Universitetdə əsas problem
Ölkənin elmi mühitində, özü də sizin məşğul olduğunuz belə bir həssas elmdə, yəni tibdə və onun şaxələrində bunlar həqiqi, əsaslı və fundamental problem deyil. Əsaslı problem odur ki, universitetdə işə inam olmasın, məsul şəxslər ölkə üçün yanmasınlar, ağrı-acıları duymasınlar, birini gətirib bir universitetə, məsələn, Tehran Universitetinə rektor qoysunlar, o da işi, mövqeyi, siyasi cinahı, dövrün sarayına yaxınlaşmaq və öz kisəsini doldurmaq haqda düşünsün, tabeliyindəki mühit onun üçün birinci dərəcəli olmasın. Gördünüz ki, Tehran Universitetinə kimlər başçılıq edirdilər. Adətən, siyasi məsələ idi. Başqa, xüsusən böyük və əhəmiyyətli universitetlər də az-çox belə idi. Əsaslı və fundamental nöqsan budur. Allaha həmd olsun ki, bu gün belə deyil. Keçmişdə nazirlikləri necə bölürdülər, kimlər nazir olurdular, hansı meyarla seçilirdilər, həqiqi qabiliyyətləri nə qədər nəzərə alınırdı?
Dostları ilə paylaş: |
