səhifə 99/114 tarix 22.10.2017 ölçüsü 8,97 Mb. #9554 növü Yazı
tartmaq .da r tmaq. datmaq . 1.çəkmək. (eşiyə çəkmək). almaq. - bangdan pul dartmaq . - postadan taplığı (əmanəti) dartmaq . 1. sorımaq. sormaq. - su dartan : su çəkən. - pul dadan : para çəkən. 1. aparmaq. sürümək. - sonsuzluğa dartan yollar. 1. qurə' çəkmək. püşg atmaq. çöp atmaq.- dartıya qoymaq: quriyə qoymaq. 1. dəm almaq. pişmək. - dartıq çay. - düyünü dartıya qoymaq. 1. arıtlamaq. - qoyun kəsib, için dartıb asdılar. 1. idamə vermək. - bu işin ardın dartan olmadı. 1.təmdid edmək.- öğrəncilər hər il oturum kartların darttırmalıdırlar. 1. münbəsit edmək. tovsiə vermək. - iş alanın dartmaq . - sözü dartdıqca uzanar.1. yaymaq. sozmaq. uzartmaq. 1.uzatmaq. - sözü dartma . - çoxda dartma quyruğun, başdan çıxar. 1. şərh edmək.- soru dartmaq : məsələ açmaq. 1. axıtmaq. - göz yaşların dartdı . 1. quşatmaq. təşviq edmək. - kötülüklərdən alqıtın (mən' edmək), iyiliklərə dartıtın . 1. məəttəl edmək.- dartma qoy gedsin. 1. nəfəs çəkmək. - gecə kəhiltiyib dartırdı . 1. yolmaq. - saçların dartıb verdi əlinə. 1. asmaq. - qapı kilitləri asqıdan dartılmışdır . 1. oxutmaq. ötütmək.
tartuc . dartuc . çartov. tərsin. mütəzadd.
tartuğsaq . da'vaçıl.
tas . iz. - ovun tasında yeridi.
taşaq . daşaq . 1. çul. palan. 1. torba. 1. yəhər.
tasarı . tasarım . taslağ . düzənək . biçənək . bitənək . betənək . qoyuş. 1. qaralama. oyaq. daraq. darlağ. dərlək. dərik. pırojə. pılan. 1. darlağ. dərlək. layihə.
taşat . daşat . 1. ürün, tarım qaldırma, toplama. biçim. qırama. qıranda. yardış. yarpış. əkin biçmə. 1. biçim çağı. 1. saçat. sonuc.
taşboran : daşboran . daşqalağ.
taşımaq . daşımaq . dartmaq. çəkmək. təhəmmül edmək.
taşımaq . daşımaq . daşınmaq . 1. gətirmək. 1. götürmək. 1. döğmək.
- güclü sel hər nə daşıyır .
taşıq . daşıq . mə,dən.
taşıyazmaq . daşıyazmaq . daşagedmək. daşmağa üz qoymaq.
taşlamaq . daşlamaq . 1. qılmaq. - atıb daşlamaq . : atı vermək. - yeyib daşlamaq . : yeyivermək. - sizib daşlamaq : cızıvermək. 1. salmaq. - dusdağa daşlamaq.
taşlamaq . daşlamaq. daşqamaq . daşa bağlamaq.
taşlı . daşlı . qaballı. qavallı. qabarlı. qavarlı. qabalalı. qavalalı. qabaralı. qavaralı. bədənli. boylu buxunlu. görkəmli. gövdəli. göpdəli. göpülü. göplü. qıtalı. qarayapa. qarayapalı. qarayarpaq. qarayarpaqlı. yonqalı. yonqallı. boylu. boyqalı. heykəlli. oldaşlı. boldaşlı. boluş. boloş. qarıtlı. qarutlu. cüssəli. durğun. vicudlu. vucudlu. vücudlu. kalbüdlü. kalbodlı. - daşlı bir kişi, ağac.
taşqın . daşqın . ağır. bahalı. - onu çox daşqın bulub almadım. - bu daşqınlıqda yaşamaq çox ağır.
taşqır . daşqır . daşdan, qaş bölüklərindən, tuğladan (kərpiçdən). yapılan yapı, qurqun.
tat . yad. 1. türklər farslara , kürtlərə 'tat' adı vermişlər. (islavlar almanları ''nemes'' , ərəblər. farsları ''əcəm'' : naşı, hindlilər yadları ''mıleça'', yunanlılar, latinlər yatları ''barbar'' adlamışlar.
