Hatəm ƏsəmMin vəsiyyəti
Səfərə çıxan bir şəxs Hatəm Əsəmdən vəsiyyət dilədi. Hatəm dedi:
“Əgər yar istəsən, sənə Allah bəsdir.
Əgər yoldaş istəsən, sənə yazan mələklər kifayətdir.
Əgər ibrət istəsən, dünya yetər.
Əgər munis istəsən, Qu`ran sənə bəsdir.
Əgər iş istəsən, ibadət sənə kifayətdir.
Əgər vaiz, nəsihətçi istəsən, ölüm yetər...”
“Ya Məvlayə, fəkəyfə yəbqa fil-əzabi və huvə yərcu ma sələfə min hilmikə əm kəyfə tu`limuhun-naru və huvə yə`mulu fəzləkə və rəhmətəkə əm kəyfə yuhriquhu ləhibuha və Əntə təsməu səvtəhu və təra məkanəhu, əm kəyfə yəştəmilu ələyhi zəfiruha və Əntə tə`ləmu zə`fəhu, əm kəyfə yətəqəlqəlu bəynə ətbaqiha və əntə tə`ləmu sidqəhu, əm kəyfə təzcuruhu zəbaniyətuha və huvə yunadikə ya Rəbbəhu, əm kəyfə yərcu fəzləkə fi itqihi minha fətətrukuhu fiha”
(“Ey mənim Mövlam! Ötən müdaralarına ümid edən bəndən əzabda necə qala bilər? O, Sənin ehsan və rəhmətini arzu etdiyi halda od onu əzaba necə sala bilər? Atəş şö`lələri onu necə yandıra bilər ki, fəryadını eşidirsən, yerini görürsən? Odunun hənirtisi onu necə bürüyə bilər ki, zəifliyindən xəbərdarsan? Cəhənnəm təbəqələrində necə ora-bura çəkilə bilər ki, sədaqətindən xəbərdarsan? Əzab mələkləri onu necə qəzəblə qova bilərlər ki, Səni Allahlığınla çağırıb? Necə ola bilər ki, o, Cəhənnəmdən azad edəcəyinə ümidi olduğu halda, Sən onu öz başına buraxasan?!”
Dostları ilə paylaş: |
