Uluslararası İç Denetçi (cia)



Yüklə 368,43 Kb.
səhifə5/6
tarix15.01.2018
ölçüsü368,43 Kb.
#38325
1   2   3   4   5   6

Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. Enflasyon, aynı zamanda, amortisman gideri, stok giderleri ve kârı da bozar ve etkiler.

  2. Yanlış. Enflasyon, bunların her ikisini de etkiler.

  3. Doğru. Enflasyon, bunların her ikisini de etkiler.

  4. Yanlış. Enflasyon, bunların her ikisini de etkiler.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Risk primi, beklenen getirinin risk artışına atfedilen kısmıdır.

  2. Yanlış. Değişim katsayısı, bir yatırım getirisinin ortalama getiriye bölünmesiyle bulunan standart sapmayı temsil eder.

  3. Yanlış. Standart hata, yatırımın getirisindeki değişkenliğin bir ölçütünü temsil eder.

  4. Yanlış. Beta katsayısı, yatırımın getirisinin piyasa getirilerine olan duyarlılığını temsil eder.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Bu cevap, özsermayeyi ihmal etmektedir.

  2. Doğru. Hem borç hem de özsermaye, bir şirketin sermaye yapısının faktörleridir.

  3. Yanlış. Bu karar, aktifleri doğrudan ilgilendiren bir karar değildir.

  4. Yanlış. Bu karar özsermayeyi ilgilendirir, fakat kullanılan sermaye tipi üzerinde odaklanmaz.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Faiz gideri, dönem başında ilgili borcun cari değerinin efektif faiz oranıyla çarpılmasıyla bulunan tutara eşittir. Borcun cari değeri, ilgili tahvilin nominal değerinden ıskontonun düşülmesiyle bulunur. Iskonto tahvilin ömrü süresince amortismana tâbi tutulduğundan dolayı, borcun cari değeri artar. Dolayısıyla, faiz gideri de tahvilin ömrü süresince artar.

  2. Yanlış. “a” şıkkındaki cevaba bakınız.

  3. Yanlış. Faiz gideri, nakit faiz ödemesinden fazla olur. Bu fazlılık, her dönemde amortismana tâbi tutulan ıskonto meblağıdır.

  4. Yanlış. “c” şıkkındaki cevaba bakınız.



    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Ticari işletme terminolojisinde, diğer bütün değerler sabit olduğunda, sabit giderlerin kaldıraç etkisinin yüksek olması, satışlarda nispeten küçük bir değişikliğin faaliyet gelirinde büyük bir değişikliğe yol açacağı anlamına gelir. Bundan dolayı, bir firmanın toplam giderlerinin büyük bir kısmı sabit giderlerden oluşmakta ise, o firmanın sabit giderlerinin kaldıraç etkisinin yüksek olduğu söylenir.

  2. Yanlış. Tam tersi doğrudur; “a” şıkkındaki cevaba bakınız.

  3. Yanlış. “a” şıkkındaki cevaba bakınız.

  4. Yanlış. “a” şıkkındaki cevaba bakınız.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Bir şirketin temettü ödeme oranı ne kadar yüksekse, o şirketin dağıtılmamış kârları o kadar kısa sürede biter ve şirketin dışarıdan daha yüksek maliyetli sermaye finansmanı bulması gerekir. Bu da, marjinal sermaye maliyetini artırır.

  2. Yanlış. Borç oranı (katsayısı), toplam borçların toplam aktiflere bölünmesiyle hesaplanır. Temettü ödeme oranının borç oranı üzerinde hiç bir etkisi yoktur.

  3. Yanlış. Şirketin yatırım fırsatları, şirketin temettü ödeme seviyesiyle belirlenmez.

  4. Yanlış. Tam tersi doğrudur. Fiyat/kâr oranı, hisse başına fiyatın hisse başına kâra bölünmesi yoluyla hesaplanır. Dolayısıyla, temettü ödeme oranı daha yüksek olan şirketin fiyat/kâr oranı daha düşük olur.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Rutin ödemeleri ve tahsilatları yapmak için tutulan kasa bakiyesine işlemler bakiyesi denilir.

