Üa möheaöıslerı odası aylık japırpıdır



Yüklə 1,26 Mb.
səhifə5/10
tarix27.10.2017
ölçüsü1,26 Mb.
#15653
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10
Şekil 2:! % 50 yağa % 50 emülsiyon ilave edilmesiyle yapılan de-
' neyde Faz 1: Panaclde ilave etkisi açıkça görülüyor.

Rakamlar Şekil 3'deki grafikten alınmıştır. Bu tablo çeşitli tarihler-
deki okumalarda PH ve Fe miktarını gösterir.


14

MÜHENDİS VE MAKİNA DERGİSİ CİLT 25 SAYI 299 KASIM-ARALIK 1984

x 10

(ppm} (700)
25

(600)
20

(500)
15

(400)
10

(300)
S

(200)
O

FAZ 2 ppm Ponocide Bakteri Sayısı mi için

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 U 15 16 17 18 13 20 21 22 23 24 25 26 27 28 79 30 31 32 33

Şekil 3: Emülsiyonu tamamen yenileyerek yapılan deneyde Faz 2. Panacide C.A. (küçük) her Pazartesi normal 3 Galonluk dozajda
kullanıldı. Grafikler 1968/1969 yıllarında 33 haftalık bir süreyi kapsar. Tablo l'deki son 6 okuma hariç diğer rakamlar ile
grafikler çizilmiştir.

uygulama ile uzatılabileceği ortaya kondu. Faz 2 bu yazının ma derhal enzim aktivitesini başlatıyordu. Panacide C.A.

hazırlanması sırasında hâlâ devam ediyordu. ilâvesini takip eden birkaç saat içinde mikro-organizma sa-

Sistem bütün deneme süresince, kesme sıvısı koku ve yısında düşme tesbit ediliyordu. Gerçek şudur ki, ilâveler

çamurumsu görünümünden uzak, renk görünümü uygundu. düzenli olmalıdır ve haftalık dozaj günlük dozajdan daha az

Mikro-organizma sayısını düşük tutmak için 400 ppm'de etkilidir.
Panacide C.A. ile korumak gerekliydi. Günlük dozdaki azal-

ODAMIZ YAYINLARINDAN OLAN

"MARKA VE TiPLERiNE GÖRE

ARAÇLARIN TEKNiK ÖZELLiKLERi"

KİTABI MERKEZ VE DiĞER ÖRGÜT

BİRİMLERİMİZDE SATILMAKTADIR.

MÜHENDiS VE MAKİNA DERGİSİ CİLT 25 SAYI 299 KASIM ARALIK 1984

15

Sanayide

kapasite kullanımı-
istihdam ilişkileri

A. Hikmet YURT
Mak. Mühendisi

TEZSAN Takrnı Tezgahlan Sanayi ve Uç. A.Ş.
Teknik Müşaviri İSTANBUL


GİRİŞ:

Kapasite kullanım oranı, çalışmaya hazır bir makina ve-
ya teçhizatın, bir yıl müddetle fiili çalışma süresinin, o yıl
için hesaplanmış çalışma süresine bölümü suretiyle bulunan
orandır.

ülkemizde, kapasite kullanım oranını belirleyen temel
kriterler üzerinde kesin bir görüş birliği sağlanmadığı ve/ve-
ya konunun ne derece önemli olduğu belirlenmediğinden,
hemen her işletme, kendisi tarafından belirlenen kriterler-
den hareket ederek kapasite kullanım oranı tesbit etmekte-
dir.


işletmelerin birbiri ile uyumlu olmayan kriterlerden ha-
reket ederek belirledikleri kapasite kullanım oranlan, resmi
istatistiklere de yansıdığı için ülke çapında çıkarılan kümü-
lâtif sonuçlar tartışılabilir özellik taşımaktadır.

Bu yazımızda, kapasite kullanım oranı kavramında dü-
şünce birliği sağlayacak kriterleri belirleyerek katkıda bu-
lunmayı düşündük.


