Ünden bugüN

İTALYAN HASTANESİ (OSPEDALE ITALIANO)

Beyoğlu İlçesi'nde, Tophane sırtlarında, Boğazkesen Caddesi'ni Sıraselviler'e bağlayan Defterdar Yokuşu üzerinde, güneydoğu yönünde eğimli, Boğaz manzarasına hâkim, geniş bir arazi üzerine kurulmuştur.

1815-1825'te Sardunya bölgesindeki Ce-nova Cumhuriyeti'nin Osmanlı İmparatorluğu ile yaptığı deniz ticareti, İstanbul'u İtalyan gemilerinin bir iskelesi konumuna getirmişti. Bu arada denizcileri tedavi a-macıyla, Galata'da küçük bir İtalyan hastanesi açılmıştı. Ahşap bir binada tek bir hekim ile Saint Vincent de Paul tarikatına bağlı birkaç rahibenin görev yaptığı bu hastaneye 1856'da Sardunya'dan cerrah Dr. Agostino Salvatori tayin edilmişti. Bu küçük hastane yine Galata'da Saint Pierre Kilisesi yanındaki bir binaya taşınarak genişletilmişti.

Önceleri, Sardunya Hükümeti Hastanesi (l'Höpital du Gouvernement de Sar-

daigne) ya da Sardunya Hastanesi (Hopi-tal Sarde) adlarını taşımaktaydı. 17 Mart 186l'de İtalyan Birliği'nin sağlanmasından sonra ise İtalyan Krallığı Hastanesi (Regio Ospedale Italiano) adını almıştır.

İtalyan Birliği'nin sağlanması, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki İtalyan kolonisinin genişlemesi sonucunu doğurmuştu. Buna bağlı olarak artan hasta sayısına hizmet vermek de zorlaşmıştı. Aralık 1869'da İtalya hükümeti, Dışişleri Bakanı Kont Bar-bolani de Cesapiana'nın girişimi üzerine, Abdülaziz zamanında (1876-1909) İstanbul'a Ivrealı Immacolata Concezione rahibelerini göndermiştir. Başrahibe Luigia Ca-negrati öncülüğünde İstanbul'a gelen rahibeler, hastane idaresini üstlenmiş ancak bu kere de binanın yetersizliği gündeme gelmişti. İtalyan Büyükelçiliği, yeni bir hastane binası yapmak üzere Cihangir'de bir arsa satın almıştır. Kral II. Vittorio Ema-nuele tarafından yaptırılan hastanenin mimarları Giorgio Domenico.ve Ercole Stam-pa adlı iki kardeştir. Hastane binası İtalya'nın İstanbul sefiri Luigi Conte Corti zamanında tamamlanarak 12 Mayıs 1876'da faaliyete geçmiştir. 1898'de hastane elden geçirilerek binaya bulaşıcı hastalıklara mahsus bir tecrit pavyonu ilave edilmiş ve dezenfeksiyon etüvleri ile çeşitli cihaz ve aletler alınmıştır.

Hastanenin başhekimleri şunlardır: Agostino Salvatori (1856-1877), Giuseppe Salvatori (Agostino'nun oğlu, 1877-1906), Riccardo Zeri (1907-1920), Prof. Guido Senni (1920-1943), Giuseppe Violi (1943-1966), Goffredo Tassi (1966-1972), R. Kantar (mesul müdür, 1972-1981). Hastane 1981'den itibaren de Doç. Dr. Arşen Zarfçı tarafından yönetilmektedir, istanbul' un tanınmış hekimlerinden Dr. Lago 1846' da bu hastanede görevliydi. Dr. Luigi Mon-geri de uzun yıllar hastanede asabiye mütehassısı olarak çalışmıştır.

I. Dünya Savaşı sırasında (1914-1918) hastane Alman askerleri tarafından işgal edilince çalışmalarına izin verilmeyen rahibeler memleketleri Ivrea'ya dönmüşlerdi. Savaş sona erince Kasım 1918'de rahibeler İstanbul'daki hastanelerine geri döndüklerinde hastaneyi çok kötü bir durumda bulmuşlardı. En kısa zamanda hastaneyi tekrar açmak gerekiyordu. Zira Rusya'dan kaçıp İstanbul'a gelen İtalyanlar ile devrimden kaçan Ruslar hasta sayısının artmasına sebep olmuştu. Dr. Zeri'nin yönetimi altında rahibelerin özverili çalışmaları sonucu hastane yeniden hasta kabulüne başlamıştır. Temiz ve düzenli olmaları ile tanınan Ivrea'lı rahibeler hastaneyi her türlü suiistimalden uzak ve basan ile yönetmeye devam ederken yeniden binanın yatersizliği gündeme gelmişti. Yapılan başvurular sonunda gerekli iznin alınmasıyla hastane binasına bitişik ve aynı stilde iki kadı yeni bir pavyon, rahibeler için ayrı bir konut ve mutfak yapılarak Nisan 1936'da hizmete girmiştir.

Hastane, halen 70 yataklı bir tedavi kurumu olarak çalışmalarım sürdürmektedir. Hemşirelik hizmetleri 11 rahibe tarafından yönetilmektedir. Diğer personel Türktür.