  2. Doğru. Denkleştirici bakiye denilen kasa bakiyesi, bankanın verdiği hizmetlerin bedelini karşılamak amacıyla, bir bankadaki çek hesabında tutulan paradır.

  3. Yanlış. Nakit akışında beklenmedik dalgalanmalara karşı rezerv olarak tutulan kasa bakiyesine ihtiyati kasa bakiyesi denilir.

  4. Yanlış. Firmanın ortaya çıkabilecek pazarlıkla satın alma fırsatlarından istifade edebilmesi için tutulan kasa bakiyesine spekülatif kasa bakiyesi denilir.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Menkul kıymet fiyatları, bu teoriye göre, gelecek nakit akışları için iyi bir tahmin aracıdır.

  2. Doğru. Pazar, yeni bilgileri sürekli olarak ayarlar ve fiyatlandırma hatalarını düzeltir.

  3. Yanlış. Menkul kıymet fiyatları, bu teoriye göre, en iyi ölçüm noktası/aracıdır.

  4. Yanlış. Menkul kıymet fiyatları, yatırımcıların algıladığı menkul kıymet adil değerine eşittir.

    1. Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. Daha yüksek bir kâr marjı, soruda gösterildiği gibi, gereken ek finansman ihtiyacını azaltır. Sonuçta, gereken fonlar çizgisinde yukarı doğru değil, aşağı doğru bir hareket olur.

  2. Yanlış. "a" şıkkındaki cevaba bakınız.

  3. Doğru. Daha yüksek bir kâr marjı, gereken ek finansman ihtiyacını azaltır ve gereken fonlar çizgisi aşağı doğru hareket eder.

  4. Yanlış. Firmanın kâr marjı yükseldiğinde, gereken fonlar çizgisi daha dikleşmez, tam tersine daha az dik hale gelir.



    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Firmanın kârının tamamı temettü olarak ödendiği takdirde, firmanın elinde dağıtılmamış kâr kalmaz. Bu durumda, bütün satış artışlarının spontane veya dış finansman kaynaklarından finanse edilmesi gerekir.

  2. Yanlış. Gereken fonlar çizgisi, sadece kârın tamamının temettü olarak ödendiği özel durumlarda başlangıç noktasından geçer.

  3. Yanlış. Gereken fonlar çizgisi, satış artış oranı ile ek finansman ihtiyacı arasındaki ilişkiyi gösteren bir grafiktir. Bu çizgisi, sadece bir satış artış seviyesi veya noktası için çizilmez.

  4. Yanlış. Gereken fonlar çizgisinin başlangıç noktasından geçtiği noktada satış artış oranı sıfır olur, fakat satış artış oranının yüzde sıfır olduğu durumda gereken fonlar miktarı sıfır olmayabilir.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. İlk giren ilk çıkar (FIFO) stok değerleme yönteminde, yıl sonu kapanış bakiyesindeki 10.000 adet malın en son satın alınan mallar olduğu varsayılır. En son satın alınan 10.000 adet malın maliyeti aşağıdaki gibi hesaplanır:

5.000 adet x 7,50$ + 5.000 adet x 8$ = 37.500 $ +

40.000 $ = 77.500 $



  1. Yanlış. Yıl sonu stoklarında kalan mallar 1 Nisan ve 1 Temmuz günlerinde satın alınmış mallar olarak tanımlandığı takdirde, bu çözüm, özel tanımlama yöntemine göre hesaplanan yıl sonu kapanış stok bakiyesini gösterir:

5.000 adet x 9$ + 5.000 adet x 8$ = 45.000 $ +

40.000 $ = 85.000 $



  1. Yanlış. Bu çözüm, ortalama maliyet yöntemine göre hesaplanan yıl sonu kapanış stok bakiyesidir. Yıl sonu kapanış stok bakiyesini hesaplamak için, satın alınan bütün malların ortalama maliyeti kullanılır. Satın alınan malların ortalama maliyeti şöyle hesaplanır:

[10$ (5.000) + 9$ (5.000) + 8$ (5.000) + 7,50$

(5.000)] / 20.000 = Birim mal başına 8,625 $

Böylece, 10.000 adet malın değeri 86.250 $'dır.