KAPASİTE KULLANIM ORANI:

ülkemizde, 19601ı yılların başına kadar endüstri, ağır-
lıklı olarak tek vardiya sistemi içinde çalışagelmiştir. Bu te-
mel olgu diğer ülkelerde de benzer karakter göstermiştir.
Oysa günümüzde yatırımların fizibilite çalışmaları iki vardi-
ya esası dikkate alınarak yapılmakta ve böylece yatırım tu-
tan teorik olarak yan yarıya azalmaktadır. Pratikte yatırım
tasarrufu, sektör özelliklerine göre değişmekte birlikte,
% 30 - % 40 arasında olmaktadır.

Söz konusu yatırım tasarrufu,kaynaklan sınırlı ve kay-
nak yaratmada önemli güçlükleri bulunan ülkemiz için son
derece enteresandır, tki vardiya esası dikkate alınarak yapı-
lan yatırımların .üretim maliyetlerini olumlu yönde etkiledi-
ği ve böylece işletmenin rekabet şansını yükselttiği de açık
bir gerçektir. Bu temel veriler dikkate alınarak, kapasite
kullanım oranı nasıl hesaplanmalıdır?

Bize göre, ülke çapında iki vardiya esası kabul edilmeli
ve böylece temel kriterlerden ilki ve en önemlisi üzerindeki
görüş farklılıklarına son verilmelidir, tki vardiya esasının ka-
bul edilmesi ve buna göre kapasite kullanım oranının yüksel-
tilmesi, ülke genelinde, ek yatınma gidilmeden, yeni istih-
dam olanakları yaratma açısından da ilginç sonuçlar ortaya
çıkaracaktır.

Bilindiği üzere, ağırlıklı tek vardiya esasına göre, ülke-
mizde kapasite kullanım oranı %50-60 mertebesinde sey-
retmektedir. İki vardiya esasına göre, söz konusu kapasite
kullanım oranı % 30-40 mertebelerine düşecektir.

Bu gerçek karşısında, sanayimizin kaynak yaratma ka-
biliyeti ile ihracatçı yapıya kavuşmasının mümkün olamıya-
cağı ve/veya son derece sınırlı kalacağı açıkça ortaya çık-
maktadır.


Sanayi kuruluşlarının, şiddetli enflasyona rağmen öz-
kaynaklarını muhafaza edebilmesi için, iki vardiya esasına
göre kapasite kullanım oranını % 85-95 seviyesine çıkarma-
ları ve böylece sağlanacak üretim fazlalarını ihracata yönelt-
meleri gerekmektedir. Bu olgu, kuruluşların ek istihdam ka-
nalı ile daha iyi ekonomik büyüklüğe kavuşmasını, böylece
kendi kendine yeterli ekonomik güce ulaşmasını sağlayacak-
tır.

Bir işletmede yıllık çalışma süresi, buna dayalı olarak
da yapılacak istihdam ve istihdamın yapıcı işçi, vasıflı yar-
dımcı işçi, vasıfsız yardımcı işçi (düz işçi), teknik ve idari
personel olarak dağılımı için önerimiz şu şekildedir:

önce kısaca tariflere yer vererek konuya girmek istiyo-
ruz.

Yapıcı İşçi : Bir işletmede, verilen bir iş emri uyarınca çalı-
şan ve bu iş enirinde belirlenen siparişe puvantaj olan saat
ücretli personeldir.

Vasıflı Yardımcı İşçi: tş emri ile belirlenen siparişe puvantaj
olmadan çalışan saat ücretli işçi olup,yapıcı işçiler tarafın-
dan üretilen değerin daha sağlıklı olmasına katkıda bulunan
işçilerdir, örneğin, kalite kontrol, bakım ve onarım, Takım -
Aparat-Mastar (TAM), yemekhane, vJb. gibi yerlerde vasıflı
olarak istihdam edilenler.

Vasıfsız Yardımcı İşçi (Düz İşçi): Bir iş emri ile belirlenen
siparişe puvantaj olmadan çalışan saat ücretli işçi olup yapı-
cı işçiler tarafından üretilen değere yan katkıları bulunan iş-
çilerdir.