(tat rus : oğru).
tatılaşmaq . tatlaşmaq . yabanlaşmaq. yabançılaşmaq. yad, xaric aylağı (təhəri) danışmaq, davranmaq. - kimsi var iki gün yad ölkədə gəzib tatılaşır. - öz dilində danış, tatılaşma.
tatıq . (dartıq ). titik. tıtıq . bərk palçıq. ət palçıq. - gözəlik (küzəlik) tıtıq . - ağır titik biçilməz, sümük olsa kəsilməz.
tatıqmaq . tatığmaq . 1. tatığlaşmaq. türklükdən başqa bir elliyə aylanmaq (dönüşmək). yadlaşmaq. yabanımaq. - dilin itirmiş türkə '' tatıqmış. tatıq'' , manqut deyilər. 1.yağıya, düşmana dönüşmək.
tatırmaq . dadırmaq . dadırtmaq . canlatmaq. can, ruh vermək. diritmək. ruhlandırmaq.
tatlanmaq . dadlanmaq . dadığlanmaq . satlanmaq. satığlanmaq . ad, önəm, dad, bazar, rovnəq tapmaq.
tatmaq . dartmaq. - söküşüb vuruşar, arada don tatılar .
tatrışmaq . dadrışmaq. dadmaq . - dadrışalı xoş gəlibən ağzına, dadın tutar adı düşməz yadına. - dadrışmadan bilinməz dadı, danışmadan bilinməz adı.
tatuvaj . çıtvaj.
tav . 1. əlverişli ortam , qısnaq, qasnaq, quşağ, şərayit. işlələnəcək nərsə üçün gərərkli olan bəlirli ortam, quşağ, şərayit. (tutam. hal. qıvam). 1. səmizlik. bəsilik. bəstilik.
tav . dav. incə dəri, pərdə. - qulaq davı : qulaq zarı. qulaq pərdəsi. - ürək davı.
tav . tavış. tov. tovuş. təp. təpiş. hərəkət.
tava . (< təpmək. tapdamaq). tapdağ, dayaz, sığ olan pişirmə, qızartma qabı.
tavan . taban . daban . kəf. (# tavan : səqf. dam).
tavar . davar . kala.
tavəl . (< topul ).
tavəl . taval . toval. tövəl. töpəl. tabal. qabal. qabar. qavar.
tavırmaq . ititmək. tizitmək. - dağda ular qurtları, at qulağın tavırdar .
tavış . tovuş. tövüş. təviş. tavuş. təpiş. təpriş. hiss. ehsas. hərəkət.
tavla . tovla. taqla. mallaq. - göyərçin tavlası : uşaqların birbiri üstündən atlayaraq oynadıqları oyun.
tavlamaq . yağlamaq . (avlamaq). şişirtmək.
tavlıq . tovlıq . 1.əlbəhəlim. əlaltı görülən. - bu tovlıq bir işdir. 1. zirəklik. - bu hardan tovlığı öğrəşdin.
tavmaq . taxmaq .
tavqu . talqu . tavlı . tovqan . 1.(> tabidə ). burulub, eşilmiş nərsə. 1. qavut. qovut. - oğlum öğütlən, bilgisizlik qutar, qovut kimin olsa , ona pəkməz qatar. (kimin ağlı olsa nəsihə alar).
tavra . tovra . iti. yeğin. yeyin. - tovra keçər gəniclik (gənclik. yaşlılıq), tovrağ enər qocğalıq.
tavran . tovran. tovlu. tavlı . eşilmiş. - tovran ip. - tovran quşaq.
tavraq qavra . iti, çabıq düşünən.
tavrat . davrat. təbrət. təprət. davrandır.
tavrat! . sivrət!.itit!. (yağlat). şitablat!.
tavratan . tavadan. tovadan . təprətən. dəbədən . (tiz tək. tək tiz. yelkən. təkavər. tünd rov. şitabəndə. (tələsdirən).
tavşınmaq . döğşünmək. dalşınmaq. talaşlanmaq. çox zəhmət çəkmək, işləmək, sə'y edmək. - talım talım (dalım: çox. ağır) tavşınıb, ağır dağlar ağşınıb, yağu yavu barşınıb, indi gülsün el yuva.
tavurmaq . tovurmaq. tövurmaq. tövgünmək. (yaxurmaq kaş ). tövşünmək. tövsünmək. tovsunmaq. higgənmək. iç vurmaq. iti iti solumaq. ləhləmək.
taxal . taxal. dalağ . adağ. namzəd.
((taxallıq . taxallıq. dalağlıq . adağlıq. namzədlik.
taxıldamaq . duraqsamaq. durağı yazımaq. - taxıla taxıla oxumaq.
taxılmasa qaçılmaz . güclənməsə (təcavüz olmasa), qaçılmaz.
taxın . taxma. daxma. qorab. qorav. dalda. daldu. qaradam. bir yerə taxılıb, artırılmış, bir yerdən çıxarılmış qıraq otaq. sandıxana. bir yerdə, qalıq, saxruğ, zəxirə, xırım xırda qoyulan daldalıq yer. gümə. gömə. goma. cümə. cuma.
taxınmaq . gir vermək.
taxıntı . bağıntı. dəğinti. oran. ortan. nisbət.
taxıt . tıxıt . axır. son.
taxıtmaq . çalmaq. - atı ilan taxıtdı .
taxmaq . (nərsəni nərsiyə) ötgüzmək. iləmək. yerlətmək. - əti şişə tax : şişə çək . - gül taxmış sinəyə: gül iləmiş göğsünə.
((tax! : ötgüz!. ilət!. yerlət!.
taxmaq . ötgüzmək.
tay (dayça) atatınca, yiyəsi matatır. .
tay atatsa, at dinər, oğul ərəysə, ata dinər. .
tayalı . 1. dayalı . söyəkli. söykəli. müttəki. məsnədli. sənədli. 1. lələli. tayası, lələsi olan.
tayalıq . dayalıq . həzanət.
tayanaq . dayanaq . dayanac . diyanət. girgilik. səbirlik.
tayanıq . - dayanıqlı, əsnək : qatlı, yumşaq.
tayanmaq . # yatanmaq : durmaq .
taybaşı saybaşı . - taybaşı saybaşı dağbaşındada olur, çaybaşındada .
tayılmaq . tayın, babın tapmaq.
taylanğ . daylanğ . şaqqavatlı, yarış görüşlü, görkəm durumlu kişi.
taymaq . caymaq . qaymaq . zivmək.
tayqan . tayğan . tovğan . tovğın . 1.iti, çabıq, qızqın olan. - tovğın tazı.
taytuş . tatuş. tuğtuş. tutuş. bab.
taz yay, güzün qışın artaşur ( dal dala gəlir), gələn gedir , gedən gəlmir, qalan qamığ çalğaşur.
taz . daz . qaz . kaz . < kavz < kavuz . kəfzəl . kəvçəl < keçəl < çapa . (çapal . çalpa). dazlaq . qazlaq . dazalaq . qazalaq . (çılpaq . çıplaq . çıplaq . yalabıq. çalabıq). 1. saçı tökülmüş. kavlaq. tüksüz. qındır. qıldır. qıldaq. kəl. daz. dazıq. mazıq. qırbaş. çavlaq. kavlaq. cavlaq. qavlaq. çıplaq. keçəl. kal. kələş. kəvəl. keçəl. kəçəl. qırbaş. qındır. qıldır. qıldaq. qındır. qıldır. qıldaq. qırbaş. qıra qır. saçsız. - kavlaq kişi. - kavlaq öküz. 1. bitəksiz. bitgisiz. quru topraq. 1. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. çıplaq. qıyır. qıylan. kütə. kütəl. kosıt. kosat. kasat. kəsit. körüz. koruz. verimsiz. çoraq. çovraq. şoraq. 1. qapay. qapağ. qabağ. buynuzsuz malqara. kəl.
