Ünden bugüN

KÂĞITHANE İLÇESİ

İlin batı yarısında ve İstanbul kent alanı i-çinde yer alır. Kâğıthane İlçesi kuzeyde Şişli, kuzeydoğuda Beşiktaş, doğu ve güneyde yine Şişli, güneybatıda Beyoğlu, batı ve kuzeybatıda da Eyüp ilçelerine komşudur. İlçenin, Kâğıthane Deresi'nin sona erdiği kesimde Halic'e kısa bir kıyısı vardır. Bu sınırlar içinde kapladığı alan 16 km2'yi bulur.

Kırsal nüfusu olmayan Kâğıthane İlçesi 16 mahalleden oluşur. Bu mahalleler Çağlayan, Çeliktepe, Emniyet Evleri, Gültepe, Gürsel, Harmantepe, Hürriyet, Merkez, Or-tabayır, Sanayi, Seyrantepe, Şirintepe, Talat Paşa, Telsizler, Yahya Kemal ve Yeşil-ce'dir.

Eskiden "Barbisos" olarak anılan Kâğıthane Deresi kıyıları, Bizans döneminde fazla önem taşımayan bir mesire yeriydi. Daha sonra burada bir baruthane kuruldu. Kâğıthane Deresi'nin kenarında değirmenler yer alıyordu. Dere kenarındaki ağaçlık alanlar 16. yy'da padişahların avlandığı bir mesire yeriydi. 17. yy'da yeniçerilerin eğitim alanı olan bu alanlar tatil günlerinde İstanbul halkının akınına uğrardı. 18. yy'da önce havuzlar ve bahçeler, daha sonra da ünlü Sa'dâbâd Kasrı yapıldı. Sa'dâbâd'm inşasını izleyen yıllarda Kâğıthane'de yapılan kasırların sayısı 100,'ü aştı. Buradaki lale bahçelerinde düzenlenen eğlenceler bir döneme adını verdi. Patrona Halil Ayaklanması'nda yıkılan bu kasırlardan bir bölümü 18. yy'in ikinci yarısında yeniden yapıldı. III. Selim'in Kâğıthane'de kurdurduğu kâğıt fabrikası daha sonra Beykoz'a taşındı. Abdülaziz döneminde Kâğıthane Mesiresi yine canlandı. Burada yapılan ilk kasır nedeniyle Kâğıthane'ye uzun yıllar Sa'dâbâd da denildi. 20. yy'm başlarında da gözde bir mesire yeri olan Kâğıthane daha sonra bu özelliğim yitirdi.