Teknik Personel : İşletmenin teknik hizmetlerini yürütmek
amacıyla istihdam edilen ve genel olarak aylık ücret alan,
Mühendisler, Teknisyenler, Grup Amirleri, Konstrüktörler
ve teknik özellikli büro hizmetleri personelidir.

bari Personel: işletmenin mali ve idari hizmetlerinin yürü-
tülmesi amacıyla istihdam edilen ve genel olarak aylık Ücret
alan, Ekonomistler, Muhasebe elemanları, Personel servisi
elemanları ile diğer mali ve idari hizmetler personelidir.

Bir işletmede en dinamik unsur yapıcı işçiler olup, iş-
letmenin tüm ekonomik faaliyetlerini ve bu faaliyetlerin so-
nucunu etkileme özelliği taşırlar. Bu nedenle yapıcı işçi is-
tihdamı işletmelerde ağırlık taşımaktadır.

KONU İLE İLGİLİ KRİTERLERİN SAPTANMASI:
1) Yılık Çalışma Süresinin Saptanması:

Ülkemizde haftalık çalışma süresi 45 saat olarak belir-


16

* Takım, aparat, mastar.
mühendis ve makina dergisi cilt 25 sayı 299 kasım-aralık 1984


Sıra No. Mamul cinsi
bulunmaktadır. Yasalarla güvence altına alınmış, ça-
halde, çalışılmış gibi kabul edilen surelerle, çalı-
şılmamış kabul edilen süreler de vardır.

Bu hususlar da dikkate alınarak, yıllık çalışma süresi şu
şekilde hesaplanmıştır:

Birimi Miktarı

Adet

52

4

1.1. Bir yılda hafta sayısı

l .2. Yıllık ücretli izin hafta sayısı "

1.4.

2

2

38

1700
2

3400

l .3. Ortalama toplam kayıp hafta
sayısı (İdari izin, hastalık, izin-
sizlik, elektrik kesilmesi, eğitim,
sosyal faaliyetler v 3o.)
. Personel efektif olarak çalışmaya
hazır bulunmasına rağmen, tezgah
ve teçhizat ile TAM * arızalarının
sebep olduğu kayıp hafta sayısı ''

l.5. Bayramlara isabet eden hafta sayısı ''

l .6. Net ç alışılacak hafta sayısı

l .7. Net çalışılacak süre Saat/yıl

1.8. Vardiya sayısı Adet

l .9. tki vardiyalı net çalışılacak süre Saat/yıl

2) İşletme Verimi Tesbiti:

Bir işletmede, herhangi bir mamulü meydana getiren
ünitelerle, bu ünitelerin oluşması için üretilecek parçaların
işletmeye açılan sipariş kartları üzerinde şu hususları kapsa-
yan bilgiler bulunur:


  1. Sipariş numarası ve sipariş grup adedi.

  2. Parça numarası ve parçanın adı.

  3. îmal edilecek parçaya ait hammadde evsafı ve ebadı.

  4. Operasyon sıra numarası,

  5. Kafile adedinin tamamı için verilmiş ve her bir operas-
    yon için gösterilmiş hazırlık zamanı.


  6. Operasyonun işleneceği tezgah kod. No.

  7. Her bir operasyon için tesbit edilmiş teknolojik stan-
    dart işleme zamanı.

  8. Operasyonun tarifi ve bu operasyon esnasında kullanı-
    lacak takım, aparat, ölçü aleti ile işleme şartları (talaşlı
    imalatta kesme hızı, devir sayısı, ilerleme ve kesme de-
    rinliği gibi.)

  9. işgünü sıra numarası ile belirlenmiş,operasyon başlama
    tarihi. (Peş peşe gelen her bir operasyonda ayn ayn be-
    lirlenmiştir.)


Sipariş kartları (Teknolojik data) üzerindeki bilgilerden
madde 2.5. ve 2.7.'de gösterilen hazırlık zamanı ile teknolo-
jik standart işleme zamanı, her bir operasyonun, parçanın,
parça gruplarının ve mamulün ne kadar zamanda yapılması
gerektiğini ortaya koyar.

