Ustad Hüseyn Ənsariyan

Yaranmışların Allah hüzurunda kiçikliyi

Minacatın bu hissəsində Allah-təalanın işarə etdiyi ikinci məsələ hətta Peyğəmbər (s) kimi əziz bir yaranmışın Allah hüzurunda kiçik və ehtiyaclı olmasıdır. Hətta peyğəmbərlərin və mələklərin də müstəqil ixtiyarı yoxdur. Yalnız özü vasitəsiz bir şeyə malik olan izzət sahibidir. Amma hər şeyi Allah tərəfindən verilmiş və istənilən bir anda geri alına bilən kəs özünü izzətli saya bilməz. Belələri onların ixtiyarına verilmiş şeylərə görə öyünməməlidirlər. İnsanın vücudundan şirkin bütün təsirlərini pak edə biləcək bu mühüm prinsip ayə və rəvayətlərdə yetərincə işıqlandırılmışdır. Nümunə olaraq bir neçə ayəni nəzərdən keçirək:

1. Allah məsəl çəkir: “Bir bəndədir ki, əlindən heç iş gəlməz.”²

2. “De ki, Allahın istədiyindən savayı özüm üçün faydam və zərərim yoxdur.”³

3. Onun yerinə özlərinə bir məbudlar seçirlər ki, heç nə yaratmamışlar, özləri yaranmışlar. Özlərinə nə ziyan edə bilər, nə də fayda verə bilərlər. Ölüm, həyat və qiyamət əllərində deyil.”¹

İnsan Allahı Onun istədiyi kimi tanıyıb, Onun varlığa mütləq hakim olduğuna inandıqdan sonra yalnız Ona itaət və bəndəlik edir. Anlayır ki, heç nəyi yoxdur və yalnız Allahın istəyi ilə iş görür. Belə bir dindarlıq həqiqi dinə etiqaddan ibarətdir: “Pak və xalis ayin Allaha məxsusdur.”²

Demək, insan öncə Allahı düzgün yolla və ilahi tövfiqlə tanımalıdır. O özünü Allahın vacib buyurduğu vəzifələrə məsul bilməli, Allahı tanımaqda səhlənkarlıq göstərməməlidir. İnsan dini tanımaq üçün həqiqi mənbələrə müraciət etməlidir. Eləcə də ehtiyatlı olmaq lazımdır ki, azğın nəfs düşüncəyə yol tapıb din haqqında yanlış təsəvvür yaratmasın. Allah və dini düzgün tanıdıqdan sonra Allahın buyuruqlarını yerinə yetirmək, bəndəlik vəzifələrinə münasibətdə süstlük göstərməmək lazımdır.