- daz qoy : daz qoyun : kəl qoyun.
- daz topraq : qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. qıylan. verimsiz, çoraq, çor şor topraq.
tazandən . < toz latmaq. toz alatmaq. tiz lətmək. tiz ələtmək. tez lətmək. tez ələtmək.
tazətmaq . ürkztmək. - heyvanları tazğıtmadan .
tazığan . qoruzan. qaçağan. ictinab edən. - tazığan eləmə.
tazınmaq . tezinmək. yelsinmək. təlsinmək. tələsinmək. dalsınmaq. qaçınmaq. - durmadan tazınır günlər. - o hamıdan tazınır . - tazın gəlib tazın getdi.
tazışmaq . birbirindən qaçışmaq.
tazıq . ürkən. - tazıq kişi: tazığan. ürkək. qorxaq. qaçağan aram. 1.vəhşi.
tazıt . ürküş. vəhşət. - el içrə düşsə tazıt , bəlinməz birbirindən varlı nə yazıq.
tazlamaq . dazlamaq . qazlamaq . birin kəl saymaq.
tazqarmaq . dazqarmaq . qazqarmaq . dazarmaq . qazarmaq . dazqaşmaq . qazqaşmaq . dazqışmaq . qazqışmaq . dazlaqlaşmaq . qazlaqlaşmaq . kəvçəşmək . kəvçişmək . keçəlləşmək . kəlləşmək.
təavun . ortalaş.
təavuni . ortalaşa.
təb . tov. qorut. qızıq. qızıtma. qızdırma. ısıtma. issitmə. töğüş. tövüş. (töğüşnə). çağun. çoğun. həyəcan. hərarət.
- tovlu. qortul. qızıtay. qızıtma. qızdırmalı. töğüşlü. tövüşlü. (töğüşnəli). çağunlu. çoğunlu. həyəcanlı. hərarətli.
təbçevirmək . altın üst edmək.
təbənə . təpənə . çuvaldız. dəlic. biz.
təbər . təpər. (1. <(t <> ç ) (çapar. < çapmaq ). (< 1. təpmək ). 1. çapacağ. yarcağ > nacağ. balta. satır. 1. qırıcı olan döğüş araclarından.
təbzit! . təbsit ! . tüpzüt !. təprət. tüprət!. dəbət !. itit!. qızıt!. ütüt!.
təbzitiçi! . təbsitçi ! . tüpzütücü !. təprətici. tüprətici!. dəbətici !. ititçi!. qızıtçı!. ütütçü!.
təcəl . dəcəl . qarış. çalış. şuluğ.
- dəcəllik :
təğmən . liyötnan.
təğşiş . dağıtış.
- tağyir. təğyir. dağıtış. pozuş. ifsad.
təhəmtən . < tökmə tən . oldaşlı. boldaşlı. qavamlı, iri gövdəli, göpdəli, göpülü, göplü.
təhər . təhir . təkir . çəkər . çəkir . çəşir . çeşit . (< çəkmək ). tür. cür. nov'. - iki çeşir . - üç çeşir . - dörd çəkər yemək. - bu hançı çeşirdəndi.
təhər . tövür. cürə. - nə tövürsün . nə təhərin.
teheş . deheş . dehiş . veriş. veric. verit.
təkə . 1. uzun buynuzlu geyik. 1. ərkək keçi. - təkə saqqal: keçi saqqal.
təkə . təkə . təkgə . təkyə < dikə . tapıncağ. ziyarətgah.
təkəburlamaq . təkəbırlamaq . (> təkapu edmək (fars)). altaşmaq. atlaşmaq. altağatlamaq. altağaşlamaq. atlağuşlamaq. atlağutlamaq. çabalamaq. çalaqaşlamaq. (cəst o xiz). axdarıb ağdarmaq.
((təkburatmaq . dikburatmaq . (> təkapu editmək (fars)). altaşıtmaq. atlaşıtmaq. altağıtmaq. atlağutamaq. çablağıtmaq. çalqaşıtmaq. (cəst o xiz). axdatıb ağdarıtmaq.
təkəlti . təkaltı. 1. tikaltı. tüküm. zerzəmi. 1. döşəmə ilə qalının arasına salınan örtük. 1. həsir. incə gecim.
təkət . təkət . fəqət . yalnız. yalın.
təki düşərli olsun . səki uğurlu olsun
təkidə (fars) . çəkidə (fars) (< tək . təkə yatmaq. 1. < çək . çəkinmiş. 1. < çikidə . çirkit. cirgə).
təkim . təkin . hər nəyin sonu, bitimi, axiri. - işlərin başı belə başladı, görax təkimi nə olacaq. - ilkinə bax təkini oxu.
təkinmək . (böyük, qutsal kimsə, yerə gedmək (, gəlmək). qulluğa, ayağa gedmək, gəlmək. qatınmaq. təşrif edmək (aparmaq, gətirmək.). müşərrəf, şərəfyab olmaq. - bəy təkindi . - təbrizə təkinsəz , bizədə baş vurun.
təkinmək . teniğmək. qatda, qulluğda, hizurda, ziyarətdə, görüşdə, təşrifdə, şərəfdə bulunmaq. hazır olmaq. ziyarət edmək. (buyruqsamaq. gəliğə, giriğə, görüşə buyruq istəmək. bar, icazə xastən). - çar təkindi !. - o ölkəni qulluğuna təkindik. -
təkiniş . təkniş . ziyarət.
- ir dəğiş ir təkiş : həm ziyarət həm ticarət.
təkirlən . dığırlan. dəğrəmən dəğirman.
təkişmək . (dəğişmək. çəkişmək) 1.ucraşmaq. baş vurmaq. muraciət edmək. - işgilizi özünüz açanmadız, ağalığa təkişin . - yasıya təkşli : qanana uyqun. 1. pənah aparmaq. - yalnız tanrıya təkiş .
(dad qaha gedmək. dad xahlıq edmək). - bu qıyın kimə təkişim . -
təkiz . münhəsir bi fərd.
teknik . tikiniş. irgiş. torlam. burlam. (işləyiş). qurcuş.
təkyə . ittika : təggə. təggəlik. tikətlik. tikitlik. diriklik. dirəklik. dirsəlik. dirənic. sarnıc. sarınc. sarış. duranıq. duranıc. könəlgə. çönəlgə. dönəlgə. arxa. dayanıc. dayaq. dayanıq. daynıq. daynaq. yassanıc. yasanıc. yaslanaq. yaslaq. yaslat. yassaq. yassat. yastıq. yaslıq. yassıq. yastaq. yastat. yatsaq. yatsıt. yaplanıc. yaplanıq. yaplanaq. yaplanat. yatlanaq. yüklənik. yüklək. yüklət. söykək. atverik. bağlaq. bağlat. bətlik. bətlit. söyənik. söyənit. söykənic. söykək. söykət. saxlaq. saxlat. saxlanıq. kök. kökənik. köklək. köklət. endirik. endirit. arxa. arxaq. arxat. arxanaq. arxanat. bitinik. bitinic. püştənik. götlük. kötük. daban. dabanlıq. ayaqlıq. ayaqlıt. söyək. salqı. salığ. məsnəd. sənəd. istinad.((salqılanmaq : salığlanmaq . qanıtlanmaq. dəlillənmək. dəlil gətirmək. sənəd, güvah gətirmək. istinad edmək. - siz hançı tapıya salqılanırsız .
.
(ittika : ittikal. ittikalanma. təvəkkül. dayanma. yaslanma. dabanlanma. söykənmək. arxalanma. təggələnmə. dayınma. söykənmə. atıvermə. atıveriş. bağlanma. bağlatış. dayanış. dayaqlanma. dayaqlanış. söyənmə. söyəniş. söykənmə. söykəniş. köklənmə. kökləniş. yatsanma. yatsanış. yastanma. yastanış. yassanma. yassanış. yüklənmə. yüklənmə. yükləniş. endirinmə. endiriniş. arxalanma. arxalanış. dabanlanma. dabanlanış. ayaqlanma. ayaqlanış. təggələnmə. təggələniş. tikitlənmə. tikitləniş. ittikalanma. ittikalanış. söykəniş. söyəniş. salqıtma. salıtma. isnad. isnad edmə.
təlaş (fars) . < dalaş . dalış . çalaş . çalış . - təlaş kuşiş ( sə'y təlaş) : < dalış qaçış. çalış qaçış.
telbasan . baş sancağı. tük sancağı
tələb . əsəv. əsvə.
tələn . dələn . (qıran. şikən).
tələtim . dələtim . tələsim . çapıq.
təlim yorub, gücün kəv . çox yorub gücdən sal.
təlim . talım. çox. yekə. - talımlı söz qanılmaz, talımlı daş yığılmaz (götürülməz).
təlim . telim . çox. çoxlu. - təlim gəzək : kərələrcə. dəfələrcə.
təlişmən . dəlişmən . dəlişman . dəliçin. - dəlişman bir sürücü.
təlmək . dəlmək. dələmək . deşmək. deşəmək.
təmbəl . qalıb. qalba. qalva. qalab. qalav. qabal. qapal. qabla . qalpaq. qaplaq. yaramaz. qurata. qırtçala. haylaz. kəvzək. kəvzən. gəvərə. gəvşək. gəvir. kəvir. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. təmbəl. oğursaq. oğursuz. yoğursuz. uyuşuq. kovmuş. götüqızıl. sarsavan qarsavan . korsamba. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. qopaq. darqaşayırd. yararsız. gəvşək. gəvir. kəvir. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. təmbəl. kovmuş. götüqızıl. gəvşək. gəvir. kəvir. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. təmbəl. kovmuş. götüqızıl. uysanqıl. uyuşuq. uysan. oyasa. oysal.
quluçqa. < qoruçqa . çəkingən . üşəngən. sınğın. singin. sısqa. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. təmbəl.
qayqı . qayqıl . gəvşək. gəvir. kəvir. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. təmbəl. kovmuş. götüqızıl.
qazdağlı . qasdağlı . qatdağlı . qozdağlı . qotdağlı . qıtdağlı . qısdağlı . işləməyi canı istəməyən. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. təmbəl. tənbəl. üşənc. təmbəl.
qısıl . kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. iş görməz. təmbəl.
qısıllıq . üşəngənlik. kövgürlük. qıvıcqalıq. təmbəllik.
qoxmuş . qoxumuş . qoxunmuş . iylənmiş . gəvşənmiş. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. üşəngən. miskin. misgin. təmbəl. qıcılamaz : tərpəşməz. təprəşməz. kəvək. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. təmbəl.
qətəqız . kətəğiz . kətəğır . kavağız . kavğır . kağal. kəğəl. kəvəl. əfəl. qarıq. qalıq. alıq. bacarıqsız. qıtmır. kitmir. qısmır. fərsiz. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. qərənqə kəvəngə . gəvəngə . gəvşək. gəvir. kəvir. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. təmbəl. kovmuş. götüqızıl. təmbəl.
kəsələk . kəsilək . kösələk . kosalaq . qocalaq . qısbat. üşənik. gəvəş. gəvşək. gəvir. kəvir. qısbat. sürnük. bitgin. halsız. sırğav. sızğav. sizgəv. sus. sustuq. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. rixvətli. kəsik . qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. təmbəl. kovmuş. götüqızıl. təmbəl.
qəğil . kəğil . kəvil . kağıl . kavıl . kəhil (> kahil ). kəviş. qırıq. köfük. kövük. boş. kofı. kovı. koz. kovuz. götü boş. işdən qaçan. qısıl. kövgür. kovlaq. kovlaş. korlaq. korlaş. uyuşuq. qıvıcqa. yanşaq. kovmuş. götüqızıl. təmbəl.
üşənc . tənbəl. < üşümək.
- qapal uşaqdır. qarsamba : qarsanba . qarsambac . - bırax bu qarsanbayı . - qarsanbalar yığını. geybənə. bitgilərin tuxumu. - qazdağlının biridir, işə göcürülməz. - çox kəsik kişidir. kəsiklik . kəsəklik . - quluçqa çevrəi : quluçqa quluçqa devrəi : mikrobun gövdəyə girməsiylə kəsəlin bəlirməsi arasında keçən sürə. nərsənin körsəliyindən olqunlaşmaq arasında çəkən sürə. kötəlin, illətin işə keçməsindən , mə'lulun ortaya çıxmağacan keçrilən sürə.
- təmbəl təmbəl, yasal yasal, qısıl qısıl oturmaq: qayqışlamaq :
təmbəl . uyuşuq. uyuz.
təmbəlləşdirtmək . loşqanmaq . loşqalaşmaq . boşqanmaq . boşqalaşmaq . gəvşənmək . təmbəlləşmək. loşqatmaq : loşqalatmaq . boşqatmaq . boşqalatmaq . gəvşətmək . yığılmaq. qısılmaq. üşənmək. (üşümək). çəkinmək. təmbəlləşmək.
təmbəlləşmək . qalbalaşmaq : qalpalaşmaq. qapqalaşmaq. qabqalaşmaq . qabalaşmaq. qantallaşmaq. hantallaşmaq. qəlizləşmək. qoyalmaq. qoyulmaq. qoyulaşmaq. yapalaşmaq. yabbalaşmaq. qısıllaşmaq. qısıllanmaq. kövgürləşmək. kovlanmaq. kovlaşmaq. uyuşmaq. kövgürənmək. kovlanmaq. kovlaşmaq. korlanmaq. qıvıcqaşmaq. oğursuzşmaq. yoğursuzuşmaq. kirincimək . kitincimək . kilincimək . çitincimək . gəvşənmək. sustalmaq. kövgürənmək. kovlanmaq. kovlaşmaq. korlanmaq. qıvıcqaşmaq. təmbəlləşmək.
- təmbəllik, gəvşinmək, qısıllıq, kövgürlük, kovlaqlıq, kovlaşlıq, korlaqlıq, korlaşlıq, uyuşuqluq, qıvıcqalıq edmək : qaytanmaq . qaytazmaq . qoytanmaq . qımqımınmaq . qındırdamaq . işdə oyalanmaq. qıncıqlanmaq. qıncıllanmaq. qıycıqlanmaq. qıycıllanmaq. qısırlanmaq.
təmbəllik . qeyrətsizlik : qursaqsızlıq. qorsaqsızlıq. alçaqlıq. düşüklük. şərəfsizlik. damarsız. cansız. qeyrətsiz. qəvşək gəvşəklik. salqılıq. solquluq. susluq. susdalıq. savsalıq. sallaq. sovsalıq. sallaq. boşluq. koful. koğul. koğluq. kovul. kofluq. kovluq. ağırlıq. qaranqaşlıq. qısıllıq. kövgürlük. kovlaqlıq. kovlaşlıq. korlaqlıq. korlaşlıq. uyuşuqluq. qıvıcqalıq. təmbəllik. uyuşuqluq. qeyrətsizlik. kəsalət. qısqanıq. qısqancılıq. qansızlıq.
kəsillik . kəsəllik . korluluq . kəsəlli. kəsəl. kəsil. korlu. korluq. üşənlik. gəvəşlik. gəvşəklik. qısbatlıq. sürnüklük. bitginlik. halsızlıq. susluq. qısıllıq. kövgürlük. qıvıcqalıq. rixvət. rəxavət. kəsalət. təmbəllik.
təmdid . uzatma. sürmət. çəkiş. ertələmə.
temək . demək. deymək . səslətmək dikləmə edmək. bir yazını, savı səsləndirmək.
((teqən . değən: deyən : səslətən. səsləndirən.
təməngə . təmən iğnə. çuvaldız.
təmirqən . dəmirgən . təmrən.
təmiz . tərmiz < təriz . (dəriz < dərmək ). ayrılıb seçilmiş nərsə. pak.
Dostları ilə paylaş: