Ünden bugüN

İSTİNYE TERSANESİ

Boğaziçi'nde, İstinye'de(->) 1991'e kadar var olan tersane.

Poyraza olduğu gibi lodosa da kapalı, çok korunaklı bir koy olan İstinye Koyu'nda, çok eskiden beri tekne onarımı ve yapımı bir gelenekti ve burada büyüklü küçüklü pek çok tekne kalafatlanırdı. Ancak burada bakım onarım ağırlıklı gerçek bir tersanenin kurulması için ilk adımlar 1856'da atılmış, Zaptiye Müşiri Fuad Pa-şa'mn bu bölgedeki arazisi üzerine ticaret gemileri için bakım onarım ve gemi inşa tersanesi yapılması için ruhsat verilmiştir. 1991'e kadar gelen tersane için ilk somut adımlar ise 1912'de atılmıştır. İstanbul Limanı'nın ticari önem kazanması ve Boğaz' dan geçen gemi sayısının artması ile yoğunlaşan ihtiyacı karşılamak üzere Ha-liç'tekilere ek olarak, yeni bir tersane kurulması gündeme geldiğinde 1909'da bu işe İtalyanlar talip olmuşlar ve İstinye'yi tersane kuruluşu için en elverişli yer olarak görmüşlerdir. 1909'da karşı sahildeki kalafat yerlerine zarar vermemek, çalışanların yabancı değil Osmanlı tebaası olması vb koşullarla onanm amaçlı tersane ruhsatı verilmiş; İtalyan şirketi çalışmalara başlamış, kıyı dolguları ve arkadaki yamacın oyulması gibi işleri tamamlamış; ancak araya Trablusgarp Savaşı girince çalışmalar yarım kalmıştır.

1911-1912'de, italyanların bıraktığı a-landa bu defa Saint-Nazaire adlı bir Fransız şirketi Fransızca adı "Societe Anonyme Ottomane deş Docks et Ateliers du Hant-Bosphore", Osmanlıca adı ise "Boğaziçi,