  1. Yanlış. Bu çözüm, son giren ilk çıkar (LIFO) stok değerlemesi yöntemine göre yıl sonu kapanış stok bakiyesini gösterir. En son satın alınan malların ilk satıldığı varsayılır; böylece, stokta kalan malların değeri, ilk alınan malların maliyetidir:

5.000 adet x 10$ + 5.000 adet x 9$ = 50.000 $ +

45.000 $ = 95.000 $



    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Son giren ilk çıkar (LIFO) stok değerlemesi yönteminde, yıl içinde satılan 10.000 adet malın en son satın alınan mallar olduğu varsayılır. Yıl içinde satılan malların maliyeti aşağıdaki gibi hesaplanır:

5.000 adet x 7,50$ + 5.000 adet x 8$ = 37.500 $ +

40.000 $ = 77.500 $



  1. Yanlış. Bu çözüm, ortalama maliyet yöntemine göre hesaplanan çözümdür. Satın alınan bütün malların ortalama maliyeti, birim mal başına 8,625 $'dır. Böylece, satılan 10.000 adet malın toplam maliyeti 86.250 $ olur.

  2. Yanlış. Bu çözüm, yıl sonunda stokta kalan malların 1 Nisan ve 1 Temmuz günlerinde satın alınan mallar olarak tanımlanması ve özel tanımlama yönteminin kullanılması halinde bulunan çözümdür. Bu durumda, satılan mallar 1 Ocak ve 1 Ekim günlerinde satın alınan mallardır ve yıl içinde satılan malların maliyeti aşağıdaki gibi hesaplanır:

5.000 adet x 10$ + 5.000 adet x 7,50$ = 50.000 $ +

37.500 $ = 87.500 $



  1. Yanlış. Bu çözüm, ilk giren ilk çıkar (FIFO) stok değerlemesi yönteminin kullanılması halinde bulunan çözümdür. FIFO yöntemine göre, en eski malların satıldığı varsayılır. Böylece, yıl içinde satılan malların maliyeti aşağıdaki gibi hesaplanır:

5.000 adet x 10$ + 5.000 adet x 9$ = 50.000 $ +

45.000 $ = 95.000 $



    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Firmanın ekonomik değeri aşağıdaki denklemle hesaplanır:

N CFt

V = ∑ --------------

t=1 (1 x k)t


Bu denklemde, V = değer, CF = net nakit akışı, k =

ıskonto oranı (sermayenin maliyeti), t = zamandır.

Dolayısıyla, CF (net nakit akışı) arttıkça firmanın

değeri artar.




  1. Yanlış. Sistematik (veya piyasa) riskinde bir artış sermayenin genel maliyetini artırır ve dolayısıyla, ıskonto oranı olan K'yı da artırır. Sonuçta, firma değeri düşer.

  2. Yanlış. Sistematik olmayan (veya firmaya özgü olan) riskteki bir artış çeşitlendirilebilir ve firmanın değeri üzerinde hiçbir etkisi olmaz.

  3. Yanlış. Iskonto oranındaki bir artış, firmanın değerini düşürür.

    1. Doğru Cevap: d




  1. Yanlış. Anormal bozulma, maliyet muhasebesi sisteminin bir fonksiyonu değildir; üretim prosesinin bir fonksiyonudur.

  2. Yanlış. Anormal bozulma, genellikle üretim bölümü şeflerinin kontrolü altında olan çeşitli koşullar veya durumların herhangi birisinin bir sonucu olabilir.

