Veteriner hizmetleri kanunu

İKİNCİ BÖLÜM

Üçüncü Ülkelerle Ticaret

Canlı hayvan, üreme ürünleri

MADDE 18 - (1) Üçüncü ülkelerden canlı hayvan ve üreme ürünlerinin ve ithalatında veteriner kontrolleri aşağıdaki kurallara uygun yapılır.

a) Üçüncü ülkelerden bu Kanunun 8 inci maddesinde belirtilen canlı hayvan ve üreme ürünlerinin ithalat ve transit geçişi, yalnızca veteriner sınır kontrol noktaları üzerinden yapılır. Yetkilendirilen sınır kontrol noktaları Bakanlıkça yayımlanarak duyurulur. Aşağıda belirtilen uygulamaların bu iş için belirlenen sınır kontrol noktalarının dışındaki yerlerden yapılması yasaktır.

b) Canlı hayvanlar ve üreme ürünlerinin ithalatında sınır kontrol noktalarında veteriner kontrollerin yapılması gereklidir. Üçüncü ülkeden orijinli canlı hayvan ve üreme ürünlerinin diğer bir üçüncü ülkeye taşınmak üzere ülke topraklarından geçmesi durumunda yine aynı kontroller yapılır.

c) Üçüncü ülke orijinli canlı hayvan ve üreme ürünleri, sınırı yalnızca sınır kontrol noktası bulunan yerlerden geçmek şartı ile aşağıda belirtilen şartlarda ithal edilebilirler ya da transit geçiş yapabilir;

1) Bunların ithalatı yasaklanmamışsa,

2) Bu Kanunun 8 inci maddesinde belirtilen bütün şartları taşıyorsa ,

3) Bu maddenin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca öngörülen veteriner kontrollerine tabi tutulmuşsa.

ç) Canlı hayvan ve üreme ürünleri yüklemesi yapan kişi tarafından bu maddenin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerinde belirtilen hayvan sağlığı şartlarının yerine getirildiği sınırdaki gümrük idaresince belgelemediği sürece serbest dolaşım gümrük rejimine girmesine izin vermez.

d) Bu maddenin birinci fıkrasına uygun olarak canlı hayvanların ve üreme ürünlerinin veteriner kontrollerinin yapılması sonrası,

1) İthalatçılar, taşıyıcılar, yüklemeden sorumlu kişiler, malı teslim alanlar ve işletmeciler aşağıdaki şartları yerine getirmekle yükümlüdürler;

a) Veteriner idari yetkililerini yük hakkında bilgilendirmek,

b) İthal edilen hayvanları ve üreme ürünlerini veteriner kontrollerinin yapıldığı yere nakletmek ve veteriner kontrolleri süresince burada tutmak.

2) Yetkili veteriner idaresi aşağıdaki hususları doğrulamak için mümkün olan laboratuar testleri dahil gerekli inceleme ve muayeneleri yapar.

a) Bu Kanunun 8 inci maddesi uyarınca öngörülen şartların yerine getirilip getirilmediği,

b) Canlı hayvanların ve üreme ürünlerle ilgili yetkili veteriner idaresine sunulan bilgilerin doğru olup olmadığı ve söz konusu canlı hayvanların sağlıklı olup olmadıkları,

3) Veteriner idaresi yetkilileri yükle ilgili belge, tebliğ ve gerekli verileri düzenler ve muhafaza eder,

4) Veteriner idaresince, Avrupa Birliği’nin bilgisayarla işletilen sistemleri kullanılır ve ithal edilen yükler konusunda Avrupa Birliği’nin ilgili üye devletlerine bilgi verilir.

e) Bu madde uyarınca, yapılan kontrollere dayanarak, yetkili veteriner idaresi aşağıda belirtilen konularla ilgili talimatları vermeye yetkilidir. Bu maddenin birinci fıkrasına göre;

1) Yükün karantinaya alınması ve karantina yerinin tayini,

2) Veteriner şartlarının yerine getirilmediği şüphesinin doğrulanması üzerine, özellikle yükün geri gönderilmesine ilişkin önlemlerin uygulanması,

3) Hayvanların ya da üreme ürünlerin geri gönderilmesinin mümkün olmadığı durumlarda alıkonulmaları, öldürülmeleri ya da uzaklaştırılmaları.

f) Veteriner kontrolü neticesinde ortaya çıkan yüke ait tüm masraflar ve bu maddenin (e) bendinde belirtilen tedbirlerin uygulanması ile ilgili masraflar malı gönderen, malı teslim alan veya bu kişilerin temsilcileri tarafından üstlenilir.

g) Eğer üçüncü bir ülkenin topraklarında ek-2’deki listede yer alan hastalıklardan birisi, bir zoonoz hastalık veya hayvan sağlığı ve halk sağlığı yönünden ciddi tehdit oluşturan başka bir fenomen ya da durum varsa veya yayılma tespit edilmişse ya da eğer başka bir ciddi hayvan sağlığı ve halk sağlığı nedeni ile özellikle Avrupa Birliği uzmanları tarafından veya Avrupa Birliği’nin üye devletlerinden birinin sınır kontrol noktasında yapılan kontrolden elde edilen bulgulara dayanılarak ya da eğer herhangi bir ithalat ya da transit geçiş sırasındaki kontrollerde canlı hayvan ya da üreme ürününün hayvan sağlığı ve insan sağlığı açısından risk taşıdığı ortaya çıkarılırsa, yetkili veteriner idaresi gecikmeksizin acil koruma tedbirleri alınmasını sağlar. Ülkede ya da dış ülkelerde bulunan ilgili kişi, organizasyon, devlet kuruluşları ve yerel yetkililerle doğrudan gerekli temasları kurar ve ilgili Bakanlıkları bilgilendirir.

Hayvansal kökenli ürünlerin ithalatı ile ilgili veteriner kontrollerine ilişkin tedbirler

MADDE 19 - (1) Üçüncü ülkelerden ithal edilen Hijyen Kanununda belirtilen hayvansal kökenli ürünler ile bu Kanunun 15 inci maddesinde belirtilen hayvansal yan ürünler ve özel bitkisel ürünlerin ithali ve transit geçişi yalnızca veteriner sınır kontrol noktalarından yapılabilir. Sınır kontrol noktalarının onaylanması ve onayın askıya alınması Bakanlıkça yayınlanır. Burada belirtilen uygulamaların belirlenen sınır kontrol noktalarının dışındaki yerlerde yapılması yasaktır.

(2) Üçüncü ülke orijinli ve ithali söz konusu olan hayvansal kökenli ürünler sınır kontrol noktalarında veteriner kontrollerine tabi tutulurlar. Diğer bir üçüncü ülkeye, ülke üzerinden transit geçiş yapan hayvansal kökenli ürünler de aynı kontrollere tabidir.

(3) Hayvansal kökenli yan ürünler ve özel bitkisel ürünler dahil üçüncü ülke orijinli hayvansal kökenli ürünler, sınırı sadece sınır kontrol noktasından geçebilir, ithal edilebilir ya da transit geçiş yapabilirler. Ancak;

a) Bunların ithalatı yasaklanmamışsa,

b) Bu Kanunun 15 inci ve 17 inci maddelerinde belirtilen tüm şartları yerine getiriyorsa,

c) Bu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen veteriner kontrollerine tabi tutulmuşlarsa.

(4) Sınır gümrük bürosu, hayvansal yan ürün, hayvansal kökenli ürün ve özel bitkisel ürünlerden sorumlu kişinin bu maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarında belirtilen hayvan sağlığı şartlarının yerine getirildiğini belgelemediği sürece yükün serbest dolaşım gümrük rejimine girmesine izin vermez.

(5) Bu maddenin birinci fıkrasına uygun olarak hayvansal yan ürün dahil hayvansal kökenli ürün ve özel bitkisel ürünlerin veteriner kontrolleri sonrası;

a) İthalatçılar, nakliyeciler, yüklemeden sorumlu kişiler, yükü teslim alanlar ve işletmeciler aşağıdaki şartları yerine getirmekle yükümlüdürler;

1) Yetkili veteriner idaresini yük hakkında bilgilendirmek,

2) İthal edilen hayvansal yan ürün dahil, hayvansal kökenli ürünleri ve özel bitkisel ürünleri veteriner kontrollerinin yapıldığı yere nakletmek ve veteriner kontrolleri süresince orada tutmak,

b) Yetkili veteriner idaresi aşağıdaki hususları doğrulamak için inceleme, denetleme ve mümkün olan laboratuar testlerini yapmakla yükümlüdür;

1) Hıjyen Kanununun ilgili maddesinde ve bu Kanunun 15 inci maddesinde yer alan şartların yerine getirilip getirilmediğinin doğrulanması

2) Yetkili veteriner idaresine, hayvansal kökenli ürünle ilgili olarak sunulan bilgilerin doğruluğunu ve söz konusu hayvansal ürünlerin güvenilirliğini tespit etmek,

c) Yetkili veteriner idaresi, yükle ilgili belge, tebliğ ve gerekli verileri düzenler ve muhafaza eder.

ç) Yetkili veteriner idaresi, Avrupa Birliği’nin bilgisayarla işletilen sistemlerini kullanır ve ithal edilen yük konusunda Avrupa Birliği’nin ilgili üye devletlerine bilgi verir.

(6) Yetkili veteriner idaresi bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen kontrollere dayanarak aşağıda belirtilen hususlarda talimat verebilir;

a) Hayvansal kökenli ürünle ilgili olarak;

1) Ülke orijinli olan ve üçüncü bir ülke tarafından reddedilen hayvansal kökenli ürünlerden oluşan yükün yeniden ithalatına,

2) Ülke topraklarında sınır veteriner kontrolüne tabi tutulmadan serbest dolaşım gümrük rejimine salınan herhangi bir yükün alıkonulması ve bunu müteakip reddedilerek orijin ülkesine geri gönderilmesi ya da imhasına,

3) Özellikle veteriner şartlarının yerine getirilmediği şüphesi bulunan yükün geri gönderilmesi veya bunun mümkün olmaması halinde yükle ilgili ilave işlemlere.

b) Hayvansal kökenli ürün ile ilgili ileri önlemler

1) Yolcuların şahsi bagajlarında bulunan ve kendi şahsi tüketimleri için amaçlanan ürünler,

2) Küçük koliler halinde özel şahıslara gönderilenler,

3) Uluslararası seyahatlerde mürettebat ve yolcuların tüketimi için amaçlanan ve nakil aracının içinde bulunan ürünler,

4) Özel araştırma amaçları ve analizler için gönderilen ticari örnek veya sergi amaçlı örnekler.

c) Özel bitkisel ürünlerin söz konusu olduğu durumlarda bulaşıcı ve enfeksiyöz hayvan hastalıklarının yayılmasını önlemek için alınacak tedbirler.

(7) Ülkeye ithali ya da ülke üzerinden transit geçiş yapması amaçlanan hayvansal kökenli ürünlerin ithalatın yasaklanmamış olduğu üçüncü ülke orijinli olmaları zorunludur. Söz konusu ürünler,

a) Avrupa Birliği’nin üye bir devletindeki diğer bir sınır kontrol noktası,

b) Serbest bölgeler, serbest ambarlar ya da gümrük ambarları,

c) Doğrudan sınır ötesi deniz taşımacılığı ile işlem yapan işletmeciler için ayrılmış olmaları koşuluyla, bu Kanunda belirtilen şartlara ve bunları uygulamak için gerekli yasal düzenlemelere uymak zorundadır.

(8) Veteriner kontrolünden ortaya çıkan yüke ait tüm masraflar ve bu maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarında belirtilen tedbirlerin uygulanması ile ilgili masraflar nakli yapan, yükü teslim alan veya bunların temsilcisi tarafından karşılanır.

(9) Eğer üçüncü bir ülkenin topraklarında ek-2’deki listede belirtilen hastalıklardan birisi, bir zoonoz; hayvan sağlığı ve halk sağlığı yönünden ciddi tehdit oluşturan durum veya yayılma tespit edilmişse; başka bir ciddi hayvan sağlığı ve halk sağlığı nedeni ile özellikle Avrupa Komisyonu veteriner uzmanları tarafından tespit edilmişse; Avrupa Birliği’nin üye devletlerinden birinin sınır kontrol noktasında yapılan kontrolde elde edilen bulgulara dayanarak, ya da eğer herhangi bir ithalat ya da transit geçiş sırasındaki kontrollerde hayvansal yan ürün dahil, hayvansal kökenli ürün ve özel bitkisel ürün dahil hayvan sağlığı ve insan sağlığı açısından risk taşıdığı ortaya çıkarılırsa; yetkili makam herhangi bir gecikmeye yer vermeksizin acil koruma tedbirleri alır ve ülkede ya da yabancı ülkelerde bulunan ilgili kişi, organizasyon, devlet kuruluşları ve yerel yetkililerle doğrudan gerekli temasları kurar ve ilgili Bakanlıkları bilgilendirir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Üçüncü Ülkelere İhracat, Yeniden İhracat, Veteriner Sertifikaları

Üçüncü ülkelere ihracat veya yeniden ihracat

MADDE 20 - (1) Canlı hayvanlar, üreme ürünleri, hayvansal kökenli ürün ve hayvansal yan ürünlerin ülkeden ihracatının veya yeniden ihracatının yapılacağı durumlarda, ithalatçı ülkenin yürürlükte olabilecek kanun, tüzük, standartlar, uygulama kodları diğer yasal ve idari tedbirler uyarınca herhangi bir talep olmadığı sürece, bu Kanun hükümlerine uyulur.

Canlı hayvan ve üreme ürünlerinin veteriner konularında sertifikalandırılması

MADDE 21 - (1) Canlı hayvan, üreme ürünleri, hayvansal kökenli ürün ve hayvansal yan ürünlerin veteriner konularında sertifikalandırılması zorunludur.

(2) Veteriner sertifikasyonu düzenlemesine tabi canlı hayvan ve ürünler hakkındaki ayrıntıları, bunların ticareti ile ilgili hayvan sağlığı ve halk sağlığı şartlarını ve orijin ve veteriner sağlık sertifikası düzenlenmesinin şartlarını belirlemek üzere aşağıda belirtilen konularda Bakanlıkça ikincil mevzuat hazırlanır;

a) Sertifikaları verecek olan resmi yetkili ile ilgili şartlar,

b) Verilecek olan sertifika ya da belgelerle ilgili şartlar,

c) Hataları ve sahteciliği önlemek için alınacak kontrol ve denetim tedbirleri,

ç) Yanıltma ve sahtecilik durumunda alınacak idari önlemler.

DÖRDÜNCÜ KISIM

Veteriner Harcamaları, Ücretler, Gelirler ve İlişkiler

BİRİNCİ BÖLÜM

Veteriner Harcamaları

Veteriner harcamaları

MADDE 22 - (1) Veteriner harcamalarında aşağıdaki kurallara uyulur;

a) Ülkede, Bakanlık tarafından belirlenen tazminatlı hastalıklarla ilgili bir salgın durumunda hayvan sahiplerine Bakanlıkça tespit edilen oranlarda aşağıdaki konularda tazminat ödemesi yapılır;

1) Hayvan ölümlerinden kaynaklanan kayıplar, hayvan ölülerinin bertarafı ve bu tür hayvanların bulunduğu yerler ile buralardaki madde ve malzemelerin dezenfeksiyonundan kaynaklanan masraflar,

2) Hayvan ölümü, imhası ve bertarafı haricindeki kayıplar, yemler ile buradaki dezenfekte edilemeyen madde ve malzemelerin imhasından kaynaklanan masraflar.

b) Bununla birlikte, ek 2’deki listede belirtilen hastalıklarla ilgili olarak Bakanlık hayvan yetiştiricilerine bu maddenin birinci fıkrasının (a) bendine göre en kısa sürede yeterli oranda tazminat ödemesi yapar.

c) Bu maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtilen tazminat ödemeleri hayvan sahiplerinin yazılı başvurusu üzerine Bakanlık tarafından yapılır. Başvuru ile birlikte bu Kanunun 4 üncü maddesinde belirtilen durumların varlığı ve resmi veteriner hekimleri tarafından tespit edilen kayıp miktarları da bulunmalıdır.

ç) Bildirimi zorunlu olan bir hastalığa karşı koruma sağlamak amacıyla resmi veteriner hekim tarafından veya onaylanmış veteriner hekimler ya da kişiler tarafından yapılan aşı, serum, ilaç uygulaması nedeniyle öldüğü otopsi ve laboratuar testleri ile tespit edilen hayvanların, tayin edilen değerleri tam olarak ödenir.

ç) Yukarıda belirtilen durumlarda, hayvan sahibine bırakılan kullanılabilir ve/veya tüketilebilir et, deri ve hayvanın diğer kısımlarının değeri o günkü değerlerden hesaplanarak ödenecek toplam değerden düşülür.

d) Hayvan sahipleri ancak aşağıda belirtilen acil tedbirleri almış olmaları halinde bu maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (c), ve (ç) bentlerinde belirtilen ödemelerden yararlanır;

1) Bir hastalık şüphesi durumunda hayvanların bulunduğu yerlerin izolasyonunu sağlamış olmaları,

2) Hasta hayvanların öldürülmesi, öldürülen hayvanların kadavralarının imhası, gerekli hallerde sütün imhası, kanatlı hayvanların hastalığa yakalanmış olması durumunda yumurtaların da imha edilmiş olması,

3) Daha sonradan dezenfekte edilmesi mümkün olmayan yem ile madde ve malzemelerin imha edilmiş olması,

4) Hayvanların bulundukları yerlerin ve buralarda bulunan malzeme ve ekipmanın temizlik ve dezenfeksiyonunun yapılmış olması,

5) Hastalıklara karşı koruma ve gözetim bölgelerinin yetkili veteriner idaresi tarafından oluşturulması,

6) Hastalığın yayılmasını önlemek amacıyla yetkili veteriner idaresi tarafından alınan önlemlere uyulması,

7) Hayvanların öldürülmesini ve uzaklaştırılmasını müteakip bu yerlerde yeniden yetiştiricilik yapılması için belirlenen zaman aralıklarına uyulması.

e) Devlet kuruluşları ve belediyelerin sahip olduğu hayvanlar, sahipleri tarafından hastalıkları bildirilmemiş ve hasta olduğu bilinerek satın alınmış olan hayvanlar, orijin belgesi ve veteriner sağlık sertifikası bulunmaksızın taşınan ve nakledilen hayvanlar ve genel duyuru yapılmış olmasına rağmen istenen aşı ve tedavilerin uygulanmamış olduğu hayvanlar için tazminat ödenmez.

f) Ödenecek tazminat için kıymet takdiri yetkili veteriner idaresi tarafından oluşturulan komisyon tarafından yerel güncel fiyatlar dikkate alınarak yapılır.

g) Bakanlık, hayvan hastalıklarını önlemek, kontrol ve eradike etmek için yetkili veteriner idaresi tarafından hazırlanan ulusal kontrol programlarının finanse edilmesi ve izlenmesini sağlar.

ğ) Bakanlık, resmi görevlilerin uluslararası organizasyonların toplantılarına katılımlarından ve uluslararası uzmanların katıldığı ulusal toplantıların düzenlenmesinden doğan masrafların karşılanmasını onaylar.

h) Bu maddenin uygulama esaslarına dair ayrıntılı hususlar ile usul ve esaslar Bakanlık tarafından çıkarılacak ikincil mevzuat ile belirlenir.

İKİNCİ BÖLÜM

Veteriner Konuları ile İlgili Ücretler ve Gelirler

Veteriner konuları ile ilgili ücretler ve gelirler

MADDE 23 - (1) Yetkili veteriner idaresinin faaliyetleri esnasında kullanacağı mali kaynaklar aşağıdaki kaynaklardan sağlanır;

a) Veteriner hizmetlerinin kapsamında yer alan faaliyetler için devlet bütçesinden tahsis edilecek para,

b) Yetkili veteriner idaresi tarafından yürütülen aşağıdaki hizmetler için alınan ücretler;

1) Tıbbi tedavi ile koruyucu önlemler,

2) Laboratuar analizleri ve teşhis faaliyetleri,

3) Veteriner tıbbi ürünlerin tescili ve kontrolü,

4) Canlı hayvan, hammadde, hayvansal yan ürünler, hayvansal kökenli ürün ve yemlerle ilgili veteriner kontrol ve bilirkişi hizmetlerinden doğan ücretler,

5) Sınır kontrol noktalarında veteriner kontrolleri için alınan ücretler,

6) Canlı hayvanlarda ve hayvansal kökenli gıda maddelerinde ve hammaddelerde kalıntıların izlenmesi faaliyetleri kapsamında alınan ücretler,

7) Hayvanları ve hayvansal kökenli ürünleri taşıyan motorlu araçların ülke içinde ve ülkeye girişlerinde dezenfeksiyonundan alınan ücretler,

8) Kanunun gerektirdiği ruhsatların, izinlerin ve diğer belgelerin düzenlenmesi,

9) Demirbaş stokların ve kıymetli evrakların ticareti,

10) Bu Kanun kapsamındaki cezaların uygulamalarından alınan ücretler,

11) Bakanlık tarafından karar verilen ve veteriner denetimi ve hastalık eradikasyonu ile ilgili diğer tedbirlerde alınan ücretler.

(2) Bakanlık yetkili veteriner idaresi tarafından yürütülen ve bu maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde listelenen hizmetler için toplanacak ücretleri ve masrafları belirler. Bakanlık ayrıca aşağıda belirtilen durumlarda toplanacak ücretleri ve masrafları da Avrupa Birliği mevzuatı ile uyumlu olarak belirler;

a) Ülke içindeki üretime ilişkin yapılan denetim ve kontrollerde;

1) Hayvan refahı mevzuatı gereğince mezbahalarda hayvanların korunmasını sağlamak da dahil olmak üzere evcil toynaklı ve kanatlı etlerinin kontrolleri,

2) Balık ve balıkçılık ürünlerinin kontrolleri.

b) Hayvansal kökenli bütün ürünlerin üçüncü ülkelerden ithalatı sırasında yapılan denetim ve kontrollerde,

c) Canlı hayvan ve hayvansal kökenli ürünlerde kalıntı izlenmesinde,

ç) Avrupa Birliği üyesi bir devlet ile ticareti yapılan canlı hayvanların denetim ve kontrollerinde.

(3) Bu Kanunda belirtilen ödemelerin hiçbir şekilde doğrudan ya da dolaylı iadesine izin verilmez. Bu maddenin ikinci fıkrasının (a) (b), (c) ve (ç) bentlerinde belirtilen denetim ve kontroller ile bunlarla ilgili sertifikalandırmalar için ulusal, bölgesel ya da yerel makamlar tarafından toplanan diğer bütün sağlık denetim ücretlerinin yerine bu Kanun kapsamında belirlenen ücretler alınır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Avrupa Birliği Üye Devletleri ve Belirli Kurumları ile Veteriner Konularındaki İlişkiler ve İşbirliği

Avrupa Birliği Üye Devletleri ile veteriner konularındaki ilişkiler

MADDE 24 - (1) Avrupa Birliği üye devletleri ile veteriner konularındaki ilişkiler aşağıda belirtilen kurallara göre yürütülür.

a) Veteriner hizmetleri konusundaki mevzuatı izlemekle görevli yetkili veteriner idaresi ilgili mevzuata uyumu sağlamak amacıyla Avrupa Birliği’nin üye devletleri ve ilgili kurumları ile işbirliği yapar.

b) Bakanlık Avrupa Birliği gereksinimlerine uygun olarak ve ilgili Bakanlıklarla işbirliği içinde, yetkili veteriner idaresinin veteriner kurallarının doğru uygulanmasının temini ve özellikle de bu kuralların ihlalini önlemek amacı ile Avrupa Birliği’nin üye devletlerine ve Avrupa Komisyonuna yardımcı olmak için gerekli detay kuralları belirler.

Avrupa Birliği’nin bazı kurumları ile veteriner konularında işbirliği yapılması

MADDE 25 - (1) Avrupa Birliği’nin bazı kurumları ile veteriner konularında işbirliği yapılmasında aşağıdaki hususlara uyulur.

a) Avrupa Komisyonunun veteriner denetçilerine ve ilgili kişilere, bilgi ve dokümantasyonun yanı sıra, belirlenen yerlere, işletmelere, kuruluşlara, tesislere ve nakil araçlarına denetimlerin yürütülebilmesi amacıyla yetkili veteriner idaresi memurları ile aynı şartlarda denetleyebilme imkanı sağlar.

b) Bakanlık, Avrupa Birliği şartlarına uygun olarak yetkili veteriner idaresinin Avrupa Komisyonunun veteriner denetçilerine Bu maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin doğru uygulanmasını sağlamak amacıyla yardımcı olması ve işbirliği yapmasına ilişkin ayrıntılı kuralları belirler.

BEŞİNCİ KISIM

Veteriner Tıbbi Müstahzarlar, İlgili Kuruluşlarla İşbirliği ve Yükümlülükler

BİRİNCİ BÖLÜM

Veteriner Tıbbi Müstahzarlar

Veteriner müstahzarlar için yetki

MADDE 26 - (1) Tıbbi ya da tıbbi olmayan veteriner müstahzarları ile bunların imalatı, ithalatı, ihracatı, tanıtımı, nakliyesi, depolanması, herhangi bir vasıta ve şekille yapılan toptan ve perakende ticareti, reçeteli ya da reçetesiz satış ve temin şartları, kullanımı ve uygulanması ile ilgili tüm mahal, durum, kayıt ve faaliyetler hususunda ruhsat ve tescil gibi izinleri vermek, verilen izinleri iptal etmek ya da kısıtlamak, kontrol ve denetimleri yapmak, verilen izin harçlarını tespit etmek ve milli veteriner ilaç politikasını tespit, icra ve takip etmek yetkisi yetkili veteriner idaresindedir.

Veteriner müstahzarlar için izin şartı

MADDE 27 - (1) Bir müstahzarın imalatı, ithalatı, ihracatı, ticarete ve kullanıma arz edilmesi, test ve araştırmalar haricinde hayvanlara uygulanabilmesi için yetkili veteriner idaresi tarafından izin verilmiş olması gerekir.

(2) Müstahzarın sınıfına göre verilecek izin; ülkede ticaret yapma hakkına sahip ve mesleğini icra etmeye engel bir hali olmayan veteriner hekimlere ya da bu şartları taşıyan en az bir veteriner hekimi istihdam eden tüzel kişiler adına düzenlenir. Ancak, eğitim, tanıtım ve ilaç şikayetlerinin değerlendirilmesi kanuni mesuliyetlerin yeterli seviyede yerine getirilmesini sağlamak için özellikle veteriner tıbbi müstahzarlarla iştigal edeceklere ikincil mevzuatla ilave şartlar getirilebilir.

(3) Yetkili veteriner idaresi veteriner müstahzarlarını sınıflandırır ve her bir sınıf için gereken ruhsat, tescil gibi izin tiplerini, tabi oldukları usul ve şartları ayrıca belirler. Ancak, kemoterapotikler, tıbbi homeopatikler, ilaçlı premiksler ile immunbiyolojik nitelikteki aşı ve serumlar gibi ilaç etkin maddesi ihtiva eden veteriner tıbbi müstahzarlar ruhsata tabidir. Nitelikleri ikincil mevzuatla özel olarak belirlenen bazı veteriner biyositler de ruhsata tabi tutulabilir.

(4) Yetkili veteriner idaresi bu madde kapsamında verdiği ruhsat ve diğer izin tiplerinin geçerlilik süresini sınırlayabilir ve bu sürenin uzatımı için de ilave şartlar getirebilir.

Tıbbi müstahzar için ruhsat şartı

MADDE 28 - (1) Veteriner tıbbi müstahzarlar ruhsata tabidir. Bir veteriner tıbbi müstahzarın ruhsat alabilmesi; hayvan sağlığı için etkili, kaliteli ve ülke için faydalı olduğu, insan, hayvan ve çevre sağlığı için de güvenli olduğu ilmi gerekler ve ilgili mevzuata göre kabul edilmiş ya da kanıtlanmış olmasına bağlıdır. Ancak yetkili veteriner idaresi ev ve süs hayvanlarında kullanılmaya mahsus müstahzarlar için; suistimal edilmesini önleyecek tedbirlerin alınması kaydıyla, daha basit dosya bilgilerini kabul etmeye yetkilidir.

(2) Veteriner hekim tarafından tedavi edeceği sınırlı sayıdaki belli hayvanlar için reçete edildikten sonra ilaç hazırlama yetkisine sahip olan kişilerce yetkili veteriner idaresinin uygun gördüğü mahallerde hazırlanan majistral terkipler, ihraç amacıyla imal edilecek olanlar ile araştırma ve test aşamasında olan veteriner müstahzarlar ve teşhis kitleri ruhsata tabi değildir. Yetkili veteriner idaresi, suistimal edilmesini önleyecek tedbirlerin alınmış olması kaydıyla süs hayvanlarında kullanılmaya mahsus olan tıbbi müstahzarlar ile sadece hastalık çıkan bir çiftlikte kullanılmak üzere ve yine o çiftlikteki hayvanlardan elde edilen antijenler veya patojenlerden imal edilmiş immunbiyolojik veteriner tıbbi müstahzarları da ruhsatnameden istisna edebilir.

(3) Ruhsata tabi müstahzarlar ruhsat aşamasında kalitesinin tespiti amacıyla laboratuvar tahliline tabi tutulur. Ruhsata tabi müstahzarlar için sunulacak dosya bilgileri Bakanlık tarafından çıkartılan ikincil mevzuatla belirlenir.