Ünden bugüN

KAŞIKÇI HAN

488

489

KÂTİBİM TÜRKÜSÜ

Kaşıkadası'nda halen herhangi bir tarihi eser kalıntısı yoktur ve bu adanın diğer adalar gibi Bizans zamanında bir sürgün adası olarak kullanılmış olduğuna dair de herhangi bir bilgi bulunmaz.

NEJAT GÜLEN

KAŞIKÇI HAN

Kapalıçarşı hanlarındandır. Mahmut Paşa Yokuşu ile Tarakçılar Sokağı'mn kesiştiği köşede çift cepheli olarak yer alır. Doğusunda Kalcılar Hanı(-+) vardır.

Kitabesi ve hakkında bilgi kaynağı bulunmayan yapı, mevkii ve yakınındaki hanlarla olan konumu ile mimari özellikleri göz önüne alınarak 18. yy'a tarihlendiri-lebilir.

Yapı bulunduğu alana uydurulmuş bir plan şeması gösterir. Bu nedenle muntazam olmayan bir avlusu vardır, iki katlı re-vak sisteminde, zemin revaklarmda kemerler tuğladan yuvarlak şekilli, üst katta ise sivri olarak yapılmıştır. Taşıyıcı sistem örme taştan, kare kesitli payelerdir.

Her iki katta da mekânlar zumun içinde çok değişmiştir. Zemin katta bir tek kapı orijinaldir. Zemin kat mekânları revak altına bir kapı ile, üst kat mekânları ise birer kapı ve birer pencere ile açılmaktadır. Yapıda mekânlarda yer alan ocaklardan hiçbiri günümüze ulaşmamıştır. Kapının bağlandığı tonozlu geçit sonunda, revak-larda üst kata çıkan merdivenler bulunur. Yapıda avlu revak cephelerinde taş, tuğ-la-derz doku görülür. Üstten bu cepheyi tuğladan kirpi saçak frizinin dolandığı anlaşılmaktadır.

Kaşıkçı Han'ın Mahmut Paşa Yokuşu' na ve Tarakçılar Sokağı'na açılan iki cephesi bulunur. Mahmut Paşa Yokuşu'na a-çılan cephesi yerin eğimine uygun olarak düzenlenmiştir. Muntazam cephesi ise Tarakçılar Sokağı'na açılır. Her iki cephe de muntazam kesme taş, tuğla-derz hatıllı o-larak inşa edilmiştir. Cephelerden taşan veya cepheyi aşan herhangi bir çıkma mevcut değildir. Bu nedenle düz bir cephe i-fadesi görülür. Dış cepheleri de üstten tuğladan testere dişi saçak bordürü sınırlar.

Yapıda, zaman içinde oluşan bozulma

ve değişiklikler, hacimsel değerlendirmelerin zorlaşmasına ve cephe değerlerinin tamamen bozulmasına neden olmuştur. Bibi. Güran, istanbul Hanları, 124-125.

GÖNÜL CANTAY