«Qeyb» (ﺍﻟﻐﻳﺒﺔ) – «örtünmə» qulun zahirində bir dəyişiklik olmadan Haqqa yaxınlığı və müşahidəsi ilə qəlbin xəlqdən pərdələnməsidir.
«Ğaşyət» (ﺍﻟﻐﺷﻳﺔ) – «zəifləmə» (bihuşluq) qəlbin ona varid olan şeylə pərdələnməsi və bunun qulun zahirində özünü büruzə verməsidir.
«Hüzur» (ﺍﻟﺣﺿﻭﺮ) – «yaxınlıq» [Allahın] bəndənin gözlərindən itsə də, qəlbin yəqinliyinin saflığı ilə ona yaxın olmasıdır. O, onun gözlərindən itsə belə, elə bil, Onun yanındadır. Şair deyir:
«Sən, sahibim, gözümdən itsən də, yanımdasan».
Nuri isə belə söyləyir:
-
«Mən itəndə O zühur edir,
O zühur edəndə mən itirəm».
Dostları ilə paylaş: |