  3. Yanlış. Anormal bozulma, üretim standartlarıyla bağlantılı olmayabilecek çeşitli koşullar veya durumların herhangi birisinin bir sonucu olabilir.

  4. Doğru. Anormal bozulma, verimli işletme koşulları olduğunda beklenmez. Anormal bozulma, üretim prosesinin doğasında var olan bir parçası değildir.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Şirket genel merkez binasının sigorta giderleri, bir üretim gideri değildir ve bu nedenle, bir dönem genel gideridir.

  2. Doğru. Bir fabrikayla ilgili emlak vergileri, bir ürün gideridir.

  3. Yanlış. Satış elemanlarının kullandığı motorlu araçların amortisman gideri, bir üretim gideri değildir ve bu nedenle, bir dönem genel gideridir.

  4. Yanlış. Bir satış müdürünün maaşı, bir üretim gideri değildir ve bu nedenle, bir dönem genel gideridir.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Bu cevap, nakit akışını doğru ıskonto oranı (%18) üzerinden ıskontoya tâbi tutmakta, fakat beş yıl yerine dört yıl için bu ıskontoyu yapmakta ve ayrıca, tam tersini yapması gerekirken, nakit girişini nakit çıkışından düşmektedir.

  2. Doğru. Beşinci yılda 31 Aralık günü nakit girişi, şimdiki nakit çıkışından beş yıl sonradır ve net şimdiki değer yönteminde firmanın %18 sermaye maliyeti kullanılır. Beş yıl için %18 üzerinden şimdiki değer faktörü .4371'dir ve 7.400.000 $ .4371 ile çarpıldığında 3.234.540 $ bulunur ve bu da, 3.500.000 $ olan şimdiki nakit çıkışından 265.460 $ daha azdır.

  3. Yanlış. Bu cevap, mevcut tablo değerleri ve verilen dolar meblağlar kullanılarak hesaplanamaz.

  4. Yanlış. Bu cevap, nakit girişini doğru ıskonto oranı (%18) üzerinden ıskontoya tâbi tutmakta, fakat beş yıl yerine dört yıl için bu ıskontoyu yapmaktadır.

    1. Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. "c" şıkkındaki cevaba bakınız.

  2. Yanlış. "c" şıkkındaki cevaba bakınız.

  3. Doğru. Yüzde yirmi oranı, nakit girişlerini nakit çıkışlarıyla eşitleyen verim oranıdır. Beş yıl için yüzde 20 üzerinden şimdiki değer, .4019'dur ve bu rakam 9.950.000 $ ile çarpıldığında 3.998.905 $ bulunur. Bu nedenle, projenin net şimdiki değeri, yüzde 20 oranı kullanılarak 0 $'a yaklaşır.

  4. Yanlış. "c" şıkkındaki cevaba bakınız.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Bu, bir esnek bütçe tanımıdır.

  2. Yanlış. Bu, bir işletme bütçesi tanımıdır.

  3. Yanlış. Bu, faaliyet bazlı bir bütçe tanımıdır.

  4. Yanlış. Bu, bir Kaizen bütçe tanımıdır.

    1. Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. X ülkesinde vergi oranı, şirketin kendi ülkesindeki vergi oranından daha yüksektir ve Y ülkesinde vergi oranı daha düşüktür. Transfer fiyatı teşvikleri, bu iki satış bölümü için farklı olacaktır.

  2. Yanlış. "a" şıkkındaki cevaba bakınız.

  3. Doğru. X ülkesinde vergi oranı, şirketin kendi ülkesindeki vergi oranından daha yüksektir; bu nedenle, kârın X ülkesinden dışarı transfer edilmesi şirket için teşvik edicidir. X ülkesindeki satış bölümü, ona yüksek bir transfer fiyatı uygulanması halinde daha az kârlı olacaktır.

  4. Yanlış. Y ülkesinde vergi oranı, şirketin kendi ülkesindeki vergi oranından daha düşüktür; bu nedenle, o satış bölümüne düşük bir transfer fiyatı uygulanmak suretiyle, kârın Y ülkesine transfer edilmesi şirket için teşvik edicidir.

    1. Doğru Cevap: d




  1. Yanlış. Bir master bütçe, gerçekleşen sonuçları içermez.

  2. Yanlış. Bir master bütçe, münferit müdürler tarafından kontrol edilebilir olsun ya da olmasın, ilgili bütün beklenen giderleri yansıtır.

  3. Yanlış. Master bütçe imalat maliyeti değişimlerini tespit edebilecek şekilde hazırlanmaz. Bu tespit, esnek bütçe ve gerçekleşen sonuçlar kullanılarak yapılabilir.

  4. Doğru. İşletme bütçesi, master bütçenin önemli bir unsurudur.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Bu cevap, sadece tekrar işleme maliyetini dikkate almakta ve spesifikasyonlara uygun olmayan malların fabrika ikinci kalite malları olarak satılmasından kaynaklanan gelir kaybını dikkate almamaktadır: 12 $ x 1.200 adet = 14.400 $

  2. Doğru. Bu cevap, hem tekrar işleme maliyetini, hem de spesifikasyonlara uygun olmayan malların birinci kalite mallar olarak değil fabrika ikinci kalite malları olarak satılmasından kaynaklanan gelir kaybını doğru bir şekilde dikkate almaktadır: [12$ + (50$ - 45$)] x 1.200 adet = 20.400 $

  3. Yanlış. Bu cevap, tekrar işlenen mallar birinci kalite mallar olarak satılsaydı katılma payının ne olacağını hesaplar: [50$ - (20$ + 12$)] x 1.200 adet = 21.600 $

  4. Yanlış. Bu cevap tekrar işlenen mallar için katılma payını yanlış hesaplamaktadır, çünkü birim mal başına 20$ değişken gideri dikkate almamaktadır: (45$ - 12$) x 1.200 adet = 39.600 $




    1. Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. Bu cevap, gerçekleşen toplam satışların yüzde 80'idir ve şöyle hesaplanmıştır: .80 (2.000.000 $) = 1.600.000 $

  2. Yanlış. Bu cevap, gerçekleşen toplam satışlardır.

  3. Doğru. Tam kapasitede satışlar aşağıdaki gibi hesaplanabilir:

Gerçekleşen toplam satışlar / Sabit aktiflerin

işletildiği kapasite yüzdesi

= 2.000.000 $ / .80

= 2.500.000 $



  1. Yanlış. Bu cevap, gerçekleşen toplam satışların kullanılan kapasite yerine kullanılmayan kapasite oranına bölünmesiyle hesaplanmıştır: 2.000.000 $ /

.2 = 10.000.000 $

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Maliyet toplamı, verileri uygun bir kataloga göre organize eden muhasebe sistemleri uygulanarak hesaplanır. Tahmini giderler değil fiili giderler toplanır.

  2. Yanlış. Amortisman giderleri hesaplaması, verileri kategorilerine göre organize etmez.

  3. Yanlış. Mali tabloların hazırlanması, verileri kategorilerine göre organize etmez.

  4. Yanlış. Malzeme eksikliklerinin tahmin edilmesi, verileri kategorilerine göre organize etmez.

    1. Doğru Cevap: d




  1. Yanlış. Parti (proses) maliyeti sistemi, giderleri ambalajlama bantlarına dağıtmaz ve tahsis etmez. (150.000 $ + 90.000 $ + 30.000 $ + 15.000 $ + 3.000 $ + 66.000 $ = 354.000 $ / 600.000 = .59/3 = 0,197 $)

  2. Yanlış. Parti (proses) maliyeti sistemi bütün gider kalemlerini içerir. (150.000 $ + 15.000 $ = 165.000 $ / 600.000 = 0,275 $)

  3. Yanlış. Parti (proses) maliyeti sistemi bütün gider kalemlerini içerir. (90.000 $ + 30.000 $ + 3.000 $ + 66.000 $ = 189.000 $ / 600.000 = 0,315 $)

  4. Doğru. Parti (proses) maliyeti, üretilen birim mal başına ortalama maliyettir ya da toplam maliyetin toplam mal adedine bölünmesiyle hesaplanır. (150.000 $ + 90.000 $ + 30.000 $ + 15.000 $ + 3.000 $ + 66.000 $ = 354.000 $ / 600.000 = 0,59 $).

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Bu tahsis/dağıtım temeli, münferit birim maliyetlerle değil, parti maliyetleriyle ilgilidir.

  2. Doğru. Bir tamamlanmış/son üründe bulunan komponent sayısı ile malzeme işleme giderleri tutarı arasında doğrudan neden-sonuç ilişkisi vardır.

  3. Yanlış. Bu tahsis/dağıtım temeli, üretim prosesinin emek yoğun olması halinde, genel giderlerin üretilen ürünlere tahsisi ve dağıtımı için kullanılan geleneksel temeldir.

  4. Yanlış. Bu, bir tahsis/dağıtım temeli değil, ürün maliyetinin tespitinde tahsis/dağıtım prosesinin sonucudur.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. Bu cevap yanlıştır, çünkü her iki ölçüm yöntemi de tek bir dönemin sonuçlarını temsil eder.

  2. Doğru. Artık gelir (artık değer) yöntemi, istenen asgari getirinin üzerindeki kârlar üzerinde yoğunlaşır. ROI yönteminde, bir bölüm, proje o bölümün toplam ROI'sini düşürecekse, asgari getiri değerini aşan bir projeyi reddedebilir. Örneğin, ilgili bölüm şu anda %25 kazanmakta ise, %20 hedef oranından fazla olan %22 ROI getiren bir projeyi reddedebilir, çünkü o proje bölümün ROI'sini azaltacaktır. Oysa, artık gelir (artık değer) yönteminde bu olmaz.

  3. Yanlış. Bu cevap doğru değildir, çünkü ROI için hedeflenen oran, artık gelir hesaplamasında kullanılan varsayılan faiz oranının aynısıdır.

  4. Yanlış. Bu cevap yanlıştır, çünkü ortalama yatırım tutarı her iki yöntemde de kullanılmalıdır. Her halükârda, her iki yöntemde de kullanılan yatırım temeli aynı olacaktır.

    1. Doğru Cevap: d




  1. Yanlış. Marjinal maliyet, gelecekte ortaya çıkacak ise pratik öneme sahiptir.

  2. Yanlış. Fırsat maliyeti (kaybedilen menfaatler), gelecekte ortaya çıkacak ise pratik öneme sahiptir.

  3. Yanlış. Harcama maliyeti, gelecekte ortaya çıkacak ise pratik öneme sahiptir.

  4. Doğru. Batmış maliyet, daima önemsizdir, çünkü geçmişte olmuştur.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Devlet tahvilleri satmak enflasyonu azaltıcı etkiye sahiptir, çünkü parayı dolaşımdan çıkartır.

  2. Yanlış. Banka mevduat munzam karşılıklarını azaltmak ekonomiyi ateşler, çünkü bu durumda bankalar daha fazla parayı kredi olarak verebilirler.

  3. Yanlış. Banka ıskonto oranlarını düşürmek ekonomiyi ateşler, çünkü bankalardan kredi almayı teşvik eder.

  4. Yanlış. Bu, bir para politikası değil, bir maliye politikasıdır.

    1. Doğru Cevap: d




  1. Yanlış. "d" şıkkındaki cevaba bakınız.

  2. Yanlış. "d" şıkkındaki cevaba bakınız.

  3. Yanlış. "d" şıkkındaki cevaba bakınız.

  4. Doğru. Ticaret kotaları konulduğunda, ülke içindeki işler korunmuş olur ve böylece, işsizlik azalır. Verimsiz sektörlerde (yabancı rakiplerden daha az verimli olan sektörler) işler korunacağı için, verimlilik oranları da azalır, çünkü bu sektörler rekabette bir avantaja sahip oldukları mallar üzerinde uzmanlaşmayacaklardır.

    1. Doğru Cevap: a




  1. Doğru. Yatırımlara uygulanan vergi indirimleri, şirketin kurumlar vergisi yükümlülüğünün azalması sonucunu doğurur. Diğer bütün faktörler eşit olduğunda, sonuçta, yatırım maliyeti azalacak ve proje net şimdiki değerleri artacaktır.

  2. Yanlış. Yatırımlara uygulanan vergi indirimleri, şirketin kurumlar vergisi yükümlülüğünün azalması sonucunu doğurur ve şirket kârının daha büyük bir kısmı temettü olarak dağıtılabileceği için, enflasyon azaltılmamış ve engellenmemiş olacaktır.

  3. Yanlış. Tam tersi doğrudur.

  4. Yanlış. Yatırımlara uygulanan vergi indirimleri, projelere uygulanan vergiler değildir.

    1. Doğru Cevap: b




  1. Yanlış. "b" şıkkındaki cevaba bakınız.

  2. Doğru. Gelir tarifeleri, genellikle, iç piyasada imal edilmeyen ürünlere uygulanır. Bu tarifelerin amacı, devlete vergi geliri kazandırmaktır.

  3. Yanlış. İthalat kotaları, bir maldan belirli bir süre içinde ithal edilebilecek olan miktarı kısıtlamak ve sınırlandırmak amacına yöneliktir.

  4. Yanlış. İthalat kotalarıyla aynı etkiyi yapan gönüllü ihracat kısıtlamaları, yabancı firmaları belirli bir ülkeye yaptıkları ihracat miktarlarını sınırlandırmaya teşvik eder.



    1. Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. Maliyetin tazmini esasına dayanan sözleşme tipi, koşulların karmaşık olduğu ve maliyetleri belirlemenin ve tahmin etmenin kolay olmadığı durumlarda kullanılır.

  2. Yanlış. Belirsiz teslim esasına dayanan sözleşme tipi, sadece sözleşmenin yapıldığı anda gelecekte teslim edilecek malların ve/veya hizmetlerin henüz bilinmediği durumlarda kullanılır.

  3. Doğru. Sabit fiyatlı sözleşmeler, koşulların iyi ve tam tanımlandığı, belirsizliklerin tanımlanabildiği ve maliyetlerin tahmin edilebildiği ve yeterli rekabetin bulunduğu durumlarda kullanılır.

  4. Yanlış. Zaman ve malzeme esasına dayanan sözleşme tipi, sözleşmenin yapıldığı anda, işin süresini tam olarak tahmin etmenin mümkün olmadığı durumlarda kullanılır.

    1. Doğru Cevap: c




  1. Yanlış. Gelir arttıkça ortalama vergi oranının da yükseldiği artan oranlı vergiler, gelir arttıkça, hem gelirin daha yüksek bir yüzdesini hem de daha büyük bir mutlak gelir tutarını alır.

  2. Yanlış. Bütün gelir seviyeleri için ortalama vergi oranının aynı olduğu orantılı vergiler, gelir arttıkça, daima daha yüksek bir mutlak gelir tutarını alır.

  3. Doğru. Azalan oranlı vergiler, gelir arttıkça ortalama vergi oranının azaldığı vergilerdir. Bu vergiler, gelir arttıkça daha küçük bir gelir yüzdesini alırlar; dolayısıyla, gelir arttıkça daha büyük bir mutlak gelir tutarını her zaman almayabilirler.

  4. Yanlış. Düz oranlı vergiler, gelir ne olursa olsun aynı vergi oranının uygulandığı vergilerdir ve bu nedenle, gelir arttıkça, daha büyük bir mutlak gelir tutarını alırlar.

    1. Yüklə 368,43 Kb.

      Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin