NADANLIQDAN GÜNAH
Pərvərdigara! Elm və bilik ardınca getmədiyimdən dini maarifdən məhrum oldum. Dünyanın tufanlı dəryasında cəhalət gəmisinə minib, günah burulğanında qərq oldum. Nadanlıq həqiqətləri dərk etməyə işin sonunu görməyə imkan vermədi. Nə cənnət, nə də cəhənnəm haqqında düşünə bildim. Nadanlıq məni Səninlə müxalifətə günahkarlığa sövq etdi.
GÜNAHIN E’TİRAF OLUNMASI
Pərvərdigara! Ana bətnində olduğum vaxt hərtərəfli şəkildə lütf və ehsanından bəhrələndim. Öz inayətinlə məni murdar nütfədən kamil insan şəklinə gətirdin. Mənə ehtiyac duyduğum beyin, ürək, göz, dil kimi əzalar əta etdin. Dünyaya sağlam gəlişim üçün anamın cisminə qüvvə verdin. Onun sinəsindəki südü, mehriban ana ağuşunu, məhəbbətlə dolu ata qəlbini Sən qərar verdin. Mənə yaşayış üçün zəruri olan bütün vasitələri Sən yetirdin.
Pərvərdigara, bütün ötən yaxşılıqlar məni o qədər arxayınlaşdırdı ki, nə qədər günah etsəm də bağışlanacağımı zənn etdim.
Amma indi Sənin lütfünlə ayılmışam və öz kimliyimi görürəm. Bütün vücudumla Sənə üz tutub günahlarımı e’tiraf edirəm: «zələmtu nəfsi.» Anlayıram ki, günahların bu sayaq e’tirafı bir növ tövbə və Sənə doğru qayıdışdır.
İmam Baqir (ə) buyurur: «And olsun Allaha, günahlarını e’tiraf etməyən kəs nicat tapmaz».269 «And olsun Allaha, xalqa yalnız iki xasiyyət lazımdır: ne’mətləri e’tiraf etsinlər ki, artsın, günahları e’tiraf etsinlər ki, bağışlansın».270
Həzrət Əli (ə) buyurur: «Günahını e’tiraf edən kəs tövbəkar hesab olunur».271 «Günahın e’tirafı onun şəfaətçisi, günaha görə üzr istəmək onun tövbəsidir».272
«Təzkirətul-avliya» kitabında nəql olunur ki, İmam Sadiq (ə) buyurmuşdur: «Əvvəli qorxu, sonu üzrxahlıq olan hər bir günah bəndəni Allaha yaxınlaşdırır. Əvvəli xudbinlik, sonu xudpəsəndlik olan hər bir ibadət bəndəni Allahdan uzaqlaşdırır».
Dostları ilə paylaş: |
