Viktor Hüqo “ Səfillər” Səfillər

köhnə paltar geyinmirdi

Lakin Kozetta üçün mehriban qoca ilə gəzmək böyük bir səadət idi.

Bu, uca boylu, uzun redinqotlu və qoltuğunda yoğun dəyənəyi olan bir kişi idi.

Bu, Javerİn dəhşətli kölgəsı idi!

Jan Valjan sakit bir səslə dedi: O bizim yeni kirayənişinimizdir.

Qan balaca, hiyləgər gözləri ilə ona baxdı və cavab verdi.

Doğma şəhərdə yaşayan adama elə gelir ki, bu küçələrin, pəncərələrin, eyvanların, qapıların onun üçün heç bir əhəmiyyəti yoxdur.

Jan Valjan qardaşım, siz artıq şərə tabe deyilsiniz, xeyirin ixtiyarındasınız. Mən sizin ruhunuzu satın alıram. Mən sizin ruhunuzu qara fikirlərdən və zülmət dünyasından xilas edib Allaha tapşırıram.

“Yepiskop hər cəhətdən doğrudan da mömin, səmimi, ədalətli, ağıllı və ləyaqətli bir adam idi, 

Cənab Madlen Fantinanın əlini buraxaraq, gözlərini endirərərk dərin fikirlərə dalmışdı.

Onun üçün Jan Valjan əsrarəngiz bir adam, ələ keçməyən mübariz idi.

Javer bu iyrənc sözləri kimə deyə bilərdi?

Javer bütöv xasiyyətli adam idi, heç bir etiraza yol verməzdi.

Jan Valjan döngənin sonunda dumanlı bir şəkildə görünən küçəyə yetişmək üçün sola doğru yenicə dönmək istəyirdi ki, hərəkətsiz dayanmış bir kölgə gördü.

Başda Javerin uzun kölgəsi görünən bu əsgər dəstəsi yavaş-yavaş və ehtiyatla yaxınlaşırdı.