| «Vətən» (ﺍﻟﻭﻁﻥ) qulun hallarının sona çatdığı və qərar tutduğu yerdir. Deyirlər ki, «O, filan halda və filan məqamda məskunlaşdı (vətən elədi özünə)».
Cüneyd bildirir: «Allahın vətənlərdə qulları var ki, Onun miniklərinə minər və sürətlə Ona doğru gedərlər». Nuri deyir:
«Məni çaşqınlığa salanı,
Məni vətənimdən çıxaranı görmürsənmi?
Qeyb olarsam, o aşkarlanır,
Aşkar olunca məni qeyb edir.
Deyir ki, sən görmürsən,
Gördüyünü və məni görmürsən».
Əbu Süleyman Dərani deyir: «İman yəqindən daha yüksəkdir, çünki iman vətəndir, yəqinlik ani düşüncədir».
Adam yəqinində müşahidə edə bildiyi qədər təsvir edir və bununla öz nəfsini təsvir etmiş olur, Onun yanında öz uzaqlığını nəzərdə tutur, çünki yəqinlik qəlbdə elmin saflığı və orada qərar tutmasıdır. İnsanlar bununla fərqlənirlər.
Dostları ilə paylaş: |
