qədim. 1. şeyx. pir. savçı. bağşı. ruhani qoca, qılavuz. mürşüd.

tapu . 1. söyək. söykə. sənəd. mədrək. 1. ağalıq. tutuğluq. tutluq. kəsilik. malikiyyət. 1. xidmət. 1. sayqı. hörmət. 1. ibadət. 1. hizur. huzur. nəzd. məqam. - tapduğun tapusunda, qul olduq qapusunda. 1. təpü. təpi. kumrə. kumər. kuprə. kupər. xaral (yekə çuval). böyük küp, sələ, sandıq, yəxdən.

tapu . tapı. tapuç. tapıç. kiçik tabaq, tapaq.

tapuğ daş yarar, daş baş yarar. .

tapuğ . qulluq. xidmət. - tanrı tapuğu.

tapuğsaq . qulluqsevər. xidmətquzar. _{شخص خدمت درست}

tapul . tapıl. yığın. oturum. qalağ. - ot tapılı: ot yığın.

tapuq . tapuğ. tapığ. patuq. gəzinti, at, top yarışı üçün əkilmiş, becərilmiş yer. çəmənlik.

tapuş . dam. tağuşun, çatının dış üzü.

taq . dağ. dağuq. dağıq. daruq. darıq.

taqan . dağan. ağır vurqu, çırpı, sox, salıt, zərbə.

taqarcıq . dağarcıq. dağacıq. savçılıq. sorğaclıq. ayqatlıq. ayqatılıq. xəbər rəsani. xəbər qozari.

taqarıc . dağarıc. dağac. sav. sorağ. sorğa. xəbər.

taqay . tağay. dahay. daha. dahı. daxı. və. - tağay. nələr nələr.

taqı . taxı. taxanaq. ək. əklənti. qatqı. ulama. yama. (zam). əlavə. ilhaq.

taqılmaq . dağılmaq. dağalmaq. döğülmək. 1.oğulmaq. 1. əzilib ötgürlüyü, itiliyi qayıtmaq, gedmək. kallaşmaq. kəsməz olmaq.

taqılmaq . dağılmaq. yırtılmaq.

taqım . taxım. ifadə. poz. şişəki.

taqıntı . dağıntı. dalıntı, dağılma, ayrılma, hicran dağlamsı, ağrısı, üzüyü, dəri.

taqır . takır. daz. keçəl.

taqıtmaq . dağıtmaq. dərətmək. sərətmək. taratmaq. daratmaq. dalatmaq. saçatmaq. sərəmək. dışartmaq. yaratmaq. pəxş, müntəşir edmək. - günəş ışığın dərətmədən yola düşdük.

taqla . qavaq. mallağ. taqla atmaq: taqla aşmaq: mallağ aşmaq, vurmaq.

taqlıq . dağlıq. çox iri, böyük. əzəmətli.

taqma . taxma. qoyma. təxəllüs.

taqqa . tax deyib. birdən birə. - araba yolda taqqa dura qaldı, toxdab qaldı: birdən sürüşdən (hərəkətdən) düşüb qaldı, durdu.

taqqılınmaq . taqqalınmaq. çaqqalınmaq. qalaqçınmaq. kələkçinmək. güdyanlamaq. güdaylanmaq. hoqqabazlıq edmək.

taqsavur . dağsavur. dağsavurçu. hörənsiz. örənsiz. qanıqmayan. korsutan. salğarsız. saçrıc. saçrac. qənaət edməyən. müsrif. israfkar.
- dağsavurluq: dağsavırlıq:
- dağsavurmaq:

taqtalamaq . taxdalamaq. təxdələmək. paxdalatmaq. bağdalamaq. qapdalamaq. qapatmaq.

taqul . taxul. 1. yol üzərə taxılan yol imləri, simgələri. 1. əngəl. mane'.

tar . dar.
(tayt (tight_ingilis) : dar. sıx.

tar . dar. daradar. qıtqıtına. ancağ. uc ucuna. gücün. güclüklə. - günorta çıxsağ, axşama dar yetişək.

taramaq: daramaq. daratmaq. dərmək. dəritmək. ayırıb mürəttəb edmək, rədifləmək.

taran . daran. darğan. salınqı. 1. nərsəni qaldırmaq üçün işlənən qalın ip. 1. məncənax.

taranmaq: daranmaq. donanmaq.

taranq . daranğ. darınğ. darğın. dartılmış. gərgin. (sift. səxt). möhkəm. gəvşək, şol olmayan. 1. sınırlı. acığlı. acığın. əsəbi. əsbani. - daranğ sınırlı. - daranğatmaq: daranğ qılmaq: darıtmaq.
daranğlaşmaq: sınırlanmaq. acığlanmaq. acığınmaq. əsəbiləşmək.

taraqmaq . darağmaq. daralmaq. 1. qısılmaq. kiçilmək. incəlmək. 1. darda qalmaq. sıxışmaq. yoxsunmaq. möhtac olmaq. ehtiyaca, zərurətə düşmək.

taraslamaq . (sıranmış, cərgənmiş nərsəni) dağıtmaq. - yağı qoşunu tarsaldı (tarsalandı) : tarımar oldu. - qurd sürünü tarsaladı.

tarğamaq . əkmək. - könlüdə sevgi dənindən tarilə. (əkgilən).

tarğan (_moğ) . taran. əkinçi. dikgən > dehqan. kəndli.

tarı ağılasın . kərəm, lüf edsin.

tarığçı . əkinçi.

tarığçı . əkinçi. kişavərz. zare'.

tarığlıq . əkinlik. kiştzar. məzrəə.

tarığlıq . silov.

tarılmaq . dağılmaq. (birbirindən) ayrılmaq.
((tarıtmaq . dağıtmaq. (birbirindən) ayrıltmaq.

tarılmış . dağılmış. çözülmüş. pozulmuş.

tarılqa . dörülgə. döğri. dövri. boşqab. -

tarım . dar. asama. asış. - tarıma çəkmək: dara çəkmək.

tarım . tel. - tarım tarım dartılmaq: tel tel gərinmək.

tarımaq . darımaq. daralmaq. darınmaq. - könlü darın evi gənəlməz.
((tarıtmaq . darıtmaq. darlatmaq.

tarımaq . tarğamaq. dərmək. dərimək. dərgəmək. qırmaq. qoparmaq.

tarınmaq . darınmaq. canı sıxılmaq.

tarınmaq . darınmaq. darğınmaq. 1.dərənmək. darı (darığ), dənə, taxıl əkmək, səpmək. 1. dartınmaq. çəkinmək. - öz sevdiyin işin var nədən işləməkdən belə darınsın.



tarıtma . darıtma. qorxutma. təhdid.

tarix . gün. - bu gündən: bu tarixdən.

tarmatmaq . carmatmaq. cırmatmaq. (cızqatmaq).

tarmıqlanmaq . dərmiklənmək. hər yandan, qoldan bir yerə yığışmaq.

tarmıtlamaq . dərmitlənmək. darağ darağ, dal dal olmaq. qollanmaq. qollara ayrılmaq.

tarqa . darğa. yarğa. əmir. divan başı.

tarqıl . tarğıl. yol yol. xət xət. - tarğıl köynək.

tarqıt . darğıt. dəsqah.

tarsınmaq . astınmaq. atsınmaq. özünü öldürmək. xod koşluq edmək.
tarsınsamaq . astınsamaq. atsınsamaq. özünü öldürmək istəmək. xod koşluq edmək istəmək.

tartı .dartı. 1. cazibə. 1. istismar. 1. müsəvvədə. 1. sıxırtı. 1. külək. hava axımı. cərəyan. 1. çirknevis. pişnevis. 1. ilham.1.tərh. 1. layihə. 1. pılan. nəqşə. 1. model. 1. loterya. qurə keşlik. bəxt azimayi. 1. güclə keçirtmək, geydirtmək. - tərtələsik çəkməsin dartıb getdi. 1. çətinləşmək. gücləşmək. - işlər ged gedə dartır. 1. çəkib çıxartmaq. - qolu yerindən dartılmış. 1. kürəkləmək. - qayığı qıyıya dartmaq.

tartlamaq . dartlamaq. dərtləmək. dəritləmək. sartlamaq. çartlamaq. sortlamaq. nərsəni böyük kiçiklik, yaxcı pisliyi ilə ayırmaq, nov'lara bölmək.

tartlı . dartlı. dərtli. dəritli. 1.sartlı. çartlı. sortlu. 1. seçgin. mümtaz. 1. çeşitli. novi'. bir çeşitə bağlılıq.

tartmaq . dartmaq. ərzə edmək. satışa qoymaq. - burcların ödəmək üçün evin dartdı.

tartmaq . dartmaq. tutayımaq. tutaylatmaq. mahakimə edmək. məhkəmə qurmaq.