Diğer taraftan, her bir operasyon, parça, parça grubu
ve mamulde harcanan fiili zamanlar puvantaj usulü ile tesbit
edilir. Esasen bu bilgiler geçmiş yıl istatistikleri ile belirlen-
miştir.

Buradan hareketle verimler aşağıdaki şekilde hesaplanır:

Operasyon verimi
Parça verimi

Parça grubu verimi
Mamul verimi

Fiili zaman / standart zaman x 100
(n) operasyon fiili zamanı / (n) ope-
rasyon standart zamanı x 100
(n) parça fiili zamanı / (n) parça
standart zamanı x 100
(n) parça grubu fiili zamanı / (n)
parça grubu standart zamanı x 100

isletme verimi = (n) mamul fiili zamanı) (ft) KAMIMI
standart zamanı x 100

Eğer işletme yeni üretime geçiyor ise işletmeye % 80-
90 arasında bir verim hedefi öngörülüyor. Üretimin hemen
her aşamasında kullanılan makina ve teçhizat ile bu üretim
araçlarına kumanda eden yapıcı işçi'nin yetenekleri, her bir
makina ve makina grubunda farklı verim oranları ortaya çı-
karacaktır.

Genel olarak, emek yoğun makina gruplarında (Üniver-
sal torna, freze, şutumu matkap,radyal matkap v.b. gibi üni-
versal karakterli üretim araçlarında) verim düşük olmaktadır.
Buna rağmen makina imalatında kullanılan üretim araçlarını
kullanan yapıcı işçi verimleri % 75-125 arasında seyretmek-
tedir.

İşletmelerin verimleri ise % 80-90 sınılan arasında kal-
maktadır.

Yatırımların planlanmasında ortalama verim % 85 ola-
rak alınmaktadır. Ancak kesin verimlilik oranları önceden
bilinen üretim araçları mevcut ise, bu takdirde doğal olarak
bilinen rakkamlar dikkate alınır.

3) İşletme Yapıcı İşçiliklerinin Tesbiti:

Bir işletmede, bir sonraki yılın üretim programı en az
üç ay önceden belirlenmiş olmalıdır. Diğer bir ifade ile, bir
sonraki yılda hangi mamul türlerinden kaçar adet üretilece-
ğinin sayısal saptanması yapılmış bulunmalıdır.

Bu temel veri tesbitini müteakip, teknik ve mali olmak
üzere iki adet iş programı yapılması alışkanlık haline gelmiş-
tir. Ancak, ülkemizde sistematik iş programlan geleneği he-
nüz çok yaygın değildir.

özellikle küçük ve orta büyüklükteki işletmeler, yeterli
kadro ve sistem kuramadıkları için bu hususa önem vere-
mezler.

Hangi mamul türlerinden sayısal olarak ne kadar üretim
yapılacağı belirli ise; bu mamul türlerini meydana çıkarmak
için gerekli hazırlık ve teknoloji standart zamanlar üretim
araçları düzeyinde belirlidir.


Üretim
Adet

400
300
250
150

l
2
3


4

A. Mamulü

B. Mamulü

C. Mamulü

D. Mamulü

Konuyu bir örnekle açıklayalım: Bir işletmede dört
cins mamul üretilmektedir:

Birim
Standart

Toplam
Standart

zaman

zaman

(h)

(h/yıl)

200

80.000

300

90.000

600

150.000

250

37.500

4) Yapıcı İşçi Miktarının Tesbiti:

Yukandaki verilerden hareketle şöyle yapılır:

4.1.üretim için gerekli toplam standart zaman 357.500 saat

  1. İşletmede çalışan yapıcı işçilerin verimi % 85

  2. Bir yapıcı işçinin yıllık çalışma süresi 1700 saat

  3. Bir yapıcı işçinin yıllık net çalışma süresi (4.2x4.3)
    1.44 5 saat

  4. İhtiyaç duyulan yapıcı işçi sayısı 248 adet

  5. Makinalarda çalışacak yapıcı işçi sayısı 200 kişi

  6. Montaj ve el işlerinde çalışacak yapıcı işçi sayısı 48 kişi.




Yüklə 1,26 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin